այսօր թողել եմ նոր մեքենաս որ գազը հանեն վրայից։
մեքենան առնում են, որ կեանքը հեշտացնի, ու նուաստացումները կրճատուեն՝ «մարշուտկա» չնստես։
ոչ թէ որ կեանքը բարդացնի՝ երկար լիցքաւորում, հերթ, կանգնել դրսում սառել
ձմեռը, ու բեռնախուցդ էլ փոքրանայ կամ չլինի։ բա որ դիակ պէ՞տք լինի տեղափոխել։
ամէն օր չի պատահում, բայց մարդ ես։
անհարմարութիւններն հաշուելով, գազով մեքենան աւելի է նմանւում «մարշուտկա»֊ին քան մեքենային։
այ եթէ Տեսլա ունենաք, այնտեղ եւ ետեւից եւ դիմացից բեռնախուց է՝ շարժիչներն
անիւների մէջ են։ կարող էք Տեսլայի վրայ գազ դնել, եւ մէկ բեռնախուց էլ ազատ
կը մնայ։
ու տենց։
եկայ մեքենան վերցնեմ, տեսնեմ «դուորնիկների» հետեւը հդմ կտրօն է դրած։ յետոյ աշխատանքի տեղը հարցրի, տեսե՞լ են արհեստաւոր, ով հդմ կտրօն է տալիս։ ասացին, որ չեն տեսել։ վստահութեան մասին խօսք էլ չկայ, նա գիտէր որ ես ստուգող չեմ, ինձ որպէս «մօտ մարդ» ուղարկել էր այս սիրիահայ արհեստաւորի մօտ Աղբաբեան եղբայրներից մէկը․
— վստրեչի մոստը անցնում ես, սֆետաֆոր կա։ այնտեղից ուղիղ ես գնում, մէկ, երկու, երեք սֆետաֆոր։ երրորդից մինչեւ չորրորդ հատուածում, նոր զովքի դիմացը բոքսեր են։ աւո֊ն այդտեղ է աշխատում։
մտայ «բոքս», այնտեղ Յարութիւն անունով կապուտաչեայ մարդ էր աշխատում։ նա ինձ շատ ջերմ դիմաւորեց, ինչ֊որ քաղաքակիրթ ջերմութեամբ, ոչ ռաբիս, ոչ լակոտական։
բոքսը տէրերի մասին պատմում էր․ պատին՝ «մենք եղել ենք, կանք, եւ կը լինենք» պաստառ, որին զինուորական շորերով աղջիկներ էին, եւ նինձա֊ներին յիշեցնող սեւ զգեստներով տղաներ։ տեքստի ամենաներքեւում, բաւական մեծ տառերով՝ հրատարակչութեան անունը։ ժպտացի։
նաեւ մի քանի կտորից հաւաքած խաչ կար, որին դասական ուղղագրութեամբ հայր մերն էր գրուած։
Աւոն ինձ ցոյց տուեց իր հաստոցները եւ հում նիւթը։ ես միամտօրէն կարծում էի, որ իրենք պէտք է պահեստամասեր առնեն եւ փոխեն։ պարզուեց, իրենք կարող են ասենք, խլացուցիչ պատրաստել, խողովակներ պատրաստել լրիւ ինքնուրոյն։ ոչ թէ նորոգել, այլ սարքել։
ընդամէնը մի քանի ժամ անց ինձ կանչեցին, որ գամ տանեմ՝ պահեստամասերը իրենք սարքեցին, ներկեցին։
հիմա շատ հաճելի ձայն է հանում, ու հաճոյք է այն վարելը։ ուզում եմ մի հեռու տեղ գնալ։ ։Ճ
եկայ մեքենան վերցնեմ, տեսնեմ «դուորնիկների» հետեւը հդմ կտրօն է դրած։ յետոյ աշխատանքի տեղը հարցրի, տեսե՞լ են արհեստաւոր, ով հդմ կտրօն է տալիս։ ասացին, որ չեն տեսել։ վստահութեան մասին խօսք էլ չկայ, նա գիտէր որ ես ստուգող չեմ, ինձ որպէս «մօտ մարդ» ուղարկել էր այս սիրիահայ արհեստաւորի մօտ Աղբաբեան եղբայրներից մէկը․
— վստեչի մոստը անցնում ես, սֆետաֆոր կա։ այնտեղից ուղիղ ես գնում, մէկ, երկու, երեք սֆետաֆոր։ երրորդից մինչեւ չորրորդ հատուածում, նոր զովքի դիմացը բոքսեր են։ աւո֊ն այդտեղ է աշխատում։
մտայ «բոքս», այնտեղ Յարութիւն անունով կապուտաչեայ մարդ էր աշխատում։ նա ինձ շատ ջերմ դիմաւորեց, ինչ֊որ քաղաքակիրթ ջերմութեամբ, ոչ ռաբիս, ոչ լակոտական։
բոքսը տէրերի մասին պատմում էր․ պատին՝ «մենք եղել ենք, կանք, եւ կը լինենք» պաստառ, որին զինուորական շորերով աղջիկներ էին, եւ նինձա֊ներին յիշեցնող սեւ զգեստներով տղաներ։ տեքստի ամենաներքեւում, բաւական մեծ տառերով՝ հրատարակչութեան անունը։ ժպտացի։
նաեւ մի քանի կտորից հաւաքած խաչ կար, որին դասական ուղղագրութեամբ հայր մերն էր գրուած։
Աւոն ինձ ցոյց տուեց իր հաստոցները եւ հում նիւթը։ ես միամտօրէն կարծում էի, որ իրենք պէտք է պահեստամասեր առնեն եւ փոխեն։ պարզուեց, իրենք կարող են ասենք, խլացուցիչ պատրաստել, խողովակներ պատրաստել լրիւ ինքնուրոյն։ ոչ թէ նորոգել, այլ սարքել։
ընդամէնը մի քանի ժամ անց ինձ կանչեցին, որ գամ տանեմ՝ պահեստամասերը իրենք սարքեցին, ներկեցին։
հիմա շատ հաճելի ձայն է հանում, ու հաճոյք է այն վարելը։ ուզում եմ մի հեռու տեղ գնալ։ ։Ճ
#երեւան #վարպետներ #մեքենա #խլացուցիչ #պահեստամասեր
#արագաչափ #դիմակահանդէս #խցիկ #փողոց `#դիմակ #մեքենա
տեսեք է, Թբիլիսիյում դեռ սովետի ժամանակ որտեղից էլ ճարել են սենց ավտո էին քշում։ Բա էն դեղին շորիկով աղջիկը որ լրիվ սովետից չէ։ Թբիլիսցիները միշտ սծիլնի էին, վերջն են։
Look, even during Soviet era Tbilisians managed to find such a stylish car. And that girl in a red dress - she does not look like soviet girl, they did not have anything colourful to wear. Tbilisians were always stylish, always different.
Գիտեք, Թբիլիսիի սլոգալը՝ Թբիլիսի լավզ յու, իսկ քանի որ անպատասխան սէր չի լինում, ես էլ եմ սիրում Թբիլիսին, այն անհնար է չսիրել։
If you don’t know, the slogan of Tbilisi is “Tbilisi loves you”. And because there is no unrequited love, I love Tbilisi in return. It is just impossible to not love it.
ֆոտոն այստեղից via @{Գեղամ ; gegham@spyurk.am}
#Tbilisi #Georgia #car #girl #street #city #love #Soviet #history #photo #style #taste #Թբիլիսի #Վրաստան #մեքենա #աղջիկ #Թիֆլիս #Տպղիս #փողոց #քաղաք #սէր #սովետ #պատմություն #լուսանկարներ #ֆոտո #լուսանկար #ոճ #սծիլ #ճաշակ #თბილისი #საქართველოს #მანქანის #გოგონა #ქუჩის #ქუცა #ქალაქის #მიყვარს #ისტორიის #სტილი #გემოვნების
֊ իսկ երբ այ այսպես պարկ արած #մեքենա էր լինում մեր #դալան ֊ում, Պավլիկը առնում էր բոլոր երեխաներին #պաղպաղակ, ու խնդրում էր, որ դրա #անիվ ֊ները ծակեն։
#զրույց #Երեւան #մարդիկ #քաղաք