ուրեմն, ասում են ֆէյսբուքում կայ «այսպէս մի արէք» անունով խումբ։ ասում եմ, ու մտածում թէ տես, լրիւ այլ աշխարհից շշուկներ են։ ասենք, ամերիկայի մասին էդպէս չեն ասում, զի այնտեղից աւելի շատ տեղեկութիւններ կան, կարելի ա հազար ու մի աղբիւրից ստուգել։ իսկ այս դէպքում՝ ասում են, տէնց խումբ կայ։
այնտեղ լցնում են ճանապարհային երթեւեկութեան հետ կապուած տեսանիւթեր, նկարներ, թէ էս մարդը սէնց արեց, նա սէնց, ու տէնց մի արէք։
մէկն էլ դրել էր մեքենայի նկար, որը կայանած ա հէ՛նց անցումի վրայ։ իսկ մեքենայի վրայ կպցրած ա ստիկեր՝ դէմ եմ ապօրինի տուգանքներին։
ու մէկ էլ ինչ֊որ մարդիկ են գալիս, ասում են, թէ մեր քրոջ մեքենան ա, հանէք ստեղից նկարը։ մոդերատորն էլ խմբի աղջիկ ա, (թէ՞ շփոթում եմ), ու տէնց իրենց ընդդիմանում ա։
ու լիքը աղջիկների վրայ, ասում են, ճնշումներ են լինում, որ իրենք իրենց դրած նիւթերը հանեն, կամ այդ աղջիկներն են աւելի համաձայնող, ու չեն կարողանում ճնշումներին դիմանալ, ու աղջիկները հակուած են ոչ թէ իրենք իրենց անունից փոստել, այլ տալ ադմինին, նա փոստի։
ու սա ինչի՞ մասին ա ինձ համար։
այն մասին, որ ֆէյսբուքի փոլիսին, երբ անոնիմ լինել չես կարող, ենթադրում ա, որ ադմինը, կամ էդ փոստող մարդիկ, կարող են ենթարկուել ճնշումների։
#ֆէյսբուք #դիմագիրք #երեւան #հասարակութիւն
աաա, ֆբ֊ն փորձում ա ապակենտրոնացմանը դէմ եւս մի քայլ անել՝
As Facebook shut down their APIs to post into peoples timelines, the Facebook integration is now removed.
էլ չի լինի ֆբ քրոսփոստել։
դէ, արժանավայել հասարակութիւնը սրան կը պատասխանէր, եթէ գիտակցէր, իհարկէ, որ խաբուած ա, ոչ թէ երջանիկ լինէր որ ցուկերբերգ ձաձան հրաշալի սպասարկում ա առաջարկում։
յիշում եմ, երբ ես առնետի ջաբեր հաշուով չաթւում էի ջիմէյլի ծանօթների հետ, ֆբ֊ի ժողովորդն ասում էր, թէ արի ֆբ, թէ չէ չես կարողանում մեզ հետ չաթուել։
ես էլ ասում էի՝ բայց էդ նէնց չի որ ես չեմ կարողանում, էդ ձեզ չեն թողնում։
#ֆէյսբուք #դիմագիրք #ազատութիւն
— գիտեմ որ ինտերնետ ֆբ֊ից դուրս դժուար ա պատկերացնել, բայց այն կայ, ճիշտ եմ ասում։ #համացանց #ֆէյսբուք #դիմագիրք #զրոյց
փաստօրէն, մեդիավիքի֊ն ոչ միայն սովորական արտաքին յղումները դուրս տանող սլաքիկով է նշում, այլեւ դիմագիրք կամ ինստագրամ տանող արտաքին յղումները փականով է նշում։
կուզէի իմանալ որն է պատճառը ըստ իրենց, եւ ինչպէս այդպէս ստացուեց։
#փաստօրէն #արտաքին_յղում #վիքի #վիքիպեդիա #փական #ֆեյսբուք #դիմագիրք #ինստագրամ #ամպ #համացանց
Ինչու չօգտագործել Տելեգրամ չաթը։
Այդ ժամանակուանից ես Դիասպորայում եմ։
Ամփոփելով, Տելեգրամի դէպքում մենք ունենք ազատ կլիենտ, կլիենտից սերուեր կրիպտաւորմամբ։ Ունենք սպասարկիչ, որ մենք չենք կարող վերահսկել, փոխել, չենք կարող ընտրել այլ Տելեգրամ սպասարկիչ։ Գաղտնիութիւնը վերահսկւում է Տելեգրամի տէրերի կողմից։
Իսկ օրինակ, Մոզիլլա Ֆայրֆոքս զննիչը ազատ կլիենտ է կլիենտից սերուեր կրիպտաւորմամբ։ Ֆեյսբուքը՝ սպասարկիչ է, որ մենք չենք վերահսկում, չենք կարող փոխել, կամ ընտրել այլ դիմագրքի սերուեր։ Գաղտնիութիւնը վերահսկւում է դիմագրքի տէրերի կողմից։
Աւելացնեմ ինձնից՝ ջաբերի դէպքում մենք ունենք կլիենտից կլիենտ կրիպտաւորման առնուազն երկու ձեւ։
#գաղտնիութիւն #վերահսկողութիւն #ազատութիւն #ազատ_ծա #չաթ #տելեգրամ #դուրով #վկ #վկոնտակտե #ջաբեր #դիմագիրք #ֆեյսբուք #ֆայրֆոքս #աած #ֆսբ #համացանց #ապակենտրոնացում
լսել եմ, Դիմագիրքը վերջապէս կարողանում է ԳԻՖ ցուցադրել։ Գիտէ՞ք ինչպէս են իրականացրել։ Անիմացիան ցոյց տալու համար պահանջւում է «ֆլեշ» նուագարկիչ։ Երբ այդ ֆորմատը ցոյց էին տալիս բոլոր տարածուած զննիչները դեռ իննսունականներին։ Իսկ հիմա 2015 թիւն է։ ահա։
#դիմագիրք #ֆեյսբուք #վերջապէս #գիֆ #զննիչ #համացանց
իսկ դիմագրքում պէտք է յարաբերութիւնների կարգաւիճակ լիներ՝ «անցաւ առաջ»։
#դիմագիրք #յարաբերութիւններ
ես ինձ այնքան լաւ էի զգում, որ միշտ առցանց եմ։ ասենք նոյնիսկ դիւրակիր ինտերնետ էի օգտագործում, որ միշտ առցանց լինեմ։ բայց նկատում եմ, որ եթէ ինձ գրում են, ապա ինչ֊որ բան է պէտք ինձնից։ պարզապէս չաթուելու համար ոչ ոք չի գրի։ նկատի չունեմ դատարկ, նկատի ունեմ՝ մի բանի մասին խօսենք, քննարկենք, կիսուենք մտքերով։ այդքա՜ն բան կայ խօսելու։ չէ, կը գրեն, եթէ պէտք է խորհուրդ, կամ փորձով կիսուել, կամ բան է պէտք անեմ, ու պոչը կը քաշեն։ տենց համ միակողմանի է, համ օգտագործուած ես քեզ զգում։
հիմա մտածում եմ, որ ի՞նչ եմ ես առցանց լինում։ միայն աւելի վատ է դրանից։ վաղուց միայն վայֆայներով եմ, բայց դա էլ է անիմաստ։
թւում է, թէ երեւանը փոքր քաղաք է, ու մենք բոլորս իրար հետ քնել ենք գիտենք, բայց իրականում, իմ Երեւանը ահաւոր դատարկ է։ Իմ մոլորակն էլ է դատարկ։
Ես շփուել եմ եւ Եւրոպացիների, եւ Թիֆլիսցիների հետ, իրենց համար իմ ուրախութիւնը մէկ է, իմ վախը՝ անկապ է, իսկ իմ ցաւը՝ հեչ է։ Իրենք իրենցն ունեն։ Չեն կարող հասկանալ ինձ, ընկալել ինձ։ Դա այն պուլպուլակ իմացողի մասին է, որ Արեգն ասում էր, ու իրականում, հեչ էլ պուլպուլակի մասին չէ։ Ինձ տեղացին աւելի մօտ է։ Իսկ տեղացիների հետ էլ չեմ շփւում։ ։Ճ
իմ սիրած սրճարանը, երբ մտնում եմ՝ դատարկ է։ լուրջ։ մարդ չի լինում։ կամ եթէ լինում են, աւելի լաւ է չլինէին։ բայց կողքի փաբում տեղ չեն անում, դուրս են թափւում պարբերաբար, այնքան շատ են։ փաբի տերն էլ շատ լաւ տղայ է, ֆրինեթից գիտեմ նրան, միշտ ասում է մտիր, բան։ ահա։ ես կը մտնէի, բայց երեւանում չկան չծխած փաբեր։ (ի դէպ փաբը՝ փաբլիկ բառից է, քանի որ հասարակական տեղ է)։
իմ սիրած տեքնոլոգիայով նախագծուած չաթում՝ դատարկ է, նոյնիսկ ասենք սփիւռքի այլ հանգոյցներից, եւրոպայից մարդ չկայ առցանց։ մէկն է՝ դեւելոփերը Աւստրիայից, ով սփիւռքը ջաբերին է կպցրել։ իրար նայում ենք, որ կանաչ ենք, ահա։
իհարկէ, եթէ գնամ այրիշ, կամ մտնեմ դիմագրքի չաթ, ինձ կը գրեն։ (ես տը չեմ գրում ոչ մէկին, սպասում եմ, որ ինձ գրեն), բայց ինձ պէ՞տք է այն մարդը ով ինձ դիմագրքով է գրելու։ ի՞նչ խօսեմ իր հետ։ ես դիմագիրք սփիւռքից գրուածքներ եմ ուղարկում, հեռարձակում։ մթոմ, եթէ թումբլր ուղարկում եմ, ինչո՞ւ այնտեղ չʼուղարկեմ, թող տեսնեն։
ջիթոքում՝ գուգլի շնորհիւ ահագին մարդ կար։ ինքը ջաբեր էր, կարելի է առանց գուգլի հաշւի իրենց հետ չաթուել։
մի քանի հաւէս մարդու հետ ԿՄ֊ով էի ծանօթացել, չաթւում էինք։ ահագին լաւ միջաւայր էր, ստիպում էր մարդիկ գրեն, ու չէր սահմանափակում՝ եւ ռսս, եւ օփենայդի ունի։ յետոյ մի պահ մտածեցի, բա ինչո՞ւ վաղուց չեմ խօսել։ պարզուեց՝ դիմագիրք են բոլորը գնացել, ու սքայփ, այնտեղի չաթերը։ իսկ ջիթոք, որ ջաբերին կպնում էր, այլեւս չեն մտնում։ ահա թէ ինչ։
նոյնիսկ մասնագիտական համայնքներում՝ իմ համար ամենահետաքրքիր թեմայով չաթում տաս հոգի երբեք չի հաւաքւում։ իսկ թեման մեծ է, այդ պատճառով այդ մի քանի հոգին թեմայի առանձին ու չհամընկնող մասերով են հետաքրքրւում։ ։Ճ ու այդպէս, մէկը անյքան չգնահատուած էր զգում, որ իր տարիների գործը ոչ մէկին առանձնապէս չհետաքրքրեց, որ գնաց կորաւ, այլեւս չի երեւում։ բայց գժանոց գործ էր արել։
փոքր համայնքներում բարդ է, փաստօրէն։ հեչ էլ նախանձելու չէ։
մնում է իմաստ գտնել այս վիճակի մէջ, ասենք որ պուտինը ինքնաիզոլացման է գնում, ասում է որ սանկցիաներ է կիրառում եւրոպայի դէմ, իսկ ես ասենք, իմ իզոլացումը ոչ մի ձեւ չեմ օգտագործում, նոյնիսկ ափսոս է։
պէտք է ինչ֊որ բանի դէմ պրոտեստել։ մնում է լաւ բան մտածել։ ասենք ես դէմ եմ յանցաւոր վարչակարգին, կոռուպցիային… չէ, դա կարող է փոխուել, պէտք է աւելի կայուն բան մտածել․ ասենք նիւթոնեան ֆիզիկան։ իներցիայի օրէնքը դուրս չի գալիս։ քիչ է չենք կարողանում բացատրել, մի հատ էլ ենթակւում ենք։ ահա։ ինչո՞ւ պիտի ենթարկուենք մեզ համար անհասկանալի օրէնքներին։ ահա։։Ճ
ծիւիչը մարդկանց պատմել է Ֆերգիւսոնի դէպքերի մասին, իսկ դիմագիրքը հիմնականում այնպէս է արել, որ մարդիկ չʼիմանան այդ մասին։
#ծիւիչ #դիմագիրք #ֆերգիւսոն #իրադարձութիւններ #ալգորիթմ #համացանց
Your browser does not support the video tag.
գտնւած է Արեգի միջոցով։
Мы красивы и жизнерадостны на каждой выбранной нами фотографии для соцсети. Мы с гордостью выкладываем картинки своих круглощеких детей, пушистых котят, новых апартаментов, съеденных обедов, с интересом считаем лайки и читаем комментарии. Мы режиссируем нашу публичную жизнь. Нам всем нужны зрители, для того чтобы чувствовать себя нужными и любимыми. …
Все становится для нас представлением, потому что все больше и больше нам необходимы зритель и зрелищность – для любого нашего проявления. Для того чтобы ребенок полноценно развивался, ему нужен одобряющий взгляд родителя: “Мама, посмотри, как я высоко прыгаю, быстро бегаю, поднимаю подушку одной рукой!” Мы все словно застряли в полуразвивающемся состоянии, нам нужны взгляд и комментарий со стороны: “Посмотрите, как я перевожу слепую бабушку через дорогу, как я волонтерю в центре для беспризорных, посмотрите, как я с пониманием читаю Шопенгауэра!”
http://www.svoboda.org/content/article/25244392.html
#համացանց #ինտերնետ #դիմագիրք #սոցիալական֊ցանցեր #թւային֊էքսհիբիցիոնիզմ #շոպենհաուեր #շոյանք #օտարացում #հոգեբանութիւն
Երեւի թէ, իմ ամենամեծ խնդիրներից մէկը առցանց սերւիսների հետ, ներառեալ Դիմագիրքը, այն է, որ իրենք աննկատ փոխարինում են տեխնոլոգիա գաղափարը՝ ընկերութիւն գաղափարով։
http://norayr.arnet.am/weblog/2013/12/15/ասք-աննկատ-փոխարինելու-մասին/
#համացանց #ոստայն #դիմագիրք #ծաոծ #տեխնոլոգիաներ #ազատութիւն
Հետազոտությունները ցույց են տվել, որ Թեհրանում բնակչության ավելի, քան 94%֊ը պոետներ են։
աղբյուր՝ http://www.youtube.com/watch?v=aKR_jwA4Xm8#t=10m13s
Երեւի թե, դիմագրքի հայկական հատվածը հետ չի մնում։ Նույնիսկ կարող է մարտահրավեր նետել Թեհրանցիներին։ Մեզ մոտ բոլորն են պոետ։ Թեկուզ եւ ստատուսագիր։ Հիրավի, ստեղծագործող ժողովուրդ ենք։
#թեհրան #իրան #հայաստան #երեւան #պոետներ #դարի֊մարտահրավերները #դիմագիրք #ջաֆա՛ր #կինո #արվեստ #համացանց #մշակույթ
հետաքրքիր ա, ինչպե՞ս ստացվեց, որ այստեղ մենք այլ կերպ ենք մեզ պահում, քան դիմագրքում։ ավելի շատ հղումներ տարածելով, մեջբերելով, ոնց որ գռիդերի ընկերների տարածած հոսքերը նայենք/կազմենք ինքներս։
դիմագրքում, ի տարբերություն, ավելի շատ փորձում են «ստատուս գրել», ինչ֊որ մի միտք ձեւակերպել, ու դրանով շոյանքը քաղել։ դիմագրքի այդ ոճը կարող է թվալ ավելի կենցաղային, (թեմաների պատճառով, թեկուզ մեր լոկալ ակտուալ թեմաների), բայց միեւնույն ժամանակ, կարելի է այն մեկնաբանել որպես ավելի կրեատիվ։ ի՞նչ եք կարծում այդ մասին։
նաեւ, ի՞նչ եք կարծում, ինչո՞ւ է այդպես ստացվում, նրանի՞ց է, որ սփյուռքում է այսպես ընդունված, ու մենք ենթագիտակցաբար սկսում ենք իրենց պես գործել, թե նրանից, որ մեկ է, ավելի են շոյվում ոչ թե ստատուս֊մտքերը(թեկուզ անգլերեն), այլ հղումները (եթե այդպես է), թե նրանից է, որ մենք այստեղ քիչ ենք, իսկ մեր մտքերը՝ այն ավելի երկրին մոտ, մեզ համար ակտուալ մտքեր են(եթե այդպես է)։ հմ՞։
#սփիւռք #դիմագիրք #հոգեբանություն #վարքագիծ #հարց #քննարկում
