Չվճարված #տուգանք ՝ http://smbatgogyan.livejournal.com/20686.html
#2008 թ-ի դեկտեմբերի չորսի երեկո էր: #Էջմիածին -#Աշտարակ մայրուղու #Սասունիկ գյուղից դեռևս երևում էր արեգակը, որն իր ճառագայթների մի մասը բաժին էր հասցրել գյուղից դուրս սլացող #Օպել մակնիշի ավտոմեքենային: Մեքենան դեռևս գյուղի սահմաններում էր, սակայն շարժվում էր 85կմ/ժ արագությամբ: Նման հանգամանքը չէր կարող վրիպել #ՊԱՏ (պետավտոտեսչության) տեսուչից, որի մեքենան արեգակի ճառագայթներից թաքնվելու համար պահ էր մտել բլուրի մյուս կողմում: Բացառված չէ, որ նա թաքնվել էր վարորդներից: Գործի դնելով կախարդական զոլավոր փայտիկը ավտոտեսուչը (այսուհետև ԱՏ) ընդհատեց Օպելի սլացիկ ընթացքը: #Վարորդ Սմբատն անվստահ կանգնեցրեց մեքենան և զգաց, որ առաջին անգամ է զրուցելու ԱՏ-ի հետ և, հավանաբար, առաջին անգամ տուգանք է վճարելու: Նա դեռևս չէր էլ կասկածում, որ հանգամանքներն այնպես են զարգանալու, որ … Մի խոսքով, Սմբատն իջավ մեքենայից, մոտեցավ ԱՏ-ին: Վերջինս չներկայացավ, սակայն անմիջապես պահանջեց 10.000 դրամ: Շշմած նման վերաբերմունքից Սմբատը շփոթվեց: Շատ լեգենդներ էր լսել ԱՏ-ների մասին, սակայն այդպիսի համարձակության չէր սպասում: Պատկերի ամբողջության համար ավելացնենք, որ ԱՏ-ն թեթևակի հարբած էր: Մի-քանի րոպե տևած վեճից հետո նրանց միացավ Սևանը, որն աննկատ դուրս էր եկել Օպելից և մոտեցել իր եղբորը: Սևանը քսանամյա երիտասարդ է ծնված և մեծացած Ջավախքում, իսկ այժմ Երևանի Ժող Տնտեսության Ինստիտուտում ուսանող: Նրա բառապաշարը հարուստ է տարբեր տեսակ հայհոյանքներով, ինչն էլ նա անմիջապես գործի դրեց հասցեատեր ընտրելով ԱՏ-ին: Վերջինս զայրացավ և սկսեց 30.000 դրամանոց ակտ գրել: Սևանը պատռեց այդ ակտը: Չգիտեմ ինչ կլիներ, եթե այդ պահին ԱՏ-ն չպահանջեր մեքենայի բանալիները: Պարզեցին, որ բանալիները մեքենայում են: ԱՏ-ն արագ մոտեցավ Օպելին, նստեց ղեկին, միացրեց շարժիչն ու … քշեց:
Հինգ րոպե անց Աշտարակ մտնող Օպել մակնիշի մեքենային հետապնդում էր ՊԱՏ մեքենան ղեկին Սևանը, վարորդի կողքին Սմբատը, որին տասը րոպե առաջ թվում էր, թե արագությունը գերազանցելու համար տուգանք է վճարելու: Եվս երեք րոպե անց Օպելն ու ՊԱՏ մեքենան դուրս եկան Աշտարակ-Երևան մայրուղի: Հենց այդ պահին Սևանը միացրեց մեքենայի լուսային և ձայնային ազդանշանները: Մեքենաների արագությունները բարձրացան ի վերջո հասնելով 110-120 կմ/ժ: Քիչ անց այդ “հետապնդմանը” միացավ մեկ այլ ՊԱՏ մեքենա, որին հաջողվեց վազանցել Օպելին և պարտադրել նրան կանգնել, դա տեղի ունեցավ ՊՆ նախկին շենքի մոտ:
Այլևս չեմ մանրամասնի, թե սթափ վիճակում գտնվող ԱՏ-ի դեմքին, իրավիճակը պարզաբանելու ընթացքում, ինչպես հաջորդաբար հայտնվեցին ջղայնություն, զարմանք, կատաղություն, ծիծաղ և վերջապես անհանգստություն: Անհանգստություն հայտնվեց այդ ամենի մասին համապատասխան մարմիններին պատմելու սպառնալիքից հետո: Արդյունքում ԱՏ-ը “համոզեց”, որ եղբայրները հանգիստ հեռանան Օպելով: Նստելով մեքենան Սմբատն ու Սևանը համոզվեցին, որ ետևի նստատեղում գտնվող իրենց քույր Անահիտը ողջ և առողջ է, ու միայն դրանից հետո ուղղություն վերցրին դեպի Երևան:
ՀԳ. Ինչպես պարզվեց, հարբած ԱՏ մտածել էր, թե իր ետևից էին ընկել ու դրա համար էլ փախնում էր: Իսկ թե ինչու նա նստեց Օպելն ու քշեց, նա այդպես էլ չկարողացավ բացատրել:
Вот я долго думал, какой юзерпик поставить: fuck off, или все же Բարի օր 🙂
foff, потому, что это был наверное мой самый дурацкий год. Բարի օր 🙂 потому, что позитив помогает всегда.
Картинки которые я выбрал вовсе не являются лучшими. Я лишь бегло просмотрел архивы, и выбирал нефокусные, с ужасной композицией, не те что могут быть интересными, а те, с которыми у меня есть ассоциации. Так что когда увидите дурацкую несвязную картинку, то это потому, что ассоциации 🙂 С некоторыми фото ассоциации не у меня одного, а с некоторыми – у всего Еревана.
Я бы хотел сказать спасибо.
Сказать спасибо всем тем, кто… даже не подумал посочувствовать, когда мне это было нужно. Тем, кто меня старался уколоть побольнее. Тем, кто пытался ограничить свободу, тем, кто злился, когда мне хорошо, и радовался, когда мне плохо. Я бы хотел вам всем сказать спасибо, но я не могу.
Идите вы все на фиг.
Однако я рад, что у меня есть классные друзья! Спасибо М, спасибо за молчание вместе за чаем. Спасибо Н, я никогда не забуду твой звонок, когда я возвращался от тебя домой, а ты позвонил и поинтересовался, не сдрейфил ли я, и не надумал ли сигануть с мостика, что между нашими домами. Спасибо за чай с малиной на балконе, и отвлекающие разговоры про камеры. Спасибо моей лучшей подруге, со времен политеха. Спасибо друзьям из ЖЖ – я безумно рад с Вами познакомиться!
Թող ինձ ներեն բոլոր այն տղերքը, ում անունները ես չեմ նշել։ Спасибо, что вы есть и красите собой мир 🙂
Чтож, кроме неудач, даже я бы сказал фиаско, были и успехи (есть еще кредит в банке порох в пороховницах)
Никогда не любил такие символические точки отсчета как новый год. Но сейчас, в первый раз, я скажу, и скажу искренне: пусть будущий год будет лучше! Мне, значит и Вам 🙂 Потому, что если мне будет приятно, я вас так довезу всем вокруг меня тоже будет приятно!
