էս երկու օրը նորակառոյցների թաղամասում էի, ու էնտեղ մեքենաների ճանապարհը (փողոց ասելը ճիշտ չի լինի) մի տեղում դարձել էր լիճ։ մարդիկ դէ չէին կարող անցնել, իսկ մեքենաները գալիս հասնում էին ափին ու ով դուխ էր անում քշել, ով էլ գնում էր հետ։
սեդանի անիւի բարձրութիւնից վերեւ էր ջրի մակարդակը։
ես մտածեցի՝ դժուար թէ ջրահեռացումը չաշխատէր, չէ՞ որ սէնց բան ուրիշ տեղ չգմ տեսել։ ու իմանալով որ մօտակայքում ջուրը կտրել էին, մտածեցի՝ վթար ա, այդ պատճառով եւ կտրել են։
յետոյ հանդիպեցի մի ճարտարապետի, որ նոյնպէս էնտեղով անցել էր ու շատ տպաւոցուած էր։ ասաց՝ սովէտը շատ առումնե՟ով շատ ջատ երկիր էր, բայց ենթակառուցուածքներ սարքել կարողանոոմ էին։ դէ, չե՛մ ասում գերմանիայի պէս կարողանում էին, բայց բաւական, համեմատաբար ոչ վատ կարողանում էին։
իսկ էս ճանապարհը, գիտես, չկար, նոր ա, ու ենթակառուցուածքները նոր են։ ու լաւ արուած չեն։
այդ պատճառով ամէն անձրեւից յետոյ նման լիճ ա գոյանալու։ պէտք ա դա իմանալ։
նաեւ ասաց որ իր իմանալով էնքան շին․ թոյլտւութիւն են տուել երեւանում, որ էդքան աւելացող բնակարաններին անհրաժեշտ ջրի քանակն աւելի շատ ա, քան էսօր երեւան մտնում ա՝ մօտ չորս անգամ։
եւ ներդրումներ են պէտք ոլորտի կազմակերպութիւնների կողմից, դրանք էլ մասնաւոր են ու ներդրում անելու ցանկութիւն չեն դրսեւորւմ։
#երեւան #անձրեւ #քաղաք