բարեւ, ցամաքի շուն։ ես ջրի շուն եմ։ հաճելի է ծանօթանալ։
http://norayr.am/weblog/uploads/2016/01/dogs.ogv
ու տենց
բարեւ, ցամաքի շուն։ ես ջրի շուն եմ։ հաճելի է ծանօթանալ։
https://twitter.com/SciencePorn/status/630155120207118336
#շուն #փոկ #կենդանիներ
նախ, ես ուզեցի տեսնել այս ֆիլմը, քանի որ գորիլլաներին մանկուց անտարբեր չեմ՝ մեզ մօտ կար «գորիլլաները մշուշի մէջ» գիրքը, այդ գրքով ֆիլմ էլ կայ նկարուած։
շատ հետաքրքիր ֆիլմ էր։ այնպէս չէ որ լաւն էր։ հետաքրքիր էր։ լաւը չէր, քանի որ ինձ բնաւ հետաքրքիր չէր ինչպէս են իրենք գնում հիւանդանոց ու նկարում տուժած երեխաներին։ ակնյայտ է որ երեխաները տուժում են պատերազմի ժամանակ։ էժան բան կայ այդ երեխաներին ցոյց տալու մէջ որպէս ազդեցութեան միջոց։
իսկ հետաքրքիր էր ինչպէս է կանոնաւոր բանակը նահանջում, կամ աւելի ճիշտ՝ թռնում առանց մի կրակոցի, ինչպէս են թռնում ՄԱԿ֊ի խաղաղարարները, պարզապէս փորձելով արժանավայել տեսք ունենալ։
ինչպէս են կտեր տալիս միամիտ բնակիչներին, որ իրենք դէմ չլինեն նավթահանման արդիւնաբերութեանը։ ինչպէս այնտեղ կան կապիտալի շահերին աջակցողները, յիշեցրին ալեքսանեանի աջակիցներին։ ու իրենք բոլորը չէին հաւատում, որ կարող է ինչ֊որ մէկը անկեղծ մտածի կենդանիների կամ բնութեան մասին։ նոյնիսկ «օգտակար իդիոտների» վարկած չէին թոյլ տալիս։
իսկ գորիլլաները, ի տարբերութիւն երեխաներին, յուզիչ էին։ ինչպէս էին իրենք փաթաթւում, գրկում մարդկանց, իրենց ափերը, մատները, իրենց հետ ինչպէս էին խաղում։
չեմ հասկանում ինչ մի յիմար էր այդ գորիլլաներին նայողը, երբ անասնաբոյժը «չէր կարողանում» գալ, նա, ըստ ֆիլմի, ոչ մի միջոց չձեռնարկեց, որ հիւանդ կենդանուն փրկի։ գոնէ գիրք չունէ՞ր ուր գրուած լինէին հիւանդութիւնների ազդակներն ու դեղերը, գոնէ մի բան փորձեր անել։ բացի իր կողքը նստելուց ու անհանգստանալուց։
ֆիլմը լաւ էր սարքած, սիրուն, ճիշտ, սանրուած, պրոֆեսիոնալ։
նաեւ հաւէս էր, երբ ֆրանսիացին, ՍՈԿՈ֊ի աշխատողը, ասում էր՝ «իրենց պէտք է գաղութացնել։ իրենք չեն կարողանում ինքնուրոյն կարգ ու կանոն պահպանել։ իրենք հետամնաց են։» փաստօրէն այդպիսի ֆրանսիացիներ էլ կան։ իմպերիալիզմը հեշտ չի մահանում, պահպանւում է, կոնսերուացւում է որոշակի մարգինալիզացուած ձեւով, բայց բաւական է ֆրանսիայում լինի չժողովրդավարութիւն, ու պուտինի պէս մի արքայ, արթնանալու է, հնչելու է, տալու է իր մասին իմանալ։
շատ վեհ էր ֆրանսիացի հրամանատարի կերպարը։ նաեւ նա այնքան միամիտ չէր, ու շատ գաղափարական էր։ պատահական չէ որ իրեն խփեցին։ լաւ է, կենդանի մնաց։
եւ այդպէս։
#գորիլլաներ #կինո #բրիտանական֊ֆիլմերի֊փառատօն #պատերազմ #մ23 #խաղաղապահներ #մակի֊խաղաղապահներ #բնութիւն #կապիտալ #կենդանիներ #ֆիլմ #էկրանահան #շահեր #
փաստօրէն, պատճառ կայ, ինչու են անգլերէն նոյն կենդանուն տարբեր «սթեյթ»֊ում նկարագրում տարբեր բառերով, ասենք «փոռք» ու «փիգ», «բիֆ» ու «քաու», «լէմբ» ու «շիփ»։
http://silaenglishmagazine.com/history-english-language-pig-pork/
#անգլերէն #պատմութիւն #լեզու #փաստօրէն #կենդանիներ
Պրոսպեկտով իջնում է, հավանաբար իշխանությունների կողմից կազմակերպված (ու այդ իսկ պատճառով երեսպաշտ) բնապահպանական երթ։ Լիքը երեխաներ, որ տարբեր կենդանաների տեսքով շորերով են, ու իրենց մայրիկները՝ սովորական առօրեա եւ մութ շորերով։ Իմացա հետաքրքիր բաներ, ասենք «Ալավերդի» ցուցանակից հետո (հավանաբար Ալավերդու «դելեգացիան» էր), կար այսպիսի մի պստառ՝ «բնությունն ամեն ինչի մասին մտածել է, մեզ մնում է այն պահպանել»։ Դու մի ասա մտածել է, իսկ դո՞ւք գիտեիք այդ մասին։ Ընդհանուր առմամբ վատ չէր, եթե անտեսել երթից հետո կախված կոմկուսի, ինչպես նաեւ Թեղուտի սղոցած ծառերղղի, ու Ալավերդու պղնձի կոմբինատի հոտը։
#Երեւան #երթ #երեսպաշտություն #կենդանիներ #միտք
ես տենց չեմ խաղում՝ http://norayr.arnet.am/weblog/2013/09/15/ասք-բանական-կյանքի-ու-չխաղալու-մասին/
#ասք #բանականություն #սեքս #կենդանիներ #կյանք #տիեզերք #ամենը #42 #գովազդ #մարկետինգ #կապիտալիզմ
#փաստորեն, կարելի է շանը չվերցնել տուն, բայց դառնալ նրա խնամակալը։
փնտրում են տերեր կամ խնամակալներ՝ http://dingo.am/index.php?option=com_content&view=category&layout=blog&id=46&Itemid=88&lang=hy ինչպես դառնալ խնամակալ եւ ի՞նչ կարող է անել խնամակալը՝ http://dingo.am/index.php?option=com_content&view=article&id=71&Itemid=86&lang=hy
#շներ #կենդանիներ #Երեւան #դինգո
<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
<p>
Հետագայում ես կանդրադառնամ սենյակային թըռչունների ենթադրյալ տառապանքների խնդրին։ Արդարև, վանդակում երգող արու սոխակը յուրովի հիասթափություն պետք է զգա, քանզի նրա տևական երգը մնում է անպատասխան, և էգը չի հայտնվում, սակայն նույն բանը հնարավոր է նաև բնական պայմաններում, քանի որ արուները սովորաբար ավելի շատ են, քան էգերը։<br /> Առյուծը այլ բնույթի կենդանի է, որի խառնվածքն ու բնակության միջավայրը սովորաբար սխալ է մատուցվում մեզ գրական ստեղծագործություններում։ Անգլիացիները «ջունգլիների արքա» են կոչում նրան, խեղճ առյուծին ուղարկելով այնպիսի վայր, որը չափազանց խոնավ է նրա համար․ իսկ գերմանացիները, իրենց հատուկ լրջմտությամբ, ընկնում են մի այլ ծայրահեղության մեջ, և դժբախտ կենդանուն ուղարկում անապատ։ Գերմաներեն «առյուծ» այդպես էլ նշանակում է՝ «անապատի արքա»։ Իրականում առյուծը նախընտրում է երջանիկ միջինը և ապրում է տափաստաններում ու սավաննաներում։ Այդ կենդանու կեցվածքի վեհությունը, որի համար էլ նա ստացել է իր մականվան երկրորդ մասըմ պարտական է հասարակ մի հանգամանքի․ մշտապես խոշոր սմբակավորներ՝ բաց լանդշաֆտներում ապրող կենդանիներ որսալով, առյուծը վարժվել է դիտել ընդարձակ տարածություններ, անտեսելով այն ամենը, ինչ շարժվում է առաջին պլանում։<br /> Գերության մեջ <span style="color: rgb(255, 0, 0);">առյուծը շատ ավելի քիչ է տառապում մտավոր զարգացվածությամբ իրեն հավասար մյուս կաթնասուններից</span> այն պատճառով, որ նա մշտական շարժման մեջ գտնվելու պակաս ցանկություն ունի։ Կոպիտ ասած, «գազանների արքան», ընդհանրապես, ավելի ծույլ է, քան մյուս կենդանիները, և նրա անբանությունը պարզապես նախանձելի է թվում։ Ապրելով բնական պայմաններում, առյուծը ընդունակ է կտրել անցնել վիթխարի տարածություններ, սակայն նա, հավանաբար, այդ անում է սոսկ քաղցի ազդեցության տակ, և ոչ թո ներքին որևէ այլ դրդապատճառներից։ Այդ իսկ պատճառով գերության մեջ գտնվող առյուծին հազվադեպ կարելի է տեսնել վանդակում անհանգիստ ետ ու առաջ քայլելիս, մինչդեռ գայլը կամ աղվեսը ժամեր շարունակ անընդհատ դես ու դեն են շարժվում։ Իսկ եթե շարժում կատարելու զուսպ պահանջը երբեմն ստիպում է առյուծին ետ ու առաջ անել բանտի ողջ երկայնքով, ապա նույնիսկ այդպիսի պահերի գազանի շարժումները ավելի շուտ ետ-աշյա զբոսանքի բնույթ են կրում և բացարձակապես զուրկ են այն մոլեգին շտապողականությունից, որ բնորոշ է շնազգիների ընտանիքի բանտված ներկայացուցիչներին, որոնք մշտապես անհաղթահարելի պահանջ ունեն մեծ տարածություններ անցնելու։ Բեռլինի կենդանաբանական այգում անապատից վերված ավազով ծածկված ու դեղնավուն կոպիտ ժայռաբեկորներով մի յսկայական փարախ կա, սակայն մարզվում է, որ այդ թանկարժեք կառույքը զգալիորեն անօգտագետ է։ Կենդանի առյուծները այնքան ծույլորեն են պառկում այդ ռոմանտիկ միջավայրում, որ կենդանիների խրտվիլակներով լանդ՛աֆտի վիթխարի մոդելը հաջողությամբ կարող էր ծառայել նույն նպատակին։
</p>
<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
<p>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">Ագռավը, կակադուն կամ շամբաճուռակը իրենց հաճույք պատճառելու համար են թռչում, ուրախությամբ լիովին օգտվում են իրենց տրված ազատությունից</span>։ Իսկ իմ արծիվը թրչում էր միայն այն դեպքում, երբ պատահաբար ընկնում էր մեր այգու վրա սկիզբ առնող օդի հոսանքի մեջ, որը նրան հնարավորություն էր ընձեռնում սավառնելու, առանց մկանային մեծ էներգիա վատնելու։ Նույնիսկ նման դեպքերում նա չէր հասնում իրեն մատչելի բարձրության։ Առանց որևէ իմաստի ու նպատակի, նա պտտվում էր օդում, իսկ հետո իջնում մեր այգուց հեռու, որևէ տեղ և <span style="color: rgb(255, 0, 0);">նստում թախծալի մենակության մեջ</span> մինչև մութն ընկնելը, սպասելով, որ գամ ու տուն տանեմ իրեն։ Հավանական է, որ նա ինքն էլ կարող էր գտնել տան ճանապարհը, սակայն նա շատ շուտ էր նկատվում, և հարևաններից մեկնումեկը հեռախոսով զանգ էր տալիս ինձ ու հաղորդում, որ սանուհիս նստած է այսինչ կամ այնինչ տանիքին, և մի խումբ երեխաներ քարեր են նետում նրա վրա։ Նման դեպքերում ես նրա երևից գնում էի ոտքով, որովհետև այդ <span style="color: rgb(255, 0, 0);">տկարամիտ արարածը սարսափելի վախենում էր</span> հեծանիվից։ Այդպես, ամեն անգամ հոգնած, ես հազիվ էի տուն գնում, ձեռքիս վրա տանելով ծանր արծվին։ Վերջիվերջո, այլևս չցանկանալով մշտապես շղթայված պահել թռչունին, հանձների Շոնբրունյան կենդանաբանական այգուն։
</p>
Կոնրադ Լոռենց, «Սողոման թագավորի մատանին»
Փաստորեն, նենց ա ստացվում, որ խելացի կենդանիները սիրում, գնահատում, և օգտագործում են ազատությունը, հնարավորությունները, և իրենց իսկ ունակությունները։ Իսկ առանց ազատության՝ տառապում են։
Ի տարբերություն նրանց, ավելի տկարամիտ կենդանիների ազատության ձգտումը այնքան էլ արտահայտված չէ։
Ես գրել եմ, որ ավելի զարգացած մարդիկ ավելի շատ և կարևոր պահանջներ ունեն։ Նույնիսկ, Տանամայի հետ եկանք մի այլ բուրգի գաղափարին, որը Մասլոուի բուրգի շուռ տվածն է արտաքինից։ Այսինքն, y առանցքով՝ զարգացվածություն, x առանցքով՝ պահանջներ։ Զարգացվածության հետ աճում են և պահանջները․ Դժվար է ասել, արդյո՞ք ավելի զարգացած մարդուն ավելի դժվար է բավարարել իր պահանջները։ Չնայած կարիքների աճած տիրույթին, նա կարող է ունենալ ֆոռա, իր խելքն ու միտքը, ու այդ հնարավորությունները կիրառելով, ավելի հեշտ բավականացնի իր պահանջները, քան ոչ զարգացած մարդը։
Նաև, «[ինչպես տարբերել սպառողությունը չսպառողությունից][1]» տեքստում գրել եմ այն մասին, որ չսպառող մարդիկ օգտագործում են իրենց հնարավորությունները, կամ ձեռք բերած իրերը։ Նրանք գիտեն ինչպես օգտագործել։ Կամ սովորում են ունակ լինել։
Ավելի խելացի կենդանիները ավելի հետաքրքրասեր են, իսկ ավելի բութ կենդանիները՝ պակաս։ Դա նույնպես հանգամանքներից մեկն է որ ստիպում է իրենց շրջել, և որից և բխում է շարժման կարիքը։ Որովհետև հետաքրքրասիրությունը օգնում է հասնելու կոնտրոլին, իմանալու աշխարհը, և հետևաբար՝ կիրառելու այդ գիտելիքը։
Հակառակ դեպքում, հաճախ ստացվում է այնպես, որ եթե դու չես վերահսկում իրավիճակը, ապա այն վերահսկում է քեզ։
Իսկ ինչու՞ են ավելի զարգացած կենդանիները ավելի հետաքրքրասե՞ր։ Ինձ թվում է որպիսի օգտագործեն եղած մտավոր կարողությունները, անգործ չթողնեն «քոմփյութեյշնլ փաուեր», այսպես ասած։ Որովհետև դա բանական է, օգտագործել եղած մտավոր ռեսուրսները։
Ազատություն, և հնարավորություն օգտագործել ռեսուրսները՝ դրան ձգտում են զարգացած և խելացի էակները։
Նրանք ձգտում են իմանալ, ինչպես օգտագործել իրենց համակարգիչները, մեքենաները, ֆոտոխցիկները, նույնիսկ պարզապես ծրագրերը։ Նրանք հետազոտում են, փորձում են, կտացնում են այստեղ-այնտեղ, որ հասկանան ինչպես է այս ծրագիրը աշխատում։ Նրանք կարդում են ձեռնարկներ, եթե հնարավոր է։
Փաստորեն, ազատության ձգտումը և խելքը՝ անբաժանելի են։ Խելացի մարդը առանց սովորելու ունակության, օրինակ առանց գրքերի, կամ առանց խոսքի ազատության, օրինակ ավտորիտար ռեժիմի ժամանակ, իրեն զգում է համեմատելի նրան, ինչպես իրեն զգում է գայլը վանդակի մեջ։
Եվ արժանի է կարեկցանքի։
_ու տենց_
[1]: http://norayr.am/weblog/?p=706названия френд ленты у друзей, и мое восприятие 🙂
Люди – очень человечно, спасибо. Приятно.
Лента – описательно, пофигистично
Friends – наверное по умолчанию
someone’s friends – неплохо, но попахивает селфиш
Друзья – по умолчанию? или так любит мир?
друзья? – здоровый цинизм?
What people say – многословно
френдс – игриво 🙂
Потерянные в раю – хм. էս ու՞ր եմ ընկել։ 🙂
Ընկերներ – սոց րեալիստական՞
ընկերանի – չեմ հասկանում։ ընկերանոց կհասկանայի դեռ։ ասում եմ չգիտեմ հայերեն։
Friend’s entries – серьезный вы наш 🙂
Эти – самые 🙂 – ну да, как их там… эти… 🙂
жжисты которых я читаю – понимаешь, жжисты, понимаешь
Amis – Amigos типа?
amici – то же?
ախպերություն
я вас люблю – без комментариев
мои ЖЖ друзья – трогательно 🙂
ԺԺապավեն – դզում ա 🙂
friends-mriends – վոոբշե ա դզում 🙂
вумности от друзей – :)))
Народное творчество – в точку!
дружба – станция метро
следы на воде – без комментариев
фрЭнды – ага
Добрые люди – кто вам такое сказал?
Barekamners: – тамбовский волк тебе…
ребятыыыыыыы! :)))
А У НИХ – а из нашего окошка
Friends will be friends – хм?
чтиво – айо 🙂
More news from nowhere – nice! 🙂
My friends – are so depressed?
Adult Content Notice – threatful
Ընկերներ | Друзья | Friends – давайте жить дружно!
Ребятыыыыы – рыбята
Други мои – а то как же
իմ մյուս լավ դեղին ճուտիկները, հավիկներն ու աքլորիկները … դե լավ, կուզեք` մարդիկ էլ 🙂 – это надо додуматься 🙂
После этой встречи он понял весь ужас происшедшего: она стала с именно той, кем он хотел ее видеть: независимой и самостоятельной девушкой. А он таким, о ком мечтала она: самовлюбленным пофигистом.
Но теперь уже они не могут быть вместе.
Может потому что если любят, то любят какими есть вместо того, чтобы стараться слепить нечто свое. Или потому, что идеал по определению недостижим. Если ты его найдешь, то он не твой. Слепишь – уйдет.
Сложно провести границу между развитием человека таким какой он есть и изменением его под себя.
Тем более когда одно другое не исключает.
Один мой друг сказал – отношения – как программы. Версия два всегда лучше, потому, что больше умеешь и больше понимаешь и сможешь правильнее выстроить. Но если понимаешь. Бывает, что натыкаешься на одни и те же грабли постоянно.
Мне очень очень очень нравятся некоторые пары. Они такие расслабившиеся, такие искренние, такие свободные друг с другом.
И никаких амбиций, как-то “он/она недостаточно хорош/а для меня”. Их не волнует ничего, они знают, что не сделают такого пропуска, из-за которого все испортят, они уверены друг в друге, они просто могут расслабиться и быть счастливы. Потому, что классно вместе! 🙂
Это так сложно – расслабиться и быть счастливым.
Когда я этого хотел (а может даже и мог), мне не везло с девочками и/или обстоятельствами. Потом я у них научился, и им стало не везти со мной. Такова жизнь. Если вы хотели справедливости, то выбрали не ту планету и не тех существ. Но черт возьми бывают люди у которых все получается. Слабы родителськие программы, слабо влияние социума.
Они просто такие какие есть. Прямо как у Дагласа Адамса: “Например, на планете Земля люди всегда предполагали, что они разумнее дельфинов, потому что они придумали так много: колесо, Нью-Йорк, войну и т.д., а дельфины всегда только плескались в воде и развлекались. Дельфины же, напротив, всегда считали себя разумнее человека — причем, по той же самой причине.”
Мне кажется, что если бы дети росли без родителей, в мире с свободным доступом к литературе, обучающим материалам, возможностью выбирать круг общения, мир бы стал лучше.
էսօր ինձ մեկը զաֆրենդ ա արել ֆբ-ում, վոոբշե անկապ մարդ ա չեմ ճանաչում, նայում եմ պրոֆայլը, գրած ա սինգլ, ինտերեստեդ ին ուման։ իսկ ֆոտոն ինքը ծխելուց ու աղջիկ ա թևի մեջ ընկած։
հիմա մտածում եմ բացատրեմ որ չի աշխատի էդ բայց մեծ ա պետք ա հասկանա։
Часто в ЖЖ и форумах сталкиваешься с тезисом, утверждающим, что “демократии нет”.
Следовательно, выводится мысль, скажем “демократии – нет!”
Я не спорю, что идеальной демократии нет. Она везде относительная.
Где-то более демократичная, где-то менее.
Так, же как и общество. Где-то меньше криминала, где-то больше. Где-то ближе к идеалу, где-то дальше.
Но тем не менее, большинство людей, зная об этом, учит детей, что воровать это плохо. Детей не учат, что воровать можно, так как общества без воров не существует. Детям не говорят “не пойман – не вор”, ну или так не часто говорят.
Потому, что, да, идеала нет, но человеку свойственно к нему стремиться.
И вопрос в том, стремиться ли, зная, что идеала не достичь, или не стремиться, потому, что его не достичь? Мне ближе первый вариант. 🙂
Неужели всего пять таких имен?
Norayr
Hrayr
Jirayr
Paruyr
Vruyr
Есть шестое?
Впервые я узнал о мамбе, когда поспорил с одной девочкой, которая клялась, что в Ереване завались народа ищет себе партнеров для группового секса, и как доказательство продемонстрировала мне одну из “морд” к мамбе.
Я не люблю сайты знакомств, и особенно базу мамба.
Люди там регистрируются именно с явной целью создать личные отношения.
Причем есть много других, не столь явных способов – аська, мессенджеры, чаты, одноклассники, фейсбук, соц сети вообще. Они не столь явные, потому, что хотя и часто используются именно для того, чтобы завести личные отношения, но вообщем не с этой целью созданы. Не упоминаю форумы и блоги, так как для того, чтобы к себе привлечь внимание там, обычно как минимум нужно уметь связно писать, а это не каждому дано. Ну да, смотря форум, и смотря как привлечь внимание, и ну да, смотря чье. Но по определению люди, которые в форумах тусуются – принципиально тусуются не ради знакомств, а ради обсуждений, интересных тем, дискуссий, и т. д.
Это конечно не означает, что познакомившиеся в форумах люди не заводят личных отношений 🙂 Это просто означает, что они как бы не за этим в форум скорее всего шли.
А если за этим, то это как бы менее явно, чем в аське.. и куда менее явно чем в мамбе.
Ну не говоря о том, что есть куча классических способов знакомств – улица, бар, выставка, концерт, вечеринки, компании, походы…
Однако мамба, напротив, расчитана на полных ламеров. Не просто потому, что слабо завести разговор, посмотреть, подмигнуть, придумать способ знакомства, быть интересным, быть фанни, быть привлекательным.
Не нужно уметь о себе писать, не нужно уметь общаться, даже виртуально, просто нужно вставить галочки в нужных местах: что делаете на выходные – пойду к друзьям, почитаю, поиграю, приглашу, погуляю, пойду в театр, посижу в интернете, покатаюсь на велосипеде… – все учтено, понимаешь:)
Для того, чтобы додуматься о том, что “я люблю кататься на велосипеде по выходным” смекалка типа нужна. А ее у мамба юзеров в большинстве своем нет. Ну и цель знакомства, это вообще смешно. Цель очевидна. Просто некоторые откровенно выбирают “любовь, отношения” или “регулярный секс вдвоем/втроем”, а нектороым слабо, и они ставят галочку рядом с “совместные занятия спортом” 🙂 Типа ах да, я тут на мамбе, и вы знаете, хотелось бы подыскать хорошего парня/девушку для совместных занятий спортом. Вам что больше по душе – горца-горц или прятки? Если меня найдешь, я тебе отдамся, нет – я в шкафу (ц)
Так вот, регистрация в мамбе означает, что они вот настолько жить никак без этих личных отношений не могут, что ищут их явно. А что сулят отношения с людьми, которые без них жить не могут – правильно, ничего хорошего не сулят.
Уверен, что удачные и зрелые личные отношения могут быть тока у тех людей, которые и без них хорошо себя чувствуют, без паники и особого желания их начинать.
Ну да, для чего мамба видимо может подойти, так это для того, чтобы найти партнера на секс насущный. Но и он, мне кажется, если настока насущный, чтобы за ним в мамбу лезть, ничего особо хорошего не сулит.
Да и название у нее соответствующее – мамба, это как типа для дикарей из племени мамба ямба, словарь которых, как известно состоит из десяти слов. Ну или ладно, для Эллочки Щукиной, которая спокойно обходится тридцатью.
кросспост в m_zh
рекурсивная канцерофобия, это когда боишься что у тебя будет рак, потому, что боишься, что у тебя будет рак
глядя на книжки, которые продают, понимаешь, какой на них спрос. TOEFL, GRE, C++, .net.
То, что востребовано. То есть, то, при наличии чего ты будешь востребован в ВУЗ-е, или на работе. То есть успех приравнивается к востребованности.
“он такой умный мальчик, он работает в такой фирме”.
Если бы мальчик был бы умным, но не работал в той фирме, то не воспринимался бы окружающими как умный.
Ок, большинство ‘умных’ понимают, что необходимо быть востребованными и успешными.
И либо они тупеют под воздействием общества, не дают открыться своей умности, либо их слишком мало. Потому, что на спрос они никак не влияют.
Скажите на милость, почему я ни разу не встретил книжку по Лиспу в нашем городе?
Потому, что
а) не переводилась,
б) не издавалась,
ц) нет спроса, поэтому и не переводилась и не издавалась
Просто так никому ничего не интересно, если это не поможет заработать вот прямо сейчас и прямо здесь.
А то, что нет спроса на то, что не востребовано, но красиво, а Лисп красив, означает, что ценителей красоты, людей со вкусом, людей развитых нет.
Все ушли за успехом.
И куда он нас приведет, этот “успех”?
сегодня в офисе смотрели вики.
а еще я встретил одного параноика-иранца-туркофоба.
о нем отдельная история, может и напишу. но в тот день, когда я ему неповерил и покопался в вики, я не нашел,
или не смог найти старую статью “Azeri language” – она пропала
Сейчас переадресует на Azerbajdjanian…
В той статье, как сейчас помню, было написано, что Azeri – это не тюркский язык, не тюркского этноса, сейчас забытый.
Статьи вроде нет.
Зато наткнулись на статью Hazaran
Ну и вспомнили птичку соответствующую: Hazaran blbul – два слова, и оба не армянские – азаранский соловей…
Вот я долго думал, какой юзерпик поставить: fuck off, или все же Բարի օր 🙂
foff, потому, что это был наверное мой самый дурацкий год. Բարի օր 🙂 потому, что позитив помогает всегда.
Картинки которые я выбрал вовсе не являются лучшими. Я лишь бегло просмотрел архивы, и выбирал нефокусные, с ужасной композицией, не те что могут быть интересными, а те, с которыми у меня есть ассоциации. Так что когда увидите дурацкую несвязную картинку, то это потому, что ассоциации 🙂 С некоторыми фото ассоциации не у меня одного, а с некоторыми – у всего Еревана.
Я бы хотел сказать спасибо.
Сказать спасибо всем тем, кто… даже не подумал посочувствовать, когда мне это было нужно. Тем, кто меня старался уколоть побольнее. Тем, кто пытался ограничить свободу, тем, кто злился, когда мне хорошо, и радовался, когда мне плохо. Я бы хотел вам всем сказать спасибо, но я не могу.
Идите вы все на фиг.
Однако я рад, что у меня есть классные друзья! Спасибо М, спасибо за молчание вместе за чаем. Спасибо Н, я никогда не забуду твой звонок, когда я возвращался от тебя домой, а ты позвонил и поинтересовался, не сдрейфил ли я, и не надумал ли сигануть с мостика, что между нашими домами. Спасибо за чай с малиной на балконе, и отвлекающие разговоры про камеры. Спасибо моей лучшей подруге, со времен политеха. Спасибо друзьям из ЖЖ – я безумно рад с Вами познакомиться!
Թող ինձ ներեն բոլոր այն տղերքը, ում անունները ես չեմ նշել։ Спасибо, что вы есть и красите собой мир 🙂
Чтож, кроме неудач, даже я бы сказал фиаско, были и успехи (есть еще кредит в банке порох в пороховницах)
Никогда не любил такие символические точки отсчета как новый год. Но сейчас, в первый раз, я скажу, и скажу искренне: пусть будущий год будет лучше! Мне, значит и Вам 🙂 Потому, что если мне будет приятно, я вас так довезу всем вокруг меня тоже будет приятно!
Բիլլի Բոնսին հիշու՞մ եք
Լավ տղա էր․․․
Էն երգը իրա համար էր՝ “15 человек на сундук мертвеца…”