ասք ուլիկի մասին

ուրեմն, Երեւանում իմ համար լաւ «օբէկտների» զգալի մասը այսպէս թէ այնպէս կապ ունի սփիւռքահայերի հետ։ Դա եւ սիրահարների այգին է, եւ աչաջրերն են, եւ քաֆեսճեանի պարտեզն ու կասկադը, եւ գելատոն է, եւ սայաթն էր։

Աբովեանի վրայ կայ սիրիահայերի խանութ՝ այնտեղ մուտքին գոյնզգոյն տառերով գրւած է «բաց է», ու ժպտացող սմայլիկ է նկարած, իսկ հակառակ կողմից տխուր սմայլիկ է, ու էլի գոյնզգոյն տառեր։

Այդ մարդիկ, չնայած, ասենք, Ասադի «օրոք» են ապրել, բայց իրենց մէջ այդ տաղտկալի տրտիմ սովետը չկայ։

Սայաթը, աւաղ, փակւել է։ Խանութը վերջերս չեմ նկատել, գուցէ նոյնպէս։ Բայց բացւել է Ուլիկը՝ ամենահամով արագ սնունդը, որ ծալած ունի զանազան էֆ֊սի֊ներն ու ֆրայդ չիքեները։

ուլիկ, արագ սնունդ, oolig fast food

ու տենց

պիտակներ՝ ուլիկ 
վայր՝ երեւան