էսօր օրինակ բաբայեան փողոցը դարձել էր վենետիկ։
ջուրը կուտակուել էր փողոցում, բայց չէր կարողանում լցուել դէպի մոնումենտի այգի, որ էդ ջուրը հանգիստ կաբսորբէր։ էդ հատուածում մայթ էլ չկայ՝ փողոց ու մոնումենտ։ բայց ջրին չի թողնում լցուել այգի բորդիւրը։
ամէնը սովէտական դիզայնի պատճառով ա։ որ մեկուսացուած էին ու չէին ջոկում ոնց լաւ անել։ ջուրը լցուել ա։ ու էդ բորդիւրն անանցելի ա իրա համար։
հա, մէկ էլ՝ բողոքում են որ երեւանում մէկ հոսանք չկայ, մէկ ջուր։
ուզում եմ ասել, նէնց չի որ ջուր ընդհանրապէս չկայ՝
https://www.youtube.com/shorts/BOdMugzsXfY
պարզապէս ոչ էնտեղ ա ուր պէտք ա։
էստեղ էլ հակառակն ա։ ջուրը մտնում ա մետրօ, բայց էդ հարցը ճիշտ նախագծմամբ կարելի էր շատ պարզ լուծել։
#երեւան #ջուր #անձրեւ #քաղաք #նախագծում
էն օրը մամիկոնեանցով էինք քշում, ու ես չդիմացայ, կայանեցի։
հետանձրեւային մամիկոնեանցը շատ սիրուն էր, շատ քաղաքային, շատ ձգող։
էնտեղ քայլեցինք, ու ես ամէն վայրկեան զգում էի ինչ հաւէս ա ինձ։ զի ոչ լայն փողոց ա, հաւէս մայթեր են, ծառեր։ ցածրայարկ շէնքեր։
ու էնտեղ սարաջեւի դպրոցի դիմացն էլ կայ հէնց «քորներ շոփ»։ ու մենք մտանք, ու ես ջերմուկ վերցրի։ ու էնտեղ մարդիկ էին որ վճարում էին ու ես ասացի՝
— տեսնես էս մարդիկ գիտե՞ն իրանք ինչ երջանիկ են, որ էստեղ են ապրում, քայլելով հասնում են էս փոքրիկ խանութից առեւտուր անում, ու քայլելով մամիկոնեանցով գնում են տուն։
#փողոց #քաղաք #մամիկոնեանց #երեւան #անձրեւ
էս երկու օրը նորակառոյցների թաղամասում էի, ու էնտեղ մեքենաների ճանապարհը (փողոց ասելը ճիշտ չի լինի) մի տեղում դարձել էր լիճ։ մարդիկ դէ չէին կարող անցնել, իսկ մեքենաները գալիս հասնում էին ափին ու ով դուխ էր անում քշել, ով էլ գնում էր հետ։
սեդանի անիւի բարձրութիւնից վերեւ էր ջրի մակարդակը։
ես մտածեցի՝ դժուար թէ ջրահեռացումը չաշխատէր, չէ՞ որ սէնց բան ուրիշ տեղ չգմ տեսել։ ու իմանալով որ մօտակայքում ջուրը կտրել էին, մտածեցի՝ վթար ա, այդ պատճառով եւ կտրել են։
յետոյ հանդիպեցի մի ճարտարապետի, որ նոյնպէս էնտեղով անցել էր ու շատ տպաւոցուած էր։ ասաց՝ սովէտը շատ առումնե՟ով շատ ջատ երկիր էր, բայց ենթակառուցուածքներ սարքել կարողանոոմ էին։ դէ, չե՛մ ասում գերմանիայի պէս կարողանում էին, բայց բաւական, համեմատաբար ոչ վատ կարողանում էին։
իսկ էս ճանապարհը, գիտես, չկար, նոր ա, ու ենթակառուցուածքները նոր են։ ու լաւ արուած չեն։
այդ պատճառով ամէն անձրեւից յետոյ նման լիճ ա գոյանալու։ պէտք ա դա իմանալ։
նաեւ ասաց որ իր իմանալով էնքան շին․ թոյլտւութիւն են տուել երեւանում, որ էդքան աւելացող բնակարաններին անհրաժեշտ ջրի քանակն աւելի շատ ա, քան էսօր երեւան մտնում ա՝ մօտ չորս անգամ։
եւ ներդրումներ են պէտք ոլորտի կազմակերպութիւնների կողմից, դրանք էլ մասնաւոր են ու ներդրում անելու ցանկութիւն չեն դրսեւորւմ։
#երեւան #անձրեւ #քաղաք
դեկտեմբեր 2019։
մարդիկ գնում են հաւաքի, ապրիլի 28, վանաձոր
մայիս 2012։
2016, աշուն։
նախ ասեմ որ շատ հաւէս է նստել պատշգամբին այս անձրեւոտ օրը եւ գրել տեքստ։
«իռացիոնալ մարդ»֊ն եմ այսօր դիտել։ կինո մոսկուայում։ Ւուդին վերջն է։ Նա շատ լաւ գիտի մարդկանց։ Ու փորձում է անել խորը ֆիլմեր։ Չնայած այդ խորութիւնը միշտ չէ որ նկատում են։ Մարդ էլ չկար դահլիճում։ Եօթը զոյգ։ Պատահաբար չէ, որ Ւուդին վաղուց չի կարողանում ԱՄՆ֊ում ֆիլմերի փող գտնել։ Նա աշխատում է Եւրոպայում։ Այս ֆիլմն էլ հաւանաբար եւրոպական փողերով էր նկարահանուած։ Սա բերում է ինձ ազատ շուկայի պարագայում լաւ կինո նկարելու հարցին։ Այսօր իմ սովորական պատասխանն այն է, որ շատ մեծ շուկայի դէպքում, լինում է բաւական մարդ, ով կը սպառի լաւ արուեստ, եւ այդ փոքր շուկան բաւական է լինում, որ ինչ֊որ մէկը փող ներդնի, ու շահոյթ ունենայ։ Բայց կարծես թէ նոյնիսկ ԱՄՆ֊ի շուկան չի հերիքում։
Ֆիլմը մարդու մասին է, ով ամբողջ իր կեանքը արդարութեան համար պայքար է մղել։ Ու այդ պայքարն իրեն թանկ է նստել՝ մօտ մարդկանց կորուստ, ծանր հիւանդութիւն, եւ նա վերջապէս թեւաթափ է եղել։
Որովհետեւ նա փորձում էր պայքարել այսպէս ասած, «խաղաղ» մեթոդներով։ Իսկ իր դէմ խաղացել են բնաւ ոչ խաղաղ։ Խաղաղ պայքարը շատ դէպքերում դատապարտուած է պարտութեան։
Ու հիմա այդ մարդը վճռում է մի բան անել, մի մանրուք, իր այլ պայքարների համեմատ, բայց անօրինական, ոչ խաղաղ։ Նա վճռում է գործել այնպէս, ինչպէս գործում են իր հաւատացած արդարութեան դէմ։ Նա մտածում է, որ կարող է յաղթել։
Սակայն ֆիլմն այն մասին է, որ նա չի կարող։ Այս աշխարհում՝ չի կարող։
Եւ նա խոստովանում է իր սիրած աղջկան, յուսով որ աղջիկն իրեն կհասկանայ։ Իսկ աղջիկն իհարկէ չի հասկանում։ Նախ որովհետեւ փոքր է, ու յետոյ այդ պայքարը իրենը չէ իրականում։ Շատ «քուլ» է երեւում այդպիսի մեծ, ամէն բան տեսած տղան, միայն մի բան էր իր մէջ անյարմար՝ պարտուած էր։ Բայց երբ նա կրկին ընդվզեց, սկսեց պայքարել արդարութեան համար, ծիտն այդպիսի մարդուն ընդունել չկարողացաւ։ Եւ գնաց հետ, իր լաւիկ, առանձնապէս ոչ մի սկզբունք չարտայայտած տղայի մօտ։ Ում հետ կոմֆորտ է։
Երեւի թէ որովհետեւ այդ ծիտը, նա փիլիսոփային չէր սիրում։ Չէր սիրում նաեւ այն Իսպանիա թռնել ուզող կինը։ Երկուսն էլ իրականում նրան օգտագործում էին, մէկը՝ դեռ ոչ շատ գիտակցուած, միւսը՝ արդեն բաւական գիտակցուած։ Գիտէր ինչ է իրեն պէտք։ Նա չէր յանձնի փիլիսոփային ոչ թէ գաղափարի պատճառով, այլ քանի որ՝ բա ի՞նչ է անելու, հազիւ իրեն հարմար տղայ է գտել։
բացի դրանից, ֆիլմն այն մասին է, որ մենք ունակ չենք տարբերակել որտեղ է պէտք լինել ազնիւ, իսկ որտեղ՝ չէ։ եւ որն է այդ ազնիւը այս աշխարհում, ուր իշխում է դաժանութիւնն ու բռնութիւնը։ հենց ֆիլմի սկզբից էլ փիլիսոփան այդ օրինակն է բերել՝ դուք կհանձնէ՞ք գողին ոստիկաններին, եթէ իմանաք, որտեղ է նա թաքնւում։ իսկ հրէաների ընտանիքին՝ ֆաշիստներին կհանձնէ՞ք նոյնպէս։
Ռոյը, աղջկայ երիտասարդ ընկերը, իհարկէ յիմարի պէս ծտին հետ է ընդունել։ Չնայած նա այլի է արժանի, իմ կարծիքով։ Մարդ չպէտք է իր սխալների համար դրական ամրապնդում ստանայ։ Մենք ունենք կոտրուած տաշտակի մասին հեքիաթ։ Դա արդարութեան մասին է, այդ հեքիաթը։ Իսկ նա ով բացասական ամրապնդում չի ստանում, հակում է ձեռք բերում կրկին չարաշահել իր ունեցած մարդկանց։ Իր հերթին Ւուդին շատ մօտ է անում ֆիլմը կեանքին։ Այո, տղան իրօք յիմարի պէս հետ էր ընդունելու։ Առանց ոչ մի կշտամբանքի։ Բայց այս անգամ։ Ոչ յաջորդ։
Նոյնը այն լքուող ամուսինը։ Ասում է՝ «լաւ մտածիր»։ Ի՞նչ լաւ մտածել։ Գնա՛ գրողի ծոցը։ Եւ տղան, եւ այդ ամուսինը կարող են մտածել, որ իրենց բախտը բերել է՝ իրենք այդ իրենց ծտերին հետ ստացան։ Բայց ես այդպէս չեմ կարծում։ Լաւ հնարաւորութիւն ունէին տեսնելու, ով է իրենց իսկական ընկերը։ Տեսնել ուզել է պէտք միայն։
Ու այստեղ եւս մի այլ հարց է ծագում։ Իսկ իրենց պէ՞տք է ընկեր։ Թէ՞ պէտք է լաւ ծիտ/քուլ տղայ/իսպանիա տանող ունենալը։ Տղաներին էլ։
Ռոյը այդ ծտին կը շրջապատի սիրով, կանի ամէն ինչ որ նա իրեն լաւ զգայ։ Իսկ կանի՞ ծիտը, թէ չէ, ես չգիտեմ։ Քանի որ պարզ չէ բնաւ, նա սիրել ունա՞կ է թէ ոչ։ Ո՞ւր է կորել այդ իր կարեկցանքը՝ փիլիսոփայի ծանր փորձութիւնների հանդէպ էմփաթիան։
Գուցէ ոչ մէկն էլ ունակ չէ, պարզապէս գտնում են հարմար մի տարբերակ, շահերի համընկում, հետաքրքիր կը լինէր իմանալ ինչ է մտածում այդ մասին ինքը՝ Ւուդին։ Նկատի ունեմ՝ իր ֆիլմերը կրկին դիտել, եւս մի անգամ շուրջը նայել ու մտածել։
Ւուդին շատ հաւէս է վառում, (expose) տեսանելի դարձնում մարդկանց մէջ չափազանց տարածուած վարքագծի շաբլոններ։ Շաբլոններ, որ մենք թէեւ նկատում ենք, բայց ինքներս անզօր ենք ինչ֊որ բան փոխել մեր մէջ։
Ես այդ ժամանակ մտածում եմ՝ ինչ նման են մարդիկ դրանով։ Բոլորը ինչքան նմանութիւններ ունեն։ Ոչ միայն արտաքին, փաստօրէն։ Ինչքան կանխատեսելի են։ Ես էլ։
Կադրում ուշադրութիւն գրաւեցին Դոստոեւսկու «Ապուշը» ու Հաննա Արենդթի մասին գրուածքը։ Առհասարակ, ակնյայտ է որ Ւուդին Դոստոեւսկու վրայ տարած է։ Սա առաջին անգամը չէ։ Ու գուցէ իր ֆիլմերը ապագայում լինելու են «պարտադիր ընթերցանութիւն», ինչպէս այսօր Դոստոեւսկին է։
այսքանը, գուցէ ինչ֊որ բան աւելացնեմ մեկնաբանութիւններում։
#երեւան #անձրեւ #երեկոյ #արեւ #բնանկար #լուսանկարներ #նկար
եւ այդպէս
ու տենց
Говорю: “Сейчас я тебе объясню разницу. Ты уйдешь отсюда домой, проспишься и протрезвеешь, а завтра спокойно пойдешь на работу. А при Сталине, если бы ты что-то вякнул, из этого клуба домой бы не дошел”. Опять одобрительный шум – уже в пользу моего аргумента, всем хорошо понятного. Инцидент исчерпан.
Но иногда подводила лампочка. Помню, зашел, как часто бывало, разговор о Сталине в связи с возможным переименованием Волгограда, и я, не сдержавшись, сказал: “Знаете, товарищи, один мой друг, лектор, по этому поводу говорил: “Белогвардейцы много плохих вещей натворили во время гражданской войны, но худшее, что они сделали – это то, что не убили Сталина под Царицыном; сколько миллионов людей были бы спасены от расстрелов и репрессий”. Шок, мрачная тишина. И все. Советский человек не станет бросаться на защиту своего вождя и кумира, а промолчит, придет домой и напишет донос в КГБ. Так и случилось.
http://echo.msk.ru/blog/georgy_mirsky/1253068-echo/
#сталин #ссср #cccp #свобода-слова #свобода #кгб #лампочка #история #дождь #ստալին #խսհմ #կգբ #աած #ազատույուն #ազատութիւն #խօսքի֊ազատութիւն #դոժդ #անձրեւ #պատմութիւն
Նավալնու մեղադրանքը, կփակե՞ն արդյոք Սկոլկովոն, ո՞վ է կառավարելու երկիրը։
Ռուբեն Վարդանյանի հարցազրույցը երեք մասից Անձրեւ ալիքում՝
Рубен Варданян о разоблачениях Навального, закроют ли Сколково и кто будет править страной…
http://www.youtube.com/watch?v=vZ6x-5watkc
http://www.youtube.com/watch?v=M1pW7LkbHzk
http://www.youtube.com/watch?v=-YzkEf4iOXs
#Ռուբեն֊Վարդանյան #Սոբչակ #հարցազրույց #Սկոլկովո #Նավալնի #Ռուսաստան #վարչակարգ #ազատություն #ապագա #անձրեւ #Рубен-Варданян #Собчак #Навалный #Сколково #интервью #Россия #свобода #будущее #режим #дождь #Ruben_Vardanian #Sobchak #interview #tvrain #rain #Skolkovo #Navalni #freedom #Russia #regime #future
լաբի տեսածրիչ՝ Konika Minolta R2 Super Digital Minilab DS-2000E՝
իմ տեսածրիչ՝ CanoScan 9000F Mark II՝
քենոնի երանգներն աւելի հարուստ են, բայց ֆոկուսի հետ խնդիր կայ։
անձրեւ
ու տենց
#Թբիլիսի #կատուներ #շներ #փողոց #քաղաք #աղջիկ #սեւ֊սպիտակ #ժապավեն #անձրեւ #თბილისი #ქუჩა #ქუჩის #ქალაქის #ფოტო #Tbilisi #city #street #photo #photography #girl #bw #black-and-white #film #rain
#cc_norayr
http://www.youtube.com/watch?v=LCqVJObmSIk
գիտեմ որ շատ է արդեն տարածվել, բայց չեմ դիմանում, ինձ լրիվ տարել են դինջերը։
#armenian-poetry #the-deenjes #vahan-terian #vahan-teryan #musik #music #պոեզիա #դինջեր #վահան֊տերյան #երաժշտություն #հոլովակ #աշուն #խանդ #հոգիս֊հիվանդ #վտիտ #մերկ #երգ #անժպիտ #թախիծ #վերհուշ #մշուշ #անձրեւ #հողմ #հավար #երազ #հույս
ու տենց
