էս ինչ վերջ ութոտնուկ ա։ ապշելու։
#ութոտնուկ
ասք անժէլ շնաձկան եւ թանաք ութոտնուկի մասին
անժէլը լողում էր թափանցող արեւի ճառագայթների ներքոյ, եւ մտածում այն մասին, թէ ինչ լաւ ա, որ նա շնաձուկ ա։ «մենք, շնաձկներս, ամենահին կենդանիներից ենք», — հաճոյքով յիշեցնում էր նա ինքն իրեն, — «մենք միլիոնաւոր տարիներ կանք, եւ չենք փոխուել՝ փոխուելու կարիք չունենք, որովհետեւ կատարեալ ենք»։ այս մտքից անժէլի սիրտը յաճախակի խփեց, եւ նա աւելի արագ սլացաւ։ «ու մինչ օրս ապրում ենք մեր պապերի պէս՝ նոյն կերպ լողում ենք, նոյն կերպ որս անում, նոյն կերպ խրթխրթացնում ծամելիս… մնեա…» — անժէլի ծնօտը բացուեց համով յիշողութիւններից, եւ դրա մէջ ընկաւ մօտակայքում լողացող պլաստիկ շիշը։
«թֆու», — թքեց անժէլը, — «սա ի՞նչ էր։ այս ինչքա՜ն աղբ կայ այս ովկիանոսում, բա առաջ էդպէ՞ս էր։ ահա՝ նա էլ ա աղտոտում» — մտածեց անժէլը, նկատելով ներքեւում, համացանցային մալուխի հարեւանութեամբ ներկի ամպիկներ արձակող ութոտնուկին։
ասում էին, թէ ութոտնուկը փախել ա նոր զելանդիայի պետական ակուարիումից եւ հետ վերադարձել ովկիանոս։ «լողամ տեսնեմ, ինչ կը պատմի», — որոշեց անժէլը։
— բարե՛ւ, թանաք, — ասաց անժէլը մօտենալիս։ — ի՞նչ կայ չկայ, — պատասխանեց թանաքը։ — բան չէ, — ասաց անժէլը, — բա էս ո՞վ ա քեզ թոյլ տուել ջուրը պղտորել։
այդ ժամանակ ութոտնուկը մի այլ թանաքոտ ամպիկ փչեց, որն ընդունեց շնաձկան ձեւ եւ լողաց֊անցաւ անժէլի կողքով։
անժէլը զարմացաւ՝ — «էդ ակուարիումո՞ւմ ես սովորել»։
— ահա,— պատասխանեց թանաքը,— անգործութիւնից, զբաղւում էի։ — իսկ ճի՞շտ ա, որ էնտեղ կուշտ կերակրում են՝ էլ պէտք չի լողալ, որս անել։ — ճիշտ ա, վատ չեն կերակրում — համաձայնեց թանաքը։ — երնէկ մեր ազգականներին, որ էնտեղ են։ տեսե՞լ ես իրենց, — հետաքրքրուեց անժէլը։ — տեսել եմ, — պատասխանեց թանաքը, — նա կենտրոնացած նոր ամպիկ էր փչում։ — բա ո՞նց են, — շարունակեց անժէլը — լաւ են, ամբողջ օրը նարդի են խաղում։ — երնէկ իրենց, — ասաց անժէլը ու աւելացրեց, — բա դո՞ւ ինչի ես եկել, որ էնտեղ լաւ էր։ այլ ութոտնուկներ չկա՞յին իրենց հետ շփուէիր։
անժէլը չգիտէր, որ ութոտնուկները մենակութեանը սովոր կենդանիներ են։ չգիտէր նաեւ, որ ութոտնուկները շատ հետաքրքրասէր կենդանիներ են, եւ իրենց բարդ ա ապակէ պատերի մէջ։
— ես չասի լաւ էր, — ութոտնուկը փչում էր կատու յիշեցնող ամպիկ։ — էս ի՞նչ ա։ — այդպիսի փռչոտ կենդանի ա։ ես նրան հանդիպել եմ, երբ փորձում էի փախչել ու ձախողել էի։
եւ թանաքը յիշեց, ինչպէս էր դուրս պրծել իր բջիջից եւ շրջել տարածքով։ սահելով հասել էր աստիճաններին, եւ փորձել էր բարձրանալ։ յետոյ էլ բան չէր յիշում։ իսկ յետոյ կրկին ակուարիումում էր, եւ կասկածում էր՝ տեսե՞լ ա կատուին, եղե՞լ ա փախուստի փորձը։ նա չգիտէր, որ բախտի բերումով ակուարիումի աշխատողը նկատել էր թաց հետք, գտել գրեթէ շունչը փչած ութոտնուկին ու վերադարձրել ջուրը։
յաջորդ անգամ նա կարողացաւ սահելով հասնել այն նեղ խողովակին եւ ճզմուել, գցուել դրա մէջ։ խողովակը, ինչպէս պարզուեց, տանում էր ովկիանոս, եւ այդպէս թանաքին յաջողուեց դուրս պրծնել։
— դէ լաւ, թանաք, ստեր մի փչի, — ասաց անժէլը եւ ինքնագոհ ծիծաղեց իր կատակի վրայ։ — ես գնացի։
անժէլը լողալով բարձրանում էր, թողնելով ներքեւում թանաքոտ ամպիկները եւ սփռուած մալուխները։
— չէ մի չէ՝ փախել ա, — մտածում էր անժէլը, — վռնդել են։ ընդամէնը անպիտան ութոտնուկ ա։ շնաձուկ չի՝ աշխարհի ամենահին կենդանիներից մէկը, որ փայփայեն։ հաստատ վռնդած կը լինեն։
#պատմուածք #շնաձուկ #ութոտնուկ #փախուստ #պատմութիւն
բոլոր լուսանկարները դիտել այստեղ
Այս փոստում,
այլմոլորակայն մեդուզաներ
մեդուզաներ լուսանկարող ընտանիքներ
քաթի տակ լիքը մեդուզաներ, նաուտիլուս, տածյանա, սիֆուդ, տաշկենտ ու ռաբինովիչ
+++++++++++++++++++++
Նաուտիլուս
քնած նաուտիլուս
այս ձկների անունը չեմ հիշում
իսկ սա չաղ էր ու նեպովորոտլիվի ձուկ էր, իրա բույնից մի քիչ դուրս էր գալիս, պտտվում, ու վերադառնում, այսպիսի փոքրիկ փոքրիկ շրջաններ գծելով, որովհետեւ չաղ էր ու ծանր։Ճ
Այս ձկնիկները կույր են։ բայ դիզայն էլի։ Կարծես այնքան խորն են ապրում, որ միեւնույն է լույս չի լինում։
Բատիսկաֆ
Սա շատ հավես մեքենա է։ Գցում ես փող, պտտում բռնակը, ուժ տալիս, լիքը անիվներ են մեջը շարժվում,
ու այն տալիս է այսպիսի մի հավես էակի մետաղին դրոշմած նկար՝
ես ստացա պինգվինին ։Ճ
ութոտնուկի տրաֆարետ ։Ճ
Չլողալ՝
Իսկ Բրայթոնի ծովափին բոլորը շուրջը խոսում են ռուսերեն։ Լուրջ։ Լրիվ բոլորը։ Ու հանդիպում են պապիկներ եւ տատիկներ, ձեռք բռնած, կամ շուն ման տվող, ովքեր չգիտես ինչպես էին այն ժամանակ խսհմից փախչում։
Եթե անցնել տախտակամածով, ապա կարելի է հասնել Տածյանա ռեստորանչիկին, որտեղ հնարավոր է վերցնել այսպես ասած սիֆուդ՝
Իսկ հաշիվը սպասարկող սերվերի անունը, կպարզվի որ Տաշկենտ է՝
Ռաբինովիչի լավկան՝
ց, Բրայթոն։ ։Ճ
ու տենց
