ու տենց
Մի հայ, որ ծնվել մեծացել է ԽՍՀՄ-ում, հետո գնացել ԱՄՆ, ստացել ՄՆ քաղաքացիություն, գործերով գնում է Մոսկվա։ Քանի որ նրա դեմքը ակնհայտորեն կասկածելի ազգության է բնավ զարմանալի չէ որ նրան կանգնացնում է ռուս ոստիկանը։
Պահանջում է փաստաթղթերը, վերցնում ՄՆ անձնագիրը, թերթում։
– Սա ի՞նչ է – ասում է։
– Միացյալ Նահանգների անձնագիր։
– Ո՞րտեղ եք ապրում։ – կասկածանքով շարունակում է ոստիկանը։
– Նյու Յորքում – պատասխանում է հայը։
Այդ պահին ռուս ոստիկանի դեմքին նկարվում է ուրախություն։
– Խաբում ես – ասում է
– Խաբո՞ւմ եմ։
– Իհարկե։ Բա ցույց տուր, ո՞ւր է քո մոտ Նյու Յորքի գրանցումը։
վարագույր
ու տենց
Ընդհանուր առմամբ ոնց որ ՆՓԱԿ լիներ, բայց ավելի մեծ։
Այնքան մեծ, որ կարողացել են սրահներից մեկում ուղղաթիռ տեղավորել։
Այս փոստում՝ ֆեմինիստ ֆաշիստները, լուսանկարներ, ժպիտներ, սմայլիկներ, տեքստուրաներ, դրոշակներ, օդանավեր ու ուղղաթիռներ, ծիծիկներ, եւ նրանց դերը ճարտարապետության մեջ, ագիտպլակատներ, եւ ամենակարեւորը՝ խոհանոցներ ու վարագույր (ինչպես նաեւ այլ պոեծիկ բաներ)։
դատարկ էկրանով կինո, եթե չեմ սխալվում գույները փոխվում էին հաճախ հաճախ՝
ծիծիկների թեմայով՝
սակայն թեման դեռ լիովին բացահայտված չէ, մնացեք մեզ հետ։
լուսանկարներ լուսանկարների մոտ՝
սմայլիկ՝
նկարի հատված, հատուկ վերցրել եմ որպես նախադիր օգտագործելու համար՝
դրոշ՝
ձիահ՝
ամպիկներ՝
օդանավ՝
ինստալյացիա, ինչպե՞ս կլիներ առանց դրա՝ ։Ճ
իսկ սա ի՞նչ է, կարծում եք՝
սա ուղղաթիռ է՝
որը ձեռքով հավաքել են վյետնամի գյուղերից վարպետները։ Վյետնամում ուղղաթիռներ առաջին անգամ տեսան պատերազմի ժամանակ, դրանք ամերիկյան ռազմական ուղղաթիռներ էին, բնականաբար։ Իսկ այս վարպետները որոշեցին սարքել քաղաքացիական ուղղաթիռ, որ, օրինակ, բերք լինի տանել վաճառելու քազաք։
Այդ մասին հաջորդ դահլիճում երեք էկրանի լայնության ֆիլմ էին ցույց տալիս։
Ուղղաթիռը այնքան ել լավ չեր թռչում, սակայն տեղադրվեց, այսինքն ինստալյացիա եղավ եւ դարձավ ՄոՄԱ-ի դահլիճներից մեկում։
Իսկ այս դահլիճը իմ համար ամենահետաքրքրներից էր, խոհանոցներ՝
այս «կենդանի» խոհանոցը հանել բերել էին իրական տնից, որը մի քիչ անց կտեսնեք։
հիշեցրեց հայ նկարիչների գործը Ցյուրիխյան մի ցուցահանդեսում, որտեղ ներկայացված էր սոց-ռեալիստական խոհանոցի միջավայրը։
Սիրում եմ Խրուշչեվի եւ Նիկսոնի լուսանկարները։ ։Ճ Գիտեք երեւի Էլիոթ Էրվիթի այս հայտնի նկարը , որը Խրուսչյովի նահանգներ այցի ժամանակ էր արվել։ Իսկ սա նկարված է Մոսկվայում, տեքնոլոգիական ցուցահանդեսի ընթացքում։
Նկարի կողքը կար բացատրություն․ Խրուսչյովը շատ ազդված էր Ամերիկյան լվացքի մեքենաներով։ Նա չեր կարող չընդունել որ ԱՄՆ-ը այդ բնագավառում ավելի առաջ է ընկել։ Այնուհետեւ, թղթակիցների հարցերին, թե նա ինչ կասի ԱՄՆ-ի տեքնոլոգիական գյուտերի մասին ԽՍՀՄ գլխավոր քարտուղարը պատասխանեց, որ լվացքի մեքենաներով չէ բնավ, որ երկիրը ուժեղ է լինում, այլ հրթիրներով։ Ավաղ, նա չգիտեր, ինչ կարեւոր են լվացքի մեքենաները, եւ փաստորեն, խիստ սխալվում էր։
Ուշադրություն դարձրեք, նկարում նաեւ երեւվում է երիտասարդ եւ անփորձ Բրեժնեվը։
Սա գրքից սքան է, մեծ տպած՝
Դա, իհարկե գերմանական ճարտարապետի գիրք է, ու այս նկարը սահմանում էր խոհանոցի միջին օգտագործողին։ Եթե ենթադրենք, որ կինը ունի այս չափերը, նրա ամեն մի ոսկոռը ունի այս չափերը, ապա, նրա համար կատարյալ խոհանոց հաշվարկել կարելի է հետեւյալ կերպ։
Եթե չեմ սխալվում, գրքի մեջ, սակայն, ներկայացված էր ամբողջ ընտանիքը, կար տղամարդ եւ երկու երեխա։
Իսկ խոհանոցը այս շենքից են բերել ՄոՄԱ 1993 թվին՝
124 Kurhessenstrasse, Frankfurt
Ահա եւ ճարտարապետը։ Կառուցում էր ինդուստրիալ թաղամասեր։ Նրա խումբը, կարծես նույնիսկ մի պահ հրավիրել էին խսհմ մի քանի բան կառուցելու, սակայն հետո ետ ուղարկեցին։
Հետո գնացինք պտտվելու լուսանկարների սրահներում՝
Հատուկ այնպես էի նկարում, որ հեղինակների անունները մնան, ու այնուհետեւ ինտերնետներում իրենց այլ գործերը գտնեմ։
Այնպես որ դուք ել կարող եք փնտրել ։Ճ
Ու իմ համար բնավ զարմանալի չէ որ այս լուսանկարի հեղինակը գերմանացի կին է՝
Թանգարանից դուրս գալուց պրոեկտված էր վարագույր, որի մոտ կամեցողները լուսանկարվում էին։ Ու այսպես, լուսանկարվելով պրոեկտվող վարագույրի մոտ կենդանացնում էին այս գործը, եւ դառնում գործի մասնիկ՝
Ի դեպ ասեմ, որ մի քանի միկրոֆոն կար տեղադրված, ու կամեցողները պարմերաբար իրենց մեջ բղավում էին։ Ճ
ձեր խորհին ծառան՝
աղջիկներ, որոնց անունը չգիտեմ բնավ՝
պատանի Ջիմի Հենդրիքսը երեւի նման տեսք ուներ՝
հերթ պայուսակները վերցնելու համար՝
իսկ հերթի մոտ այսպիսի գործեր կային, շաբաթվա օրերի անուններով, գերմաներեն՝
montag
freitag
dienstag
donnerstag
donnerstag
mittwoch
mittwoch
montag
վարագույր Ճ
մնացեք մեզ հետ, արջեւում դեռ մի քիչ սենթրալ պարկի մասին, լենինյան լեննոնյան տեղերով զբոսանք, ինչպես նաեւ հայկական տեղերով սակայն ։Ճ
ու տենց
Ես հասկանում եմ որ մի տեսակ շատ եմ երկինքն ու ամպերը նկարել, բայց օդը մաքուր էր, ու ամպերը ցնցող՝
այստեղ մի քիչ Բրուկլինի կամուրջն է երեւում՝
Այս շենքը շատ տարորինակն էր։ Ու այն դեռ գուգլ սթրիթ վյուի մեջ չկա, նոր են կառուցում։
քաթի տակ ամպեր, շենքեր, ու նախկին շենքերի տեղը վառվող լապտերներ։
+++++++++++++++++++++++++++++++++++++
– you know why they are called skyscrapers? because they so high, that scrape the sky
– գիտե՞ք ինչու են դրանք կոչվում երկնաքերեր՞․ այնքան բարձր են, որ երկինքը քերում են։
մոտենում ենք 911-ի վայրին
Մնացեք մեզ հետ, հաջորդը՝ MoMA, Ամերիկայի ժամանակակից արվեստի թանգարանը
ու տենց
բոլոր լուսանկարները դիտել այստեղ
Այս փոստում,
այլմոլորակայն մեդուզաներ
մեդուզաներ լուսանկարող ընտանիքներ
քաթի տակ լիքը մեդուզաներ, նաուտիլուս, տածյանա, սիֆուդ, տաշկենտ ու ռաբինովիչ
+++++++++++++++++++++
Նաուտիլուս
քնած նաուտիլուս
այս ձկների անունը չեմ հիշում
իսկ սա չաղ էր ու նեպովորոտլիվի ձուկ էր, իրա բույնից մի քիչ դուրս էր գալիս, պտտվում, ու վերադառնում, այսպիսի փոքրիկ փոքրիկ շրջաններ գծելով, որովհետեւ չաղ էր ու ծանր։Ճ
Այս ձկնիկները կույր են։ բայ դիզայն էլի։ Կարծես այնքան խորն են ապրում, որ միեւնույն է լույս չի լինում։
Բատիսկաֆ
Սա շատ հավես մեքենա է։ Գցում ես փող, պտտում բռնակը, ուժ տալիս, լիքը անիվներ են մեջը շարժվում,
ու այն տալիս է այսպիսի մի հավես էակի մետաղին դրոշմած նկար՝
ես ստացա պինգվինին ։Ճ
ութոտնուկի տրաֆարետ ։Ճ
Չլողալ՝
Իսկ Բրայթոնի ծովափին բոլորը շուրջը խոսում են ռուսերեն։ Լուրջ։ Լրիվ բոլորը։ Ու հանդիպում են պապիկներ եւ տատիկներ, ձեռք բռնած, կամ շուն ման տվող, ովքեր չգիտես ինչպես էին այն ժամանակ խսհմից փախչում։
Եթե անցնել տախտակամածով, ապա կարելի է հասնել Տածյանա ռեստորանչիկին, որտեղ հնարավոր է վերցնել այսպես ասած սիֆուդ՝
Իսկ հաշիվը սպասարկող սերվերի անունը, կպարզվի որ Տաշկենտ է՝
Ռաբինովիչի լավկան՝
ց, Բրայթոն։ ։Ճ
ու տենց
բոլոր լուսանկարները դիտել այստեղ
Բրայթոն Բիչ
Բրայթոնի նավեզր մայթը(boardwalk)՝
կարմիր դրոշակներ, եւ մաքուր երկինք
Նյու Յորքի Ակվարիումը, որտեղ կան
ծովափղի «օ՜հ ոչ» (facepalm) եր։
Ի դեպ, նա շան պես լսում էր, թաթն էր տալիս, ձայնը ու պատիվ տալիս։
+++++++++++++++++
ջրի մեջ թեւերը շարժելով թռչող պինգվիններ
մարդանման էակներ, որոնք երեւի նման են մեր ափ դուրս եկած նախնիներին
ստեղ այնտեղ լողացող ծովափղեր
ծույլ սկատը(numb-fish), որը պառկած էր հատակի ավազին, եւ ժամանակ առ ժամանակ բարձրանում, մի շրջան անում, ու վերադառնում իր տեղը։
կովաձուկ,
ծովային ձիեր,
եւ ինչով են նրանց կերակրում,
իրար հետ քնած շնաձկներ
եւ լողացող անքուն շնաձկներ
ու տենց
բոլոր լուսանկարները՝ այստեղ են։
Տակի հղումներով գնացեք ։Ճ
ու տենց
Այ տենց ֆոտոներ ա անում n900-ը։
Սթենֆորդի սոֆթով , սակայն։
Նկարված ա բորդերսի ապակե պատուհանից։
Սա էլ նույն api-ի հիման վրա այլ սոֆթով ա՝
մոբայլի համար միևնույն ա անհավատալի որակ ա։
ու տենց
– stand clear off the closing doors, please – ասում ա լեվիտանի մետրոյաձայնը Նյու Յորքում:
– mind the gap – ասում ա մետրոյի ձայնը Լոնդոնում:
Երկրորդ արտահայտության իմաստը այն ա, որ մարդ զգույշ լինի, չընկնի գնացքի ու պերրոնի արանքը:
Առաջինի դեպքում էլ նոբոդի քեյրս, կընկնես թե ոչ, պարզապես ամենակարեւորը շարժումը գրաֆիկի մեջ պահելն ա:
ՆՅ-ում որոշ գնացքների մեջ կենդանի ձյաձյա ա խոսում, մեկ մեկ նույնսիկ սխալվում ա, հետո իրան ուղղում:
Մարդիկ սովորում են տարբերել ձյաձյաներին իրենց ձայնով, ու ընկերանում այդ ձայների հետ:
Բրայտոնում սաղ ոուս են, ու շուրջը հա ռուսերեն քֆուրներ ես լսում: Ավելի շատ, քան Ռուսաստանում: Որովհետեւ ամերիկացիները մեկա չեն հասկանա, իսկ ռուսները հարազատ բառեր լսելուց միայն ուրախանում են: Ասենք սոլիդնի ռեստորանում մատուցողները իրար մեջ խոսելուց հա քրֆում են:
Բրայթոնցի ռուսների մեջ մորժեր ել կան: Ամերիկացիները սարսափով նայում են ինչպես են սրանք հանվւոմ մտնում սառը օվկիանոս:
Ես առաջարկեցի տեղացի հայերին մի նոր կրեածիվ ձեւ ռուսներին աննոյ անելու. ռուս-ռուս-կուկուռուս ասելու տեղը պետք ա ասել՝ ռուս-ռուս-ուալռուս:
Բրայթոնում պիրոժկի վաճառող կինը պատմում ա գնորդներին, որ Օդեսսան աշխարի ամենասիրուն տեղն ա, ու որ նա երազում ա կրկին այնտեղ գնալ: Կողքի ռեստորանից իրան բերում են տաք բորշ:
Ու առհասարակ, ռուսները հիմար չեն, բրայթոնը շատ հավես սիրուն տեղ ա, օվկիանոսի ափին, սակայն, բնականաբար՝ ցուրտ:
Ծովացուլերը փաստորեն շների պես լավ սովորում ու ենթարկվում են:
Կարեն, լիքը դզեց ակվարիումը: Շնորհակալություն լավ խորհրդի համար:
Ռոքֆելեռի կենտրոնի մոտ սառույցի դաշտ ա, սահելու համար: Կարապի լճի դաշտի հետ համեմատելի: Այնտեղ հնչում ա սթարս օն ֆոթի ֆայվ:
Լուսանկարներ շատ կան, սակայն մի քիչ էլ համբերեք:
ու տենց
