մատեան անկապութեան

երեւան

… – 2024-01-12

ժապաւէն լուսանկարներ քաղաք շէնք գրադարան
… – 2024-01-12

լուսանկարներ քաղաք փողոց
… – 2024-01-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
… – 2024-01-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
… – 2024-01-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
… – 2024-01-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
… – 2023-07-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
… – 2023-07-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 3200
… – 2023-07-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք միջոցառում vhsound մելինէ EI 3200
… – 2023-07-17

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք երեկոյ EI 3200
… – 2023-07-17

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք EI 3200
… – 2023-07-17

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
… – 2023-07-17

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք գրադարան ճարտարապետութիւն EI 3200
… – 2023-06-23

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բոտերօ կատու
… – 2023-06-23

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
… – 2023-06-23

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ճարտարապետութիւն շէնք շինարարութիւն գրադարան
… – 2023-06-23

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք

գիֆեր արէգ սիրաւեանի սէթից – 2023-05-17

էդ օրն «առաւօտը» ոչլոյսոչմութում էի, կառլէնն եկաւ իր մոպէդով, թօրոսի հետ էինք խօսում, կառլէնը թօրոսին ասաց՝ երեկոյեան արի միրզոյեան, արգէն ա նուագելու։

յետոյ նայեցի համացանցում՝ նաեւ killnf֊ը։

killnf֊ի ելոյթին ուշացանք, իսկ սիրաւեանի սէթին լիքը նկար արեցի, որոնցից գիֆեր ստացուեցին՝

սա գիֆ ա, որ բոլոր ընտրուած նկարները պարունակում ա՝

սա դրա փոքր՝ 300x224 տարբերակն ա՝

սա շատ կարճ գիֆ ա, երկու կադրից՝

սրանք տարբեր՝

ի դէպ, գիֆերը սարքեցի էսպէս՝

նախ քաշեցի ֆրեդի սկրիպտերից գրէյթոնինգը էն պանակ ուր ընտրուած նիշքերն էին։

յետոյ այսպէս՝

NS3="300x224"
NS4="400x299"
NS5="500x373"
set -x
mkdir -p tmp0
mkdir -p $NS3
mkdir -p $NS4
mkdir -p $NS5

for i in *.jpg
do
 ./graytoning -r 58.7 -g 29.9 $i tmp0/${i}_gray.jpg
 convert -resize ${NS3} tmp0/${i}_gray.jpg ${NS3}/${i}_sm.jpg
 convert -resize ${NS4} tmp0/${i}_gray.jpg ${NS4}/${i}_sm.jpg
 convert -resize ${NS5} tmp0/${i}_gray.jpg ${NS5}/${i}_sm.jpg
done

յետոյ բոլորն էսպէս՝

convert -delay 30 -loop 0 *.jpg test.gif

իսկ տարբեր աւելի կարճ գիֆերն էսպէս՝

LOOP4="DSCF6799-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6800-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6801-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6802-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6803-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6804-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6807-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6808-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6809-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6810-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6811-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg"
LOOP5="DSCF6807-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6808-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6809-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6810-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg DSCF6811-fujichrome-astia-100f-daylight-exp-2005.jpg_sm.jpg"
convert -delay 40 -loop 0 ${LOOP1} areg1.gif
convert -delay 40 -loop 0 ${LOOP2} areg2.gif
convert -delay 40 -loop 0 ${LOOP3} areg3.gif
convert -delay 40 -loop 0 ${LOOP4} areg4.gif
convert -delay 40 -loop 0 ${LOOP5} areg5.gif

իսկ էն որ երկու կադրից ա դէ պարզ ա՝

convert -delay 40 -loop 0 first.jpg second.jpg a.gif

ու տէնց

թուանշային լուսանկարներ քաղաք գիֆ ռէփ սէթ killnf արէգ սիրաւեան միջոցառում

2020-11-07-1 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2020-11-02-2 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-12-09 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս
2020-12-07 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 3200
2020-12-06 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս EI 3200
2020-12-0 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 3200
2020-11-14-1 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
2020-11-07 – 2023-02-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ սենեակ EI 3200
2020-05-31 – 2023-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2020-11-01-1 – 2023-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2020-10-29 – 2023-02-01

լուսանկարներ քաղաք փողոց բոյս
2020-11-01 – 2023-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2020-04-27-07 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք կտուր ծիածան ալեհաւաք
2020-04-27-06 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս հայելի
2020-04-27-05 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2020-04-27-04 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս հայելի
2020-04-27-03 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2020-04-27-02 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2020-04-27-01 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2020-04-27-00 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ կտուր
2020-08-15 – 2022-04-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2020-05-29-4 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ աղջիկ շէնք ժամկէտնանց
2020-05-29-3 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ շէնք ժամկէտնանց
2020-05-29-2 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2020-05-29-1 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ ժամկէտնանց
2020-04-19-3 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2020-03-09-06 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2020-05-29-7 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք պատուհան ժամկէտնանց
2020-05-29-6 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ շէնք քաղաք փողոց բակ բոյս ժամկէտնանց
2020-05-29-5 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ շէնք քաղաք փողոց հայջրնախագիծ բակ
2020-03-09-05 – 2022-01-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2020-09-22 – 2022-01-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
2020-09-22-00 – 2022-01-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 3200
2020-09-21 – 2022-01-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
2020-09-20-2 – 2022-01-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած գունապնակ EI 3200
2020-09-18 – 2021-11-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200
2020-09-06 – 2021-11-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ինքնանկար EI 3200
2020-09-20-1 – 2021-11-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք սրճարան EI 3200
2020-08-22-2 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ մեքենայ շէնք EI 3200
2020-08-08 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 3200
2020-04-13-05 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 3200
2020-04-13-04 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ինքնանկար EI 3200
2020-04-13-03 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 3200
2020-04-13-02 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած հեծանիւ EI 3200
2020-04-13-01 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 3200
2020-04-13-00 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք EI 3200
2020-04-12-01 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 3200
2020-04-12-00 – 2021-11-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 3200
2020-09-17 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 1000
2020-09-15 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց պատուհան EI 1000
2020-09-11 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շուն EI 1000
2020-09-09 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ծառ բակ EI 1000
2020-09-03 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1000
2020-08-07 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք EI 1000
2020-07-15-1 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ինքնանկար EI 1000
2020-07-15 – 2021-11-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1000
2020-06-29 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-06-28-1 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1000
2020-06-28 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց կամուրջ EI 1000
2020-06-09 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1000
2020-05-29-8 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած պատուհան փողոց EI 1000
2020-06-04 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ինքնանկար EI 1000
2020-06-02-01 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1000
2020-06-01-2 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-06-01-1 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-26-01 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-26-00 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բաժակ EI 1000
2020-03-25-05 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք քարֆուր EI 1000
2020-03-25-04 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ինքնանկար EI 1000
2020-03-25-03 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-25-02 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-25-01 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-25-00 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-24-3 – 2021-11-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-24-2 – 2021-09-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած երեկոյ EI 1000
2020-03-24-1 – 2021-09-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-23 – 2021-09-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-20 – 2021-09-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած վերելակ ինքնանկար EI 1000
2020-03-19 – 2021-09-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս մածուն EI 1000
2020-03-18 – 2021-09-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած տուն EI 1000
2020-05-05-22-3 – 2021-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ժամկէտնանց խցիկ EI 400
2020-05-05-22-2 – 2021-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ժամկէտնանց քաղաք արարատ EI 400
2020-05-16-03 – 2021-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ժամկէտնանց արձան EI 400
2020-05-05-03-1 – 2021-06-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-08-08-22-0 – 2021-06-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աթոռ մերգելեան ЕрНИИММ
2020-08-08-22 – 2021-06-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք
2020-08-08-06-1 – 2021-06-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած պանիր նախաճաշ
2020-08-08-06 – 2021-06-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բակ բոյս ծաղիկ
2020-05-05-09-10 – 2021-05-16

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 400
2020-05-05-09-9 – 2021-05-16

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 400
2020-05-05-09-8 – 2021-05-16

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 400
2020-05-05-09-7 – 2021-05-16

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 400
2020-05-05-09-6 – 2021-05-16

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ ինքնանկար EI 400
2021-05-05-14 – 2021-05-15

լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք մեքենայ բակ
2020-05-05-09-5 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք կայծակ գիշեր
2020-05-05-09-3 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք արարատ
2020-05-05-09-2 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ ստուեր ծառ բոյս
2020-04-04-16 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ծաղիկ բոյս
2020-06-06-21-1 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2020-06-06-21 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2020-05-05-21-2 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք համալիր գիշեր
2020-05-05-22-1 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած հայելի բոյս EI 1600
2020-05-05-24 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք արարատ
2020-05-05-23 – 2021-05-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-06-06-03-1 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր
2020-06-06-03 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր
2020-06-06-02 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած հայելի բոյս
2020-06-06-01 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք արարատ ամպիկ
2020-05-05-30-1 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բեօ փեբլ
2020-05-05-19-2 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-29 – 2021-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-28 – 2021-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք արարատ ամպ
2020-05-05-22 – 2021-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած հայելի բոյս
2020-05-05-21-1 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք կայծակ գիշեր
2020-05-05-21 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ
2020-05-05-18-1 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-17-2 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2020-05-05-17-1 – 2021-05-10

առաջին նկարներ Mamiya RB67֊ի ինստաքս բեքով։ չէի հասկանում ինչու են նկարները լոյս տեսնում՝

յետոյ ջոկեցի որ իզուր չի որ բեք պատրաստող մարդը երկու դարք սլայդ ա ուղարկել, մէկը՝ երկար՝ բեքը հանելու համար, իսկ մէկը կարճ՝ որ ձախից լոյսի ներհոսք չլինի։

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բոյս ծաղիկ սէր լոյսի ներհոսք
2020-05-05-20 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սրտիկ սոլարոգրաֆիա
2020-05-05-19-1 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-19 – 2021-05-10

ինստաքս նկարները աւելի սառն են երեկոյեան՝

սակայն ջերմացնող 80A զտիչն օգնում ա՝

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2020-05-05-05 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-17 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-16 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-15 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-14 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-05-05-13 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-12 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-11 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-05-05-10 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-09 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-08 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-07 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-05-05-06 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-04-1 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-03 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-02 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-05-05-01 – 2021-05-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-30-1 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-30 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-29-2 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած նատիւրմորտ
2020-04-04-29-1 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2020-04-04-29 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած love is
2020-04-04-28-5 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-28-4 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս
2020-04-04-28-3 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-28-2 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-28-1 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բոյս
2020-04-04-27 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2020-04-04-19-2 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած նատիւրմորտ
2020-05-09-1 – 2021-05-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր շէնք մառախուղ
2019-06-06-06-07 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք mveq
2019-06-06-06-06 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք աղջիկ
2019-06-06-06-05 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք
2019-06-06-06-03 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք
2019-06-06-06-02 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք
2019-06-06-06-01 – 2021-03-08

լուսանկարներ քաղաք
2020-05-05-04 – 2020-12-27

ժապաւէն լուսանկարներ քաղաք փողոց գիշեր բակ
2020-04-04-28 – 2020-12-27

լուսանկարներ
2020-04-04-20-3 – 2020-12-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-04-04-20-2 – 2020-12-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-04-04-19-1 – 2020-12-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2020-04-04-19 – 2020-12-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2020-04-04-17 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ
2020-04-04-20 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր
2020-04-04-20-1 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր
2020-03-24 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած պայուսակ
2020-04-04-15-1 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2020-04-04-12 – 2020-12-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2020-03-12-1 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 3200
2020-03-12 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք արարատ շէնք EI 3200
2020-03-11 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 3200
2020-08-03-09-04 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ շէնք ժամկէտնանց EI 50
2020-08-03-09-03 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ եկեղեցի կատու ժամկէտնանց EI 50
2020-08-03-09-02 – 2020-08-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ ժամկէտնանց EI 50
2020-08-03-09-01 – 2020-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք գրաֆիտի հեծանիւ ժամկէտնանց EI 50
2020-03-09 – 2020-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 200
2019-12-21 – 2020-07-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-12-20 – 2020-07-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2020-03-10 – 2020-07-12

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-03-01 – 2020-06-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1000
2020-02-16 – 2020-06-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2020-01-23-2 – 2020-06-18

լուսանկարներ չմշակած քաղաք astia lut
2020-01-23-1 – 2020-06-18

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2020-01-23 – 2020-06-18

լուսանկարներ չմշակած քաղաք astia lut
2020-01-16 – 2020-06-18

լուսանկարներ քաղաք փողոց
2020-01-15 – 2020-06-18

լուսանկարներ քաղաք փողոց provia lut
2020-01-13 – 2020-06-18

լուսանկարներ քաղաք փողոց provia lut
2020-01-12-1 – 2020-06-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ բոյս
2020-01-12 – 2020-06-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ բոյս
2020-01-02-06 – 2020-06-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ
2020-01-02-02 – 2020-06-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600 մեքենայ
2020-01-01-4 – 2020-05-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-11-29 – 2020-04-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-11-28 – 2020-04-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ձեռքեր սարք հեռախօս խցիկ EI 1600
2019-11-26 – 2020-04-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-12-29-0 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք միջոցառում երաժշտութիւն
2019-11-07-3 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած միջոցառում երաժշտութիւն անդհիմ օլիւեր կոլեցկի դինոզաւր
2019-11-07-2 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-11-07-1 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2019-11-07 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2019-12-29 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք միջոցառում
2019-12-28-1 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1000
2019-12-28 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1000
2019-12-27-2 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1000
2019-12-27-1 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1000
2019-12-15-2 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սուրճ
2019-12-15-1 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-11-24-1 – 2020-04-14

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ աղիջկ
2019-11-24 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ծաղիկ
2019-11-24-0 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-11-17-3 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սուրճ ծաղիկ
2019-11-17-2 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-11-17-1 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք պատուհան ծաղիկ
2019-11-17 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ծաղիկ
2019-11-02-2 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2019-11-02-1 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2019-12-15 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-11-03-5 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ուրուական
2019-11-03-4 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-11-03-1 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ծաղիկ
2019-10-27-5 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2019-10-27 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ սուրճ
2019-10-11 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-10-06 – 2020-04-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-12-27 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ նոր տարի EI 1000
2019-12-08 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ պատուհան EI 1000
2019-12-01 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ փուչիկ EI 1000
2019-11-30-1 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-11-30 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ մառախուղ
2019-09-06 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք վերելակ աղջիկ provia lut ինքնանկար նորայր թանաքեան
2019-11-18 – 2020-04-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շուն աղջիկ
2019-11-03 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2019-11-02 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ մուտք
2019-10-19-6 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած փողոց
2019-10-18 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-10-16-2 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-10-16-1 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ ինքնանկար աղջիկ
2019-10-16 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-10-05-3 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք միջոցառում երաժշտութիւն
2019-09-19-2 – 2020-04-10

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ միջոցառում համերգ EI 1600
2019-09-19-1 – 2020-04-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ փողոց
2019-09-19 – 2020-04-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-10-19-0 – 2020-04-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ ժամկէտնանց
2019-10-12-3 – 2020-04-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց այգի ժամկէտնանց
2019-10-12-2 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-10-12-005 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ արուեստ
2019-10-12-004 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ծաղիկ
2019-10-12-003 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-10-12-002 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ծաղիկ
2019-10-12-001 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-10-12-00 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ծաղիկ ժամկէտնանց
2019-10-12-0 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց
2019-10-12-1 – 2020-04-06

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք EI 1600
2019-10-05-2 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ միջոցառում երաժշտութիւն EI 1600
2019-10-05-1 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք միջոցառում երաժշտութիւն EI 1600
2019-10-05-0 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք միջոցառում երաժշտութիւն EI 1600
2019-09-23-3 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք EI 1600
2019-09-23-2 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-09-23-1 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-09-23-0 – 2020-04-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-09-16 – 2020-03-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք EI 1600
2019-09-15-8 – 2020-03-05

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աթոռ փողոց EI 1600
2019-09-14 – 2020-03-05

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք համերգ բակ
2019-09-15 – 2020-03-05

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց սիւն շէնք
2019-09-05 – 2020-03-03

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 1600
2019-09-03 – 2020-03-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած մարդիկ
2019-08-28-1 – 2020-02-28

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ շէնք գիշեր
2019-08-11 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած կրակ տղայ
2019-08-10 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք provia lut
2019-07-19 – 2020-02-26

լուսանկարներ քաղաք բակ կատու provia lut
2019-07-11-1 – 2020-02-26

լուսանկարներ քաղաք տեխնոպարկ լուծում
2019-07-18 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք մեքենայ բակ մուտք
2019-07-14 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք արարատ
2019-07-12 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց գիշեր շէնք
2019-07-10 – 2020-02-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-07-10-xa2 – 2020-02-26

լուսանկարներ քաղաք շէնք բակ աղջիկ ծնունդ արուեստ provia lut
2019-07-06-2 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ հեծանիւ երեխայ շէնք մեքենայ աւտոտնակ բոյս
2019-07-17-1 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ
2019-07-17 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-07-16-1 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած կախիչ
2019-07-08-5 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց խանութ շուն
2019-07-08-3 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց զոյգ
2019-07-08-2 – 2020-02-25

հետաքրքիր ա ոնց ա էս ժապաւէնը աշխատել ուժեղ արեւի տակ, շատ փափուկ գոյներ են, թոյլ կոնտրաստ ա, երկինքը լաւ արտայայտուած ա։

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք գետառ
2019-07-07-7 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց խանութ
2019-07-07-6 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած շաքար
2019-07-07-5 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շուն աղջիկ
2019-07-07-4 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ ինքնանկար
2019-07-07-3 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք պատուհան
2019-07-07-2 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շուն
2019-07-06-1 – 2020-02-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք նախաճաշ
2019-07-20-1 – 2020-02-24

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-07-20 – 2020-02-24

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ աղջիկ երեխայ շէնք EI 1600
2019-07-16 – 2020-02-24

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած կախիչ EI 1600
2019-07-03 – 2020-02-24

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-06-24 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աւտոտնակ արուեստ
2019-06-21 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-06-15-2 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ կատու շէնք փողոց բակ
2019-07-15 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-07-13 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-07-11 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ հեծանիւ գիրք EI 1600
2019-07-08-1 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-07-08 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ոսկէ ծիրան EI 1600
2019-07-09 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ բակ EI 1600
2019-07-07-1 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց երեխայ խանութ EI 1600
2019-07-07 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-07-06 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած շէնք քաղաք բակ EI 1600
2019-07-05 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք երեւան մուտք EI 1600
2019-06-30 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-06-06-09-11 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 1600
2019-05-05-09 – 2020-02-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց արուեստ EI 1600
2019-06-28-2 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ փողոց EI 1600
2019-06-28-1 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ փողոց EI 1600
2019-06-28 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բակ քաղաք փողոց EI 1600
2019-06-17 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-04-14 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2019-06-16 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2018-12-12-16-3 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-02-02-17-02 – 2020-02-20

ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ փողոց EI 1600
2018-12-12-16-02 – 2020-02-20

ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ փողոց EI 1600
2019-02-02-17-01 – 2020-02-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2019-03-01-1 – 2020-02-20

մարտի մէկ 2019։
ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց հաւաք մարտի մէկ
2019-02-02-15 – 2020-02-20

ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-02-01-11 – 2020-02-20

ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2018-02-12-16-1 – 2020-02-20

ժապաւէն սլայդային ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-04-08 – 2020-02-20

պատրաստւում էի սեթի։ գրեթէ բոլորը մինոր ստացուեցին։
լուսանկարներ էկրանահան provia lut
2019-04-07 – 2020-02-20

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-03-30 – 2020-02-20

լուսանկարներ քաղաք փողոց provia lut
2019-05-05-19_xa2 – 2020-02-06

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-05-05-16_xa2 – 2020-02-06

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-05-05-12_xa2 – 2020-02-06

լուսանկարներ քաղաք փողոց կտուր մրջնաբոյն provia lut
2019-05-05-06_xa2 – 2020-02-06

լուսանկարներ քաղաք աղջիկ provia lut
2019-05-05-20-1-xa2 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-05-05-20-xa2 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք բակ provia lut
2019-02-05-26-01 – 2020-02-05

լուսանկարներ չմշակած ռոբոտ
2019-02-05-26-1 – 2020-02-05

լուսանկարներ ռոբոտ provia lut
2019-02-05-28-1 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք փողոց մեքենայ provia lut
2019-05-05-29-1 – 2020-02-05

ինքնանկար լուսանկարներ provia lut քաղաք փողոց
2019-05-30-1 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-06-06-03-01 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-06-06-03-00 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք փողոց մեքենայ provia lut
2019-06-15-1 – 2020-02-05

լուսանկարներ քաղաք փողոց բակ պատուհան provia lut
2019-06-15-0 – 2020-02-05

լուսանկարներ ինքնանկար քաղաք փողոց provia lut
2019-06-15 – 2020-02-05

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2019-06-06-09-00 – 2020-02-05

լուսանկարներ ինքնանկար քաղաք փողոց provia lut հեծանիւ
2019-06-06-09 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բակ պատ
2019-06-06-07 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2019-06-06-06 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ աղջիկ
2019-06-06-03 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ հաշուիչ
2019-06-06-02-05 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2019-06-06-02-04 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-06-06-02-03 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-06-06-02-02 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2019-06-06-02-01 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-06-06-02-00 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-06-06-01-0 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-06-06-01 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-06-06-01-1 – 2020-02-02

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-05-05-29 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-05-05-28 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-05-05-27 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-05-05-13-3 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2019-05-05-26 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-05-05-13-2 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-05-05-13-1 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-05-05-13 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-05-05-12 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց կտուր
2019-05-05-07 – 2020-02-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2019-05-01-1 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական
2019-05-01 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական
2019-04-30-9-1 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական
2019-04-30-9 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ ուրուական չմշակած քաղաք
2019-04-30-8 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ ուրուական չմշակած քաղաք
2019-04-30-7 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ուրուական քաղաք
2019-04-30-6 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-04-30-5 – 2019-10-25

լուսանկարներ գիրք provia lut
2019-04-28-3 – 2019-10-25

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական ժամկէտնանց EI 640
2019-04-28-2 – 2019-10-25

լուսանկարներ քաղաք արուեստ ուրուական provia lut
2019-04-28-1 – 2019-10-25

լուսանկարներ քաղաք provia lut
2019-04-28 – 2019-10-25

ընկերոջ տանը՝

լուսանկարներ քաղաք բնակարան provia lut
2019-04-27-2 – 2019-10-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ժամկէտնանց EI 640
2019-04-27-1 – 2019-10-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական ժամկէտնանց EI 640
2019-04-27 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք ուրուական չմշակած
2019-04-25-1 – 2019-10-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ուրուական ժամկէտնանց EI 640
2019-04-25 – 2019-10-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ժամկէտնանց EI 640
2019-04-24-2 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք փողոց չմշակած
2019-04-20-1 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք ուրուական չմշակած
2019-04-20 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք փողոց սրտիկ գիշեր չմշակած
2019-04-19-1 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք բակ
2019-04-19 – 2019-10-21

լուսանկարներ քաղաք մանկապարտէզ provia lut
2019-04-24-1 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-04-24 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2019-03-24 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-03-21 – 2019-10-18

հովիկի ռազուալի գարաժում։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-03-20 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-03-19 – 2019-10-18

https://soundcloud.com/inkyfromthetape/at-embassy-21-03-19
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-03-10 – 2019-10-18

մարտի 10։ https://soundcloud.com/inkyfromthetape/inky-embassy-10-03-19/
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բոյլեր ռում շէնք EI 1600
2019-03-09-1_k200-2 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք մեքնայ բակ շէնք
2019-03-09-1_k200-1 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-03-09-1_k200 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ շէնք
2019-03-09-3 – 2019-10-18

մարտի 9։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բոյլերռում շէնք սեթ EI 1600
2019-03-09-2 – 2019-10-18

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք դրօշ կիլիկիա EI 1600
2019-03-09-1 – 2019-10-18

մարտի 9, 2019։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ շէնք EI 1600
2019-03-01 – 2019-10-15

մարտի մէկ 2019։

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք մարտի մէկ EI 1600
2019-02-05-10 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք ինքնանկար նորայր թանաքեան EI 1600
2019-02-05-09 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-02-05-08 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ EI 1600
2019-02-05-07 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-02-05-06 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ մեքենայ EI 1600
2019-02-05-05 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-02-05-04 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք կաթիլներ EI 1600
2019-02-05-03 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ EI 1600
2019-02-05-02 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-02-05-01 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-02-05 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ գիրք EI 1600
2019-01-21-07 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ ինքնանկար EI 1600
2019-01-21-06 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք կայարան շուն EI 1600
2019-01-21-05 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք գրաֆիտի ետնախորշեր EI 1600
2019-01-21-04 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2019-01-21-03 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ պատուհան EI 1600
2019-01-21-02 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-01-21-01 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ EI 1600
2019-01-21 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք մեքենայ բակ EI 1600
2019-01-13-17 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-10-10-15-11 – 2019-10-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ գիշեր
2019-10-10-15-9 – 2019-10-15

մարտի 12, 2019։ նոյնը՝ xperia xa2֊ով։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-10-10-15-8 – 2019-10-15

ձմեռ կամ գարուն 2019։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ
2019-10-10-15-7 – 2019-10-15

ձմեռ կամ վաղ գարուն 2019։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2019-10-10-15-6 – 2019-10-15

ձմեռ 2019։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-10-10-15-5 – 2019-10-15

չֆոկուս նանա։ ձմեռ 2019։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-10-10-15-3 – 2019-10-15

դեկտեմբեր 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք մեքենայ տերեւ
2019-10-10-15-2 – 2019-10-15

դեկտեմբեր 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց
2019-10-10-15-1 – 2019-10-15

2018֊ի վերջ։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2019-10-10-15 – 2019-10-15

աշուն կամ դեկտեմբեր 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2019-10-10-14-01 – 2019-10-15

2018, երեւի դեկտեմբեր։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք աղջիկ
2019-10-10-14 – 2019-10-14

չգիտեմ ինչ ա եղել էս ժապաւէնի հետ։ երկար թողել էի խցիկի մէջ, երկու տարի։ առհասարակ, ֆոմայի հետ լաւ ասոցիացիաներ չունեմ։

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2019-03-03-12 – 2019-03-27

մարտի 12, 2019։ նոյնը՝ mamiya u֊ով, tri-x֊ի վրայ։
լուսանկարներ աղջիկ
2019-03-03-09 – 2019-03-11

լուսանկարներ աղջիկ սեթ բոյլերռում չմշակած
2019-03-03-08 – 2019-03-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ կատու աղջիկ շէնք մեքենայ ինքնանկար
2019-03-03-03 – 2019-03-11

լուսանկարներ խցիկ ժապաւէն սուրճ provia lut
2019-02-24 – 2019-03-11

լուսանկարներ աղջիկ provia lut
2019-02-22 – 2019-03-11

լուսանկարներ նորայր թանաքեան աղջիկ ինքնանկար provia lut
2019-02-21 – 2019-03-11

լուսանկարներ քաղաք փողոց provia lut
2019-02-02-17 – 2019-02-17

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-02-02-16-2 – 2019-02-17

լուսանկարներ աղջիկ գրադարան խցիկ astia lut
2019-02-02-16-1 – 2019-02-17

լուսանկարներ քաղաք փողոց provia lut
2019-02-02-16 – 2019-02-17

լուսանկարներ քաղաք provia lut գիշեր շէնք
2019-02-02-11-1 – 2019-02-11

լուսանկարներ քաղաք բակ provia lut
2019-02-02-11 – 2019-02-11

լուսանկարներ ինքնանկար նորայր թանաքեան աղջիկ astia lut
2019-02-02-07-54 – 2019-02-08

լուսանկարներ astia lut նորայր թանաքեան ինքնանկար
2019-02-02-07-53 – 2019-02-08

լուսանկարներ չմշակած նորայր թանաքեան ինքնանկար
2019-02-02-07-51 – 2019-02-08

լուսանկարներ չմշակած աղջիկ ինքնանկար նորայր թանաքեան
2019-02-02-07-50 – 2019-02-08

դեկտեմբերի 31, 2018։
լուսանկարներ լոֆայ գիշեր քաղաք փողոց provia lut
2019-02-02-07-50_ – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2019-02-02-07-49_ – 2019-02-07

լուսանկարներ չմշակած
2019-02-02-07-49 – 2019-02-07

լուսանկարներ լոֆայ աղջիկ provia lut
2019-02-02-07-48 – 2019-02-07

լուսանկարներ
2019-02-02-07-47 – 2019-02-07

լուսանկարներ
2019-02-02-07-46 – 2019-02-07

լուսանկարներ աղջիկ խցիկ
2019-02-02-07-45 – 2019-02-07

դեկտեմբեր 2019։
լուսանկարներ գիշեր խցիկ պատուհան անձրեւ
2019-02-02-07-44 – 2019-02-07

լուսանկարներ նորայր թանաքեան
2019-02-02-07-42 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-39 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք EI 1600
2019-02-02-07-38 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-37 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ EI 1600
2019-02-02-07-36 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ նորայր թանաքեան ինքնանկար
2019-02-02-07-35 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ մեքենայ փուչիկ EI 1600
2019-02-02-07-34 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-33 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-32 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-31 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք EI 1600
2019-02-02-07-30 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք մեքենայ EI 1600
2019-02-02-07-29 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շուն EI 1600
2019-02-02-07-28 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ EI 1600
2019-02-02-07-27 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ EI 1600
2019-02-02-07-26 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց գիշեր EI 1600
2019-02-02-07-25 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-24 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք մեքենայ EI 1600
2019-02-02-07-23 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-22 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած նորայր թանաքեան ինքնանկար EI 1600
2019-02-02-07-21 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-20 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-19 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց privet EI 1600
2019-02-02-07-18 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած վուլկանացում մեքենայ անուադողեր քաղաք փողոց գործարան գիշեր շէնք EI 1600
2019-02-02-07-17 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք սենեակ վուլկանացում մեքենայ EI 1600
2019-02-02-07-16 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք EI 1600
2019-02-02-07-15 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած ամպեր երկինք լապտեր փողոց քաղաք EI 1600
2019-02-02-07-14 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-13 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2019-02-02-07-12 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած գիշեր շէնք EI 1600
2019-02-02-07-11 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ գիշեր շէնք EI 1600
2019-02-02-07-10 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած փողոց շուն դալան EI 1600
2019-02-02-07-09 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ EI 1600
2019-02-02-07-08 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2019-02-02-07-07 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց սուպերմարկետ շուկայ մեքենայ EI 1600
2019-02-02-07-06 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2019-02-02-07-05 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ EI 1600
2019-02-02-07-04 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շուն
2019-02-02-07-03 – 2019-02-07

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2019-02-02-07-02 – 2019-02-07

թօրոսը քնած։

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2019-02-02-07-01 – 2019-02-07

աշուն 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2019-02-02-07-00 – 2019-02-07

հոկտեմբերի սկիզբ, 2018։
լուսանկարներ դուռ սենեակ չմշակած
2018-12-12-16 – 2018-12-17

լուսանկարներ քաղաք փողոց բակ չմշակած
2018-12-12-03 – 2018-12-04

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2018-11-11-16 – 2018-11-18

լուսանկարներ քաղաք գիշեր
2018-11-11-11 – 2018-11-13

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2018-10-10-46 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600 սեթ
2018-10-10-45 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600 սեթ
2018-10-10-44 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2018-10-10-43 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2018-10-10-42 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք շուն EI 1600
2018-10-10-41 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2018-10-10-40 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2018-10-10-39 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք EI 1600
2018-10-10-38 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600
2018-10-10-37 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ շէնք EI 1600
2018-10-10-35 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ բիթքոյն չմշակած քաղաք EI 1600
2018-10-10-36 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600
2018-10-10-34 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600
2018-10-10-33 – 2018-10-09

օգոստոսի երեսուն։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց համերաշխութիւն փողոցային երաժիշտներին EI 1600
2018-10-10-32 – 2018-10-09

լուսանկարներ ինքնանկար տետր
2018-10-10-31 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2018-10-10-30 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք բակ
2018-10-10-29 – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2018-10-10-15_agfa_kond – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-14_agfa_sarian – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-13_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2018-10-10-12_agfa_yerevan_kond – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-11_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-10_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2018-10-10-09_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-08_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-07_agfa_yerevan – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-04_eterna_երեւան – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-03_eterna_քանաքեռ – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2018-10-10-02_eterna_box – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ
2018-10-10-01_eterna_ջրոցի – 2018-10-09

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց ջրոցի
2018-10-10-00_eterna_երեւան – 2018-10-09

չգիտեմ, էս անգամ ինչի էթերնան իրան տէնց պահեց։ ու մշուշը որտեղից։ դէ ինչ ստացուեց, դա ա։

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բակ
2018-08-08-19-49 – 2018-08-20

լուսանկարներ քաղաք դալան փողոց գիշեր
2018-08-08-19-48 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-08-08-19-47 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք գիշեր
2018-08-08-19-45 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք պատուհան փողոց EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-44 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց կատու աղջիկ EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-43 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-42 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-41 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-40 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց զոյգ EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-39 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-38 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-37 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-31 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-34 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բարքեմփ barcampevn18 EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-33 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բարքեմփ barcampevn18 EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-32 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բարքեմփ barcampevn18 EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-30 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց բարքեմփ barcampevn18 EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-29 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շուն EI 1600 ժամկէտնանց
2018-08-08-19-28 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2018-08-08-19-27 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2018-08-08-19-26 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2018-08-08-19-25 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2018-08-08-19-24 – 2018-08-20

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2018-08-08-13 – 2018-08-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2018-08-08-14 – 2018-08-15

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-08-08-05 – 2018-08-08

լուսանկարներ լոֆայ provia lut աղջիկ
2018-08-08-08 – 2018-08-08

այսպիսին էին տեքնոն եւ հաուսը հայաստանում մինչ յեղափոխութիւն։
լուսանկարներ քաղաք փողոց
2018-08-08-08-02 – 2018-08-08

լուսանկարներ քաղաք փողոց
2018-07-07-28 – 2018-07-28

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2018-07-06-25 – 2018-07-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք բակ աղջիկ
2018-07-07-01 – 2018-07-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց աղջիկ
2018-07-07-27 – 2018-07-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2018-07-07-23-5 – 2018-07-22

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած
2018-07-07-23-4 – 2018-07-22

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած աղջիկ
2018-07-07-23-3 – 2018-07-22

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած
2018-07-07-23-2 – 2018-07-22

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց
2018-07-07-23-1 – 2018-07-22

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած քաղաք
2018-07-07-23 – 2018-07-22

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց
2018-07-07-22-23 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց
2018-07-07-22-22 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց
2018-07-07-22-21 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք փողոց
2018-07-07-22-20 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք զոյգ
2018-07-07-22-19 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք շէնք
2018-07-07-22-17 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2018-07-07-22-16 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց շէնք
2018-07-07-22-15 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած բարքեմփ barcampevn18 նորայր թանաքեան
2018-07-07-22-14 – 2018-07-21

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած շուն քաղաք փողոց EI 1600
2018-07-22-1 – 2018-07-21

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած փողոց ընկերներ
2018-07-22-0 – 2018-07-21

ժապաւէն ժամկէտնանց լուսանկարներ չմշակած փողոց
2018-05-29-24753 – 2018-05-28

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք
2018-05-29-24749 – 2018-05-28

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք
2018-05-28-24747 – 2018-05-27

լուսանկարներ չմշակած
2018-05-28-24745 – 2018-05-27

աղջիկ լուսանկարներ չմշակած
2018-05-28-24743 – 2018-05-27

աղջիկ լուսանկարներ սրտիկ փողոց
2018-05-28-24741 – 2018-05-27

աղջիկ լուսանկարներ սրտիկ փողոց
2018-05-28-24734 – 2018-05-27

աղջիկ լուսանկարներ չմշակած սրտիկ փողոց
2018-05-27-24730 – 2018-05-27

մայիսի 17։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք
2018-05-13-24727 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-13-24725 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-13-24723 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-13-24721 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-13-24714 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-13-24711 – 2018-05-13

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24695 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24693 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24691 – 2018-05-11

աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24689 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24687 – 2018-05-11

աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24685 – 2018-05-11

աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24683 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-05-11-24681 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-05-11-24679 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սենեակ
2018-05-11-24677 – 2018-05-11

barcampevn18 բարքեմփ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-05-11-24675 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-05-11-24673 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-05-11-24671 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-05-11-24653 – 2018-05-11

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-04-17-24575 – 2018-04-17

լուսանկարներ մերժիրսերժին շուն չմշակած պար փողոց քաղաք
աֆրիկեանների տան վերջին օրերը – 2018-04-09

պատահաբար եմ գտել այս ժապաւէնը։ բոլորը թերթում էի ու մէկ էլ տեսնեմ ՝ է՞ս ինչ ա։ կարծես թէ ամառ 2014։
աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-04-04-24437 – 2018-04-04

սեպտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-04-04-24432 – 2018-04-04

ժապաւէն լուսանկարներ շուն չմշակած փողոց
2018-04-04-24428 – 2018-04-04

երեխայ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-04-04-24270 – 2018-04-03

յունուար 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ տեքնոպարկ
2018-04-04-24266 – 2018-04-03

յունուար 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-04-04-24261 – 2018-04-03

յունուար 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ տեքնոպարկ
2018-04-04-24231 – 2018-04-03

յունուար 2018։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած փողոց
2018-04-03-24220 – 2018-04-03

դեկտեմբերի 31, 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ մատենադարան շէնք չմշակած պոլիտեխնիկ
2018-04-03-24210 – 2018-04-03

դեկտեմբերի 31, 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-04-03-24202 – 2018-04-03

նոյեմբեր կամ դեկտեմբեր 2017։
աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած փողոց
2018-04-03-24197 – 2018-04-03

նոյեմբեր կամ դեկտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած տեքնոպարկ
2018-04-03-24192 – 2018-04-03

նոյեմբեր թէ դեկտեմբեր 2017։
աղջիկ գրատախտակ ժապաւէն լուսանկարներ ՀԱՀ չմշակած
2018-04-03-24184 – 2018-04-03

նոյեմբեր թէ դեկտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-04-03-24165 – 2018-04-03

նոյեմբեր թէ դեկտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-04-03-24162 – 2018-04-03

նոյեմբեր թէ դեկտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ մուտք չմշակած
2018-04-03-24135 – 2018-04-03

նոյեմբեր թէ դեկտեմբեր 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-04-03-24051 – 2018-04-03

աշուն 2017։
երեկոյ զաթար ընկերներ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-30-24013 – 2018-03-30

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-03-30-24010 – 2018-03-30

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած պատուհան
2018-03-30-24006 – 2018-03-30

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-03-30-23997 – 2018-03-30

երեխայ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-29-23989 – 2018-03-29

աշուն 2017։
երեխայ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած փուչիկ
2018-03-29-23983 – 2018-03-29

աշուն 2017։
երեխայ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած փուչիկ
2018-03-29-23977 – 2018-03-29

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-03-29-23973 – 2018-03-29

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2018-03-29-23970 – 2018-03-29

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ մուտք չմշակած
2018-03-28-23936 – 2018-03-28

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ մուտք չմշակած
2018-03-27-23887 – 2018-03-27

աշուն 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ շէնք փողոց
2018-03-27-23881 – 2018-03-27

աշուն 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ շէնք փողոց
2018-03-27-23871 – 2018-03-27

աշուն 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ շէնք
2018-03-27-23866 – 2018-03-27

աշուն 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ կատու շէնք փողոց
2018-03-27-23863 – 2018-03-27

աշուն 2017։
EI 1600 ժապաւէն լուսանկարներ մաշտոցի պուրակ վազաշէն
2018-03-27-23857 – 2018-03-27

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ մաշտոցի պուրակ չմշակած վազաշէն
2018-03-27-23854 – 2018-03-27

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-27-23851 – 2018-03-27

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-27-23847 – 2018-03-27

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-27-23845 – 2018-03-27

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ կամուրջ չմշակած
2018-03-27-23841 – 2018-03-27

աշուն 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-03-20-23825 – 2018-03-20

սեպտեմբեր 2017։
ժապաւէն լուսանկարներ լոֆայ
2018-03-20-23811 – 2018-03-20

յուլիս 2017։
լուսանկարներ լոֆայ չմշակած
2018-03-13-23771 – 2018-03-13

սեպտեմբեր 2017։
ապերիտիւո ժապաւէն Լիւսի Աբդալեան լուսանկարներ շուն փողոց քաղաք
2018-02-03-23685 – 2018-02-03

ձմեռ֊գարուն 2016։
դալան ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-02-03-23681 – 2018-02-03

ձմեռ֊գարուն 2016։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-02-03-23677 – 2018-02-03

ձմեռ֊գարուն 2016։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2018-02-02-23665 – 2018-02-02

նոյեմբեր 2016։
լուսանկարներ շուն
2018-01-30-23644 – 2018-01-30

նոյեմբեր 2016։
լուսանկարներ շէնք տուն
2018-01-30-23641 – 2018-01-30

նոյեմբեր 2016։
լուսանկարներ շուն
2018-01-30-23637 – 2018-01-30

նոյեմբեր 2016։
լուսանկարներ
2018-01-30-23607 – 2018-01-30

լուսանկարներ չմշակած փողոց
2018-01-30-23604 – 2018-01-30

հոկտեմբեր 2016։
լուսանկարներ շէնք չմշակած տուն
2018-01-11-23522 – 2018-01-11

RAFIK ES LENAI մասին մամային 5 տարի առաջ ասացի իրան էշի տեղ դրեց։

յունիս 2012։

էս նկարի հաւէսը նաեւ այն ա ոնց են կէսից մեծատառ տրանսլիտից հայերէնի անցնում։ (:
FCamera բաղրամեան պողոտայ լուսանկարներ provia lut լոֆայ
2017-12-21-19458 – 2017-12-21

սեպտեմբեր 2013։
լուսանկարներ շէնք
2017-12-20-19436 – 2017-12-20

յունիս 2014, միրզոյեան գրադարանը դեռ չկար։
ժապաւէն լուսանկարներ
2017-12-20-19423 – 2017-12-20

յունիս 2014։
ժապաւէն լուսանկարներ շուն փողոց
2017-12-20-19417 – 2017-12-20

մարտ 2014։
աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-12-20-19390 – 2017-12-20

գարուն 2014։
ժապաւէն լուսանկարներ կատու չմշակած
2017-12-20-19386 – 2017-12-20

մարտ 2014։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-12-20-19383 – 2017-12-20

մարտ 2014։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-12-20-19359 – 2017-12-20

յունիս 2012։

որոշեցի գունաւոր այս անգամ, նախորդ տարբերակն այստեղ ա։
FCamera ազատութեան հրապարակ լուսանկարներ լոֆայ
2017-12-20-19353 – 2017-12-20

մայիս 2012։
BlessN900 ազատութեան հրապարակ անձրեւ լուսանկարներ լոֆայ
2017-12-20-19346 – 2017-12-20

մայիս 2012։
BlessN900 դրօշ լուսանկարներ լոֆայ
2017-12-20-19341 – 2017-12-20

մայիս 2012։
FCamera լուսանկարներ լոֆայ շէնք
2017-12-20-19338 – 2017-12-20

մայիս 2012։
FCamera դրօշ լուսանկարներ լոֆայ շէնք
2017-12-20-19335 – 2017-12-20

ապրիլ 2012։

սա չմշակած աւելի լաւն ա (քան սա)։
FCamera գրաֆիտի լուսանկարներ լոֆայ կատու չմշակած
2017-12-20-19318 – 2017-12-20

ապրիլ 2012։
FCamera գործարան լուսանկարներ լոֆայ
2017-12-20-19289 – 2017-12-20

մարտ 2012։

BlessN900 FCamera գործարան լուսանկարներ լոֆայ
2017-12-18-19268 – 2017-12-18

գարուն 2009։
դալան լուսանկարներ
2017-12-18-19266 – 2017-12-18

գարուն 2009։
լուսանկարներ պուլպուլակ սրտիկ
2017-12-18-19258 – 2017-12-18

բուզանդի բակ, գարուն 2009։
լուսանկարներ
2017-12-15-19226 – 2017-12-15

այսպիսի յատակ կայ շիրակի մարզի մի գոմում, երեւանի սարեանի փողոցի մի սրճարանում, ու տիգրանեան փողոցի նիսան սերուիսում։

ու տենց։
դիզայն լուսանկարներ յատակ սալայատակ
2017-12-12-19212 – 2017-12-12

ապրիլ 2007։
լուսանկարներ շէնք շուն
2017-12-12-19208 – 2017-12-12

աճառեանի ինստիտուտի շէնքի վերջին օրերը։ ապրիլ 2007։
Աբովեանի փողոց լուսանկարներ շէնք
2017-12-11-19200 – 2017-12-11

ապրիլ 2007։
լուսանկարներ հանրապետութեան հրապարակ վերնիսաժ քաղաք
2017-12-11-19195 – 2017-12-11

ապրիլ 2007։
լուսանկարներ քաղաք
ռոստեմ – 2017-12-05

սա չէի փնտրում, սա գտայ։

2016֊ի օգոստոսին էր։

նախ նա հա ինչ֊որ կերպարների մէջ ա մտնում, իսկ ինձ իրական ռոստեմն ա հետաքրքիր, յետոյ էլ նա շատ արագ ա շարժւում, ու իրան շատ բարդ ա նկարել, մանաւանդ մանուալ ոսպնեակով։

ինչեւէ, ահա ձեզ լիքը֊լիքը նկարներ, քիչ եմ ընտրել, ու հիմա մշակելու հաւէս չկայ, ինչ խցիկը տուել ա, էդ ա։

լուսանկարներ չմշակած
2017-12-05-19104 – 2017-12-05

յուլիս 2016։
երեխայ լուսանկարներ
2017-12-05-19096 – 2017-12-05

այն անգամ ուրիշն եմ ընտրել։

սեպտեմբեր 2016։
լուսանկարներ չմշակած
2017-12-05-19091 – 2017-12-05

աղջիկ լուսանկարներ չմշակած
2017-12-05-19085 – 2017-12-05

սեպտեմբեր 2016։
աղջիկ լուսանկարներ չմշակած
2017-12-05-19082 – 2017-12-05

յուլիս 2016։
դատարան լուսանկարներ չմշակած
2017-12-05-19071 – 2017-12-05

Լենան իր գուդբայ փարթիին վերցրեց իմ x100֊ը ու չխկացրեց մի քանի նկար, ես էլ սրանք ընտրեցի, որոշեցի լցնեմ։

յուլիս 2016։
լուսանկարներ լուսանկարներ մելռոուզ չմշակած
2017-10-23-19030 – 2017-10-22

սեպտեմբեր 2016։
լուսանկարներ լոֆայ
2017-10-19-19014 – 2017-10-18

լուսանկարներ լոֆայ խցանում փողոց provia lut
2017-10-12-19000 – 2017-10-12

աղջիկ լուսանկարներ չմշակած փողոց
2017-10-08-18955 – 2017-10-08

լուսանկարներ շէնք
2017-10-08-18937 – 2017-10-08

լուսանկարներ պատուհան
2017-10-07-18747 – 2017-10-07

աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ վերնիսաժ քաղաք
2017-10-05-18609 – 2017-10-05

մայիս 2017
աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած պատուհան
վակէ֊ոտ – 2017-10-05

մայիս 2017
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-10-05-18603 – 2017-10-05

մայիս 2017
ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-08-28-18500 – 2017-08-27

միրզոյեան գրադարանի երեք տարին։
ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-08-04-18400 – 2017-08-04

երեկոյ ինքնանկար լուսանկարներ նորայր թանաքեան շէնք չմշակած սեւ֊սպիտակ փողոց
2017-08-04-18391 – 2017-08-04

լուսանկարներ չմշակած փողոց քաղաք
2017-08-03-18388 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ ծառ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18384 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ տեքնոպարկ քաղաք
2017-08-03-18380 – 2017-08-03

EI 1600 երեխայ երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18377 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18373 – 2017-08-03

EI 1600 դրօշ երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18370 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լարեր լուսանկարներ շէնք չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18367 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18364 – 2017-08-03

EI 1600 երեկոյ ժապաւէն լարեր լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18360 – 2017-08-03

EI 1600 աղջիկ երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ շուն չմշակած սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-08-03-18357 – 2017-08-03

EI 1600 աղջիկ երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած պուլպուլակ սեւ֊սպիտակ քաղաք
2017-07-29-18328 – 2017-07-28

դրօշ երեկոյ լուսանկարներ շէնք չմշակած քաղաք
2017-07-29-18325 – 2017-07-28

երեկոյ լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-07-27-18311 – 2017-07-26

դրօշ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-07-04-18226 – 2017-07-04

երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-07-04-18223 – 2017-07-04

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-07-04-18220 – 2017-07-04

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-07-01-18210 – 2017-07-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-07-01-18205 – 2017-07-01

Թումանեանի փողոց ժապաւէն լուսանկարներ շէնք շուն չմշակած փողոց քաղաք
2017-07-01-18201 – 2017-07-01

Թումանեանի փողոց ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած փողոց
2017-07-01-18194 – 2017-07-01

երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ շուն չմշակած
2017-07-01-18191 – 2017-07-01

աստիճան երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ
2017-07-01-18185 – 2017-07-01

երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած
2017-07-01-18182 – 2017-07-01

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած պատուհան
2017-07-01-18179 – 2017-07-01

երեկոյ ժապաւէն լուսանկարներ կատու չմշակած
2017-07-01-18176 – 2017-07-01

կամ սա երեւի աւելի լաւն է՝

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած պատուհան
2017-07-01-18173 – 2017-07-01

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած պատուհան
2017-07-01-18169 – 2017-07-01

ժապաւէն լուսանկարներ ձոր չմշակած
2017-07-01-18166 – 2017-07-01

աղջիկ ժապաւէն լուսանկարներ ծաղիկներ չմշակած ռոբոտ
2017-07-01-18163 – 2017-07-01

ժապաւէն լուսանկարներ շուն չմշակած
դիաֆիլմ – 2017-05-08

դիաֆիլմ Հայաստան պատմութիւն սարդարապատ սովետ քարոզչութիւն
2017-05-02-17994 – 2017-05-02

Աբովեանի փողոց ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սլայդային ժապաւէն
պիքսարտ – 2017-04-27

գրասենեակ ժամկէտնանց ժապաւէն լուսանկարներ պիքսարտ սլայդային ժապաւէն
2017-04-27-17851 – 2017-04-27

ժամկէտնանց ժապաւէն լուսանկարներ կամուրջ սլայդային ժապաւէն
2017-04-27-17845 – 2017-04-27

ժապաւէն լուսանկարներ շուն չմշակած սլայդային ժապաւէն
2017-04-27-17842 – 2017-04-27

ժապաւէն լուսանկարներ շէնք չմշակած սլայդային ժապաւէն
2017-04-25-17688 – 2017-04-25

լուսանկարներ
2017-04-10-17659 – 2017-04-10

լուսանկարներ
2017-04-01-17562 – 2017-04-01

մարտ 2009, գրաֆիտի մաքրող թիմ։ նաշիստներին միասինին սազող զբաղմունք է, անշուշտ։
գրաֆիտի լուսանկարներ
2017-03-26-17521 – 2017-03-26

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած
2017-03-26-17518 – 2017-03-26

բիբիսի֊ի ներկայութիւնը երեւանում։
բիբիսի ժապաւէն լուսանկարներ կատու չմշակած
2017-03-26-17505 – 2017-03-26

լուսանկարներ չմշակած փողոց
2017-02-09-17313 – 2017-02-09

բարքեմփ երեւան 2016֊ի բացումից՝

ու տենց
barcampevn16 բարքեմփ լուսանկարներ չմշակած
2017-02-09-17310 – 2017-02-09

լուսանկարներ
2017-02-09-17304 – 2017-02-09

աղջիկ լուսանկարներ չմշակած
2017-02-09-17302 – 2017-02-09

լուսանկարներ չմշակած
2017-02-09-17274 – 2017-02-09

լուսանկարներ մուտք շէնք չմշակած
2017-02-08-17245 – 2017-02-08

2016, աշուն։
անձրեւ աշուն լուսանկարներ մուտք չմշակած
2017-01-25-17178 – 2017-01-25

դեկտեմբեր 2014
AnaCam անագլիֆ լուսանկարներ չմշակած սաբթայթլ
2017-01-24-17098 – 2017-01-24

լուսանկարներ պարիսպ տուն
2017-01-17-երեւանը-եւ-հայքը-վաթսունականներին – 2017-01-17

այս սլայդերն՝ Հադիդեանների արխիւից։ իրենց ընտանիքն այլ սփիւռքահայ զբօսաշրջիկների հետ միասին այցելել է Հայքը վաթսունականներին։ տարին յստակ յայտնի չէ։ Ժապաւէնը հաւանաբար կոդաքրոմ է։

Վաղարշապատ՝

Աշտարակ։

Մարիշը՝

Ըստ սլայդերի վրայի գրառումների, որ միշտ չէ որ ճիշտ են՝ Գեղարդ, վետերանները պատմում են իրենց փորձառութիւններից, ուտում եւ խմում։

Գառնի՝

Սարդարապատ՝

Սեւան՝

Բիւրական՝

Կենդաբանական այգի՝

Երեւան, երեխաներ՝

Հանրապետութեան (այնժամ Լենինի) հրապարակն առաւօտը վեցին՝

Այս նկարը նշուած էր որպէս «Լենինի հրապարակ» սակայն ակնյայտ է որ սա երրորդ մասի այն ժամ Սպանդարեանի, այսօր՝ Նժդէհի հրապարակն է՝

Եւ մի քանի խմբային լուսանկար նապոսլեդոկ՝

_

ու տենց_
արխիւ Երեւան լուսանկարներ Հայաստան չմշակած սլայդային ժապաւէն վաթսունականներ
2016-11-21-16617 – 2016-11-20

միսչիֆ մենեջդ շտո լի։
զբօսանք լուսանկարներ կամուրջ նորայր թանաքեան
2016-11-18-16597 – 2016-11-18

լուսանկարներ փողոց քաղաք
2016-11-18-16572 – 2016-11-18

լուսանկարներ շուն
2016-11-18-16569 – 2016-11-18

լուսանկարներ մեքենա
էլեկտրոնային – 2016-11-18

լուսանկարներ համերգ
2016-11-18-16510 – 2016-11-18

բուրդ լուսանկարներ շէնք
2016-11-18-16471 – 2016-11-18

սիրիահայ երեխան մօր հետ «հալէպ» առեւտրի կենտրոնում։
երեխայ լուսանկարներ
խողովակային – 2016-11-18

լուսանկարներ շէնք
հակաուտոպիական – 2016-11-18

լուսանկարներ հակաուտոպիա
2016-11-18-16435 – 2016-11-18

երաժիշտ լուսանկարներ շէնք փողոց
2016-10-21-18581 – 2016-10-21

լուսանկարներ ճարտարապետութիւն շէնք չմշակած պատմութիւն տուն
2016-09-10-16241 – 2016-09-10

ամառային դահլիճի եւս մի նկար

ես յիշում էի ու զուր փնտրում էի այն, ու փաստօրէն աղբիւրում նկարները չեն երեւում, սակայն դրանք յաջողուեց գտնել արխիւում։

նկարուած է վաղ ութսունականներին (կարծես թէ 84֊ին այս մուտքը արդեն քանդուել է), գերմանական օրվոքրոմ պոզիտիւ ժապաւէնի վրայ։

նաեւ տես այս նմանատիպ հրապարակումը սփիւռքում։
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն մէջբերում սլայդային ժապաւէն
լուսաստուեր – 2016-09-10

ահա ձեզ լուսաստուերոտ նկար։

լուսանկարներ Յոլլա փողոց
2016-09-09-16231 – 2016-09-09

երեխայ լուսանկարներ կապոյտ_մզկիթ մզկիթ փողոց
2016-09-09-16225 – 2016-09-09

լուսանկարներ շէնք փողոց
2016-09-09-16222 – 2016-09-09

մտածեցի սա գոյնով թողնել՝

բանուորներ լուսանկարներ մտոց
2016-08-07-16182 – 2016-08-06

աղբիւր
լուսանկարներ շէնք
2016-06-24-16047 – 2016-06-24

երեխայ լուսանկարներ
2016-06-24-16044 – 2016-06-24

ոստիկանութեան նախկին շէնքի ետեւի կողմը։
լուսանկարներ շէնք ոստիկանութիւն փայտէ շէնքեր քաղաք
2016-05-24-15734 – 2016-05-24

լուսանկարներ նարդի փողոց քաղաք
2016-05-24-15731 – 2016-05-24

աղունիկներ լուսանկարներ
2016-05-23-15720 – 2016-05-23

երբ մօտենում էի, նոյնիսկ առանց գլուխը բարձրացնելու, սկսեց պոչը թափ տալ ուրախութիւնից։ ընդհանուր առմամբ Արջուկը շատ պոզիտիւ եւ ուրախ շուն դուրս եկաւ։
լուսանկարներ շուն
2016-05-23-15714 – 2016-05-23

լուսանկարներ շուն
2016-05-05-15622 – 2016-05-05

լուսանկարներ չմշակած
2016-05-05-15619 – 2016-05-05

«Ելենա Օվսյաննիկովա ընդդէմ ՀՀ ոստիկանութեան» նիստից յետոյ։
դատարան զոյգ լուսանկարներ
2016-05-05-15616 – 2016-05-05

աղջիկ լուսանկարներ
2016-05-05-15613 – 2016-05-05

բանալի լուսանկարներ
2016-05-05-15609 – 2016-05-05

«եւրոպա» հիւրանոց։ տեսք հարաւից։
«եւրոպա» հիւրանոց լուսանկարներ
2016-05-05-15605 – 2016-05-05

«եւրոպա» հիւրանոց։ տեսք արեւելքից։
«եւրոպա» հիւրանոց լուսանկարներ Հանրապետութեան փողոց հիւրանոց փողոց
2016-05-05-15600 – 2016-05-05

Հանրապետութեան փողոց տուն № 44։

Խնդրում եմ չփորձել ձեռք տալ։

դարպաս լուսանկարներ Հանրապետութեան փողոց հեծանիւ մուտք
2016-05-05-15592 – 2016-05-05

չգիտեմ որն ընտրել՝

իսկ սա սեւ֊սպիտակ՝

լուսանկարներ շէնք
2016-05-03-15588 – 2016-05-03

դեղին ետնախորշեր բակ լուսանկարներ շուն
2016-05-03-15584 – 2016-05-03

ետնախորշեր երեխայ լուսանկարներ
2016-05-03-15581 – 2016-05-03

ետնախորշեր բակ լուսանկարներ կատու
2016-05-03-15578 – 2016-05-03

ետնախորշեր լուսանկարներ փողոց
2016-05-03-15575 – 2016-05-03

ետնախորշեր լուսանկարներ մարդիկ
2016-05-03-15572 – 2016-05-03

ետնախորշեր լուսանկարներ մարդիկ
2016-05-03-15569 – 2016-05-03

երեխայ լուսանկարներ փողոց
2016-05-03-15566 – 2016-05-03

լարեր լուսանկարներ սիւներ
2016-05-03-15563 – 2016-05-03

բանուորներ լուսանկարներ
2016-05-03-15560 – 2016-05-03

լուսանկարներ հանրապետութեան հրապարակ
2016-04-26-15549 – 2016-04-25

Այսօր մտածեցի, որ գիւղական «սամոստրոյ»֊ը յարաբերւում է ժամանակակից քաղաքի, կամ նոյնիսկ աւանների մասնաւոր շինարարութեան հետ այնպէս, ինչպէս ժողովրդական երգերը, ֆոլքը, ռաբիսի հետ։

Գիւղացու կառուցած տունը քիւթ է, ու լաւն է այն առումով, որ ֆունկցիոնալ է ու խնդիր է լուծում, եւ նա փող եւ պաշար չունի աւելորդութիւնների։

Իսկ նոյնիսկ իր կողքի աւանի, կամ գիւղի բուդկան, նոյնիսկ փոքր կապիտալի սարքած խանութը, արդէն վատ դիզայն ունի այն պատճառով/երբ, տէրը մտածել է ոնց անել, որ «սիրուն լինի», ու դրանով իսկ լրիւ փչացրել ամէնը։

Մտածում եմ, որ Երեւանը, եթէ գլոբալ վատ բաներ չլինեն, մի երկու հարիւր տարի անց շատ լաւ քաղաք կը լինի։ Հաւանաբար շատ ժամանակակից ու շատ լաւ։ Այն անորակ եւ անճաշակ կառուցուած բաները նոյն կապիտալն էլ կը քանդի, եթէ իրենք իրենցով չքանդուեն, տեղում նոր ու լաւ բաներ կառուցելու համար։

Իսկ հին ու լաւ շէնքերից կը մնան նրանք, որ այսօր կարողացել ենք պահել, իսկ ինչ չենք կարողացել, չի մնալու։

Բայց լաւ քաղաք է լինելու։ Ոչ թէ որովհետեւ մենք ենք այդքան լաւը այլ որովհետեւ չենք կարող միշտ շատ յետամնաց լինել ուրիշներից։

երեւի թէ։
ճաշակ ճարտարապետութիւն նախագծում շէնք
2016-03-28-15447 – 2016-03-28

խօսում էինք ընկերոջս հետ, երբ զանգեց իր 11֊ամեայ դուստրը։

զանգի աւարտից յետոյ ընկերս բացատրեց՝

— դուստրս ունի ընկեր։ նրանք պարբերաբար կռւում են։ յետոյ մի երեք օր անցնում է, դուրս է գալիս տանից, հարցնում եմ, ասում է՝ «լեւոնի հետ զբօսնելու»։ վերջին երկու շաբաթը կռիւ չէին արել, ես էլ մտածել էի՝ «չլինի՞ մեծացել են»։

ինձ էլ հետաքրքրեց, որ նա այդպէս արտայայտուեց՝ «մեծացել են»։ ոչ միայն այն, որ չի պահել իր դստեր կողմը, չի ասել՝ «այդ անպիտան տղան իրեն նեղացնում է», այլ հենց «մեծացել են»։ երկուսն էլ։

կարող է չէ՞ լինել այնպէս, որ իրենցից մէկն աւելի հասուն է, աւելի մեծ է։ բայց դա կարեւոր չէ «իրենց» համար, որպէս միաւոր։ քանի որ երկուսի (որոշ ալգորիթմով) միջինն է կարեւոր այդ միաւորի համար։

այդ պատճառով է որ սէրը անփոխադարձ չի լինում։ ոչ թէ այն պատճառով, որ եթէ սէր է, ապա անպայման փոխադարձ է, չէ, բնաւ, այլ այն պատճառով, որ պրոցես է, որ պահանջում է երկուս (եւ/կամ աւե՞լ) մասնակից։

ու դա բերում է ինձ ազգի(որպէս միաւոր), եւ իմ ու ազգի յարաբերութեան մասին մտքերին։

ես գրում էի, որ Զուարթնոցն(օդանաւակայանը) իմ մասին էլ է։ ձեզ թւում է անկա՞պ իմ Զուարթնոցով հպարտանալը։ չէ՞ որ ես այն չեմ նախագծել, չեմ մասնակցել, նոյնիսկ ճարտարապետին սուրճ չեմ մատուցել երբ նա աշխատում էր, ու առհասարակ պլաններում երեւի չկայի։ (նայած ում պլաններում՝ տիեզերքի, աստուածների պլաններում չէ, այլ իրենց կամքը համեստ իրագործողների)

բայց չէ՞ որ դուք ամաչում էք, երբ մեր երկիրը ներկայացնում է, ասենք Սերժը։ ես էլ էի ամաչում։

ապա կարող էի եւ հպարտանալ Զուարթնոցով։ ապա «արդար է»։

իսկ եթէ խօսենք «մեր» մասին որպէս տարբեր քաղաքացիների միջինով ներկայացուած միաւորի, ապա արդե՞օք Զուարթնոցը կամ Սերժը մեր մասին է։

չէ, Զուարթնոցը մեր մասին չէ այսօր։ «մենք» այսօր ապագայ նայող չենք, ֆուտուրիստիկ տեքնոկրատիկ կառոյցը մեր մասին չէ։ այդ պատճառով էլ շուտով չի լինի։ չի լինի ոչ թէ այն պատճառով, որ կապիտալի շահ է, որ կոռուպցիա է, դա իրագործման մանրուքներ են։

կարեւորն այն է, որ ազգին (որպէս միջինացուած միաւոր) չի համապատասխանում։

այս յարաբերութեան մէջ չի գնահատւում Զուարթնոցի պէս զարդը։ Գնահատւում է, ոնց էր դրա անունը։ Բելաջիոն։ եւ Փարուանան։

այդ է նաեւ պատճառը իմ համար կարեւոր մարդկանց հեռանալու։ բարեւ, սիլուեր։ որ սա այլեւս Զուարթնոց օդանաւակայանի երկիրը չէ եւ յոյս էլ չկայ, որ կը լինի մօտ ժամանակում։

Սա երկիր է որը ներկայացնում է՝ այսօր Սերժը, երեկ Ռոբերտը, վաղը չգիտեմ ով, դա կրկին իրագործման մանրուքներ են։ Սերժը կայ, քանի որ միջինացուած միաւորին համապատասխան է։ (ինչպէս մի ժամանակակից հայ գրող ասաց տաքսիստին՝ «ինչո՞ւ ես Միշիկ֊Սաշիկից բողոքում, եթէ դու պաշտօնեայ լինէիր, եղբօրդ նման լաւութիւններ չէ՞իր անի»։ «իհարկէ կանէի»՝ հաստատեց տաքսիստը։ «դէ մի բողոքիր, խնդրում եմ»՝ ասաց գրողը։ ու գրողն էլ այլեւս Հայաստանում չի լինելու երկու ամիս անց։)

Դուք կասէք՝ մաքսուելի դեմոնը։ իսկ ես կասեմ ոչ։ նախ, ԳԴՀ֊ն չէր կարող այլը լինել ինչքան էլ մարդիկ չուզենային այն այլը լինի, քանի որ դրսի ուժը վճռական դեր էր խաղում ԳԴՀ֊ում։ Այն փաստացի օկուպացուած էր ԽՍՀՄ կողմից։ ՌԴ֊ն այսօր ՀՀ֊ում նման վճռական դեր չի խաղում ինչպէս ԽՍՀՄ֊ը ԳԴՀ֊ում։

Երկրորդ փաստարկս՝ այդ վեց հազար վստահուած անձի չլինելն է։ Եթէ ՀՀ %75֊ը լինէր ասենք այն «ակտիւիստ» աղջկայ պէս վճռական, Սերժը այսօր չէր լինի։

Ու եւս մի փաստարկ։ Իննսունականներին Մաքսուելի դեմոնը աշխատում էր Սովետին նման, իներցիայով։ Կրկին՝ ախպերութիւն, կրկին կոռուպցիա, պարզապէս նոր «էլիտայի»։ Սաակաշուիլու արժէքն հենց դա է, որ նա փոխեց դեմոնին եւ փորձեց հաստատել մերիտոկրատիա։ Որը բացի Բալտեան երկրներից եւ Վրաստանից ոչ մի այլ «հանրապետութիւնում» տեղի չունեցաւ։

ու եկել է ժամանակը մի բան գիտակցելու, եւ համակերպուելու, եւ փոխելու վարքագիծը։

ես իրականում ոնց որ թէ եւ չկամ այդ ֆորմատում՝ միաւորի ֆորմատում, իմ ու մեր յարաբերութեան մէջ։ ես յարաբերութեան մաս չեմ։

երբ մենք ընդունում ենք աշխատանքի մարդ, ու ես տխրում եմ, ինչ վիճակ է, ես ինձ էլ էի մեղաւոր, պատասխանատու զգում։ ես չեմ դասաւանդում ու մերժել եմ բոլոր առաջարկները։ բայց չէ՞ որ ես չեմ դասաւանդում մասնաւորապէս այն պատճառով որ չեմ ուզում, չեմ կարող, այն, իմ պատկերացումներով, կոռումպացուած համակարգի մաս լինել ու մի կերպ աշխատել այդ ձեւով։

ինչպէս ասել է Շենդերովիչը, եթէ կանգնել ես Ժիրինովսկու կողքը, քեզնից Ժիրինովսկու հոտ է գալու։ իսկ ես չեմ ուզում ինձնից «ընկեր այսինչեանի» հոտը գայ։

(կամ պէտք է դրսի ուժ լինի, ու քեզ պաշտպանի։ բայց ապա դու այնքան էլ տեղացու դեր չես կատարում)։

երբ զգում ես քեզ համայնքի մաս, ուզում ես իդենտիֆիկացնել քեզ այդ համայնքի գոնէ որոշ «դաշտերի» հետ։ այսպէս, ես իդենտիֆիկացնում էի ինձ «լաւ էլի»֊ի հետ։ դա ինչ֊որ տեղական բան էր, որը «թաթուլ» չէր, որը գուցէ կարելի էր մի ձեւ հայկական ռոք անուանել, երեւի այն պատճառով, որ «պրոտեստ»֊ի մասին էր, իսկ դա օգտակար է առողջութեանը, ու ինձ մօտ է։ ու ես այն տարածում էի, ասենք։

բայց ես լաւ հասկանում եմ, որ նոյնիսկ «լաւ էլի»֊ն բնաւ իմ մասին չէ։ այն «հին» է, խռպոտ ձայնով երգած, «մուժիկ»֊ական։ ոնց որ երիտասարդի երգած չլինի։ վահրամ մարտիրոսեանը գրում էր «յիմարի» ռեմիքսում, որ մենք մանուկ ենք, յետոյ մի անգամից՝ պառաւ։ երիտասարդ էլ չենք լինում։

ես երիտասարդական թեթեւութիւնը զգում եմ վրացական «պապարացի»֊ների մօտ։ ես լիբերալ ազատական ոգին զգում եմ թիֆլիսի փողոցների բազմազանութեան մէջ։ ու այդ է պատճառը որ Վրաստանում հնարաւոր էր Սաակաշուիլի, իսկ Հայաստանում՝ չի եղել, եւ դեմոնին չի փոխել։

եւ այդ է պատճառը, որ տխրում էի, տեսնելով այդ սահմանապահի սովետական գլխարկը, երբ մտնում էի հայաստան։ դա իմ գլխին էլ էր։ այն ինձ էր ներկայացնում, այդ գլխարկը։ այդ գլխարկը, որը սովետին է խորհրդանշում, եւ որի մասին «սփինինգ բորիս» ֆիլմում ասացին՝ «ինչպէ՞ս են այն հագնում, չէ՞ որ արժանապատւութիւն գոյութիւն ունի»։

ես սիրում եմ սրճարաններում պատուհանի մօտ նստել։ նայել քաղաքին, եւ որ քաղաքը նայի ինձ։ ու կապ զգալ քաղաքի հետ։ բայց քաղաքն այսօր ինձ նայում է «ամուսնացիր կամ փախչիր» պաստառով։ ես էլ այն եմ տեսնում։

իսկ ես չեմ ուզում այդ ընտրութիւնը՝ ամուսնանալ կամ փախչել։ մի տեսակ ինձ հոգեհարազատ ընտրութիւն չէ։

ու հիմա հասկանում եմ որ, ես փաստացի դուրս եմ «մեզնից», ես իրականում մեզ հետ կապ չունեմ։

ես ես եմ։

ես նորայրն եմ։

ես ապրում եմ երեւանում։ ստոպ։ երեւանո՞ւմ։ գուցէ իմ տա՞նն եմ ապրում։

ամէն դէպքում ես յարաբերութիւնից դուրս եմ։ մենք միասին չենք։

ես գրել եմ որ ինձ տեղացիները տեղացու տեղ չեն դնում։ իսկ թիֆլիսում թիւրինգի թեստն անցնում եմ դնում են՝ մօտենում են եւ խօսում վրացերէն։ սա «կապոյտ աչքերի» մասին չէ, սա հագնուելու մասին է, խօսելու ձեւի, շարժումների՝ մշակոյթի մասին է։

երբ ասում են ակցենտ է մօտդ՝ ասում եմ՝ «չէ չէ, ռուսական ակցենտ է, պարսկական չի», ասում են՝ «չէ չէ, չես խաբի»։ ճիշտ են ասում, քանի որ ռուսական ակցենտը սոց֊ռեալիստական հագնուած մէկի մօտ կը լինէր, արդուկած տաբատով, մէջը դրած վերնաշապիկով, ու ով «կուրգինեան» է դիտում, թէ ոնց էր իր ազգանունը։

մարդիկ էակներ են որ շատ լաւ զգում են մշակոյթը, ու շատ լաւ նոյնականացնում են դիմացինի մշակոյթը իմացած շաբլոնների հետ։

ու ես ականատես եմ եղել վերջերս պարսիկ զբօսաշրջիկների հանդէպ, ոնց ասեմ, ոչ արդար վերաբերմունքի։ որից ես ամաչել եմ։ ու յետոյ, իմ խաչմերուկում տեսայ պարսիկներ են խմում֊ուրախանում֊բարձր խօսում։ դէ ես բնաւ խմող֊ուրախացող֊բարձր խօսացող չեմ, ու կարող էի մտածել՝ այս ինչ է տեղի ունենում իմ քաղաքի սրտում, սրիկանե՜ր, բայց ես մօտեցայ իրենց ու լրիւ անկապ, յիմար ձեւով սկսեցի՝ «որտեղի՞ց էք», ասացին՝ «իրանից», ասացի «վոյ ինչ հաւէս է» (թէ չէ ես չէի ջոկել որտեղից են), ասացի՝ «welcome to armenia», ասացի՝ «i want you to feel welcomed here»։

բայց դա չաշխատեց։ իրենք շատ ճիշտ բան ասացին՝ «բայց դու տեղացի չես։ դու կամ վրացի ես կամ ռուս։ մեզ չես խաբի, չէ չէ։» «չէ, ես այս շէնքում եմ ապրում, իսկ այն շէնքում մեծացել եմ»֊ը չէր օգնի։

քանի որ իրենց պէտք չէ որ ես իրենց ասեմ «welcome»։ իրենց պէտք է այն նեղացնող մարդու նման մէկն ասի, ով միջին հայաստանցին է, իրենց պէտք է որ այն պլպլան շորիկով աղջիկն ասի, իրենց պէտք է որ այն ծիծակով տղան ասի։ ես ասեմ՝ որ ի՞նչ։ իրենց պէտք չէ ես ասեմ։ իրօք պէտք չէ։ հասկանում եմ։

այսպիսով, ես էլ չեմ ամաչում Սերժից, ու չեմ հպարտանում Զուարթնոցով։ չեմ գնում դիտորդ։ ու չեմ հիւրընկալում զբօսաշրջիկների։ ու երբ եւրոպայից մարդ գայ, ասեն՝ նորայր, արի տանենք ման տանք, չեմ գնալու։ (: ես ի՞նչ ման տամ։ թող տեղացիները ման տան։

դա ինձ միայն թւում էր որ ես գիտեմ «իրական երեւանը»։ իրական երեւանը իրենք գիտեն, իրական երեւանցիները։ (:

իսկ իմ ու հայաստանի յարաբերութիւնը չի կայացել՝ տապալուել է։ նոյն պատճառով ինչ տապալուել են իմ անձնական յարաբերութիւնները, թերեւս։

մինչ։
Զուարթնոց թիւրինգի թեստ Հայաստան մաքսուելի դեմոնը մշակոյթ յարաբերութիւն Սաակաշուիլի Վրաստան
2016-02-10-14781 – 2016-02-09

զոյգ լուսանկարներ հաշուիչ շէնք
2016-02-10-14773 – 2016-02-09

լուսանկարներ ծառ մեքենա շէնք փողոց քաղաք
2016-01-11-14642 – 2016-01-10

այս Յունիոն ֆոտո լաբը շատ շատ շատ ուժեղ «շարփենինգ» է անում ժապաւէնից ծրած նկարները։ այդ պատճառով էլ «գրեյն»֊ի պէս աղմուկ կայ իրենց տուած նիշքերում։

միւս անգամ եթէ այնտեղ անեմ, խնդրելու եմ շարփենինգը անջատի առհասարակ։ եթէ պէտք է ինքս կաւելացնեմ։

միւս իրենց խնդիրն է սառը նկարներ տալը։ իսկ իրենցից ստացած նկարներում շատ աւելի դժուար է տաքութիւնը փոխել քանի որ ջպեգը (իսկ իրենք միայն ջպեգ են տալիս) բաւական տեղեկատւութիւն չի պարունակում։

ի դէպ սա միայն իրենց խնդիրը չէ։ ֆլիքրի ժապաւէնային նկարների զգալի մասը «օվերշարփ» է արուած։ որպէս կանոն որեւէ լաբի լռելեալ կարգաւորումների պատճառով։

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարչութիւն
2016-01-11-14632 – 2016-01-10

եկայ մեքենան վերցնեմ, տեսնեմ «դուորնիկների» հետեւը հդմ կտրօն է դրած։ յետոյ աշխատանքի տեղը հարցրի, տեսե՞լ են արհեստաւոր, ով հդմ կտրօն է տալիս։ ասացին, որ չեն տեսել։ վստահութեան մասին խօսք էլ չկայ, նա գիտէր որ ես ստուգող չեմ, ինձ որպէս «մօտ մարդ» ուղարկել էր այս սիրիահայ արհեստաւորի մօտ Աղբաբեան եղբայրներից մէկը․

— վստրեչի մոստը անցնում ես, սֆետաֆոր կա։ այնտեղից ուղիղ ես գնում, մէկ, երկու, երեք սֆետաֆոր։ երրորդից մինչեւ չորրորդ հատուածում, նոր զովքի դիմացը բոքսեր են։ աւո֊ն այդտեղ է աշխատում։

մտայ «բոքս», այնտեղ Յարութիւն անունով կապուտաչեայ մարդ էր աշխատում։ նա ինձ շատ ջերմ դիմաւորեց, ինչ֊որ քաղաքակիրթ ջերմութեամբ, ոչ ռաբիս, ոչ լակոտական։

բոքսը տէրերի մասին պատմում էր․ պատին՝ «մենք եղել ենք, կանք, եւ կը լինենք» պաստառ, որին զինուորական շորերով աղջիկներ էին, եւ նինձա֊ներին յիշեցնող սեւ զգեստներով տղաներ։ տեքստի ամենաներքեւում, բաւական մեծ տառերով՝ հրատարակչութեան անունը։ ժպտացի։

նաեւ մի քանի կտորից հաւաքած խաչ կար, որին դասական ուղղագրութեամբ հայր մերն էր գրուած։

Աւոն ինձ ցոյց տուեց իր հաստոցները եւ հում նիւթը։ ես միամտօրէն կարծում էի, որ իրենք պէտք է պահեստամասեր առնեն եւ փոխեն։ պարզուեց, իրենք կարող են ասենք, խլացուցիչ պատրաստել, խողովակներ պատրաստել լրիւ ինքնուրոյն։ ոչ թէ նորոգել, այլ սարքել։

ընդամէնը մի քանի ժամ անց ինձ կանչեցին, որ գամ տանեմ՝ պահեստամասերը իրենք սարքեցին, ներկեցին։

հիմա շատ հաճելի ձայն է հանում, ու հաճոյք է այն վարելը։ ուզում եմ մի հեռու տեղ գնալ։ ։Ճ
խլացուցիչ մեքենա պահեստամասեր վարպետներ
2015-12-04-14580 – 2015-12-04

լուսանկարներ
ուղերձային – 2015-10-25

այստեղ Փոլն ասում է, ինչ ուղերձներ են գեներացնում մեծ քաղաքները։ երեւանը երեւի թէ իր նշած մեծ քաղաքներից չէ, սակայն փորձեցի գրի առնել ինչ ուղերձներ ունի։ կարող էք աւելացնել մեկնաբանութիւններում։
- կարգին լինելու ուղերձ ունի, ընդ որում երեւի քեարթու «ակտիւ փոքրամասնութեան» հաշուին։
- ուրախացող լինելու ուղերձ ունի, քանի որ մէկ է այստեղ բանի չես հասնի, գոնէ ուրախանաս։
առհասարակ, ինձ թւում է, որ ինչպէս «ուրախացող», ամէն օր արբեցող Ցիւրիխցի պանկերն էին վհատուած, այնպէս էլ իրականում մեր ամէնօրեայ փաբեցիներն են վհատուած, յոյս կորցրած։ ուրախանալը կապուած է desparate լինելու հետ։
- աշխատելու ուղերձ ունի՝ ընտանիք պահելու համար, որովհետեւ ընտանիքի ուղերձ ունի։ ընդ որում աշխատել ոչ ընտանիքի օգտին ուղերձ չունի, այդպիսի աշխատանքը արժէք չունի։ «բարեգործութիւն» են դրան ասում, ու երկրորդ մատը տնկում։
- կարգինի ուղերձի մասնաւոր արդիւնքներից է «լաւ տղայի»/«տան աղջկայ» ուղերձը։ ընդ որում ուղերձն այնքան ուժեղ է, որ նրանք ով տան աղջիկ չեն ուզում են լաւ տղայ, իսկ նրանք ով լաւ տղայ չեն, ուզում են տան աղջիկ։
- լուզերական ուղերձ ունի՝ «մէկ է ոչ մի բան չես կարող, քանի որ ես չեմ կարողացել, ու ես չեմ ուզում որ դու կարողանաս, ու մենք բոլորս էլ չենք կարող, աւելի լաւ է գնա գործերդ/կեանքդ դասաւորիր, որ գնով ուզում է լինի, ընտանիք պահիր, ու կարեւոր չէ թէ հանրապետական պէտք է լինես այդ համար, կամ արտագաղթել, թուլացիր եւ հաճոյք ստացիր»։
- վերահսկողական֊դատապարտող ուղերձ ունի՝ այսպիսինը պէտք է լինես, գոնէ արտաքնապէս, այս ժամին տանը, քանի որ կարգինը դա է, սա էլ առաջինի հետեւանքն է կամ մասնաւոր դէպքը։
- երեխայ մնալու, ինֆանտիլ մնալու ուղերձ ունի, անկախ չլինելու ուղերձ ունի։ ի տարբերութիւն արեւմուտքի, ուր մարդուն դուրս կհանեն, ոչ թէ որովհետեւ չեն սիրում, այլ որ սթափուի, զգայ պատասխանատւութիւնն իր համար, ու ինքնուրոյն սովորի լինել, մեզ մօտ պահում են մինչեւ չամուսնանայ, ու խրախուսում են անկախ չլինի յանկարծ, աշխատի/դիպլոմ ունենայ, բայց ոչ այնչափ որ անկախ լինի, գծի իր ֆիզիկական եւ հոգեւոր սահմանները (իր տունը եւ իր որոշումների անկախութիւնը), երբ ամուսնանայ, մէկ է թելադրելու են, ինչ անի, երբ երեխայ ունենայ, չբաժանուի, եւ այլն, վերահսկողութեան տակ երեխաներին աւելի հեշտ է պահել, քան հասուններին։ մնացէք չհասուն, եւ ճնշէք յաջորդ սերունդին որ իրենք էլ մնան չհասուն։
սրա կողմնակի էֆեկտներից է քաղաքականութիւնը, քանի որ երեխաներին աւելի հեշտ է մանիպուլացնել, խաբել, ստիպել, համոզել։

ու ոչ մի լաւ ուղերձ չեմ գտնում։

լաւ, մի լաւ ուղերձ ասեմ՝
- ուսում — ոչինչ բալիկ ջան, կը գնաս, կը սովորես, լաւ կը լինի, չէ, կը գնաս համակարգչային կուրսերի, որ իմանաս մկնիկն ինչպէս շարժել, կը գնաս էսսէ գրելու կուրսերի, սիւի կը սովորես գրել, գործ կը գտնես, ոչինչ որ դուրդ չի գալու, կարեւորն է որ ամուսնանաս ընտանիք կարողանաս պահել, որ մեր գեները շարունակուեն։
չէ, չկարողացայ պոզիտիւ բան գրել։ :/
ընտանիք կարգին մտքեր ուղերձ ուսում
2015-10-18-14513 – 2015-10-18

ինքնանկար լուսանկարներ նորայր թանաքեան
երթուղային – 2015-10-17

լուսանկարներ փողոց
2015-10-07-14467 – 2015-10-07

լուսանկարներ կիբերնետիկայի մուսան քանդակ քոչար
ետնախորշային – 2015-10-06

էլի չեմ կողմնորոշւում որը։ երեւի այս անգամ երկրորդը։

ֆուջիի «շաթերի» անիւը, պարզւում է ինքն իրեն կարող է պտտուել, ու այս անգամ, այն անսպասելիօրէն դարձել էր երեսուն։ ահա թէ ինչու է լղոզուած։
ետնախորշեր երեխայ լուսանկարներ
մրցակցային – 2015-08-28

մեզ մօտ ընդունուած է ասել, երբ օրինակ ինչ֊որ մէկը նախագիծ է ուզում սկսել՝ «դու մի արա, քանի որ այս մէկն արդեն նոյնից անում է»։ ոնց որ, որ առաջինի «գործին չխփես», այլ խօսքերով՝ մրցակից չլինես։

դա ասւում է հաւանաբար այն ենթադրութեամբ, որ դու անելու ես նախագիծը նոյն ձեւ, ինչպէս եւ առաջինը, ու ապա ի՞նչ իմաստ ունի երկու նոյն նախագծից ունենալ։

այո, անիմաստ է, երեւի թէ։

բայց եթէ դու անում ես այլ ձեւ, քո մօտ այլ մօտեցում է, այլ իրականացում, ապա դա միայն լաւ է։

ամէն մարդն կարող է անել մի ուրիշ ձեւի, մի ուրիշ կերպ։

քանի որ մարդիկ տարբեր են, ու տարբեր են մտածում։ նաեւ, դա առաջինին կը ստիպի մտածել, ինչպէ՞ս աւելի լաւը լինել, զարգանալ, ոչ թէ մնալ տեղում։

ու սա գուցէ որոշ չափով սոցիալիստական մօտեցում է, իսկ մենք, հայերը, ինչպէս եւ հրէաները, խորը ձախական ենք, ու պատահաբար չէ, որ բոլոր քսաներորդ դարի կուսակցութիւնները ձախական էին, ու մեր աջականներն էլ այնքան էլ աջական չեն։

եւ սա երեւի եղած համայնքի անդամներին պաշտպանող, ու համայնքի ֆրագմենտացիայից խուսափելու համար էլ է արւում, բայց միւս կողմից, դա թոյլ չի տալիս մրցակցութիւն լինի, ու դրանով իսկ համայնքի շահերին դէմ է։

այնպէս որ՝ մի հարցրէք՝ «անե՞մ, թէ չէ», «արժի՞ անել», ու առաւել եւս մի անհանգստացէք որ վատամարդ էք լինելու ինչ֊որ մէկի գործին խփելով։ Պարզապէս, ինչպէս շեֆս է սիրում ասել՝ «ջասթ դու իթ»՝ պարզապէս արա դա։ Ու արա լաւ։ ։Ճ
ազատութիւն կապիտալիզմ համայնք մրցակցութիւն սոցիալիզմ
իռացիոնալ մարդը – 2015-08-22

նախ ասեմ որ շատ հաւէս է նստել պատշգամբին այս անձրեւոտ օրը եւ գրել տեքստ։

«իռացիոնալ մարդ»֊ն եմ այսօր դիտել։ կինո մոսկուայում։ Ւուդին վերջն է։ Նա շատ լաւ գիտի մարդկանց։ Ու փորձում է անել խորը ֆիլմեր։ Չնայած այդ խորութիւնը միշտ չէ որ նկատում են։ Մարդ էլ չկար դահլիճում։ Եօթը զոյգ։ Պատահաբար չէ, որ Ւուդին վաղուց չի կարողանում ԱՄՆ֊ում ֆիլմերի փող գտնել։ Նա աշխատում է Եւրոպայում։ Այս ֆիլմն էլ հաւանաբար եւրոպական փողերով էր նկարահանուած։ Սա բերում է ինձ ազատ շուկայի պարագայում լաւ կինո նկարելու հարցին։ Այսօր իմ սովորական պատասխանն այն է, որ շատ մեծ շուկայի դէպքում, լինում է բաւական մարդ, ով կը սպառի լաւ արուեստ, եւ այդ փոքր շուկան բաւական է լինում, որ ինչ֊որ մէկը փող ներդնի, ու շահոյթ ունենայ։ Բայց կարծես թէ նոյնիսկ ԱՄՆ֊ի շուկան չի հերիքում։

Ֆիլմը մարդու մասին է, ով ամբողջ իր կեանքը արդարութեան համար պայքար է մղել։ Ու այդ պայքարն իրեն թանկ է նստել՝ մօտ մարդկանց կորուստ, ծանր հիւանդութիւն, եւ նա վերջապէս թեւաթափ է եղել։

Որովհետեւ նա փորձում էր պայքարել այսպէս ասած, «խաղաղ» մեթոդներով։ Իսկ իր դէմ խաղացել են բնաւ ոչ խաղաղ։ Խաղաղ պայքարը շատ դէպքերում դատապարտուած է պարտութեան։

Ու հիմա այդ մարդը վճռում է մի բան անել, մի մանրուք, իր այլ պայքարների համեմատ, բայց անօրինական, ոչ խաղաղ։ Նա վճռում է գործել այնպէս, ինչպէս գործում են իր հաւատացած արդարութեան դէմ։ Նա մտածում է, որ կարող է յաղթել։

Սակայն ֆիլմն այն մասին է, որ նա չի կարող։ Այս աշխարհում՝ չի կարող։

Եւ նա խոստովանում է իր սիրած աղջկան, յուսով որ աղջիկն իրեն կհասկանայ։ Իսկ աղջիկն իհարկէ չի հասկանում։ Նախ որովհետեւ փոքր է, ու յետոյ այդ պայքարը իրենը չէ իրականում։ Շատ «քուլ» է երեւում այդպիսի մեծ, ամէն բան տեսած տղան, միայն մի բան էր իր մէջ անյարմար՝ պարտուած էր։ Բայց երբ նա կրկին ընդվզեց, սկսեց պայքարել արդարութեան համար, ծիտն այդպիսի մարդուն ընդունել չկարողացաւ։ Եւ գնաց հետ, իր լաւիկ, առանձնապէս ոչ մի սկզբունք չարտայայտած տղայի մօտ։ Ում հետ կոմֆորտ է։

Երեւի թէ որովհետեւ այդ ծիտը, նա փիլիսոփային չէր սիրում։ Չէր սիրում նաեւ այն Իսպանիա թռնել ուզող կինը։ Երկուսն էլ իրականում նրան օգտագործում էին, մէկը՝ դեռ ոչ շատ գիտակցուած, միւսը՝ արդեն բաւական գիտակցուած։ Գիտէր ինչ է իրեն պէտք։ Նա չէր յանձնի փիլիսոփային ոչ թէ գաղափարի պատճառով, այլ քանի որ՝ բա ի՞նչ է անելու, հազիւ իրեն հարմար տղայ է գտել։

բացի դրանից, ֆիլմն այն մասին է, որ մենք ունակ չենք տարբերակել որտեղ է պէտք լինել ազնիւ, իսկ որտեղ՝ չէ։ եւ որն է այդ ազնիւը այս աշխարհում, ուր իշխում է դաժանութիւնն ու բռնութիւնը։ հենց ֆիլմի սկզբից էլ փիլիսոփան այդ օրինակն է բերել՝ դուք կհանձնէ՞ք գողին ոստիկաններին, եթէ իմանաք, որտեղ է նա թաքնւում։ իսկ հրէաների ընտանիքին՝ ֆաշիստներին կհանձնէ՞ք նոյնպէս։

Ռոյը, աղջկայ երիտասարդ ընկերը, իհարկէ յիմարի պէս ծտին հետ է ընդունել։ Չնայած նա այլի է արժանի, իմ կարծիքով։ Մարդ չպէտք է իր սխալների համար դրական ամրապնդում ստանայ։ Մենք ունենք կոտրուած տաշտակի մասին հեքիաթ։ Դա արդարութեան մասին է, այդ հեքիաթը։ Իսկ նա ով բացասական ամրապնդում չի ստանում, հակում է ձեռք բերում կրկին չարաշահել իր ունեցած մարդկանց։ Իր հերթին Ւուդին շատ մօտ է անում ֆիլմը կեանքին։ Այո, տղան իրօք յիմարի պէս հետ էր ընդունելու։ Առանց ոչ մի կշտամբանքի։ Բայց այս անգամ։ Ոչ յաջորդ։

Նոյնը այն լքուող ամուսինը։ Ասում է՝ «լաւ մտածիր»։ Ի՞նչ լաւ մտածել։ Գնա՛ գրողի ծոցը։ Եւ տղան, եւ այդ ամուսինը կարող են մտածել, որ իրենց բախտը բերել է՝ իրենք այդ իրենց ծտերին հետ ստացան։ Բայց ես այդպէս չեմ կարծում։ Լաւ հնարաւորութիւն ունէին տեսնելու, ով է իրենց իսկական ընկերը։ Տեսնել ուզել է պէտք միայն։

Ու այստեղ եւս մի այլ հարց է ծագում։ Իսկ իրենց պէ՞տք է ընկեր։ Թէ՞ պէտք է լաւ ծիտ/քուլ տղայ/իսպանիա տանող ունենալը։ Տղաներին էլ։

Ռոյը այդ ծտին կը շրջապատի սիրով, կանի ամէն ինչ որ նա իրեն լաւ զգայ։ Իսկ կանի՞ ծիտը, թէ չէ, ես չգիտեմ։ Քանի որ պարզ չէ բնաւ, նա սիրել ունա՞կ է թէ ոչ։ Ո՞ւր է կորել այդ իր կարեկցանքը՝ փիլիսոփայի ծանր փորձութիւնների հանդէպ էմփաթիան։

Գուցէ ոչ մէկն էլ ունակ չէ, պարզապէս գտնում են հարմար մի տարբերակ, շահերի համընկում, հետաքրքիր կը լինէր իմանալ ինչ է մտածում այդ մասին ինքը՝ Ւուդին։ Նկատի ունեմ՝ իր ֆիլմերը կրկին դիտել, եւս մի անգամ շուրջը նայել ու մտածել։

Ւուդին շատ հաւէս է վառում, (expose) տեսանելի դարձնում մարդկանց մէջ չափազանց տարածուած վարքագծի շաբլոններ։ Շաբլոններ, որ մենք թէեւ նկատում ենք, բայց ինքներս անզօր ենք ինչ֊որ բան փոխել մեր մէջ։

Ես այդ ժամանակ մտածում եմ՝ ինչ նման են մարդիկ դրանով։ Բոլորը ինչքան նմանութիւններ ունեն։ Ոչ միայն արտաքին, փաստօրէն։ Ինչքան կանխատեսելի են։ Ես էլ։

Կադրում ուշադրութիւն գրաւեցին Դոստոեւսկու «Ապուշը» ու Հաննա Արենդթի մասին գրուածքը։ Առհասարակ, ակնյայտ է որ Ւուդին Դոստոեւսկու վրայ տարած է։ Սա առաջին անգամը չէ։ Ու գուցէ իր ֆիլմերը ապագայում լինելու են «պարտադիր ընթերցանութիւն», ինչպէս այսօր Դոստոեւսկին է։

այսքանը, գուցէ ինչ֊որ բան աւելացնեմ մեկնաբանութիւններում։
անձրեւ իռացիոնալ մարդը կինո «Մոսկվա» մարդիկ մտքեր յարաբերութիւն շուկայական յարաբերութիւններ սէր ւուդի ալեն
2015-08-10-14192 – 2015-08-10

կանգնել եմ Դիլիջանում մի քանի րոպէով, որ տեղացի վարորդներին հարցնեմ արդեօք հանգիստ է նոյեմբերեանի ճանապարհը։ իսկ տաքսիստը նկատեց, որ հետեւի անիւս մի քիչ իջած է։ ապա գնացի կողքի «վուլկանիզացիան», դուրս եկայ մեքենայի միջից, վերադառնամ, տեսնեմ՝ վո՜ւյ, այս ի՞նչ աղջիկ է նստած կողքս։ (:

իսկ ահա անձնական ռեկորդը՝ տասներկուս ու մի քիչ ժամ ղեկին։ 😛

եւ այդպէս
աղջիկ բաթում դիմանկար էկրանահան լուսանկարներ ուղեւորութիւն ուղի քարտէզ
անձրեւային – 2015-08-06

եւ այդպէս
անձրեւ բնանկար լուսանկարներ
քաղաքային – 2015-08-06

ու տենց
լուսանկարներ
պարապութիւն – 2015-08-05

վաչագանը պարապում է սաբթայթլում՝

եւ այդպէս
լուսանկարներ չմշակած պարապութիւն սաբթայթլ վաչագան
2015-06-29-14062 – 2015-06-28

չդիմացայ ես, այսօրուայ նկարները լցրեցի, ահա՝

electricyerevan ազատութիւն բաղրամեան պողոտայ լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ
2015-05-27-13964 – 2015-05-27

ինքնանկար լուսանկարներ նորայր թանաքեան
2015-05-27-13946 – 2015-05-27

լուսանկարներ մարդիկ փողոց քաղաք
դէմը չկանգ – 2015-05-27

ավտոտնակ դիմանկար ժապաւէն լուսանկարներ սեւ֊սպիտակ փողոց
2015-05-25-բակային – 2015-05-25

եւ այդպէս
բակ լուսանկարներ շէնք
2015-04-22-13757 – 2015-04-22

սիրում եմ տաքսիստներին։ եթէ իրենք չլինէին, երեւանի փողոցներով վարելը անսպասելի խոչընդոտներով խաղ չէր լինի։
խաղեր տաքսի փողոց քաղաք
2015-03-16-13634 – 2015-03-16

Նյարդայնանում եմ, երբ ասում են՝ «չեմ սիրում Երեւանը»։ ու փաստարկում են՝ Աֆրիկեանների տունը քանդել են, այն չէ արդեն, նորակառոյցները վատն են, այլանդակուած է, մարդիկ վատն են, պոզեր ունի, պոչեր։

Ու մի հատ էլ կոգեւորուեն, որ ասենք, ինչ֊որ մի տեղ եւրոպայում ինչ֊որ անսանձ(ռազնուզդաննի), լկստուած ուսանողներ համալսարանն են «օքուփայ» արել։ տո գրողի ծոցը իրենց էլ, իրենց համալսարանն էլ։

իմ սեւ աչքերը, ձեր վարդագոյն ակնոցները։

Կամ էլ ասենք կասեն՝ «այ Վանաձորը, այն սիրում եմ, այն ուրիշ է, այնտեղ մարդիկ մարդ են։»

Նախ, գնացէք Վանաձորցիներից հարցրէք, իրենց համար, այն մարգինալ հատուածի համար Երեւանը ՆՅ֊ի պէս է, ու գոնէ փողոցով կարելի է քայլել ձեռք բռնած, ու լինում է համբուրուել առանց խնդիր ունենալու։ Չէ գնացէք եւ հարցրէք։

Յետոյ էլ, Վանաձորն այնքան այլանդակուած չէ միայն այն պատճառով, որ աղքաթ է, որ կապիտալը դեռ այնքան շահ չունի։ Ու իրականում լաւ էլ այլանդակուած է՝ եւ Գուգարք հիւրանոցի նոր մուտքը չի կպնում շէնքի հետ, ոնց որ օտար մարմին լինի, լրիւ այլ ոճի, եւ նոր լապտերներն են գաւառական, անճաշակ… Ամբողջ Հայաստանն է այդ վիճակում, որովհետեւ մէկ իշխանութիւն ունի, նոյն ալգորիթմն է աշխատում ամէն տեղ։

Ու այն չի ինձ նյարդայնացնում, որ Վանաձորն են սիրում։ Դա ես հասկանում եմ։ Ես էլ եմ սիրում, այլ այն, որ Երեւանը արժեզրկում են։

Ու երբ ես Վանաձորն եմ սիրում, ես իրան սիրում եմ այն կտրած ծառով, այն տգեղ լապտերով, այն վարդագոյն շորը հագած մօրուքաւոր անօթեւանով, եւ այն տղաներով, ով ինձ հաւէսով կը թփէին, ու այո, հենց տփէին, եթէ հարմար պահ լինի։

Եւ ես Երեւանը սիրում եմ իր բանգլադեշի կոմունիստական բարձրահարկներով(այո, դրանք լա՛ւն են), առանց աֆրիկեանների եւ կուկուռուզի, ու առանց զուարթնոցի էլ կը սիրեմ, ու իր օպերայի կողքի սրճարաններով, ուր կեանքում ոտքս չեմ դրել, քանի որ այդ տեղում շանս հետ էի խաղում, իր «էլիտար»֊ներով, (որ կոմունիստականներից անյաջող են, հիմա տեսնո՞ւմ էք, ինչ լաւն էին հին շէնքերի նախագծերը), իր փողոցում թքող չյոլկակիրներով, իր «տարոն սիրուն ա»֊ով, իր կոսմետիկայի չափը չզգացող ծտերով, իր բակում հռհռացող անբան տղաներով, իր ոչ միայն կինո մոսկուայի տեղը, այլ եւ երթեւեկութեան պարզ կանոնները չիմացող տաքսիստներով, իր պետական գրաֆիտիներով, իր անիմաստ հիւսիսայինով, ու իր սաշիկի, շուրիկի, ու որ գրողի ուզում է լինի պարկինգի կարմիր գծերով։

Որովհետեւ, գրողը տանի, դա այդ սիրոյ օբյեկտի մասին չէ, դա քո մասին է։ Դու ունա՞կ ես, թէ՞ հոգեւոր իմպոտենտ ես։

Հա, Երեւանը բռնաբարուած է, հա, երբեմն վուլգար է լինում, հա, մազերի սանրուացքը այսօր լաւը չէ։

Այո, բա ի՞նչ էիք ուզում։

Դուք աղջիկ/տղայ է՞լ էք այդպէս չհաւանում, կեղտ բռնելով՝ այն գիծը սիրուն չի, տարոն, պիտի մի քիչ այլ անկիւն ունենար, սանրուացքը լաւը չէ առաւօտները, բերանից էլ հոտ է գալիս, նաեւ քրտնում է, զուգարան է գնում, պարզւում է։ Այո, սըրփրայս սըրփրայս, կատարեալ մարդ չկայ։ Բոլորն էլ վատն են, բայց միեւնոյն ժամանակ բոլորն էլ լաւն են։

Հարցն այն է, որտեղ ես ուզում ֆոկուս բռնել։ Իսկ երեւանի լաւ կողմերի վրայ չես բռնում, որովհետեւ չես ուզում։ Դէ մի ուզի։

Հիմա արդեն անտանելի նորաձեւ է՝ «անտարեսի» գրքերը կարդալու պէս(ոչ թէ գրադարան այցելելու), եւ «Թումոյում» Գոդար դիտելու պէս, Երեւանը չսիրելը՝ եղիր նորաձեւ, մի սիրիր Երեւանը, եւ գնա՛ գրողի ծոցը։ Գնա՛ գտիր քեզ կապոյտ կայմով ափսէի վրայ կատարեալ աղջիկ ու նման մի կատարեալ քաղաք։ Ու պայքարիր եւրոպայի ուսանողների հետ միասին, պայքարիր եւրոպայի կանանց ազատութիւնների համար, ու եւրոպայի մահմեդականների իրաւունքների համար, ու յուզուիր, որ այն խեղճ կնոջը «հարասմենթ» են արել, թարս են նայել, քանի որ։ Ուպուծիւ։

Թող ու գնա՛, նեարդերիս մի ազդիր, թող մենք մեր ոչ վեհ ու ոչ ռոմանծիկ կենցաղային խնդիրներով զբաղուենք մեր ոչ վեհ վուլգար աղջիկների, քաղքենիների, քեարթերի հետ միասին։ Ես իրենց հետ աւելի լաւ եմ լեզու գտնում, չնայած տարբեր լեզուներով ենք խօսում, ու իրենց հետ միասին աւելի հեշտ գործ կանեմ, քան քո։

ու տենց։
Երեւան սէր քաղաք
2015-03-15-13631 – 2015-03-15

լուսանկարներ խոհանոց պատուհան
2014-11-20-13424 – 2014-11-20

ու տենց
անձրեւ լուսանկարներ սեղան
2014-09-18-13128 – 2014-09-17

իր շունը կարծես «դւորնյաժկա» էր։ ես եւս մի պատճառ ունէի ասելու՝

— էս ի՜նչ սիրուն շուն է, — ոչ միայն որովհետեւ սիրուն էր, այլ նաեւ որովհետեւ այն ժամանակ առաւել եւս մարդիկ շատ վերեւից էին նայում ոչ ցեղական շներին, ու դրանց պահողներին։

մենք ծանօթացանք աբովեանի վրայ։ յետոյ եւ շանը եւ տիրոջը՝ կարծես իր անունը Ռուզաննա էր, շատ քիչ եմ տեսել։ Կարծես նա մարզիկ էր, լողորդ։ Չնայած ինչ֊որ տեղ մօտիկ էին ապրում, կամ ժամերը չէին համընկնում, կամ իրենք քիչ էին զբօսնում։ ինչեւէ։

մենք զբօսնելիս գրեթէ ամէն օր հանդիպում էինք դալմատին աղջկայ, Լ֊ով էր սկսւում անունը, Լուի՞զա, Լա՞յմա, չեմ յիշում։ Իսկ տէրը իր լաւ չէր լսում, յատուկ սարք էր օգտագործում։ Որի պատճառով երբեմն յիմար մարդիկ իրեն ծաղրում էին։

Ես ահաւոր վատ զգացի երբ դա արեց իմ աղջիկը, մի քանի տարի անց։ Ես այն ժամանակ չէի մտածել, որ հեչ լաւ նշան չի, պարզապէս ամաչել էի իր համար։ Չնայած տղան չʼիմացաւ։

Իսկ դալմատինի ու տղայի հետ զբօսնում էր եւս մի աղջիկ։ Անունը չեմ յիշում։ Յետոյ պարզուեց, որ Ռուզաննայի՝ լողորդի քոյրն է։

Այսպէս, մի օր ես այդ քրոջը տեսայ, մենք Ռոլլիի հետ թռչող ափսէ էինք խաղում, իսկ իրենք ֆիլարմոնիկի աստիճաններին զրուցում էին։ Երկու օր անց իմացայ, որ նա մահացել է։ Դալմատինի տէրն ասաց։ Նոյնիսկ չʼհաւատացի։

Յետոյ մի օր, շատ աւելի ուշ պատահաբար տեսայ Ռուզաննային։ Հաստատեց։ Ասաց՝ ինչ֊որ տղայ, բռնաբարել է, ու սպանել։ Թողել է կտուրի վրայ։

Նաեւ կար մի այլ տղայ՝ Վովա Շախատունի, ուներ դոբերմաններ, բայց կենտրոնում չէր ապրում, ու այստեղ երեւում էր միայն գործերով։ Գործեր ուներ ամէն օր՝ զբօսնում էր Նուշիկեանի՝ այն նոյն Նուշիկեանի, որ այսօր ՀՀԿ֊ից պատգամաւոր է, իր դոբերմանի հետ։ Ամէն առաւօտ։

Սովորաբար, երբ տեսնում էի Վովային, իրենց հետ նաեւ Ռուզաննան էր զբօսնում։

Եւս մի հանդիպում Աբովեանի վրայ։ Ռուզաննան ուղարկում է ֆաքս Գերմանիա։ Կարծես այնտեղ մրցումների է մասնակցել, առաջարկել են մնալ, պայմանագիր է կնքել ինչ֊որ ակումբի հետ, այնտեղ է ապրելու ու սպորտով զբաղուելու։ Հարցնում էր ինչպէս են ուղարկում։ Ասացի որ լաւ չեմ պատկերացնում։ Իրօք լաւ չէի պատկերացնում։

Ամիսներ անց Վովան գալիս էր մեզ հետ կրկես։ Մենք պատրաստւում էինք շների ցուցահանդէսին, որ անց էր կացւում կրկեսի շէնքում։ Անդրեյն էր կազմակերպում, շատ լաւ անասնաբոյժ, ում մի թէ երկու տարի անց սպանեց իր ընկերոջ որդին։ Կարծես, պարզապէս նախանձից։ Սկզբից մեղաւորին չէին գտել, եւ գործը փակել էին։ Իսկ յետոյ բացեցին ու բացայայտեցին մի քանի տարի անց։ Այդ մասին, երբ բանակում էի, ծնողների ուղարկած թերթում կարդացի։ Ուրարտու էր կոչւում թերթը։ Իսկ ցուցահանդէսները ֆինանսավորում էր Սեւանի ոստիկանութիւնը, կարծես։ Քանի որ Վլադիմիր Գասպարեանը, ով այսօր, չգիտեմ ՀՀԿ անդամ է թէ չէ, բայց ոստիկանապետ է, այն ժամանակ Սեւանի «միլպետն» էր։

Այսպէս, ես էլ, Վովա Շախատունին էլ, ու մի խումբ այլ շներ եւ տերեր, նախապէս կրկեսում պատրաստում էինք «գեղի կլուբ» որակի բեմադրութիւններ, որ մարդիկ, հանդիսատեսը ձանձրալի եւ անհասկանալի էքսպերտիզայից բացի նայելու բան ունենան։ Բեմադրութիւնների «ռեժիսորն» էր Էդիկը։

Նա Հայաստանի համար գժանոց շների մարզիչ էր։ Վրացահայ էր։ Ես նրան օպերայի մօտ խումբ էի հաւաքել, նա այնտեղ սկսեց գալ, պարապել։ Պարբերաբար հիւանդանում էր, մենք էլ «աշակերտներով» պարբերաբար գնում էինք հանրապետական հիւանդանոց։ Մի անգամ փրկուելուց յետոյ խիստ հաւատացեալ դարձաւ։ Նոյնիսկ չափազանց։ Յաճախում էր աղանդներից մէկի եկեղեցին, եւ որոշ ժամանակ անց իրենց եկեղեցու տարածքում սկսեց երեխաներին կիրակնօրեայ դպրոցում դաս տալ։ Եւս ժամանակ անց, հերթական անգամ վատանալուց յետոյ մահացաւ։ Կարծես բնաւ ոչ նրանից, ինչից սովորաբար վատանում էր։ Դա արդեն ուշ էր, ես բանակում էի, ինձ միայն լուրեր հասան։

Ցուցահանդէսին Վովան չʼեկավ։ Ոչ էլ դոբերմանը իր։ Մի օր շուտ մահացաւ, գիշերը։ Շաքարի բարձրանալուց։

Մի երկու տարի անց, տեսայ Ռուզաննային։ Մի քանի օրով եկել էր Հայաստան։ Հարցրեց Վովա֊ն ո՞նց է։ Ասացի։ Իր աչքերն արցունքոտուեցին։ Ասաց՝ բա որտե՞ղ է թաղուած։ Ասացի՝ չգիտեմ։ Իրօք չգիտէի։ Նաեւ, մտածում էի՝ ի՞նչ տարբերութիւն թէ որտեղ։

Իսկ այն տղան, ով սպանել էր անասնաբոյժին, բանտից դուրս եկաւ ժամկետից շուտ, ամուսնացաւ իր նախկին աղջկայ հետ, ով պահում էր «Քիլլեր» անունով դոբերման։ Հիմա ՌԴ֊ում են, շատ լաւ, երջանիկ ապրում են՝ երեխաներ, տնային կենդանիներ, փոքր բիզնես։

լաւ գրելու հաւէս չունեմ, ու գուցէ սխալ եմ անում, որ գրել եմ։ պարզապէս յիշեցի։ իսկ այն անունները, որ ինձ թւում է յիշում եմ, հաւանական է որ սխալ եմ յիշում։

ու տենց
մարդիկ շուն
ասք փոքր համայնքների մասին – 2014-09-12

ես ինձ այնքան լաւ էի զգում, որ միշտ առցանց եմ։ ասենք նոյնիսկ դիւրակիր ինտերնետ էի օգտագործում, որ միշտ առցանց լինեմ։ բայց նկատում եմ, որ եթէ ինձ գրում են, ապա ինչ֊որ բան է պէտք ինձնից։ պարզապէս չաթուելու համար ոչ ոք չի գրի։ նկատի չունեմ դատարկ, նկատի ունեմ՝ մի բանի մասին խօսենք, քննարկենք, կիսուենք մտքերով։ այդքա՜ն բան կայ խօսելու։ չէ, կը գրեն, եթէ պէտք է խորհուրդ, կամ փորձով կիսուել, կամ բան է պէտք անեմ, ու պոչը կը քաշեն։ տենց համ միակողմանի է, համ օգտագործուած ես քեզ զգում։

հիմա մտածում եմ, որ ի՞նչ եմ ես առցանց լինում։ միայն աւելի վատ է դրանից։ վաղուց միայն վայֆայներով եմ, բայց դա էլ է անիմաստ։

թւում է, թէ երեւանը փոքր քաղաք է, ու մենք բոլորս իրար հետ քնել ենք գիտենք, բայց իրականում, իմ Երեւանը ահաւոր դատարկ է։ Իմ մոլորակն էլ է դատարկ։

Ես շփուել եմ եւ Եւրոպացիների, եւ Թիֆլիսցիների հետ, իրենց համար իմ ուրախութիւնը մէկ է, իմ վախը՝ անկապ է, իսկ իմ ցաւը՝ հեչ է։ Իրենք իրենցն ունեն։ Չեն կարող հասկանալ ինձ, ընկալել ինձ։ Դա այն պուլպուլակ իմացողի մասին է, որ Արեգն ասում էր, ու իրականում, հեչ էլ պուլպուլակի մասին չէ։ Ինձ տեղացին աւելի մօտ է։ Իսկ տեղացիների հետ էլ չեմ շփւում։ ։Ճ

իմ սիրած սրճարանը, երբ մտնում եմ՝ դատարկ է։ լուրջ։ մարդ չի լինում։ կամ եթէ լինում են, աւելի լաւ է չլինէին։ բայց կողքի փաբում տեղ չեն անում, դուրս են թափւում պարբերաբար, այնքան շատ են։ փաբի տերն էլ շատ լաւ տղայ է, ֆրինեթից գիտեմ նրան, միշտ ասում է մտիր, բան։ ահա։ ես կը մտնէի, բայց երեւանում չկան չծխած փաբեր։ (ի դէպ փաբը՝ փաբլիկ բառից է, քանի որ հասարակական տեղ է)։

իմ սիրած տեքնոլոգիայով նախագծուած չաթում՝ դատարկ է, նոյնիսկ ասենք սփիւռքի այլ հանգոյցներից, եւրոպայից մարդ չկայ առցանց։ մէկն է՝ դեւելոփերը Աւստրիայից, ով սփիւռքը ջաբերին է կպցրել։ իրար նայում ենք, որ կանաչ ենք, ահա։

իհարկէ, եթէ գնամ այրիշ, կամ մտնեմ դիմագրքի չաթ, ինձ կը գրեն։ (ես տը չեմ գրում ոչ մէկին, սպասում եմ, որ ինձ գրեն), բայց ինձ պէ՞տք է այն մարդը ով ինձ դիմագրքով է գրելու։ ի՞նչ խօսեմ իր հետ։ ես դիմագիրք սփիւռքից գրուածքներ եմ ուղարկում, հեռարձակում։ մթոմ, եթէ թումբլր ուղարկում եմ, ինչո՞ւ այնտեղ չʼուղարկեմ, թող տեսնեն։

ջիթոքում՝ գուգլի շնորհիւ ահագին մարդ կար։ ինքը ջաբեր էր, կարելի է առանց գուգլի հաշւի իրենց հետ չաթուել։

մի քանի հաւէս մարդու հետ ԿՄ֊ով էի ծանօթացել, չաթւում էինք։ ահագին լաւ միջաւայր էր, ստիպում էր մարդիկ գրեն, ու չէր սահմանափակում՝ եւ ռսս, եւ օփենայդի ունի։ յետոյ մի պահ մտածեցի, բա ինչո՞ւ վաղուց չեմ խօսել։ պարզուեց՝ դիմագիրք են բոլորը գնացել, ու սքայփ, այնտեղի չաթերը։ իսկ ջիթոք, որ ջաբերին կպնում էր, այլեւս չեն մտնում։ ահա թէ ինչ։

նոյնիսկ մասնագիտական համայնքներում՝ իմ համար ամենահետաքրքիր թեմայով չաթում տաս հոգի երբեք չի հաւաքւում։ իսկ թեման մեծ է, այդ պատճառով այդ մի քանի հոգին թեմայի առանձին ու չհամընկնող մասերով են հետաքրքրւում։ ։Ճ ու այդպէս, մէկը անյքան չգնահատուած էր զգում, որ իր տարիների գործը ոչ մէկին առանձնապէս չհետաքրքրեց, որ գնաց կորաւ, այլեւս չի երեւում։ բայց գժանոց գործ էր արել։

փոքր համայնքներում բարդ է, փաստօրէն։ հեչ էլ նախանձելու չէ։

մնում է իմաստ գտնել այս վիճակի մէջ, ասենք որ պուտինը ինքնաիզոլացման է գնում, ասում է որ սանկցիաներ է կիրառում եւրոպայի դէմ, իսկ ես ասենք, իմ իզոլացումը ոչ մի ձեւ չեմ օգտագործում, նոյնիսկ ափսոս է։

պէտք է ինչ֊որ բանի դէմ պրոտեստել։ մնում է լաւ բան մտածել։ ասենք ես դէմ եմ յանցաւոր վարչակարգին, կոռուպցիային… չէ, դա կարող է փոխուել, պէտք է աւելի կայուն բան մտածել․ ասենք նիւթոնեան ֆիզիկան։ իներցիայի օրէնքը դուրս չի գալիս։ քիչ է չենք կարողանում բացատրել, մի հատ էլ ենթակւում ենք։ ահա։ ինչո՞ւ պիտի ենթարկուենք մեզ համար անհասկանալի օրէնքներին։ ահա։։Ճ
դիմագիրք համայնք մոլորակ մտքեր չաթ պրոտեստ ջաբեր ջիթոք սանկցիաներ սքայփ տիեզերք
ասք չգիտակցուած ձախութեան մասին – 2014-07-23

ուրեմն, ձախական գաղափարների հանդէպ իմ թերհաւատը պայմանաւորուած է մրցակցութեան բացակայութեամբ ու պլանային տնտեսութեամբ։ ես համոզուած եմ, որ մրցակցութիւնը շատ լաւ է, ու տեսնում եմ, ինչ լաւ է որ ամդ֊ն մրցում է ինթելի հետ, եւ ազատ սիլանգը՝ ազատ ջիսիսի֊ի հետ։ կրակոտ աղուէսը քրոմիումի հետ։

ու իրարից գաղափարներ են վերցնում, ինչպէս իրենք են ասում՝ «ցրում», ու ստեղ արդեն ես չեմ կարծում, որ ցրել է, ես կարծում եմ, որ էվոլիւցիա է, ու ընդհանուր առմամբ ասենք զննիչների կամ կոմպիլյատորների պորուլյացիան զարգանում է, ուժեղանում։

իսկ հայերը, իչնպէս ասում են, չգիտակցուած ձախոտ են, ու գուցէ այդ պատճառով է որ երբ ուզում ես ինչ֊որ բան անել, ասում են՝ այսինչը արդեն անում է, կամ ասում են՝ իրեն հարցրու/տեղեակ պահիր, կամ ասում են՝ առաջարկիր դուք միասին զբաղուէք։ ինչի՞ միասին։ մարդիկ տարբեր ձեւ են մտածում, ու նոյնիսկ այդ զոյգերով աշխատելու՝ ծրագրաւորելու միտքը ինձ անյաջող է թւում։ Շատ հազւադէպ են կազմաւորւում լաւ աշխատանքային կոլեկտիւներ, ու եթէ լինում են, ապա ինքնաբերաբար, ոչ թէ այդպէս։

ասելով՝ այնինչը անում է՝ դու չանես, կամ արա իր հետ, դու էվոլիւցիան ընդհատում ես։ ասում ես՝ մի ծնուիր, նոր թռչուն, արդեն կայ թռչուն։ մի ծնուիր նոր զննիչ՝ արդեն կայ զննիչ։ ու կարծում եմ, շատ լաւ կը լինի, եթէ ոչ մէկ այդպիսի առաջարկներ չլսի, ու իր ուզած գործն անի, անկախ ուրիշներից։

ու տենց
էթնոհոգեբանութիւն կապիտալիզմ Հայաստան հայեցի հոգեբանութիւն մտքեր մրցակցութիւն նախագիծ պլանային տնտեսութիւն սոցիալիզմ
շուն, մաշտոցի պուրակ – 2014-07-20

ու տենց
ազատութեան հրապարակ լուսանկարներ մաշտոցի պուրակ շուն
մուտք – 2014-07-20

ու տենց
բարձրահարկ լուսանկարներ կամար մուտք
հարեւաններ – 2014-07-20

ու տենց
լուսանկարներ կատու պատուհան
աղունիկ պահողը – 2014-07-20

եւ աղունիկները

ու տենց
աղունիկներ ասբեստից կտուր լուսանկարներ
2014-07-20-աչաջուրային-ֆուտբոլային – 2014-07-20

աչաջուր Բրազիլ գրատախտակ Թուրքիա լուսանկարներ ֆուտբոլ
2014-07-20-էրեբունի-երեւան – 2014-07-20

ու տենց
դրօշ Երեւան լարեր լուսանկարներ
2014-07-20-հեծանիւը-բակում – 2014-07-20

ու տենց
բակ լուսանկարներ հեծանիւ
2014-07-20-բակում – 2014-07-20

ու տենց
բակ լուսանկարներ
աղջիկն ու նանսենը – 2014-07-20

ու տենց
աղջիկ արձան լուսանկարներ նանսեն
2014-07-14-12858 – 2014-07-14

նա քայլում էր դանդաղ, ոտքից ոտք ընկնելով, իսկ իր շունը հազիւ էր հասնում ետեւից։
փողոց քաղաք
ասք աւտոստոպի մասին – 2014-07-14

ուրեմն,

մի Հայաստանցի զոյգ որոշել են աւտոստոպով գնալ Տփղիս եւ հետ։ Գնալը դեռ հեշտ էր, իսկ վերադառնալիս բախտը իրենց չէր ժպտում, եւ մի երեկոյ յայտնուեցին թուրքական գիւղերի շղթայի մէջ։

Ադրբեջանական համարներով անցնող մեքենաները նախընտրում էին չʼկանգնեցնել, վրացական համարներով՝ չկային, իսկ հայկական համարներով մեքենաները ադրբեջանական գիւղերից չէին կամենում աւտոստոպշիկ վերցնել։ ։Ճ

Այդպէս, սոված, ծարաւ, շատ ծարաւ եւ յուսահատ կանգնած էին, երբ անցաւ եւ չʼկանգնեց հերթական հայկական մեքենան։

— Գոնէ ջո՛ւր տայիք, թէ չէք տանում— չʼդիմացաւ տղան։ — Բա դուք հա՞յ է՞ք— բղաւեց նա։

Մեքենան կտրուկ կանգնեց։ Հետ եկաւ, մօտեցաւ նրանց։ Լիքն էր։ Մեքենայի միջից մի քեարթու բայց հարազատ դէմք դուրս եկաւ եւ ասաց․

— Ընկեր, ներող, տեղ չʼունենք…

Իրենք դեռ յոյսով նայում էին մեքենային

— Ու թարսի պէս ջուր էլ չʼունենք։— շարունակեց նա։— Ու պիտի գնանք։

Նրանք երկուսով շարունակում էին լուռ ու տխուր նայել մեքենայի մարդկանց։

Ու այդ պահին մեքենայի միջինը փորձեց ոգեւորել․

— Բայց դուխո՛վ։

Ու մեքենան գնաց։

ու տենց
ավտոստոպ դուխով Հայաստան մերոնք պատմութիւն
ասք հպարտութեան, կամ լուսանկարներ դիտելու մասին – 2014-07-10

Ուզում եմ ասել, հաճախ մարդիկ խօսում են, ու ասում են, թէ բա ի՞նչ ես հպարտանում, ասենք Զուարթնոց օդանաւակայանով։ Դու չես այն նախագծել կամ կառուցել։ Ո՞նց կարող ես ուրիշի գործով հպարտանալ։

Եկեք մտածենք։ Իրօք։ Մենք նայում էինք «հէփի»֊ները, չէ՞։ Նայում էինք ոնց որ կը նայէինք մեր լուսանկարը։ Մարդը նայում է իր լուսանկարը որ տեսնի ո՞նց է դուրս եկել, ո՞նց են իրեն նկարել, ընդհանուր առմամբ, ինչպէս ստացուեց նկարը։ Ու «հէփի»֊ները մենք հենց այդպէս էլ նայում ենք։

Քանի որ մենք ունենք այսպէս կոչուած ինքնութեան զանազան շերտեր։ Ես Նորայրն եմ, բայց ես նաեւ Երեւանցի եմ, ես նաեւ հայ եմ, ես նաեւ շուն սիրող եմ, ես նաեւ ծրագրաւորող եմ, ես ֆոտո անող եմ, եւ այլն եւ այլն։ Ու նայելով «հէփին» ես նայում եմ ինչպէ՞ս եմ ես դուրս եկել, ինչպէ՞ս է այդ իմ Երեւանցի մասը դուրս եկել հոլովակում։ Կարողացե՞լ է լուսանկարիչը լաւ նկարել, իսկ կարողացե՞լ եմ ես, որպէս Երեւանցի (ու կապ չունի, որ ես այդ հոլովակում չեմ նկարուել) ցոյց տալ իմ հաւէս կողմերը։

Նայենք եւ այլ կողմից։ Մենք կարող ենք ամաչել, չէ՞, մեր մօտիկների, կամ մեր իշխանութեան համար։ Շատերն ամաչել են, չէ՞, որ Հայաստանը Զիմբաբուէի ու Հիւսիսային Կորեայի հետ նոյն ցուցակում էր յայտնուել։ Հասկանալի է, չէ՞, որ բնական է։ Ապա հպարտանալն էլ է բնական։

Ես շախմատ խաղալ չʼգիտեմ։ Բայց մենք գիտենք, որ շախմատը Հայաստանում շատ են սիրում։ Ու արտասահմանցիներն են, որ «չեն ջոկում», երբ գովաբանում են Հայաստանը ասելով, թէ մեզ մօտ շախմատը դպրոցում են դասաւանդում։ Ես չեմ ուրախանում, քանի որ մեզ մօտ լաւ շախմատ խաղացողներ կան ոչ այդ պատճառով, այլ այն պատճառով, որ բոլորը սիրում են, ու խաղում են, ինչպէս ժամանակին Բրազիլիայում շատ էին ֆուտբոլ խաղում։ Իսկ Վեստ Ինդիայի երկրներում՝ կրիկետ։ Այնպէս որ դա մեզ բնութագրում է, ինձ չէ, բայց միեւնոյն ժամանակ ինձ նոյնպէս։

Այնպէս որ մենք կարող ենք հանգիստ հպարտանալ Հայաստանեան ճարտարապետութեան լաւ նմուշներով։ Քանի որ դրանք արուել են այստեղ սովորած, մեծացած, հայ ճարտարապետների կողմից։ Ու Զուարթնոցը ես էլ եմ նախագծել, չնայած այն նախագծուած էր իմ ծնուելուց առաջ։ Զուարթնոցն իմ վրայ ազդել է, ես Զուարթնոց ժամանել եմ, ես այնտեղ ճանապարհել եմ, ու ես այն գիտեմ, նաեւ Զուարթնոցի միջոցով եմ ես սովորել որն է ճաշակովը, ու որն է լաւ նախագիծը, այդ պատճառով Զուարթնոցն իմ գրուած ծրագրի մէջ է։ Զուարթնոցն իմ արած լուսանկարի մէջ է, քանի որ այն իմ ճաշակի եւ ընկալման մասին է։

Նաեւ, սա տնտեսութեան պէս է, երբ միայն դու չես վարկ վերցրել, այլ «բոլորը», ու միայն դու չես, որ խնայում ես, այլ բոլորը, ու մենք բոլորս համակարգի մէջ ենք, եւ իրար վրայ ազդում ենք։ Ու մէզնից մէկի վրայ ազդեցութիւնը համակարգի այլ անդամների վրայ է ազդում, Հայզենբերգի ականջը քաշի։ Այնպէս որ Զուարթոցն էլ պատահական չէր, եւ պատահական չէր այն, որ ՀՍՍՀ֊ի գլխաւոր քարտուղարն ինժեներ էր, իսկ Ադրբեջանի ու Վրաստանի՝ ԿԳԲ֊շնիկներ էին։

Ոչինչ էլ պատահական չէ։ Իհարկէ, պատահական չեն նաեւ վատ բաները։ Բայց այս փոստը դրանց մասին չէ։

Արեգն ասում էր, որ նա չի կարող հանդիպել աղջկայ հետ, ով չգիտի ինչ է պուլպուլակը։ Հասկանալի է, քանի որ ապա այդ աղջիկը չի կարող հասկանալ Արեգին, իմանալ Արեգին։

Այնպէս որ թուլացէք եւ հանգիստ հպարտացէք նրանով ինչ դեռ մնացել է, անկախ նրանից, որ դուք ճարտարապետ չէք։ Իսկ ճարտարապետը կարող է հանգիստ հիանալ Արոնեանի խաղացած պարտիայով, ու հաղթանակով։ (Նոյնիսկ Տաճատի հաղթանակը պատահական չէր այն առումով, որ ասենք Ռուսաստանի ինչ֊որ մի «եդինոռոս» կարող է շախմատի քայլերը չʼիմանար, իսկ այ Տաճատը գիտեր։ Եթէ չʼիմանար, բախտը իրեն չէր ժպտա ։Ճ Բայց իհարկէ, եկեք Տաճատով չʼհպարտանանք։) Մենք շատ այլ հպարտանալու բան ունենք, դեռ ունենք։ Ունենք ամառայինը, ունենք հիանալի ութսունականների վերջի արտառոց ու հիացմունքի արժանի ազատագրական շարժումը, ունենք Գոլիաթի հանդէպ հաղթանակ, ունենք Լաւ Էլի, ունենք չիպերի նախագծում, աշխարհը չունի, ու ամէն մի քեարթ կարող է հանգիստ դրանով հպարտանալ, թեկուզ եթէ չʼգիտի չիպն ինչ է, ու բնաւ էլ ինժեներ չէ, ունենք Համասեան, ու կարող ենք իրենով էլ հպարտանալ, անկախ նրանից գիտե՞նք նուագել թէ չէ։ Համասեանի երաժշտութիւնը ամէն մէկիս մէջ է, իսկ ամէն մէկս՝ իր երաժշտութեան ու կատարումների մէջ ։Ճ

ու տենց
դիզայն Զուարթնոց Հայաստան հպարտութիւն ճաշակ ճարտարապետութիւն մտքեր նախագծում շախմատ պուլպուլակ
ասք կրթական ցուցահանդէսի մասին – 2014-04-19

Շատ կարճ ժամանակով կարողացայ երեկ մտնել կրթական ցուցահանդէս։ Մերգելեանում մինչ այդ չեմ եղել։ Քոչարի արձանը վերջապէս տեսայ։ Անկապ տեղ էր խցկուած։ Ցուցահանդէսի շենքում էսկալատոր կար, բայց միայն մէկ, բարձրացողների համար։ Իջնելը աստիճանով է։

Տաղաւարներն շատ էին, որպէս կանոն տաղտկալի ու ձանձրալի։ Անմիջապէս մտնելիս աչքի էր ընկնում մի ամբոխ Ինսթիգեյթի եւ Արմթաբի տաղաւարի մօտ։ Արմթաբը գրեթէ տեղ չէր զբաղեցնում, մի քանի սարք էր այնտեղ, գրեթէ ամբողջը ինսթիգեյթինն էր։

Երեխաներ էին ներկայացնում, շատ ոգեւորուած երեխաներ էին։ Իրենց նախագծերից էին պատմում։ ն900֊ի ՖԿամերան աշխատացրի, անցա գործի․

ֆրեզեր, լինուքս սիէնսի՝

Բզեզ Ա եռաչափ տպիչ, ինչպէս հասկանում եմ, ռեփռափի ֆորք է՝

Ես աղուէս աներեսն եմ։ Պոչս փնջի՛կն եմ, սարի շրջիկն եմ։

Աւաղ, նոկիայիս մարտկոցը նստեց, ու ես վերցրի ընկերոջ ժամանակակից գալաքսի֊ն։ Ինչպէս տեսնում ենք, նկարների որակն էլ այլեւս այն չէ։

«Բերձոր Ա» եւ «Այգեստան 1» կարգիչները՝

Ի սկզբանէ նախագծուել են ՀՀ Քաշաթաղի շրջանի Բերձոր, եւ Ասկերանի շրջանի՝ Այգեստան աւանների երեխաների համար։

պատրաստուած է Հայաստանում

Գուգարք՝

Երեխաները Գուգարքների մասին ասում էին, որ ուզում են առաջարկել Իւքոմին, ինչ֊որ այլ սարքերի փոխարեն։ Շատ ոգեւորուած էին, ասում էին, հաջորդ նախագիծը մի քիչ այլ ձեւ ենք անելու։ ։Ճ

Ինչպէս տեսնում ենք, գալաքսի էս երեքի սպիտակի բալանսը խառնուել է։ Սա ջպէգ է, նորմալ մշակել չեմ կարող, ներող եղէք։

Այս ցուցարկիչով տեսանիւթ էր պտտւում, հենց մեզ մօտ, Ինսթիգեյթի արտադրուած կոպտերներով նկարուած կադրեր կային՝

ահա եւ կոպտերը՝

Ափսոս, Արթին Վարուժանի տաղաւարը չկար։ Շատ ափսոս։ Ի-ենց տպասալերը լինէին։

Երբ նկարում էի արմթաբի նախատիպը, միացրին, որ էկրանը երեւայ։ Ոստանն էր։

Այ կրակ, այ փետ, այ կնիկ, այ աստուած, այ հեռախօս, ո՞վ է ստեղծել՝

Մնացածից արագ֊արագ ասեմ, որ ֆիզմաթը հաւէս գծին հետեւող ռոբոտիկ ուներ, երեխաներն էին պատրաստել։ Այսինքն իրօք երեխաներն էին։ Խօսում էին, ասենք pwm ծրագրաւորման մասին՝

Ի տարբերութիւն, ասենք Այբի երեխաների, որ երբեք չեմ տեսել կարողանան գոնէ տպաւորութիւն գործել, որ իրենք են իրենց ներկայացուած գործն արել։ Բայց մեծամտութիւնն իրենց մօտ տեղն հանում է, զաշկալ է։ Այո, անցանք Այբին։ Իրենց տաղաւարն ամենալաւն էր՝ իր դիզայնով։ Չնայած այդ դպրոցն ինձ բնաւ չի հիացնում, բայց տաղաւարի նախագիծը պատուիրել են Ստորակետից, ու դա լաւ որոշում էր, լրիւ առանձնացնում էր իրենց։

Այստեղ էլ էր մի ամբոխ հաւաքուած, երբ քիմիայի փորձ էին ցույց տալիս։ Լաւ է, մարդիկ տեսնում են, որ ՏՏ֊ով կեանքն չի աւարտւում։ Չնայած իրենց ՏՏ֊ի օրինակներն էլ կային, մի երկու բռի ռոբոտ, որ եթէ արթանան, աշխարհն են զաւթելու, ու որոնց հետ երեխաներն, ենթադրում եմ, կրկին այնքան էլ կապ չունեն։

Այս մէկն, ասենք, մասնակցել է արմրոբոտիքս մրցոյթին, ես այն յիշում եմ, ու բնաւ ոչ Այբ֊ի կողմից։ Այ֊այ֊այ։

Սիրուն չի, Տարոն։

Քուանթ դպրոցի տաղաւարում էլ ռոբոտներ կային, բայց նկարելս էլ չեկաւ, լեգո մայնդսթորմ։ Լեգոն՝ ռոբոտիքս չեմ կարող ընկալել, կամ ռոբոտիքս է, եթէ անտեսել շատ ու զանազան հանգամանքներ։ Իրականութեան հետ կապ չունի։ Շատ խաղալիք է։ Մէկ էլ սենց բան կար՝

Մնացած տաղաւարների մասին՝ լիքը ռուսական բուհերի գովազդ։ Մէկ ֆրանսիական, երկու՝ գերմանական։ Առհասարակ, շէնքի մօտ դիմաւորում էին աղջիկներ, բաժանում թղթեր, ասելով՝ «ռուսական կրթութիւն», իբր թէ մի երանելի բան է։ Ձեռքերիս մէջ խցկած թղթերը վերադարձրի։ Չնայած պէտք է թափէի, մի քանի հոգի դրանցից քիչ կստանար։

Ահա, Ռոսսսոտրուդնիչեստվոյի վուլգար ծիտը։ Երբ սկսեցի լուսանկարել, շտապ թաքցրեց սեղանի վրայ դրուած ծաղիկները։ Երեւի «յար»֊ից էր ստացել, չէր ուզում շեֆութիւնը տեսնայ։

բռռռ

Ոստիկանութիւն։ Երբ տեսան նկարում եմ, ամաչեց ոստիկանը, փուչիկը թողեց։ Այն հոլովակն էին ցուցադրում, որ երեւի բոլորդ տեսել էք։

գեղարուեստի ակադեմիան դատարկ էր։ երեւի կոնցեպտուալ արուեստի գործ էր՝

իսկ կողքի «գեղեցիկ արուեստի ակադեմիա»֊ում բնաւ ոչ գեղարուեստական ճաշակով աղջիկներ էին, ու բնաւ ոչ գեղարուստական «սումըչկաներով»։ Ահա։

Էս էլ Արմանը։ ։Ճ

Ամերիկեանի տղաները փորձեցին ինձ այցեքարտ տալ, ուր գրուած էր՝ հաւանէք մեզ դիմագրքում։ Ընդ որում դիմագիրք բառը աւելի մեծ էր, քան համալսարանի անուանումը։ Սկզբից թուած դիմագրքում է աշխատում։ Յետոյ հարցրի, բա եթէ ասենք դիմագրքում չկամ, ապա ի՞նչ։ Երեւի մտածեց, ապա անգրագէտ ես, չգիտեմ։

Երբ դուրս էինք գալիս, Մերգելեանի մուտքի մօտ մի պապիկ էր բերել իր թոռնիկին, ու ասում էր՝

— Կտեսնես, բալիկս, այնտեղ աշակերտները իրենց դպրոցներում ինչ նախագծեր են անում…

eduexpo14 այբ Արաքս արմթաբ բուհ դպրոց ինսթիգեյթ կրթութիւն Մերգելեան ռուսական կրթութիւն
ասք բարքեմփի լոգոյի մասին – 2014-03-19

կարծես թէ սա է լինելու այս տարւա բարքեմփի լոգոն։

Մենք միշտ էլ ուզում էինք որ այն չլինի գլոբալիստական, որ երեւա, Երեւանի բարքեմփն է, ոչ թէ ասենք Տւերի կամ Գիւտերսլոյի։ Աւաղ, յաճախ «հայկականը» փորձում են շեշտել օգտագործելով նուռ/ծիրան/մոլիբդեն/կաուչուկ, բայց դա ազգագրական է, ոչ ազգային։ Իսկ Զւարթնոցը եւ ազգային ճարտարապետութեան միջազգային կարեւորութեան նմուշ է, եւ տեքնո է, եւ ֆուտուրիստիկ է, արդի է եւ ինքը հենց EVN օդանաւակայանն է, EVN֊ն է։

#barcamp #yerevan #zvartnots #airport #logo #design #2014 #բարքեմփ #երեւան #զվարթնոց #զուարթնոց #զւարթնոց #դիզայն #օդանավակայան #օդանաւակայան #EVN #barcampevn14 #barcampevn2014 ###############
barcampevn14 բարքեմփ Զուարթնոց
ասք ուլիկի մասին – 2014-03-15

ուրեմն, Երեւանում իմ համար լաւ «օբէկտների» զգալի մասը այսպէս թէ այնպէս կապ ունի սփիւռքահայերի հետ։ Դա եւ սիրահարների այգին է, եւ աչաջրերն են, եւ քաֆեսճեանի պարտեզն ու կասկադը, եւ գելատոն է, եւ սայաթն էր։

Աբովեանի վրայ կայ սիրիահայերի խանութ՝ այնտեղ մուտքին գոյնզգոյն տառերով գրւած է «բաց է», ու ժպտացող սմայլիկ է նկարած, իսկ հակառակ կողմից տխուր սմայլիկ է, ու էլի գոյնզգոյն տառեր։

Այդ մարդիկ, չնայած, ասենք, Ասադի «օրոք» են ապրել, բայց իրենց մէջ այդ տաղտկալի տրտիմ սովետը չկայ։

Սայաթը, աւաղ, փակւել է։ Խանութը վերջերս չեմ նկատել, գուցէ նոյնպէս։ Բայց բացւել է Ուլիկը՝ ամենահամով արագ սնունդը, որ ծալած ունի զանազան էֆ֊սի֊ներն ու ֆրայդ չիքեները։

ու տենց
ուլիկ
ասք հայաստանի հպարտ բուրժուաների մասին – 2014-03-01

ու տենց
ազատութեան հրապարակ ազատութիւն երթ ժապաւէն լուսանկարներ մարտի մեկ փողոց քաղաք քաղաքական պայքար քաղաքականութիւն
Պուտի՞ն… չէ, չենք ճանաչում – 2013-12-01

Ես Պուծինի դէմ հաւաքի չեմ գնում, քանի որ ես չգիտեմ, թէ նա ո՞վ է։

Իսկ անծանօթ մարդկանց դէմ ո՞ւր գնաս, որ ի՞նչ։

Ո՞վ է այդ տուժւածը ո՞ւր է գնում, ինչի՞ համար։ Ես նրան չգիտեմ, ու ծանօթանալու ցանկութիւն մի տեսակ չեմ զգում։

Ես չունեմ, աւելի ճիշտ՝ չկայ՛ նրան ճանաչելու, իր մասին մտածելու, ու նա չկայ՝ մեզ համար։

Ու մենք բոլորս էլ, այդպիսի մարդ չենք ճանաչում։

եւ այդպէս

Հ․ Գ․ Ես ճանաչում եմ ՍՍ֊ին։ Լաւն է, վատն է, ընտրուած է, թէ չէ, մեր ՍՍ֊ն է, իրեն գիտենք, եթէ հարցեր ունենք, ապա միայն իրեն։ Ինչ֊որ այլ անկապ մարդկանց հարցեր չկան։
ազատութիւն անկախութիւն անտարբերութիւն իգնոր կինո Հայաստան հաւաք մաքսային միութիւն միմինո պուտին ռուսաստան սերժ քաղաքականութիւն
ասք աֆթօների ազգանունների մասին – 2013-11-17

Հիմա բացի հեռախօսահամարներից, աֆթօների վրայ ընդունուած է անուն ազգանուն գրել։ Սակայն ի տարբերութիւն համարներին, ոչ թէ մի կտոր թղթի վրայ, այլ գեղագրութեամբ (կալիգրաֆիկ), ներկով, կոկիկ։

Ես որ առաջին անգամ տեսայ՝ ապշել էի։ Աչքերիս չէի հաւատում։

Մտածում էի, դրա ֆունկցիան ո՞րն է։ Եթէ հեռախօսը պէտք է լինում, որ զանգես, ասես «ապեր, կլինի՞ մի քիչ արագ քշես», ապա սա արդեն աւելի նման է ֆեյսբուք պրոֆիլին, քան մեքենային։

Ու եթե «փրիւասին» մի կողմ, այդ մեքենաների վրայի ազգանունները ակամա յիշեցնում են դռներին դեռ պահպանուած վահանակները, ասենք՝ «դոկտոր պրոֆեսոր Ա․ Դանագուլյան»։ Ու աչքերը փնտրում են զանգ, գլազօկ ու խալի, որ ոտքերը մաքրես, նոր նստես։

ու տենց
փողոց
ասք հոքինգի գրաֆիտիի մասին – 2013-11-07

այս՝ Սթիվեն Հոքինգին պատկերող եւ իր միտքն հայերեն արտայայտող գրաֆիտին յայտնուելուց անմիջապէս յետոյ ջնջուել է համալսարանի աշխատողների կողմից։

Լաւ, գրաֆիտին անօրինական արւեստ է, ու ջնջողի համար պէտք է նշանակութիւն չունենայ, Հոքինգ է դա, թէ՞ Յիսուսը։

Բայց ինչո՞ւ ապա ջնջուած չեն բազմաթիւ սրտիկներն եւ անդամիկները որ ապրում են Հոքինգի հարեւանութեամբ եւ ուսանողների հոյզերն են արտայայտում։

Օրենքի կողմնապահ կիրառումը անօրինականութեան տարատեսակ է։

Ուրեմն ջնջելն օրենքի մասին չէ, ջնջելն վախի մասին է։

Հաւանաբար, գիտնական Հոքինգը, ով պատկերուած էր գիտական հաստատութեան՝ ԵՊՀ֊ի մօտ, ծայրայեղ վտանգ է ներկայացնում, կամ այդպէս թվում է ԵՊՀ֊ի ղեկավարութեանը։

Արդեն զարմանալի չի լինի, եթէ վաղը պարզվի, որ ԵՊՀ֊ի ղեկավարութիւնը վախենում է նաեւ կանաչ մարդուկներից, դեւերից,

եւ վիշապներից։

ու տենց
արուեստ գրաֆիտի Երեւանի պետական համալսարան Սթիվեն Հոքինգ քաղաք
2013-10-19-12361 – 2013-10-19

ու տենց
աղջիկ դիմանկար լուսանկարներ
ասք «գեյերի» եւ այլ փոքրամասնությունների մասին – 2013-08-31

ես ահավոր հեռու էի ուզում մնալ այդ գենդերային թեմաներից, բայց հիմա արդեն չեմ կարողանում չգրել։

որովհետեւ երբ հետեւում եմ ինչ ցածր է դա օգտագործվում, ինչպես են մեզ մանիպուլացնում այդ թեման օգտագործելով, ես տխրում եմ։

իսկ ես չեմ ուզում մեզ մանիպուլացնեն, վախեցնեն։

վախը քանի որ մատերիալ չէ, միշտ էլ իրականությունից ավելի վախենալի է։ շատ ազդեցիկ է։

ու խնդիրը նրանում է, որ մեր պատկերացումները իրականության մասին չեն համապատասխանում այդ իրականությանը։ այդ պատճառով էլ մելոդրամներ ու սիրային հեքիաթներ չեմ սիրում։

իրականության հետ կապ չունեն։ իսկ մարդիկ կինոյում չեն ապրելու դիտելուց հետո։ ու պատկերացումները եւ իրական աշխարհի տարբերությունը ցավացնելու է։

առաջինը։

մենք իհարկե ասում ենք, որ մշակույթները տարբեր են, ու այն, ինչ ռուսին լավ է, գերմանացուն մահ է, ու ասում ենք, որ ճշմարտությունը մեկը չէ, ու շատ բան հարաբերական է, բայց… մենք ի վերջո մակրո աշխարհում չենք ապրում։

որոշ բաներ չափելի են։

ու տարբեր չափումներ ցույց են տալիս օրինաչափություն։

ավելի զարգացած մարդիկ ավելի հանդուրժող են։

ավելի քիչ զարգացած հասարակություններում հանդուրժողականության պակաս կա։

ու հետո զարմանում ենք, ինչի՞ այս կամ այն երկրում, ուր հասարակությունը ավելի հանդուրժող է, ասենք գիտությունն էլ անհամեմատ ավելի բարձր մակարդակ ունի, մարդիկ էլ ավելի կարդացած են, ու հետաքրքիր, ավելի ստեղծագործող, ավելի անկառավարելի։ Իսկ իշխանությունը ավելի հոգ տանող, ավելի քիչ թալանող, ավելի քիչ կոռումպացված։

Իսկ մարդիկ ավելի բարեհամբույր, ուրախ։ ու մեզ լավ ենք զգում իրենց մեջ։

ինչի՞ այնտեղ լինում է արվեստ, իսկ ասենք ԽՍՀՄ֊ում, ուր համասեռականությունը համարվում էր քրեական հանցանք, ու պարզ չէ ինչի քրեական, արվեստը գրեթե բացակայում էր։

Բայց ձախլիկներ պետք է չլինեին։

Ու մի կուսակցություն կար։

Ո՞ւր են ուզում փախնել մարդիկ Հայաստանից, որտե՞ղ են կարծում որ կյանքը ավելի լավն է իրենց համար։ Այն որ կյանքը ավելի լավն է, կապված է նրա հետ, որ հասարակությունը զարգացած է։

Իսկ դա իր հերթին բերում է նրան, որ մասնավորապես գիտությունն ու արվեստը ավելի զարգացած են, որ արտադրություն կա, որ երկիրը ավելի անկախ է, ու որ մարդիկ ավելի պաշտպանված են։

ու փոքրամասնությունները ավելի պաշտպանված են։

**ու իրենք, ստեղից գաղթածները, լինելով փոքրամասնություն ավելի պաշտպանված են։

քան այստեղ, լինելով մեծամասնություն։**

իսկ ինչպե՞ս է այդպես ստացվում։

իսկ ովքե՞ր են մարդիկ։ ովքե՞ր են փոքրամասնությունները։

երկրորդը։

փոքրամասնությունները։

մարդիկ, դուք բոլորդ փոքրամասնության մաս եք։

բոլորդ։

համասեռականները ընդամենը շատ երեւացող, այն էլ մակերեսային զննելու դեպքում, փոքրամասնություն են։

ընդամենը։

ու իմ համար շատ ավելի երեւացող փոքրամասնություններ կան՝ ազատ ԾԱ օգտագործողների փոքրամասնություն, ժապավենով նկարողների փոքրամասնություն։

շների, տնային կենդանիներ սիրողների/պահողների փոքրամասնություն։

կա ձախլիկների փոքրամասնություն։

տարեցների փոքրամասնություն։

երեխաների փոքրամասնություն։

ակնոց հագնողների փոքրամասնություն։

ճաղատների փոքրամասնություն։

ոստիկանների փոքրամասնություն։

մեքենա սարքողների փոքրամասնություն։

ավաղ, կարդացողների փոքրամասնություն։

հիմա, կարեւոր չէ ինչ փոքրամասնության մասին է խոսքը։

մենք կարող ենք գնալ կամ զարգացման ուղիով, որը մեզ անխուսափելիորեն նաեւ բերելու է փոքրամասնություններին հանդուրժելու, ու իրենց հետ հաշտվելու անհրաժեշտությանը։

քանի որ միասին ենք ապրում։ հիմա պիտի ապրենք մի ձեւ։

կամ վատ, կամ լավ։ եկեք լավ։

ու բերելու է, եթե կապիտալիստական մտածողություն ունեք, ավելի լավ որակի կյանքին։

կամ մենք կգնանք հակառակ կողմ։ դեպի արգելքներ։

սկզբից, իհարկե, համասեռականները։

իսկ հետո կասեն, որ երկար մազեր ունեցող տղաները։ հետո կարճ մազերով աղջիկները։

ու չեն ասի, որ Սայաթ֊Նովան երկար մազեր ուներ, ու մտքով չէր անցնի, որ դա հայեցի չէ։

հետո աղջիկները պետք է տաբատ չհագնեն, ու պարտավոր են կրունկ կրել։

Հետո ձախլիկները։

Հետո շուն պահողները — դրանք լիքը անհարմարություն են ստեղծում։

Հետո այլ կերպ մտածողները։ Կգնան կամ սիբիր, կամ հոգեբուժարան։ Կամ բանտ։ Չնայած հիմա էլ են գնում երբեմն։

Հետո, հետո արդեն խորացած մարդիկ կհամարվեն գիժ, ու մայրիկները իրենց երեխաներին կասեն՝

— մի շփվիր իր հետ, նա գիրք է կարդում,— կամ — մի շփվիր իր հետ, նա տարած է։ — Քանի որ, ասենք, տարած է ինչ֊որ բանի վրա — նկարում է, խցիկ է քանդում հավաքում, ինչ֊որ բանի, ու ոչ «կարգին» երեխաների պես է։

Իսկ ավելի հետո, կուսակցությունը կորոշի թե ով ում հետ պետք է քնի ամուսնանա։

հետո մի քիչ տարբերվողներին կասենք՝ որ լավ չէ տարբերվել, քարեր կնետենք իրենց վրա։

քանի որ նա էս ինչ ձեւ է իրեն տվել, էս ի՞նչ է հագել։ էս ուզում ես տարբերվե՞լ, հա՞, ումի՞ց լավ տղա ես։

Բայց չի ուզում, արդեն տարբեր է։ Մարդիկ տարբեր են։ Կյանքն է այդպիսին։

Հիմա էլ է շատ վատ։ բայց մենք գնում ենք դեպի զարգացում։ Դեպի անկախություն, ազատություն։ Փոքրիկ, անվստահ քայլեր ենք անում։

Իսկ դրա իմաստը ո՞րն է, յուրաքանչյուր մարդ որ ավելի ազատ լինի, եթե մենք բոլորս ավելի քիչ կախված լինենք օտար կայսրություններից, ու ներքին սրիկաներից, մեզնից ամեն մեկը ավելի ազատ կլինի — թե հանգստում, թե աշխատանքում, թե գործարարության մեջ, նախաձեռնություններում։

Հիմա ընտրեք, ժողովուրդ։ Կամ մի ճանապարհն է, կամ մյուսը։

Մի տեղում կանգնելն անհնար է, մենք շնաձուկների պես ենք, միշտ շարժվում ենք, իսկ ուղիները շատ չեն, կամ մի կողմ ենք գնում, դեպի միջնադար, իսկ հետո ծառեր, օվկիանոս, ինքնաոչնչացում, կամ առաջ, ու հետո տիեզերք։

Երբ մենք գնում ենք դեպի միջնադար, դեպի անգրագիտություն, դեպի չզարգացած լինելը, մենք դառնում ենք ավելի կառավարելի։

Երբ գնում ենք դեպի զարգացում, մենք լինում ենք ավելի անկառավարելի։ Մեզ հեշտ չի լինում մանիպուլացնել ու ոչ միայն համասեռականների թեմայով, այլ շատ ավելի լուրջ թեմաներով։ Մանիպուլացնել իրենց, ոչ թե մեր, շահերի համար։

Ուզում եք հնազանդ լինել, ատեք փոքրամասնություններին։ Ու դուք ճնշված կլինեք, որպես մեծամասնություն, քանի որ մեկ է փոքրամասնություն եք։

Ընդամենը պետք է հաշտվել ու հասկանալ, որ ԴՈՒ փոքրամասնություն ես։

Հակառակ դեպքում պետք է հստակ ուզես որ բոլորը լինեն մի տեսակ, ու առանց գլուխ։ Ինչպես Հակոբ Հակոբյանի նկարում։

Այդ պատճառով էլ սովետը այդպիսի երկիր էր, ուր ոչ միայն միասեռականներին, կամ անհամաձայններին, այլ կերպ մտածողներին, այլ նույնիսկ ձախլիկներին չէին հանդուրժում։

այդ պատճառով էլ բոլոր ավտորիտար պետությունները արգելում են ու վախեցնում են։

ու փոքրամասնություններին վերաբերմունքը շատ լավ ցուցանիշ է հասարակության զարգացման եւ քաղաքական վարչակարգի։

ես ինչի՞ եմ սա գրում։

ես ուզում եմ ապրել ազատ երկրում։

Ուզում եմ ավելի ազատ Երեւան։

Ուզում եմ ավելի ազատ Հայաստան։

Ուզում եմ չասեն, որ ազատությունը մեզ այստեղ է բերել, քանի որ ազատ չենք։

Ուզում եմ չգնանք հետ դեպի սովետ, չգնանք Պուտինի ավելի վատ սովետ, քանի որ այնտեղ չի լինի ձրի կրթություն, ու չի լինի ոչ մի դրական բան, ինչ կար նույնիսկ այդ սոցիալիզմում, բայց կան չափից շատ արգելքներ ու ատելություն։

Տեսեք ինչ է այնտեղ կատարվում,ինչ վատ է իրենց մոտ, կամ փոխարենը լսեք Կուրգինյանին, ով վախեցնում է։

Ինչի՞ է Կուրգինյանը «գեյերով վախեցնում»։ Որովհետեւ ուրիշ ինչո՞վ վախեցնի։

Ի՞նչ ասի,— «մի ընկերացեք Եվրոպացիների հետ, իրենց մոտ գիտությունը լավ է», հա՞։ Ասի «մի ընկերացեք, իրենց մոտ լավ մեքենաներ են արտադրվում, որ դուք քշում եք»։ Ինչո՞վ վախեցնի։

Ու մարդիկ կգնան։

Եվ նրանք, ում ատում են, կգնան նույնպես։

Ատողներից, ով ատելությունը տարածելիս փող կաշխատի, կկուտակի։ Ոչ բոլորը։ Բոլորը հնարավորություն չեն ունենա։

Որովհետեւ այնտեղ ուր չեն ատում, ավելի լավ է ապրել։ Ու դա պատահական չէ։ Զուգադիպություն չէ։

Իսկ Պուտինին պետք չէ ձեզ անկապ պաշտպանել կամ կերակրել, ոչ մեկին էլ պետք չէ։

Եթե քեզ ձրի կերակրում են, ապա դա ծուղակ է։

Ու երբ օլիգարխը մուրաբա է բաժանում, դա ծուղակ է, գրողը տանի։

Ու երբ ասում են, որ ծածկած շուկան կռիսանոց էր, դա ծուղակ է։ Որ դուք հնազանդ լինեք։

Ու ակնհայտ է, որ վեհը՝ Պուտինը, օլիգարխը, ով ուզում է լինի, նա չի անում դա, որ ձեզ հարստացնի։ Նա անում է դա, որ նա հարստանա։

Ու դուք արանքում չեք շահի։ Չի լինում այդպես։

Կապիտալը սիրում է մեծանալ։ Ինպչես եւ քաղցքեղը։ Կամ կենտրոնացված սոցիալական ցանցը։

Ազատ երկիրը այն չէ, ուր ամեն օր նոր բան են արգելում։

Այն է, ուր ամեն օր ավելի շատ հնարավորություն կա։ Գործի, հանգստի, ստեղծագործելու, խաղալու։ Ձախով գրելու։ Հայերեն կարդալու։ Երեխաներ մեծացնելու։ Ապրելու։

Եկեք հիմար չլինենք էլի։

Այդքան ակնհայտ է, որ ուղին որտեղ է տանում։ Առանց ռելյատիվիզմի։ Առանց արեվմուտք արեւելք բաժանումների։ Առանց հնդ֊եւրոպական թե կովկասյան ծագման հարցի։ Դա կապ չունի։

Սա համամարդկային է, բոլորը ունեն այդ ընտրությունը։

Սա տարածության մասին չէ։ Սա ժամանակի մասին է։

Դուք ընտրում եք ապագա՞ն թե անցյալը։

ու տենց
ազատութիւն ատելութիւն խսհմ համասեռականներ Հայաստան ձախլիկներ մտքեր պուտին սեռ սէր սովետ վախ փոքրամասնութիւններ
պատմություն փոքր, բայց հպարտ ընտանիքի մասին – 2013-08-17

Երեւանում կենտրոնը հյուրասենյակ է, ճաշասենյակ։

Ինչպես հայտնի է, ամենը, ինչով պարծենում են, հյուրասենյակում են տեղավորում։

Օրինակ, ինչպես տեսել են Ամերիկյան կինոներում, ավելացրել են բար պատի մեջ։

Մեծ հեռուստացույց են տեղավորել։

Նրանով ցույց են տալիս, ինչ լավ է, ուրախ է մեզ մոտ ապրելը։

Ճիշտ է, սենյակը մեծ սենյակ չէ, բայց հեռուստացույցը հո պե՞տք է մեծը լինի։ Ու հետո՞ ինչ որ փոքր է, այնքան պարծենալու բան կա։ Այն հին սեղանը, հա, իր դերը կատարում էր, բայց ամոթ էլ է կահույք չփոխելը։

Էդ բրիտանացիներն են, որ հին կահույքը պահում են, մի հատ էլ պարծենում են դրանով, դրանց պես ինչի՞ լինես, եթե քեզ սիրող մարդ ես, հարեւաններ ունես, ով մեզ մասին խոսում են։

Նաեւ դինամիկներ հիմա կան պատերով կախած։ Որ իրականությունը եռաչափ թվա։

Քանի որ ինչ֊ինչ պատճառով թվում է, որ այն տափակ է։ Երկիրն էլ կլոր չէ։

Իսկ այլեւս անպետք գրապահարանը՝ հանել, դրանով ոչ մեկին մեր ժամանակներում չես զարմացնի։ Ավելին, անհարմար է մի տեսակ։

Մնում է միայն, երբ հյուրերը չկան, կահույքը ծածկել ցելոֆաններով, որ չփչանա։ Էդքան փող արժեր։

Ասենք էն որ դիվանը տեղավորել ենք այնպես, որ պառկելուց գլուխը հյուսիսում լինի, այ դա լրիվ ցելոֆանի տակ պահելու բան է։

Ննջարանները եթե հավաքած են լինում, ապա մահճակալների տակ միշտ փոշի է։

Հավես ենք ապրում, ընտանիքի հայրը ընդունում է հյուրերին, ցույց է տալիս փոքրիկ, բայց հպարտ ընտանիքը՝ կնոջը, ում շորի վրա տարբեր տեղեր լուսադիոդներ են արագ վառվում հանգում։ Երեխաներին՝ ով, ճիշտ է, այնքան էլ լավ չեն սովորում, բայց տեսեք ինչ առողջ են, պոնչո են։

Իսկ խոհարարներին ոչ մեկի սովորաբար ցույց չեն տալիս։ Իրենց ի՞նչը ցույց տաս։

Իրենք խոհանոցում ազատ ժամանակ նայում են այնտեղ բերված գրապահարանին։ Մեկը երբեմն գտնում է այնտեղ հին դետեկտիվ, կամ սիրային պատմություն ու կարդում, միաժամանակ ճաշին հետեւելով։

Տանը կից մի արհեստանոցում իր ժամանակը վատնող Համոն՝ փոքր եղբայրը, ամուսնացել է ռուսի հետ, գնացել է։ Վովայենց կամունալկայում փոքրիկ ննջարան են վարձում։ Մի բան չէ, բայց էլի տեղ է։ Մի քանի անհարմարություն կա, երբ խոհանոց է մտնում, երբեմն գոռում են իր վրա, կամ նեղ միջանցքով անցնելիս ուսով հրում են։ Մի անգամ էլ դռան մոտ թողած կոշիկները հագնելիս զգաց որ թաց են, ու ոնց որ մեզի հոտ է գալիս։ Բայց դրանք տանելի անհարմարություններ են։ Հիմա ո՞վ է լավ ապրում։

Իր հին սովետական գործիքների ու հաստոցների մի մասը հանել են բակ՝ ով ուզում է թող տանի, մեկ է ժանգոտել են, մյուս մասը կորել է, իսկ սենյակը պլանավորում էին հետո մի բան անել, գուցե նոր հաստոց առնել, որ նահապետի երեխան զբաղվի, բայց երեխան կարծես արհեստների հանդեպ հակում, սէր չունի, ու սենյակը այնպես էլ դատարկ է մնացել։

Երեխան սիրում է նայել, ինչպես է հայրիկը սեյֆից փող հանում ու հաշվում։ Ճիշտ է, շատ փող չունի, եթե, ասենք, հարեւանների հետ համեմատել, բայց ընտանիքի մնացած անդամների համեմատ հո շատ է։

Կարեւորն այն է, որ հաջորդ սերնդի ավելի բազմաչափ հեռուստացոյցին հերիքի, թե չէ ամոթ է, Միքոյենց ու Ալոյենց առաջ։ Որ հարեւանները չմտածեն, իրենցից խեղճ ենք։

Համ էլ մեզ մոտ լավ վայֆայ կա, քանի որ տունը փոքր է, մի հատ աքսես փոյնթով հարցերը լուծեցինք, ամեն տեղ բռնում է։ Նույնիսկ տան դիմացի փոքրիկ այգում։ Դիման որ եկավ, զարմացավ։ Այֆոնով կպավ, մտավ թվիթեր։ Ասեց պահ, իսկ մեր մոտ զուգարանում ու խոհանոցում չի բռնում, իսկ ձեզ մոտ այգի է հասնում, ոնց էլ հաջողացրել եք։

Բայց մեզ պարզ է, իր տունը մեծ է, զուգարան հասնելու համար ինչքա՜ն պիտի քայլես, իսկ մեր մոտ ամեն ինչ ձեռքի տակ է։ Ու քանի որ Դիման հավես չունի իր զուգարանը մաքրել, ննջարանը վարձով տվել է Համոյին։ Համոյենք մաքրություն են անում, շտուկատուրկա քսում ուր պետք է, բայց դրա տեղը ապրելու տեղ ունեն, էն օրն էլ դիվիդի են առել։

Փոքր եղբորից բացի ընտանիքում մեծ եղբայր կար, բայց նա ծերացել է, խելքից դուրս բաներ է անում, խոսում։

Վերջերս բոլորովին մարդամոտ չէ, կամ իր գրքերի ու թղթերի մեջ է խրված, կամ սենյակի մի անկյունում նստած է, ակնոցները դրած, թերթ է կարդում ու ծխում։

Նա մի պահ կրկին սկսեց շփվել մարդկանց հետ։ Տան փոքրիկ հոլլում հավաքվում խոսում էին, այնտեղ նստած հյուրերի հանգիստը հարամ էին անում։

Բայց հիմա էլ չի խոսում, ասում է, որ առողջությունը թույլ չի տալիս։

Հետո էլ սփիւռքից եկավ հին բարեկամ։ Բոլորին ժպտում, բարեւում էր։ Իրեն էլ էին ժպտում, բարեւում։

Լավ է բարեկամներ ունենալը։

Այդպես էլ ապրում ենք մեր փոքրիկ տանը, փոքր, բայց համերաշխ ու հպարտ ընտանիքով։

Սպասում ենք փոքրերը մեծանան, ամուսնանան։ Հարսանիք կանենք երեւի։ Այնպիսի, որ բոլորը տեսնեն, նախանձեն։ Բոլորը֊բոլորը։ Էհ լավ կլինի։

ու տենց
համացանց Հայաստան մարդիկ մտքեր ու տենց պատմութիւն քաղաք քաղաքակրթութիւն
ասք ամառայինի տոմսերի մասին – 2013-07-08

փաստորեն, ամառայինի տոմսերը այսպիսի տեսք ունեն։

այսօր ամառայինում երկու ֆիլմ են ցուցադրելու՝ իննին ու տասնմեկին։

ինչպես ինձ սփիւռքում մեկնաբանեցին՝ ավելի լավ է ձեռագիր հայերեն, քան տպագիր ռուսերեն։

ու տենց
ոսկե ծիրան տոմսեր
տարածքի կառավարում – 2013-06-09

տարածքի կառավարում

ու տենց
ժապաւէն լուացք լուսանկարներ հեծանիւ սեւ֊սպիտակ փողոց քաղաք ֆոտո
ձգտում – 2013-06-09

ձգտում

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ սեւ֊սպիտակ փոստարկղ քաղաք ֆոտո
2013-06-10-12110 – 2013-06-09

ու տենց
դարպաս ժապաւէն լուսանկարներ սեւ֊սպիտակ ստվեր փողոց քաղաք ֆիզմաթ դպրոց ֆոտո
2013-06-10-12096 – 2013-06-09

ու տենց
ազատութեան հրապարակ զոյգ ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած սեւ֊սպիտակ ֆոտո
անկյուններ – 2013-06-09

անկյուններ

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ սեւ֊սպիտակ ստվեր ֆոտո
հետաքրքրություններ – 2013-06-09

հետաքրքրություններ

ու տենց
զոյգ ժապաւէն լուսանկարներ համբոյր սեւ֊սպիտակ փողոց քաղաք
պատմություն կոշիկ առնելու մասին – 2013-06-04

— ես ուզում էի Երեւանում կոշիկ առնել, հիշում եմ, որ հայերը լավ կոշկակար են։ Տեսա էն ձեր գլխավոր փողոցում խանութ՝ «մեյդ ին արմենիա»։ Մտա, ու սաղ կոշիկները տենց երկար ծայրերով են։

— ծիծակ

— ծիծակի

— վրացերեն է՞լ

— ահա, ու ես իրենց ցույց եմ տալիս, ասում եմ, չէ, ուրիշ ձեւ կոշիկ չունե՞ք, ուզում եմ առնել, բոլորին ցույց տալ, որ հայկական կոշիկ ունեմ։ Չունեին։ Բայց ես շատ էի ուզում։

#Երեւան #կոշիկ #խանութ #մշակույթ #ծիծակ #վրացերեն #հայերեն #զրույց #Թբիլիսի

բնօրինակ՝ https://spyurk.am/posts/239164
զրոյց խանութ ծիծակ կոշիկ հայերէն մշակույթ վրացերէն
ասք կարդալու մասին – 2013-05-19

դե գնացի ես այդ Խնկո Ապոր գրադարանի կողքի արձանի մոտ։

կպա վիվասելի ինտերնետին, որից պետք է միայն դեպի գրադարան բաց լինի։ արձանի հետեւից գրված է, մտեք karda.am

դե մտա։

եւ ի՞նչ։

այնտեղ կա ռուսերեն ու անգլերեն գրականություն։

որ քաշել են այլ կայքերից, ու փակցրել այստեղ։

հա հետո՞։

մթոմ որ ի՞նչ։

ես առանց այդ ձեր վայֆայի ուրեմն չգիտեմ, հա՞ ոնց պիրատված գրքեր քաշել։

ու ոչ մի գիրք հայերեն, ի դեպ։

այսինքն, սա կրկին ցուցադրական ու լրիվ անիմաստ փողի ծախս էր՝ այսինքն — ռասպիլ։

Սղոցեք, Շուռա, սղոցեք։

Զզվում եմ ձեզնից։

Ի՞նչ կլիներ, գնայիք գտնեիք նրանց ով ունի թվային տեքստեր՝ հրատարակչությունները, գրողների միությունը, պայմանավորվեիք հեղինակների ու թարգմանիչների հետ, ու կազմեիք իրոք ուրույն էլեկտրոնային գրադարան։

Կամ թվայնացնեիք այն գործերը, որ թվային չկան։

փողը բա էլ ինչի՞ համար եք վերցրել։

ինչի՞։

որ քաշեք ու միրոր անեք այլ գրադարանները՞։ այն էլ պատճենաշնորհի խախտումո՞վ՞

դե էլ ա Գասպարը դեռ իննսունականներին lib.ru֊ի հայելի էր ստեղծել ֆրինեթ օգտագործողների համար։ Սաղ ֆրինեթը այնտեղից էր կարդում։ Մթոմ ի՞նչ մի նոր բան եք արել որ չկար՞։

Ու ի՞նչ եք ձեզնից էդքան գոհ որ էդքան գործ եք արել։

Լավ բա էն գրողների կայքը, writers.am։

Դա ի՞նչ է որ տենց գոհ եք։

Լրիվ ռասպիլ է։

Մի հատ էլ մետրոյում ՔյուԱռ կոդերով տարածում եք։ Կրկին՝ երեւալ ու չլինել։ Քովերը կա, հերիք է։ Մեկ է ո՞վ է մտնելու։

Բա ինչի՞ համար են ձեզ փող տվել, քովերի՞ թե՞ բովանդակության։

Առաջին հերթին մենք ենք մեղավոր։

Որ սրանց հանդուրժում ենք։

Այդքան ագահ ու տգետ մարդ ո՞րտեղից։

Համակարգն է աճեցնում, միջավայցը։

Փտաց միջավայր է, այդ պատճառով էլ սենց է։

Ու կշարունակվի։

Մինչեւ չփոխեք վարչակարգը, հետո էլի չփոխեք, հետո էլի, մինչեւ իրենք չզգան որ իրենց ամեն սխալի համար պատասխան են տալու, դատվելու են, նստելու են։

Մինչեւ չիմանան որ բկին է կանգնելու կերածը։

ու տենց
գրադարան վեհերի կեանքից վուլգար ես Մուշեղ քաղաք
2013-05-18-ասք-երեւանում-ֆոտո-անելու-մասին – 2013-05-18

իսկ լավագույն լուսանկարիչները, ասենք Հելեն Լեվիտը կարողացել են լինել զբոսաշրջիկ իրենց քաղաքում, չզզվել։

Ու պահպանել այն զգացողությունը, երբ նոր ես ինչ֊որ բան տեսնում։ Դա բարդ է պահել, ժամանակի հետ այն մաշվում է, թվում է թե այդ ամենը ծեծված է։ Կամ նույնիսկ զզվելի։

Դա իմ խնդիրն է Երեւանում, ես չեմ կարողանում լուսանկարել, որովհետեւ պատկերը ինձ այնքան շատ դուր չի գալիս։ Այն էսթետիկ չէ իմ համար։

Կամ չի համապատասխանում իմ երազած Երեւանին։ Ես Երեւանը շատ եմ սրտիս մոտիկ ընդունում որ ունենամ փաստ ֆոտոյի ձեւով ինչ վատ է վիճակը։

Գիտեմ, գիտեմ որ ֆոտոն պարտադիր չէ էսթետիկ լինի, այն ասում է ինչ֊որ բաներ։ Ու ես լավ լուսանկարներ Երեւանում չեմ անի զզվելով։

Իսկ հակառակը անելն շատ հեշտ է, ով ասես լուսանկարում է աղբ ու բոմժեր, կեղտը ցույց տալն բարդ չէ, ու ակտուալ էլ չէ։

Այսպես, պետք է զբոբաշրջիկ լինել, գոնե լավ ֆոտո անելու մոտիվով։

Երեւան մտքեր քաղաք ֆոտո
ասք ճպճպալու մասին – 2013-05-18

փաստորեն ես մեկ է չեմ կարողանում այդ ինձ խեղդող միզանտրոպիայից ազատվել, ահավոր զզված եմ, ահավոր։

Այդ ցեխի մեջ չփչփում եմ, ու գիտեմ, որ պետք է ընդամենը վերաբերվել ամենին ոնց որ զբոսաշրջիկներն են անում, ով վուլգարությունը տեսնելիս հուզվում է, ասում է ուծիպուծի, էս ինչ պրիմիտիվն եք, էս ինչ մեղք եք, ինչ լավն եք այդ ձեր միամտության մեջ, եկեք ձեզ շոյեմ, էս դուք մտածում եք որ լավ բան եք հագել կամ քսել ձեր մռութներին, կամ լավ շենք եք կառուցել, կամ էս ինչ լավ մետլախով եք փակել ձեր մուտքի աստիճանները, կամ էս ինչ սիրուն ասֆալտով եք փոխել այն սալահատակը, կամ էս ինչ լավ նստարաններ է ձեզ նվիրել կոմկուսը որ նստեք վեհերի արձանների հետ, ում դուք չէիք հանդուրժի, եթե կենդանի լինեին։

Վայ բալիկ ջան։

ուպուծյու։

Հա, գուցե այդ պատճառով են ինձ վերաբերվում որպես զբոսաշրջիկի, որ ես էլ շրջակա միջավայրին այդպես վերաբերվեմ, ինչպես ինձնից սպասում են՝ այդպիսի հասարակական չգիտակցված ձեւ է որ բոլորը իրենց լավ զգան, պարզապես խնդիրը նրա մեջ է, որ ես զբոսաշրջիկ չեմ ու ձգտում եմ իրատես լինել։

ու ապա ուրիշ բան բացի զզվանքը արտահայտելուց գրելս չի գալիս, գրեմ որ ի՞նչ։

ու դա էլ է անիմաստ, կարող եմ նույն հաջողությամբ չգրել։

հիմա ամեն ինչ անիմաստ է։

ու տենց
մտքեր սալայատակ փողոց քաղաք
ասք զուգահեռների մասին – 2013-05-17

Դեյվիդ Մարշալ Գրեհեմ։

Քվեբեք, Կանադա

1982

Նորայր

Երեւան, Հայաստան

2013
FCamera ետնախորշեր լուսանկարներ խաղալիքներ Կանադա փողոց քաղաք ֆոտո
ասք վարելու մասին – 2013-04-13

— դուք վերջն եք — ասաց արտասահմանցի գործընկերը երբ մեզ հետ մեքենա նստեց — ո՞նց էլ հասցնում եք եւ էն խցկվողներին նկատել, եւ փողոցը անցնողներին, եւ փոսերը։

ու տենց
բամերջանըքարէ զրոյց փողոց քաղաք
ասք հիշողությունների մասին – 2013-04-13

ասում է՝

— էն որ ցարի ժամանակ ասում էին․ ուզում ես փող աշխատես՝ գնա Բաքու, ուզում ես ուտես֊խմես՝ գնա Թիֆլիս, ուզում եմ քաք՝ գնա Էրիվան, հիմա էլ բան չի փոխվել։

— ուրեմն ութսունականներին Լիգաչյովը եկավ Երեւան, պիտի բերեին Մերգելյան, տասնմեկերրորդ հարկ, այնտեղ կաֆե կար ոսկե ձկնիկներով, որ վերեւից Երեւանին նայեր։ Հա, ու էդ ժամանակ, այնտեղի, ո՞նց էր էն դիքի անունը, Հակոբյան, սաղ բալկոնչիկները ներկել էին, ու տրամվայի ռելսեր կային, որ նե տո սարքում էին, նե տո վերանորոգում էին, սաղ վրայից ասֆալտ լցրեցին, որ չտենա, հետո երբ արդեն Լիգաչյովը գնաց, էլի բացեցին, շարունակեցին գործը։

— իրա հերն էլ վաենի սկլադի պետ էր, ունեվոր էին, գնացել Մոսկվայից մերսեդես էր բերել, էն ժամանակ Երեւանում մենակ մեկ ուրիշ մերսեդես կար, ու էն մանումենտի դիքի վրա շլագբաումներ կային, գնացք էր անցնում, հա, տղան էր քշում, հետո մատորը փչացավ, ո՞րտեղից ճարեին, վոլգայի մատոր դրեցին։ էն էլ իրա մերսեդեսով աղջիկ էր կպցրել, մանումենտով գնում էր, ու կասետ էր փորձում դնել մագնիտաֆոնի մեջ, էն կասետն էլ չէր մտնում, տենց ճանապարհից շեղվեց, կասետը դրեց, նայեց դուրս ու խփեց շլագբաումին, հետո էլի ավտոներ կային, էլի խփեց, հահահա…

ու տենց
աղջիկ ասֆալտ զրոյց Լիգաչյով մագնիտոֆոն Մերգելեան մերսեդես մոնումենտ մոսկվա շլագբաում ութսունականներ չանկախութիւն պատմութիւն սովետ սրճարան վոլգա տրամվայ
2013-04-05-11902 – 2013-04-05

ու տենց
ազատութեան հրապարակ ժապաւէն լուսանկարներ մարդիկ չմշակած սեւ֊սպիտակ փողոց քաղաք
ասք Զվարթնոցի լուսանկարի մասին – 2013-03-27

Այս, Կարլ Դե Կեյզերի (Carl De Keyzer) լուսանկարի տակ ՄագնումՖոտոս կայքում գրված էր, որ այն արված է Ադրբեջանում՝ Բաքվում։ Նունիսկ կասկածեցի… ճշտեցի հայրիկից, չլինի՞ այդ նախագծով մի քանի տեղ պատճենել են։ Ասաց չէ, Բաքվինը ուրիշ ձեւ է ու վաբշե ացտոյ այնպես որ հաստատ Երեւան է։

Սակայն երկուսս էլ դժվարանում էինք հիշել թե որտեղ էր այդ լողավազանը։ Ես քարտեզի վրա էի փնտրում թե ուր կարող էր առաջ գտնվել։ Հետո նա հիշեց, ասաց՝ հա, կարծես մի ջրափոս կար, որտեղից հրշեջ մեքենաները ջուր էին հավաքում։

Ես գրել էի Մագնում Ֆոտոս, խնդրել էի որ ուղղեն լուսանկարի նկարագրությունը, քանի որ Զվարթնոցը բնավ Բաքվում չէ, այլ Երեւանում։ Պատասխան չկար, այսօր ստուգեցի, տեսա գրել են՝ Ադրբեջան, Երեւան։ Տենց էլի գրեցի, մտածում էի որ էլի չեն պատասխանի, բայց այս մի հասցեի տերը ավելի ադեկվատ գտնվեց։ Ահա իր պատասխանը՝

Barev Norayr,

Thank you very much for your email and your interest in Magnum Photos;

All our apologizes for this misteake, It has been changed as you can see by clicking on the link

ARMENIA. Yerevan. Swimming pool in Zvartnots International Airport. 1989.

Problem chiga;

Thank you again,

Very best

Cs

Մի հատ էլ կայք կա, այնտեղ Նարեկացին ներկայացված է որպես 10 երորդ դարի ռուս մտավորական։ Քանի որ ռուսների միջոցով գիտեն իրան, ավելի ճիշտ՝ Շնիտկեի գործից

ու տենց

#Զվարթնոց #Երեւան #Հայաստան #օդանավակայան #ֆոտո #փոտո #լուսանկարներ #Մագնում #ՄագնումՖոտոս #լողավազան #երեխաներ #ամառ #էկրանահան #Carl-De-Keyzer #photography #Zvartnots #airport #pool #Yerevan #Armenia #children #summer #Magnum-Photos #Magnum #photos #photo #screenshot
ամառ Զուարթնոց լուսանկարներ Կարլ Դե Կեյզեր Հայաստան Մագնում օդանաւակայան ֆոտո
ասք մեկ մահի մասին – 2013-03-05

Այսօր, տարիներ առաջ մեռել է Ստալին անունով դիկտատորը։

Ինչպես Հաուսը ասել է, գրեթե մեռնելը բան չի փոխում, մեռնելը փոխում է ամենը։

Փաստորեն, այդ մահը թույլ տվեց մեզ կանգնեցնել Սեւանի իջեցումը, ազատել որոշ քաղբանտարկյալներին, օրինակ՝ Մահարիին (բայց արդեն շատ ուշ էր փրկել Չարենցին), թույլ տվեց ազատվել Ստալինի հսկա արձանից որ տիրում էր Երեւանին,

թույլ տվեց ունենալ մեր վաթսունականները, բարձրաձայնել ցեղասպանության մասին, կառուցել ծիծեռնակաբերդ, ուր կրաելի է գնալ ծաղիկ դնելու ու ձեռբակվալած չլինել, ունենալ նոր, հետաքրքիր ճարտարապետություն, օրինակ՝ ամառային դահլիճը կամ Սեւանի ճայը, որի համար Խրուսչյովը չռփել է Զարուբյանին, թույլ տվեց շնչել մի քիչ ավելի համարձակ ու ավելի ազատ, նոր օդ, թույլ տվեց մի քիչ փոփոխություն։

Երբ ինչ֊որ մեկի ծնունդն է, ասում են, ինչ լավ է որ ծնվեցիր, իսկ երբ նա մեռել է, ժամանակն էր ասելու՝ ինչ լավ է որ մեռար, դա երեւի ամենալավ բանն էր ինչ կարող էիր անել։

Ու դա անշուշտ շատ լավ էր Հայաստանի համար։

ու տենց
ազատութիւն խսհմ Հայաստան ճայ մտքեր պատմութիւն սովետ ստալին վաթսունականներ ցեղասպանութիւն
պատմություն մարտի մեկի մասին – 2013-02-28

մարտի մեկ։ փաստեր։ խրոնոլոգիա։

ինչպես սպասելի բռնի ուժն ու անսպասելի սպանությունները տապալեցին ազատագրական շարժումը։

երկար մեկնաբանություն կգրեի, բայց հենց հիմա այդ վիճակում չեմ։

ֆիլմը տխուր է, ես եմ տխուր, ավելի ճիշտ անզորության, հուսահատության, տխրության ու ջղայնության միքս է, եթե ֆակտորիզացիա անել զգացմունքները, ու հավասարակշռված գրառում չի ստացվի։

ու տենց
ազատութիւն մարտի մեկ պատմութիւն
ասք եվրասիական միության մասին – 2013-02-19

Ռուսալեզու «Երեւան» ամսագրում, հունվար֊փետրվար 2013, տպագրված է ռուս (լրա)գրող, կամ ավելի ճիշտ, լրա(գրող), Պրոխանովի հարցազրույցը եվրասիական միության մասին։

Նա ասում է, որ Ռուսաստանը չի տեսնում այլ կերպ, քան կայսրություն, քան իմպերիալիստական երկիր։ Այս մարդու ցինիզմը զաշկալ է լինում։

Մեջբերում եմ։

Евразийское пространство с населяющими его народами – это колоссальный ресурс. Само по себе пространство является ресурсом. А соединение этих площадей воедино создает колоссальное богатство.

Իհարկե, տարածքը ռեսուրս է։ Եթե ռեսուրս չլիներ, Ադրբեջանը վաղուց մտքից հանել էր Արցախը։

Նաեւ, ինչպես երբ միացյալ նահանգները տարածում էին ժողովրդավարություն, հարց էր առաջանում՝ ո՞ւմ համար է այդ ժողովրդավարությունը, այնպես էլ այստեղ, հարց է առաջանում՝ ո՞ւմ համար է այդ հարստությունը։

Այդ հարցի պատասխանը հետեւում է՝

Когда распался Советский Союз Россия лишилась казахстанских урановых месторождений, узбекского хлопка… Совершенно очевидно, что в этом проекте заключен огромный экономический потенциал.

Իմացանք՝ Ռուսաստանը ուզում է ձրի ուրան, եւ այլ ռեսուրսներ։ Ապա՝ Ռուսաստանի համար է։

Առհասարակ, հեղինակը դիտարկում է եւ ԽՍՀՄ֊ը, եւ եվրասիական միությունը որպես Ռուսական կայսրության նոր ձեւ։

История России – это история империй, и трагедии русские всегда связаны с их исчезновением. По крайней мере, четыре великих империи (включая последнюю, Красную) были разрушены, в результате чего Россия потерпела колоссальный урон.

Իսկ գուցե կայսրություններն ըստ սահմանման է պետք փլվե՞ն, հերիք չէ՞ նույն քաքի մեջ մտնեք, պարոնայք ռուս իմպերիալիստներ։ Գուցե հասկանա՞ք որ դա ձեզ ապագա չէ։

Շարունակենք, Պրոխանովը դիտարկում է եվրասիական միությունը այնպես ինչպիսին այն կա։ Մարդկանց խաբում է «մաքսային միություն» արտահայտությունը, իսկ եվրասիական միությունը ըստ էության անկախ պետությունների մաքսային միություն չէ, այլ մեկ ամբողջ պետություն՝

Между Белоруссией и Россией уже есть союзное государство, оно зачаточное, оно переживало и переживает много трудностей, но ген нащупан.

Մինչդեռ նա նաեւ հստակ արտահայտում է ի՛նչ ձեւի պետություն է այն լինելու՝

Цивилизационный продукт – это не только технологии будущего, это еще и идеи будущего. И эти идеи, или идеологии, которые уже сегодня – самое драгоценное достояние, – в евразийском пространстве могут стать альтернативой погибающим моделям, к числу которых я отношу и либеральную западную модель.

Բնական է, որ ես մեկնաբանում եմ իր այդ գաղափարները որպես ոչ թե ապագայի, այլ անցյալի գաղափարներ։ Որովհետեւ նոր գաղափարների մասին ավելի շատ խոսվում է «օքուփայ»֊ում, ու բնավ ոչ Ռուսաստանում։ Ու չնայած հաջորդ հարցին, թե արդյո՞ք սա ԽՍՀՄ֊ի վերականգնում չէ, նա պատասխանում է որ չէ, նա նկատի ունի, որ դա ԽՍՀՄ 2.0 է, ռելոադեդ, այդ պատճառով է որ նոր է։

Քանի որ եթե ԽՍՀՄ֊ը գոնե սոցիալիստական պետություն էր, ու քիչ թե շատ լավ էր փորձում «նայել» որոշ գավառներին, ընթացքում ասիմիլացնելով բնակչությունը, ու փոխելով դեմոգրաֆիկ իրավիճակը (պարզ ասած բնակեցնելով ռուսներով ֊ իմպերիայի հիմնական եւ գլխավոր էթնոսով), ապա հիմա կլինի լրիվ նույնը, բայց կողոպտիչ, դաժան կապիտալիզմի մոդելով։ Մենք տեսնում ենք, ինչքան կողոպուտ կա Ռուսաստանում, բայց իրենց դա հերիք չէ, իրենք շատ ավելին են ուզում։ Իրենք մեծ են ու սոված։

Իսկ մենք նոր ենք «ընտրել» մեր նոր հին նախագահին (նոր նախագահն լավ մոռացված հին նախագահն է), նախագահին, ով չպարզված իրադարձություններից հետո փակ փոքր շրջանում երդում տվեց, եւ նախագահին, ով շնորհակալություն խնդրեց Ռուսաստանի ղեկավարությունից աջակցության համար այդ չպարզված իրադարձություններից հետո։

Նախագահին, ով ներկայացնում է վարչակարգ, որը քոփի փեյսթ է անում ՌԴ֊ի շարժումները, նախագահն, ով արդեն իսկ վերջերս ստորագրել է եվրասիական միությանը վերաբերվող փաստաթուղթ, ու մենք ուրախությամբ եւ անհաբերությամբ լի սպասում ենք, երբ նա կստորագրի եւս մի քանի թուղթ, եւ երբ է ՀՀ֊ն վերջապես ֆորմալ ձեւակերպելու իր տապալումը, եւ ներկվելու կարմիր կամ վարդագույն գույնով, լինելով մեծ, բութ եւ շատակեր պետության մի մաս։

Իսկ ինչի՞ է ռուսալեզու Երեւանը դա տպում, մնում է միայն կռահել։

Գուցե ապա զարմանալի՞ չէ որ նախորդ համարում ֊ վարչապետն է կոմբայինի կողքը, նախագահն է ֊ ցուցահանդեսին, ու այդպես իրար փոխում են։

Շնորհավորանքներս, ջենթլմեններ։ Շնորհավորանքներս։

Ամեն ինչ հիանալի է, դիտենք տոնական տնական հրավառությունը։

վերջին լուսանկարները՝ այստեղից

եւ այդպես։
ազատութիւն անկախութիւն եւրասիական միութիւն ժողովրդավարութիւն կայսրութիւն մամուլ մէջբերում մտքեր շնորհավորանքներս պրոխանով ռուսաստան
ասք չփոխվելու մասին – 2013-02-05

Նրանք երեխաներ են, ծանոթանում են, չաթվում են, ֆորումվում են։ Քննարկում են այն բոլոր հարցերը, որ երեխաները սովորաբար քննարկում են։

Ու թվում է թե իրենցից բան չի երեւում, բոլորն էլ նենց լավ, հավես երեխաներ են։

Իսկ հետո, երբ մեծանում են, պարզ է լինում, որ մարդիկ չեն փոխվում։ Պարզ է լինում, որ հին ֆորումային տեքստերում արդեն երեւում էր, որ սա անկեղծ չէ, իսկ սա ֊ իրենն է։ Իսկ սա ֊ իրենը։

Պարզ է լինում, որ այդպես էլ պետք է լիներ ֊ նա կաշխատի այնտեղ, ուր պետք է ստել։ Նա կստի։ Առաջ նա ստում էր ինքն իրեն, կամ ֆորումի անդամներին, ու դեռ չգիտեր որ ստում է, իսկ հիմա նա ավելի լայն լսարան ունի։

Որովհետեւ միշտ կա ստող աշխատողի պահանջարկ, ինչպես միշտ էլ կան այն մարդիկ, ով ուզում են այդ կուտը ուտել սուտը սպառել։

Իսկ նա ֊ ոչ մի բանի հետ չէր համաձայնվում։ Միշտ ընդդիմանում էր, չգիտես ինչու։ Չէր էլ կարողանում վիճաբանել, գնում, նեղանում էր։ Հետո վերադառնում էր, ու բոլորը ուրախանում էին։

Իսկ նա ֊ գաղափարական է։ Նա կիսվում է մանիֆեստներով, ու տխրում է երբ դրանք չեն կարդում։ ԳՆՈՒ մանիֆեստ, կամ Մարքսի մանիֆեստ։

Նա փորձում է գրել մանիֆեստ, ասենք որ աղջիկները չհեռանան։

Իսկ նա ֊ ոչ ստող է, ոչ էլ գաղափարական։ Նա չի կարդում մանիֆեստը, ու նա ուտում է կուտը։

Պարզապես այն պատճառով որ առանց խորանալու սուտը ավելի հեշտ է ընկալվում քան մանիֆեստը։

Հիշո՞ւմ եք, նա ասում էր որ պացիֆիստ է, ու էն ինչ կռիվ սարքեց, երբ խմել էր։

Իսկ նա, որ հա գրքերից մեջբերումներ էր անում, ու բոլորը ձանձրանում էին։ Հիմա էլ ոչ մեկի հետ չի շփվում, մի հատ գեշ աղջիկ է իրեն գտել, որը նույնպես մեջբերումներ է անում, տենց իրար մեջբերում են։ Քանի որ սիրուն աղջիկները սովորաբար չեն մեջբերում, նրանք առանց այդ էլ վերջն են։

Իսկ նա միշտ հանդուրժում էր ֊ եւ ստողներին, եւ գաղափարական զանուդաներին։ Խաղացնում էր, խաղեր պեղում, համոզում ֊ եկեք միասին խաղանք։

Հիմա էլ նույնն է անում, փորձում է բոլորի հետ լավ լինել, այսինքն ոչ մի դիրքորոշում էլ չունի։

Իսկ նա շատ շատ շատ էր չաթվում, բայց երբեք չէր մնում երկար հանդիպումներին։ Քանի որ հայրիկը, կամ մայրիկը։

Նա չէր համարձակվում հայրիկի հետ քննարկել իր ազատությունը, մասամբ այն պատճառով հայրիկը քննարկող չէր, մասամբ այն ֊ որ չհամարձակվող էր։

Նա էլ է հիմա իշխող կուսակցության ընտրողներից մեկը։ Հանդուրժողի, կուտն ուտողի ու պացիֆիստի հետ միասին։ Բոլորի հետ չհամաձայնվողը ֊ ընտրում է Չաք Նորիսին, կամ չի ընտրում։

Կոմունիստների մանիֆեստով կիսվողը ֊ մտածում է, տեսնեմ ո՞վ է ձախ, արի ծիծաղի համար կոմունիստներին ձայն տամ։ Իսկ ԳՆՈՒ մանիֆեստով կիսվողը խոսում է փրայվասիից ու ոչ մեկին չի ասում, բայց իրան տեսել են հավաքներին։

Մեծ մասը չեն ջնջի միմյանց կոնտակտ լիստերից, մինչեւ չփոխեն կլիենտներն ու պրոտոկոլները։ Այսիքյու֊ից մեկը կգնա սքայփ, մյուսը, սկզբունքայինը ֊ ջաբեր։ Չխորացողը կընտրի այն ինչի մասին առանց խորանալու իմացավ։ Այսօր դա սքայփն է։

Գուցե կմնան ընկեր ֆորսքվերում, եթե մեկը ԿԳԲ֊ում չի, իսկ մյուսը ֊ լրագրող։

Կկարդան ով ուր է գնում, որ այնտեղ չգնան, օրինակ։ Կամ որ համոզվեն, որ մեկ է այնտեղ չէին գնա։

Դասակարգային պատկանելիությունը շատ վաղ տարիքում արդեն արտահայտվում է, ու ընտրությունը շատ շուտ է կատարվում ու ոչ գիտակցաբար։

Դրանից վեր քչերին է հաջողվում լինել։

Հետո նրանք կունենան երեխաներ, երեխաները կգտնեն շփվելու միջոցներ։ Կընկերանան։ Կմեծանան։

գոութու ասք չփոխվելու մասին

ինչ֊որ սենց

ահա

Հ․ Գ․ ես այստեղ չկամ, ԳՆՈՒ մանիֆեստը ես չեմ տարածել, ես այն կարդացի քանի որ տարածել էին։ Ու դու էլ չկաս, քանի որ կերպարները ամբողջական չեն, մի փնտրեք ձեզ, միայն ոտքերը, քթերը, աչքերի դիրքը, վզի երկարությունը եւ այլ շաբլոնները մարմնի մասերը կարող է համընկնեն։
ընկերներ համացանց մարդիկ մտքեր շփում պատմութիւն
ասք ճակատագրի հեգնանքի մասին – 2012-11-24

ուրեմն, Երեւանի վերնիսաժում կա մի Անդրեյ։

Նա վաճառում է օբյեկտիվներ, խցիկներ, կարողանում է դրանք վերանորոգել, ռուսախոս է։

Ինձ երբեմն կրեդիտով է տալիս, կամ տալիս է փորձեմ, մի երկու շաբաթ նկարեմ, վերադարձնեմ։

Մնացած ֆոտո ապրանքներ վաճառողները նրան չեն սիրում։ Ասում են ֊ մի գործ ունեցի իր հետ, նա քեզ կխաբի։

ասում եմ, ինչի՞ կխաբի։

պատասխանում են ֊ որովհետեւ բաքվեցի է։

այսպիսի փաստարկ։

Այսպես, Թիֆլիսում մտածում էի գնալ իրենց վերնիսաժում իրենց Անդրեին գտնել, տեսնել ինչ ունի։

Ու մի օր էլի մոլորվեցի, ու պատահաբար ընկա իրենց վերնիսաժը։

Այն մեծ այգու մեջ էր, որն իրական այգի էր, մեր վերնիսաժի պես չէ։ Առհասարակ, այնտեղ երբ ֆորսքվերով շուրջդ նայում ես, լիքը այգիներ են։ Ու այգիները բավական մեծ են։

(ֆոտոները արված են նոր օբյեկտիվով, դեռ չէի սովորել ֆոկուսվել)

Իրենց վերնիսաժում չկան սեղանիկներ, ամեն ինչ փռված է գետնին։ Ու վերնիսաժը գործում է ամեն օր, ոչ միայն շաբաթ կիրակի։

Վերնիսաժում շատ հին ու հավես բաներ կային, զնաչոկներ, որ մեզ մոտ արդեն վաղուց վերջացել են, ու առհասարակ լիքը հետաքրքիր բաներ։ Ասենք, վաճառում էին շների հին դիպլոմներ, մեկը ոմն Սարկիսովին էր պականում։

Մեկ էլ տեսնեմ ինչ որ մարդու մոտ, գետնի վրա լիքը օբյեկտիվներ են։

Մոտեցա, սկսեցի զննել, մեկը մյուսի հետեւից։

Սեւ սպիտակ կոդակ ժապավենի բաբինա ուներ, հարյուր հիսուն մետր, որը մոտ ութսուն ժապավենի համարժեք է, բայց այն պետք է ինքնուրույն կտրել, լիցքավորել կասետների մեջ։

Ու մեկ էլ աչքովս ընկավ սա՝

սուպեր տակումար 135 միլիմետր, m42 ռեզբայի համար։

Մի քանի փորձ արեցի

Ահագին իջեցրեց գինն այդ մարդը, բայց ասաց որ ապա տուփը չի տա։

Հետո սիրտը չդիմացավ, ասաց չէ պահեմ ինչ անեմ, թող տուփն ու օբյեկտիվը միասին լինեն։ Ու տենց տվեց։ Մի հատ էլ հիանալի տելեվիկ օլիմպուս ուներ, ու էլի իջեցրեց գինը, բայց դա արդեն շատ թանկ էր իմ համար։

Հետո էլ սրան սիրահարվել էի լրիվ։

Այնպես որ ես ունեմ սուպեր տակումար, ու իրանով նկարում եմ։

Իսկ ամենաանսպասելին այն էր, որ վերջում, երբ ծանոթացանք, նա ասաց ֊ իմ անունը Անդրեյ է։

Այնպես որ ինչպես ամեն քաղաքում կա չերեմուշկա, կա նաեւ Անդրեյ, ով վաճառում է ֆոտո տեխնիկա ու լավ հասկանում է դրանից։

հետո պտտվեցի վերնիսաժով, փորձարկում էի, դեռ չէի սովորել ֆոկուսվել իրանով։

մեկ էլ մի հիանալի շուն նկարեցի, բայց նրան հետո ցույց կտամ։

ու տենց
լուսանկարներ մ42 վերնիսաժ տակումար քաղաք օբյեկտիվ ֆոտո
ասք դիմելու մասին – 2012-11-24

«Ինձ մի ասեք՝ Պարոն»

Իսկ ինչպե՞ս դիմենք քեզ հայ―հայի որդի, չէ՞ որ մարդիկ իրար դիմելու ձեւ են ունենում։ Ամեն ազգ ունի այդ ձեւը։ Ոչ այնքան մեծարական, որքան կրավորական, ոչ վիրավորական, անհրաժեշտ ձեւը։ Բայց դու, հայի տղա, ինչո՞ւ չես ուզում, որ քեզ մարդավարի դիմեն, նվաստի այդ համառության իմաստը ո՞րն է։ Առանց այն էլ այս դժվար կյանքը ինչո՞ւ անտանելի դարձնել ամենօրյա, ամենժամյա հոգսով։ Ինչպե՞ս դիմել դիմացինին, բացի՝ «արա ախպեր» ձեւից։

Ու կարիք չկա դարձյալ պատմել պետականություն չունենալու ձանձրալի հեքիաթը, ադրբեջանցիք էլ պետականություն չեն ունեցել, բայց նույնիսկ սովետական տարիներին, երբ իրար ընդունված էր ասել միայն «Տավարիշչ Ալիեւ» կամ «Բայրամ Սեդրակովիչ», ադրբեջանցիները իրար մեջ իրար պատվում էին Հեյդար աղա դիմելաձեւով, իսկ գրաճանաչ մարդուն այլ կերպ չէին դիմում, քան «մուալլիմ», որը ուսուցիչ բառացի իմաստից վաղուց վերացարկվել էր։ Էլ չեմ ասում վրացիների «բատոնո» բառը, որը այն աստիճան կիրառական էր սովետական տարիներին, որ այլազգիներն անգամ այդպես էին դիմում վրացիներին։

Հասկանալի է, որ թե վրացիները, թե ազերիները զուգահեռաբար գործածում էին նաեւ անուն֊հայրանունով դիմելու ռուսական ձեւը։ Եւ միայն հայերն էին գործածում սոսկ ռուսական ձեւը, ինչպես ժամանակին Պոլսում գործածում էին սոսկ թուրքական ձեւը, այն է «Սերժիկ աղա», «Սիլվա խանում» եւ այլն։ Մի պահ ընդունենք, որ հայի սովետական անմիտ տեսակիդ «պարոնը» սեփական ազգային պետության անցանկալի գոյությունը, բայց չէ որ քաղաքաբնակին բոլոր դեպքերում անհրաժեշտ է ինչ֊որ դիմելաձեւ։ Գյուղերում գիտեն ինչպես իրար դիմել, այս պրոբլեմը քաղաքի պրոբլեմն է։ Բա մի ազգ 80 տարի սեփական երկրում քաղաքաբնակ լինի, ու չիմանա՞ ինչպես դիմել անծանոթ մարդուն ու խոսի հետը ինչպես պատի հե՞տ են խոսում։

Հավերժ ռամիկի՝ մեր տեսակին սխալմամբ թվում է, թե պարոն նշանակում է փաշա, կամ խան, կամ կոմս։ Կամ նման մի բան։ Պիտի հիասթափեցնեմ ազգիս անուղեղին, դա ընդամենը նվազագույն մեծարանք պարունակող դիմելաձեւ է։ Դա ոչինչ չի նշանակաում, ինչպես չի նշանակում այն դեպքում, երբ Աբիսողոմին ասում են Աբիսողոմ աղա։ Դա ոչ մի «փաշա» չի նշանակում, ինչպես դիմում են բարձրագույն պաշտոնյաներին, այլ նույնիսկ «բեյ» չի նշանակում, ինչպես դիմում են պաշտոնյաներին ու սեփական բիզնես ունեցողներին։ Նույնն է ինչ միստրը, կամ բատոնոն, կա Աբիսողոմի տիտղոսը, որը ընդամենը տուն ուներ եւ տան շուրջը սագեր ու հավեր։ Այսինքն, ասում են բատոնո Պարույր, եթե մարդը տարիքով քեզանից բավականին մեծ է, կամ պարզապես բատոնո, եթե անունը չգիտես եւ ուզում ես դիմել։ Իսկ ինչպես դիմի 30 տարեկան հայը 50 տարեկան հային, եթե ոչ միայն հայրանունը չգիտի, այլեւ անունը։ Ասի՝ «ձյաձյա՞»։ Ասի՝ «հլը մի րոպե՞»։ Շարունակի ասել «արա ախպե՞ր»։ Ամբողջ ազգով լակոտանանք ու իրար ասենք՝ ընկեր Ալվարդ ու ընկեր Մասի՞ս։ Եւ ավելի խորանալով՝ շորտիկ հագցնենք 60-ամյա ընկեր Ալվարդին, երեք տարեկան խուճուճ Իլյիչի նկարով նշանը խփենք Աշոտ Գառնիկովիչի մազաթափ դոշին, սկաուտական պիլոտկան քաշենք ընկեր Վահանի դոդ գլխին ու զառամյալ դեռահասների այդ տողանով սպասենք ինչի՞, դոփել կարծելով՝ քարշ գանք դեպի ո՞ւր։ Ես ձեզ մարդ ասողի։ Կարծում եք՝ ինչի՞ց է, որ Սունդուկյանից, Շիրվանզադեից ու Պարոնյանից հետո հայ դրամատուրգ չկա։ Կար Թիֆլիս քաղաքը՝ թիֆլիսցիների փոխհարաբերվելու կուլտուրայով, կային Բաքուն եւ Պոլիսը՝ իրենց լեզվով ու կուլտուրայով․․․ Չի կարող դիալոգ լինել՝ առանց դիմելաձեւի։ Հաշմանդամ լեզվով։ Այդպես կարելի է միայն ոտանավոր գրել։ Եւ ուշունց տալ։ Եւ բնական էր, որ 80 տարիների մեջ Երեւանը դրամատուրգ չծնեց։ Եւ չի ծնի, քանի դեռ հայերի մայրաքաղաքը քաղաք չի դառնում։

Բայց մի տեսեք՝ ոնց է բարձրագույն կրթության տեր հայ մարդը (երիտասարդ մարդը) հուշտ լինում տարիքոտ կույսի պես, երբ թղթակիցը զգուշորեն նրան պարոն է ասում։ Մի բան էլ ելույթ է ունենում՝ «ես պարոն չեմ»։ Ասել է թե՝ «Իա, ես ձեր իմացածներից չեմ»։ Ապուշի կոտրատվելուն նայեք։ Բա ի՞նչ շան ոտուգլուխ ես, թույլ տուր հարցնել, ռամիկի տղա ռամիկ։ Եթե քաղաք ես եկել, բարի եղիր քաղաքաբնակին վայել վարքով ապրել։ Թե չէ՝ դրան էլ ելք կա, եթե մարդկային համակեցության համար պարտադիր դիմելաձեւը ընդունելի չէ, ապրիր գյուղում, այնտեղ պրոբլեմ չկա։ Կամ բանվորական թաղամասից Կենտրոն մի արի եւ յոլա գնա «արա էյ» ձեւով։ Բայց այնտեղ, որտեղ մարդիկ խիտ են ապրում, եւ ամեն պահ կարող է իրար դիմելու, ներողություն խնդրելու, մի խոսքով շփվելու անհրաժեշտություն առաջանալ, այդտեղ պիտի ինչ֊որ ընդունված ձեւ լինի, որով մարդը մարդուն դիմում է։ Հայն էլ պարտավոր է այսպես ապրել սովորել։

Ժամանակն է արդեն։ Բավական է ապրել մերթ ռուսի, մերթ թուրքի նման։

պատճենված է այստեղից

եւ այդպես
մէջբերում մշակույթ Վանո Սիրադեղեան քաղաք
ասք գազի հաշվիչների մասին – 2012-11-17

ու տենց
FCamera լուսանկարներ շէնք քաղաք
ասք կաթիլների մասին – 2012-11-17

(լուսանկարները՝ չվհատվողի)

չգիտեմ գիտեք, թե չէ, բայց «դեդ դրոփս» կոչված նիշքափոխանակման կրիչները պատերի մեջ կան եւ Երեւանում։

ու տենց
ազատութիւն դեդ դրոփս ժապաւէն լուսանկարներ մատենադարան նիշքափոխանակում տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ
ասք միայնակ ավտոմոբիլի մասին – 2012-10-29

ու տենց
աւտոմոբիլը շքեղութիւն չէ բնաւ լուսանկարներ քաղաք
2012-10-23-10611 – 2012-10-22

ու տենց
BlessN900 լուսանկարներ խալի հայկական խալի վիլլա դելենդա
ասք այլ իրականության մասին – 2012-10-19

֊ թող ուտեն խմորեղեն ֊ ասել է արքայադուստրը Ռուսոյի գրքում, երբ նրան պատմեցին, որ գյուղացիները չունեն հաց։

Այս ստատիստիկան, ընտրությունները, ու էլի տարբեր բաներ ինձ ստիպում են գիտակցել, որ ես, ու մենք, շփվողներս, համացանցում տուսվողները, իրար շոյող, լայքող, ռեթվիթող, իրար իմացող, սիրող, ատող, չռփող, իրար հետ քնող (n֊րդ շրջանով), իրար հետ չբարեւող, իրար նախանձող ֊ ոնց որ կանք, մենք այնպես չէ որ լավ պատկերացում ունենք թե ով է ՀՀ բնակչության մնացած 99.9%։

Ո՞վ են, ո՞րտեղից են։ Ի՞նչ են մտածում, ո՞ւմ հետ են քնում ինչո՞վ են ապրում։

Մենք չգիտենք ու չենք իմանա։

Ինչու՞ ֊ որովհետեւ մենք ապրում ենք լրիվ այլ իրականության թունելի մեջ, լրիվ այլ, լինի դա պետ․ պատվեր կատարող բրոկեր «բլոգեր» կամ ընդդիմադիր ու տաքարյուն երիտասարդ։

Ո՞ւր եք։ Ինչի՞ շփվող չեք։ Ձեզ հե՞րիք են պատահական ծանոթները ֊ ադնակլասնիկները՞։

Նրանք ձեզ բավակա՞ն են։

Դուք չե՞ք ուզում թագերին բաժանորդագրվել ու ծանոթանալ նույն հետաքրքրություններով մարդկանց հետ։

Մեղք ենք։ Մեր երեխաներն էլ են մեղք։ Իրենց սպիտակ ագռավ զգալով են զբաղված լինելու։ Ու դա լավագույն դեպքում, եթե լավ տղա/տան աղջիկ լինելուց բարեհաջող խուսափեն։ Պետք է կենտրոնանան, գրեն այն բաների մասին, ինչը այլ համայնքներում արդեն ծեծված էր հիսուն տարի առաջ։ Քննարկեն իրենց պատահական ծանոթների հետ։

Իսկ եթե թագերին բաժանորդագրվեն ֊ ապա արտասահմանցիների հետ են շփվելու։

Հետո էլ ասելու են ֊ չգնաք։

Գուցե քամի է պետք, օդ է պետք որ խաղա։

Գիտե՞ք, փակ ականջներով շները, որ բոլորը այնքան սիրում են, այդ շների ականջները հա հիվանդանում են։ Որովհետեւ փակ են։ Որովհետեւ ինչ մեջը ընկնում փտում է։

Որովհետեւ օդ չի խաղում։

Տենց էլ մեզ մոտ, էշի ականջում դեռ լավ է, այնտեղ օդ է, մեզ մոտ ականջը փակ է։

Լավ է, ամառը գնում են Վրաստան, ճանապարհին կարող է մի բան տեսնեն։

Լավ է, ձմեռը ընտրություններ են գալիս, մարդիկ հավաքների դուրս կգան, կշփվեն։

֊ Թող խոսեն ֊ կոչվում է Հյու Լորիի ալբոմը։

Չեք գրում, գոնե խոսացեք։

ու տենց
ազատութիւն ընկալում ընտրութիւններ համացանց հասարակութիւն մարդիկ միջավայր մտքեր քաղաք
2012-10-15-ասք-էրեբունի-երեւանի-մասին – 2012-10-14

ինչպես ասում էի, լավ է լինել ռեալիստ ու ընդունել որ դու ունես խնդիր։

Ու ասենք դու բնավ Նապոլեոն չես։ Այլ Գուգոն, կամ Միշիկը, կամ Վիլենը։

Որովհետեւ մինչ դու մտածում ես որ Նապոլեոնն ես, դու քո ուզած գործը չես անում, այլ զբաղված ես աշխարհը հնազանդեցնելով ու ընդհանուր առմամբ շանս չունես, նույնիսկ եթե դու իրոք Նապոլեոն ես։

Երեւանում մաքս 19֊րդ դարի շենք կգտնվի։ Բայց դա էլ շուտով կքանդենք։

Կստացվի որ Երեւանը հազիվ հարյուր տարեկան է, կամ այդքան էլ չկա։

Դա է իրականությունը։

Դա է մեր Երեւանը։

Դա իսկական, ռեալ Երեւանն է։

Այն որ Կարմիր Բլուրում ինչ որ բան են գտել մեր Երեւանի հետ կապ չունի։

Քանի որ Երեւանցին փոքր կենտրոնով զբոսնելիս, կամ իր «հին քաղաքը», որը չկա, մտնելիս չի զբոսնում Էրեբունիի քարերով։

Իսկ Երեւանից հին է ցանկացած քաղաքը՝ Թբիլիսին, Վիլնյուսը, Ռիգան, Լվովը, նույնիսկ Գյումրին, որ հեռու չգնանք։

Որովհետեւ փաստացի այնտեղ կարելի է քաղաքով զբոսնելիս անցնել հին շենքի կողքով, հին փողոցով, որը հեքիաթ չէ, այլ հենց հիմա կա, ապրում է, ու շարունակում է ապրել։

Իսկ Էրեբունին չի ապրում, Էրեբունին մեր կյանքի մասը չէ, այն թանգարան է։

Իսկ տոնակատարությունների մասին։

Մինչ Թբիլիսին ես մտածում էի որ մեր փողոցներում եղած մարդիկ համապատասխանում են մեր քաղաքի մարդկանց քանակին։ Այսօր ինչքան մարդ թափել է փողոցներ, այնքան մարդ ցանկացած օր կա Թբիլիսիի փողոցներում։ (լավ, Աբովյան ֊ Արամի խաչմերուկ չեմ հաշվում։)

Պարզապես մերոնք չգիտեմ ուր են, թաքնվում են, գուցե։ Ինչ որ բերլոգաների մեջ քնած են։ Կամ գուցե հումանիստական մոտիվներով չեն դուրս գալիս, որ այլ մարդկանց չվախեցնեն։ Չգիտեմ։

Քանի որ Թբիլիսիի փողոցներով քայլողների մեջ անհամեմատ ավելի շատ քաղաքացի կա։

Այնպես որ պետք չէ իրար շնորհավորել, ու ինքներդ ձեզ խաբել։

Քաղաքը հին քաղաք չէ, ու եթե տենց գնա, հին քաղաք չի էլ լինի։

Բայց քաղաքի նման քաղաք դառնալու շանս ունի։

Մեկ էլ տոների մասին․

Ես չգիտեմ ինչ է պետք անել որ այդպիսի Սովետի հոտ չգա ամենից։

ու տենց
Երեւան էրեբունի Երեւան մարդիկ մտքեր քաղաք
2012-10-12-ասք-թբիլիսիի-մասին – 2012-10-12

Վերջերս Զոլյանն էր գրել Թբիլիսիի մասին, որոշեցի ես էլ կիսվել իմ տպավորություններով վերջին այցից, որ այս ուիքէնդին էր։

Առհասարակ Թբիլիսիի մասին վաղուց եմ ուզում գրել, քանի որ սիրում եմ այդ քաղաքը, ու ժամանակ առ ժամանակ գնում եմ։

Գուցե սա մենք օկ չենք ֊ դուք օկ եք վիճակից է, գուցե նրանից է, որ ես շատ եմ սիրահարված Թբիլիսիին։ Իսկ սիրահարված եմ ֊ նշանակում է ավելի շատ իմ մասին է, իմ ցանկությունների, պատկերացումների, իմ Թբիլիսին է, որը, իհարկե չգիտեմ ինչքան կապ ունի իրականության հետ, բայց ես ինձ դա թույլ եմ տալիս։

Ես լավ գիտակցում եմ, որ եթե այնտեղ ապրեի, ինձ լիքը բան դուր չէր գա, նույնսիկ նրանից, ինչ ինձ հիմա դուր գալիս է դրսի աչքերով նայելով։

Ես միշտ ասել եմ, որ Թբիլիսին իմ համար աշխարհում ամենասիրած քաղաքներից մեկն է, ու անհամեմատ ավելի լավն է, քան շատ այլ Եվրոպական քաղաքները։ Ու այո, Թբիլիսին լրիվ Եվրոպական քաղաք է։ Իրականում Եվրոպական քաղաքից ավելի լավն է, հետո կասեմ ինչի։ Երբ ոմանք ասում են, Թբիլիսին նվաստացնելով որ իրենց լավ զգան, որ այն ընդամենը ռուսական կայսրության միջնակ գավառական քաղաք է, ես իրենց հետ համամիտ չեմ։

Մոսկվան է ռուսական կայսրության միջնակ գավառական քաղաքը, ու իրենց այլ քաղաքներն են։ Թբիլիսին լրիվ այլ է,միաժամանակ եւ արեւելյան եւ արեւմտյան լինելով, կոլորիտ, համով, վառ գույներով, պայծառ, արտահայտիչ քաղաք է։ ու ոչ մի ռուսական քաղաքին նման չէ բնավ։ Ու չունի համեմատվելու։

Առաջին իսկ, աչքին ընկնող հատկությունը օրինակ այն է, որ բոլորը հիանալի լավ են հագնվում։ Կարող է հին շորեր լինեն, կարող է ոչ մաքուր, բայց մեկ է հիանալի տեսք ունեն։

֊ Ճաշակ

Թբիլիսցիները ունեն ապշելու, ու լրիվ բացառիկ հագնվելու ճաշակ։ Երբ ես առաջին անգամ դա ոգեւորված պատմել եմ ծնողներիս, մայրս ասաց որ դա միշտ այդպես էր, ու որ նույնիսկ Սովետի ժամանակ նրանք ինչ որ ձեւ կարողանում էին հավես հագնվել, եւ մարդիկ Թբիլիսին անվանում էին Սովետական Փարիզ։ Ու դա մարդկանցից էր գալիս, որովհետեւ Եվրոպական ճարտարապետությամբ այլ քաղաքներ էլ կան՝ Լվով, Ռիգա, Վիլնյուս, ետց, բայց Թբիլիսին էր Փարիզը։

֊ Աղջիկներ

Թբիլիսցի աղջիկները ամենավերջն են։ Այսինքն նրանցից այնքան շատերն են վերջը, որ ես ոչ մի այլ քաղաքում չեմ տեսել, ուր եղել եմ, բնականաբար ոչ Ռուսաստանում, ոչ Եվրոպայում, ոչ Նահանգներում։ Ու դա այդ իրենց բացառիկ ճաշակից է։ Նույնիսկ գլամուր, ահավոր գլամուր թբիլիսցի աղջիկը լավ է նայվում, որովհետեւ Թբիլիսիյում գլամուրը վուլգար չէ։ Իսկ մեզ մոտ, լինի գլամուր, թե լինի ռոցքեր, մեկ է վուլգար է, ռամկաբարո է նայվում։ Ու իրենց տղաներն էլ են վերջը, պարզապես ես իրենց վրա այդքան չեմ կենտրոնանում։ Ստեղ լիներ իրենց միջին տղան, բոլոր աղջիկները կծռվեին իր վրա։

Եթե վերցնենք այդ վերջ թբիլիսցի աղջկան, ու պատկերացնենք ինչպիսի երեւանցի նա կլիներ ֊ ահավորը կստացվեր ֊ անկապ հագնված, զածյուկաննի, մանկական հայացքով, տենց ինֆանտիլ նայող աչքերով, ոչ ինքնուրույն, լսող, կոմֆորմիստ, լավագույն դեպքում ցույց տվող, որ այդպեսը չէ, քանի որ գիտի, որ հենց այդպիսինն է։

Այսինքն իմ համար թբիլիսցիները նորմալ մարդու կերպար ունեն։

Հա, ինչը վերաբերվում է արտաքինին, հայ աղջիկը նաեւ կունենար մի ահավոր ծեծված ու միատեսակ մազերի ձեւ։ Մասամբ նրանից է, որ մերոնք այդպես են ուզում, լինեն աղջիկ թե տղա, ֊ միատեսակ, չտարբերվող, մասամբ նրանից, որ իրենց վարսավիրները ավելի լավն են, ու դա զարմանալի չէ։

Ու ոչ մեկի համար բնավ նորություն չէ, որ հայ վարսավիրները շատերի մոտ սուիցիդալ մտքեր առաջացնում։ Ինձ, օրինակ, միշտ համոզում էին, որ ինձ երկար մազեր չեն սազում, հետո ես իմացա որ փաստացի բոլորին են այդպես ասում, ով խնդրում է կարճ չկտրել։

Հայաստանում պետք է լինել սենց, ու վերջ ֊ շագ վլեվը շագ վպրավը ֊ ու դու հայ չես։

֊ Ինքն ֊ ուրույն

Թբիլիսիյում ամեն մարդ ուրույն է, լրիվ տարբեր, ու հաճույքով ցույց է տալիս իր անհատականությունը, իր ուրույնությունը։ Այսինքն դա անգիտակցաբար է ստացվում։

֊ Անհատականություն

Ես մի հատ չնկարված լուսանկար ունեմ, ահավոր գլամուր աղջիկ է քայլում մոստովոյով, ու ձեռք է բռնել մի նենց թափթփված տղայի, լրիվ ներյախա վիճակով։ Այդ աղջիկը լրիվ իրան նայում էր, իսկ տղան երեւի երբեք չի սանրվում, ու մեկ է ահավոր ստիլնի տեսք ունի։ Ու այդ աղջիկը այնքան երջանիկ տեսք ունի, այնքան հպարտ, որ նա այդ տղայի հետ է։ Այսինքն իրականում դա նորմալ է, դա իմ մոտ է որ ես սովոր չեմ, երբ մի ձեւի մարդը ընդունում է այլ ձեւի մարդուն։ Ու դա ամենուր է, ուր մնաց հարաբերության մեջ։ Ու այո, այդ չնկարված լուսանկարը հարաբերության մասին է, քանի որ հարաբերությունը ընդունելու մասին է, ոչ թե չընդունելու ու փոխելու։

֊ Դասակարգային ատելություն

Զարմանալի չէ, որ Թբիլիսիյում չկա դասակարգային ատելությունը, այն, ատելությունը որը կա մեր մոտ տարբեր մշակույթի մարդկանց միջեւ ֊ դու ռոցքեռ ես, ես քյարթ եմ, ու մենք պետք է իրար ատենք։

Չէ չկա, ու իրենց քյարթերն էլ են ուրույն, իրենք էլ մեկը մյուսին նման չեն, փորձում են արտահայտել իրենց, ոչ թե լղոզվել ու ընդհանուր զանգվածի մաս դարնալ։ Գուցե մեզ մոտ այդ ատելությունը վախից է։

Առհասարակ ատելությունը հաճախ է վախից առաջանում։ Օրինակ գուցե մեր մոտ գեյերից, էմոներից, ռոցքեռներից վախենում են, որովհետեւ երբ նրանք տեսնում են տարբերվող մարդ, մտածում են որ նա օտար մշակույթի կրող է ու որ իրենց մշակույթին վտանգ է սպառնում ֊ այդպիսի ոչ շատ խելացի պաշտպանական ռեակցիա է։

֊ Ազգային ինքնագիտակցություն

Իսկ Թբիլիսիյում ոչ ոք չի մտածի, որ Վրացական ինքնությանը վտանգ է սպառնում, քանի որ նրանք բոլորը աննկարագրելի ու անկասկած բարձր մակարդակի ազգային ինքնագիտակցություն ունեն, ու լինեն ռոցքեռ, քյարթ, թե ով ուզում է, լրիվ հոգով վրացի են, ու դա արտահայտվում է եւ հագնվելու մեջ, եւ խոսելու, ոչ ոք ռուսերեն կամ անգլերեն չի խոսի, եւ ազգային խոհանոցը սիրելու, եւ ազգային մշակույթի տարած լինելու մեջ, եւ երգելու։

Ի դեպ, երգելու մասին։

Երկու դեպք պատմեմ։ Փողոց։ Նստած է վրացի տղա։ Մոտենում է անծանոթ տղա, նստում է։ Ի դեպ, Թբիլիսիյում լիքը նստարաններ են քաղաքում, շատ ավելի շատ քան մեզ մոտ վերջերս դրեցին, ու մեր նստարանների դիզայնը լրիվ ցրված, քոփի փեյստ է արված Թբիլիսիի հին նստարանների դիզայնից։ Պարզապես մեր նստարանները մեկ է ավելի անճաշակ են ստացվել, ու www.yerevan.am֊ի տառատեսակը լրիվ ահավոր է։ Հա, նստած է, ուրեմն, նստարանին մեկը, հետո մյուսն է նստում, գամարջոբա, բնականաբար, հետո տենց մի քանի րոպե անց էլի մեկն է նստում, ու մեկ էլ մեկը սկսում է, ու երեքով երգում են։ Առանց պայմանավորվելու։

Կամ այլ օրինակ՝ ավտոբուս է, ինչ որ լիքը մարդ։ Ու ինչ որ երեխա սկսում է երգել, ու ամբողջ ավտոբուսը այդ երեխայի հետ սկսում է երգել, բազմաձայն։ Նրանք բոլորը գիտեն լիքը երգ, ու բոլորը երգում են։ Ստեղ ո՞վ է երգում, թեկուզ ազգային երգ չլինի ֊ ոչ ոք (ռաբիսից էն կողմ բան չգիտգեն, ռաբիսը ժողովրդականից չեն տարբերում) ու առհասարակ ով ինչ որ ձեւով փորձում է արտահայտվել, առնվազն թարս են նայում։

֊ ինքնություն

Բոլորը տարբեր են, բոլորը հավեսն են, բոլորը այնպիսին են ինչպիսին կան։ Իրենց չեն ստիպում նմանվել շաբլոնների, իրենց չեն դնում ուրիշի տեղ, թեկուզ շատ լավի։ Ինչ կան դա են։

Ես այնքան եմ սիրում երբ մարդը ինքն իրեն ուրիշի տեղ չի դնում։ Ես այնքան եմ սիրում, երբ իրեն ցույց տալուց հենց իրեն է ցույց տալիս, ոչ թե այլ մեկին, որը նա չէ։ Ու թբիլիսցիները թվում է այդպիսի խնդիր չունեն, իրենք իրենք են մնում, ով էլ լինեն, իրենց են ցույց տալիս, չեն թաքնվում, միատեսակ դառնում, չեն էլ իրենցից վեհեր երեւակայում, ցույց տալիս, ավելի լավը զգում ուրիշներից։

Առհասարակ ցանկացած տարբերության դեպքում շատ հեշտ է այն ընդունել որպես ավելի լավ լինելու նշան, ու մեզ մոտ բոլորը այդպես են ընդունում իրենց տարբեր լինելը ֊ ամեն մեկը մտածում է, որ այն, որ նա այսպեսն է, նշանակում է որ նա ավելի լավն է։

Շորերը, ի դեպ շատ հաճախ վրացական են։ Կոշիկները վրացական նախշերով, շատ հավես, աղջիկները երբեմն գլուխները փաթաթում են ստիլնի ձեւով, ու դա ոչ արաբական է, ոչ հայկական, ոչ թուրքական, ոչ պարսկական, պարզապես լրիվ ազգային է ու շատ լավ է նայվում։

֊ անկախություն, հասունություն

Թբիլիսիյում լիքը մարդ կա փողոցներում։ Ու ցերեկը, ու երեկոյան, ու գիշերը։ Չնայած Թբիլիսին իր տարածքով Երեւանից անհամեմատ մեծ է, բայց բնակչության թվով նույնն է։ Ու ամենահաավեսն այն է, որ Թբիլիսիյում դուրսը լիքը պատանիներ կան, ու այդ տինեյջերների հայացքը մանկամիտ չէ, նրանք մեր տինեյջերներից տարբերվում են, ավելի մեծ են թվում։

Մեծերի հայացք է, ու որ ասում եմ մեծերի ֊ նկատի չունեմ տխուր ու անհույս, այլ անկախ, ազատ ու ինքնուրույն։ Եւ ուրույն։

Ու նրանք նաեւ լիքն են գիշերը, երկուսին, երեքին, ու լիքը մեքենա կա փողոցներում։ Երեւանը այդ ժամանակ դատարկ է։ Քանի որ գեղցի ենք, ու պետք է տասին, կամ մի քիչ ուշ տանը լինել, քանի որ «կարգին» ազգ ենք, հայեցի։

Հա, ու նրանք վերջ կլուբեր ունեն, ու բնականաբար, իրենց սերվիսը վերջն է։ Ու ասենք գիշերվա երկուսին կլուբ ինչ որ երեխաներ, աղջիկներ կգան, կնայեն, տիպա լավ, ստեղ լոքշ է, գնանք այլ տեղ։

Անձնական փաստ ֊ ծխածը իրենց մոտ այնքան չի զգացվում ինչքան մեզ մոտ ֊ վենտիլյացիայի սարքերը չեն ափսոսում միացնել, տարածքներն էլ մեծ են, այնպես որ ես բավական լավ եմ տանում ծուխը այնտեղ։ Ճիշտ է այստեղ Գերմանիան ֆորա է տալիս, որովհետեւ այնտեղ ծխած տեղ չկա։ Նրանք արդեն չեն ծխում, ոչ թե դեռ։

֊ Սպասարկում

Ահագին սովորել են, առաջ այդպես չէր։ Ու ուտելիքը ահավոր համով է։ Մեր մոտ երեւի միայն Աչաջուրն է, ուր կարելի է հավեսով գնալ։ Ու առհասարակ մեր քիչ թե շատ լավ տեղերը սփյուռքի մարդկանց հետ կապ ունեն։ Իսկ իրենց մոտ իրենք են իրենց սփյուռքը, իրենց մեջ սովետը մտած չէ մեր պես։

Թանգարանում էլ ցուցահանդեսներից մեկը այնպես էր շարված, որ այդպես մեզ մոտ չեն անում, խառը, ոչ թե պատերի մոտ, ու շատ հավես։

Սակայն թանգարանների մասին առանձին փոստով։

֊ Խոհանոց։

Այն որ մերոնք չգիտեն անել խաչապուրի դա բոլորին է պարզ։ Բայց ֆրեշի եղածը ի՞նչ է որ ես Երեւանում երբեք տենց լավ ֆրեշ չեմ խմել։ Ասենք մեզ մոտ մեկ նարինջ բլենդերով խփում են տալիս են, իսկ իրենց մոտ քանի հատ պետք է նարինջ կճզմեն, ու մեեեծ բաժակ նարնջի հյութ կտան, որը հենց հյութ է, լրիվ հյութ։ Լավ, ուտելիքից չեմ խորանում, թե չէ երկար կլինի, Վրաստանը մրցակցությունից դուրս է, խոսք չկա։

Վերադառնամ հասարակությանը։

Զարմանալի չէ, որ իրենց մոտ կարող է լինել անկեղծ պրոտեստ, վարդերի հեղափոխություն, ժողովրդավարություն, զարմանալի չէ, որ իրենց մոտ կոռուպցիա գոնե փոքր մակարդակում չկա, որ ոստիկանությունը նորմալն է, որ մեխանիզմները աշխատում են։

֊ Ճանապարհներ

Լուսակիրները մեծ են, իրենց կողքը մեեեեեեեծ լուսադիոդներով թվեր են, որ հաստատ երեւում է ինչքան է մնացել դեռ ասենք կանաչ լույսին։

Մեզ մոտ, ի տարբերություն, չի երեւում, հեռվից խառնվում է իրար, մաքս հնարավոր է հասկանալ երկու թիվ է ցույց տալիս, թե մեկ։

Լուսադիոդային տաբլոները նաեւ կանգառներում են, շատ հավես, ու վազող տողեր ավտոբուսների վրա։

Ահագին տեքնո է, շատ հաճելի է։

Հիանալի ճանապարհներ են, ես Վրաստանում հինգով եմ գնում, ՀՀ մտնելիս էլ վերջ ֊ փոսը փոսի հետեւից։

Շատ կարեւոր է, որ այնտեղ ասենք աջ կողմի եզրում սպիտակ գիծ կա, ու դա շատ է օգնում եզրը միշտ տեսնել ու ճանապարհի ուղղությունը զգալ։

Մեզ մոտ էլ լավ է, երբ այդ փայլող սթիքերներն են կպցրել սյունիկներին, էժան լուծում է, բայց դրանց եղածը ի՞նչ է որ լիքը տեղ կամ չկա, կամ ասենք ամեն տաս երրորդ սյունին է կպցրած։ Տարել ծախե՞լ են։ Ո՞ւմ։

Երբ մտնում ես իրենց սահմանային գոտին ֊ լրիվ օդանավակայան է։ Սահմանում քո հետ նորմալ են խոսում, լուրջ լուրջ էն հիմար ամերիկյան հարցերից են տալիս։

Նորմալ կանայք են աշխատում նույնպես։

Երբ մտնում ես մեզ մոտ ֊ փորերով, հաստավիզ, սոց ռեալիստիկ, խոսել չիմացող մարդիկ են։

Խմած։

Ու ասում է ֊ հլը բագաժնիկը բացի, գնում ինքն է բացում, որ իրավունք չունի դա անելու։

Իսկ Ռուստավելիի վրա խորհրդարանի շենքը պահում է մեկ մարդ։ Մեկ մարդ է կանգնած պոստում, գնում գալիս է։ Մեզ մոտ լիքը «լռված» են, տուսվում են, չափառ է մեծ։ Չկա չափառ իրենց մոտ, շենք է պարզապես ու մուտքի մոտ մի ոստիկան։

Ասում են, թե վրաստանում վատ են քշում։ Առաջ այո, բոլոր մեքենաները խփած էին բայց ես հիմա ոչ առանձնապես խփած մեքենա եմ տեսել ոչ էլ կասեի որ մեզնից վատ են քշում։

Նրանք արագ են քշում, բայց իրենց ճանապարհներն են երկար, ու մեզ մոտ նույնիսկ Իսակովը կամ Բաղրամյանը իրենց ճանապարհների պես երկար չեն։

Ես լավ զգում եմ, որ մենք չենք տարբերում որն է կարգ ու կանոնը, որը չէ։ Օրինակ, ես իրականում համարում եմ, որ լուսակիրին առանձնապես ուշադրություն դարձնելը անկապ է, որ քաղաքի մարդը պետք է ազատ լինի։

Բայց մեզ մոտ դա այդպես չէ, ու ես այստեղ լուսակիրին հետեւում եմ, ու այդ իմ քայլով օրինակ եմ ցույց տալիս։ Որովհետեւ այստեղ դեռ սովոր չեն քաղաքում ապրել, իսկ իրենց մոտ արդեն սովոր են քաղաքում ապրել։ Ու իրենց լրիվ ներելի է, որ նրանք անցնում են, առհասարակ ո՞նց կարելի է Թբիլիսցուն ստիպել որ նա լուսակիրին նայի, նա էլ Թբիլիսցի չի լինի, նա ազատ մարդ է։ Ու նրանք առանց լուսակիր մեկ է մեզ պես չեն անցնում, ահագին քաղաքավարի է իրենց մոտ ստացվում, ինչպես եւ ամենը, սակայն։

֊ Բարիություն

Թբիլիսցիները ահավոր բարի են, եւ իրար հանդեպ, եւ այլերի հանդեպ։ Գուցե նրանից է որ այդ վախը չունեն, այդ ատելությունը չունեն, պատճառ չեն տեսնում ատելությամբ ներշնչվել։

Որ մտնում են խանութ, ասում են ֊ Գամարջոբա, իրար հետ միշտ նուրբ են, միշտ քաղաքավարի, միշտ հարգանքով, ահավոր հավես է։

Ու բացի դրանից, նրանք ասենք մեզ հանդեպ էլ են լավ տրամադրված, ու դա իրենց ընդհանուր բարիությունից է գալիս։

Ասենք ինձ լիքը տեղ, որ իմացել են հայ եմ, նույնիսկ բենզինի կոլոնկայում, ոնց մոտեցել եմ, ասել են Բարեւ Ձեզ, ու ժպտացել։

Դուք պատկերացնո՞ւմ եք, որ մեզ մոտ ինչ որ վրացուն ասեն Գամարջոբա ֊ կմեռնեն ավելի լավ է։ Կասեն ո՞վ է նա որ մի հատ էլ իրեն գամարջոբա ասենք։

Ու մերոնք չարացած են, չարացած են եւ մեր մարդկանց վրա, եւ դրսի մարդկանց վրա։ Բոլորից վատն են սպասում։

֊ արժանապատվություն

Ու այդ լրջությունը ու հիվանդ արժանապատվությունը չկա, ասենք երբ Թբիլիսիյում մի տղա մյուսին խփում է, կատակով, այդ մյուս տղան կծիծաղի, չի պատասխանի։ Մեզ մոտ կպատասխանի, թեկուզ կատակով։

Դա մոտավորապես նույնն է, որ երբ ես ինչ որ մեկի մեքենայի վրա պատահաբար ջուր շփեմ, նրանք ինձ հաստատ հայհոյում են, իսկ երբ իմ մեքենայի վրա են ջուր շփում, ես ծիծաղում եմ։

Ոչ միայն չարացած լինելուց է, լրջությունից է, բարդույթներից։ Մեզ բան ասող չկա։ Այ մարդ, հանգիստ էլի։ Ում ես պետք որ քեզ մի բան ասեն։

֊ Ում ես պետք։

Այնքան հավես է, որ Թբիլիսիում կարող է նստարանի վրա աղջիկ լինի, ու դիմացի նստարանի վրա տղա, ու նրանք իրար չկպցնեն։

Պարզապես իրենց համար նստեն։

Ու ոչ ոք ոչ մեկի պետք չես որ քո վրա նայեն, հայացքով ճամփու դնեն։

֊ Ազատություն

Ես չեմ պատկերացնում, որ Թբիլիսիում ոստիկան մոտենա, ու սկսի մորալ կարդալ, թե ոնց ես նստարանին նստել, կամ ինչի ես արձջանին բարձրացել։

Առհասարակ, ազատությունը ամեն շարժման մեջ է, հայացքի մեջ է, հագնվելու, ու ինքնությունը արտահայտելու մեջ է։

Ազատությունը օդում է։

Երեկ ճարտարապետների լեկցիայի էի, ու նրանք խոսում էին այն մասին, որ երկու ֆունկցիա է լինում փաբլիկ սփեյսւոմ մարդկանց մոտ, նրանք նայում են այլ մարդկանց, ու իրենց են ցույց տալիս։ Պատմում էին, որ մեր հրապարակի շատրվանները տեսան, սիրահարվեցին, ու սկսեցին պարել իրար հետ։ Ու բոլորը իրենց վրա թարս էին նայում, բա դե լավ, արտասահմանցիներ են, իրենց կարելի է պարել։ Մեզ չի կարելի մենք լուրջ ենք, մենք հայեցին ենք։

֊ Ինչի եմ ես ինձ լավ զգում Թբիլիսիում։

Ես ինձ ավելի լավ եմ զգում Թբիլիսիյում, քան Երեւանում, որովհետեւ․․․

Որովհետեւ Երեւանում, ու առավել եւս երբ գնում եմ Երեւանից դուրս, ինձ դնում են օտար մարդու տեղ։ Ու դիմում են ֊ հելլո, կամ Պռիվետ։ Ու սկսում են իմ հետ խոսել կամ ռուսերեն, կամ անգլերեն, այսինքն փորձում են, քանի որ չգիտեն լեզուներ։

Դա լավագույն դեպքում։ Միջին դեպքում իմ վրա նայում են որպես այլմոլորակայինի։ Բայց ես այլմոլորակային չեմ։

Ասենք երբ մեքենաս տանում եմ Միթսուբիշի սերվիս, սաղ սերվիսը, բոլորը իրենց գործը թողնում են, ու տենց շարվում են նայեն, թե էդ ինչ այլմոլորակային է եկել։ Վայ, ինքը քշել էլ գիտի։ Բայց էսա կսխալվի, կծիծաղենք։ Սա էլ մեր մոտի մարդկանց մանկապատենական, ես կասեի լակոտական վիճակն է։ Որովհետեւ չեն մեծացել, իրենց ծնողները չեն թողել մեծանան։

Ու մի ասեք, դու Թբիլիսիյում տենց մարդկանց հետ չես շփվել, շփվել եմ, սերվիսներով պտտվել եմ, այնտեղ ավտոպահեստամասերը ավելի հասանելի են, ու լիքը շփվել եմ։

Ավելի վատ դեպքեր էլ կան, ու միայն իմ հանդեպ չէ դա, ասենք լիքը մարդ կա, չէ՞ որ անցորդներին նայում է, ու սպասում, ասենք էս աղջկա մոտ ինչ որ բան բաց լինի, հետեւից մի բան ասեն։

Բայց վերադառնամ ասածիս։

Ամենահավեսն այն է, որ ինձ Թբիլիսիյում դնում են լոկալի տեղ։ Իմ հետ սկսում են խոսել վրացերեն։ Որովհետեւ նրանք չեն մտածում, որ ես կարող է վրացի չեմ։ Ինչի՞ պետք է վրացի չլինեմ։ Ի՞նչ կա իմ մեջ տենց տարբերվող։ Նրանք առանց ինձ իմանալու արդեն ընդունում են ինձ որպես իրենց հասարակության անդամ, ոնց որ իրենցից մեկին։

Իսկ ՀՀ֊ում եթե տեսնում են որ հայալեզու «երեւան» եմ կարդում սրճարանում, ինչ որ կոգնիտիվ դիսոնանս է լինում իրենց մոտ, էս ինչ է կատարվում։

Ու դա ահավոր հավես զգացողություն է, երբ քեզ դնում են լոկալի տեղ, ու երբ քեզ բանի տեղ չեն դնում փողոցում։

Քո վրա չեն նայում հետաքրքրությամբ, թե էս ով է, որտեղից է։ Ախ մեր մոտից է, ուրեմն լավ չէ, որ մեր մոտ սենցերը կան, ազգը, պետությունը կքանդեն։ Գրանտակեր էլ կլինի։

Էլիտա է իրեն զգում։ Երեւի գործ չի անում, լիքը փող ունի։

Էս դու մեզնից լա՞վն ես արա։

Չէ, այ մարդ, ես ուզում եմ իմ վրա ուշադրություն չդարձնեն, ես ուզում եմ ինձ լոկալ զգալ։

ու տենց
ազատութիւն աղջիկներ անկախութիւն Թբիլիսի ինքնութիւն հասունութիւն մարդիկ մտքեր յարաբերութիւն ոստիկանութիւն պատանիներ քաղաք քաղաքակրթութիւն
ասք հաքերների, ու ազատության մասին – 2012-09-28

Մեջբերում եմ Արեգի մեկնաբանությունը այն մասին, ինչի Հայաստանում չկան հաքերներ՝
իմ համար էս ցավոտ մոմենտ ա, նենց որ ծավալվեմ 🙂 կան մի շարք պատճառներ, ըստ իմ օբզերվեյշընների, որոնց հավաքելիս փորձել եմ շատ ուշադիր լինել
1. հետաքրքրասիրությունը չի քաջալերվում։ 4 հարց հետո ծնողներն ասում են ֊֊ «**նած պահիր»։ Էրեխեն ջոգում ա որ հետաքրքրասիրությունը քուլ չի
1. ծնողները քյալ են, անգրագետ ու անճաշակ։ Միակ պատճառը ինչի չեմ ասում «Բոլորիս ծնողները» որովհետև չեմ ուզում վիրավորել։ Ավելին, էն փաստը որ մեզնից մեծամասնությանը տենց չի թվում կոնկրետ իրանց ծնողների պահով “is a part of the problem”.
1. Ավտարիծետները անտանելի շատ են։ Պապայի խոսքից սկսած, վերջացրած Կոմիտասով, Նարեկացիով, Հանրապետականով, յախշիներով, հեչ որ չլինի քրիստոնեությամբ։ Չափազանց շատ անքննելի ճշտերի գոյության պարագայում նոր ճշտեր որոնելու ոչ ժամանակ կա, ոչ հավես, ոչ կարիք, ոչ իմաստ, ոչ էլ ցանկություն։ Տեսնում եք Չարենցի արձանի վրա կայֆավատները ինչ նեգատիվ են դիտարկվում։ Օրինակ իմ կարծիքով Չարենցը ցենտր տղայա էղել, ու քաղաքի մեջ իրա արձանի մատը կոտրելը իրական ուրբան վիճակ ա ստեղծում։ Ես ուզում եմ տեսնել Չարենցի արձան, որի գլխին սև գրաֆիտիով բանդանայա նկարած։ Վստահ եմ, որ եթե ինքը իսկականից տենց թույն տիպ ա էղել, ինքը դեմ չէր լինի։ Բայց չէ, ինքը աֆտարիծետ ա, իրան չկպնեք, հո դուք «անդասծիրակ» չեք։ Շուտ մտեք տուփի մեջ։
4․ «Նու նա շտո էտը բուձիտ պախոժը!» անարգվում ա անծանոթն ու տարբերը, ի տարբերություն նույն Ամերիգաների, որտեղ ասվում ա “celebrate diversity”։ Ես վստահ եմ, որ չզարգացած երեխաներն ու միասեռականների հանդեպ ատելությունը փոխկապակցված են։ Հասարակության կողմից որոշվում ա, որ ինչ֊որ բան ճիշտ ա ու բնական, ինչ֊որ ուրիշ բան վատ ա ու այլասերված։
1. Պուճուրների կարծիքը տանը չի հարցվում, կամ եթե հարցվում ա «վուծյու պոնչո ջան, դո՞ւ ինչ կասես» վիճակներով ա հարցվում, ու կեսից չի էլ լսվում։
Էս բոլոր կետերը ի վերջո մի բանի պատճառ են դառնում ֊֊ ուղեղը ստիպված ա ավելի քիչ մտածել։ Ամեն ինչ պարզ ա, կարծիք ունենալու կարիք չկա, աֆտարիծետներն էլ արդեն ամեն ինչ ասել են, դեռ դարեր առաջ։ Օրը 16 ժամ Սթարքրաֆտ պարապող ամերիկացի էրեխեքի պապաները կողմ չեն դրան։ Պռոստը իրանք ասում են, “screw dad” («դնեմ պապային»), որտև պապան Սթարքրաֆտի վրով վափշե աֆտարիծետ չի։ Ու Բենջամին Ֆրանկլինի վրա բեղեր նկարելն էլ Օքեյ ա, դաժը քուլ ա։ Աֆտարիծետներով մեծացած էրեխեն կարող ա Նախագահի Պարգև ստանա մի օր, նու կամ ոսկե մեդալակիր, բայց հաքեր չի դառնա երբեք։
Շատ նման է նրան, ինչպես եմ ես բացատրում։

Ավելացնեմ, որ ես կարծում եմ, որ առհասարակ, Հայաստանում լավ չի լինի, ու ժողովրդավարություն չի գործի մինչեւ երեխաները չսկսեն կասկածի տակ դնել ծնողների ամեն մի խոսքը, մինչեւ չդառնան չլսող, ինքնակամ, ու իրականում անկախ ու ազատ։

Միայն դրանից հետո, երբ կլինի ազատ մարդկանց հասարակություն, կլինի ազատ պետություն։

եւ այդպես
ազատութիւն հաքերներ մարդիկ մտքեր տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք պարույրներով շրջելու մասին – 2012-09-26

Տասնհինգ տարի է լսում եմ, որ «բոլորը բոլորի հետ քնել են»։

Ու որ արդեն երկրորդ, երրորդ, ն֊երրորդ շրջանով են գնում։

Հա, ու իրոք գնում են ։Պ

Ես կարծում եմ, որ դա մեր հասարակության խիստ դիվերսիֆիկացված լինելուց է։

Ո՞ւմ է պետք երկրորդ շրջանով գնալը ֊ երբ այլ ծանոթ չկա։

Իսկ ինչի՞ չկա։

Որովհետեւ կա մի քանի մեծ ախպերություն, կազմված համալսարանների, յամի, ու Փարպեցու փողոցի շուրջ, ուր բոլորը իրար գիտեն։

Հիմնականում այդ բազմությունները համընկնում են մի քանի այլ բազմությունների հետ՝ իրար հետ գծի վրա ֊ օնլայն համայնքներում ծանոթացած մարդկանց։

Բայց դրանք քիչ են՝ մի քանի հազար հոգի ամենաշատը։

Իսկ ՀՀ֊ում կա մի երկու միլիոն մարդ, որից մի քանի տասնյակ հազար երիտասարդ։

Մնացածը կպցնում են իրար փողոցներում ու մամբաներում։

Ես բնավ կոչ չեմ անում անցնել մամբա կամ փողոց ։Պ

Դրանից բան դուրս չի գա։

Մարդկանց սոֆթն է տարբեր։

Պարզապես նշում եմ հին փաստը՝ մարդիկ նախընտրում են իրենց օղակներից՝ մոտիկ սոֆթ կրած մարդկանց՝ քնելու ու խմելու համար։

Բնական է, փաբի մարդուն հավես չէ չարբախցի Քյարթուլի հետ(բա դու Կոմիտասցի Կյաժին ճանաչո՞ւմ ես), նրան պետք է՝ բա դու այսինչ խումբը լսե՞լ ես տիպի մարդ։

Ի դեպ, տեսնես Կյաժին հասարակության դիվերսիֆիկացման խնդիրները անհանգստացնո՞ւմ են։ Երեւի, եթե նա փողոցներով ընկած ձկնորսությամբ չի զբաղվում։

Իսկ ասենք ինձ պետք է որ մարդը գրի, տեսնեմ ով է, ինչի մասին, ու ոնց, մեկնաբանենք իրար, իսկ չգրող մարդիկ առհասարակ հետաքրքիր չեն։

Չեմ ասում, որ խելացի ենք, պարզապես մենք էլ մեր իմացած ձեւով ենք ուրախանում։

Ու փաստորեն, այն որ օղակներով պտտվում են մարդիկ, ու նոր մարդ չեն գտնում ու դժվար թե գտնեն ասում է այն մասին, որ մեր հասարակության մեջ մարդկանց շերտերը փոքր են, ու հստակ տարբերվում են իրենց կրած սոֆթով։

Երբեմն անկապ մարդիկ ընկնում են այլ օղակ, բայց որպես կանոն պոչերն հավաքում են, ցրվում այնտեղ, ուր իրենց ավելի հավես է։

Այնպես որ, եթե զանգվածի, ներկա տինեյջերների մեծ մասը զարգացման ռիվոկ չանի, որի մեջ ես խիստ կասկածում եմ իրենց հետ շփվելով, ապա այնպես էլ կշարունակվի, ու քսան տարի անց մենք էլի կլսենք, որ բոլորը արդեն բոլորի հետ քնել են, ու ն֊երրորդ շրջանով են պտտվում։

ու տենց
հասարակութիւն մարդիկ մտքեր
ասք դիմանկարի մասին – 2012-09-21

այստեղից

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ նորայր թանաքեան չմշակած Սայաթ
ասք հաստ շրթներկով աղջիկներին լոյալ մնալու մասին – 2012-08-26

աաաա,

Հանկարծ չմտածեք, որ ձեռ եմ առնում, իրականում, я до слез умилен.

֊ երբ սաղ էթում են ձախ ֊ ասում է տատուն, եւ երեւում են երկու այլ տատու՝ խաչեր, հավանաբար ակնարկելով քրիստոնեական բարոյականությունը։

փաստորեն, այդ մութ ժամանակները նա գերադասում է իր վառ ու ոչ պակաս հաստ շրթներկով աղջկան։ Ու դա, հավանաբար գովելի է։ Շրթներկը չէ, լոյալությունը։

Սակայն այս մութ ժամանակ, ո՞վ նրան կհասկանա, ու ո՞վ կհամաձայնվի այս ինքնատիպ ձեւով արտահայտված պրոտեստի հետ։

Գուցե միայն հաստ շրթներկով աղջիկները․․․

էհ էհ․․․

ուր ենք գնում։ բայց կա ելք՝ Գռավենկո։

Գոնե հայերեն գովազդ է։

Այնպես որ մի վհատվեք, ու զգոն եղեք։

ու տենց
գլամուր գովազդ գռավենկո քաղաք
ասք Բեռլինում չլինելու մասին – 2012-08-23

Երեւան։

Գիշերվա կեսին կանգնած ենք ընկերոջս հետ անցումի մոտ։

Փողոցը դատարկ է, բայց մենք սպասում ենք՝ կարմիր լույս է։

Սպասելուց ձանձրանալով նայում ենք իրար, միաժամանակ ասում՝

֊ Բեռլինում լինեինք, կանցնեինք։

ու տենց
Բեռլին զրոյց
ասք միջազգային առաջնության մասին – 2012-08-18

Իսկ այս գիշեր ազատության հրապարակում ռուս զբոսաշրջիկների թիմը խաղում էր ֆուտբոլ պարսկահայ զբոսաշրջիկների հետ։

Պարսկահայերը դարպասը նշեցին կոշիկներով, ռուսները ֊ ուսապարկերով։

Պարսկահայերը՝ լայն, ռուսները՝ նեղ։

Պարսկահայերը վազում էին բոբիկ, ռուսները ֊ սանդալներով։

Ամեն թիմը ուներ իր երկրպագուներին, ով հետեւում էր խաղին Սպենդիարյանի արձանի վրայից։

֊ Ես հայ եմ, բայց պարսկահայ ֊ ասաց աղջիկը ռուսներին։

Ռուսները չհասկացան ու շարունակեցին փսփսալ իրար մեջ մինչ նրանցից մեկը բարձր ասաց

֊ տի շտո, տակ անի ժե պանիմայուտ

֊ դա նի պանիմա՜յուտ

Խաղի ժամանակ ինձ մի պահ թվաց, որ գուցե Երեւանը կդառնա Նյու Բռազիլ, իսկ Ռիո դե Ժանեյրոն կվերանվանեն Էրեբունի։ Բայց դա ընդհամենը մի պահ։

Հետո պարզվեց որ խաղացողներից մեկը (չհասկացա ում կողմից) տեղացի էր, ու երբ հաշիվը վեց վեց դարձավ, նա խաղը ընդհատեց։

֊ մենք շատ ենք խմել, էլ չենք կարող խաղալ, նիչյա, դռուժբա, Ռասիա, Իրան, Արմենիա։

Ռուսները չէին համաձայնվում։ Պարսկահայերը շփոթվեցին, չհասկացան։

֊ Դռուժբա, Արմենիա, Ռասիա, Իրան ֊ ինքն իր ձեռքերը սեղմեց ու բարձրացրեց օդ զգալով որ մեկնած ձեռքը ռուսները չեն սեղմի։

Ռուսները հիասթափված էին, ուզում էին հաղթել։

Ու ինձ այդ ժամանակ արդեն լրիվ պարզ դարձավ որ սա Ռիո դե Ժանեյրոն չէ։

Բնավ։

Թեկուզ եւ նոր։

_ու տենց _
ազատութեան հրապարակ սփյուռք ֆուտբոլ
պատմություն ձգվող ժամանակի մասին – 2012-08-18

Գործող անձինք․

Փողոց։

Ոստիկանական խցիկ։

Արագ սլացող սեւ ջիպ։

Ջիպը մի հարյուր քսանի տակ ակնթարթում անցնում է ոստիկանական խցիկի կողքով։

Որոշ ժամանակ անց, ջենլմենավարի ասենք՝ ոչ շատ կարճ ժամանակ, խցիկը նկարում է։ Դատարկ փողոցը։

Քանի որ բնականաբար ջիպը արդեն սաստիկ հեռու է ու բնավ չի երեւում։

Այնպես որ զգոն եղեք ժամանակի ինտերվալների հետ։

Նրանք կարող են ձգվել։

ՀԳ․ Եթե խցիկների շրջակայքում գրավիտացիան ավելի մեծ է, ապա դա առնվազն բացատրություն կարող է լինել։

_ու տենց _
պատմութիւն փողոց քաղաք
պատմություն չհատվող ճանապարհների մասին – 2012-08-18

Ուրեմն, լուսակիրի մոտ երկու մեքենա են կանգնած։

ձախն աջ լույսն է թարթում, ոնց որ աջ ուզի գնալ, աջն էլ ձախն է թարթում։

հետո այդպես էլ գնացին, աջից գտնվողը գնաց ձախ, ձախինը ֊ աջ։

իսկ Միտրիչը հավես միտք ունի, ինչպես անել որ նույնիսկ ՊԱՏ պետք չլինի։

ամեն վարորդ պետք է ունենա իր կարման ֊ ոնց վատ է պահում, այլ վարորդները կարման իջեցնում են, երբ լավ է իրեն պահում ֊ ավելացնում։

ու այն կարող է ինչ որ գույնով էլ մեքենայի վրա երեւալ։

վատ կարմա ֊ ասենք մինուս տաս ֊ մեծ տուգանք, մինուս երեսուն ֊ վի֊ից զրկում։

բայց կարեւորն այն է, որ վատ կարմա ոչ ոք չի ուզենա ունենալ, ու մարդիկ կփորձեն ավելի լավ քշել, որ հիմարությունը չերեւա։

ու տենց
պատմութիւն փողոց քաղաք
2012-08-03-10141 – 2012-08-02

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ հանրապետութեան հրապարակ
2012-08-03-10130 – 2012-08-02

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» ոսկե ծիրան
ասք հդռ ֆոտոների մասին (կրկին) – 2012-07-25

Ես արդեն ցույց եմ տվել Ֆրանկենկամերայով ու բլեսսն900֊ով արված նկարներ։

Ու այսօր կարդացի նորություն՝ Ֆկամ ԱՓԻ֊ն դարձել է Միգո Հարմաթանի մաս, այսինքն ն9֊ում կա տուփից դուրս։

Այսպես ստացվեց որ այսօր ինձ խնդրել են կինո Մոսկվայի ֆոտո անել ֊ բնավ ոչ գեղարվեստական նպատակներով, պարզապես որ լուսավորությունը երեւա։

Իսկ ես բավական լայն ու լուսազգայուն օբյեկտիվ չունեմ։ Այսինքն ունեմ 18-55 որը օբյեկտիվ չէ բնավ այլ տենց խաղալիք։

Ու որոշեցի նկարել ն900֊ով։ Ինչպես միշտ, սակայն։

Մութ ժամանակ բարձր իսո֊ներով այսքան աղմուկ է ստացվում՝

նույնիսկ գամման ու լինեարիթին մինչեւ վերջ տանելով՝

Իսկ եթե նկարել հդռ, նույնիսկ եթե հենց ն900֊ը հաշվի ու ջպգ տա, ապա ստանում ենք՝

ու բնավ ոչ մի աղմուկ՝

այնպես որ զգոն եղեք ԳՆՈՒ համայնքների սիրած խելախոսները թերագնահատելիս։

ու տենց
BlessN900 FCamera դինամիկական դիապազոն կինո «Մոսկվա» հետազօտութիւն մաեմո տեքնոլոգիաներ տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ ֆոտո
ասք հովանալու մասին – 2012-07-16

Այս շունը ստերիլիզացված է։

Ու ունի շատ լավ ընկեր ֊ սեւուկ փռչոտիկ աղջիկ։

Աղջիկը վերջերս ձագեր է ունեցել, չգիտես ումից, ու չգիտես որտեղ է պահում։

Սակայն միշտ այս շան կողքն է։

Այնպես որ գուցե սա լինի նաեւ ասք հարաբերության մասին։

ու տենց
FCamera լուսանկարներ յարաբերութիւն շուն
2012-07-15-10035 – 2012-07-14

Վարդանանցի վրա ՔյուԱռ կոդ եմ գտել։

Ասում է

Ես փորձում եմ հաստատել քամու ուղղությունը։

այնպես որ զգոն եղեք ՔյուԱռ հանդիպելիս։

ու տենց
FCamera լուսանկարներ քյուառ կոդ
ասք բնավ ոչ Նյու Յորքի մասին – 2012-07-14

ու տենց
FCamera լուսանկարներ չմշակած Պիացա Գրանդե
ասք անձնագրի լուսանկարի մասին – 2012-07-14

Կինո Մոսկվայում էն նկարող սենյակ սարքերից են տեղադրել։

Ֆիլմից հետո էլ անձրեւ էր, զույգերով մտնում լուսանկարվում էին։

ու տենց
BlessN900 լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» չմշակած
2012-07-14-10009 – 2012-07-13

նկարված է բլեսն900 ծրագրով

ու ֆկամ ֊ով։

ու տենց
BlessN900 FCamera Էրեբունի հյուրանոց լուսանկարներ չմշակած
2012-07-13-19363 – 2012-07-13

BlessN900 աղջիկ լոֆայ ոսկե ծիրան քաղաք
ասք պանկ անարխիստների մասին – 2012-07-03

Եւրոպայում շատ եմ տեսել, որ երիտասարդները փող հավաքեն։

Մեզ մոտ այդպիսի բան չի լինում։ Մտածում էի, որովհետեւ կասեն ֊ էս ո՞վ ես, գնա աշխատի։

Պարզվում է չէ, լավ էլ տալիս են։

Տալիս են նույնիսկ լեզու չիմացող երիտասարդներին։

Երկու մալոլետկա Աբովյան փողոցում կանգնած փող են հավաքում այ սենց պաստառով։

Մեկն էլ բրենչած էր անում, նենց չի որ հաջող էր ստացվում իր մոտ։

Ես շատ եմ լսել վատ կատարում, բայց այս մեկը իր չորս ակորդը վերցնել չէր կարողանում, ու իմ իմացած ցանկացած մալոլետկա ավելի լավ է նվագում։

Սակայն դա չէ հարցը։

Լուսանկարեցի, ահավոր գոհ էին իրենցից։

Մոտեցա, հարցեր տալու։ Թե ի՞նչ կենդանիներ։

Ասում է դե գրված է։

Մենք նենց լավն ենք, անտուն կենդանիների մասին ենք մտածում։

Ասում եմ, հետո՞։ Ո՞նց եք մտածում։

Ասում է դե բուժում ենք, կերակրում ենք։

Ասում եմ ո՞նց եք բուժում֊կերակրում։

Ասում է քեզ ինչ՞։

Ասում եմ փող են տալիս մարդիկ, դուք ստեղ պոպրաշայկայություն եք անում, որը ի դեպ հակաօրինական է, չհարցնե՞մ։

Ասում է ֊ դե ծերերն էլ են անում։

֊ դրանից զբաղմունքը ավելի օրինական չէ։

Ասում է՝

֊ Համ էլ մեզ օրենքը էական չէ, մենք անարխիստ ենք։

Ասացի ֊ թե գարեջրի փող ես հավաքում, ավելի լավ է այդպես էլ ասեիր։

Ասում է ֊ ի՞նչ գարեջուր, ես պանկ եմ․․․ մենք չենք խմում ու չենք ծակվում, թող տանեն ոստիկանություն, բան ման։ Այնուամենայնիվ փասափուսեն հավաքեցին թռան։

Իմ մոտ լիքը հարց կա։

Արդյո՞ք իրանք այնքան էլ չկարողանալով բացատրել թե ոնց են օգնում կենդանիներին, ու ինչ կենդանիներին, իրոք դրանց օգնում են։

Ինչի՞ են մարդիկ նրանց վստահում ու փող տալիս։
ասք ճաղերից դուրս գտնվելու մասին – 2012-07-01

«Հանրապետության Հրապարակ» մետրոյի կայարան մտնելիս։
երիտասարդական լուսանկարներ մետրո
ասք ինետվելու մասին – 2012-06-26

ցԼեւիբայթ

ու տենց
լուսանկարներ նորայր թանաքեան տեքնոպարկ
ասք հավաքվելու մասին – 2012-06-26

ու տենց
FCamera ազատութեան հրապարակ լուսանկարներ
ասք երաժշտության օրվա մասին – 2012-06-26

ու տենց
ազատութեան հրապարակ Դոգմա լուսանկարներ
ասք Լավ Էլիի համերգի մասին – 2012-06-26

ու տենց
Լավ Էլի լուսանկարիչներ պաստառ
ասք էփլի, մանկամիտ ու հնազանդ լինելու մասին – 2012-06-24

Ես հիշում եմ ձայները հաշվելու ժամանակ ընտրատարածքում թաքնված մի ՀՀԿ վստահված անձի։ Նա գտել էր անկյուն, ուր կարծում էր, նրան չէին նկատի, ու խաղում էր իր այփադի հետ։

Կպնում էր մատով պլանշետի էկրանին, եւ ի պատասխան արագ օպտիմիզացված գրաֆիկական էֆեկտների, իր դեմքը ընդունում էր, սկզբից զարմացած, շփոթված արտահայտություն, հետո նա կրկին կենտրոնանում էր, մտածում, ու կպնում չաղ մատով իր հեքիաթային սարքին։

Ու ես զգացի որ նա, Օբեյ Գիգանտի հայկական տարբերակը, նա է էփլ արտադրության արքետիպային սպառողը։

Ոչ հիփսթերները, ու իրենց ցույց տվող երիտասարդները։

Հենց չաղ մատներով ոչ շատ առաջադեմ, ծանր մարդը, ով երբեք չի իմանա, օպերատիվ հիշողությունը որն է։

Նաեւ, ուզում եմ ասել, որ Օբեյի լոկալիզացված տարբերակը մշակութային առանձնահատկությունների հետեւանքով մեզ մոտ երբեմն տարբերվում է։

Այն ունի բարի, անուշ, քաղցր, հովանավորական դիմակ, ժպտացող, եւ «կամեցող»։

Սակայն արտահայտածը նույնն է՝

Պարոն եսիմինչյանը ձեզ սիրում է։ Հնազանդ եղեք։

Գուցե դա այն պատճառով է, որ մեզ մոտ մարդիկ մանկամիտ են մեծանում։ Նույնիսկ էթնոհոգեբան Լուրյեի հուզիչ տեքստերում դա կարդացվում է։ Ինքնուրույն ֊ չի նշանակում տարբերվող։ Կոնֆլիկտներ մեծերի հետ չեն լինում։ Մեծանալով հայերը միայն ավելի կախված են լինում իրենց բարեկամներից։

«Հայրերի եւ որդիների» կոնֆլիկտներ գոյություն չունեին։

Ու գուցե այն, որ այժմ դրանք երբեմն լինում են, լավ նշան է։

Երբեմն, որովհետեւ մեծ մասամբ ես նկատում եմ, որ երիտասարդները դժգոհ են լինում, որ իրենց չեն հասկանում, չեն խրախուսում իրենց ուրույն վարքագիծը, հագնվելու ձեւը, կամ տուն գալու ժամը։

Բայց նույն ժամանակ նրանք չեն կասկածում ծնողների քաղաքական հայացքների, հակումների մեջ, եւ պաշտպանում են դրանք, այնպես, ոնց որ իրենց համար ահավոր թանկ մի բան։

եւ այդպես
ազատութիւն անհնազանդութիւն էթնոհոգեբանութիւն էփլ ընտրութիւն ընտրութիւններ խորհրդարանական ընտրութիւններ 2012 հոգեբանութիւն մտքեր քաղաքական պայքար քաղաքականութիւն քաղաքակրթութիւն Օբեյ
ասք ազատության հրապարակի մասին – 2012-06-17

Երբ գիշերը գալիս եմ այնտեղ, առաջին հերթին կանգնում եմ մոտավորապես ուր մարկերն է։

Ջիպիէսն արդեն «տաքացել» է, ֆիքսված է։ Երեք արբանյակ։

Ռեֆրեշ ֊ ազատության հրապարակը առաջինն է ցանկում ֊ երեք մետր։

Քայլ, քայլ։ Ռեֆրեշ։ Դեռ երեք մետր։

Ռեֆրեշ։ Քայլ։

Քայլ։ մեկ մետր։

Չեք ին։

Հիմա կարելի է նայել շուրջը։ Ինձ հետեւում է Թումանյանի_արձանի_զույգը։ Դա փոփոխական է որ ժամանակից կախված ընդունում է տարբեր արժեքներ։ Որովհետեւ կյանքը բնավ իմմութաբլ չէ։ (այստեղ լսվում է աղմկալից միաձայն խրախուսանքը նրանց, ով ֆունկցիոնալ չի կարողացել հասկանալ)։

Հետեւս՝ անվակների վրա աղջիկը շրջում է պլաստիկ շշի մոտ։ Հետո մոտենում է խուճուճ խառը մազերով տղան, աղջիկը առանց շարժումը դանդաղեցնելու կռանում, վերցնում է շիշը ու նրանք հեռանում են մեծ օղակ գծելով։

Թումանյանի արձանի աստիճանների վրա նստած են նաեւ նրանք, ով դիտում է ֆուտբոլ սրճարանի հեռուստացույցով։ Գուցե դա իրենց չգիտակցված անհնազանդ ու հակակապիտալիստական քայլն է։

Նրանք մի խումբ են, բայց շատ աղմկոտ չեն։ Գնդակին հարվածից հետո աղմուկը սրճարանում է։

Աղմկում են նաեւ երեխաները։ Ժամը տասներկուսն անց ֊ իսկ նրանք (դեռ՞) շատ են։

Փոքրերը՝ ծնողների հետ ու թե քշում են, ապա վարձով հեծանիվներ, մինչեւ դրանք չհավաքեն։ Իսկ դրանք հավաքում են երբ ծնողները հոգնում են երեխաներին «ման տալ»։

Մի քիչ մեծերը, տինեյջերները՝ իրենք իրենց դիվայսներով են, (մասնավոր սեփականությունը տալիս է անկախություն) ու քշում են այնքան ինչքան հավես է։

Երեք հոգի բարձրանում են դեպի Սայաթ֊Նովա, որ արագություն հավաքած իջնեն։ Բռնում են միմյանց ձեռքերը ու թողնում օղակին մոտենալիս։

Ժամանակ առ ժամանակ լսվում ու ուժեղանում են հառաչող դինամիկից ռուսերեն սիրային խոսքերը՝ դա արագություն է հավաքում Սայաթ֊Նովայի կողմից իջնելով այն տղան՝ տյունինգ արված հեծանիվով․ գրասենյակային էժան բազկաթոռի թիկնակ որ երբեք չի օգտագործվում ու հին, մի ժամանակ սպիտակ պլաստիկից խորհրդային դինամիկներ ղեկի մոտ։

Նրանցից միշտ էլ խռպոտ ձայներ էր եկել, նույնիսկ երբ երիտասարդ էին։

Տղան՝ ոտքերը ցուցադրաբար վերեւ բարձրացրած, շրջում է հրապարակով․ Նյուտոնի առաջին օրենքը հաստատվում է, իսկ հետո, վերջին պահին սեղմում ոտնակներին՝ ու հեռանում Հյուսիսայինի կողմ։

Երբեմն իր հետ զրուցում են ոստիկանները, ընդամենը զրուցում, քանի որ ա ֊ նա հեծանիվով է, եւ բ ֊ նա օրենք չի խախտել, թեկուզեւ ֆիզիկայի։

Ակնհայտ է, որ գիշերը քշելու ամենալավ ժամանակն է՝ ազատ է, հով, մարդաշատ չէ։

Գիշերը նաեւ կարդալու ամենալավ ժամանակն է․ չկան նրանք, ով շեղում են․

ոչ մեկ չի անցնում Սպենդիարյանի կողքով հեռախոսը ականջին հպված բացականչելով․

֊ Չեմ հասկանում, ո՞ւր է էդ քո Խաչատրյանը։

Չկան նաեւ պարսիկներ, որ հարցնում են՝

֊ սա խանի արձա՞ն է։

Ասում ես չէ ֊ կոմպոզիտորի։

Ասում են՝

֊ հա, թագավորի արձան է ֊ ու հեռանում։

Իսկ դու հետեւից կրնում ես՝ չէ, կոմպոզիտորի, կոմ֊պո֊զի֊տո֊րի։

Այո, գիշերը կարդալու համար հարմար ժամանակ է։

Սպենդիարյանի քարը տաք է, որովհետեւ ամբողջ օրվա ընթացկում կուտակում էր էներգիա։ Որովհետեւ սա քաղաք է, դու գիտես քաղաքի բոլոր քարերը, ու քաղաքի բոլոր քարերը գիշերը տաք են։

Կարդալուն կարող է խանգարել միայն «գլամուր» սրճարանի գլամուր պլպլան գովազդը։ Աչքը միջատների պես է, գնում է լույսին։ Պետք է այնպես նստել, որ գլամուրը չերեւա։

Ու երբ փոխում ես դիրքը, այնքան ակնհայտ զգացվում է, որ հրապարակը վերջն է, ու ժամանակից դուրս, իսկ «գլամուրը» տաղտկալի, ու միայն այսօր։

Հրապարակը եղել է մինչ գլամուրը, ու կլինի գլամուրից հետո։

Այնքան ինչքան կլինի Երեւանը։

Որովհետեւ նրանք ով գիշերը քշում են հրապարակում, նրանք ավելի մեծ հավանականությամբ Երեւանցիներ են մեծանալու։

Լինեն նրանք տինեյջերներ, հեծանիվ տյունինգ արած տղաներ, թե այն շանը բերած երեխաները։ Թե այն շունը։

Նրանք չգիտեն, բայց զգում են, որ հրապարակը «գլամուրի» համար չէ, իրենցն է։

Մարտկոցը նստում է։ Ես կարող եմ փոխել այն, կամ դանդաղ քայլել տուն։

ճ֊տ։ ճ֊տ։ դզզզ։ մաեմո ֊ տառերը վառվում են էկրանի վրա։
ազատութեան հրապարակ
ասք երթի մասին – 2012-06-15

Աֆրիկյանների ակումբ վերադառնալիս ստանում եմ իմակ՝ Սարհատը չեք֊ին է լինում՝

Երթի ուղին՝ Աֆրիկյանների ակումբ, ԱՈԿՍ, Արամի խաչմերուկ, Ազգային պատկերասրահ, Ջանփլոդյանների թատրոն/Սպայի տուն, Բունիաթյանի շենքը/Յունիբանկ/Ամերիա, Սեւան Հյուրանոց, ծածկած շուկա, Մաշտոցի պուրակ, Արտակարգ Իրավիճակների նախարարություն, նրա դիմացը գտնվող Աֆրիկյանների այլ շենքը, Պուշկին ֊ Տերյան խաչմերուկում մնացած պատեր, Աֆրիկյանների ակումբ

ուղին գրված է՝ ՋիՓիԷսՌիքորդեր֊ով,

նկարված է՝ Մափերո֊ով

ազատ քարտեզներ օգտագործելով։

եւ այդպես
երթ էկրանահան մաեմո քարտէզ
ասք դասակարգային ատելության մասին – 2012-06-11

ես դեռ ընտրություներին հասկացա որ Հայաստանում դասակարգային ատելությունը կա, սակայն բնավ ոչ պրոլետարների ու կապիտալիստների միջեւ։

Այսօր, երբ մարդիկ կանգնած էին Աֆրիկյանների տան մոտ, պատկերավոր էր, երբ անցնում էին ջիպեր, ու այդ ջիպերի պատուհաններից նայում էին կլոր դեմքեր ոչ շատ խելացի արտահայտությամբ։

֊ ո՞վ է ձեզ վճարում։ Ինչի՞ն է ձեզ պետք այս փլվող շենքը։ Թող սիրուն «գյոզալ» նոր շենք լինի։ Ասենք ինչպես հյուսիսայինն է։ Լավն է չէ՞։

Նույնիսկ Աֆրիկյանների տան պատշգամբում կախված էին հյուսիսայինի լուսանկարները։ Բնակիչներն իրենք էին կախել, իրենց դուրը գալիս էր։

(Ի դեպ Աֆրիկյանների տան կողքից լավ երեւում է, որ ՌոսԳոսՍտրախի/ՅումՅում֊ի շենքը ծռվել է։ Կամ դա օպտիկական խաբկանք է, բայց բավական համոզիչ է։)

Ու այո, Հայաստանում կա դասակարգային ատելություն։

Այդ ատելությունը բնավ կապ չունի սոցիալական դիրքի, ավտոտրանսպորտային միջոցի, կամ վաստակած փողի չափի հետ։

Տարբերությունը այլ է։

Ինձ թվում է այն կապ ունի զարգացում, ինտելեկտ, քաղաք թագերի հետ։
ատելութիւն ընտրութիւններ խորհրդարանական ընտրութիւններ 2012 մտքեր
ասք աֆրիկյանների տան մասին երեք – 2012-06-11

Այսօր Աֆրիկյանների տան մոտ լսեցի, որ երբ Թբիլիսիյում սուրբ Նշան եկեղեցու մոտակայքում գտնվող շենքերին վտանգ էր սպառնում, դա կանխելու համար բավական էր ընդամենը չորս օր։

Չորս օր, որովհետեւ հավաքվել էր երեք հազար հոգի։

Եւ չկար նույնիսկ մեկ ոստիկան։

Իսկ Մաշտոցի այգի գնում էին նույն մարդիկ, բնավ ոչ երեք հազար, ու իրենցից շատ էին ոստիկանները։ Ու քանի միջադեպ է եղել ոստիկանների մասնակցությամբ։

Ու դա նրանից է, որ Թբիլիսին երեկվանից չէ քաղաք, ու այնտեղ ապրողներից անհամեմատ ավելի շատերն են քաղաքացի։

Ու հիշեցի Նիկոլի այս հոդվածը, ուր նա գրում էր, որ Թբիլիսիյում մեծացածը գիտի որ նա պատմություն ունի, նա անկապ մարդ չէ, ու դրանից է որ արժանավայել է։

Հետո էլ հիշեցի Հովարդ Զինի այս խոսքերը՝

Պատմությունը կարեւոր է։

Եթե դու չգիտես պատմություն, ապա ոնց որ երեկ ծնված լինես։

Իսկ եթե դու երեկ ես ծնվել, ապա յուրաքանչյուրն այնտեղ, վերեւը, ով ունի իշխանություն, կարող է ասել ինչ մտքով անցնի, ու դու հնարավորություն չես ունենա ստուգել դա։

Ի դեպ, հարցազրույցը ամբողջությամբ ասյտեղ է։

ու տենց
քաղաք
2012-06-03-9688 – 2012-06-03

ինչ է ստացվում եթե նկարել նոկիա ն900֊ով պոլարիզացիոն ակնոցների միջով։

ու տէնց
FCamera ամպեր լուսանկարներ
2012-06-03-9682 – 2012-06-03

ու տենց
FCamera ամպեր անձրեւ լուսանկարներ կասկադ չմշակած
2012-06-03-9675 – 2012-06-03

ու տենց
FCamera լուսանկարներ քաղաք
– 2012-05-30

Ես միամտորեն մտածում էի, որ մետրոյի գծերը կայանից կայան ուղիղ են։

Ու այս քարտեզը տեսնելուց հետո միայն հասկացա, որ Երեւանի տակը ժայռեր են, ու մետրոն հեշտ չէր կառուցել։

Փաստորեն, այն անցնում է հենց Կինո Մոսկվայի կողքով, հետո թեքվում դեպի Նալբանդյան, պտտվում, ու նոր հասնում Երիտասարդական։

Իսկ երբ ես երիտասարդ էի ու անպատկառ, եւ ծնողներիս հետ ապրում էի Սայաթ֊Նովա֊Աբովյան խաչմերուկում, ինձ միշտ թվում էր, որ գնացքը հենց մեր շենքի տակով է անցնում։

Հետաքրքիր է, ինչպես է հետո գիծը սերպանտինի պես գալարվելով հասնում Մարշալ Բաղրամյան։

Ի դեպ, այս քարտեզը ստացված է openstreetmap֊ի, եւ հիանալի leaflet գրադարանի օգնությամբ։

եւ այդպես
Երեւան լիֆլեթ մետրո տեքնոլոգիաներ տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ փաստորեն քաղաք քարտէզ
ասք ծածկած շուկայի լուսանկարների մասին – 2012-05-30

Տղաները Երեւանի կենտրոնական շուկայում։ 1957 թ․

Իդա Քար (Քարամեան)

Իդան նաեւ լուսանկարել է ճարտարապետին՝

Հետաքրքիր է, որ այս «դուռը» ամբողջությամբ կրկնում է Տավուշի մարզի Աչաջուր գյուղի Մակարավանքի եկեղեցու խորանի տակ գտնվող զարդանախշերը։

նաեւ՝

Մարկ Գրիգորյանը Իդա Քարի մասին

նաեւ՝

Փակ շուկայի լուսանկարի այս լուսանկարը արել է Սարհատը՝

ԱՄՆ-ի Բերքլիի համալսարանին կից գտնվող մի արևելյան սրճարանում որպես կոլորիտային միաջավայրի օրինակ՝

փաստորեն

ու տենց
Իդա Քարամեան լուսանկարներ ծածկած շուկա ճարտարապետութիւն պատմութիւն քաղաք ֆոտո
2012-05-24-9284 – 2012-05-24

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
ասք ավտոբուսների մասին – 2012-04-24

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
ասք Սարտրի գրաֆիտիի մասին – 2012-04-21

Երեւանը այն քաղաքն է, ուր գրաֆիտիները քաղաքապետարանն է ֆինանսավորում։

Ահա, հերթական պետ․ պատվեր․ գրքի մայրաքաղաք է հայտարարվել Երեւանը, պետք է մի բան անեն։

Այլ գրաֆիտիների լուսանկարներ էլ կան, մնացեք մեզ հետ։

Նկարահանված է n900֊ով, Fcamera ծրագրով։

ու տենց
FCamera գրաֆիտի Ժալ Պոլ Սարտր լուսանկարներ վայելէք քաղաք
ասք երիտասարդ զույգի մասին – 2012-03-26

ու տենց
դիմանկար ժապաւէն լուսանկարներ քաղաք ֆիշայ
ասք վանդակների մասին – 2012-03-15

ու տենց
Աբովեանի փողոց լուսանկարներ Հայաստան քաղաք
մարտի ութի տեսանելի կողմը – 2012-03-14

իսկ սա ոչ այնքան տեսանելի էր։

ու տենց
ազատութեան հրապարակ լուսանկարներ քաղաք
ասք երթի մասին – 2012-03-08

ու տենց
երթ լուսանկարներ քաղաք
ասք կտրված լույսի մասին – 2012-03-08

ու տենց
BlessN900 գործարան լուսանկարներ կայարան Սասունցի Դավիթ
ասք հասարակական սպասարկման օբյեկտի մասին – 2012-03-08

ու տենց
BlessN900 լուսանկարներ նալ
ասք մեկ այլ ծածկած շուկայի մասին – 2012-03-08

սասունցի դավիթ կայարանի հարեւանությամբ գտնվող փակ շուկա

ու տենց
FCamera լուսանկարներ քաղաք
ասք մարմելադի հոտի մասին – 2012-03-08

Այս փողոցով անցնում են «սասունցի դավիթ» մետրո կայարանից դուրս եկած եւ տեքնոպարկ ուղեւորվող ճարտարագետները։

Փողոցը անցնում է «Դարոյնք» գործարանի կողքով ու առավոտյան օդի մեջ մարմելադի հոտ է։

«դարոյնք» գործարանի մի այլ հակտվածի լուսանկարներ

ու տենց
FCamera Դարոյնք լուսանկարներ քաղաք
ասք ոստիկանների մասին – 2012-02-11

եւ այդպես
BlessN900 լուսանկարներ ոստիկանութիւն փողոց քաղաք
ասք գեղարվեստական եւ իրական հերոսների մասին – 2012-01-11

Հավանական է, որ Գայ Ռիթչիի Հոլմսը ժառանգել է կերպարի թափթփվածությունը, չսափրված լինելը, Հաուսից, ում նախատիպը ինքը Հոլմսն էր։

Բայց եթե Հաուսին դա սազում է, ապա Հոլմսին՝ ոչ։

Հոլմսը ջենթլմեն է, բրիտանացի ջենթլմեն։

Ու նա սափրված է, ու նա այլ վարքագիծ ունի։

Բրիտանական Հոլմսը իմհկ ամենահաջող Հոլմսն է էվեր։ Ընդհանուր առմամբ։ Այն ես համարում եմ նույնիսկ ավելի կանոնիկալ քան խորհրդայինը։

Իսկ այժմ ուշադրություն, հարց։

Գիտե՞ք ո՞վ է այս ոչ այնքան գրավիչ ծիտը։

Դա նոր ռուսական սերիալի միսս Հադսոնն է։

Այդ Հադսոնը նաեւ սիլիբիվելու է, այո, այլ խոսք չեմ գտնում, ռուս Ջոն Ուաթսոնի հետ։

Բացի նրանից որ դա անճաշակ արված անճաշակություն է լինելու, դա նաեւ ցույց է տալու մեզ որն է իրական ռուսական սպառողը, ու որն է իրական ռուսական հեղինակը։

Այն ժամանակ հնարավոր դարձավ Լիվանովի Հոլմսը պարզապես որովհետեւ գրաքննությունը այլ բան թույլ չէր տա։

Իսկ այժմ մենք տեսնում ենք ինչ կանեին առանց խորհրդային գրաքննության։ Ու դա բնավ չի նշանակում որ գրաքննությունը լավ է, գրաքննությունը վատ է, որովհետեւ մենք չենք տեսնում որն է այդ երկրի իրական, փաստացի վիճակը, որն է այդ երկրի իրական ոչ պարտադրված հերոսը։

Իսկ այժմ մեր մասին։

Մեր իրական ոչ պարտադրված հերոսը Վարդան Մամիկոնյանն է, Սամվելն է։ Նրանք լիքն են Երեւանի փողոցներում։

Մեր մոտ չի կարող լինել ոչ միայն Շերլոքի մասին գիրք, այլ եւ Շերլոքի պես հերոս։

Մենք չունեինք պետություն, մենք չունեինք քաղաքային մշակույթ, մենք չենք կարող ունենալ այդպիսի արվեստ։

Մենք կարող ենք ունենալ «մենք ենք մեր սարերը», որը բնավ վատը չէ, ու ես չեմ համեմատում այն Հոլմսի հետ, ես ասում եմ որ Հոլմս մենք չունենք։

Ինչպես արվեստում, այնպես էլ կյանքում։

Մենք չունենք այդպիսի քաղաքային, քաղաքակիրթ հերոսներ։

ու տենց
Հադսոն Հաուս Հոլմս մշակույթ մտքեր Շերլոք Սամվել Վարդան Մամիկոնեան քաղաք
պատմություն ավտոբուսային հարցազրույցի մասին – 2012-01-09

ավտոբուս։

կարմրաթուշ աղջիկը հավեսով կծում է խնձորը։

– բա ձեր տղան ո՞նց է – հարցնում է աղջկա մորը նստած սպիտակամազ տիկինը։

– լավ է, լավ։ տանն է։ քնած է։

– ա – ասում է տիկինը։ – իսկ ո՞նց է նա լսո՞ւմ է, թե առաջվա պես։

Մայրը լռում է։ Երկար։ Հետո, երբ լռությունը ձգվում է, ասում՝

– դե չէ, ավելի լավ է։ նա հիմա ինտերնատում է չէ՞ սովորում, դա իր վրա ազդում է։

– հա, ինտերնատու՜մ – ձգում է տիկինը – դե լավ է։ – բա ո՞ւր եք գնում։ – հարցնում է անտարբեր։

– մենք գնում ենք պոլիկլինիկա – պատասխանում է մայրը ու անց է կացնում ձեռքով խնձոր կծող դստեր մազերով։

– այսինչ համարո՞վ – զարմանում է տիկինը։

– հա, այնտեղ կիջնենք, հետո ոտքով։

– ա – ու այլեւս ոչ մի հարց չկարողանալով մտածել հարցնում է՝ – իսկ ո՞նց է աղջիկդ սովորում։

– լավ է սովորում – ասում է մայրը։ – ես նրան, դա շատ բարդ էր, բայց կարողացա տեղավորել Ռաֆֆիի դպրոցը, այնտեղ ընդամենը հարյուր երեխա է։ Իր երեխաները Լոսում են բոլորը, իսկ նա այստեղ է, ու լավ դպրոց է բացել։

Ու այստեղ ես գայթակղություն ունեմ մտնել զրույցի մեջ, ասել որ սուտ է, իր երկու որդուն ճանաչում եմ, ու նրանց Երեւանի փողոցներում հաճախ հանդիպում, բայց զսպում եմ ինձ։

– Այնքան լավ տեղ է, – շարունակում է մայրը – բոլորին նվեր տվեցին նոր տարվա, ու ամեն տեղ տարել են, այդպիսի տեղ չկա քաղաքում որ եղած չլինի աղջիկս – աղջիկը կծում է խնձորը – եւ դելֆինարիա տարան, եւ ակվապարկ։ գիտե՞ք այդ դելֆինարիայի տոմսը ինչ արժե – հինգ հազար դրամ մեծերինը, ու երկուսուկես փոքրերինը։ մեզ ո՞րտեղից այնքան փող։

– ա – պատասխանում է տիկինը – իսկ դուք դեռ օգնությո՞ւն եք ստանում։

– հա, դե փարոսս երեք հազար դրամով ավելացրել են, հիմա քսանյոթ հազար է – ուրախացած պատասխանում է մայրը։

– բա դրանով ո՞նց եք ապրում

– դե ամուսինս էլ է աշխատում – պատասխանում է կինը։

– լավ է – սառը պատասխանում է տիկինը։

– դե մենք իջանք – ասում է մայրը, թեթեւացած, տանում է աղջկան։

մի քիչ անց, տիկինի հեռախոսը զանգում է։

հին հեռախոս է, աբց ռինգտոն է, հեռախոսի միջի եղածներից, հին ամերիկյան ռազմական երգ։

Նա պատասխանում է։

Մի քիչ էլ անց, զանգում է իր այլ հեռախոսը։ Այն, որ տատանվում է երաժշտությունը, այդ որակի։ Ու բնավ ոչ ռեվերբ։

– Հա, ես արդեն Ռասիայի մոտ եմ (նա Բաղրամյանում է) էսա կհասնեմ։

Լուսամուտից նոր սիրային գրաֆիտի է երեւում, ձեռքս ձգվում է դեպի խցիկը։

ու տենց
ակվապարկ ավտոբուս դելֆինարիում դպրոց զրոյց ինտերնատ պատմութիւն սուտ փարոս օգնութիւն
2012-01-09-ասք-հեքիաթային-գիշերվա-մասին – 2012-01-09

դա այն առաջին ձյունն էր, որ չգիտես ինչու այնքան գնահատում են տաքսիստները։

մենք դուրս եկանք զբոսնելու, ու շները մեզ նկատեցին։

նրանք շատ են ուրախանում, երբ նկատում են, ու արտահայտում են դա հաչոցով, որը բնավ հարեւանների սրտով չէ։

իսկ դա վտանգավոր է շների համար։

լավ է դուրս գալ կամաց, աննկատ։ որ այն նյարդայինը չտեսնի, ու մնացածին չվախեցնի։

իսկ հետո – մեկ է նրանք ուղեկցում են մեզ մտածելով որ իրենք էլ կարող են մարդու հետ զբոսանքի դուրս գալ։

սեւը մանր մանր քայլերով է անցնում, իսկ մեծը՝ վազում մեր հետեւից ու հաչում անցորդների վրա, ովքեր այս անգամ չկային, քանզի այդ ժամին փողոցը դատարկ է։

Փողոցում կանգնած մեքենաները ծածկված են ձյունով ինչպես լինում է ամերիկյան հեքիաթային ֆիլմերում։

իսկ հետո՝ սուպերմարկետ։

այնտեղ խմած։ ասում է լավ լավ բաներ կապուտաչյա վաճառողուհուն։ վաճառողուհին բնավ չի հալվում, ու փորձված ցրում նրան։ շունը սպասում է դուրսը, ես վերցնում եմ իր համար միս, մոտենում դրամարկղին։

խմածը մոտենում է ինձնից ուշ։

մոտենում, անցնում է առաջ։ լավ, մտածում եմ, հիմար է խմած է։

ու այստեղ վաճառողուհին անց է կացնում իր պլաստիկ տուփը, ու մի պահ չի կարողանում թաքցնել զարմանքը, ասում՝

– հարյուր քսան դրամ

– Ես ոչինչ չէ՞ որ մանր վճարեմ։ – հարցնում է այդ ոչ այնքան երիտասարդը։

– Հա, ոնց ուզում եք վճարեք – անտարբեր պատասխանում է դրամարկղի աղջիկը։

Խմածը դողացող ձեռքերով հանում է գրպանից ու ափի մեջ շոշափում է տաս եւ քսան դրամանոցները։

Երեւում է, որ նա այլ փող չունի, հարյուր քանի դրամ ամենաշատը։

– Էլ չմանրեմ, – ասում է նա աղջկան – կրկին մեկնելով ձեռքը գրպանը ու կտրուկ հանելով այն։

Ու մենք բոլորը արդեն վստահ ենք որ նա այլ փող չունի, ու ահավոր նեղվում է որ դա երեւում է։

– Հա, ոնց ուզում եք վճարեք – հոգնած պատասխանում է դրամարկղի աղջիկը։

Խմածը տալիս է իր հարյուր քսան դրամն ու հեռանում։

Ես անհանգստանում եմ որ նա շան կողքով անցնելիս ագրեսիվ չլինի։

Դուրս եմ գալիս։ Շունն արդեն գնաց։

Բակ մտնելիս դիմավորեց շարժվող պոչը։ Ու հաչողը։

Այն նյարդային շանն էլ հասներ – մտածում եմ։ Որ վախենում է, հաչում, ու սրանց սադրում։

Բայց նյարդայինը հավասարակշռված չէ, ու նրան չի հասնում։

Ինչպես եւ պետք է լիներ։

ոչ հավասարակշռվածներին հասնում է կամ հարյուր քսան դրամի հավի միս, դա լավագույն դեպքում, կամ ոչինչ։

ու դա բնավ անարդար չէ։

նորմալ է, բնական, պարզ, հասկանալի։

ու տենց
գիշեր խմածներ ձյուն շուն պատմութիւն փողոցներ
ասք փաստարկներ գտնելու մասին – 2011-11-28

այսօր մի տղայի հետ էի զրուցում։ նա ասում էր ինչու է ուզում գնալ Հայաստանից։

ու ես զգացի որ դա լրիվ էական չէ, այդ փաստարկները էական չեն։

Որովհետեւ իմ վրա չեն ազդում։

Դա հարաբերության պես է։

Եթե մարդ չի ուզում, նա կգտնի փաստարկ ինչու պետք չէ, իսկ եթե ուզում է կգտնի պատճառ ինչու է պետք։

Ես սիրում եմ Երեւանը ու դա իմ համար բավական պատճառ է։

Ու այո, Անահիտ, ճիշտ ես, Երեւանն էլ ինձ է սիրում։

Քանի որ միակողմանի սեր չի լինում։

ու տենց
արտագաղթ մտքեր յարաբերութիւն սեր
ասք տարիքային խմբերի մասին – 2011-10-23

_ու տենց _
լուսանկարներ քաղաք
մեջբերում գմբեթի մասին – 2011-09-14

ու տենց
գմբեթ հանրապետութեան հրապարակ մէջբերում քաղաք
2011-08-24-ասք-խմբակային-բրնաբարության-մասին – 2011-08-23

Սարհատը գրում է՝

Երեկ առավոտյան ժամը 7-ին քանդվեց Միլանո խանութի շենքը Աբովյան փողոցում…

Քանդվեց ևս մեկ շենք Երևանին ամենահատուկ փողոցից… փողոց որտեղ տեղի են ունեցել այս քաղաքի հիմնական գործընթացները մինչև ստալինյան մամլումը… մամլում որը համրեց մեր նախնիններին, մամլիչ որ գրպանային կոչված մտաՈՌականությանը դարձրեց եղանակ ստեղծող ու փալասի պես գցեց մեյդան…

ու գրում է

Երեկ առավոտյան ժամը 7-ին քանդվեց Միլանո խանութի շենքը Աբովյան փողոցում…

Մի երկու տարի հետո ես կարդարանամ ՝ հո չենք կարող ամեն ինչի համար պայքարել, Երևանի ճարտարապետության մասին լավագույնս արտահայտվող ու սրտացավ Շուռը կասի՝ ես մեղավոր եմ որ ձեն չեմ հանել, ինչ որ մի կոռումպացված չինովնիկ կասին՝ գիտես դեռ ինչից եմ փրկել քաղաքը, մի ուրիշ մտաՈՌական կասի՝ մեր երկրի էկոնոմիկան զոհերա պահանջում… ու այդպիսով մեկ անգամ ևս…

Երեկ առավոտյան ժամը 7-ին քանդվեց Միլանո խանութի շենքը Աբովյան փողոցում…

Որ ինչ որ այս քաղաքի հետ ոչ ծնունդով, ոչ հոգով ու ոչ մի կապ չունեցող անձնավորություն բնակեցնի ինչ որ նոր մարդկանց ում համար հայրենասիրությունը Փարվանայում հայրենիքի կենացը խմելնա, որոնք այդպես էլ չեն հասկանա, որ այս քաղաքի ու ազգի պատմության մի մասը իրենց քուչումա ստեղծվել… ուզումա սփյուռքահայ լինի, կամ օլիգարխ, կամ երկուսի համատեղումը ինձ չի հետաքրքրում… հերիքա…

Երեկ առավոտյան ժամը 7-ին քանդվեց Միլանո խանութի շենքը Աբովյան փողոցում…

որի մասին մենք գիտեինք վաղուց, բայց ամեն անգամ մտածում ես լավ դեռ չեն քանդել ու մի քիչ էլ սպասենք բալքի Նախագահ, Վարչապետ, Քաղաքապետ կամ ինչ որ մեկի օգնականը կամ ընտանիքի անդամը ասի՝ հո՛պ էս մեկը պահենք… բայց ալևս ուշա ի՞նչա մնացել որ պահենք… Աֆրիկյաննե՞րը ծվարած ինչ որ շենքերի արանքում… թե օպերան որպես քաղաքի մշակույթի վերջին մոհիկան…

ու էլի է գրում․․․ այստեղ…

ու տենց
Աբովեանի փողոց աստաֆեան ճարտարապետութիւն մէջբերում քաղաք
ասք աֆրիկյանների տան մասին երկու – 2011-08-23

FCamera լուսանկարներ ու տենց քաղաք
ասք արջուկի մասին – 2011-08-23

ու տենց
արջուկ լուսանկարներ պատուհան քաղաք
ասք կայֆ հարգող մարդկանց մասին – 2011-08-23

ու տենց
BlessN900 Դարոյնք լուսանկարներ տրանսլիտ քաղաք
ասք կարապների լճի մասին – 2011-07-12

zenit 122, zenitar 16mm ilford 400

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ քաղաք ֆիշայ
ասք վարագույրի մասին – 2011-07-12

Զառայի տանը՝

(ուշադրություն դարձրեք, որ գիշերվա կեսին նկարված լուսանկարի մեջ ոչ մի արտեֆակտ, ոչ մի այլ գույնի կետ չկա, լրիվ մաքուր է։ Ու դա n900-ի ու ազատ ԾԱ-ի շնորհիվ է՝ fcamera եւ blessn900։ ահա։)

վարագույր

_ու տենց _
BlessN900 FCamera դինամիկական դիապազոն դրօշ Զառա լուսանկարներ Հայաստան մաեմո մոբայլ նոկիա ն900 վարագոյր
մեջբերում դիրիժաբլի մասին – 2011-06-26

Իսկ դուք հիշու՞մ եք կինո մոսկվայի վերեւը սավառնող դիրիժաբլը՞։

Նրա հետ կապված հավես պատմություն կա, որն ինձ համար շատ հետաքրքիր է, ու ուզում եմ կիսվել՝

В 96м вернулся я на родную землю из заморских странствий и вскорости выл нанят одной крутой заморской конторой, которая меня вызвала на интегрейшн-индоктринейшн в Москву. А в свободное от этого дела время я расхаживал по Москве с плеэром в ушах и отмахивался от омоновцев заморскими правами, причем успешно. И как-то навестил родню. Там мой брателло, ну дальний, но близкий по духу родственник, всучил мне проспект какой-то фирмы. Мне, мол не до этого, а ты вот, если интересно, займись на досуге. Проспект фирмы “Пай ин де скай” торговал рекламными дирижаблями. Типа накачал в него гелий, повесил на него рекламу и запустил, на якоре. И вот он летает по небу, привязаный за крышу и рекламирует, а по ночам даже светится, как луна.

Мне эта идея понравилась. А корешу моему в Ереване она еще больше понравилась. Он даже спонсора нашел и вот через пару месяцев переговоров (а интернета тогда как понимаете не было, все вручную, по факсу) шарик наш прибыл. И пошли мы в какой-то НИИ, не помню уже. Завхоз ихний был не ученым, а мелким жуликом, так что продал нам из закромов пару баллонов с гелием. Потом пошли мы в какую-то контору при мэрии, которая разрешения выдавала на наружку. Там наши взгляды с воротилой рекламной бюрократии резко разошлись. Он считал, что обложить данью следовало всю поверхность летательного аппарата, а не только щит с рекламой. Мотивировал тем, что с самолетов шар будет видно, да и птицам тоже. Я сделал ход конем: как, мол собираетесь вычислять площадь поверхности дирижабля, если не секрет? Тот начал что-то мямлить про радиус, но затушевался. Мы ушли нисчем, а спонсор, услышав наш доклад сказал, ребята, запускайте шарик, я с ними сам разберусь.

И вот забрались мы на крышу кинотеатра “Москва” с корешами, облюбовали место гля якоря. потом подкатили баллоны где-то около бассейна с фонтанами, стали закачивать аппарат гелием. Народ столпился полюбопытствовать. Я на крыше с веревкой, кореша внизу с шаром, короче с грохотом и пердежом мы его благополучно запустили. И пошли обмывать. А вечером я проходя в паре километров подумал, что это луна была, ну там лампочка была встроена галогеновая, вот так вот. А через пару дней, утром рано звонит мне кореш, будит, говорит, пиздуй бегом в кино “Москву”, шар наш ночью пизданулся из-за сильного ветра с дождем, я мол тебя там встречу. Появились мы там и ощутили наверно то же, что и Пятачок, когда обнаружил свой лопнувший шарик. Наш шар правда застраыл на дереве и пришлось его снимать под проливным дождем. Ну что поделать, залатали мы его кое-как, купили еще гелия (спонсор оказался не только щедрым, но и охуительно терпеливым), заправили, да и на этот раз еще и специальную лебедку на крыше поставили, чтоб высоту можно было регулировать. И – снова запустили.

Однако неустойчивая весенняя погода встала в очередной раз на пути великих комбинаторов, и на сей раз лопнувший шар был заперт на складе спонсора, и как нам тогда казалось, навсегда, ибо такими темпами мы бы израсходовали все запасы стратегического газа в республике. Но не тут-то было. В преддверии последнего звонка 97 года дядя Ваник, будучи тогда мэром, решил преподнести выпускникам сюрприз, организовав массовую дискотеку на площади республики, с, как вы уже догарались, запуском шара, который ему особенно запомнился и полюбился даже за то короткое время, что находился в воздухе. Спонсор вызвал нас на ковер и дал понаыть, что родина (в его лице) в опасности, и спасти её можем только мы. Сначала надо было обнаружить место прокола, чтоб его залатать. Нам пришла в голову достаточно бредовая идея. Шар был отвезен в бассейн Дворца Молодежи, куда мы предполагали его окунуть и закачать вздух компрессором, пойдут пузырьки (думали мы), и… Провели всю ночь на нарах сауны при бассейне, которая не работала, к нашему счастью. Дырки были кое-как найдены и залатаны, гелий тоже изыскали. Так что свой последний выход шарик имел в вечер выпускного, стартовав с башни теперешнего МИДа. Молодежи было пофиг, конечно, да и провидел он там недолго – пока гелий не улетучился сквозь не найденные нами дыры.

У, как говорит один мой фрэнд, ТЕНЦ.

այստեղից

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ դիրիժաբլ կինո «Մոսկվա» մէջբերում քաղաք
պատմություն դալանի մասին – 2011-06-17

Աբովյանի հին դալանները փակ են։

Փակ է «Դետսկիյ Միր»-ի դիմացի դալանը։ Որովհետեւ մտնելու տեղ այլեւս չկա։ Այնտեղ փորում են եւ կառուցում նոր շենքեր։

Եթե հիշում եք, այնտեղ կային բնակիչներ, ու շագանակագույն փոքրիկ շուն։ Շունը տուսվում էր դալանի մուտքի մոտ բուլկաներ վաճառող տատիկների հետ ու զվարճանում հաչալով Աբովյանով անցնող մեծ շների վրա։ Նա գիտեր որ իրենից մեծ շներին ապտակելը վտանգավոր չէ, որովհետեւ Աբովյանով անցնող շները այն ժամանակ որպես կանոն ինտիլիգենտ կիրթ էին, իսկ եթե այնուամենայնիվ որեւէ շան ինքնասիրությունը թույլ լինի, ու նա չդիմանա, ապա միշտ կարելի էր փախչել դալանի ներս, հարմարավետ ու հով բակ, ուր անհամեմատ ավելի ապահով է։

Կինո Մոսկվայից մի քիչ ներքեւ կար ֆոտո արհեստանոց տանող դալան։ Լուսանկարչի հայրն է այն հիմնել, իսկ մայրը տիրապետում էր սեւ սպիտակ նկարները ձեռքով գունավորելու արվեստին։

Այնպես որ, դալանները փակ են, պարոնայք երդվյալ ատենակալներ։

Սուրճը պատրաստում են ավտոմատները, եւ ինչ խոսք, մարդիկ էլ են դարձել ավտոմատներ։

Նրանք չեն բարեւում սրճի ավտոմատների կողքին կանգնած վաճառողներին, իսկ վաճառողները վերաբերվում են հաճախորդներին որպես այլ ավտոմատների։

Ու այստեղ ամենակարեւորը։

Ես վաղուց այնքան շատ չէի ուրախացել, ինչպես մի քանի օր առաջ։ Մտածում էի, որ ֆոտոյի դալանը փակել են ու փակել։ Կամ դրա տեղը ինչ որ հերթական «բորդել» կլինի։

Անահիտը առաջարկեց մտնել հուշանվերների խանութ, որովհետեւ այնտեղ իր խոսքերով առեղծվածային է։

Ու ես չհասկացա որ իրականում այդ բակի դալանում եմ։ Պարզապես զգացի որ առաստաղն ու պատերը կլոր են։ Աշխատողները բացատրեցին՝ սա առաջ դալան էր։ Ախ, ափսոս, մտածեցի։ Այլեւս բակ չի լինի մտնել։ Ու այդ պահին մտքերս կարդալու պես ինձ հրավիրեցին բակ, ասացին, եկեք տեսեք ինչ լավ բակ ունենք։

Առաջին հայացքով նկատեցի փայտից հավես սեղան ու աթոռներ։

Իսկ հետո ես տեսա շանը։

Նա եկավ ծանոթանալու եւ հանեց լեզուն։

Սեւ էր մի երկու սպիտակ խալով, փրչոտ, ու ընդհանուր առմամբ հիշեցնում էր րիթրիվեր։

– Բարեւ, ես Նորայրն եմ – ասացի։

– Բարեւ, ես Աչոնն եմ – պատասխանեց շունը։

– Նա ինքն է մեզ մոտ եկել – ասացին ինձ։

Աչոնի մորթին փայլում էր, ու նա լավ խնամված տեսք ուներ։

Հետո կարելի էր նկատել թութակին։

– Նա նույնպես ինքն է մեզ մոտ եկել, ուզում եք հավատացեք, ուզում եք չէ։

Այդ ժամանակ Աչոնը առաջարկեց խաղալ, ես չդիմացա, ու մենք լիքը լիքը խաղացինք, ու կծոտվեցինք։ Չգիտեմ ինչքան երկար։ Շա՜տ երկար։ Մինչեւ բակ չմտավ Ադրինեն այնպես, ոնց որ տենց էլ պետք ա լիներ, մտավ, տեսավ ինձ շան հետ, ու ասաց

– Բարեւ Նորայր, ես եկել եմ քրոջդ նկարները նայելու։

– հմ՞

Ու Ադրինեն բարձրացավ աստիճաններով վերեւ։ Պարզվում է երկրորդ հարկում պատկերասրահ է։

Շան հետ միասին բարձրացանք գեղեցիկ փայտե աստիճանով ու մտանք պատշգամբ։

Աչքս ընկավ ծանոթ քանդակի վրա։

– Նա ասում է այո, բացատրեց պատկերասրահի աշխատողը։

Գլխի տակ ճոճանակ էր, ու գլուխը մեր հետ համաձայնվում էր ճոճվելով։

Սա Կարեն Բաղդասարյանի գործն է – անմիջապես մտածեցի ես ու տեսա գրառում – «Կարեն Բաղդասարյան»

Ես նրան լուսանկարել եմ մի քանի տարի առաջ՝

Հետո անմիջապես ճանաչեցի Նանայի նկարը։ Սա չէր սակայն կրկին տեքնո մողեսի թեմայով՝

}}

Հետո ճանաչեցի Նարեկի նկարը։ Հետո Կարինե Մացակյանի հիպերռեալիզմը։ Հետո բացեցի սեղանի վրա գտնվող գիրքը, ու բացած տեղում իսկ Ռուբեն Գրիգորյանի նկարն էր։

Ու ես զգացի որ այս տեղը ինձ շատ հարազատ է։ Դուրս գալուց անհանար էր չնկատել ինչ հրաշալի հարմարավետ, լայն ու հով պատշգամբ է։

Հաստատ հավես էր այս տանը ապրել, իջնել հով բակ ու ցածր դալանով դուրս գալ Աբովյան։ Բայց ես գիտակցում եմ, որ այստեղ կապիտալը այստեղ բնակվող մարդկանց այսպես թե այնպես կհաներ։ Հարցը միայն նրանում է ինչ կլիներ շենքի ու դալանի հետ։ Կքանդվեր, կդառնար էլիտար ռեստորան, թե այսպիսի մի բարի ակումբ։

Հետո բակում ես խմում էի կավե բաժակով սառը ջուր․ Մինչդեռ Աչոնը շարունակում էր նուրբ կրծել վերնաշապիկիս թեւը։

Դուրս գալուց դալանի մեջ ես հանդիպեցի Կարենին, ու հենց դալանում գտնվում էր իր այլ քանդակը՝ զբոսաշրջիկը։ Նա ունի բազմազան ոտքեր, շատ խառն ա ու բառացի շրջում ա։ Ու ես գիտեմ ով է պատրաստել դրա մեխանիկան, ու ով է ծրագրավորել շարժումները ղեկավարող միկրոկոնտրոլերը։

Դալանում կային հին հայկական զնաչոկներ։ Ես մի քանի հատ վերցրեցի։

Մեկի վրա գրված էր «soviet armenia» ու աստղ էր նկարած արարատի կողքը։ Մեկի վրա Օպերան էր։

Իսկ այս լուսանկարը իրեն չկորցնելով չխկացրեց Ադրինեն բակ մտնելիս՝

Այնպես որ ես ունեմ նոր ընկեր ում հետ կարելի է խաղալ։

ու տենց
Աբովեանի փողոց գրքեր դալան դիմանկար զրոյց էակներ լուսանկարներ շուն պատկերասրահ պատմութիւն քաղաք
ասք օպերային հեքիաթների մասին – 2011-05-30

որ տեսա բեմ են կառուցում այնքան համոզված էի որ հաստատ հետաքրքիր բան չի լինի, ու ինչ-որ էմմիներ/հայկոներ/ու այլ էակներ կլինեն։

Հետո այս հոլովակը տեսա ու փոշմանեցի որ ներկա չէի բեմադրությանը։ Հեքիաթային էր ու երեւի շատ տպավորիչ։

ու տենց
ազատութեան հրապարակ գոհար մէջբերում միջոցառումներ վայելէք տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք մետրոյի անցումի գրաֆիտիների մասին – 2011-04-24

ես ապշած եմ։

առաջինը՝ գրաֆիտիներով։

Երկրորդը, նրանով թե ինչքան լավն է ստացվել վերեւի նոկիա n900-ով արված նկարը։ ռեալթայմ HDR-ի շնորհիվ, նկարելուց արագ արագ մի քանի նկար անում ա տարբեր լուսավորությամբ, ու միավորում։

Իսկ ահա նույնը, բայց «վեհ» canon rebel-ով։ RAW-ից ամենալավը ինչ հաջողվեց ստանալ սա է՝

Համենայն դեպս, ինչպես տեսնում եք, այստեղ ոչ միայն գրաֆիտիներ են ավելացել, այլ եւ ընդհանուր առմամբ լինում է համբուրվել – անցումը մի տեսակ մաքուր է՝ հոտ չկա բնավ։

կրկին n900`

երբ լույսը հերիքում է, քենոնը չի խեղճանում՝

[Ապրեն դիզայնի ֆակուլտետի եւ ճարտարապետականի ուսանողները։

]8Հալալ ա ։Ճ

Ու այո, հիմա ինչպե՞ս չասել՝ կեցցե մեր քաղաքապետարանը, ամենալավ քաղաքի ամենալավ քաղաքապետարանը։ Որ ոչ միայն չխանգարեց այլ եւ․․․ հմ․․․ օգնեց։ Իմ համար անսպասելի է։

Կինո Մոսկվայի կողքի պուլպուլակն էր աշխատացնեին՝ ցենի տակոյ մերիի նե բուձետ։

ու իհարկե, քրոսփթսթ գրաֆիտի_ամ

Շատ շատ շատ ուրախացա ։Ճ

ու տենց
BlessN900 գրաֆիտի դինամիկական դիապազոն էյջդիառքափչա լուսանկարներ մետրո մոբայլ Նալբանդեանի փողոց նոկիա նոկիա ն900 չմշակած քաղաք քենոն
ասք հեռախոսներ նորոգելու մասին – 2011-04-24

քրոսփոսթ շոուշենք

ու տենց
լուսանկարներ մաեմո նոկիա ն900 չմշակած քաղաք
ասք պղպջակների մասին երկու – 2011-04-17

Մնցացած լուսանկարները այստեղ

ու տենց
դրիմֆլեշ լուսանկարներ միջոցառումներ քաղաք
ասք եռագույնի մասին երկու – 2011-04-16

ես գրել եմ դեկտեմբերին ռուսական գարեջրերի գովազդներով պատած եռագույնի մասին։ Հետո գովազդները շատացան, հետո լրիվ գովազդները պոկեցին։

Իսկ այժմ դրոշը ներկված է։ ։Ճ

փաստորեն։

ու տենց
դրօշ եռագոյն լուսանկարներ Հայաստան քաղաք
ասք խորհրդավոր ակնոցի մասին – 2011-04-06

կամ նրա, թե ինչպես չի կարելի անել գովազդ՝

լրիվ գավառական վիճակ է։ չպրոֆեսիոնալ։

մի անգամից մի քանի սխալ կա։ այսինքն ամբողջը սխալ է։

այս նկարը ուշադիր զննեք, սովորեք։

Ու երբեք, երբեք այդպիսի նկարներ մի արեք։

– դրական, պոզիտիվ զգացմունք չի առաջանում նայելիս։

նա չի ժպտում, նա ավելի շուտ սպառնում է։ որը չի խթանում սպառել։ «հանկարծ չմտնես» – ասում է նկարը։

– սեւ շրջանակը ակնարկում է որ մոդելը արդեն իսկ մահացել է։ հավանաբար ձեռք բերած շորերը առանց լվանալու հագնելու պատճառով։ Նկարը «ուզում» է ավելացում՝ շրջանակի անկյունում սեւ ժապավեն։

– պարզ չէ ինչու է մոդելը կռացած։ երեւի լավ չի տեսնում, գուցե ակնոցները չափազանց մուգ են։

– աչքերը փակ են, բայց հայացքը ուղղված է մեր վրա։ հայացքը թաքցնելը [գրավելու][3] հին եւ փորձված ձեւ է, սակայն այս դեպքում պետք է ոճի մեջ լինել եւ ուղղել հայացքը հեռուն ինչպես, օրինակ, այս համառ երիտասարդը, կամ գոնե ներքեւ, ինչպես այս համեստ աղջիկները։

այո, ես հասկացա։ գուցե ակնոցները օգտագործված են որպիսի անճանաչելի դարձնեն մոդելին։ դա ամեն ինչ բացատրում է։

Նա չի ուզում ճանաչված լինել, այսինքն մոդել չէ բնավ, կարող է նույնիսկ թշնամու լրտես է։ Ահա թե ինչու է բաճկոնը սեւ ու մուգ կապույտ ֆոնի վրա, դա հատուկ է արված որ լավ չերեւա։

Ու հատուկ որ խանութ մարդ չմտնի։ Ու նրանք իրենց սեւ գործերով այնտեղ զբաղվեն։ Ու մութ։ Ինչպես ապակիները ակնոցի։

խորհրդավոր։

ու տենց

[3]: youtube-dl http://www.youtube.com/watch?v=yhHePLaMP_k [4]: http://norayr.am/weblog/uploads/2011/04/glamour.png
գլամուր գովազդ գռավենկո լուսանկար լուսանկարում լուսանկարներ քաղաք
ասք ձեռքի տակ եղածը օգտագործելու մասին – 2011-04-06

քրոսփոսթ շոուշենք

ու տենց
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն քաղաք

ասք կանաչի փաթաթելու մասին – 2011-04-06

Hey, Armenia, maybe you shouldn’t rely on a single, fragile cable to connect your entire country to the Internet? This is like something from a Looney Toons cartoon.

 

[այստեղից][1]

Սա ինձ այլ պատմություն հիշեցրեց։
  
Ուրեմն օդանավակայանում ութսունականներին համակարգչային ցանց էին պատրաստել։ Ծրագրերը պարբերաբար դադարում էին աշխատել քանզի ցանցը կտրվում էր։ Պարբերաբար, շաբաթը մեկ անգամ։
  
Նույն տեղը։
  
Վերջապես այթիշնիկները որոշեցին գնալ տեսնել ո՞վ է ամեն շաբաթ նույն օրը գալիս լարը կտրում։
  
Պարզվեց, Փարաքարի բնակիչներն են, իրենք հաստ մալուխը կտրում են ու միջի մանր լարերը հանում են որ դրանցով կանաչի փաթաթեն տանեն ծախելու։

 _ու տենց_

 [1]: http://gawker.com/#!5789474/75+year+old-woman-cuts-entire-country-off-from-the-internet

Զուարթնոց մէջբերում ու տենց պատմութիւն տեքնոլոգիաներ տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ փարաքար քաղաք օդանաւակայան

ասք խեղաթյուրման մասին – 2011-04-01

1

2000թ, սմենա-8մ

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ սմենա քաղաք
ասք զբոսաշրջիկների ծանր առօրյայի մասին – 2011-03-22

սուպերմարկետում դրամարկղի մոտ երկու պարսկուհի հիշում են որ իրենց անհրաժեշտ է նաեւ բիլայնի քարտ։

– մենակ չասեք լիցքավորի էլի – ասում է իրերը փաթեթի մեջ տեղավորող տղան

ի պատասխան պարսկուհին ցույց է տալիս մատով քարտը, հետո մատը տանում է հեռախոսի ուղղությամբ ու ասում՝

– Փլիզ – նենց փափուկ լ-ով։

– օո ոչ – նվնվում է տղան – նա արդեն հոգնել է այսօր հեռախոսներ լիցքավորելուց

– տվեք ստեղ, ես անեմ – օգնության է գալիս կառավարիչն ու դիմում տղային – բիլայնը ո՞նց էին լիցքավորում։

այդ ժամանակ դրամարկղի աշխատողը փորձում է այլ հյուրից փող ստանալ․

– չէ նայի դու ինձ տալիս ես սա, սա, չէ սա չես տալիս, ու սա։

պարսկուհին նայում է փողին, նայում է դրամարկղի ցուցմունքին, ու փորձում արագ համեմատել թվերը։

Ի դեպ այդ պարսկուհիները առանց գլխաշոր էին։ Իսկ վաճառողները եւ հերթը ժպիտները չէին թակցնում այդքան ծիծաղելի էր վիճակը։

մի քիչ անց իմ կողքով անցնում է մի աղջիկ, ինչ որ բան է ընտրում,

ի միջայլոց ասում՝

– իսկ ես ձեզ կարդում եմ

այնպես որ զգոն եղեք խանութների հերթերում

ձեզ կարող են իդենտիֆիկացնել

ու տենց
միջոցառումներ նովրուզ քաղաք ایروا نورو
ասք Ֆայրֆոքս 4 Լաունչ Փաթիի մասին – 2011-03-21

Գալի՞ս եք Ֆայֆոքս 4 Լաունչ Փաթի՞։

Համ էլ սենց լավ բաներ եմ րեքվեսթել՝

տեսնենք կուղարկե՞ն։

ա նա պոսլեդոկ ես կասեմ որ շատ եմ հավանում

Ֆայրֆոքս Մոբայլի այս լոգոն՝

Շնորհավորանքներս, էսա դուրս ա գալիս, դիմավորեք, Ֆայրֆոքս չորս, ես բետան քշում եմ, շատ շատ շատ գժոտն ա։

հգ․ իսկ անցյալ միջոցառման, firefox 3.5 launch լուսանկարները այստեղ են։

Չեմ հիշում ով է լուսանկարների հեղինակը, ներեցեք կոպիտիս։

Մուշե՜ղ արի սամովոլկա ։Ճ

ու տենց
զրոյց էկրանահան թվեր լուսանկարներ միջոցառումներ մոբայլ նորայր թանաքեան տեքնոլոգիաներ ֆայրֆոքս Ֆայրֆոքս 4 լաունչ փաթի Երեւան
– 2011-03-13

Երեւանը մենք ենք

ու տենց
Երեւան լուսանկարներ մէջբերում քաղաք
ասք տարբեր հետաքրքրությունների մասին – 2011-03-10

ու տենց
էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
ասք պարք եղած կատվի մասին – 2011-02-13

ու տենց
էակներ լուսանկարներ կատու քաղաք
ասք պատուհանից նայելու մասին – 2011-02-05

«իմ պատուհանից»

ցՍեդա Գրիգորյան

քրոսթոսթ show_շենք

ու տենց
դավիթաշենի կամուրջ լուսանկարներ ձոր ճարտարապետութիւն մէջբերում քաղաք
կորած շուն – 2011-01-30

Այս շունիկը հենց հիմա կասկադի մոտ, անձրեւի տակ թրջվում է։ Նա ունի վզկապ, ու սովոր չի դուրսը ապրել։ Շատ բարի ու ընկերասեր է։

Խնդրում եմ, տարածեք այս տեղեկատվությունը, օգնենք շանը եւ տիրոջը գտնել իրար։

Կատարյալը կլիներ եթե որեւե մեկը վերցնի իրան մինչեւ չգտնվի տերը, իմ տան պայմանագիրը դա թույլ չի տալիս։

էլի լուսանկարներ

This dog is obviously lost, he has collar, very friendly, and doesn’t know where to go. Please, share this info, let’s try to find an owner. It would be best if someone take him to home, before he gets completely wet an actual owner will be found.

Upd․ Որոշ տեղեկություններ կան․

—————-

Adrineh Gregorian This is Gorky, My friends take of her… she needs a home 🙂

Her owner left her on the street over 6 months ago. My friends take care of her, feed her, bathe her, but she needs a home. Please let me know if you are interested. I will get you in contact with them.

—————–

մի հատ էլ ափդեյթ

Adrineh wrote: “this dog lives in my friend Annie’s hallway, sometimes they take her in. They are looking for a GOOD owner 🙂 She is an amazing smart dog and I wish I could keep her myself. I hope no one grabs her off the street. The people in the Cascade area know her and love her too. If anyone wants to give her a good home PLEASE LET ME KNOW. Ovsanna, it would be great if you’d post it to your site. She’s an amazing dog (just like Poshi). She’s very sweet and she feels very comfortable with women especially.”
էակներ կասկադ կորած շուն շուն ստուդիո սրճարան քաղաք
ասք ռաբիսի մասին երկու – 2011-01-23

Ես հարցին կրկին ուզում եմ մոտենալ տեղեկատվական մո[ծ]իվներով։

Կան մարդիկ, ով տեղեկատվությունը իրենց միջով անցկացնում են, տրանզիտ են անում, իսկ կան մարդիկ, ով այն վերլուծում է, մտածում է դրա մասին։

Ի՞նչն է ստիպում ոմանց գիրքը դնել մի տեղ առանց կարդալու, կամ կարդալ ու ասենք գրել մատյանում՝ լավ գիրք էր, իսկ մյուսներին այդ գրքի մասին եւ պատճառով առաջացած մտքերը գրի առնելու։ Իհարկե, մտքերի առկայությունը կամ բացակայությունը։ Որը եւ պայմանավորված է մարդու տեսակով, ես կասեի, ավելի սպառոական, կամ ավելի մտածող։

Ո՞վ է մտածում։ Մտածում են նրանք, ով գնահատում է իրենք իրենց, իրենց ժամանակը, փորձում է իմաստավորել կյանքը։

Ու այսպես մենք մոտենում ենք նրան, որ կյանքի իմաստավորման տարբեր եղանակներ կան։ Նույն ծեծված երեխա ունենալ, ամուսնանալ, (ամենահեշտ գտնվողները), ստանալ կյանքից ինչ հնարավոր է, (ծխել, խմել, շռայլ կյանք, լավ մեքենա, մեծ կուրծքով աղջիկ, խոզի բուդ), իսկ չկարողանալու դեպքում կորուստ զգալ։ Դա իմաստավորելու ձեւ է նույնպես, բայց մի տեսակ խղճուկ, ինձ թվում է։ Ու այդ ձեւն է որ ծնում է դոգմաներ․ մեքենան սենց, աղջիկա կուրծքը սենց, քիթը սենց, կուսույթյունը թրու, օլիվյեն էլ սենց։ Դա «կարգին է» համարվում։ Ուրեմն, մնացածը՝ անկարգ։ Այդ դոգմաները դարնում են արժեքներ։ Եթե շատ են տարածված լինում, դրանց ասում են՝ ազգային արժեք։ Սխալմամբ են ասում։

Ազգային արժեքն է, օրինակ, երեխաներին կրթելը։ Եվ հրեաների մոտ, եւ հայերի։ Բայց ոչ սպիտակ նիվա քշելը։

Ասել որ սա այսպես պիտի լինի շատ հեշտ է, երբ առանց մտածելու ես փնտրում ճիշտը եւ բավարարվում դրանով։ Այստեղից է ռաբիսին եւ քյարթերին բնորոշ ոչ հանդուրժող լինելը այլերի նկատմամբ։

Ու այդ «ստանալ կյանքից»-ը իրականում չի մշակվում, չի ծամվում, չի մարսվում, մտնում դուրս է գալիս։

Մտածող մարդիկ այդպես չեն կարող որովհետեւ կամ բնական խելք ունեն որը անգործ չի կարող լինել, կամ սիրված են եղել երբ փոքր էին, սիրում են իրանք իրանց, գնահատում են, ու չեն կարող իրենց թույլ տալ այդպիսի դատարկ կյանք ունենալ։ Որը միշտ պահանջում է մուտք – ելք – մուտք – ելք, առանց մշակման։

ստդին-ստդաութ, ասպես ասած։ Բայց ինփութ-աութփուփի իմաստը տեխնիկայում այն է, որ մի տեղ մտնելուց, մշակվում է, ու ելքը վերամշակված է, ուրույն ձեւի, երանգ ունի, այլ է, հետաքրքիր է։ cat lav.yuv | denoise -n | resize axb | mpeg2enc -o a.m2v

«|» նշանը խողովակի, կապի մետաֆոր է։ Սա օրինակ է ինչպես մի ծրագիրը վերցնում է հում նյութ, մշակում է, ու այդ կապով տալիս է այլ ծրագրին։ Օրինակ այստեղ տեսանյութի հոսքը մաքրվում է denoise ծրագրով, հետո չափսը փոխում է resize ծրագրով, ու վերջում կոդավորվում է dvd ֆորմատ mpeg2enc ծրագրով։

Ի՞նչ իմաստ ունի ծրագիրը որը ոչ մի բան չի անում՞։ Դանդաղեցնում է գործը։ Իմաստ չի ունենում։

Այդպես էլ հասարակությանը ռաբիս պետք չէ։ Սահմանելով ռաբիս որպես չմտածող սպառողական մարդիկ։ Նույնիսկ վնաս է։

Ինչքան շատ մտածող մարդ լինի, այնքան շատ ուշադրություն կդարձնի դետալներին եւ նախագծերին, կգտնի թերություններ, դեբագ կանի համակարգը, կլավացնի այն։

Ինչքան շատ մտածող մարդ լինի, այնքան քիչ կլինի ոչ հանդուրժողականությունը, այնքան ավելի սոլիդար, միասնական կլինեն մարդիկ, ազգը, այնքան ավելի ուժեղ կլինեն ղեկավարության վրա ազդելու լծակները։ Դոգմածիկ ոչխարները խորանալ չեն ուզում, փոխել չեն ուզում, իսկ այն ինչի ուզում են՝ ստանում են։ հաց եւ զվաճանք։

Մտածող մարդիկ ազատությունը գնահատում են։ Օգտագործում են։ Արտահայտվում են։ Ով ինչպես կարող է։ Այդ իսկ պատճառով պոետների, գրողների, նկարիչների եւ գիտնականների հանդեպ են լինում ռեպրեսիաները առաջին հերթին։ Այսպիսով, չմտածող դոգմատիկ ռաբիզ լինելը ավելի ձեռնտու է, ապահով է։

Այդ պատճառով եմ ես համամիտ Զլոյանի հետ, որ ռաբիսը ապազգային է։

Ե՞լք։ Սա արատի օղակ է։ Ելք չեմ տեսնում։ Ոմանք ասում են, եթե ազգային ղեկավարություն ունենանք, լավ կլինի։ Ո՞րտեղից ոչխարներին ազգային ղեկավարություն։ Չի լինի դա, մինչեւ հասարակությունը չառողջանա, մտածել չսովորի, ու մասնավորապես․ ռաբիսից չազատվի։

Որովհետեւ ես քիչ առաջ ցույց տվեցի որ ռաբիսը՝ դոգմատիկ եւ չմտածող մարդն է։

Ռաբիսները իմաստավորում են կյանքը երեխա ունենալով, եւ փոխանցելով նրանց դոգմաներ, եւ մտածելը չսիրել։

Այդ է ի դեպ պատճառը, որ գյուղերից եկողները հաճախ զգում են իրենց սպիտակ ագռավ։ Ասենք, Օձունից եկած տղան հասկանում է, որ Երեւանում ռաբիսը գերակշռում է, որ իր նվագած երգերի, կամ իր երկար մազերի, կամ իր հավատքին վերաբերմունքի հանդեպ հանդուրժող չեն, ու զարմանում է։ Իր գյուղում նա իրեն շատ ավելի ազատ էր զգում։

Մտածողները լքում են երկիրը որովհետեւ իրենց նկատմամբ հանդուրժող չեն, քիչ երեխա են ունենում ու դաստիարակում, որովհետեւ այլ հետաքրքրություններ եւ իմաստներ են գտնում, ոչխարների մասսան գնալով շատանում է։ Դրանցից էլ գնացողներ կան, «կարգին» կյանքը օտար ափերում ավելի հասանելի է։ Իսկ բարեկամներ այնտեղ շատերը ունեն։

Իսկ այս աղետից ելք չեմ տեսնում։ Կրթություն։ Դպրոցներում նորմալ դասատուներ։ Ես մի քանի տենց մարդ ունեցել եմ։ Համալսարանիս հայերենի լրագրող դասատուն, նաեւ։ Որը սխալ հոդված է գրել, ու իր գլուխը ջարդել են։ Ու նա էլ մեզ դաս չէր տալիս։ Դրսից լիքը կիրթ մարդ բերելը։ Ո՞վ է բերելու։ Պետությունը չի բերելու։ Նրանք թե գան՝ գան։ Ու հիմա մենք կտեսնենք ինչքանով ենք մենք ազգ, ու ինչքանով գոյատեւելու ձգտում եւնենք որպես ազգ։ Կարծես առանձնապես չունենք։ Գլորում ենք։

Փակուղի է։

ու տենց
ազատութիւն աղետ իմաստավորում խորացիր կեանքի իմաստ հայրենադարձութիւն հասարակութիւն մարդիկ միգրացիա մշակույթ մտածել մտքեր նախագիծ ռաբիս փակուղի քաղաք քյարթեր օտար ափեր

ասք ռաբիսի մասին – 2011-01-22



<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt;  
<p> margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
  <br /> Երկրորդ փուլում ռաբիսները, ներշնչված հնդկական կինոյից, ադրբեջանական երաժշտությունից, գողական երգերից, ստեղծում են իրենց կիտչային սուբկուլտուրան և մոդան: Նկարներ, ուր միզող երեխա է, գիշերանոթի վրա նստած աղջնակ, չեկանկա Ախթամար, Մասիսներ, և այդ զիբիլը գտավ իր զանգվածային սպառողին: Ֆ. Նիցշեն պնդում էր, որ տականքային հոգեբանությունը դառնում է վտանգավոր, երբ դառնում է ստեղծագործ: Ռաբիսը անվանում են քաղաքային ֆոլկլոր: Դա ճիշտ է, որովհետև ռաբիսը ժողովրդական-բանահյուսական երգ չի երգում, գյուղական չերևալու համար: Նրանց առաջարկած ռեպերտուարում հիմնական տեղը զբաղեցնում էին սիրային տառապանքների մասին քաղցրավուն երգերը: Շատ էին հոր, մոր, բալիկի, ախպերության, ազգի մասին երգերը: Գերեզմանային տրամադրություն էր երգերում. մեկի տողերում հերոսը համոզում է իր գերեզմանին ծաղիկներ բերել և այլն: Նրանք միօրինակորեն սենտիմենտալ էին, և ամենահուզիչ տեղում երգիչը պարտավոր էր կլկլացնել: Այդ սուբկուլտուրայի հիմնական տարածողները զապիսնոցներն էին, ռաբիսականության յուրօրինակ շտաբները:<br /> 60-ականների երևանյան կյանքի սկզբունքները կարելի է ձևակերպել հետևյալ կերպ. առաջին հերթին ընտանիքը, ուր իմ կանոններն են + շրջապատ, ուր բոլորը հավասար են + ամեն գնով չեզոքություն մյուսների շրջապատի հանդեպ: Ռաբիս միջավայրի կանոններն այլ են. ընտանեկան մեծ կլան, խիստ աստիճանակարգ + ընդհանուր միջավայր, աստիճանակարգով բաժանված նաչալնիկների և հասարակ մարդկանց + հասարակ մարդկանց փոխօգնություն: </p>

կարդալ ամբողջությամբ

վիա լու_մատյան

ու տենց

ազատութիւն ենթամշակոյթ մէջբերում ռաբիզ ռաբիս ռաբոտնիկի կսկուստվա րաբիս քաղաք

ասք գիտելիքներին տիրապետելու մասին – 2011-01-11

ու տենց
Ադրինէհ դիմանկար ընկերներ լուսանկարներ խոհանոց
ասք այսպես խմելու մասին – 2011-01-01

ահա այսպես են խմում Երեւանում նոր տարվա գիշերը՝

Գրազ եմ գալիս, որ եւ Ռուսաստանում, եւ Եվրոպայում, դրանք ջարդված կլինեին։

ու տենց
նոր տարի տօնակատարութիւններ

ասք տան մասին (1) – 2010-12-27

Նկատում եմ, որ ծանոթներից շատերը տուն չունեն։

Չե, ես ել չունեմ տուն, այսինքն բնակարանի սեփաքանատեր չեմ բնավ։ Սակայն, ի նկատի ունեմ՝ ես Երեւանում ինձ զգում եմ, որ տանն եմ։ Իսկ նրանք այդ զգացումը չունեն, այդ կապը չունեն։ Ու փնտրում են, ու շարունակում են փնտրել։ Ում բախտը ինչպես բերի։

Իսկ այսօր մի գիրք կարդալուց, որտեղ Հոլմսի մասին էր գրված, հիշեցի «Տերմինալ» [ֆիլմից մի հատված][1], դիտել 340րդ վայրկյանից։



Այ այսիսի տան զգացողության մասին եմ ասում։
  
Ու այդ տան զգացողությունը բնավ նրանից չէ որ այդ տանը այնքան լավ է։ Նրանից է որ Նավորսկին զգում է որ․․․ տերն է՞։
  
Ու դա պատրանք չէ բնավ, որովհետեւ իրական երկրի տերը ոչ նախագահն է, ոչ էլ նրա կուսակցությունը, ոչ ել խորհրդարանը, այլ Նավորսկու պես մարդիկ են։
  
Ավելին, չեմ կարծում որ որեւե երկիր կառավարող ուժերին առանձնապես հաճելի լինի երբ շատ քաղաքացիներ իրենց երկրի տեր են զգում։
  
Սակայն, այդպիսի մարդիկ միշտ կլինեն։ Հարցը նրանց քանակի մեջ է։
  
Ու այդ տեր լինելն է պատճառը, որ փողոցում թքածը, կամ չրթած թափածը ցավացնում է։ Երբ տեր չես՝ էական չէ, քո տան մեջ չէ, որ աղտոտել են, թքած։ Այդ տիրոջ զգացումն է որ ստիպում է երեխեքին հեծանիվներով գնալ հասնել Թեղութ։ Ավելի ճիշտ, ես ուզում եմ հավատալ որ դա է պատճառը։ Այդ տիրոջ զգացումն է, որ ստիպում է մարդկանց Սեւանի, կամ ամառային դահլիճի ճակատագրով հետաքրքրվել։
  
Ու ինչքան շատ երկրում լինեն քաղաքացիներ, ոչ թե բնակիչներ, այսինքն մարդիկ, որ տեր են զգում իրենց, այնքան այդ երկիրը ավելի լավ տեղ կլինի ապրելու համար։
  
Իսկ կա ձու թե չկա խանութում, ինչպես նաեւ կա թե չկա քաղբանտարկյալ՝ դրանք լուծվող հարցեր են։ Երբ կա քաղաքացիական հասարակություն, օտարալեզու դպրոցների, կամ տարածքներ հանձնելու հարցեր առհասարակ բացակայում են։
  
Չեն շոշափվում, որովհետեւ չեն կարող լինել։
  
Իսկ ինչպես ստացվեց, որ ես հիշեցի այդ տան զգացողության մասին
  
կիմանաք իմ հաջորդ գրառումից ։Ճ

 _ու տենց_

 [1]: http://www.youtube.com/watch?v=BjD1TU7RMrA

ազատութիւն թեղուտ ժողովրդավարութիւն տուն

ասք եռագույնի մասին – 2010-12-02

հիշում եմ մի անգամ ԿՄ-ում վեճ էր։ Մեկը ասաց․ «նախագահին բան չասեք, պետության խորհրդանիշն է», ու հետո պարզեցին, որ ըստ սահմանադրության կա երեք խորհրդանիշ՝ զինանշան, օրհներգ, ու դրոշ։

Խորհրդանշական է, չէ՞։

ու տենց
անկախութիւն դրօշ եռագոյն լուսանկարներ Հայաստան նոկիա ն900 չմշակած
ասք մարդկանց դեմքերին հույսով նայող շան մասին – 2010-11-29

ու տենց
էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
ասք ժպտացնելոի մասին – 2010-09-21

ու տենց
ժպիտ լուսանկարներ քաղաք
ասք մանեկենների հարևանությամբ ապրելու մասին – 2010-09-21

ու տենց
էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
ասք հոտոտելու մասին – 2010-09-21

ու տենց
էակներ լուսանկարներ
ասք կախելու մասին – 2010-09-16

քրոսփոսթ

_ու տենց_
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն քաղաք
ասք Բրազավիլի համերգի մասին – 2010-09-16

Դեյվիդ Արթուր Բրաուն, Բրազավիլ, Երևան, 2010

Նենց հավես էր իմ ամենասիրված խմբերից մեկը տեսնել։ Պարզապես հրաշք էր։ Իրենց երաժշտությունը իմ լավ ընկերն է, ու օգնում էր չկորցնել ինքս ինձ, ու «միացրած» պահել իմ այն մասերը, որոնք ես իմ մեջ սիրում եմ։

Ու տխուր եղանակը ներկվում էր, տաքանում էր, ու կանաչ գույն էր ավելանում պատկերին, ծեր շունը ավելի ժպտացնում էր, քան վշտացնում, երթուղայինի չլվացած պատուհանները թափանցիկանում, իսկ երկինքը կարծես պոլարիզացիոն ֆիլտրի ազդեցության տակ մգանում էր, որպիսի ավելի լավ ընդգծվեն ամպերի ուրվագծերը։

<չկարդալ>

Համերգից առաջ ինձ չաթով մեկը հարցրեց․ «լսել եմ Ցոյ են կատարելու սիրահարներում»։

Չռփեցի։ Իհարկե։ Որովհետև Բրազավիլը շատ շատ շատ ավելի շատ է քան այդ երգը։ Իսկ այդ երգի Բրազավիլի քովերը, ի դեպ, ամենահաջող քովերն ա առհասարակ, ու իրենց կատարմամբ զվեզդան Սանը դարձել է ավելի լուսավոր, ավելի պոզիտիվ, ստեղնաշարը ավելացրել է ուրույն հոտը, ու առհասարակ, երգը լրիվ այլ կերպ է հնչում։ Ինձ շատ ավելի մոտիկ, իսկ բնորինակը չեմ սիրում։

Հետաքրքիրն այն է, որ նրանք ոնց որ ավելի ճանաչված լինեն նահանգներից դուրս, քան ներսը։

Իսկ ինչպես նշեց Անահիտը, Արթուրի ֆեյսբուքյան ընկերների քանակը անհամեմատ փոքր է քան, ասենք Վարդգես Հովեյանի կամ Դանիել Իոանեսսյանի։

</չկարդալ>

Բրազավիլը շատ պոետիկ է, ու քաղում է գործերի մտքերը կյանքից․ աղջիկը, որը ամուսնացած է բոսֆորի հետ, այդ իր խոսքերը նկատել էր պետք որ երգը ծնվի, գիշերային գնածք, շտապող փողոցներ,մուգ աչքեր, ու ես կրկին համոզվում եմ, որ նրբանկատությունը մտածողության ու ստեղծագործության հիմքերից մեկն է։

թեյք մի թու յոր հաուս,

անդ շոու մի թու օլ յոր ֆամիլի,

այ դոնթ քեյր աբաութ,

թե ֆուլ թաթ իթս մեյք մի սին,

քոզ այ նոու յուր սեվենթին,

անդ այմ ջասթ ան էյջին դենդի,

թե ուորլդ իզ լայթ ան դարք,

անդ ուի լիվ ին բիթուին․․․

ճառագայթները լավ երևում են անցնելով շագաակագույն վարագույրի կողքով, իրենց մեջ խաղացող փոշու մասնիկներից մի քանիսը փայլում են, և դարնում են թշշացող ջրի ցայտեր կապույտ, կապույտ, կապույտ ալիքի մեջ, երկքի մեջ, կապույտ ալիք, թշշացող ցայտեր, թեյի բաժակի միջի պղպջակները, շագանակագույն վարագույրը, բռնվող ձեռքեր, ծիծաղելի կոշիկներ, այահ, այահ, այ ուուդ չուուզ

ուեն այ ուազ ա բոյ

այ ուանդերդ թե սթրիթս օֆ դաունթաուն

սթեյրինգ աթ թե սքայ

Ծովի գույնի պիջակ, խրախուսող բառեր, քյութ պար, բանալիների զրնգոց, սինգլ ափարթմենթ, օ՜հո՜հո՜,

Այ ուաննա դայ լայք Ջեսսե Ջեյմս

Քլաուդս,

ին Քամարիլլո,

Շիմմա ուիթ է լայթս, թաթս

սոու անրեալ,

And at 3 AM sometimes it’s just a little too much

օ՜հոու՜հոու՜հոու ուահու ուահու,

օ՜հոու՜հաու՜հաու ուահու ուահու,

ուաու՜հաու՜հոու ուահու ուահու,

օ՜հաու՜հաու՜հոու ուահ ուա

կգա՜ք, չէ՞ էլի։

թե սան իզ քամին ափ,

սոու իթս թայմ թու գոթւ թու սլիփ,

թերս եհվի րեյն ափրոաչին,

իթս սեյդ սոու օն թիվի,

լոով սքայ,

այմ լոսթ ին յոր դաաարք այս,

յոր բյոթիֆլ գլոու մեյքս քլիա

թաթ թինգս ուիլ բի օլրայթ

ու տենց
Բրազավիլ Դեյվիդ Արթուր Բրաուն լուսանկարներ միջոցառումներ քաղաք
ասք ռեանիմանիայի առաջին օրվա մասին – 2010-09-10

ու տենց
անիմացիոն ֆիլմերի փառատոն լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» միջոցառումներ ու տենց ռեանիմանիա փառատոն քաղաք
ասք Երևանյան գետտոների մասին – 2010-09-05

Այ մարդիկ խոսում են ղարաբաղցի/հայաստանցի/պարսկահայ ֆրագմենտացիայի մասին ու մտածում են, ինչպե՞ս անել, որ հայերը կարողանան միախմբվել։ Ու իրոք, հաճախ այստեղ ժամանող սփյուռքահայերը մի տեսակ իրենց գտնում են կողպված փոքր տարածքում արտասահմաններից ժամանած այլ մարդկանց մեջ։ Սակայն չէ՞ որ նրանք եկել են Հայաստան որպես «հայրենա-դարձ», եկել են այնտեղ, որտեղ ապրում են իրենց հայրենակիցները, որտեղ կարող են ապրել իրենց ազգի հետ և միասին կերտել ընդհանուր պետության ապագան։

Ասվում է նաև «կեղծ հանդուրժողականության» մասին, որը մեզ «սովորեցնում» են արտասահմանցիները, ու որը «վտանգավոր է»։

Ես գիտակցում եմ այն «հանդուրժողականության» վտանգները, որը քայլում է ինքնության ու ինքնասիրության վրայով, որոշակի սահմաններ անցնելով, օրինակ՝ օտարալեզու դպրոցների տեսքով։

Այդ սահմանները անշուշտ պետք է պահել։ Յուրաքանչյուր մարդ պահում է իր անձնական սահմանները, ազգ՝ իրենը։ Այլ դեպքում դա ազգ չէ, այլ էթնոս ու պետություն իրան բնավ պետք չէ։ Ընդ որում ազգը էթնոս է թե էթնոսների միքս – արդեն էական չէ։

Ու ես զարմանում եմ։ Եվրոպաներում կան իսկապես հանդուրժող մարդիկ, որոնք վերաբերվում են մարդկանց որպես մարդ, այլ ոչ որպես «պանայեխած» արած ստոր արարած, իսկ մեր մոտ նույնիսկ հայրենակիցների հանդեպ դա չի արտահայտվում։

Սակայն այդ տարբերվող մարդկանց հանդեպ եվրոպական հանդուրժող լինելը ես բնավ չեմ կապում պետության պրոպագանդայի հետ, այլ համարում եմ այն սպոնտան, ներսից եկող մի բան։ Այդ հանդուրժողականության արմատները ես տեսնում եմ հիփփիների շարժման մեջ, ֆրանսիական լիբերտե և սոլիդարիտե՛ի մեջ։

Իսկ այդ երևույթները քաղաքներում են ծնվել։ Դրանց ծնունդի համար անհրաժեշտ է մարդկանց համախմբություն, ու զանազանություն, որը գյուղական միջավայրը չեր կարողանում ապահովել։ Ոչ մի պոեզիա։

Ախտունգ։ Ես չեմ ասում, գյուղացիները չար են, կոպիտ, բռի և անգրագետ։

Ես ասում եմ, որ կա քաղաքային մշակույթ, ու կա գյուղական։

Ընդ որում լինում է երբ քաղաքացի մշակույթ կրողը ապրում է գյուղում, իսկ գյուղական մշակույթ կրողը՝ քաղաքում։

Դա շատ պարզ երևում է, օրինակ կենդանիների օրինակի վրա։ Կենդանիներին քաղաքում այլ կերպ են վերաբերվում, որովհետև նրանք այլ ֆունկցիա են կատարում։

Շան դերը քաղաքում՝ կոմպանիոն լինելն է։

Շան ֆունկցիան գյուղում՝ գործ անելը․ հաչալ, ոչխարներին նայել, և այլն։

Ակնհայտ է որ վերաբերմունքը տարբերվում է։

Գյուղին բնորոշ է չտարբերություն, իսկ տարբերվողներին զգույշությամբ վերաբերմունք։

Քաղաքին բնորոշ է շատ մարդկանց համախմբություն ու հետևաբար՝ զանազանություն։

Ինչու՞ է Լեոնարդոն եկել Ֆլորենցիա, այլ ոչ թե ստեղծագործել Վինչի գյուղու՞մ։

Վինչիում դա պարզապես անհնար էր այն ժամանակ։

Գյուղականին բնորոշ է խիստ սահման բարոյականության և անբարոյականության միջև։

Քաղաքացիականում ոչ միայն այդ սահմանն է լղոզված, այլ անձնականի և փրայվասիի կուլտ կա։

Գյուղականները քաղաքականությանը և գործիչներին, կամ նույնիսկ անտառների պաշտպանության շարժումներին մի տեսակ իրոնիայով են մոտենում, իսկ քաղաքացիները՝ պատասխանատու, իմանալով, որ եթե նրանք չզբաղվեն քաղաքականությամբ, ապա քաղաքականությունը կզբաղվի նրանցով։

Կարևոր առանձնահատկությունն այն է, որ քաղաքային մշակույթը հանդուրժող է, ի տարբերություն գյուղական մշակույթի։ Իրական քաղաքացին դեստրուկտիվ չէ, ու չի փորձում շրջակա մարդկանց իրեն նմանեցնել։

Կամ եթե փորձում է, ապա կոնստրուկտիվ ձևերով, ասենք՝ օրինակ ցույց տալով։ Ու բնավ ոչ չռփելով։

Ի դեպ, տեխնիկայի և պրոգրեսի զարգացումը այժմ բերում է նրան, որ արտասահմաններում գավառի ու քաղաքի սահմանների գծերը քիչ քիչ նոսրանում են և ընդհատվում։

Բիելեֆիլդից երկու ժամում կարելի է հասնել Բեռլին։

Բիելեֆիլդի բնակիչը ավելի գավառական չէ քան Բեռլինի։ Իրականում, մեծ տարբերություն չես զգում, շփվում ես Բեռլինցու, թե Գյուտերսլոցու հետ։ Քաղաքացի լինելու առումով, կիրթ լինելու առումով։ Ու Բիելեֆելդցին կարիք չունի Բեռլին գնալու, որովհետև իր քաղաքում կարողանում է բավականացնել իր պահանջները։

Մեր մոտ էլ կար նման մի բան, այն ժամանակ, երբ Կապանից մարդիկ օդանավով գալիս էին Երևան ֆուտբոլ նայելու, ու կարողանում էին նույն օրը հետ վերադառնալ։ Այժմ ես հույս չունեմ որ Հայաստանում տրանսպորտի զարգացումը արագ կընթանա։ Նույնիսկ Երևանում է բարդ մի մասից մյուսը հասնել օրը ցերեկով, ուր մնաց մի քիչ ուշ, կամ որևէ այլ քաղաք։

Մեկ այլ ի դեպ՝ բազմաթիվ նորակառուցումները Երևանի կենտրոնում պայմանավորված են հենց ինֆրաստրուկտուրայի չզարգացած լինելով։ Եթե այլ տեղերում լիներ հետաքրքիր ապրել, լինեին հաճելի տեղեր, գեղեցիկ շենքեր, ապա այդ մարդիկ իրենց նեղված ու օբձելենի չէին զգա։

Իսկ ի՞նչ է կատարվում հիմա մեզ մոտ։

Երևանի հասարակությունը իմ կարծիքով ահավոր ֆրագմենտացված է։ Ավելի, քան արտասահմաններում։

Ֆրագմենտացված է քաղաքային և գյուղա-համայնքա-ֆեոդոլական մշակույթի կրողների շերտերով։

Երևանում է ծնվել «շրջապատը», «ախպերությունները», որոնք նենց զարմանալի հաջողությամբ քոչել են ինտերնետներ, որ ֆորումների ադմինները մտածում էին ինչպես անել, որ ֆորումը մնա ֆորում, այլ չդառնա նորակազմակերպված «ախպերության» և «վիրտուալ բակի» պես մի շրջանակ, որը հետապնդում ու վիրավորում է նորեկներին, որովհետև «ինքնաբավ» է։ Այդպես են մարդիկ սկսում եփվել իրենք իրենց հյութի մեջ։

Սակայն ինչպես հայտնի է, միջբարեկամական ամուսնությունները լավ բանի չեն բերում, գեների նմանության պատճառով։

Մարդկությունը կիսվելուց անցել է սեռական բազմանալու ձևին որովհետև դա ապահովում է գենետիկ զանազանություն ու այսպիսով՝ պոպուլյացիայի դիմադրողականություն։

Ու բանգլադեշը, 3րդ մասը, չարբախը, դավիթաշենը, և այլ գետտո-ները, խմբավորում են ինչ որ տեսակի մարդկանց, ասենք բանվորական կլասի, որոնք եկել են գյուղերից, ու բերել իրենց հետ իրենց սովորույթները: Զարմանալի չէ, թուրքերը իրենց գյուղերից «նամուս» պատվի սպանություններն են հասցրել Եվրոպայի սիրտ: Ու այդ գետտո-յական խմբավորումը, երբ եթե շուրջդ նայես բոլորը նույն ձևի են մտածում բնավ քաղաքային չէ: Կրկնում եմ, քաղաքին զանազանություն է բնորոշ:

Այդ ‘կարգին’ ասվածը քաղաքային չէ, քաղաքում մարդիկ ձգտում են ‘արտակարգի’: Ընդ որում, շատ հաճախ մեր երիտասարդության «cool» ասենք հիփհոփավարի հագնվելը իրենց իսկ անկեղծ կարծիքով «կարգին» ա, այսինքն նրանք դա անելով «կարգինի» են ձգտում, ու սկզբունքորեն չեն տարբերվում «քյարթերից» որոնց վերևից ներքև են նայում: Հիշում եմ իննսունականներին ինչ տհաճություն զգացի, երբ նկարում էի մի «երաժիշտների» խումբ ու իրենց կյանքը կուլիսների հետևը, ու ինչպես էին նրանք ստորացնում հավաքարարին, իրենք իրենց համոզելով որ նրանք ավելի լավն են, որովհետև․․․ ու գտնում պատճառներ, որովհետև երաժիշտ են, վեհ են, ու ասենք, «փախած» են հագնվում։

Ու գետտո-ները օգնում են մարդկանց ապրել իրենց աշխարհում, իրենց երեք շենքի շուրջը սեմուշկա չրթելով գրկված պտտվել (սեռից անկախ, սակայն սա մետափորա է) ու չզարգանալ/չփոխվել: տվ-ով տեսածը հեռու հեքիաթ է թվում, որը եթե և իրական է, սակայն միշտ օտար է ու միշտ օտար մշակույթ է ներկայացնում: Դա պրոպագանդա չէ այլ հակապրոպագանդա։ Զարգացումը դառնում ե վախենալու, որովհետև մեծ պատնեշ է ի հայտ գալիս, երբ այն կապված է լինում փոխվելու, ու առավել ևս երբ կապնվում է օտար ինքնության հետ, ու բնականաբար սեփականը կորցնելու վախի հետ:

Պրոբլեմը նաև նրանում է, որ «սեփականը», ներեցեք, կոպիտ ասեմ, այդ շերտերում հիմնվում է թուրքական երաժշտության, աղջիկներին պարերով ամուսնացնելու, գառաժի հետևը բամբուկ ծխելու, «շրջանային» մարշրուտկով իջնելու (կամ բարձրանալու, կախված է տեղանքից) ու «նաբերեժնի»-ում քյաբաբ ուտելու հետ։

Նրանք անվանում են Երևանի կենտրոնը «քաղաք» ոնց որ Բանգլադեշը իրենց համար քաղաք չլինի։

Քաղաքացիները, ի դեպ, իմ նկատելով բնավ չեն քաշվում գետտոներ գնալուց, եթե պետք է լինում։ Աղջիկները գնում են Բանգլադեշներ տղաների հետ սվիդանիաների, իսկ տղաները, ասենք, քանաքեռ, աղջիկների մոտ, ճանաչում են քաղաքը, իմանում, տիրապետում են իրան, իրան ամբողջովին, զգում են որ իրենք են տերը ոչ միայն իրենց բակի, այլ ամբողջ քաղաքի։

Այդ չքաղաքացու վառ օրինակն էր այն տաքսու վարորդը, որին երբ հարցրեցինք ինչպե՞ս է վերաբերվում նա ամառային դահլիճի խնդրին պատասխանեց, որ ոչ եկեղեցի ա գնում, ոչ էլ կինո։ Մոյկա էլ չի գնում, ինչպես պարզվեց։

Սեփականը քաղաքի մարդու մոտ ուրույն է։ Օրինակ ջազը։ Տաթևիկ Հովվանիսյանը, Թայմ Րիփորթը։ Արդյո՞ք որևէ մեկի լեզուն կպտտվի նրանք արևմտյան մշակույթի պատճեն անվանել։

Դրանք ուրույն են, ու բնավ քյաբաբային չեն։

Ու այն պատճառով է, որ քաղաքային են։

Այլ օրինակ, ներեցեք՝ օտարալեզու դպրոցները։ Նրանք, ով կարծում են որ օտարալեզու դպրոցը քուլ է, գավառական են մտածում։ Նրանք չեն գիտակցում որ օտարը միշտ չէ որ քուլ է։

Իսկ քաղաքացիները չեն վախենում օտար մշակույթից որովհետև վերաբերվում են դրան որպես անսպառ աղբյուր ուրույնը ստեղծելու համար։

Ի դեպ շատ ճիշտ ասացի՝ քաղաքացիները։

Երեկ անցնում էի Սայաթ-Նովայով, ու մի տղա անցավ կողքովս։ Չեմ էլ ուշադրություն դարձրել, իսկ մեջքիս հետևը լսեցի՝ թքեց։ Շրջվեցի՝ մոստովոյի վրա, իհարկե։

Այ նա քաղաքացի չէր սակայն։ Որովհետև քաղաքի տղայի սիրտը ցավում է իր քաղաքի համար։

Ու նա փողոցում չի թքի։ Բնավ ոչ «կարգապահության» կամ «կարգին» լինելու պատճառով։

Կարգինի հարցը չէ այլ գիտակցելու հարց է, զարգացած լինելու հարց է։

Այդպես մտածող մարդիկ շատ «օգտակար են», որովհետև իրենց կառավարելը հեշտ է։

ԱԼՄ-ն և Կարապետիչը մեզ մոտ կատարում են մի տեսակ ՄԹիՎի-ի դերը։ Բթացնելը ինքնաբերաբար է ստացվում, սակայն ես կարծում եմ։ Որովհետև մտածելու տեղիք տվող արվեստի, կինոյի, հաղորդումների պահանջարկը սաստիկ փոքր է։

Արդյո՞ք հնարավոր էր դեմոկրատիայի ստեղծումը եթե չլիներին քաղաքներ։

Կրոմվելը չէր կարող հեղափոխություն կազմակերպել ինչ որ մի գյուղում։ Տարբեր պատճառներով իհարկե, ու բնականաբար, տեխնիկական․ գյուղում մարդիկ քիչ են հասարակություն կազմելու համար, նրանք իրականում միախմբված չեն կարող լինել, որովհետև նման են իրար, նրանք չեն կարող բավական չստրկական մտածողություն ունենալ, եթե իրենց կյանքը ֆեոդալի թևի տակ է անցնում։

Քաղաքում է որ հասարակությունը դառնում է զանազանությունների միախմբվածություն, որը ընդունում է մարդկանց այնպիսին, ինչպիսին նրանք կան, ավելի հանդուրժող է տարբերություններին, ու դրանով ավելի հզոր է ու ։Ճ ավելի հասարակությունոտ։

Այ այդպիսի հասարակությունը մեր մոտ տարերքային, ռուդիմենտար վիճակում է։

Ու մինչև այն չձևավորվի, չի ձևվավորվի իսկական ժողովրդավարությունը։

Այդ խնդիրը նույնիսկ նահանգներում կա։ Չէ՞ որ իզուր չէր Թանկյանը բեմից բղավում, երբ հասարակությունը չի մտածում, ժողովրդավարությունը չի գործում։ Փաստացի չի գործում։ Ավելի վատ, կամ ավելի լավ, ու դա է որոշ մարդկանց առհասարակ զրկում ժողովրդավարության հավատքից։

Արդյո՞ք շատ վատ է վիճակը։ Ես տեսնում եմ փրկությունը տեքնոլոգիաներում և ինտերնետներում։

Ֆայլափոխանակման ցանցերում, ազատ տեղեկատվության փոխանակման մեջ։

Հասարակությունը վաղ թե ուշ կկազմավորվի համացանցում, վիրտուալում։

Կփոխվեն սերունդներ, որոնք կապրեն ավելի շատ վիրտուալում, այլ ոչ թե Բանգլադեշում կամ Դավիթաշենում։

Օնլայն նրանք կկարողանան լինել անկեղծ, որովհետև նրանց չի սպառնում «իրական» իզգոյ դառնալու վտանգ, որովհետև նրանք միշտ կգտնեն շփման հնարավորություն այն մարդկանց հետ, ով ավելի հանդուրժող ա, ու չի պահանջում որ կողքինը լինի ճիշտ իրա պատճենը։

ու տենց
գետտո համացանց հասարակութիւն մշակույթ մտքեր նամուս Սոլիդարիտե քաղաք
ասք թեյնիկի մասին – 2010-08-30

ու տենց
լուսանկարներ
ասք նեոնների մասին – 2010-08-30

ու տենց
լուսանկարներ տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք նկարելու մասին – 2010-08-30

մայիս’09

Երևան

ու տենց
արուեստ ժապաւէն լուսանկարներ մարդիկ միջոցառումներ Նարեկ Աւետիսեան չմշակած քաղաք
ասք գետափի մասին – 2010-08-30

ու տենց
լուսանկարներ տրանսլիտ
ասք վնասակար ժամացույցների մասին – 2010-08-30

ու տենց
լուսանկարներ վերնիսաժ տեքնոլոգիաներ
ասք հայելախցիկային երիտասարդության մասին – 2010-08-23

Ասրյանը պատմում էր ինովացիոն մտահղացումների մասին, ռոլիկներ էր ցույ տալիս, ինչպես սրամիտ և ոչ այնքան, լուծել զանազան խնդիրներ։

Հանդիպման վերջում նա խնդրեց ունկնդիրներին առաջարկել խնդիրներ և ուղեղափոթորել լուծման ձևեր։

Պարզվեց, որ մեր․․․ չէ, ոսկե չէ, ․․․ հմ․․․ սմարտֆոնային ուուուուու․․․ հայելախցիկային երիտասարդությանը ամենից շատը հուզում է լիֆտում չիշիկ անելու կանխարգելումը։

Ունայն էին Հայկի և Ալբերտի փորձերը այլ թեմաներ առաջարկել, ասենք, ինչպես երեխաներին խթանել որ ձեռքերը լվանան։

Երիտասարդությունը անհանգստացած է կոնկրետ խնդիրներով․ լիֆտեր։ Ես արդեն սկսեցի հավատալ, որ երբ լիֆտերի խնդիրը լուծվի, ինքնաբերաբար կլուծվեն և այլ խնդիրները, մասնավորապես․ տրանսպորտի, թափառական կենդանիների, գործազրկության, կրթության, կաշառակերության, ու իհարկե, Արցախյան խնդիրը։

ու տենց
նորարար զրոյցներ սիրահարների այգի
ասք երկար շենքի մասին – 2010-08-15

Եզնիկ Կողբացու փողոց, Երևան:

քրոսփոսթ

ու տենց
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն քաղաք
ասք խստիվ արգելելու մասին – 2010-08-15

էդ դարպասով ոչ միայն կողմնակի, այլ առհասարակ ոչ մի անձինք էլ չեն անցնի բնավ։

քրոսփոսթ

ու տենց
դարպաս լուսանկարներ ճարտարապետութիւն շղթաներ քաղաք
ասք պատմության շերտերի մասին – 2010-08-15

քրոսփոսթ

քրոսփոսթ

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
ասք Նենսիի փոսթի մասին – 2010-08-07

My friend Norayr said that when the price of sugar goes down worldwide due to a surplus, it will go up in Armenia. He said monopolies were a result of the lack of democracy, and that if there were more people who knew their rights and demanded them, there would actually be a working democracy. But too many people here were fearful, and that the fear had been ingrained for centuries because they had never had their own government before. He spoke about Yerevan in the 1950s and 60s when the repatriates came, before Stalin put an end to it and closed off the Republic. “This was a very nice time in Yerevan,” he said, with Armenians from France and Iran and the U.S. and elsewhere; they all brought their ideas and strengths and diversity with them and it was reflected in the architecture and the films produced here. He said he wanted to see this happen again, that change would come from repatriates. It was an idea I had heard before, in 2006, but slightly different. A friend who had worked in the early years of the government but then left it once he saw the burgeoning corruption, and then how it became institutionalized, thought that change would only come from those who left, learned something of the world from the outside, and came back to try to change things. In effect, he was describing Norayr, an educated citizen.

But at that time, in 2006, Norayr was miserable. When I had known him, he was very unhappy, and he complained often about the problems in Armenia. Like my artist friend, he often lamented the intense conformity here and he had told me how he would get stopped and harassed on the street, by the police, and because of his dog. He has since lived in Switzerland, where he says the police can stop anyone at random and ask them to show what’s in their pockets. He said the best things about living in Switzerland were his bike and his work at a computer research group (though the salary was very bad). I was surprised at his complete transformation to a happy, smiling, upbeat guy in contrast to the depressed person I used to worry about. “What happened to you?” I asked him. “I went out into the world and got some perspective,” he said.

Norayr now keeps a live journal which he writes in Armenian. He is well aware of the problems here, but I think the main change that I have seen in him is his appreciation for Armenia. At first he wrote his live journal in Russian, which is his first language, but he decided to write only in Armenian in order to learn it more and to promote it, though he lost Russian readers. He said that the Armenian alphabet wasn’t perfect, but he thought Mesrob Mashdots designed it pretty well. He gave the example of the French using four letters – eaux – for one sound, when Armenians can use one character: n. Likewise, Germans need four consonants for one sound – tsch – which again, Armenians have one character for. I had never thought of the effectiveness of the alphabet before, since I still struggle to learn the intricacies of pronunciation, but Norayr was right. He was against schools that teach in English or Russian. He believes Armenian should be the language used to teach in schools, and besides learning English and Russian, Armenians should learn the languages of their neighbors: Persian, Turkish and Georgian. It’s clear to me that Armenians learn English and Russian mostly for the economic benefits that come with leaving. But Norayr was telling me that people seem to think those languages are “cooler”, which is indicative of the provincial thinking that if it comes from outside Armenia, it must be better. One day when I was watching tv in Tzaghkahovit (I don’t have a working tv in my Yerevan apartment) I realized that the shows were either in Armenian and Russian. You wouldn’t know that there were three countries of people speaking three other languages so close by. Norayr was consistently arguing for diversity as a channel to change. I thought that if Armenians knew the languages of their neighbors, there would be more opportunities for exchange and peace. Even economic gain could come from learning regional languages as well. Norayr explained problems that other people had mentioned to me, but which he blamed on centralization. For example, completely destroying old homes and buildings to create Northern Avenue instead of using that time, money and energy to improve parts of Yerevan outside the center. Drawing international companies to Yerevan when it would make sense to start giving them incentives to go to Vandzor and Gyumri, but it was easier for those in the government to benefit from development in Yerevan, where they live. He blamed these phenomena for the economic exodus: the Armenians in the regions who are forced to go to Russia to support their families because nothing is being developed for them.

Սրանք հատվածներ են․ Նենսի Աղաբյանը, որը կրկին Հայաստանում է, մեեեեծ տեքստ ա գրել։ Ինչպես միշտ, սակայն։ Մի քանի լուրջ անճշտություն կա, խնդրեցի փոխել։ Ամեն դեպքում կարդացե՜ք, հետաքրքիրն ա իր հայացքը։

Նորացում․ Ուղղումները արված են։

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ ազատութիւն ժողովրդավարութիւն կապիտալիզմ Հայաստան հայերէն հյուսիսային պողոտա ճարտարապետութիւն մէջբերում նորայր թանաքեան Սոլիդարիտե
ասք զգացմունքների մասին – 2010-08-06

Սաղըչկա, յա լյուբլյու ծիբյա սիվոդնյա։

ու տենց
դիմանկար ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք
ասք զգուշանալու մասին – 2010-07-29

Երևանում փետք է զգուշանալ ոչ թե գողերից, այլ ոստիկաններից։

Շրջաններում՝ ոչ թե գայլերից այլ չոբանի շներից։

ու տենց
ազատութիւն Հայաստան
ասք շլագբաումների մասին – 2010-07-16

Չարենցի 10 շենքի երկու կողմից էլշլագբաումներ կան։

Մեկը՝ համալսարանինն ա, երկրորդը՝ նորակառույց բարձրահարկի բակն ա տանում։

Առաջինի կողքին «բուդկա» կա, ուայնտեղ երկու բիձուկ ա աշխատում – անցագիր ստուգում ու կոճակ սեղմում, որ բացվի ու փակվի։

Երկրորդը ինովացիոն տեքնոլոգիաներով ա աշխատում՝ այսինքն առանց բիձուկների հատուկ մարդու միջամտության։

Հարն է առաջանում, արդյոք ԵՊՀ-ում չեն գիտակցում որ դարն է թե պարզապես մարդ չկա ով ունակ ա տեքնոլոգիան գոնե կիրառի, եթե ոչ նախագծի ու պատրաստի։

Երկու դեպքում էլ ու՞մ է պետք այդ համալսարանը և իրա գոյության իմաստը ո՞րն է։

Հ․ Գ․ մենակմի ասեք որ նախագծում են ինժեներները, իսկ համալսարանը վեհ ա և գիտություններով ա զբաղված։

ու տենց

Post from mobile portal m.livejournal.com
Երեւանի պետական համալսարան հետազօտութիւն մտքեր նախագիծ Չարենցի փողոց տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք դատարկ դահլիճի մասին – 2010-07-16

Ամառային դահլիճը դատարկ է։

իսկ սիրահարների այգում, չնայած որ անհարմար է ու էկրանը փոքր է, սակայն մարդիկ իրար գլխի են հավաքված, ու կանգնած, ու ասեղին ընկնելու տեղ չկա բնավ։

ու դա նշանակում է որ ինչ որ մեկը բնավ բիզնեսից գլուխ չի հանում։

ու որ մի քանի հոգի կա որ սրիկա են։

ու տենց
լուսանկարներ նորայր թանաքեան սիրահարների այգի Սոլիդարիտե տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք կապած աթոռի մասին – 2010-07-16

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
ասք խափանված ինիցիալիզացիայի մասին – 2010-07-06

ու տենց
էկրանահան լուսանկարներ տեքնոլոգիաներ
ասք ծանոթանալու մասին – 2010-07-02

ու տենց
էակներ լուսանկարներ շուն շունին տարա կալիֆորնիա քաղաք
ասք օֆլայն կապույտի մասին – 2010-07-02

ու տենց
զրոյց էկրանահան ինչպես միշտ սակայն համացանց մաեմո մոբայլ նոկիա ոչ մի պոեզիա ու տենց սակայն ցանցառներ ֆեյսբուք
ասք մոռացված լուսանկարի մասին – 2010-07-02

ազգային պատկերասրահի հետևը,

Երևան, 2000 թ

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
ժապաւէն լուսանկարներ սմենա քաղաք
ասք շինանյութի բնավ ոչ բրուտալ գովազդի մասին – 2010-07-02

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
գովազդ լուսանկարներ
ասք խորության մասին – 2010-07-02

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
– 2010-07-02

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
լուսանկարներ քաղաք
ասք պատասխանի մասին – 2010-07-02

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
42 թվեր լուսանկարներ քաղաք
ասք օգնելու գրառման մասին – 2010-06-27

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
Աբովեանի փողոց բիթլզ լուսանկարներ ճարտարապետութիւն քաղաք
ասք գենդերային շնիկի մասին – 2010-06-27

ու տենց
էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
ասք պետության կողմից պահպանվելու մասին – 2010-06-27

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
42 Բյուզանդի զորկի թվեր ժապաւէն լուսանկարներ մէջբերում քաղաք
ասք մտածող տղաների մասին – 2010-06-27

_ու տենց _
երաժիշտներ զորկի ժապաւէն լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա քաղաք
ասք շագանակագույն շան մասին – 2010-06-27

ու տենց
էակներ լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա շուն քաղաք
ասք մանրափափուկ գովազդի մասին – 2010-06-27

ու տենց
էկրանահան լուսանկարներ մայքրոսոֆթ մանրափափուկ մէջբերում ու տենց
ասք հեռանկարի մասին – 2010-06-21

(c) Անաստասիա Դանիելյան

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
Բյուզանդի լուսանկարներ ճարտարապետութիւն մէջբերում ու տենց քաղաք
ասք մտքի և այլ թռիչքների մասին – 2010-06-16

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
լուսանկարներ շէնք քաղաք
ասք եռագույնի մասին – 2010-06-16

ու տենց
դրօշ լուսանկարներ Հայաստան քաղաք
ասք լենին պապիի մասին – 2010-06-16

նկարիչների տան մոտ, Ազնավուրի հրապարակ

ու տենց
Լենին լուսանկարներ նկարներ քաղաք
ասք քայլող թավջութակի մասին – 2010-06-12

_ու տենց _
լուսանկարներ քաղաք
ասք սրճի գովազդի մասին – 2010-06-12

– ես այս պոստերը որ տեսնում եմ, սկզբից հա մտածում եմ որ սրճի գովազդ ա։

ու տենց
ազատութեան հրապարակ զրոյց լուսանկարներ մէջբերում պաստառ քաղաք
ասք ինովացիոն խոսքի մասին – 2010-06-08

Նեմրան պատրաստվում է «ինովեյշն թըլքս» իր խոսքին սիրահարների այգում։

Բամբասանքներ, խարդավանքներ, հետազոտություններ

Մնացեք մեզ հետ։

_ու տենց _
barcampevn10 նորարար զրոյցներ սիրահարների այգի
ասք աշխատանքի համար չդիմելու մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
էակներ լուսանկարներ մէջբերում շուն քաղաք
ասք ընկած ցուցանակի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
Աբովեանի փողոց լուսանկարներ մէջբերում քաղաք
ասք երեկոյան արարատի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
Արարատ լուսանկարներ քաղաք
ասք վարձով տրվող պատուհանի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
լուսանկարներ քաղաք
ասք վարձով տրվելու մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
լուսանկարներ ՀՀԿ մէջբերում քաղաք
ասք լուսավոր պատուհանի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
լուսանկարներ տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք ճիշտ սակայն միայնակ դոնաթի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
լուսանկար լուսանկարում լուսանկարներ մէջբերում յամ յամ դոնաթս քաղաք
ասք պոլիտեխնիկի մեքենաշինական ֆակուլտետի մասին – 2010-06-01

_ու տենց _
լուսանկար լուսանկարում լուսանկարներ մէջբերում պոլիտեխնիկ տեքնոլոգիաներ քաղաք
ասք պատմության հոտի մասին – 2010-05-28

Առաջին Հանրապետության խորհրդարանը ես չէի կարող այլ ռակուրսից նկարել։

Չի կարողանա նաև նա ով մարդ ես այդ տարիների մասին գեղարվեստական ֆիլմ է նկարելու

Ակնհայտ պատճառներով, գոնե այս շենքին պետք չէր գլամուր կառույցներ ավելացնել։

Իսկ առհասարակ, սա իմ ամենա սիրված շենքերից ա Երևանում։

Իրանից պատմության հոտ ա գալիս, փոքր ժամանակ ես պատկերացնում էի․

մարդիկ բալկոնի տակ, անկախության հռչակագրի ընդունելու օրը, Շանթին, իրա պրիկիդով,

որը ի դեպ արտգործնախարար էր, Թամանյանին, Կոջոյանին․․․

ի դեպ ժամանակակից, երրորդ՞, չորրոր՞րդ․․․ գուցե հինգ երրո՞րդ հանրապետության զինանշանը

նույնպես գլամուրացված ա և նախկինի հետ, ԻՀԿ համեմատելի չէ բնավ։

Համ էլ՝ (c) Ա․ Թամանյան, Հ․ Կոջոյան

Եվ ոչ մի պոեզիա։

քրոսփոստ show_shenk{.lj-user}

ու տենց
ալաւերդեան առաջին հանրապետութիւն հանրապետութեան հրապարակ
ասք չկոնֆերանսի մասին – 2010-05-23

ԲարՔեմպը միջոցառումներ կազմակերպելու բոլորովին նոր ձևաչափ է, որն առաջին անգամ կիրառվել է 2005թ-ին ԱՄՆ-ում՝ Silicon Valley-ում, և հետո ստացել է լայն տարածում ամբողջ աշխարհում։

Մասնակիցները պրեզենտացիաների ժամանակացույցը լռացնելիս

Սովորաբար ԲարՔեմփ են անվանում Տեղեկատվական Տեխնոլոգիաների, Ինտերնետի և Նոր Մեդիաների թեմաներով չկոնֆերանսները։ Չկոնֆերանս, քանի որ միջոցառումն անցնում է ոչ ֆորմալ մթնոլորտում, ինչը ապահովում է բաց քննարկումներ և մտքերի ազատ փոխանակում։

Ամենաառաջին Բարքեմփը Կալիֆոռնիայում 2005-ին

ԲարՔեմփի փիլիսոփայությունը հետևյալն է. չկան հատուկ հրավիրված բանախոսներ, մասնակիցներն իրենք և զեկուցումներ են անում, և քննարկում դրանք։ Հակառակ ավանդական կոնֆերանսի՝ այստեղ օրակարգը ձևավորվում է մասնակիցների կողմից և վերջնական տեսք է ստանում միայն միջոցառման բացումից հետո. մասնակիցները սպիտակ թղթի վրա ըստ ժամերի դասավորում են իրենց զեկուցումների թեմաները։

շարունակությունը այստեղ

Հիշեցնեմ, որ ԿՄ-ում գործում է համապատասխան համայնք՝ barcamp_am{.lj-user}

Եվ սա ֆեյսբուկյան խումբն է

ու տենց
barcampevn10 բարքեմփ համայնք համացանց չկոնֆերանս տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ
ասք ԲարՔեմփ անելու մասին – 2010-05-20

Բարքեմփը լինելու ա,

էդ հաստատ ա

հունիսի չորսից վեցը – Ամերիկյանում

ինչպես և նախորդ անգամ

բայց ավելի շատ տեղ կլինի

երեք լսարան երկուսի տեղը

մայկա-տրուսիկ կամեցողները

անպայման պիտի գրանցվեն

կամ ափդեյթ անեն ինֆոն

չկամեցողները միևնույն է

թող ափդեյթ անեն

ու ուշադրություն դարձրեք

որտեղ նշվում ա «ես ուզում եմ պրեզենտացիա անել»

եթե պատրաստվում եք՝ նշեք

մոտավորապես պատկերացում կազմելու համար։

Տակ շտո էդ ժամանակ

ցանցառներին (ինտերնետչկներին, ոչ մի պոեզիա) գնալ դաչա

արշավ, հեծանիվ քշելու, ներմուծեք ձերը

զապադլո ա

բոլորը՝ բարքեմփի

կեցցե՜ բարքեմփը` http://barcamp.am , չկոնֆերանսը

Մենք անու՜մ ենք , ուրաաաաաաաաաաաաաաաաաաա

ու հա, Բարքեմփը լինելու ա

էդ հաստատ ա։

barcampevn09 barcampevn10 ամերիկեան համալսարան բարքեմփ համացանց չկոնֆերանս ցանցառներ
ասք UNIX բնավ չլինելու մասին – 2010-05-16

քրոսփոսթ graffiti_am{.lj-user}

qr-code reader բեռնել այստեղից

իսկ հեռախոսով անմիջապես մտեք այստեղ

ու տենց
ԳՆՈՒ֊ն Յունիքս չէ բնաւ ԳՆՈՒ/Լինուքս Երեւանի պետական համալսարան լուսանկարներ մէջբերում տեքնոլոգիաներ քաղաք քյուառ կոդ
ասք շքամուտքի մասին – 2010-05-08

(c) Կարեն Անտաշյան

գտնված է ֆեյսբուկում թափառելուց

քրոսփոսթ graffiti_am{.lj-user}-ում

_ու տենց _
գրաֆիտի լուսանկարներ մէջբերում ֆեյսբուք
ասք սթյուդենթռոքֆեսթի մասին – 2010-05-07

ու տենց
դեղ խումբ երաժիշտներ երաժշտութիւն Երեւանի պետական համալսարան լուսանկարներ միջոցառումներ ռոք ռոք փառատոն փառատոն քաղաք
ասք բնավ փառասեր չլինելու մասին – 2010-05-07

_ու տենց _
երաժիշտներ լուսանկար լուսանկարում լուսանկարներ հայացքը իմ միշտ հեռուն է նայում միջոցառումներ պաստառ ռոք սակրոնդ տիկնիկային թատրոն քաղաք
ասք լապտերով տան մասին – 2010-04-26

քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}

_ու տենց _
լուսանկարներ շէնք քաղաք
ասք չբռենդ շների մասին – 2010-04-25

Ես գիտեմ որ էս թեման սաղի համար խորթ ա, բայց սա իմ մատյանն ա ու ես գիտեմ ինչպես այն օգտագործել։

Ու գրում եմ այն մասին ինչի մասին ուզում եմ։

Շներ։

Մենք ունենք հարց։ Լիքը թափառական շներ։

Հա, գիտեմ որ այլ հարցեր նույնպես ունենք։ Ես հիմա այս հարցի մասին եմ։

Ու հարցը առաջացել ա կրկին հասարակության պատճառով։ Տգիտության, թեթևամտության, և այլն։

Լուծման մի քանի ձև կա։

Ասենք մարդիկ կան կրակում կամ հավաքում սպանում են։

Էդ մի ձևն ա։ Նենց սոց-ռեալիստական ձև ա։ Ստալինի օրոք բոմժերի հետ ել էին նույն ձևի վարվում։

Մի քիչ ավելի կիրթ ձևեր էլ կան։

Ասենք, Նունեն պիտոմնիկ ա պահում։

Իսկ գիտե՞ք որ ոչ մի պիտոմնիկ ռետինե չէ։

Անհնար ա այդքան շուն պահել։

Հա, ժամանակ առ ժամանակ որոշ մարդիկ հավաքվում են, ուտելիք, բան ման, հեծանիվներով պիտոմնիկ գնալ․․․

Անհրաժեշտ ա մարդիկ հասկանան, որ

ա – պետք չէ Հայաստանում ձեռք բերել շուն։ ասենք վերնիսաժներից։ պետք չէ ընդհանրապես ձեռք բերել ցեղական շուն։

որովհետև այն միևնուն է ցեղական չէ։ այսինքն այդքան ցածր որակի է որ ընդհամենը մի տեսակ նման ա լինում իր պրոտոտիպին։

իսկ եթե ուզում եք լավ նման լինի իսկական ցեղատեսակի ներկայացուցիչներին, ապա պետք է

ա․ա – շատ շատ փող ծախսեք ($1500+)

ա․բ – ներմուծեք հայաստան արտասահմանից

բ – եթե այդքան շատ եք շուն ուզում, ու պատրաստ եք էդ պատասխանատվությունը ձեր վրա վերցնել, ինչը ես բնավ խորհուրդ չեմ տալիս ապա փողոցից մի սիմպո ուրախ շուն կամ ձագ վերցրեք, տարեք անասնաբույժի մոտ, թող նայի, ու տուն։

Ու երբ շուն վերցնող մարդկանց մեծամասնությունը դուրս գա այդ նպատակով փողոց, կամ դիմի պիտոմնիկ, ահա այդ ժամանակ, մեր հասարակությունը մի պրոբլեմ կլուծի։ Եվ թափառական շներ չեն լինի։

Հավաստիացնում եմ, ձեզ պետք չէ ոչ «վեհ» «արչավկա», ոչ «վեհ» «րոքֆելլեր»։

Եթե ձեզ շուն ա պետք, ապա դվորնյաժկան իր շնությամբ ոչ մի կաթիլ չի զիճում ցեղական շանը։ Ավելին՝ դիմադրողականությունը բարձր, խելքը նույնպես։

Թեման սպառված չէ, գուցե հավես ունենամ մի այլ օր նույնպես։

Չեմ գրում որովհետև ծանր թեմա է իմ համար։

_ու տենց _
լուծումներ շուն
ասք ուրախ խոհարարի մասին – 2010-04-21

2000 թ, Երևան, Մաշտոցի պողոտա

_ու տենց _
լոմո լուսանկարներ քաղաք
ասք բալկոնչիկի մասին – 2010-04-21

2000 թ, Երևան

_ու տենց _
լոմո շէնք քաղաք
ասք յունայթդ սակայն բնավ ոչ մանչեստերի մասին – 2010-04-21

2001 թ, Երևան

ու տենց
լոմո լուսանկարներ շէնք քաղաք
ասք ուրախանալու մասին – 2010-04-20

_ու տենց _
բուսաբանական դիմանկար էակներ լուսանկարներ նորայր թանաքեան շուն քաղաք ֆրիսբի
ասք հարգանքի մասին – 2010-04-18

Если коротко, то все началось [здесь ][1] и мне кажется не заслуживает такого бурного продолжения․

Однако, решил скопипейстить сюда [ветвь][2] потому что в ней в некоторой мере раскрывается мое отношение к идентичности, культуре, гражданству:
```
Update: вообще можно не говорить «ես քեզ սիրում եմ», можно ничего не говорить, или сказать &#8220;штангенциркуль&#8221;, и все равно будет понятно, если любишь:)
  
 _ու տենց _

 [1]: http://tigrangalstyan.livejournal.com/7918.html?thread=63214#t63214
 [2]: http://4ernilnica.livejournal.com/60245.html?thread=357717#t357717
```
զրոյց ինքնութիւն հայերէն մէջբերում մշակույթ ռուսերեն օտարալեզու դպրոցներ օրենք
ասք պղպջակների մասին – 2010-04-12

– քյարթերը վերջնեն, քո մտքով օրինակ կանցնե՞ր «փուչիկոված» բառը

– չէ բնավ

ու տենց
դիմանկար դրիմֆլեշ լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա քաղաք քիչ կարդա շատ հեռուստացոյց դիտիր
ասք գլխարկ բնավ չլինելու մասին – 2010-04-09

_ու տենց _
գրաֆիտի լուսանկարներ մէջբերում քաղաք
ասք մայթերի լայնության մասին – 2010-04-05

Լայնությունը հասարակական տարածքները սկսեցին պակասել դեռ ութանասունականներին։ Երբ մայթերի (տրոտուարների) մի մասը զբաղեցրեցին նորաբաց կոոպերածիվ սրճարանների և «կոմիսիոնների» անճոռնի մուտքերն ու աստիճանները։ Դա թվում էր «տրամաբանական» քանի որ նոր «օբյեկտների» համար կարծես տեղ չկար։ Գործում էին պետական «օբյեկտները»՝ գրաախանութները, մթերայինները, հացի խանութները, և այլն։ Հետագայում, հանրախանութների տարածքները արդեն վարձով էին տրվում նույն «կոմիսիոն» խանութներին։

Ինձ դեռ այն ժամանակ, իսկ ես երեխա էի, անհանգստացնում էր, որ մայթի չափսը փոքրացել է Երևան քաղաքի ամենատարբեր տեղերում։ Փողոցով անցնելը դարձել էր «տուպո» անհարմար․ պետք էր հա շրջանցել ընդհատակ տանող մուտքերը։

Ու ես մտածում էի՝ չէ՞ որ մեկ(կամ մի քանի) հոգի բացել է այդ խանութը/սրճարանը, և պարզ չէ երբ այն կփակվի, ինչքան ժամանակ կգործի, իսկ այդ մուտքը անցնելու տեղ չի տալիս անհամեմատ շատ քանակությամբ մարդկանց, որոնց մտքին էլ չկա այդ խանութ/սրճարան մտնելը։

Եվ ահա հիմա, անցնելով քաղաքի տարբեր տեղերով ես նկատում եմ դեպի ներքնահարկ տանող այդ անցումները․ լքված, աղբի, ցելոֆանների կուտակման տեղ դարձաց, (քամու պատճառով, ոչ մի պոեզիա) և երբեմն այնտեղ նկատվում են մոռացված «վարձով է տրվում» թղթիկները։

Քաղաքի կենտրոնում, իհարկե, գրեթե բոլոր տարածքները օգտագործվում են։ Բայց նայեք՝ քանի վարձակալող, խանութ, և ուղղություն փոխեց նախկին «Օրֆեյ» խանութը, իսկ հիմա կարծես կրկին փակ է։

Բայց դա կենտրոնում։ Գնացեք, ասենք, Արշակունյաց, անցեք նախկին «Հայրենիք» կինոթատրոնի մոտակայքում։ Ոչ մի գործող խանութ ներքնահարկերում, միայն մոռացված մուտքեր են։ Իսկ քայլելը այդ փողոցով դժվար է։ Չե, մենակ քայլելը դեռ լինում է։ Բայց երկուսով՝ արդեն բարդ է։ Ես գրեթե ամեն օր անցնում եմ այնտեղ առնվազն մեկ գործընկերոջս հետ։ Զբոսնելու ժամանակ մենք զրուցում ենք։ Բայց մեր զրույցը ընդհատվում է՝ մեկ պատով, որը գարեջրի տուփերից է կառուցված մայթի մեջտեղում, մեկ այդ հիմար ոչ մի տեղ տանող աստիճանների պատճառով, մեկ նոր «օբյեկտի» կողմից տեղադրված հիմար սյուների պատճառով։

Այո, հնարավոր է կամ անցնել մեկը մյուսի հետևից, կամ շրջանցել պատնեշները տարբեր կողմերից, երբ նրանք մայթի մեջ տեղն են։

Իսկ «Հայրենիք»-ի դիմացը անկյունագծով կա պարկովկայի տեղ։ Հենց մայթի, հենց տրոտուարի վրա։ Նույնիսկ գծած է այդ տեղը։ Իսկ անցնելու տեղ չի լինում երբ մեքենանրը այնտեղ կանգնած են։ Պատին քսվելով է անցնում ժողովուրդը։

Այդ ամենը ստորացնում է, նվաստացնում է։ Ու ստորացնում է բոլոր անցողներին, լինեն նրանք մեծահարուստ, բոմժ, պրոլետար, թե բոհեմի ներկայացուցիչներ։

Այդ իսկ պատճառով ես ունեմ մի երկար ցանկ քաղաքում, որտեղ չեմ սիրում անցնել։

Որովհետև այնտեղ անցնելը՝ դիսկոմֆորտ է։

Մի քանի լավ բան եղավ՝ սիրահարների այգին (որը անվանափոխվել է դեռ 1984 թվին, պարզապես շատերը այդ մասին իմացան վերջերս), հարավ-արևմտյան/բանգլադեշ, և Ավանում այգիների զարգացումը։ Վերջին երկուսը տեղով նենց դիսկոմֆորտ էին, որ միևնույն է խուսափում եմ նրանցից։ Ինչու՞ են դիսկոմֆորտ։ Որովհետև տուփերի մեջ հաճելի չէ, գեղեցիկ բան չկա, անելու բան էլ չկա։ Այնտեղ անելու բան ունեն միայն այնտեղ ապրողները։ Ու դա այլ պրոբլեմ է որի մասին առանձին կգրեմ։

Եվ ընդհանուր առմամբ կանաչ հասարակական տարածքները կտրուկ պակասեցին։ Օպերայի շրջակայքւմ զբոսնել արդեն վաղուց չի լինում։ Տեղ չկա զբոսնելու։

Հա, հրապարակն էր մնացել։ Դատարկ հրապարակը՝ ի՞նչ։ Շուրջը ալլեյաներ կային։ Այն տեղով կարելի էր զբոսնել։ Հրապարակը ռեալ օգտագործվում էր երբ անկունագծով անցնելով ճանապահրն ես կտրում, կամ եթե խաղում ես այնտեղ, կամ եթե հավաք ա։

Իսկ առորյա զբոսնելու համար ծառերի հովի միջի ալլեյաներն էին։

Հիմա այնտեղ կարելի է գտնվել միայն փող վճարելով՝ սեղանիկ վարձելով։

Ես այդ կորուստը շատ ծանր եմ տարել։ Ու ես շատ հազվադեպ եմ զզվանք զգում։ Բայց սա այն դեպքն է երբ ես զզվում եմ այնտեղի սրճարաններից, քանի որ նրանք մեր տարածքը, իմ տարածքը – խլել են։ Այդ պատճառով ես այդ սրճարաններում չեմ լինում, որ իրանց չվճարեմ։

Մի անգամ «բլոգերների» հանդիպում էր, հավաքվում էին Բաղրամյանի վրա, հետո չգիտես ինչու տեղափոխվեցին Աբովյան։ Աբովյանի այն սրճարանը, որտեղ առաջ բուլվար-փողոց էր։ Երևանին յուրահատուկ բուլվար-փողոցն էր։ Անի հյուրանոցից մի քիչ բարձր։

Անունը սրճարանի շատ կեղծ էր՝ «յոթանասունականների Երևան» կամ ինչ որ տենց բան։ Շատ ծարավ էի, ու սոված։ Այլ տեղ լիներ, լիքը բան կպատվիերի, բայց ո՞նց ես կարող էի վճարել նրա համար, որ իմ փողոցով ես այլևս չեմ կարող անցնել այնպիսի կոմֆորտով ինչպես առաջ։

Ես ոչ միայն չպատվիրեցի ոչ մի բան, այլ և ցվրվեցի քիչ անց, քանի որ հասկացա․ կոմպանիան իմը չէ։ Ու պարզ է ինչու են իրանք այդ սրճարանում։ (Կայֆոտ ցվրվելու ձև ունեմ, թե իբր կներեք, մայրիկս չի թողնում ուշ տուն վերադարնալ)։ Իսկ իրանք չհասկացան, մտածեցին ես էկոլոգ եմ այդ պատճառով եմ անհանգստանում մի երկու կտրած ծառի համար։ Էկոլոգ էի ներկայացել էլի։ ՎՎՖ-ից։

Ու ոչ միայն այդ սրճարանը․ կենտրոնում ինչ կատարվում է՝ աղետ է։ Աբովյան փողոցի վրայի տուփերը, Սայաթ-Նովայից մինչև Մոսկովյան։ Ո՞նց ա ձեր ձեռքը գնում այնտեղից բան առնել։ Ո՞նց։ Ցավոք, այնքան երկար կարող եմ շարունակել ցանկը։

Հիմա լավ․ Ի՞նչ ենք կորցնում հասարակական տարածքների հետ։

Հասարակական տարածքը դա այն հիմքերից մեկն է, որը բնակիչներին աջակցում է իրենց հասարակություն զգալ։ Քաղաքացի զգալ։

Երբ հասարակական տարածք չկա, բնակիչները մեկուսանում են։ Նրանք առանձին-առանձին իրենց այսօրվա մանր հոգսերի մասին մտածող մարդիկ են։

Նրանք հասարակություն չեն այլևս։

Կարծում եք սլուչա՞յնո որ օպերայի հրապարակը չունենք էլ։ Երկու հրապարակ ունեինք։ Մեկը՝ պաշտոնական, փուչիկներով ցույցերի, կյանքը ինչ լավն է կեղծ վիճակների համար, իսկ մյուսը՝ ժողոովրդի։ Թամանյանը ժողովրդական տուն էր չէ նախագծում։ Ո՞րտեղ էին հավաքվում Տիգրան Պետրոսյանի շախմատի տուրնիրներին հետևելու համար։ Լենինի հրապարակու՞մ։ Բնավ ոչ։ Ժողովրդական հրապարակում, որը այժմ կոչվում է «ազատության» բնավ չի գործում։ Ինչպես և ազատությունը։

Մենք սոցիալ ենք, ու անսոցիալ մնալը հասարակությունը տանում է ոչ առողջ լինելուն։ Այո, այն նույնպես լինում է առողջ կամ վատառողջ։

Ես հիանում էի նրանով, թե ինչ առողջ է մեր հասարակությունը, ինչ հավես է հասարակական տրանսպորտից օգտվելը, նույնիսկ մարշուտկաներում։ Բայց այսպես գնա՝ անցողիկ է․ Մեծերին տեղ տվող չի լինի մի տաս տարի անց, փողոցներում զրուցող նույնպես։ Միայն փոքրիկ կոմպանիաներ, ախպերություններ։ Կլինի տիպիկ պոստ-ինդուստրիալ կապիտալիստական հասարակություն, երբ բոլորը միայն իրանց մասին են մտածում, իսկ ինքնասպանությունների թիվը, որը առողջ հասարակության լակմուսային թուղթն է՝ կտրուկ կաճի, ինչպես եվրոպայում։

Կարծես սենց էլ լինելու է։ Իսկ Երևանցիները որպես շերթ, որպես քաղաքացի, որպես քաղաքը (այսինքն իրենց իսկ հայրենիքը) սիրող ու գնահատող շերթ վերանալու են։ Իսկ եթե չեն սիրում, կոմֆորտ չեն զգում, Երևանյան կյանքով չեն ապրում, էլ ի՞նչ են ստեղ անում։ Կգնան էլի, ով կարա։

Ու հետո կասեք՝ հայ ազգի լավագույն զավակները հարստացնում են այլ քաղաքակրթություններ։ Բա ինչի՞ համար չգնան։

Փողի համար չեն գնում բնավ։ Գնում են այն պատճառով որ այստեղ չեն սիրում ապրել։ Իսկ ի՞նչ ա մնում սիրելու։ Մի բան ունեինք՝ հասարակություն

Ու դա է պատճառը, որ այսքան մարդ դեմ է ամառային դահլիճը քանդելուն։ Երբ Մելիքը ասաց՝ Սինեմատեքի ու Լանգլուայի պատմություններն են հիշեցնում – ես ժպտացի։

Որովհետև նույն տպավորությունը իմ մոտ էր։

Լանգլուա, Սինեմատեք, հասարակական վայր։ Լրիվ նույնն էր։

Ու հուսով եմ քանդեն թե չքանդեն, այս պահը կլինի հասարակության զարթունքի խթանիչ։ Ու մենակ մենակ չեն կանգնելու տղերքը «Սևան» հյուրանոցի մոտակայքում, կամ նախկին ակադեմիայի շենքի մոտ։

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ հոգեբանութիւն
ասք քուիզելու մասին – 2010-04-02

Տրոյի մոտ առաջին անգամ քուիզին մասնակցեցին

Նորայրը, Հովիկը, ու Տիկոն, որը հայտնի է սուղ շրջաններում որպես Ուխտանես։

Թիմի անունը՝ Տղինիտէ՛

Արդյունքում՝ երրորդ տեղ, հաշիվը՝ 221 ։Ճ

Ժիրաֆն, Արմանը, ու Մարիամը՝ առաջին, 231 հաշվով։

Հիմա նշում ենք։

_ու տենց _
անկապ ու տենց
ասք սրճարանի մասին – 2010-04-01

_ու տենց _
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն մէջբերում շէնք քաղաք
ասք թերթիկների մասին – 2010-03-26

ու տենց
քաղաք
պատմություն կենդանի և օրգանական քաղաքի մասին – 2010-03-26

Սուրեն տեր-Գրիգորյանը, «Քաղաք» հեռուստահաղորդման համահեղինակը, խոսում է կենդանի քաղաքի ու քաղաքացի լինելու մասին։

Հաղորդման այլ մասերը կարող եք դիտել իմ յութուբ ալիքում

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ քաղաք
պատմություն շաքարյանի մասին – 2010-03-21

interesting fact:

the only academician Sakharov memorial is located in Yerevan, Armenia. (right near my parents house).

_ու տենց _
գեթ դը ֆաքթս ու տենց
ամառային դահլիճ – 2010-03-19

վիա Սարհատ

_ու տենց _
լուսանկարներ ճարտարապետութիւն մէջբերում շէնք քաղաք
պատմություն փաստերի մասին – 2010-03-19

հետաքրքիր փաստ՝ օպերայի շենքի տեղը առաջ եկեղեցի կար։

_ու տենց _
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ գեթ դը ֆաքթս կինո «Մոսկվա»
պատմություն տրամաբանական հարցի մասին – 2010-03-19

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ էկրանահան կինո «Մոսկվա»
պատմություն մաքրասիրության մասին – 2010-03-19

հարց տաքսիստին։

– իսկ դուք ո՞նց եք վերաբերվում կինո «Մոսկվայի» բացօթյա դահլիճի ոչնչացմանը։

– հա, երեկ տելեվիզրով տեսել եմ, տո իմ վեջը չի, ես ոնց կինո չեմ գնում, տենց էլ եկեղեցի։

– մոյկա հո գնում եք՞

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ զրոյց կինո «Մոսկվա»
պատմություն պետրոս սակայն ոչ պողոսի մասին – 2010-03-19

Սա հենց այն դեպքն է, երբ փոփոխությունները սկսվում են ներքևից։ Ու սա կոչվում է հասարակության ինքնակազմակերպում։

Ու այստեղ, երբ չկա քաղաքական, կամ կրոնական/հակակրոնական երանգ, դա շատ լավ երևում է։

Մարդիկ կան, ով զգում է իրենց քաղաքացի, այսինքն այս քաղաքի բնակիչ։ Նրանք գնահատում են ժառանգությունը, գնահատում են իրենց քաղաքը, ու չեն ուզում այն կորցնել։

Դա սպոնտան, ներսից եկող շարժում է։

Ու այն փաստը, որ ֆեյսբուկյան խումբը մեծացավ, այն փաստը, որ ստորագրությունների հավաքը հաջող է ընդանում, այն փաստը որ շատ են մտահոգ մարդիկ, հենց դա, դուխ տվեց քաջալերեց նույն ճարտարեպետների միությանը, որը այլապես կջայլամանար ու ծպտուն չեր հանի։

Իսկ եկեղեցականները զաբիվայուծսյա։ Եթե ճարտարապետները չլինեին, ո՞վ էր իրենց բացատրելու, թե այս անտառի միջի եկրւ քարը արժեք ունի, ո՞վ էր հասկանալու, որ ասենք, Զվարթնոցը՝ գլուխգործոց էր։

Ու ակնհայտ է, ինչու էին երեկվա հաղորդման մեջ Շուռն ու Միսակը նենց անկեղծ ու շվարած, իսկ Արծրունին ու Կոմիտասը վառ օրինակ էին որ դերասանություն անելը բարդ է։

Ի՞նչ են անում վատ դերասանները։ Ունակ չլինելով արտահայտել զգացմունք, նրանք, փորձում են ձայնը բարձրացնել, բղավում են։ Ու այդպես էլ Վահանն ոը Կոմիտասը «Անաստվածներ» բացականչելով էին խաղում։

Ու եթե նույնիսկ նրանք ավելի լավ կառավարեին իրենց, միևնույն է երևում էր, որ կեղծ են իրենց բառերը։ Հա, իրականում թքաց ունեն մեր քաղաքի վրա։ Բայց երկուսն էլ դրել էին իրանց իրանց երազած հավատացյալ ֆանատիկների տեղ։

Իրանք հա փորձում էին խոսակցություն հունը փոխել, պնդելով որ սա հակաեկեղեցական ակցիա է։ Բայց հեչ համոզիչ չէր։ Հասավ նրան, որ Շուռը ասում էր՝ «մենք եկեղեցի կառուցելու դեմ չենք», իսկ անմիջապես իրան ընդհատելով Կոմիտասը բղավում՝ «սա եկեղեցու դեմ է»։

Տենց էլ պետք է լիներ։

Մի քանի հետաքրքիր պահ կար Պետրոսի հաղորդման ընթացքում։

Ինձ ամենաշատը դուր եկավ, երբ Արծրունին ասաց՝

– Ես կխոսամ այդ մասին, եթե մենք հիմա այ այստեղ փռենք նախագիծը շենքի ու կքննարկենք։

Ու այստեղ Շուռը նենց անկեղծ շփոթվեց։ Նա կամաց զարմանքով արտասանեց՝

– Ու՞մ հետ։ Ձե՞ր հետ։

Երբ Պետրոսը հարցրեց Կոմիտասին, ինչի՞ չեն կարող մի հարյուր մետր այն կողմ կառուցել իրենց եկեղեցին, նա պատասխանեց, որ սպոնսորը հենց այդ տեղում է ուզում, ու այնտեղ է վճարելու։

Նենց հարց ծագեց, իսկ եթե սպոնսորը պահանջեր Հանրապետության Հրապարակի մեջտեղում կառուցել, կկառուցե՞իք։

Հետո Կոմիտասը պնդում էր, որ սա այն տեղն է, որտեղ եկեղեցին կանգնած էր, ու Շուռը ուղղեց, որ այդ տեղը չէր։

– Եկեղեցի ասելով ես հենց հիմքի տեղը ի նկատի չունեմ – պատասխանեց Կոմիտասը, եկեղեցի ասելով ես դրա ամբողջ տարածքը ի նկատի ունեմ։

Ու ստեղ հասկանալի եղան Միսակի խոսքերը՝

– Երբ Կլինտոնին հարցրել են, թե սեքս արել ա Մոնիկայի հետ՝ պատասխանել ա որ չէ։ Երբ ապացույցներ գտան, ասեց՝ ես դրան սեքս չեմ ասում»։

Թեև Միսակը շատ վեհ էր խոսում ու հասկանալի չէր երևի լայն մասսաներին։

Արծրունու փորձերը վիճել ինչքանով է դա արժեքավոր շենք ակնհայտ տապալվեցին, քանի որ իրան ոչ ոք չի հարցնում երբ սաղ ճարտարապետները մեկի պես կանգնած պնդում են որ արժեքավոր ա։

Ընդհանրապես, Արծորւնին շատերի աչքից ընկավ, վստահ եմ այդ ընթացքում, այդքան անկապ ու հիմար էր իրան պահում։

Հա, նա ասաց որ իրա տատիկը նույնիսկ ԿԳԲ-ում մի քանի օր ա անցկացրել բոլշեվիկների պատճառով, և հաղորդումից հետո ֆեյսբուկյան խմբում մեկնաբանություն տեսա՝ «պրիլիչնիե լյուձի մենշե չեմ նա նեսկոլկո լետ վ կԳԲ նե զաձերժիվալիս»

Ու Միսակը լավ ասեց, որ պարզապես չինովնիկական սխալ ա ու պետք ա ուղղվի։

Շարունակելի

ու տենց
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ կինո «Մոսկվա» հիվանդը հիմար է քիչ կարդա շատ հեռուստացոյց դիտիր
պատմություն ստորագրելու մասին – 2010-03-15

(c)

This is a link to the online petition: http://www.petitionspot.com/petitions/moscowcinemahall

_ու տենց _
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ ազատութիւն լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» շէնք պետիցիա
պատմություն «nature rocks» փառատօնի մասին – 2010-03-12

Nature Rocks,

Moscow Cinema open hall, Yerevan,

28.10.09

_ու տենց _
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ Արմենիան Սփեյս Սթեյշն դիմանկար լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» որդան կարմիր քաղաք

պատմություն քշելու մասին – 2010-02-25

25833_327914664126_799369126_3488767_3085935_n



 [այստեղից ][2]
  
 _ու տենց _

 [1]: http://norayr.am/weblog/uploads/2010/02/25833_327914664126_799369126_3488767_3085935_n1.jpg
 [2]: http://zabriskie-point.livejournal.com/229293.html?thread=2577581#t2577581

լուսանկարներ հեծանիւ մեկնաբանութիւն մէջբերում նորայր թանաքեան ցիւրիխ քաղաք ֆոտո

պատմություն Սվեետայի ցուցահանդեսի մասին – 2010-02-21

մնացածը այստեղ

_ու տենց _
ԷյՋեյԶեթ Սփեյս լամպոչկա լուսանկարներ միջոցառումներ սվետլանա բոգոմոլովա Սվետլանա Բոգոմոլովայի ցուցահանդես ցուցահանդես քաղաք ֆոտո
ասք խոսքերի մասին – 2010-01-15

օրերից մի օր գեղարդի մոտակայքում քարանձավի մեջ

_ու տենց _
գեղարդ ես քեզ սիրում եմ երաժշտութիւն խոսքեր հախուերդեան հայկական երաժշտութիւն տեսանիւթ քարանձավ
ասք ռոբոտների մասին – 2009-12-14

_ու տենց _
ամերիկեան համալսարան առնետ արմռոբոտիքս լուսանկարներ Հայաստան միջոցառումներ ռոբոտիքս ռոբոտները և մենք
պատմություն այս անգամ ոչ այնքան փիս կամավորի մասին – 2009-12-09

Փիս կորպսի կամավորները նահանգների որ ասես փախած տեղերից չեն լինում։ Նրանցից մեկը, վերադարնալով շրջանից Երևան ասաց ՝

– Այսպիսի մեծ քաղաքում դեռ չեմ ապրել։

– Այո, Երևանը համեմատաբար մեծ քաղաք է։

– Չէ, ես Սիսիանի մասին էի ասում։

ու տենց
ու տենց պատմութիւն Սիսիան փիս կամավորներ
պատմություն փուչիկի և ծաղիկի մասին – 2009-12-06

իսկ այսօր Օտտոյի հետ զբոսնելուց՝

քրոսփոստ graffiti_am{.lj-user} -ում։

_ու տենց _
գրաֆիտի լեոնիդ ենգիբարեան լուսանկարներ Հաուս նորայր թանաքեան
պատմություն գերմա-նացիների մասին – 2009-11-02
```
 [Արտավազդի մատյանից ][1]

_ու տենց _

 [1]: http://art-yeg.livejournal.com/12011.html
```
Գերմանիա Հայաստան մէջբերում պատմութիւն ջազ ֆաշիստներ
պատմություն գրկվելու մասին – 2009-11-01

_ու տենց _
լուսանկարներ մարդիկ յարաբերութիւն սեր վուլգար ես Մուշեղ քաղաք
պատմություն միքշերի մասին – 2009-10-18

ու տենց
լուսանկարներ Հայաստան միջոցառումներ ստոպ ակումբ

պատմություն եղելությունը պարզելու մասին – 2009-10-15

Մեր ուսանողուհի, կոմերիտուհի, ու պարզապես գեղեցկուհի Դանիելին նեղացնում են։



[այստեղից][1]

Մի գնացեք Հայաստան թռուցիկներ բաժանելու։
  
Հայաստանում չար ոստիկաններ են,
  
Հայաստանում չար ղեկավարներ են,
  
Նրանք ձեզ բերման կենթարկեն,
  
Նրանք ձեր ելեղությունը կպարզեն,
  
Մի գնացեք Հայաստան թռուցիկներ բաժանելու։


     


  
_ու տենց_

 [1]: http://www.7or.am/hy/news/2009-10-15/7502/
 [2]: http://norayr.am/weblog/uploads/2009/10/101866509126.jpg

1915 1984 լուսանկարներ Հայաստան ցեղասպանութիւն

պատմություն հաճույք ստանալու փորձի մասին – 2009-10-15

ու տենց
2009 էրեբունի Երեւան լուսանկարներ Հայաստան միջոցառումներ

պատմություն դավաճանության մասին – 2009-10-11

Գասպարը [գրում է][1]՝

<br /> Не знаю, кто это запускал &#8211; но молодцы реббята 😉



«դավաճան» բառով նկար փնտրելը բացահայտեց սա՝


     


  
[այստեղից][3]
  
սա՝
  

     


  
[այստեղից][5]
  
ու
  
 [սա][6]

_ու տենց_

 [1]: http://nm-work.livejournal.com/242953.html
 [2]: http://norayr.am/weblog/uploads/2009/10/3589_111749.jpg
 [3]: http://www.armworld.am/detail.php?lang=_arm&paperid=3589&pageid=111749
 [4]: http://norayr.am/weblog/uploads/2009/10/Presentation-davachan1.jpg
 [5]: http://sard.hetq.am/archives/tag/դավաճան
 [6]: http://www.7or.am/blog/?p=1031

1915 լուսանկարներ Հայաստան հետազօտութիւն հղում մէջբերում ցեղասպանութիւն

պատմություն դեմոդեկոզոտ շան մասին – 2009-09-10

Это очень старая история, и у меня долго не получалось ее записать и выложить. Отчасти потому, что хотел проиллюстрирвать видео файлами, а их не было раньше под рукой, чтобы залить в ютуб, а отчасти потому, что не знал, на чем все-таки остановиться, написать ли историю целиком, как было?

Итак, мы с Лилькой и Отто проходили по Алек Манукяна, и не сразу заметили это существо. Оно обошло нас справа, сошло с тротурара на проезжую часть, и только когда его осветил белый свет придорожной лампы, Лилька воскликнула:

– Норик, что это?

– Похоже на собаку, правда? – сиронизировал я.

– Да? Да… а что с ним?

У него не было шерсти. С левой стороны, откуда он нам был виден. Можно было лишь заметить выдающиеся ирокезом волосы около позвоночника – видимо, с другой стороны, собака не была так повреждена.

– Демодекоз… стригущий лишай – какая нить такая фигня – ответил я равнодушно

– Хммм… а как это лечится? – поинтересовалась Лилька

– Или легко и просто одним уколом ивомека, но там вопрос, от него больше вреда или пользы, он сильно бьет по всем органам… а еще от него умирают боксеры и колли… по непонятным причинам.

– А другой способ? – настаивала Лилька

– Мази – долго, иногда месяцами – ответил я, так как помнил, как свою колли Эльбу лечила Лусине.

– А может возьмем у Наташи лекарство и уколем его? – предложила Лилька

“Ну вот, подумал я. Маленькая еще. Верит еще. Хотя это мне и нравится, ведь правда?” – пронеслось.

– Всем не поможешь – черство отрезал я.

– Но этой конкретной собаке поможешь? – возразила она.

– Ну, посмотрим, – неразборчиво замял я тему.

Через некоторое время мы зашли к Наташе(ветеринару), и Лилька завела с ней разговор о демодекозе. Наташа предложила мне взять шприц с ивомеком, носить с собой, и уколоть в следующий раз, когда попадется на пути. Я было хотел взять, но подумал, что меня часто менты тормозят, а я привык нахально себя вести, и на угрозу отвезти меня в участок отвечаю, что у меня с этим проблем нет. Подумал, а что если у меня с собой шприц будет – иди и обьясняй, что для дворняжки лекарство. Кто поверит? Короче , шприц тогда предпочел не брать. И о собаке предпочел забыть.

Все бы было хорошо, если возвращаясь домой с работы, я бы не встретил его под аркой около юридического факультета:

Что-то во мне тогда щелкнуло. Лилька все же повлияла, я стал верить, что да, этой конкретной собаке можно помочь. И вполне в моих силах. Поэтому заметив в универском парке собачников, я попросил их не проходить через арку, чтобы не спугнуть дворняжку, а зайдя домой, и обняв Лильку, я бросился к телефону.

– Наташа, очень тебя прошу, я и за ивомек заплачу, и за бензин – приезжайте уколем эту собаку! Да да, нет – мы с Лилькой ее подержим, а ты уколешь! ОК, жду около главного корпуса университета.

Только Наташа могла согласиться. Я не знаю другого ветеринара в Ереване, кто согласился бы приехать уколоть дворняжку. Или согласился бы так легко.

Однако меня ждал отрезвляющий ушат холодной воды:

– Кто это будет ее держать? – подозрительно спросила Лилька

– Мы – я и ты – воодушевленно ответил я

– А ты меня спросил – с укором поинтересовалась она

– Ну я думал… ладно, собираемся – я захватил джинсовую куртку, длинный поводок, достал из холодильника какую-то дряную колбаску – и через несколько минут мы с Лилькой стояли под той самой аркой и смотрели на собаку.

– Ладно, ты иди жди Наташу около унива, а я пока буду его подкармливать колбаской, чтобы он не надумал уйти – предложил я.

Ну вот так бросаю я ему колбаску, он ею брезгует, если в пыль попаду, и жду. Ожидание штука сложная. Не выдержал, побежал на пост к Лильке. Нет? Нет их еще? Бегу обратно. Опять колбаска.

Подкармливаю. Потом к Лильке. Неужели не приехали? Обратно. Лилька. Арка. Собака пропала.

Черт возьми, где ты? Я стал нервничать. У арки, как у палки два конца выхода. А собаки двигаются быстро. Если я пойду не в ту сторону, то скорее всего, его потеряю и не найду сегодня.

Почему-то решил двигаться в сторону центрального корпуса, и нагнал его где-то там. Увидев меня, собака решила, что назойливое внимание подозрительно и ускорила шаг. Я понял, что лучше издалека за ним последить, чем ходить в ногу лапу. Собака дошла до факультета физики и плюхнулась около ступенек, под солнцем. Я тихо подошел, и кинул ему колбаски. Попал по морде. Выражение ее морды говорило:”Фи, швыряются тут всяким”, она встала, поднялась по ступенькам прямо к двери физфака и там уснула.

“Замечательно”- подумал я, и присоединился к Лильке, ждать Наташу, и поглядывать время от времени не смотался ли наш приятель.

Наташа приехала на ниве с Овиком(тренером), и еще Овиком(не тренером).

– Ну где он?

Я провел их и мы впятером стали подниматься по ступенькам. Собака приоткрыла глаза, и увидев банду решила ретироваться от греха подальше… незаметно пройдя между нами. Мы заслоняли весь проход. Вот пока он думал пройти, я накинул на него поводок. Хотел поймать за шею, промахнулся.

Поводок обхватил его из под живота. Лысый песик запаниковал, и повернувшись, стал бессильно кусать поводок.

– Да он старый – заметила Наташа увидев стершиеся зубы.

При кусании он издавал странные шипящие звуки, и мне стало его так жалко в этот момент, что я решил его отпустить, только бы он так не нервничал.

– Давайте его отпустим – пролепетал я

– Какой отпустим, ара! – возмутился Овик – А ну давай мне шприц! Тааак, а теперь одень на руку куртку, а теперь поверни ее так, чтобы в два слоя. Хорошо. А теперь дай мне поводок!

И так, удерживая одной рукой поводок, Овик другой сделал иньекцию. К этому времени собака уже устала, и просто растерянно стояла, глядя в бесконечность перед собой. Она лишь немного дрогнула в момент, когда игла проткнула кожу. Видимо ее меньше всего волновал укол.

– Нет ты смотри, кожа да кости – посетовала Наташа.

– Все, отпускаем – сказал я

Мы отпустили собаку, она отошла от нас на несколько шагов и стала нас любопытно рассматривать.

Я собирался расплатиться, и благодарил Наташу

– Норик, ну перестань… какие деньги… постой я тебе что-то хотела сказать но забыла

– Ты ему хотела сказать, как его дальше кормить – сиронизировал Овик

– Ах да, точно! Витамины ему давать надо! Демодекоз означает ужасно низкий иммунитет!

– Ага, как я ему витамины…

– В колбаску, Норик, в колбаску

И они уехали. А я стал переживать, что может, у этой дворняжки есть кровь колли, вытянутый нос, и может мы его убили. А вечером того же дня во время прогулки с Отто, он проходил рядом, подошел, повел носом, понюхал издалека, и побежал дальше по своим делам. Я обрадовался очень.

А потом шерсть у него вырастала на глазах, и каждый раз, когда я его видел, он был все более пушистым. Наташа уехала в отпуск в Кобулетти, и вторую иньекцию я сделал самостоятельно. Встретив пса под той же аркой, когда днем заходил с работы домой погулять с Отто.

Интересно, что второй раз он просто позволил подойти к себе, и уколоть. А я не защищался, не одевал куртку. Просто подошел, уколол.

Мне даже показалось, что он связал свое улучшение с иньекцией.

– Ага, как же – рассмеялась Наташа когда я сказал ей об этом

Я стал часто встречать его. По утрам выходя на работу, или гуляя с Отто, видел, как он приходил попить воды у фонтанчика памяти жертвам второй мировой. И если раньше он все больше прятался, незаметно лежал в травке, то потом настроение у него улучшилось, он нашел себе друзей, стал тусоваться, да и поселился рядом с одной сукой в том же садике.

Через год наш приятель представлял из себя такое вот милое зрелище.

Сука жаль была нервная. Вообще, у меня есть теория, что охотники/отсрельщики дворняжек, стараются не ловить/убивать/отстреливать сук, особенно нервных и агрессивных. Потому, что знают, что от них напрямую зависят их будущие заказы и следовательно – заработок.

Что они еще умеют, кроме как собак стрелять?

Так вот сука была нервная и лаяла только завидев нас с Отто. Или иногда на людей. И приятель наш стал с ней за компанию лаять. Ей даже удовольствие доставляло, когда она могла его спровоцировать. И как-то раз, днем, когда я проходил мимо унива по дороге домой, погулять с Отто – заметил, как он лает на приближающегося типа. А тип нагнулся, схватил камень и коварно подошел к нему, ударил камнем по голове, и убежал. А собака даже не испугалась, проигнорировала и камень и боль. Такой крепкой психики у дворняжек обычно не бывает.

Это не важно, важно то, что тогда я понял, что у него уже есть враги.

Я хотел его пристроить. Но кому пристроишь старого слабого пса? Я тока его подкармливал иногда.

Однако зимой, когда стало очень холодно, я посоветовался с Лилькой, и мы решили его взять. Она сказала, что будет его выводить, и возьмет на себя ответственность.

И как-то вечером мы собрались, взяли поводки, чтобы его забрать. Но было поздно, я был уставший, как всегда недоспавший. И решил отложить на следующий день, потому, что сложно было бы в ту ночь. А на следующий день мы были заняты, не то забыли, а еще на следующий день, я после работы зашел в Айгестан, купил чего-то, как всегда, и пошел по Чаренца домой.

Шел мелкий снег. Недоходя до факультета биологии я увидел нашего “приятеля” валяющегося на боку

Снег тихо покрывал его мордочку. Мне стало плохо, я не понял, и у меня был денайял.

Рассказал Лильке. Мы пошли вместе на него посмотреть. Снег еще больше накрыл его.

– Он хорошо выглядит – сказала Лилька нагнувшись, и осмотрев внимательно

– Трупы хорошо не выглядят

– Ну… я имею в виду, он не от голода/холода похоже умер

– Машина?

– Знаешь, все-таки никаких видимых повреждений

– Отравили наверное. У него были враги.

– Наверное.

Через несколько дней я встретил знакомого еще с мерии чикиста. Он увлекался собаками, и сказал:

– Տեսա՞ր, խփին էն մեծ բոլոնկին (Увидел? Ударили/пристрелили ту большу болонку)

– Ո՞վ։ Ինչի՞։ Ավտո չի խփե՞լ։ (Кто? Зачем? Машина сбила может)

– Ինձ թվում էր խփել են։ Բայց ինչ լավն էր։ Ոնց որ մեծ սիրուն բոլոնկա լիներ։ Բայց դե խփին։ (Кажется убили. Но какая она милая была. Как большая пушистая болонка. Ну теперь)

Я даже разозлился на этого чикиста. Но он вообщем не плохой человек хоть и чикист.

Вот такая история. Не поучительная. Месседжа в ней нет. Вопроса, стоило ли вмешиваться в его жизнь и лечить – я не поднимаю. Тогда думал, что может и не стоило. Но вмешался. Потому, что он бы все так же скрывался, и вел себя тихо, незаметно валялся в травке. Был бы осторожен. А так связался с сукой, и на тебе cherche la fam неприятности. С другой стороны, “Ю невер ноу” как любит говорить с особо индусским акцентом одна моя приятельница. Еще – “история не терпит сослагательных наклонений”. Еще – “I take risks, sometimes patients die. But not taking risks causes more patients to die, so I guess my biggest problem is I’ve been cursed with the ability to do the math.” (c) House M. D. Сейчас я знаю, что точно иначе поступать было бы не рационально. Но не уверен, что в аналогичной ситуации также поступлю. Де инч асем? у тенц!

А вчера у Лильки был день варения. А я скомпилировал силфид мейл клиент и запустил.

Думал настроить свой новый мейл на arnet.am… А смотрю – в силфиде старые письма, 2003-го года.

Это со старых времен в моей домашней папке остались. И много от Лильки. Очень много. Почитал. Такой вот вечер воспоминаний в твой день рождения, Лиль. Ну да, для нас ведь не впервой, что я с тобой так иногда общаюсь через ЖЖ. Пишу, зная, что иногда читаешь меня. Ну с днем рождения, что ли.

ու տենց
Երեւանի պետական համալսարան հիվանդը հիմար է մարդասիրութիւնը գերագնահատուած է մարդիկ շուն Չարենցի փողոց պատմութիւն տեսանիւթ
պատմություն ոչ ֆրի հոթ պորնի մասին – 2009-08-30

ու տենց
լուսանկարներ Չարենցի փողոց պորն
ևս մի պատմություն համալսարանի ծաղիկների մասին – 2009-08-02

Դա 2007-ին էր։

Օտտոյի հետ մտնում էի համալսարանի բակը, տեսնեմ՝ ծաղիկներ են տնկել կենսաբանականի մոտ։

Նենց սիրուն էին, մտածեցի, որ Օտտոյին այն կողմերը այլևս չեմ թողնի, որ հանկարծ չտրորի ու չփչացնի։

Հետո տեսա, որ լիքը մարդ կա, ու հեռուստատեսության մեքնա, հասկացա որ ինչ որ «կարևոր» դեմք ա եկել համալսարան։ Հետո իմացա, որ նախարարներից բարձր դեմք։

Բայց այս պատմությունը իր մասին չէ, այլ ծաղիկների։

Երեկոյան, երբ գործից վերադառնում էի, տեսնեմ՝ ծաղիկների տեղը միայն փոսեր են մնացել։

Դե որովհետև արդեն կերևոր պաշտոնյան գնաց, ու ծաղիկները իրենց ֆունկցիան արդեն կատարել են։
Երեւանի պետական համալսարան պատմութիւն
պատմություն համալսարանի ծաղիկների մասին – 2009-08-02

“мы так любили сидеть на бордюрах у фонтана”

“но вы посадили там цветочки и травку”

“и мы там сидеть больше не могли”

“через некоторое время появились ‘удобные’ скамейки”

“это, конечно, хорошо”

“так вы навязали нам ваше представление о том, как и где нужно сидеть”
Երեւանի պետական համալսարան պատմութիւն
պատմություն հեծանից նորոգողների մասին – 2009-08-02

Աջից Կառախանն է՝
```
           _ու տենց_
```
լուսանկարներ քաղաք
2009-08-02-419 – 2009-08-02
```
         _ու տենց_
```
լուսանկարներ
From անկապ … – 2009-08-02
```
 _ու տենց_
```
ազատութեան հրապարակ լուսանկարներ մարդիկ փողոց քաղաք
From անկապ … – 2009-08-02

ու տենց
երեխայ լուսանկարներ մարդիկ քաղաք
պատմություն կենդանաբանական խանութի մասին – 2009-08-02

Մեկ անգամ ես Օտտոյի հետ մտա «կազիրեկի» մոտ գտնվող զոոխանութը։ Ուզում էւ իրա համար ինչ որ բան ձեռք բերել։

Ինձ ասացին՝

– շների հետ մուտքը արգելված է։

– Բայց սա զոոխանութ է – չհասկացա ես – ստեղ պետք է որ առանց շների մուտքը արգելված լինի։

– Ոչ – պատասխանեց աշխատողը – դուրս – պահանջեց նա

– Բայց ինչու՞ – չէի հասկանում ես

– Մեր թռչունները վախենում են ձեր շներից և ստրեսս են ապրում – կոպիտ պատասխանեց մի տղա։

– Լավ, լավ – ասացի ես, ու մենք դուրս եկանք, իհարկե ոչ մի բան չառնելով տեխնիկական պատճառներով։

Զարմանալի չէ, որ այդ խանութը փակվել է։
շուն պատմութիւն
համերգ կինո մոսկվայի մոտ – 2009-07-22

դուրս եկա փառատոնից ու ահա՝

_ու տենց _
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ լուսանկարներ կինո «Մոսկվա» միջոցառումներ Շարլ Ազնավուրի հրապարակ ոսկե ծիրան
2009-07-22-397 – 2009-07-22

_ու տենց _
լուսանկարներ կինո կինո «Մոսկվա» ոսկե ծիրան փողոց քաղաք
հյուսիսային պողոտայում այսօր – 2009-07-19

ու տենց
երաժիշտներ լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա քաղաք
պատմություն միամիտ ուսանողուհու մասին – 2009-06-07

Համալսարանի իրավաբանական ֆակուլտետում դասախոսը պատմում էր ծառայողական դիրքը չարաշահելու մասին։

– Խի, կաշառքը հանցագործությու՞ն է – անկեղծ զարմանքով հարցրեց մի ուսանողուհի, ասում էն, դատախազի դուստրը։

_ու տենց _
զուգադիպութիւնները պատահական են պատմութիւն
պատմություն ջիպ ունենալու ցանկության մասին – 2009-06-07

Գիպսոկարտոնշիկ Սեթոն երազում էր ջիպ ունենալ։

Ու այքնքան էր նա երազում, որ մի քանի տարի փող էր հավաքում։

Իսկ երբ հավաքեց և քսան հազարով ջիպ առավ՝ այնքան ուրախացա՝վ որ լավ խմեց։

Այնքան խմեց որ գնաց խփեց Այգեստան սուպերմարկետի դիմացը աճող ծառին։

Ու այնքան լավ խփեց, որ ծառը լրիվ կտրեց, խանութի զգալի մասն էլ հետը ավիրեց։

Իսկ այնքան լավ ավիրե՝ց, որ ջիպի մնացորդների վաճառքից գումարը հազիվ փակեց խանութի վերանորոգման ծախսերը, և իհարկե, իր բուժումը։

ու տենց
զուգադիպութիւնները պատահական են պատմութիւն սպառող հասարակարգի ներկայացուցիչներ
ակումբում – 2009-06-07
```
_ու տենց _
```
ակումբ աղջիկներ լուսանկարներ մարդիկ
պատմություն երթուղայինի մասին – 2009-06-07

մի ուրախ կոմպաշկա դուրս է գալիս Քլաբից ու քանի որ անձրև է, բոլորի աչքերը փնտրում են տաքսի։

– Սա տաքսի չէ՞ – հարցնում է նրանցից մեկը ձեռքը ուղղելով ոստիկանության մեքենայի կողմ։

– Լրիվ – պատասխանում է մյուսը – երթուղային է բայց։ Մի ուղիով է շարժվում՝ դեպի քաղմաս։

_ու տենց _
զրոյց հավես պատմութիւն
հունիսի մեկ, հավաք մատենադարանի մոտ – 2009-06-02

жаль подходящего объектива с собой не было

_ու տենց _
ժողովրդավարութիւն Լեւոն Տէր֊Պետրոսեան լուսանկարներ
պատմություն դեղատան մասին – 2009-05-24

այսօր մտնում եմ դեղատուն, իմ հետ աղջիկ է

ասում եմ՝

– Տվեք ինձ խնդրեմ․․․ – ու լռում եմ, քանի որ մոռացել եմ ինչպես է դա հայերեն, իսկ ռուսերեն բառը չեմ ուզում ասել

Վաճառողը նայում է իմ վրա ինչ որ անկապ։ Ես նայում եմ աղջկա վրա, որ նա ինձ հուշի, ինչպես է դա հայերեն։ Նա նայում է ինձ, տիպա ասում է ի՞նչ, դե ասա՝։

Ես կրկին նայում եմ վաճառողին ու նկատելով իր անհասկանալի իրոնիկ հայացքը ասում՝

– Տվեք ինձ խնդրեմ պերչատկաներ, չգիտեմ ոնց է հայերեն։

– Աաաա, ձեռնոցները – հուշում է ինձ աղջիկը։

– Այո, ձեռնոցները – կրկնում եմ ես։

Վաճառողը լրիվ մանթո տեսք է ընդունում, տալիս է ինձ ձեռնոցներ, ու ես նոր հասկանում եմ թե ինչ էր նա ակնկալում լսել 🙂

_ու տենց _
աղջիկներ զրոյց Հայաստան հավես հիվանդը հիմար է պատմութիւն
все-таки еще про евровидение – 2009-05-21

🙂

значит в тот день была ночь музеев. пошатавшись по ним атдуши мы с одной классной девчонкой и подуставшим beat-9 пораскинув позгами, куда бы податься поболтать к часу ночи, решили прикупить какой-нить тархуновый лимонад, желательно местный, и отправиться на каскад.

– Это антикапиталистически – поддержала меня наша спутница 🙂

А когда спускались, проходя по сантакафе 🙂 как раз застали результаты голосования, и все такое

Ребята с девочками сидели у стойки бара, смотрели телик.. Вы думаете кто-то обломался насчет результатов? Всем было весело, и все отпускали шутки, в частности про парня-диктора. А когда наконец результат стал известен, один из ребят радостно воскликнул`

– В десятку!

_ու տենց _
եվրատժվժիկ(tm) երաժշտութիւն կապիտալիզմ կասկադ քաղաք
2009-05-16-353 – 2009-05-16

Сегодна в 6 часов в мерии Нарек Аветисян будет рисовать на стене, наверное – граффити! вход свободный

ափդ․ ահա այսպես

ու տենց
գրաֆիտի Նարեկ Աւետիսեան
պայթյուն նաիրիտում – 2009-05-14

նկարեցի պատուհանից՝

նաեւ՝

http://ankakh.com/2009/05/111/

http://tert.am/am/news/2009/05/14/nairit/

http://nt.am/am/news/28282/

[http://www.azatutyun.am/content/news/1731860.html

]2

Ford: Don’t panic… don’t panic…

Arthur: So this is it. We’re gonna die.

Ford: Yeah. We’re gonna die.

[pauses]

Ford: No… no! What’s this?

[goes over to control panel]

Arthur: What’s that?

Ford: What’s this…? What’s this…?

[flips switch]

Ford: This… is… nothing. Yeah, we’re gonna die.

ու տենց
լուսանկարներ հետազօտութիւն նաիրիտ
armenian old school stuff crew – 2009-05-10

фото этих граффити от psilocybelarvae пробегали в graffiti_am, но я решил выложить и свои 🙂

գրաֆիտի լուսանկարներ
Թումանյանի տաք ծոցում – 2009-05-04

այստեղից</a="այստեղից</a">
գրաֆիտի լուսանկարներ փողոց
ի՞նչ է կյանքը՝ խաղ։ (ց) :) – 2009-05-02

լուսանկարներ ֆրիսբի
Art Voices & Shushan – 2009-04-30

Գիշերը գրեթե տասներկուսին սկսվել է հավես համերգ՝ ջազո՛տ, բոսսա-նովայո՛տ, շուշանո՛տ։

Նաև բզբիկոտ ու սանդեյոտ։ 🙂

ու տենց
երաժիշտներ երաժշտութիւն լուսանկարներ միջոցառումներ
բոլորը ստում են – 2009-04-28

այստեղից
բոլորը ստում են գրաֆիտի լուսանկարներ Հաուս տրաֆարետ քաղաք
առաջին բարքեմփ – 2009-04-22

значит так – баркамп прошел офигительно отлично! все it-шники, кто не пришел – лохи! Те из них, у кого жж или фб – лохи вдвойне. А те, у кого и жж и фб – четырежды лохи, и ваши дети будут лохами (sic!) 🙂

Что Вы упустили?

Искрящиеся юмором интереснейшие презентации mkdotam. Не узнаете кто такой Рудольф, и как нужно использовать тупо красный.

И про особенности АПИ Андроида для других планет.

Так вам и надо.

Я, кстати, думал, что я в интернетах много читаю и все обо всем знаю. Как бы не так!

Жаль, суботту неожиданно объявили рабочим днем. Но в суботту кому надо, все равно смотался. Меня к примеру друзья вытащили

– Норик, здесь интересно. Кстати, тут твоя крыса бегает 🙂

– Норик, куча классных презентаций.

– Норик, здесь полно малолеток!

Последний довод меня убедил, и я отпросился у шефа: “там IT конференция, мне хотелось бы послушать” 🙂

Баркамп проходил в новом здании американского, на втором этаже.

– А это кто этот дядя – спросил я насчет памятника на первом.

– Я прочла, но уже не помню – ответила Гоги

Айкон обеспечил вайфвай интернет, люди инетались, слушали презентации, писали о них онлайн, публиковали фотографии. 🙂

Удалось увидеть вживую Гроула, с которым онлайн знакомы с 2001-го кажись. Не прошло и 10 лет, как мы пожали друг другу руки 🙂 Еще с greencross познакомился, а он покорил девочек-малолеток своим сходством с Тарантиной 🙂

Очень было приятно встретить живую Универсально-уникальную Диану 🙂

В воскресение я пришел первый. Ну не считая ребят из айкона 🙂 Подключил ноут к проектору в большом зале, убедился, что работает. Затем подошли Гога и Диторд с Гаспаром. Нужно было попробовать проектор и в 114-ой. Там он меня подвел. Не работал хоть убей.

Но может и лучше, что не работал. Потому, что я вынужден был перенести презентацию про FreeSoftware в большой зал, к получасовым, а тема все же обширная и вызвала резонанс 🙂

Вообще сначала я думал сделать всего две презентации.

– про компилятор

who will gonna take us seriously without laser pointer?

– про мои утилиты в области unix package management – if-so, epkg, ept-get

Потом с xelgen-ом поговорили, он сказал:

– мы стока говорили что будет презентация про open source а никто из нас так и не сделал

– я сделаю – пообещал я, и ночью подготовил. Кстати, получилась, на мой взгляд моя самая удачная презентация. Во первых, вышло, что она была последняя. И к двум тридцати ինձ արդեն բացել էր (я уже разошелся), шутки текли сами собой, истории типа той про Линуса, который обломался тщетно пытаясь запустить вирус, и в конце концов пропатчил ядро, веселили зал. 🙂

Еще я показал что такое армянский гном, армянский в консоли,

подготовил слайды и которкую “историю успеха” о миграции, и о том, как Rec Caucasus Armenia уже четыре года работает под Linux

Այդ ժամանակ վրացիները վատացան։ Պարզվեց, որ ՐԵԿ-ի Վրացական ճյուղի ադմինը, Դաթոն, մեր մոտ եկած Ջորջի ընկերն է։ Ու իրանք քանի տարի է վիճում են, ու Դաթոն ասում է՝ «մենք չենք ձգի Լինուքսի անցկացնենք գրասենյակը»։ Ջորջը տեսնելով իմ պրեզենտացիան զայրացավ, զանգեց Դաթոին ու սկսեց անպատվել՝ «այ դու ասում էիր չենք ձգի, իսկ հայերը արդեն չորս տարի է աշխատում են» 🙂

Ребята из Армроботикс делали презентации своих роботов, и Мариам кроме обычных выкрутасов типа “արի կրիսիդ տիրություն արա” попросила показать нашего робота и рассказать о нем. Слайды у меня уже были, я между делом показал Лариску, как они ее называли 🙂 На самом деле наш робот назывался Red Rat, но Мариам вечно бегала и дразнила “Крыска-крыска!” 🙂 Так она и на доске написала: “Krisa” 🙂

Между презентациями авторов, (и меня тоже) окружали и забрасывали вопросами, были интересные беседы.

А меня один тип заклеймил ярлыком, сказав:

– Норик, ты хороший парень, но слишком антиглобалист (բայց շատ ես անտիգլոբալիստ)

А другой, зато заметил, что меня всегда читал։

– Դու իմ սրտից ես գրում։ (ты мо моему сердцу пишешь) 🙂

Еще у меня взяли интервью с общественного радио. И вопрос лупый задала девочка – “А вам не кажется, что было бы лучше, если бы были призы и победители?”

– Конечно не кажется. Было бы хуже! – ответил я

– Почему? – наивно спросила она

– Потому, что it’s not fun – ответил я – մենք հավեսի համար ենք հավաքվել, ոչ թե մրցանակների։ (мы за кайф собрались)

Меня лично очень тронула презентация Мики про Quick Response Codes

Выдержанная в истинном баркамповском духе, заводная, интерактивная 🙂 А тема поразила. И как я тока не знал?

Сам же катался на поезде с такими QR билетами не так давно. А еще он написал «ճանաչել զիմասնություն․․․» при помощи QR, тока его телефон армянский не отобразил, поэтому он заменил фразу на другую, поприкольнее 🙂

А в конце был BridgeCamp – ответы на вопросы, написанные на доске. Ребята кучковались в группы по интересам.

Был дурацкий вопрос про ОС. Гаспар уже был занят в другой теме, никто не вызвался на него отвечать, и пошел я. Потом парень, автор вопроса быстсро ретировался, зато подошли студенты, которые интересовались ос дизайном. И мы часа два болтали, обсуждали разные модели адресных пространств, микро и монолитные ядра, скедулеры, конвейеры…

Приятно было узнать, что IT первокурсник не государственного ВУЗ-а – gentoo-шник.

(” – чтобы войти в нашу секту, Вам нужно отказаться от всего: личной жизни, семьи, детей, дома…

– у меня gentoo

– проходи, так бы сразу и сказал”)

Причем он его не инсталлирует инсталляционкой а традиционно собирает вручную из stages, компилит ядро, и все такое. Первокурсники радюут 🙂

А в самом конце была ПАТИ 🙂 Афтеркамп пати 🙂

На ней Долф все пытался меня напоить, уговаривал, угрожал, обманывал

– Амота, Норик, что о тебе подумают вон те девочки

– U, manipulative…

А потом я разок подошел к Томе с Гогой, а Гога протянула мне свой стакан, я его взял, и без колебаний отпил.

Оказалось, джин-тоник. Тут подошел Долф, увидел, что у меня в руке за стакан, неповерил, взял и отпил, чтобы убедиться 🙂

– Գոգ, ես իրան երեք ժամ ա համոզում էի, չէր կոտրվում

– Դե ես իրա ձեռքից ամեն ինչ կվերցնեմ

– Բա որ օղու շիշ տա՞ր

– Օղի չեր տա

– Չէ՞իր տա օղի

:)))

А Тома сказала, что хотела специально ради меня сделать маникюр, и одеть сережки, но не успела 🙂 Правильная девочка, не успела 🙂

Не обошлось и без зануд, был замечен такой смешной разговор после послепарти:

– Он со мной не упорно не здоровается, кстати 🙂

– Со мной тоже. Я поздоровалась, а он посмотрел, повернулся, и ушел.

– А со мной он подумал, потом поздоровался. Наверное потому, что у меня нет ЖЖ и он не знает мое мнение 🙂

Презентации скоро будут онлайн на barcamp.am размещены. А кто не пошлет свою презентацию, тому Гаспар пообещал являться вниз головой в страшных снах и напоминать.

Так что посылайте, кто не послал, а то сами понимаете.

Вообщем, организовано было супер. И это у нас, и в первый раз! Волонтеры работали прекрасно! Никому не давали задерживать презентации, напоминали скока времени осталось, показывая таблички. Какой-то тип из Адоб попробовал рекламу фирмы делать засчет чужой презентации, так его мигом на место поставили. Презентации были в основном очень интересные.

И у нас способные малолетки наблюдаются 🙂 Я искренне рад!

Хорошая идея – провести еще один Баркамп где-нить в октябре своими средствами и под открытым небом

🙂
barcampevn09 ամերիկեան համալսարան բարքեմփ լուսանկարներ համացանց միջոցառումներ չկոնֆերանս տեքնոլոգիաներ ցանցառներ
բարեւ շուն – 2009-03-31

ու տենց
Աբովեանի փողոց աղջիկներ էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
today :) – 2009-03-22

Sayat-Nova avenue, today 🙂
լուսանկարներ քաղաք
музыка Ваан – 2009-03-22

музыка Ваана Арцруни (фрагмент симфонической сюиты “Этнофоника”), оркестровка Давида Арутюняна, Национальный филармонический оркестр Армении, дирижер Рубен Асатрян.

yerevan, 2000
հայկական երաժշտութիւն տեսանիւթ
amena live concert – 2009-03-22

Лето 2003-го, Арман(чик), Арег, Акоп, которых я по-Еревански случайно встретил во время прогулки с Отто, как всегда, с камерой, устроили импровизированный концерт, который я затем стал в шутку называть “амена лайв консерт” 🙂 Монтировать тут нечего, да и не конецптуально получится 🙂 требуемое продолжение концерта под катом 🙂
տեսանիւթ
http://community.livej… – 2009-03-15

http://community.livejournal.com/graffiti_am/
գրաֆիտի համայնք հղում
մարտի մեկ, հավաք – 2009-03-01

ժողովրդավարութիւն Լեւոն Տէր֊Պետրոսեան լուսանկարներ մարտի մեկ միջոցառումներ քաղաքականութիւն
անտիտոքսին :) – 2009-02-28

անտիտոքսին բնապահպանութիւն Դոգմա թեղուտ լուսանկարներ միջոցառումներ ռոք տիկնիկային թատրոն
m: էն գույնզգ… – 2009-02-04

m: էն գույնզգույն տոպրակները որ կախած են լինում բժշկականի վրա․․․ երեկոյան էլ չեն լինում․․․
orik: երեկոյան ուսանողները չկան այդ պատճառով էլ տոպրակները չեն լինում։
m: ուսանողները պրիչե՞մ
orik: բա ինչ, քաղաքապետարանի աշխատողներն են գալիս զարդարում բժշկականը տոպրակներո՞վ

ալսո

զրոյց լուսանկարներ մէջբերում փողոց քաղաք ֆիշայ
У нас был со – 2009-01-20

У нас был сосед пит-буль.
Ну пит и пит, но как-то раз он гулял без поводка и увидев Отто,
нераздумывая набросился, и повис на его ухе…
Подбежал хозяин, нормальный тип оказался, насколько владельцы пит булей могут быть нормальными, конечно.
Пытаемся разнять, а они друг друга крепко держат…
А я с art_green{.lj-user} был… и кричу ему сквозь рычание
– Вон там в парикмахерской, ведро воды попроси! – думаю, выльем на собак, они друг друга отпустят…
Через пару минут прибегает он с ведром, и стоит рядом
– Чего стоишь? – кричу – лей!
И тут он размахнулся и плеснул всю воду мне в лицо…
– Да не в меня.. собак, собак поливать надо было…
շուն պատմութիւն
жесть, как она есть – 2009-01-12

Пьем чай и курим с одним Проджект Манагером на балконе Ликоса (мир праху его)
В смысле он курит. А я пью чай. И чего-то о машинах разговариваем. В смысле об автомобилях.
И он говорит, типа, “я вот не пожалел что Фолксваген взял, опели, конечно дешевле, но Фолксваген лучше”
– А чем лучше? – спрашиваю?
– У него… ժեշտը․․․ жесть у него хорошая!

примечания автора для не владеющих языками:
жесть – так принято говорить про жестокую правду жизни
ժեշտ – так принято называть железо, металл
զրոյց
sos հյուսիսային պողոտայում – 2009-01-03

հյուսիսային պողոտա
Թամանյանի կոդը – 2009-01-03

լուսանկարը արել եմ այսօր հանրապետության հրապարակում։

երկրորդ նկարը վերցված է այստեղից։

ու տենց
թամանեան լուսանկարներ հետազօտութիւն մասոներ նշան
2008digest – 2008-12-30

Вот я долго думал, какой юзерпик поставить: fuck off, или все же Բարի օր 🙂
foff, потому, что это был наверное мой самый дурацкий год. Բարի օր 🙂 потому, что позитив помогает всегда.
Картинки которые я выбрал вовсе не являются лучшими. Я лишь бегло просмотрел архивы, и выбирал нефокусные, с ужасной композицией, не те что могут быть интересными, а те, с которыми у меня есть ассоциации. Так что когда увидите дурацкую несвязную картинку, то это потому, что ассоциации 🙂 С некоторыми фото ассоциации не у меня одного, а с некоторыми – у всего Еревана.
Я бы хотел сказать спасибо.
Сказать спасибо всем тем, кто… даже не подумал посочувствовать, когда мне это было нужно. Тем, кто меня старался уколоть побольнее. Тем, кто пытался ограничить свободу, тем, кто злился, когда мне хорошо, и радовался, когда мне плохо. Я бы хотел вам всем сказать спасибо, но я не могу.
Идите вы все на фиг. Однако я рад, что у меня есть классные друзья! Спасибо М, спасибо за молчание вместе за чаем. Спасибо Н, я никогда не забуду твой звонок, когда я возвращался от тебя домой, а ты позвонил и поинтересовался, не сдрейфил ли я, и не надумал ли сигануть с мостика, что между нашими домами. Спасибо за чай с малиной на балконе, и отвлекающие разговоры про камеры. Спасибо моей лучшей подруге, со времен политеха. Спасибо друзьям из ЖЖ – я безумно рад с Вами познакомиться!
Թող ինձ ներեն բոլոր այն տղերքը, ում անունները ես չեմ նշել։ Спасибо, что вы есть и красите собой мир 🙂

Чтож, кроме неудач, даже я бы сказал фиаско, были и успехи (есть еще кредит в банке порох в пороховницах)
1. блестяще прошла презентация моего компилятора. теперь я могу сказать – я компиляторщик.Մենք քիչ ենք, բայց մեզ կոմպիլյատորշիկ են ասում
2. спец. приз на армроботикс за кромсание корпуса робота ножницами творческий подход
3. премия (30, не то 35 тыс драм) от одного НИИ за мои шалости. Я тронут до глубины души. Чуть не прослезился. Нет, правда тронут. 🙂
4. Познакомился с кучей интересных людей
Никогда не любил такие символические точки отсчета как новый год. Но сейчас, в первый раз, я скажу, и скажу искренне: пусть будущий год будет лучше! Мне, значит и Вам 🙂 Потому, что если мне будет приятно, я вас так довезу всем вокруг меня тоже будет приятно!

Գառնի Գետառ Երեւանի դրամատիկական թատրոն երթուղային զրոյց Էջմիածին էրեբունի Երեւան թատրոն թմրամոլութիւն լուսանկարներ կենդանիներ Հայաստան հետազօտութիւն միջոցառումներ Նիկոլայ Յարութիւնեան նոր տարի շվեյցարիա ոսկե ծիրան Ուրարտու Չարենցի փողոց պատմութիւն ռոբոտիքս Վրաստան ցիւրիխ քրեյ կարգիչ Օտտո
опера :) – 2008-12-26

Проходил недавно у оперы и подумалось – насколько времени можно затянуть стройку?

Невольно перед глазами нарисовалась сцена

Пр: Ты за сколько времени карету починить велоплощадку построить сможешь?
Стр: За два месяца
Пр: А за три?
Стр: Ну, сделаем и за три
Пр: А за шесть сможешь?
Стр: Ну ежели постараться можно и за шесть
Пр: А за год?
Стр: Ну барин ты задачу ставишь, за год одному не справиться, тут помощник нужен!
Пр: Бери помощников, но чтобы не раньше
ազատութեան հրապարակ Մարկ Զախարով
путешествие во времени :) – 2008-12-22

В столовку политехника мне посоветовал зайти архитектор Ашот.
Я ее еле помнил, за все время учебы в политехнике заходил туда лишь пару раз.
Один раз – с девочкой по имени Дина, которая до сих пор не вернула мне мою дискетку! Дина! Слышишь? Моя дискетка! Я помню! Она курила, мы пили чай, а ребята с моего курса смотрели на меня и завидовали. Они тусовались по кафешкам каждый день, но без девочек, тем более курящих 🙂
Еще пару раз я заходил в столовку за своим пайком – мацун с каким-то печеньем, талоны на них на халяву давали в деканатах, а секретарши в нашем деканате время от времени с грустью смотрели на меня и давали мне лишние талоны. Типа какой худой мальчик, надо ему больше талонов дать 🙂
Называли столовку “Բարի գալուստ” (добро пожаловать), так как на над ней и было написано “Բարի գալուստ”. Так и говорили – давайте пойдем в Բարի գալուստ: :)))
Ну так вот, сегодня я решил тряхнуть стариной и зашел.

С чего бы начать? По привычке я поднялся на второй этаж, когда-то столовая была там. Однако там были открыты всего две кафешки, и несмотря на вывешенные А4 распечатки “ծխելը խստիվ արգելվում է” в кафешках курили все такие же ребята, как и в мое время.
Честно скажу, никакого отвращения, даже приятно, что на А4 никто внимания не обращает. Это одно из тех правил, которые не будут соблюдаться, так как далеки от действительности. Чтобы соблюдались, нужно лишь одну из кафешек на втором этаже назвать для курящих, а другую для некурящих. Вот “мудрый” зануда – король из маленького принца знал какие приказы давать.
И то, подозреваю, что тогда кафешка для некурящих всегда пустовала бы. Большинство ведь курит. Кстати, я не предвзято пишу, а наоборот, стараюсь “быть объективным”. Сам я не курю и с трудом переношу сигаретный дым. “Ты не можешь быть объективным, ты же субьект!” – любил говорить мой друг art_green{.lj-user} . А я отвечал, что хотя бы стараюсь 🙂 Эх Овик, где ты сейчас…
Симпатичная старушка на втором этаже пояснила, что сейчас каноническая столовая находится на первом.
Отыскал я ее, и понял, что мне приятен соц-реализм. Нет, мне не нравятся грязные скатерти, невымытые полы. старые лампы с абажурами, и искажающие реальность стекла. Хотя нет, последние интересны 🙂
К примеру, каждое утро я вижу пролетающий самолет через стекло балконной двери. Стекло советское, и прямые линии антенн превращаются в причудливые кривые, синусоиды, и движущиеся волны, если смотреть на них, перемещаясь по комнате. А самолет словно гусеница, удлинняется, а затем подтягивает хвостовую часть 🙂
Этого удовольствия лишены европейцы, американцы. Стекла у них слишком хорошие для того, чтобы увидеть самолет-гусеницу 🙂 Может потому у них так популярен экстази? Нет, знаю, что не поэтому… или не только поэтому…
Итак, мне не нравятся старые советские холодильники, треснутые подносы, хотя вилки с кривыми зубьями – это признаюсь, прикольно! Но мне нравятся веселые доброжелательные старушки против молодых и понтовых официанток! Мне нравится непосредственность общения посетителей и персонала: “Ժենյա տոտա, ինձ սպաս տուր” (Тетя Женя, дай мне спаса”)․ Мне даже непосебе стало от своего обычного “տվեք ինձ խնդրեմ․․․”, потому, что это “Вы” казалось понтом, напускной вежливостью, попыткой дистанциироваться от других.
Короче, хотите вкуснейший спас за 100 драм, и почувствовать себя лет 20 назад, ощутить все прелести соц-реализма, вспомнить все – добро пожаловать в «Բարի Գալուստ» 🙂

P. S. вспомнил фотографию перечеркнутого указателя при выезде из села “Будущее” в России. Там писали: в “Будущем” нет телефона, электричества…

անկապ ժամանակի մեքենա պոլիտեխնիկ սոց․ ռեալիզմ
northern avenue yesterday – 2008-12-19

փաստորեն, իմ հին զենիթի ֆիշայ օբյեկտիվը լինում է հարմարեցնել քենոն հայելային խցիկին

լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա տեքնոլոգիաներ քաղաք ֆիշայ
armrobotics2008, часть первая – 2008-12-18

О конкурсе уже писал smbatgogyan{.lj-user} здесь

Так как I was having fun, как видно на картинке

и мне было не до этого, я не писал, то есть не то чтобы совсем не писал, а не писал в ЖЖ 🙂

За день до мероприятия меня тоже можно было увидеть с двумя ноутами – в тот раз ноутбуки удобно расположились на рояле. Командам дали возможность потестировать роботов на поле с покрытием таким же, какое будет на конкурсе – рисунок тестовой трассы, понятное дело, отличался. А так как сие событие протекало в зале политехника, и рядом с роялем оказались розетки, то было бы глупо не использовать подручные рояли 🙂

“Зачем же целых два ноута?” – резонно спросите вы – и будете правы.
Во первых, конечно, для понтов. (“Ты же хакер!” (ц)) На самом деле, потому, что мне не удалось найти программатор avr с usb входом, а мой hovik made hand made программатор соединялся именно по параллельному интерфейсу. А lpt на моем ноуте нет!
Однако за два дня до конкурса меня осенило: если программатор не идет подходит к ноуту, то ноут может по до йти к программатору. Ноут с лпт портом оказалось достать просто в моем любимом офисе на Чаренца 1 🙂
Именно там я расстилал экспериментальную трассу, на скорую руку сделанную из ватмана и черной изоленты.
Сотрудники в нас верили, подводили всех гостей к крысе, и знакомили: “This is a rat… red rat… the winner… " 🙂
Спасибо Вам, дарагие. 🙂 “Я тэбя люблу” (ц) грузинское отделение офиса.

Если помните, первоначально крыса имела несколько другой вид

А сейчас стала короче, стройнее, добавилось свободно вращающееся колесо

так как без него повороты делать было трудно… я вернул робота дизайнеру и попросил все-таки заменить те два задние колесика на одно свободное, как на детской коляске, как и было задумано.
Однако это одно колесо оказалось слишком коротким… и часто крыса застревала на трассе, буксовала, потому, что падала на корпус, а колеса поднимались иногда в воздух.
Время и так поджимало, возвращать робота дизайнерам (Рубику с Кареном), чтобы они подправили длину колеса не совсем хотелось.
И я недолго думая взял ножницы и стал грубо резать аликобонд корпуса… Ножницы оказались не самым подходящим инструментом, и я продолжил работу офисным резаком… которым весьма успешно порезал себе палец, да так глубоко, что не мог остановить кровь в течение пятнадцати минут, заляпал ею пол офиса, и понял, что такими темпами следующие пятнадцать минут мне ее тоже не остановить. Бегать в аптеку за пластырем не хотелось, так как сторожа меня в здание больше не пустят – типа поздно (“мужчина, не паложена”(ц)) а так они меня выкурить не могут из офиса, я их не слушаюсь. Звонить по знакомым и спрашивать как остановить кровь хотелось меньше всего, уже хотел поискать в интернете, как услышал звуки за дверью – кто-то выходил или входил в соседний офис. Через секунду женщина в коридоре у соседнего офиса увидела парня с засунутым в рот пальцем, который спрашивает, нету ли у нее пластыря.
– Есть – ответила она… как раз оказался с собой – и поспешно дала мне
– Спасибо – ответил я – а вы вернулись в офис или уходили?
– Ушла, а потом вернулась
– Можно спросить как так вышло? – поинтересовался я
– Не знаю, просто захотелось вернуться – ответила она

Как вы уже догадались, вся работа была сделана в течение последних дней, ходовая часть и сама hardware крыса дошла до меня буквально за несколько дней до конкурса…
Примечательно, что электронщик команды, Hovik, он же art_green{.lj-user}, махнул в хопан эмиграцию, и сейчас благополучно работает в славном городе Питере… на стройке… нет, не строителем… – электриком 🙂
(Знаю одного типа, владельца ряда магазинов в Ереване и Октемберяне, его друзья величают – “олигархом”, так вот он настолько озабочен влиянием мирового кризиса на Армению, что хочет закрыть свои магазины и уехать в Сочи работать крановщиком)

Соответственно возникшие проблемы пришлось решать без Овика… а вопросы возникли – пришлось менять расположение инфракрасных датчиков, снижать скорость движения, исправлять баг в пайке power switching supply – вообще работа типа исследовательской и трудно продумать все сразу, а затем ничего не менять.
А самая большая проблема оказалась такой: часть датчиков вела себя непредсказуемо – казалось что видят они дорогу, или нет, зависит от чего угодно – времени суток, скорости дрейфующих айсбергов…
И тут неоценимой оказалась помощь электронщика Рубика – это на его столе сделаны фотографии выше
Я вообще концептуально был против обращаться к взрослому профессионалу, так как наша крыса отражает реальное положение дел в команде и мы такие какие есть… если есть, а Овика уже не было, и выхода не оставалось…

Для отладки я запрограммировал крысу так: перед стартом она просто зажигает определенный светодиод если видит определенным глазом линию. Пока не увидит дорогу, не начнет двигаться. Отверткой можно подкрутить переменное сопротивление, регулирующее чувствительность датчиков и добиться того, чтобы светодиоды зажглись… однако через некоторое время, даже если робота вообще не трогать… он переставал видеть, а точнее везде начинал видеть черный цвет… тогда приходилось подкручивать сенсор обратно
Другая часть инфракрасных датчиков видела линию четко, независимо от всего… то есть понятно, что по дороге между частью светодатчиков и микроконтроллером (мозгами крысы) происходило что-то загадочное.
Шутка дизайнера Рубика, когда он цитировал песню эмпи рей “sev u spitak, tars u shitak yes chem karogh tarberel” казалась совсем не к месту…
Моего недалекого в электронике ума хватало только на то, чтобы заподозрить слабый контакт или испорченное переменное сопротивление но в тот момент, когда на моих глазах светодиоды забытой на черной линии крысы постепенно, в течение пятнадцати секунд загорелись, я понял что тут о контактах нечего и думать – видимо когда что-то нагревается, чувствительность датчиков меняется. Но что? И почему?
Взял крысу – и к Рубику – электронщику.
– Ну дорогой, откуда же я знаю где у нее плывет – развел руками Рубик. Тут у тебя и мультиплексор, и компаратор, и вот этот кондик может течь… вот этот воспик видишь? это конденсатор
– Я знаю что такое конденсатор
– Ну его можем и поменять, но на самом деле надо детально обследовать все элементы… сколько говоришь у нас времени, завтра утром уже? да, не успеем, просто поменяем воспик, так как очень вероятно что он и течет
– А в электронике сборщика утечек не бывает? – спросил я
– Ну как сказать, – ответил Рубик – и стал работая объяснять мне насчет утечек и возможных методов борьбы с ними

В семь утра я проснулся и протестировал крысу. Вечером она как на зло работала превосходно, и до и после замены конденсатора. С утра опять глюки. Видимо, остыла, замерзла. Ее как машину зимой, нужно прогревать перед стартом – то есть заставить работать, ходить кругами, а при работе садится аккумлятор.
Кроме того, роботов перед началом конкурса забирают на допинг контроль, так как трасса уже видна и его можно перепрограммировать на прохождение конкретного пути. Сколько времени нужно на прогрев крысы я точно не знал – каждая команда имеет в своем распоряжении 30 минут на подготовку и прохождение трассы. Успеет ли прогреться та неизвестная деталь, которая должна прогреться?

Да, и именно из-за этого возникли глюки с распознаванием знака поворота налево… я лихорадочно пытался изменить алгоритм так, чтобы крыса основываясь на интуиции делала эвристические выводы о наличии знака. Но не успел. Пора портировать libastral на avr микроконтроллеры :)))

Продолжение следует
առնետ արմռոբոտիքս Հայաստան ռոբոտիքս
замерзшая лужа летней Ереванской ночью – 2008-12-11

Навеяно вот этим мистическим загадочным постом.

Как видно из комментариев, я в это дело не верю. То есть думаю, что некоторые вещи могут привидеться. И не всегда можно отличить реальность от иллюзии.
Стал я задумываться тогда, когда мой друг рассказал, как когда он переживал из-за разрыва с подружкой, кто-то ему позвонил. И вот достает он из кармана сотку, смотрит на нее и замечает, что звонка нет. Но продолжает его слышать!

А я вспомнил историю… мне до сих пор кажется, что все так и было. Но я понимаю, что так быть не могло.

Итак, я гулял с собакой на вернисаже. Ночью. Долго. Без настроения. Слышу звуки выстрелов, визги собак… Понял, что пора сматывать удочки, пока поблизости не оказались эти убийцы служители мерии… Но не успел… Мне казалось, что выстрелы и визги далеко… Но низкое гудение машины довольно быстро усиливалось. А затем показался ераз. Он медленно поднимался по Налбандяна. На нем был прожектор. Прожектор стал шарить по углам, между камнями, и к моему удивлению, высвечивать и находить собак! Я то их не замечал, да и они нас с Отто тоже, наверное. Началась пальба, метание прожектора, визг… откуда ни возьмись появились убегающие собаки, и я отчетливо почувствовал, что они стреляют, нет, палят по всему, что движется, по всему живому, что заметят…
Недолго думая, я схватил Отто за шкирку и резко прижал его к земпле, под бордюром, а сам упал рядом. Один раз луч прошел совсем недалеко от нас, и я стал сомневатья, сможет ли он добраться до нас, и осветить, и мне стало очень страшно. Пятно света пропало, а Отто ничего не понимал, почему я его так крепко прижимаю к земле, почему не отпускаю, и иногда тихо недовольно поскуливал.
Не знаю сколько времени это все продолжалось.
Потом гул стих, и через некоторое время я решился встать и отпустить собаку
Такое ощущение, что ничего и не происходило. Тишина, обычный вернисаж тихой летней ночью.
Да, это было летом, в день после рок фестиваля в театре Станиславского, в 2001-ом. Кажется, 28-го июня.

Помню, что чуть позже стало холодно. Очень холодно, совсем необычно для летней ночи в моем городе.
И я продрог до костей. Совсем продрог. А к утру, когда уже светало, и я решил наконец пойти домой, и заметил замерзшую лужу. Замерзшую лужу на вернисаже летом в Ереване. Чуть не прошел мимо, но подумал: “Откуда в Ереване в середине лета замерзшая лужа?” Я не поверил своим глазам. И решил, что мне только кажется, что лужа замерзшая, обман зрения, свет не так падает, и ударил ее кроссовкой, чтобы убедиться, что мне кажется.
Я помню, как она треснула, под ней была вода, но я ударил несколько раз чтобы разбить лед еще и еще, я помню трещины на том льду, осколки льда на воде и рядом…

Сейчас мне кажется, что мне это привиделось. Что холодно мне было из-за настроения, что лужу я увидел из-за настроения, и не могло, просто не могло в Ереване, летней ночью быть так холодно, чтобы замерзла лужа.
Правда тогда возникают вопросы, может мне и машина, и выстрелы привиделись? А может меня там не было?
И все это неправда?

շուն պատրանքներ Օտտո
два брата акробата – 2008-12-08

լուսանկարներ մարդիկ քաղաք
լավ տղերք – 2008-12-08

լուսանկարներ քաղաք
rock at the northern avenue, Yerevan :) – 2008-12-08

երաժիշտներ լուսանկարներ հյուսիսային պողոտա քաղաք
mix – 2008-12-08

լուսանկարներ մէջբերում միջոցառումներ շերտեր պարոյր սեւակ քաղաք
хорошая работа лучше хорошего соседа – 2008-11-25

Работал я когда-то режиссером на теле.
А потом я работал в одной очень ит компании очень ит специалистом.
И как-то раз мой хороший друг, который обычно занимался электроникой, зашел в офис и помог с ремонтом мебели (умный человек все может)
После работы ему нужно было срочно на свидание куда-то идти, и я сказал, что сам занесу инструменты и передам его родителям.
Ну иду я значит к нему домой, несу сумку набитую тяжелыми инструментами, встречаю одного парня, студента театрального, он тусовался на теле когда-то, пытался чего-то сделать

– Куда идешь? – спрашивает
– Да вот, домой, после работы – говорю, поставив тяжелую сумку на мостовую, чтобы не держать в руке.
– Работаешь? – спрашивает, искоса глядя в сумку
– Конечно – отвечаю, не совсем понимая, чего он так пялится на нее.

А он переводит взгляд с тяжелых инструментов, которые видны в сумке, смотрит на меня так жалостливо, типа докатился мальчик совсем, и вот она участь режиссеров, и уходит, содрогаясь в думах о своем невеселом будущем 🙂
А мне стало очень весело, и я вприпрыжку побежал к другу домой, несмотря на то, что сумка была и вправду тяжелой 😉
Вот 🙂
պատմութիւն տեղեկատուական տեքնոլոգիաներ
Двое парней … – 2008-11-22

Двое парней сидели на диване в темной комнате. И молчали.
Оба выросли в Армении, но один из них совершенно необъяснимым образом так и не научился читать надписи на маршрутках. Тот, который уезжал.
Всего через несколько часов он улетит в другой, совсем новый город, начинать новую жизнь, и не собирается когда-либо возвращаться. Зачем возвращаться, ведь он не умеет читать надписи на маршрутках…
А там… там красивые, старые здания, река, набережная, там пасмурно, там сыро, и там много носят белые штаны блондинок. Но он не к блондинкам, а потому, что так уж получилось, что любимая брюнетка уехала туда, где он умеет читать надписи на маршрутках.
А за несколько часов до этого, к нему зашли гости. Много гостей. И все желали ему удачи, и всего такого, что обычно желают. Не было лишь того, кто сейчас сидит рядом. Потому, что он переписывал, перекодировал, рипал, ошибался и вновь пересжимал фильмы и музыку, которую тот, кто уезжает, возьмет с собой. К тому же оказалось, что двд райтеров в офисе нет, и все пришлось делать не параллельно, как расчитывал, а последовательно, на одном компе. Он позвонил тому, что уезжает, и спросил, так ли ему нужны последние три диска? И когда он говорил по телефону, и услышал веселые голоса друзей, которые пришли сказать “Арайжм”, ему очень захотелось оказаться там. Но оставалось записать еще три диска…
Когда он вышел с работы, и позвонил, сказать что уже скоро будет, голосов больше слышно не было, а голос собеседника уже не был веселым.
Потом они сидели на диване, но долго молчать было не возможно.

– Мне не верится, что я уезжаю. Вот собранные чемоданы, а мне все еще не верится
– Угу
– Пришел такой-то… дал сто долларов на дорогу…
– я от него не ожидал
– Да, я тоже… еще пришел такой-то, дал 2500 рублей…
– Я от него тоже не ожидал
– Еще звонила такая-то, сказала, что я ей сильно помог, и долго желала удачи…
– Угу
– Я и не знал, что обо мне так хорошо думают… мне казалось, что многие относятся ко мне гораздо хуже…
– Угу

This is Yerevan for you… даже если вы не умеете читать надписи на маршрутках…

միգրացիա
հարցական նշան՞ – 2008-10-27

երկար ժամանակ թվում էր թե սա հարցական նշան է։ մինչեւ չբացատրեցին ինչ է՝

լուսանկարներ յամ յամ դոնաթս
2008-09-08-165 – 2008-09-08

լուսանկարներ մարդիկ շուն
ասք դրոշը պահպանող ոստիկանի մասին – 2008-09-06

նրանք այնտեղ մի հինգ հոգով էին տուսվում, չհասցրի նկարել։

Թուրքիա լուսանկարներ Հայաստան քաղաք ֆուտբոլ
Տեսել եք չէ՞ – 2008-09-03

Քանի ոստիկան ա պահպանում Օպերայի մոտ ֆուտբոլի գովազդային ցուցանակի վրայի Թուքական դրոշը։
ազատութեան հրապարակ Հայաստան ֆուտբոլ
Սևանը, Թեղուտը, Երևանը – 2008-08-20

բնապահպանութիւն թեղուտ լուսանկարներ միջոցառումներ
երեկվա ֆոտոները – 2008-08-08

Այս հինգշաբթի բոլորը, ինչպես միշտ, զբաղված էին իրենց գործով։ Նախարարները՝ նիստ էին անում շենքում, բողոքարարները՝ ցույց շենքից դուրս։ Ոստիկանները՝ բողոքարարներին քշում մուտքից հեռու, որ նախարարների աչքին չընկնեն։

այլ բողոքարարնել էին տեղում։ Նախարարներին տեսնելու ժամանակ բացականչում էին՝ «ամոթ»

Նախարարները կարծես չէին ամաչում։ Միգուցե նրանք թեստե՞ր են անցնում մինչ նախարար դառնալը։
Օրինակ՝ աներեսության չափը պիտի որոշ մինիմալ ցուցանիշից բարձր լինի։

Երբեմն անցորդները հետաքրքրվում էին, թե ինչ է Թեղուտը ու որտեղ է։

բնապահպանութիւն թեղուտ լուսանկարներ Հայաստան հանրապետութեան հրապարակ միջոցառումներ ցոյց

что такое хорошо, и что такое плохо – 2008-08-04

есть такое понятие – “зло”.
к примеру, зло – убивать. зло – пакостить.
зло – шантажировать.

А что еще зло? Зло нужно уметь идентифицировать. И это очень сложно.
К примеру, зло ли сносить Тегутовские леса? Или – добро?

Каждый из нас так или иначе, из лучших или худших побуждений, творил зло. В основном – маленькое, но нектороые – большое, крупное, и страшное.
И я не исключение. Наделал много мелких глупостей. А глупость, особенно в паре с невежеством тоже может повлечь за собой зло.

Страшное Невежество – это когда в сороковые годы прошлого века директор армянского зоопарка возвращаясь из Германии великодушно отказывается от предложенного в подарок ружья, которым усыпляют животных в экстренных случаях.
А возвращается именно в то время, когда слон ереванского зоопарка вышел на свободу, и перестал подчиняться отставному солдату, но заслуженному алкашу Ивану. Тому самому, по вине которого слона накануне грохнуло током высоковольтной линии.

<p>
  Я не ответил ей, потому, что принципиально анонимам не отвечаю. Отвечаю только тем анонимам, кто представился.<br />Но неужели можно быть настолько &#8230; Неужели непонятно, что не имеет смысла сносить лес, чтобы потом его сажать?<br />Мы что в игрушки играем? Это же экологическая катастрофа! После этого она спрашивает, готов ли я пойти сажать деревья?<br />После того, как ребята из ВТБ выложили кучу бабок на то, чтобы снести лес, после того, как его снесли, отравили округу, убили кучу животных и заразили людей черти чем, эта аноним выражает мнение, что я нехороший человек, потому, что вместо того, чтобы на свои средства сажать, и ухаживать за новым лесом, я вышел на улицу с транспарантом, чтобы сохранить старый!<br />Дорогая аноним. У меня встречное предложение. Заразите себя раком, а потом идите лечитесь!
</p>

<p>
  Другой мальчик (не хочу писать кто), я его коммент и мой, возможно, несколько неуравновешенный ответ заскринил, пишет:
</p>

<p>
  &#8212;&#8212;&#8212;-<br /></span><span id="ljcmt205301">&nbsp;&nbsp;&nbsp; Для конвертации обычного гражданина в тотального революционера, который может стать прекраным <br />&nbsp;&nbsp; оружием в процессе расчленения Государства, прихода к власти выгодных организаторам властей, можно <br />&nbsp;&nbsp; начинать с совершенно неполитических акций, общественных действий во имя природы/флоры/фауны<br />&nbsp;&nbsp; /сохранения азонового слоя/вырубки лесов, благородных и близких каждому проблем, а в результате действий <br />&nbsp;&nbsp; пропоганда и медленное но верно использование между делом и политических слоганов и требований, изредка <br />&nbsp;&nbsp; анти-Государственных выкриков, пока через несколько месяцев не будете иметь человека, верящего в правоту <br />&nbsp;&nbsp; свою и своих товарищей, вышедшевего за обычную коллею повседневной жизни, готового ложитьс</span><span id="ljcmt205557">я на рельсы, <br />&nbsp;&nbsp; спать на северном проспекте, голодать, чувствовать потребность своей страны в себе. Любые изначальные <br />&nbsp;&nbsp; средства хороши &#8211; акции ради сохранения морских свинок, медуз средиземья, горных гималайских козлов, <br />&nbsp;&nbsp; баобабов Мадагаскара, и так далее."<br />&#8212;&#8212;&#8212;&#8212;</p> 
  
  <p>
    Вот оно как. Теперь уже любой нонконформизм воспринимается, как "вражда государству".<br />&nbsp;Власти могут быть довольны.<br />У меня больше нет комментариев. Я зря с тобой поспорил. Твой текст говорит сам за себя. Мне нечего сказать.<br />Я тогда лепетал чепуху про инакомыслие, но я не осознавал, что говорю полному, круглому, лрив конформисту.<br />&nbsp;Тому, кто написал далее
  </p>
  
  <p>
    &#8212;&#8212;<br /></span><span id="ljcmt207093">&nbsp;&nbsp; Инокомыслие в свое время заставило армян сдать Карс, когда такие же инокомыслящие кричали, что войны <br />&nbsp;&nbsp; закончились, Турция наш друг, правительство первой республики нужно сменить/посадить/сжечь, половина <br />&nbsp;&nbsp; армии (инокомыслящие) дезертировали, вторая половина была взята в плен и истреблена, потому что&nbsp; <br />&nbsp; огромная <br />&nbsp;&nbsp; прослойка инокомыслящих счиотающих себя патриотами пытались построить свое государство, вместо того, что <br />&nbsp;&nbsp; б всеми руками и ногами поддерживать государство, мы просрали большую часть своего государства, и твои <br />&nbsp;&nbsp; слова утверждают меня во мнении &#8211; за 90 лет мы не извлекли уроков абсолютный ноль. Пайкар! Пайкар минчев <br />&nbsp;&nbsp; вердж Айастани! Вердж мер болорис!<br />&#8212;&#8212;&#8211;</p> 
    
    <p>
      Звучит? Не буду писать о том, что Карс заставила сдать трусость, а не инакомыслие. <br />А между тем &#8211; дезертиров нужно наказывать. <u>Дезертир &#8211; он преступник</u>.<br />Его в военное время и пристрелить можно. По закону.
    </p>
    
    <p>
      А человек, который вышел с транспарантом, потому, что хочет сохранить лес/просит свободы слова/бизнеса/простите, требует честных выборов,&nbsp; и т. д. &#8211; его по закону сажать не за что. <br />Он выражает свою гражданскую позицию. <br />Помните Маугли? "Вы столько раз говорили, что я человек, что я и сам поверил!"<br />Вот людям столько раз говорили &#8211; <a href="javascript:void(0);/*1217801140324*/">Քվեարկիր</a>, что они поверили, впервые за долгое время!
    </p>
    
    <p>
      Но <i>самое обидное</i>, когда те, кто пишут про дезертирство и расчленение республики, сами по настоящему не служили.<br />&nbsp;И как-то так получается, что чаще всего я слышу подобные "патриотические" высказывания именно от тех, кто не служил, либо служил в теплом местечке, рядом с домом, и постоянно вырывался домой.
    </p>
    
    <p>
      Ребята, я служил на границе Республики Армения. В меня, как и в моих друзей, на КП мог попасть снайпер. <br />Может я и паниковал в начале, но я рад, что отслужил честно, и думаю, что был хорошим командиром взвода.<br />&nbsp;Я почти единственный в дивизоне умел делать соответствующие артилерийские расчеты, основываясь на множестве данных &#8211; с карты,&nbsp; оптики, справочника, и мог уложиться в требуемое время, и подавать правильные команды. <br />И мои ребята имели хотя бы какое-то представление о том, как стреляют из пушки во время боя.<br />&nbsp;Я не сидел у компьютера, и не играл в игрушки, и не показывал "крутым" солдатам порнушку, чем заняты многие с ВТ.<br />&nbsp;Меня устроили в штаб, "в теплое место", и <u>я оттуда ушел</u>, мне было противно в штабе.<br />&nbsp;В казарме &#8211; лучше. На позициях &#8211; еще лучше.<br />&nbsp;Там горы, и нет скучного развода.<br />&nbsp;А единственные, с кем нужно найти язык &#8211; это твои ребята, с которыми ты на посту.<br />С ними иной&nbsp; раз найти язык легче, чем с самодурами офицерами.<br />&nbsp;Мне было легче. Хотя я общаться, вообще, судя по этому тексту, не умею.<br />И не пишите мне больше про дезертиров!<br />Не тому пишете! </span></div> 
      
      <p>
        <span id="ljcmt207093"><br /></span>
      </p>

ազատութիւն անտառներ բանակ բնապահպանութիւն թեղուտ կենդանաբանական այգի Հայաստան փղեր

Nikolay Harutyunyan and Boris Piotrovsky – 2008-08-03

this photo have been made back in 50-ties, during excavations in Armenia.
Բորիս Պիոտրովսկի լուսանկար լուսանկարում լուսանկարներ Հայաստան մարդիկ Նիկոլայ Յարութիւնեան Ուրարտու սեպագիր
Փրկենք Թեղուտը – 2008-07-30

Անցյալ հինգշաբթի, Հանրապետության Հրապարակ 🙂

ազատութիւն թեղուտ ժապաւէն լուսանկարներ մարդիկ միջոցառումներ ցոյց քաղաք
Вим Вендерс, продолжение – 2008-07-23

начало здесь

Запомнилась история создания фильма “Клуб Буэна-Виста”. Вендерсу приятель дал послушать какие-то записи. В этой музыке было столько молодости, радости, что он попросил приятеля познакомить его с этими ребятами (kids). “Это не ребята” – ответил приятель.
Им всем за восемьдесят. ”
– Тогда я тем более хочу с ними познакомиться – загорелся Вендерс.
Через пол года ему позвонил приятель, и сказал, что скоро поедет в Гавану(Куба), к этим ребятам.
– Отлично – ответил Вим. У него было всего пять дней на сборы.
կինո միջոցառումներ ոսկե ծիրան վիմ վենդերս
Арм реализм – маршрутка в Канакер կամ «Բարի երթ» – 2008-07-09

На днях прокатился в Канакерской маршрутке 🙂

Ждать ее было одно удовольствие, на площади, под музыку Хачатуряна, глядя на цветные, живые Ереванские фонтаны. Вскоре подьехала неказистая газель. Я голосую, она останавливается. Не на остановке, но ведь так всем удобней.

Где-то на проспекте кто-то не вовремя заметил нашу газель, и успел лишь постучать по ней. “Пассажиры” – тихим гулом испорченного телефона донеслось до водителя. Маршрутка медленно затормозила подобно межгородской электричке, и вновь довольно далеко от остановки.

В салон шумно ввалились нагнавшие маршрутку хихикающие девочки в сопровождении мамы. Мама тщетно пыталась успокоить дочерей. Пройдясь серией шуток по водителю, из-за которого они совершили небольшой марш-бросок по проспекту, они стали подтрунивать друг над дружкой. Фраза“Ктанем ес фотон Москва цуйц ктам” выдала эмигрантов, посетивших родню, родину 🙂

Около оперы газели встречал местный… бездомный. (бомжом его назвать нельзя) У него растрепанные, волнистые, полуседые волосы, он носит кожанную куртку и большущие очки.

– Номер 96, идет через Комитаса в Канакер – кричит он так, чтобы всем было слышно.

– Спасибо, айрик (папа) – протягивает ему сигарету парень.

– Спасибо, сыночек – отвечает бездомный, и ответственно выкрикивает номер и маршрут следующей машины. Он всем своим видом выражает важность своего дела, и с удовольствием затягивается сигаретным дымом.

Я думаю, что в Ереване когда ни-будь появится памятник и ему, так же, как когда-то появился памятник Кара-Бале – старичку, раздававшему прохожим девушкам цветы, памятник дворнику, и игроку в нарды.

На этой остановке, в маршрутку входит много людей, и сидячих мест не хватает.

– Присаживайтесь – это слово проносится по всему салону. Люди с готовностью теснятся, чтобы обеспечить местом новоприбывших. Если на кого-то совсем не хватает места, у него возьмут подержать сумку те, кто сидят.

Рядом со мной села черноволосая мама, усадив напротив свою семилетнюю дочку. С узким разрезом глаз и смуглой кожей, в темноте салона она напоминает маленькую обаятельную китаяночку. Дочка улыбается нам, а сидящая рядом со мной мама держит ее за ручку, может, чтобы удержать на поворотах, а может просто потому, что так приятно.

Затем появляется совсем тинейджерская парочка – девочка в стильной красной маечке, и мальчик с короткой стрижкой. Мест совсем нет, почти на каждом сидении уместилось по два пассжира, и тинейджеры стоят в углу у двери, обнимаются и улыбаются 🙂

Мы переглядываемся, мальчик с короткой стрижкой закрывает подружке лицо длинными волосами, все смеются. Маленькая девочка рядом с нами заинтересовывается брошкой, вываливающейся из кармана джинсов тинейджерки.

– Возьми себе – говорит последняя.

Девочка стесняется, и оставляет брошку.

Спустя пять минут становится настолько весело, что тинейджерка в красной маечке не может сдержать слез… и соплей.

Мама маленькой пассажирки достает из сумочки салфеточку, и передает тинейджерке.

Тинейджерка сквозь слезы хохочет. Дочка и мальчик-тинейджер играют друг с другом.

Так и едем, в тесноте, но весело, все улыбаются, и обмениваются теплыми взглядами

Постепенно маршрутка освобождается, мама пересаживается на другое место, а ее дочка с узенькими глазками переходит ко мне. Парочка садится напротив нас.

Москвички сходят, а малютка удерживает парня за плечо на поворотах.

Мы все вместе, в одной маршрутке, не зная имен спутников, ощущаем свое единство. Мы – Ереванцы.

Сходить мне, маме с дочкой, и тинейджерам пришлось на одной остановке, под большой бутылкой шампанского. Когда я встал, с обьектива упала крышка, и я попросил водителя задержаться. Включив фонарик сотового и полазив под сидениями я нахожу крышку.

“Что ты потерял?” – интересуется водитель. “Вот эту штуку от обьектива” – показываю. “удачи” – говорит водитель вернув сдачи. “Бари ерт”(доброго пути) – желаю ему я.

Выйдя на тротуар я замечаю вдалеке тиндейджеров, и дочку с мамой и машу им все еще включенным фонариком мобильного.

– Пака-пака – кричит мне девочка и пара рук машет в ответ 🙂
երթուղային Հայաստան պատմութիւն քաղաք քանաքեռ
չֆիլմ – 2008-06-08

В девяностые была не только “депрессия”. Была и надежда, попытки сделать что-то хорошее.
Это потом стало ясно, что хорошее требует слишком много ресурсов, а заработать все равно не выйдет: Маленький рынок, нет спонсоров, а продается чушь.
А то хорошее, что успели реализовать – не видно, утеряно, забыто.
К примеру, Ар потерял и некоторые выпуски передачи Քաղաք, например ту, про дождь

Итак, Чфильмы – (по русски – не фильмы) – автор – Сергей Даниелян (незабвенный Еж), в ролях Мика Ватинян, Артур Манукян, который, к сожалению забросил профессию актера, Трдат Макарян, который, к счастью, иногда подрабатывает в рекламах, Дианна Нерсисян и многие другие

Все серии в этом посте. Удивительно, что подросло поколение, которое о них понятия не имеет.

А для меня Ереван девяностых не существует без Чфильм-а 🙂

Сначала моя самая любимая серия – 7ա – Մասնավոր խուզարկույի գրասենյակում (в офисе частного детектива)

Остальные под катом

Չֆիլմ 1

Չֆիլմ 2

Չֆիլմ 3

Չֆիլմ 4

Չֆիլմ 5

Չֆիլմ 6

Չֆիլմ 7ա

Չֆիլմ 7բ

Չֆիլմ 7գ
Հայաստան Չֆիլմ տեսանիւթ
Режиссер Трешеты, Маринкович, разговор после просмотра фильма – 2008-06-08

Лето 2007-го года, после просмотра фильма Трешета в фойе кинотеатра Москва завязался разговор со сценаристом фильма – Паво Маринковичем (Pavo Marinkovic)
Фестиваль Золотой Абрикос, Ереван, Армения
«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ կինո Հայաստան մարինկովիչ ոսկե ծիրան տեսանիւթ տրեշետա քաղաք
Роберт Фиск о геноциде армян в Турции – 2008-06-08

Отрывок из выступления Роберта Фиска 2-го августа 2007 года о его исследованиях геноцида армян в Османской империи

1915 ամերիկեան համալսարան Հայաստան հետազօտութիւն Ռոբերթ Ֆիսք տեսանիւթ ցեղասպանութիւն
недавно всп – 2008-05-24

недавно вспомнил о замечательном тексте Ашота Давтяна и Светланы Лурье
Ереван – мифология современного города
и нашел другой текст Светланы, покороче, но не менее интересный: Ереван – воплощение героического мифа

Приятного чтения.
էթնոհոգեբանութիւն
neveroyatnyj pian aaa – 2008-03-31

Может кто помнит этот стаааарый клип о том, как тяжело бедным старушкам привыкнуть к постсоветской и непривычной жизни
Давно хотел залить, но никак руки не доходили 🙂
Режиссер – Довлатян кажется, по крайней мере он снялся в эпизодической роли

Ժամանակները փոխվում ա, ինոմարկեք, մերսեդեսներ, կազինո, վխտում են, մենք կարում չենք էս կյանքի դուրը գանք

– Սչաստլիվի․․․
– Սչաստլիվի՜
– լսում ես, Արուս, էդ Ամալյան էնա ոտները վարիկոզնի րասշիրենի վեն տրոմբոզ ինֆարկտ ա
– բա դու գիտես, որ սա ջահել վախտը փչացած ա եղել
– նե մոժետ էտոգո բիտ, երեսով ել մի սիմպատիչնի կնիկ․․․
դովլաթեան հայերէն տեսանիւթ
2008-03-28-122 – 2008-03-28

էակներ լուսանկարներ շուն քաղաք
молодой человек на улице Чаренца – 2008-03-28

դիմանկար լուսանկարներ Չարենցի փողոց քաղաք
Չղջիկ – Летучая мышь :) – 2008-03-27

դիմանկար ժապաւէն լուսանկարներ քաղաք ֆիշայ
Таманян – 2008-03-27

թամանեան ժապաւէն լուսանկարներ կասկադ քաղաք ֆիշայ
ես Երևանցի եմ – 2008-03-05

Есть в моей жизни один вопрос.

Когда мне задают этот вопрос, я всегда надолго задумываюсь и начинаю улыбаться.

“А какой он – Ереван?”

А улыбаюсь я потому, что то, что я вспоминаю, совсем непохоже на город. Это большая коробка. Большая деревянная коробка с латунной зестежкой-крючком. Лакированная. Дома у родителей.

Когда открываешь ее, понимаешь, почему замочек такой тугой. Стоит открыть его, как крышка подскакивает и выплескивает Ереван. Ереван черно-белый, шуршаший, солнечный, жаркий, веселый, задиристый и счастливый. Мой дед и отец хорошие фотографы. Деда я помню только с камерой. Иногда, когда мы гуляли в парке – тогда не было статуи Сарьяна и это был просто парк – он давал мне подержать вкуснопахнущий кожаный футляр, пока фотографировал.

կարդալ ամբողջույթամբ
Հայաստան մէջբերում

քանի որ Երևա… – 2008-03-02

քանի որ Երևանցիները իրավունք չունեն



(տեքստը ամբողջությամբ [այստեղ][1])

և յուրաքանչյուր նյութ իրադարձությունների մասին կարող է դիտարկվել որպես քարոզչություն, ուզում եմ տեղեկացնել այս հնարավորության մասին՝ http://news.bbc.co.uk/2/hi/europe/7272299.stm

<blockquote style="border-left: 2px solid #FFCC00; padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #FFFCEC;">
  <p>
    Are you in Armenia? Are you or anyone you know involved in the protests? Have you been affected by the clashes? Send your comments or pictures using the form below.
  </p>
  
  <p>
    You can send pictures and video to․․․
  </p>

ազատութիւն ընտրութիւններ ժողովրդավարութիւն Հայաստան մէջբերում

Стоматолог Бабкен и Левые линии, из цикла Хакеры Блокадной Армении – 2007-11-15

В один прекрасный день к нам постучали двое незнакомцев. Один постарше, и один помоложе. Они оказались соседями, но не такими соседями, которые жалуются, что вы их залили, а такими соседями, которые живут в вашем квартале через здание, и у них не такой, как у вас график подачи электроэнергии

«Մոսկվա» կինոթատրոնի ամառային դահլիճ ազատութեան հրապարակ էլեկտրականութիւն կտուր Հայաստան շուն շրջափակում պատմութիւն քաղաք
one august night at cascade – 2007-11-12

էակներ լուսանկարներ կասկադ Օտտո
о котятах – 2007-08-08

все котята передохли

Осталась только одна девочка

Деваться некуда, пришлось брать.

Сейчас она у нас дома, чему очень обрадовалась собака, которая норовит ее сьесть.

Квартира однокомнатная, дверей нету, изолировать очень сложно

Завтра с утра всем на работу и неизвстно как их оставлять.

Девочка выглядит хорошо, поела, попила, только блохастая, но это излечимо.

Глазки чистые у нее. Только худющая.

Кстати, что делать с блохами. Ошейник ей нельзя одевать, купать не знаю можно?

Еще раз, если кому надо мышей ловить, то она проворная.

Очень ласковая, и милая.
կատու
котята – 2007-08-06

Не знаю насколько имеет смысл здесь постить…
Около университета (ЕГУ), недалеко от левого фонтанчика выбросили котят
Они очень маленькие, слабенькие и беспомощные. Плачут и ищут маму.
Скорее всего погибнут, если им не помочь.
Если у Вас или Ваших знакомых есть желание взять котенка, то сейчас самое время.
կատու
Об истории современного Еревана – 2007-07-04

click me
Հայաստան հետազօտութիւն հղում
2020-11-0 – 0001-01-01

ժապաւէն լուսանկարներ չմշակած քաղաք փողոց EI 3200