Լավ, գլամոր ավտոներով ֆռֆռալը հասկացանք։ Ճվալն էլ։
Նպատակային աուձիտորիան ավելի լավ հասկացավ։
Բայց ո՞վ, ո՞վ ա ձեր տեղը բղավելու «տասի բը», գրողը տանի։
Արդյո՞ք կարելի է անտեսել ս[ծ]իլը՞։ չէ՞ որ բոլորս էլ «ս[ծ]իլի համար ինչ ասես չենք անում» (cc)
չէ՞ որ դուք հավերժ կորցնում եք այդ հնարավորությունը։
«տասի բը» – երկու բառ
օ՜ ժամանակնե՜ր, օ՜ բարոյականությու՜ն․․․
օ՜ ոչ։
_ու տենց _
– Դու կգնաս,
– ես կգնա՜մ
– և կթողնես
քո հետևից
չար հայացքները
– և կթողնեմ
իմ հետևից
չռած ձեռքերը
– բաց բերանները քարացած
դատապարտելը չհասցրած
(տվոյ խոդ, չրխկ, ժամացույցը սղմվեց)
-և չնետված քարերն իմ վրա
-այդ օրը կարծես ամեն ինչն ակնարկում էր՝
դեռ առավոտյան թարթիչների արանքով անցած
արևի ճառագայթները,
մոռացված միացված հեռուստացույցով
այդ պահին գնացող հորոսկոպի տեսությունը
(չրխկ)
-քթից կաթացող խլինքն
ու ոտքի արանքից հոսող արյունը ալ
-երեկոյան խմիչքից ցավող գլուխը այն
(չրխկ)
-և ճմռթված շապիկի պոկված կոճակը արդ
-ֆեյսբուքի չքանֆիրմած 143 ֆրենդ րեքուեսթը
-հեզաճկուն աղջիկների արնանման պարն ու ծաղիկների բույրը վառման
-այդ ամենը մի տեսակ ակնարկում էր
ճանապարհորդությունն անխուսափելի
դեպի թռիչքը սուրբմարինադի
-կապույտ գծով և կաթնաշոռի մնացորդով
-պլաստմասե դանակ-պատառաքաղով
և ստյուարդեսայի քառակուսի ակնոցներով
-մառշուտկի վարորդի հայելուց կախված խաչը վկա
և չիբուխի ծուխը վիրահատված քթիս մեջ
(չրխկ)
-իլյումինատորից երևացող
լողակները մարդու չափով լայն բացած ձուկը
մի ակնթարթ կառկայծի
-հիշեցնելով Ա կետում մոռացված իմ քամակը չվերցված
– քամակը քո, հայացքը իմ,
-կհասնեմ այնտեղ, որտեղ չկա պատերազմ
-այնտեղ, որտեղ վազում են ցողից թաց կանեփի վրայով
որտեղ ցերեկը աստղեր են երևում
և գիշերային երկնքից ընկնում են
օդանավի պաղ-պաղ կաղապարները
այնտեղ, որտեղ քեզ հայ են ասում
-ինձ բոլորն էլ հա են ասում
ու տենց (ոճի համար ինչ ասես չենք անում)
անունը իմ անունը քո՝
Նորայր և
ու տենց
արևմտահայերենում հեռուստացույցին ասում են հեռատեսիլ։
որը շատ ավելի հաջող ա, քանզի տեսիլը նշանակում է պատրանք, միրաժ, հալյուցինացիա։
ու տենց
_ու տենց _
_փաստորեն _
