ահա, դրօշի գոյները փոխելը խնդիր ա, բայց երանգ փոխելը՝ ոչ այդքան՝ https://www.youtube.com/watch?v=u26LKt0yjmE
#դրօշ
լամբադա կամրջի մօտ շէնքերից մէկի կտուրին ծածանւում էր այս դրօշը։ երեւի ինչ֊որ ռուսական կազմակերպութեան ա պատկանում շէնքը։ կարծես նախկինում, ութսունականներին, այնտեղ սովէտական զօրամաս էր։
#դրօշ #քաղաք #երեւան
🇦🇲 — 🟥 = 🇺🇦
#դրօշ #էմոջի #հայաստան #ուկրաինա #անկապ
գերմանացի ընկերս պատմեց որ նեղւում ա, երբ իրան առանձին ուշադրութիւն են տալիս։ ասաց, որ երբ առաջին անգամ էր եկել հայաստան՝ ազդուել էր, իրան անսովոր խանդավառ հիւրընկալութիւն էր։ յետոյ քանի տարի ստեղ էր ապրել, ու հիմա էլ պարբերաբար գալիս ա, կապը չի կորցնում։
ապա, երբ իրան ասում են՝ ահա իմ հեռախօսը, ես քեզ ման կը տամ, կամ ինչ֊որ առանձին ուշադրութեան ա արժանանում՝ նեղւում ա։ զի նա գիտի հայաստանը գուցէ էդ մարդուց լաւ, ես շատ եմ ճանապարհորդում, բայց նա ինձնից շատ տեղերում ա եղել, ու ինձնից շատ ա ճամփորդել։ նա ինձնից շատ ա շփուել տեղացիների հետ։ նա ի տարբերութիւն ինձ, գնում ա տէնց սրճարաններ, ուր տեղացիներն են ծխում ու նարդի գցում։ նա ա ինձ սովորեցրել «հայկական» հաց ու պանրով ու կանաչիով բրդուջներ ուտել։
ի դէպ, նա ինձ պատմեց վերջերս գերմանիայում դուրս եկած յօդուածի մասին՝ այն անդրադառնում էր բազմազանութեան փառաբանման միտումներին։ թղթում կար օրինակ՝ դասատուն ասում ա երեխաներին, որ միւս օրը բերեն իրենց հետ ուտելիք, եւ հատուկ նշում ա թուրքիայից եւ յունաստանից երեխաներին՝ իսկ դուք կը բերէք ձեր ազգային ուտելիքներից։
եթէ նա պարզապէս չնշէր, թէ ինչ ուտելիք պէտք ա բերել, գուցէ իրենք եւ բերէին տանը պատրաստած ազգային մի բան, իսկ գուցէ՝ ոչ։ բայց նշելով նա առանձնացնում ա իրենց, շեշտում ա ինչքան այլ են, որ կանք մենք, ու կաք՝ դուք։ սա մատցուցւում ա որպէս ինքնութիւն պահպանելուն սատարել, բայց կարող ա նեգատիւ հետեւանքներ ունենալ։
ու հիմա, էս երեխան որ թուրքիայից եկած ընտանիքից ա, բայց կապ չունի թուրքիայի հետ, պիտի մտածի՝ ի՞նչ անեմ, գուցէ պիտի գնայ գտնի թուրքական խանութ, որ էնտեղից ուտելիք ձեռք բերի։
օրինակի շարունակութիւնը՝ միւս օրը, երբ երեխաները բացում են իրենց հետ բերած ուտելիքը, դասատուն ունի պատրաստած դրօշեր, որ տնկում ա ամէն մէկի ուտելիքի վրայ։ բոլորի մօտ՝ գերմանական դրօշեր են, բայց մէկի ուտելիքի մէջ տնկում ա թուրքիայի դրօշը, մէկի՝ յունաստանի։
ու կրկին, հեղինակն ասում ա՝ բայց կարող ա էս մարդը, թէեւ թուրքիայից ա, բայց իր ընտանիքն ա եղել փոքրամասնութիւն, կարող ա հայ ա, ասորի, յոյն, կամ քուրդ, կարող ա իրանց ընտանիքում ցեղասպանութեան վերաբերող պատմութիւն կայ, իսկ դու շեշտելու համար բազմազանութիւնը, տնկում ես իր բերածի մէջ մի դրօշ, որի հետ նա գուցէ ոչ միայն կապ չունի, այլ նաեւ ունի կապուած բացասական յոյզեր։
ես լրիւ հասկանում եմ ընկերոջս զգացածը, զի ես էլ եմ միշտ ուզել լինել լոկալ, զգալ լոկալ։ ու գրել եմ առցանց, որ վրաստանում ինձ լոկալի տեղ դնում են, անկապ մարդիկ վրացերէն են դիմում, ծխախոտ են խնդրում, բայց երեւանում ինձ տեղացու տեղ չէին դնում, ու խօսում էին ռուսերէն, կամ ասում են՝ «հելլօ»։ ես վերցնում էի հայերէն գրքեր կամ թերթեր հետս մետրօ, կարդում էի, որ իբր սովորեցնեմ մարդկանց, որ իրենց կարծիքով տարբերուող տեսքի մարդը, պարտադիր չի որ տեղացի չի։ հիմա հիմնականում անցեալում ա սա, բայց երէկ էլ, սուպերմարկէտում հետս ռուսերէն խօսեցին։
ու ես պատմեցի ընկերոջս, որ սրաճարանում, ուր յաճախ գնում եմ, կայ բարիստաների ամուսնական զոյգ՝ տղան ամերիկացի ա, իսկ աղջիկը միջին արեւելքից՝ արեւմտահայերէն ա խօսում։ ամերիկացին հայերէն ա սովորել, մի կերպ խօսում ա։
ու ես ոչ մի ձեւ իրան առանձին վերաբերմունք ցոյց չեմ տալիս, չեմ ասում՝ վայ էս ինչի՞ ես ստեղ եկել, կամ վայ ապրես, էս ինչ լաւ ես խօսում հայերէն, չեմ ասում՝ վայ ապրես, ինչ լաւ ա որ ստեղ ես։ որովհետեւ դէ նորմալ ա իր տեսակէտից՝ նա ստեղ ա ապրում, փորձում ա լեզուին տիրապետել։ ու ես չեմ ուզում շեշտեմ իր համար որ նա օտար ա, վերաբերւում եմ ոնց որ այլ բարիստաներին՝ սովորական քաղաքավարութեամբ։
#օտար #օտարացում #օտարութիւն #բարիստա #սրճարան #դրօշ #գաղթ #արտագաղթ #ներգաղթ #միգրացիա #լոկալ #տեղացի #քաղաքավարութիւն #հիւրընկալութիւն #ուշադրութիւն #հետազօտութիւն #յօդուած
#երեւան #դրօշ #շէնք
#քանաքէռ #երեւան #քաղաք #դրօշ #ցայթաղբիւր #պուլպուլակ #ետնախորշեր
դրօշների մասին, սէնց մարդ եմ գտել՝
մտածում եմ՝ էս մարդը շփոթուել ա, բայց չլինի՞ պատերազմի ժամանակ ա դրել դրօշը ի աջակցութիւն մեզ։
չալարեցի, գնացի հետ հետ հետ իր հոսքով, գտայ այս գրառումը։
յետոյ գտայ սա
սա, սա, սա, սա (շատ հետաքրքիր), սա, սա, սա, սա, որը յղում ա սրան, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա, սա
ու մեզնից անկապ, բայց շատ «ռելէյթըբլ» նկար՝
#դրօշ #արցախ #պատերազմ #հայաստան #խաղաղութիւն
թայնիսքայլայնսը փաստօրէն պալիտրաները գիտհաբում ա պահում ու կարելի ա նոր #ներկապնակ աւելացնել։
ես աւելացրի #սարեան ֊ի #դրօշ ֊ի գոյները։
կարմիր գծերը դարձան եռագոյն գծեր։
#դրօշ #երեւան
դրօշի էմոջին այսպէս ա ցոյց տալիս։ #դրօշ #էմոջի #էկրանահան
մայիս 2012։
մայիս 2012։
նոյեմբերի 23 2014 թիւ։ վանաձոր։
փաստօրէն, Լէ Կորբուզյէ֊ն օգտագործել է կարմիր, կապոյտ, դեղին գոյների յաջորդականութիւնները։ ու իր մօտ ի տարբերութիւն մեր դրօշի կարծես նայւում է։
կարծես իր մօտ էլ են յաջորդում՝ կապոյտ պատին հետեւում է կարմիր պատը, բայց դրանց արանքում պատշգամբ է, իսկ եթէ երեւայ՝ առաստաղին դեղին շերտ։ բացի դրանից, իր մօտ գոյները մեղմ են, փափուկ։
ի դէպ, ուշադրութիւն դարձրե՞լ էք, Վահան Բալասանեանը այս տարուայ բարքեմփի լոգո֊ի վրայ կարմիր կապոյտ նարնջագոյն է օգտագործել այնպէս, որ կարմիրն ու կապոյտը իրար կողք չլինեն։ ։Պ
#նախագծում #ճարտարապետութիւն #ճաշակ #գոյներ #դրօշ #բարքեմփ #դիզայն #շէնք
Հին խորհրդային կատակ՝
Ֆրանսուհին գալիս է սովետ, Մոսկուայով է ման գալիս, բաց մտոցի մէջ է ընկնում, վնասւում է։ Տանում են հիւանդանոց։ Որ ուշքի է գալիս, ասում է՝
— Գոնէ կարմիր դրօշակ կախէիք, զգոյշ լինէի։
Իրեն ասում են՝
— Օրիորդ, դուք որ սահմանն անցնում էիք, կարմիր դրօշ տեսե՞լ էք։
#կատակ #անեկդոտ #ֆրանսուհի #խսհմ #սսհմ #սովետ #դրօշ
ու տենց
Տաքսիստ․ մի կոճկուիր, ինձ կարելի է։
Ես․ Ես սիրում եմ, ոչինչ։ Բա ի՞նչ է նշանակում՝ ինձ կարելի է։
Տաքսիստ․ ես գժի թուղթ ունեմ։
Ես․ Բա ո՞նց ես քշում դրանով։
Տաքսիստ․ ըհը, տես թուղթս։
Ու ցոյց է տալիս ինձ «ուդո», որի մէջ գրուած է՝ Հայոց ազգային բանակ՝ ՀԱԲ։
Ու ստեղ գալիս է այն պահը, երբ ես նկատում եմ իր մօտ խփած դրօշը։
— Ես հայրենիքիս համար— ասում է— ամէն ինչ կʼանեմ։ Մարտի մէկին,— ասում է, ես գոսպիտալում էի։ Ազատ չէի։ Բայց յետոյ էլ ձերբակալեցին։ Մի տարի նստել եմ։ … Թէ չէ ես ամէն ինչ կանեմ։ Սպարապետը՝ Վազգենը ինձ գիժ էր ասում։ Նա գիտեր։ Տենց էլ կպավ անունս՝ գիժ։
ու տենց
ասք գժի թուղթ ունենալու մասին՝ http://wp.me/p3ODBV-3jh
#դրօշ #հաբ #տաքսի #զրոյց #հայոց֊ազգային֊բանակ #գիժ #սպարապետ #պատմութիւն #մարտի1 #ճանապարհ #ասք #ուտենց
այն ժամանակ եռագոյն դրօշը դեռ ՀՀ դրօշ չէր, ՀՀ֊ն էլ չկար, կար ՀՍՍՀ, իսկ այս երաժշտութիւնը հնչում էր հաւաքներին։ Այս ծրագիրն աշխատեցնելը լրիւ անհնազանդութեան նշան էր։
http://www.youtube.com/watch?v=Z3SpeFVmbJM&t=0m27s
Ձախ Shift/Alt = Հայերեն, աջ Shift/Alt = Կեղծ գրաֆիկա
Ինֆորմացիայի փոխանակման կոդի հայոց հիմնօրինակ
ԵՐԵՒԱՆ, Տարբ․ VGA֊01֊Ա 1 9 8 9 թ․
հայոց հիմնօրինակ նախաձեռնող խումբ
(C) Վ․ Մխիթարյան, Վ․ Դանիելյան, հեռ․ 35-68-86, 61-66-20
#հայաստան #հայերեն #հայերէն #պատմություն #պատմութիւն #Երեւան #հայոց֊հիմնօրինակ #էկրանահան #եռագույն #եռագոյն #1989 #դրօշ #հաւաք #անհնազանդություն #անհնազանդութիւն #msdos #dos #armenian
Երեւանը՝ իտալացի նկարիչ Պաոլո Կոսսիի աչքերով։ Yerevan as seen by Italian painter Paolo Kossi
աղբիւր
#Երեւան #պաոլո֊կոսսի #ծածկած֊շուկա #կաթողիկե #դուդուկ #դրոշ #մատենադարան #արձան #տաքսի #ժիգուլի #զրո֊վեց #ծառ #ծիծեռնակաբերդ #արվեստ #ծածկած֊շուկայ #կաթողիկէ #դրօշ #արւեստ
#Yerevan #Paolo-Kossi #covered-market #katoghike #duduk #flag #armenia #matenadaran #taxi #zhiguli #tree #art
օրվա պլստոցը
#gif #yerevan #PUTinOUT #protest #street #police #sakharov-square #nalbandian-street #flag #դրօշ #երեւան #պլստոց #ցույց #նալբանդյան֊փողոց #սախարովի֊հրապարակ #ազատություն #պուտին #հավաք #լուսանկար #փախուստ #ազատություն #անկախություն
Սահմանը
Հրաշքները շարունակվում են։ Ուսերի հետեւից մնում է հարազատ Հայաստանը, առջեւից սփռվում է․․․ կրկին հարազատ Հայաստանը։
– Արտասահմանցիներ կա՞ն – հարցնում են «սահմանապահները»
– Սահմանեք «արտասահմանցիներին»։
Սահմանապահները սահմանեցին արտասահմանցիներին որպես ոչ ՀՀ քաղաքացիներ, եւ ստանալով բացասական պատասխան՝ մեքենայում արտասահմանցիներ չկային, մի տեսակ տխրեցին։
Երեւի այն պատճառով, որ նրանք դեռ հիշում են՝ սահմանը ձեւական է ու հորինվել է միմիայն արտասահմանցիների, մասնավորապես բրիտանացի գիտնականների եւ քաղաքական գործիչների համար։ Այնպես էլ իրենց գործը, սահմանի պես ձեւական է՝ չկա արտասահմանցի, չկա եւ գործ, սակայն կա անպետք լինելու եւ անհեթեթության զգացում։ Բայց երազանքները հակում ունեն կատարվելու, թեկուզ միայն մտքում։ Եւ ահա, այն ինչին չեն հավատում նույնիսկ բրիտանացի գիտնականները իրականություն է դարնում Արցախցիների համար։ Եւ այսպես, արջեւում Լեռնային Ղարաբաղի Հանրապետությունն է – առեղծվածային, նույնիսկ հեքիաթային լեռնային թագավորություն։
Այս ոճավոր երիտասարդները անշուշտ գնահատում են իրավիճակի ողջ հումորը, եւ շտապում են լուսանկարվել Հայ-հայկական սահմանում։ Չէ՞ որ գոյություն չունի ռուս-ռուսական, գերմանա-գերմանական(արդեն), կամ ճապոնա-ճապոնական սահման։ Հետո էլ զարմանում ենք, որ բրիտանացի գիտնականները, օրինակ պարոն դե Վաալը երբեմն շփոթվում են։
Այլ հավասար պայմաններում գտնվող այս դրոշները զգալիորեն տարբերվում են։ ՀՀ դրոշը մի տեսակ սփրթնած է։ Սարերի քամին սառն է, եւ կարելի է ենթադրել որ դրոշը մրսել է, կամ այլ հավասար պայմանները իրականում այդքան էլ հավասար չեն։ (Բոլոր դրոշները հավասար են, բայց որոշ դրոշները ավելի հավասար են։)
Չար լեզուները ասում են թե այն ինչ Արցախցուն լավ է, Երեւանցուն մահ է։
Այնուամենայնիվ, այս ճախրուն եռագույները ապացուցում են, որ Հայաստան/Արցախ խաղաղ գոյակցությունը(ինչպես ասում են՝ peaceful co-existence) հնարավոր է։
Բամբասանքներ, առասպելներ, եւ փաստեր՝ մնացեք մեզ հետ։
ու տենց
Զառայի տանը՝
(ուշադրություն դարձրեք, որ գիշերվա կեսին նկարված լուսանկարի մեջ ոչ մի արտեֆակտ, ոչ մի այլ գույնի կետ չկա, լրիվ մաքուր է։ Ու դա n900-ի ու ազատ ԾԱ-ի շնորհիվ է՝ fcamera եւ blessn900։ ահա։)
վարագույր
_ու տենց _
ես գրել եմ դեկտեմբերին ռուսական գարեջրերի գովազդներով պատած եռագույնի մասին։ Հետո գովազդները շատացան, հետո լրիվ գովազդները պոկեցին։
Իսկ այժմ դրոշը ներկված է։ ։Ճ
փաստորեն։
ու տենց
Ընդհանուր առմամբ ոնց որ ՆՓԱԿ լիներ, բայց ավելի մեծ։
Այնքան մեծ, որ կարողացել են սրահներից մեկում ուղղաթիռ տեղավորել։
Այս փոստում՝ ֆեմինիստ ֆաշիստները, լուսանկարներ, ժպիտներ, սմայլիկներ, տեքստուրաներ, դրոշակներ, օդանավեր ու ուղղաթիռներ, ծիծիկներ, եւ նրանց դերը ճարտարապետության մեջ, ագիտպլակատներ, եւ ամենակարեւորը՝ խոհանոցներ ու վարագույր (ինչպես նաեւ այլ պոեծիկ բաներ)։
դատարկ էկրանով կինո, եթե չեմ սխալվում գույները փոխվում էին հաճախ հաճախ՝
ծիծիկների թեմայով՝
սակայն թեման դեռ լիովին բացահայտված չէ, մնացեք մեզ հետ։
լուսանկարներ լուսանկարների մոտ՝
սմայլիկ՝
նկարի հատված, հատուկ վերցրել եմ որպես նախադիր օգտագործելու համար՝
դրոշ՝
ձիահ՝
ամպիկներ՝
օդանավ՝
ինստալյացիա, ինչպե՞ս կլիներ առանց դրա՝ ։Ճ
իսկ սա ի՞նչ է, կարծում եք՝
սա ուղղաթիռ է՝
որը ձեռքով հավաքել են վյետնամի գյուղերից վարպետները։ Վյետնամում ուղղաթիռներ առաջին անգամ տեսան պատերազմի ժամանակ, դրանք ամերիկյան ռազմական ուղղաթիռներ էին, բնականաբար։ Իսկ այս վարպետները որոշեցին սարքել քաղաքացիական ուղղաթիռ, որ, օրինակ, բերք լինի տանել վաճառելու քազաք։
Այդ մասին հաջորդ դահլիճում երեք էկրանի լայնության ֆիլմ էին ցույց տալիս։
Ուղղաթիռը այնքան ել լավ չեր թռչում, սակայն տեղադրվեց, այսինքն ինստալյացիա եղավ եւ դարձավ ՄոՄԱ-ի դահլիճներից մեկում։
Իսկ այս դահլիճը իմ համար ամենահետաքրքրներից էր, խոհանոցներ՝
այս «կենդանի» խոհանոցը հանել բերել էին իրական տնից, որը մի քիչ անց կտեսնեք։
հիշեցրեց հայ նկարիչների գործը Ցյուրիխյան մի ցուցահանդեսում, որտեղ ներկայացված էր սոց-ռեալիստական խոհանոցի միջավայրը։
Սիրում եմ Խրուշչեվի եւ Նիկսոնի լուսանկարները։ ։Ճ Գիտեք երեւի Էլիոթ Էրվիթի այս հայտնի նկարը , որը Խրուսչյովի նահանգներ այցի ժամանակ էր արվել։ Իսկ սա նկարված է Մոսկվայում, տեքնոլոգիական ցուցահանդեսի ընթացքում։
Նկարի կողքը կար բացատրություն․ Խրուսչյովը շատ ազդված էր Ամերիկյան լվացքի մեքենաներով։ Նա չեր կարող չընդունել որ ԱՄՆ-ը այդ բնագավառում ավելի առաջ է ընկել։ Այնուհետեւ, թղթակիցների հարցերին, թե նա ինչ կասի ԱՄՆ-ի տեքնոլոգիական գյուտերի մասին ԽՍՀՄ գլխավոր քարտուղարը պատասխանեց, որ լվացքի մեքենաներով չէ բնավ, որ երկիրը ուժեղ է լինում, այլ հրթիրներով։ Ավաղ, նա չգիտեր, ինչ կարեւոր են լվացքի մեքենաները, եւ փաստորեն, խիստ սխալվում էր։
Ուշադրություն դարձրեք, նկարում նաեւ երեւվում է երիտասարդ եւ անփորձ Բրեժնեվը։
Սա գրքից սքան է, մեծ տպած՝
Դա, իհարկե գերմանական ճարտարապետի գիրք է, ու այս նկարը սահմանում էր խոհանոցի միջին օգտագործողին։ Եթե ենթադրենք, որ կինը ունի այս չափերը, նրա ամեն մի ոսկոռը ունի այս չափերը, ապա, նրա համար կատարյալ խոհանոց հաշվարկել կարելի է հետեւյալ կերպ։
Եթե չեմ սխալվում, գրքի մեջ, սակայն, ներկայացված էր ամբողջ ընտանիքը, կար տղամարդ եւ երկու երեխա։
Իսկ խոհանոցը այս շենքից են բերել ՄոՄԱ 1993 թվին՝
124 Kurhessenstrasse, Frankfurt
Ահա եւ ճարտարապետը։ Կառուցում էր ինդուստրիալ թաղամասեր։ Նրա խումբը, կարծես նույնիսկ մի պահ հրավիրել էին խսհմ մի քանի բան կառուցելու, սակայն հետո ետ ուղարկեցին։
Հետո գնացինք պտտվելու լուսանկարների սրահներում՝
Հատուկ այնպես էի նկարում, որ հեղինակների անունները մնան, ու այնուհետեւ ինտերնետներում իրենց այլ գործերը գտնեմ։
Այնպես որ դուք ել կարող եք փնտրել ։Ճ
Ու իմ համար բնավ զարմանալի չէ որ այս լուսանկարի հեղինակը գերմանացի կին է՝
Թանգարանից դուրս գալուց պրոեկտված էր վարագույր, որի մոտ կամեցողները լուսանկարվում էին։ Ու այսպես, լուսանկարվելով պրոեկտվող վարագույրի մոտ կենդանացնում էին այս գործը, եւ դառնում գործի մասնիկ՝
Ի դեպ ասեմ, որ մի քանի միկրոֆոն կար տեղադրված, ու կամեցողները պարմերաբար իրենց մեջ բղավում էին։ Ճ
ձեր խորհին ծառան՝
աղջիկներ, որոնց անունը չգիտեմ բնավ՝
պատանի Ջիմի Հենդրիքսը երեւի նման տեսք ուներ՝
հերթ պայուսակները վերցնելու համար՝
իսկ հերթի մոտ այսպիսի գործեր կային, շաբաթվա օրերի անուններով, գերմաներեն՝
montag
freitag
dienstag
donnerstag
donnerstag
mittwoch
mittwoch
montag
վարագույր Ճ
մնացեք մեզ հետ, արջեւում դեռ մի քիչ սենթրալ պարկի մասին, լենինյան լեննոնյան տեղերով զբոսանք, ինչպես նաեւ հայկական տեղերով սակայն ։Ճ
ու տենց
Ազատ զգացեք կիրառել, տարածել
այս քոփիլեֆթի և Ուրախ Ռոջերի համադրությունը։
Եվ դիտեք նավապետ Անահիտ Ճնճղուկի տարբերակները։
ու տենց
հիշում եմ մի անգամ ԿՄ-ում վեճ էր։ Մեկը ասաց․ «նախագահին բան չասեք, պետության խորհրդանիշն է», ու հետո պարզեցին, որ ըստ սահմանադրության կա երեք խորհրդանիշ՝ զինանշան, օրհներգ, ու դրոշ։
Խորհրդանշական է, չէ՞։
ու տենց
լոքշ սիլիկոնային դաշտավայր
էն ձեր ամերիկաներ
ու տենց
ու տենց
