վերջերս խաղ եմ անում nokia n900֊ի fcamera֊ի հետ։
ու ահա ձեզ այսպիսի համեմատութիւն՝
վերեւի ձախ նկարը՝ ինչպէս էր geeqie֊ն նախադիտում fcamera֊ի սարքած dng նիշքը։ վերեւի աջ նկարը՝ ինչպէս ա fcamera֊ն ինքն իր dng֊ից սարքել jpg։ ներքեւի ձախ նկարը՝ ինչպէս իմ սկրիպտը որ օգտագործում ա ufraw-batch սարքեց jpg՝ fcamera֊ի dng նիշքից։ ներքեւի աջ նկարը՝ վերեւի աջ նկարի վրայից քաշած kodachrome64 lut ֊ով տեսքն ա։
#համեմատութիւն #լուսանկարչութիւն #տէք #ֆոտո #ֆոտօ #n900 #fcamera #էսթետիկա #էկրանահան #նկար
RAFIK ES LENAI մասին մամային 5 տարի առաջ ասացի իրան էշի տեղ դրեց։
յունիս 2012։
էս նկարի հաւէսը նաեւ այն ա ոնց են կէսից մեծատառ տրանսլիտից հայերէնի անցնում։ (:
factory in yerevan, march 2012, nokia n900, fcamera.
#photo #yerevan #factory #nokia_n900 #n900 #fcamera #lofi
յունիս 2012։
որոշեցի գունաւոր այս անգամ, նախորդ տարբերակն այստեղ ա։
յունիս 2012։
մայիս 2012։
մայիս 2012։
մայիս 2012։
ապրիլ 2012։
սա չմշակած աւելի լաւն ա (քան սա)։
ապրիլ 2012։
ապրի լ 2012։
ստաուած ա այսպէս՝
ընդհանուր առմամբ, ցանկացած թուային նկար այսպիսի պարզ մանիպուլեացիաներից, կարծում եմ, շահում ա։ իհարկէ, լաւ կը լինէր նախապէս վերլուծել նկարը, ու աւելի յստակեցուած թուեր օգտագործել։ էլ աւելի լաւ կը լինէր ոչ թէ կոնտրաստել, այլ ըստ վերլուծութեան արդիւնքների համապատասխան կոր կիրառել։
ապրիլ 2012։
ապրիլ 2012։
մարտ 2012։
մարտ 2012։ այս նոյն նկարն առաջ այլ ձեւ էի մշակել։
հոկտեմբեր 2012
օգոստոս 2014
Տաքսիստ․ մի կոճկուիր, ինձ կարելի է։
Ես․ Ես սիրում եմ, ոչինչ։ Բա ի՞նչ է նշանակում՝ ինձ կարելի է։
Տաքսիստ․ ես գժի թուղթ ունեմ։
Ես․ Բա ո՞նց ես քշում դրանով։
Տաքսիստ․ ըհը, տես թուղթս։
Ու ցոյց է տալիս ինձ «ուդո», որի մէջ գրուած է՝ Հայոց ազգային բանակ՝ ՀԱԲ։
Ու ստեղ գալիս է այն պահը, երբ ես նկատում եմ իր մօտ խփած դրօշը։
— Ես հայրենիքիս համար— ասում է— ամէն ինչ կʼանեմ։ Մարտի մէկին,— ասում է, ես գոսպիտալում էի։ Ազատ չէի։ Բայց յետոյ էլ ձերբակալեցին։ Մի տարի նստել եմ։ … Թէ չէ ես ամէն ինչ կանեմ։ Սպարապետը՝ Վազգենը ինձ գիժ էր ասում։ Նա գիտեր։ Տենց էլ կպավ անունս՝ գիժ։
ու տենց
Ես միշտ չեմ համաձայնվում, երբ բնությունը հակադրում են քաղաքին։ Ասում են, որ այն հանգստացնող է՝ ի տարբերություն քաղաքին, կամ որ էսթետիկ հաճույք իրենից կարելի է ստանալ, իսկ քաղաքից՝ ոչ։
Հայաստանում ամենասիրուն տեղերը, ես երեկ գիշերը հասկացա, նրանք են, ուր մենք բնությանը առանձնապես չենք խանգարել։
Ու դա իմ համար լավ դիզայնի մասին է, այսինքն մենք չենք աղավաղել դիզայնը։ Այս դեպքում այն դիզայնը, որը չունի մեկ դիզայներ, այլ քոլոբորեթիվլի, այսպես ասած, վիքիփեդիայի պես, նախագծված է։
Եւ դա չի նշանակում որ լավ դիզայն արած քաղաքը ավելի վատն է դիզայնի եւ գեղեցկության առումով։
Քանի որ շունը ավելի լավը չէ քան կատուն(թեեւ հաչալ ավելի լավ է ստացվում իր մոտ), կատուն ավելի լավը չէ քան շունը, իսկ ջազը ավելի լավը չէ քան էլեկտրոնային երաժշտությունը։
Երկուսն էլ դիզայնի օրինակներ են, երկուսն էլ լավն են, երկուսն էլ տալիս են էսթետիկական հաճույք։
Ու ես հասկանում եմ եւ լուսանկարիչներին, ով նկարում է բնություն, ու լուսանկարիչներին, ով նկարում է նատյուրմորտներ, ու օրինակ, Բորիս Սմելովը լավ օրինակ է նրա, որ մեկ մարդ կարող է անել եւ բնության եւ քաղաքն լավ լուսանկարներ։ Քանի որ սիրում է երկուսն էլ, ոչ միայն կատուներին կամ շներին, այլ բոլոր էակներին։ Էակները միշտ էլ լավ նախագծված են, քանի որ էվոլյուցիայի արդյունք են, իսկ մարդու ստեղծածը միշտ չէ որ լավ նախագիծ է։ Տարբերությունը երեւի դա է։
Սակայն չմոռանանք որ մարդու նախագիծը կարող է լինել եւ լավագույն լուծում, իսկ էվոլյուցիոն լուծումը պարտադիր չէ որ լինի լավագույն, այն լինում է գործող։
ու տենց
Դեյվիդ Մարշալ Գրեհեմ։
Քվեբեք, Կանադա
1982
Նորայր
Երեւան, Հայաստան
2013
ու տենց
_ու տենց _
ու տենց
պետական գրաֆիտիները միայն Երեւանում չէ, որ վոդյատսյա։
պետական գրաֆիտի Ստեփանակերտում։
_ու տենց _
Ստեփանակերտ, Արցախ
պաշտոնական վահանակի վրա համայնքի ղեկավարի թեկնածուներն են՝ մեկ հոգի։
պատի վրա տուն վաճառելու մասին հայտարարություններ են։
գրեթե բոլոր հայտարարությունները ձեռագիր, ու ռուսերեն են՝՝ «продается»
ռուսերենը Արցախում համարվում է «պաշտոնական» լեզու։
Արցախ, Ստեփանակերտ
_ու տենց _
ժապավեն
ն900 ֆկամերա
ու տենց
#n900 #photo #fcam #fcamera #fioletovo #Ֆիոլետովո #Հայաստան #Armenia #բնանկար #Lori #Լոռի
Ես արդեն ցույց եմ տվել Ֆրանկենկամերայով ու բլեսսն900֊ով արված նկարներ։
Ու այսօր կարդացի նորություն՝ Ֆկամ ԱՓԻ֊ն դարձել է Միգո Հարմաթանի մաս, այսինքն ն9֊ում կա տուփից դուրս։
Այսպես ստացվեց որ այսօր ինձ խնդրել են կինո Մոսկվայի ֆոտո անել ֊ բնավ ոչ գեղարվեստական նպատակներով, պարզապես որ լուսավորությունը երեւա։
Իսկ ես բավական լայն ու լուսազգայուն օբյեկտիվ չունեմ։ Այսինքն ունեմ 18-55 որը օբյեկտիվ չէ բնավ այլ տենց խաղալիք։
Ու որոշեցի նկարել ն900֊ով։ Ինչպես միշտ, սակայն։
Մութ ժամանակ բարձր իսո֊ներով այսքան աղմուկ է ստացվում՝
նույնիսկ գամման ու լինեարիթին մինչեւ վերջ տանելով՝
Իսկ եթե նկարել հդռ, նույնիսկ եթե հենց ն900֊ը հաշվի ու ջպգ տա, ապա ստանում ենք՝
ու բնավ ոչ մի աղմուկ՝
այնպես որ զգոն եղեք ԳՆՈՒ համայնքների սիրած խելախոսները թերագնահատելիս։
ու տենց
Այս շունը ստերիլիզացված է։
Ու ունի շատ լավ ընկեր ֊ սեւուկ փռչոտիկ աղջիկ։
Աղջիկը վերջերս ձագեր է ունեցել, չգիտես ումից, ու չգիտես որտեղ է պահում։
Սակայն միշտ այս շան կողքն է։
Այնպես որ գուցե սա լինի նաեւ ասք հարաբերության մասին։
ու տենց
Վարդանանցի վրա ՔյուԱռ կոդ եմ գտել։
Ասում է
Ես փորձում եմ հաստատել քամու ուղղությունը։
այնպես որ զգոն եղեք ՔյուԱռ հանդիպելիս։
ու տենց
ու տենց
նկարված է բլեսն900 ծրագրով
ու ֆկամ ֊ով։
ու տենց
ու տենց
ինչ է ստացվում եթե նկարել նոկիա ն900֊ով պոլարիզացիոն ակնոցների միջով։
ու տէնց
ու տենց
ու տենց
Այդ պատճառով է, որ մենք ասում ենք, որ գյուղացիների մեջ շատ ավելի շատ են տաղանդավորները, որ մեր ամենալավ գրողները հենց գյուղերից են։ Ու նրանց ստեղծագործություններն էլ մած մասամաբ գյուղին են նվիրված, այսինքն միջավայրին, որը նրանց ստեղծել է։
Իսկ սա նշանակում է միայն մի բան, որ այո, մենք գյուղական մշակույթ ունենք, դարերով ձեւավորված, իսկ քաղաքայինը չենք կարողանում ստեղծել։ Դրա համար, մեր դպրոցականները բողոքում են, որ հայ գրականությունը կարդալհետաքրքիր չէ, որ ամեն ինչ գյուղի մասին է, իսկ իրենք ուզում են իրենց ավելի հարազատ թեմաներ կարդալ (խոսքս երեւանյան տարբեր դպրոցների երեխաների մասին է)։
Նույն երեւույթը կա նկարչության մեջ։ Նախ, մեզ մոտ 1900֊ականների նկարների մեջ կային Վերածննդի դարաշրջանի ոգով նկարներ ու քանդակներ։ Իսկ ընդհանրապես, նկարներում ճնշող մեծամասնություն են կազմում նորից գյուղական թեմաները։
Նույն ժամանակաշրջանի ռուսական քիչ հայտնի նկարիչներից մեկի մոտ օրինակ կին էր, ով նստած էր հայելու դիմաց։ Ու ընդհանուր սենյակի կահավորանքից ու ամեն ինչից երեւում էր, որ նա դերասանուհի կամ բարձր հասարակության ներկայացուցիչ է։ Ու ինչ֊որ հավես տեղ է շտապում։ Այդ նկարի մեջ լրիվ կար քաղաքային մշակույթը, քաղաքային կյանքը։
Տեսնենք թե երբ քաղաքում ծնվածների մասին էլ կասեն, ձեր մեջ շատ են տաղանդավորները։
ու տենց
Երեւանը այն քաղաքն է, ուր գրաֆիտիները քաղաքապետարանն է ֆինանսավորում։
Ահա, հերթական պետ․ պատվեր․ գրքի մայրաքաղաք է հայտարարվել Երեւանը, պետք է մի բան անեն։
Այլ գրաֆիտիների լուսանկարներ էլ կան, մնացեք մեզ հետ։
Նկարահանված է n900֊ով, Fcamera ծրագրով։
ու տենց
ու տենց
ու տենց
սասունցի դավիթ կայարանի հարեւանությամբ գտնվող փակ շուկա
ու տենց
Այս փողոցով անցնում են «սասունցի դավիթ» մետրո կայարանից դուրս եկած եւ տեքնոպարկ ուղեւորվող ճարտարագետները։
Փողոցը անցնում է «Դարոյնք» գործարանի կողքով ու առավոտյան օդի մեջ մարմելադի հոտ է։
«դարոյնք» գործարանի մի այլ հակտվածի լուսանկարներ
ու տենց
ու տենց
Ահա, ինչպես ասում էի, սա ուղեւորի կողքի հայելին է՝
Սա՝ վարորդի
իրոք էլի։ ի դեպ նույն հայելին է։
ու տենց
ու տենց
Զառայի տանը՝
(ուշադրություն դարձրեք, որ գիշերվա կեսին նկարված լուսանկարի մեջ ոչ մի արտեֆակտ, ոչ մի այլ գույնի կետ չկա, լրիվ մաքուր է։ Ու դա n900-ի ու ազատ ԾԱ-ի շնորհիվ է՝ fcamera եւ blessn900։ ահա։)
վարագույր
_ու տենց _
Ուզում եմ ասել ինչ եմ մտածում համացանցերում հանդիպող լուսանկարների մասնավորապես այս գծի մասին՝
watermark (ո՞նց է հայերեն)
Հենց երեկ հանդիպեցի մի լուսանկարչի, ով այդպիսի մեծ դրոշմեր է դնում իր ֆոտոների վրա։ Երբ ես հավաստիացրի նրան, որ կնեղանայի, եթե այնքան մեծ ստորագրություններ չտեղավորեր, նա պատմեց որ թե բա գողանում են, տպում, հատվածներ են կտրում, փոքր ստորագրությունները չեն օգնում, ու նա այսպես ջղայնացել է եւ ամբողջ պատկերը ծացկում է
Մի քիչ հեռվից սկսեմ որովհետեւ այս պատմությունը սիրում եմ։
Ճապոնիայում հայտնի են երկու վեհ զենք պատրաստողները․ վարպետ Մասամունեն եւ իր աշակերտը՝ Մուրամասան։
Ըստ լեգենդի, Մուրոսաման կոչ արեց վարպետին ստուգել, իրենցից ով է ավելի լավ սուր պատրաստում։ Երկար եւ քրթնաջան աշխատանքից հետո նրանք հանդիպեցին արդյունքները համեմատելու համար։ Մրցումը ենթադրում էր իջեցնել սայրերը փոքր վտակի մեջ, ուղղելով կտրող եզրը հոսքին հակառակ։ Մուրամասայի սուրը, Ջուուչի Յոսամու-ն (10.000 Սառը Գիշեր) կտրում էր այն ամենը, ինչ սոսանքով գնալիս կպնում էր սայրին՝ ձկներին, գետում լողացող տերեւները, նույնիսկ օդը որ փչում էր գետի վրայով։ Աշակերտի աշխատանքից տպավորված Մասամուն են իջեցրեց իր սուրը, Յավարակայի-Թե (Նուրբ ձեռքեր) հոսքի մեջ եւ համբերատար սպասում էր։ Ոչ մի տերեւ չի կտրվել, ու ոչ մի ձուկ չի վնասվել քանի որ դրանք շրջանցում էին սուրը, նույնիսկ օդը մեղմորեն փչում էր սուրը շրջանցելով։ Որոշ ժամանակ անց, Մուրամասան սկսեց ծաղրել վարպետին պնդելով որ նա հմուտ սուր սարքող չէ։ Ժպտալով, Մասամունեն հանեց սուրը ջրից, չորացրեց այն, ու պատյանի մեջ տեղավորեց։ Այդ ընթացքում Մուրամասան չէր ընդհատում իր դիտողություններն ու ծաղրանքը։ Սակայն վանականը, ով դիտել էր մրցումը մոտեցավ եւ խոնարհվեց վարպետներին։ Այնուհետեւ նա բացատրեց ինչ է տեսել․
«Առաջին սուրը անկասկած լավ սուր է, սակայն այն այրունարբու է, չար, քանզի չի տարբերում թե ում կամ ինչն է կտում։ Այն կարող է նույն հաջողությամբ սպանել թիթեռներին, եւ կտրել գլուխներ։ Երկրորդը, սակայն երկուսից որակով է, քանզի այն չի կտրում անպատճառ այն, ինչը անմեղ է եւ արժանի չէ սպանվելու։»
Ինչի համար սա պատմեցի՞։
Որովհետեւ Մասամունեն, իսկապես վեհ վարպետ լինելով, երբեք չէր դրոշմում իր սուրերը։ Նա գիտեր, որ դրոշմը կարելի է կեղծել։
Ակնհայտ է որ տարբեր ձեւեր կան լուսանկարները ստորագրելու։ Կարելի է համեստ դնել ստորագրությունը անկյունում, իսկ կարելի է հանել այն նկարից դուրս, շրջանակի մեջ։ Բայց դա բնավ լիակատար պաշտպանություն չէ, որովհետեւ կարելի է կտրել լուսանկարի հատված եւ օգտագործել։ Բացի դրանից, կան տեքնոլոգիաներ որ թույլ են տալիս նույնիսկ watermark-ից ազատվել։ Ու ի վերջո, եթե այդ հրատարակությունը, օրինակ թերթը, տրամադրված չէ գնտել լուսանկարչին ու վճարել իրեն, ապա նա միեւնույն է դա չի անի։ Եթե նույնիսկ ստորագրությունը անպիտան դարձնի ֆոտոն, ապա պարզապես կօգտագործի այլ լուսանկար, կամ դրոշմը կանտեսի։
Այսինքն վճարողը՝ վճարում է, չվճարողը՝ չէ։ Ու եթե մինչեւ դատ չեք ուզում հասցնել ամեն մի թերթին, իմաստ չկա բողոքելու։
Իսկ եթե անհանգստացնում է «հեղինակային իրավունք» ասածը, կամ ով է իրականում այս լուսանկարի հեղինակը, ապա, եկեք անկեղծ լինենք։ Յուրաքանչյուր վարպետ ձեռք է բերում իր ուրույն ոճը։ Անհնար է նույնիսկ իմ նկարը կեղծել, չնայած ես բնավ էլ վարպետ չեմ։ Երեւում է, որ իմն է։ Ու ես ունեմ դրա raw-ն։ Կամ դրա նեգատիվը։ Ապացուցելու բան չկա։
Ավելին, լուսանկարչությունը ժամանակի ընթացքում զարգանում է։ Պլագիատը անպետք է։ Եթե մեկն վաթսունականներին արել է այսպիսի նկար, ապա այն գնահատվում է, իսկ դրա նմանները այլեւս բանի պետք չեն։ Այսպիսի լուսանկար եղել է ու պետք է գտնել նոր բան, նոր ռակուրս, նոր միտք, նոր․․․
Ու եթե ձեր լուսանկարը իրոք այնքան լավն է, որ կօգտագործվի ոչ միայն մի աղքաթ թերթի կողմից, այլ տեղ կգտնի լավ որակի հանդեսի կամ ալբոմի մեջ, ապա ձեզ առաջարկելու են հոնորար։ Ու ձեր անունը գրվելու է։ Ու պետք չէ մտածել որ այնքան վեհ լուսանկարներ եք անում, որ ով ասես մտածում է ինչպես դրանք գողանալ։ Ես հասկանում եմ, որ դա թույլ է տալիս վեհ զգալ, թե տեսեք իմ լուսանկարները այնքան լավն են, ու դրանք հա գողանում են, բայց քոմոն։ Եթե իրոք լուրջ պետք լինեն, գողության հարց չի լինի։
Էլ չեմ ասում, կրկնում եմ, չեմ ասում, այսինքն չեմ տարածվում, որ քոփիրայթ ասվածը մեր ժամանակներում լուրջ վերանայվելու կարիք ունի, իսկ օրինակ լուրերի կամ ռեպորտաժային լուսանկարչությունը գրեթե մահացած է․ կես ժամ անց ժամանաց լուսանկարչի որակյալ նկարը չի կարող համեմատվել պահին անվորակ հեռախոսով արված լուսանկարի հետ։
ու տենց
ու տենց
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
ս[ծ]իլի համար, ինքներդ էլ գիտեք, ինչ ասես չենք անում՝
ընկերոջ համակարգիչը
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
– Rise & grind! Glam time! Dolls, we gonna do a BarCamp EVN 2011 – ասում է Քիմ Քարդաշյանը Կորնելին։
սա էլ քինդլն էի փորձարկում։ ժամանակին ես իրան քնքշորեն բերել եմ պայուսակի մեջ, որտեղ նրանք զվարճանում էին այլ երեք քինդլիկի հետ։ բա չփորձարկե՞մ տեսնեմ ով է նա։
ախ եթե նենց մի ազատ ԾԱ-ով կարդալկա լիներ ու իրան լիներ արտաքին ստեղնաշար միացնել, նենց լավ կլիներ։ ես իրանով բլոգեր կկարդայի ու կմեկնաբանեի։
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
Այ տենց ֆոտոներ ա անում n900-ը։
Սթենֆորդի սոֆթով , սակայն։
Նկարված ա բորդերսի ապակե պատուհանից։
Սա էլ նույն api-ի հիման վրա այլ սոֆթով ա՝
մոբայլի համար միևնույն ա անհավատալի որակ ա։
ու տենց
էս տղեքը գժոտ գործ են արել։ Փաստորեն հիմա որոշ հեռախոսներով հնարավոր ա hdr նկարներ անել։
Սենց նկար հեռախոսով տեսե՞լ եք։
իսկ սե՞նց։
Ով ունի nokia n900 կարա հենց հիմա փորձի – fcam2 պրոեկտ։ symbian-ի համար էլ ունեն, նկարները և տեսանյութի օրինակը n95 ա։
էս ել իրենց թղթից մի տեսանյութ՝
էս խաղը վերջն ա։
ու տենց
