էսօր ահագին լուսանկարեցի, մի երկու ժապաւէն, շատ լաւ լոյս էր, նոյնիսկ երբ արեւը չկար, հէնց էդ ժամանակ, ինձ թւում ա, շատ սիրուն նկարներ արի։ մի բակ լրիւ փոխուել ա, ըստ որում նիկոլենք որ փող էին տրամադրել լիքը բան նորոգելու, էս մանկապարտէզի պարիսպը որ հին ու սովետական էր, ու ինչ֊որ խամրած գոյներով ներկած՝ հիմա դարձել ա նոր ու անճանաչելի։ մի օր կը կիսուեմ նկարներով։ նմանապէս՝ գորիսում հին, ահաւոր վատ վիճակում գտնուող շէնքը նորոգեցին՝ բայց պլաստիկ պատուհաններ դրեցին։ չգիտես էլ, լա՞ւ ա որ փող են հատկացնում, եթէ տէնց պիտի նորոգեն։
հիմա իլիկ տեղ եմ, ստեփան շահումեանի նկարը տեսայ, վրան գրած ա՝ ok, չգիտեմ, հեղինա՞կն ա օկը, թէ՞ ստեփանը տրանսակտ վերլուծաբանութիւնն ա իւրացնում ու օկ ա իլիկի հետ։
երաժշտութիւնը հաւէսն ա՝ մոբի ա էս պահին, բայց հա էլ հաւէսն էր, խցկուել եմ դաշնամուրի պատուհանի մօտի արանքում, իսկ էն միւս արանքում ինչ֊որ աղջիկ ա նստել, որ չի երեւում, զի դաշնամուրի էն կողմից ա։
մի քիչ ծխած էր ստեղ, երկու հոգի ստոյկայի մօտ ծխում էին, բայց հիմա ծխողները գնացին ու օդն էլ մաքրուեց։ ընկերոջս համոզեցի մտնի տեսնի մթնոլորտը նոր պնդի որ գնանք այլ տեղ։ սպասում եմ։
#առօրեայ #մոբի #իլիկ #երեւան #քաղաք #թէյ #նկարներ
անցեալ տարուայ վերջին օրերին փոխեցի [չխելա]ժամացոյցներիս էլեմենտները։
այս ժամացոյցը երկար ինձ թոյլ չէի տալիս ձեռք բերել։
բայց շատ սիրուն էր՝ հէնց դեղինը՝ ու մի կէս կամ գուցէ մի տարի անց չդիմացայ։
ունի վայրկեանաչափ՝ օգնում ա երեւակելիս, ու ցոյց ա տալիս լուսնի ֆազաները, մակընթացութիւններն ու տեղատւութիւնները՝ դժուար ա թերագնահատել դրանք իմանալու կարեւորութիւնը։
էսպիսի դիզայն չեմ սիրում, ու ձեռք էի բերել որպէս ամենահանդուրժելի տեսքով խօսող ժամացոյց։
առաւօտը մինչ վերջնական արթնանալը մի քանի անգամ թեթեւ արթնանում եմ, ու դա կարող ա շուտ լինել։ բայց եթէ աչքերս բացեմ ժամը ճշտելու համար՝ էլ չեմ քնի։ ժամանակին n900 էի պահում հետս, այն espeak֊ով կարողանում էր ժամ ասել։ բայց դա էլ էր խնդիր՝ եթէ քնում ես n900֊ի հետ՝ միշտ չի որ առաւօտը այն կը գտնես, կամ գտնելը այնքան բարդ չի լինի, որ չես արթնանայ։
իսկ ձեռքիդ կապած ժամացոյցն իրավիճակ ա փոխում։
ի դէպ, շատերը նեղւում են ժամացոյցով քնել՝ ես միշտ տարած էի տեքնիկայի ու հէնց էլեկտրոնիկայի վրայ ու մանկուց ժամացոյցով եմ քնել, որ տեքնիկայից չբաժանուեմ։
հիմա էս խօսող ժամացոյցը անսպասելիօրէն ձեռքիս դուրս գալիս ա։ ի սկզբանէ ինձ թւում էր քեարթոտ՝ չափազանցումներով դիզայնի մէջ, աեւլդորութիուններով։ բայց գուցէ էդ պատճառով էլ ա հաւէս նայւում՝ ես սիրում եմ որոշ տիպի քեարթութիւն, օիրնակ՝ ճապոնական։ ու երբ գիտեմ դա մշակոյթ ա արտայայտում՝ թէկուզ քեարթոտ մշկաոյթ՝ վայելում եմ որ ես այդ արտայայտութեան կրիչն եմ, դեարակատար եմ։
#ժամացոյց #սպառողական #տեքնիկա #մշակոյթ #նկարներ #առօրեայ
ահաւոր հաճելի ա, որ երեւանն այսօր այն տեղն ա ուր յունուարի երկուսին բաց տեղեր կան։
սա աննախադէպ ա եւ պէտք ա արձանագրուի։
նաեւ այդ տեղերում լիքը մարդ կայ։ աւաղ, գուցէ լաւ կեանքից չի, ու մասնաւորապէս պայմանաւորուած ա ռազմական դրութեամբ ու համավարակի պայմաններում փակ սահմաններով։
հեռախօսի միջի նկարները չէի կարողանում շուտ վերբեռնել՝ սէյլֆիշի դիտարկիչը չի ցուցադրում սոշըլհոմի կայքը։ ու ստիպուած եղայ փորձարկել ֆլատպակ սէյլֆիշի վրայ ու պարզեցի որ kde mobile֊ի անջելֆիշ դիտարկիչը չի կարողանում դիսկից նիշքեր վերբեռնել՝ ոնց որ ֆլատպակի ու սէյլֆիշի սահմանափակում ա։
ամէն դէպքում, հիմա կարող եմ կիսուել անկապ ուտելիքի նկանրերով։
ու տէնց։
#երեւան #յունուար #առօրեայ #սնուելիք #խմելիք #թէյ #նկարներ
@{nice byte; 10098@spyurk.am}֊ն ասաց թէ կուզէր էն ալեհաւաքները տեսնել, ասացի բա գնանք։
նկարները @{դատարկ մեդուզա; emptiness@spyurk.am}յի ու անիի։ այս մի քանիսն ընտրեցի ու սկրիպտով անցայ։
#աշտարակ #օրգով #նկարներ
#լուսանկարներ #նկարներ #պետերբուրգ #պատուհաններ #քաղաք #շէնք
#պետերբուրգ #աղջիկ #նկարներ #շուն #լուսանկարներ
#լուսանկարներ #պետերբուրգ #փողոց #մարդիկ #նկարներ #գունաւոր #սէր #աղջիկ
#շուն #հաղարծին #լուսանկարներ #նկար #դիմանկար #նկարներ
սա իմ կոմպիլյատորի աշխատանքի թրեյսն է, որ պարզ բան է անում՝ վերագրում կոմպիլիացիա անում։
ստացուած է օգտագործելով gdb, callgraph, graphviz ծրագրերը։
ու տենց
Սա ամենաչար մանկական նկարի մրցույթի հաղթողն է։
ու տենց
Աննա Վսեսվյատսկայա
Անի
Վալենտին Տկաչ
Դավթի քարը
Օկսանա Գրիվինա
Ծիրան
Վիկա Սեմիկինա
Իշխան
Սերգեյ Մաքսիմով
Անի
ու տենց
Ուզում եմ ասել, որ այս տղան մի այլ ձեւի տղա է։ Չգիտեմ դեռ ինչի մասին է գրելու, բայց ինչով էլ չկիսվի, հետաքրքիր է լինելու։
[}}
Օրինակ սա իրական չիպերի նախագծման հետ կապ ունի։ Նայեք ասենք վիքիի հոդվածը։
Իսկ սա h-tree -ն է՝
Իսկ սա միջնադարյան Եվրոպայի բժիշկներից է․
[}}
Սաբսքրայվում են բոլորը՝ 10098.arnet.am
ու տենց
Ընդհանուր առմամբ ոնց որ ՆՓԱԿ լիներ, բայց ավելի մեծ։
Այնքան մեծ, որ կարողացել են սրահներից մեկում ուղղաթիռ տեղավորել։
Այս փոստում՝ ֆեմինիստ ֆաշիստները, լուսանկարներ, ժպիտներ, սմայլիկներ, տեքստուրաներ, դրոշակներ, օդանավեր ու ուղղաթիռներ, ծիծիկներ, եւ նրանց դերը ճարտարապետության մեջ, ագիտպլակատներ, եւ ամենակարեւորը՝ խոհանոցներ ու վարագույր (ինչպես նաեւ այլ պոեծիկ բաներ)։
դատարկ էկրանով կինո, եթե չեմ սխալվում գույները փոխվում էին հաճախ հաճախ՝
ծիծիկների թեմայով՝
սակայն թեման դեռ լիովին բացահայտված չէ, մնացեք մեզ հետ։
լուսանկարներ լուսանկարների մոտ՝
սմայլիկ՝
նկարի հատված, հատուկ վերցրել եմ որպես նախադիր օգտագործելու համար՝
դրոշ՝
ձիահ՝
ամպիկներ՝
օդանավ՝
ինստալյացիա, ինչպե՞ս կլիներ առանց դրա՝ ։Ճ
իսկ սա ի՞նչ է, կարծում եք՝
սա ուղղաթիռ է՝
որը ձեռքով հավաքել են վյետնամի գյուղերից վարպետները։ Վյետնամում ուղղաթիռներ առաջին անգամ տեսան պատերազմի ժամանակ, դրանք ամերիկյան ռազմական ուղղաթիռներ էին, բնականաբար։ Իսկ այս վարպետները որոշեցին սարքել քաղաքացիական ուղղաթիռ, որ, օրինակ, բերք լինի տանել վաճառելու քազաք։
Այդ մասին հաջորդ դահլիճում երեք էկրանի լայնության ֆիլմ էին ցույց տալիս։
Ուղղաթիռը այնքան ել լավ չեր թռչում, սակայն տեղադրվեց, այսինքն ինստալյացիա եղավ եւ դարձավ ՄոՄԱ-ի դահլիճներից մեկում։
Իսկ այս դահլիճը իմ համար ամենահետաքրքրներից էր, խոհանոցներ՝
այս «կենդանի» խոհանոցը հանել բերել էին իրական տնից, որը մի քիչ անց կտեսնեք։
հիշեցրեց հայ նկարիչների գործը Ցյուրիխյան մի ցուցահանդեսում, որտեղ ներկայացված էր սոց-ռեալիստական խոհանոցի միջավայրը։
Սիրում եմ Խրուշչեվի եւ Նիկսոնի լուսանկարները։ ։Ճ Գիտեք երեւի Էլիոթ Էրվիթի այս հայտնի նկարը , որը Խրուսչյովի նահանգներ այցի ժամանակ էր արվել։ Իսկ սա նկարված է Մոսկվայում, տեքնոլոգիական ցուցահանդեսի ընթացքում։
Նկարի կողքը կար բացատրություն․ Խրուսչյովը շատ ազդված էր Ամերիկյան լվացքի մեքենաներով։ Նա չեր կարող չընդունել որ ԱՄՆ-ը այդ բնագավառում ավելի առաջ է ընկել։ Այնուհետեւ, թղթակիցների հարցերին, թե նա ինչ կասի ԱՄՆ-ի տեքնոլոգիական գյուտերի մասին ԽՍՀՄ գլխավոր քարտուղարը պատասխանեց, որ լվացքի մեքենաներով չէ բնավ, որ երկիրը ուժեղ է լինում, այլ հրթիրներով։ Ավաղ, նա չգիտեր, ինչ կարեւոր են լվացքի մեքենաները, եւ փաստորեն, խիստ սխալվում էր։
Ուշադրություն դարձրեք, նկարում նաեւ երեւվում է երիտասարդ եւ անփորձ Բրեժնեվը։
Սա գրքից սքան է, մեծ տպած՝
Դա, իհարկե գերմանական ճարտարապետի գիրք է, ու այս նկարը սահմանում էր խոհանոցի միջին օգտագործողին։ Եթե ենթադրենք, որ կինը ունի այս չափերը, նրա ամեն մի ոսկոռը ունի այս չափերը, ապա, նրա համար կատարյալ խոհանոց հաշվարկել կարելի է հետեւյալ կերպ։
Եթե չեմ սխալվում, գրքի մեջ, սակայն, ներկայացված էր ամբողջ ընտանիքը, կար տղամարդ եւ երկու երեխա։
Իսկ խոհանոցը այս շենքից են բերել ՄոՄԱ 1993 թվին՝
124 Kurhessenstrasse, Frankfurt
Ահա եւ ճարտարապետը։ Կառուցում էր ինդուստրիալ թաղամասեր։ Նրա խումբը, կարծես նույնիսկ մի պահ հրավիրել էին խսհմ մի քանի բան կառուցելու, սակայն հետո ետ ուղարկեցին։
Հետո գնացինք պտտվելու լուսանկարների սրահներում՝
Հատուկ այնպես էի նկարում, որ հեղինակների անունները մնան, ու այնուհետեւ ինտերնետներում իրենց այլ գործերը գտնեմ։
Այնպես որ դուք ել կարող եք փնտրել ։Ճ
Ու իմ համար բնավ զարմանալի չէ որ այս լուսանկարի հեղինակը գերմանացի կին է՝
Թանգարանից դուրս գալուց պրոեկտված էր վարագույր, որի մոտ կամեցողները լուսանկարվում էին։ Ու այսպես, լուսանկարվելով պրոեկտվող վարագույրի մոտ կենդանացնում էին այս գործը, եւ դառնում գործի մասնիկ՝
Ի դեպ ասեմ, որ մի քանի միկրոֆոն կար տեղադրված, ու կամեցողները պարմերաբար իրենց մեջ բղավում էին։ Ճ
ձեր խորհին ծառան՝
աղջիկներ, որոնց անունը չգիտեմ բնավ՝
պատանի Ջիմի Հենդրիքսը երեւի նման տեսք ուներ՝
հերթ պայուսակները վերցնելու համար՝
իսկ հերթի մոտ այսպիսի գործեր կային, շաբաթվա օրերի անուններով, գերմաներեն՝
montag
freitag
dienstag
donnerstag
donnerstag
mittwoch
mittwoch
montag
վարագույր Ճ
մնացեք մեզ հետ, արջեւում դեռ մի քիչ սենթրալ պարկի մասին, լենինյան լեննոնյան տեղերով զբոսանք, ինչպես նաեւ հայկական տեղերով սակայն ։Ճ
ու տենց
նկարիչների տան մոտ, Ազնավուրի հրապարակ
ու տենց
Нашел галерею интересную
“Cleaner Air Quality” (c) Renee Lawter
, а в ней не только полно армян оказалось, но было очень приятно встретить Самвела 🙂
http://blackmariagallery.com/artists/sam_saghatelian/
Ехал он первым, и поэтому должен был подготовить к открытию инсталляции и других армянских художников.
Среди них инсталляция Кары Мацакян, с 39 развешанными женскими комбинациями огромного размера.
Незадолго до вылета другой художник, Назарет, попросил Нарека захватить с собой в Германию чемоданчик для дочери, которая там учится.
– Если тебя спросят на таможне, чья это сумка – просил Назарет – скажи что твоя, а то проблемы будут
– Хорошо – соглашался Нарек
И все бы хорошо, но прямо перед вылетом Нана, жена Нарека постирала ему джинсы. А вместе с джинсами и паспорт. Так что по фотографии в паспорте Нарeка узнать было невозможно. Поэтому немецкие таможенники Нарека задержали для разбирательств.
У Нарека дома висели, и кажется до сих висят огромные картины, с фрактальными узорами (фракталы его большое увлечение) которые подготовлены в цифре, а затем распечатаны на высококачественном плоттере.
Как-то раз к нему заходят рабочие, которые должны были чего-то починить. Отправившись приготовить им кофе, и вернувшись в комнату Нарек застал рабочих за рассматриванием фракталов.
– Это ваши работы? – спросил потрясенный картинами рабочий
– Ну да – скромно ответил Нарек
– Вот это художник – почесал затылок рабочий, вглядываясь в завихрения фракталов – какая тонкая, ювелирная работа!
– Ага – подтвердил второй – это тебе не мазня всякая, видно что работа мастера!
Не они одни попались на эту удочку. Есть в Армении художник, Рубен Григорян. Я в восторге от многих его картин, особенно люблю собачью серию. Картины Рубена гиперреалистичны, если не подойти вплотную к холсту, кажется, что это фотография.
Однажды Рубен увидел фрактальные картины Нарека на выставке.
– Ух ты! – удивился он технике и детализации – это твоя картина? – обратился он к Нареку. Затем, подойдя ближе понял, что она отпечатана на плоттере и засмеялся.
Его ведь и самого называют в узких кругах никак иначе, как плоттером. 🙂
Когда у Нарека только появился компьютер, и он стал экспериментировать с photoshop-ом, в результате получилась милейшая серия черновиков. Я робко спросил не могу ли скопировать их себе, так как все пробы мне очень понравились 🙂 Нарек выразил сомнение в ценности экспериментов, но разрешил все скопировать
– Я честное слово их распространять не буду
– Да ладно – отвечал Нарек – делай что хочешь. Если ты сумеешь их как-то применить, то тебе можно – любил говорить он.
Однако я демонстративно ресайзнул изображения и взял себе только копии с уменьшенным разрешением.
Как водится, Нарек про эти работы забыл, да и потерял. И недавно, когда оказалось, что некоторые файлы с выставки посвященной Минасу (это другая история) потерялись в НПАК-е, я занес ему что у меня сохранилось, и захватил те первые пробы заодно 🙂
Нарек, понятное дело, про них давно забыл, был удивлен и обрадовался сюрпризу, а я подумал, что очень зря не взял восемь лет назад полноценные версии.
У
была опубликована ссылка на тест, где требовалось опеделить, что вам за картину показывают – дело рук великого мастера, или анкап мазню. Полагаясь на чувства (эрудиции не хватило), я безошибочно определил мастеров. То есть та картина, что нравилась, непременно оказывалась картиной мастера. А сегодня наткнулся на другой тест, как оказалось, с того же сайта: на этот раз нужно было определить кто автор рисунка – человек или обезьяна.
Теперь полагаться на чувства было нельзя. Знаете почему? Потому, что обезьяньи творения мне очень понравились. И это понятно, так как если мастерство и техника отходят на второй план, у братьев наших меньших есть очевидные преимущества: они ближе к природе, они умеют чувствовать, не обременены “понятиями” и претензией на великое.
Ну разве не классная работа?
ЗЫ. где бы их достать в хорошем качестве?
ու տենց
and other interesting paintings at Mark Ryden‘s website
Hi all 🙂
This is my first post to live journal 🙂
And I begin my live journal journey with a published today painting inspired by Robert Sheckey’s Prospector’s Special story
You can also see one of my first paintings, Kakraphoon, inspired by a planet, mentioned in the Hitchhiker’s Guide To The Galaxy by Duglas Adams
