վրացերէնը վիքիպեդիայում եւրոպական լեզուների ցանկի մէջ ա։ ադրբեջաներէնն էլ, թուրքերէնն էլ։ հայերէնն էլ։
ադրբեջաներէնն ու թուրքերէնը նաեւ կան (ռուսերէնի հետ միասին) միջին արեւելք բաժնում։
ու հայերէնն էլ էնտեղ կայ։
արեւմտահայերէնն էլ կայ եւ եւրոպա բաժնում, եւ՝ միջին արեւելք։
բայց վրացերէնը միջին արեւելեան չեն համարում՝ միայն եւրոպական ա։ (:
#վիքի #վիկի (մի օր կը փոխեն էդ էլ, մի ժամանակ վիքի֊փ֊եդիա էր, հիմա վիքի֊պ֊եդիա ա, բայց էդ ք֊ն էլ մի օր կը փոխեն երեւի #յուսանք ) #լեզու #հայերէն արեւմտահայերէն #ադրբեջաներէն #թուրքերէն #եւրոպա #միջին_արեւելք #ուիքիփետիա #ուիքի #ւիքի
չեմ իմանում անձնական վիքի սարքելու համար ինչ օգտագործել։
կարող եմ, գուցէ hugo՝ ու տաքսոնոմիաների հետ աշխատանքն ա շատ ճկուն։
մնացածը, նոյնիսկ zim֊ը չեմ հաւանում, զի օրինակ փայթընով ա գրուած ու դրանից կախուածութիւն կայ։
գուցէ, մտածում եմ, gemini ֊ով սարքեմ, ձեռքով։
շեքսպիրի ասած foam֊ը vscode ա պահանջում, ու իմը չի։
ու ես կարող եմ գործիք սարքել, որ gemini փաստաթղթերի մէջ կապերը ներկայացնի dot նիշքի միջոցով։ եւ ապա graphviz֊ով նկարեմ գրաֆ։
#վիքի #անկապ
այս վիքին օգտագործելու տրամադրութիւն։
#վիքի #վիկի #տրամադրութիւն #ելատեքստ
տեսէք, նախագիծ եմ գտել, որ անգլերէն վիքի յօդուած չունի՝
https://ja.wikipedia.org/wiki/PekWM
#լինուքս #իւնիքս #վիքի #էկրանահան #տեք #նախագիծ
վիքի այս յօդուածում գրուած ա՝
Քաղաքի ամենահին և ամենամեծ բերդը իշխանների Գանգրակաղամբ բերդն է։
չգիտեմ ինչպէս թարգմանեցին, ու ըստ երեւոյթին ֆենեսթրելէ բերդի մասին ա խօսքը։
բայց վստահ չեմ, արդե՞օք հաստատ դա ա։
ափսոս վիքի էջը չունի քննարկում, քննարկում ունի մարդու էջը։ իսկ լաւ կը լինէր հէնց այդ էջը քննարկել։
#վիքի #պիներոլո #ֆենեսթրելէ #իտալիա #յօդուած
https://sourceforge.net/p/predef/wiki/Compilers/ այստեղ հաւաքած ա, թէ որ կազմարկիչը ինչպէս ա դիֆայն լինում, որ լինի պարզել թէ որ կազմարկիչով ես հաւաքում իֆդեֆ անելով։
#վիքի #կազմարկիչ #ծրագրաւորում
Ողջունել է սովետական կարգէրի հաստատումը Հայաստանում, նուիրուել երկրի վերաշինութեան ու լուսաւորութեան գործին։
այսպէս ա լինում, երբ սովետական հանրագիտարանից յօդուածներ են արտագրում։
սովետականը պէտք էր արխիւացնել, ոնց կայ, ու էլ չբզել, ու զրօյից նոր յօդուածներ գրել վիքիի ոճով։ ես այդպէս եմ կարծում։ #վիքիպեդիա #վիքի #մէջբերում #հանրագիտարան
ուզում եմ ասել, մեր այսօրուայ խմբերի մասին տեղեկատւութիւն ա պակասում հայերէն վիքի֊ում, ասենք, ջրիմուռների մասին եթէ ուզես կարդալ, պատմութիւնն իրենց անդամների, պէտք ա լիքը հետազօտես ու դեռ պարզ չի արդեօք կը գտնես տեղեկատւութիւն։ իսկ թուիթեր համայնքում մարդիկ կան ով վիքի խմբագրելու մշակոյթ ունեն ու վանաձորեան բեմահարթակից կամ անդերգրաունդից տեղեակ են։ մարդի՜կ, ազատ լինէք այսօրուայ խմբերին ուշադրութիւն դարձրէք։ #վիքի #վանաձոր #համայնք
#հայերէն #էջանշան #վիքիպեդիա #վիքիդարան #վիքիբառարան #վիքի
Այս ինչ հետաքրքիր նախագիծ է։ Երեխաների համար հանրագիտարան է։ Հայերէն չկայ աւաղ։
#վիքի #հանրագիտարան #նախագիծ
փաստօրէն, մեդիավիքի֊ն ոչ միայն սովորական արտաքին յղումները դուրս տանող սլաքիկով է նշում, այլեւ դիմագիրք կամ ինստագրամ տանող արտաքին յղումները փականով է նշում։
կուզէի իմանալ որն է պատճառը ըստ իրենց, եւ ինչպէս այդպէս ստացուեց։
#փաստօրէն #արտաքին_յղում #վիքի #վիքիպեդիա #փական #ֆեյսբուք #դիմագիրք #ինստագրամ #ամպ #համացանց
բաքուի ջարդը վերապրած հայերը, ըստ իմ վիճակագրութեան սովորաբար մեղադրում են «հայաստանցիներին» եւ «արցախցիներին» իրենց դժբախտութիւնների մէջ։ սովոր եմ լսել «մենք մեր համար լաւ ապրում էինք, եթէ դուք չլինէիք…» ֊ի պէս արտայայտութիւններ։ բայց արի ու տես, որ այլ մարդիկ էլ կան։
ասենք այսօր հանդիպել եմ Աննա Աստուածատուրեան Թըրքոթ անունով մի իրաւաբանի մասին յօդուած, ով չնայած որ
1990 թուականին Պաքուի ջարդերու ժամանակ տեղափոխուած է Հայաստան, ուր 3 տարի որպէս փախստական ապրելէ ետք՝ 1992-ին, Աննան դարձեալ ինքզինք կը գտնէ «դրսեցի»-ի կարգավիճակին մէջ։
սակայն
Ան այն առանցքային մարդոցմէ էր, որուն շնորհիւ Մէյն նահանգը 2013 թուականին ճանչցաւ Լեռնային Ղարաբաղի անկախութիւնը:
#բաքու #արեւմտահայերէն #քաղուածք #վիքի #իրաւաբան #1990 #դրսեցի #արցախ
սա որոշեցի հանել կոնֆորմիզմի եւ փոքր շուկայի մասին տեքստի տակի մեկնաբանութիւնիցս՝
երեկ մէկի հետ խօսում էի, ասացի «հայերէն վիքիպեդիայում այսպիսի յօդուած կայ», նա իրեն լաւ զգաց, ասաց՝ «ես եմ գրել»։ իսկ ես ինձ վատ զգացի, քանի որ կրկին աչքիս առաջ էր օրինակը որ պարզ է, մեզնից մէկը պէտք է լինէր, հո ուրիշ մարդ չէր լինի։ նա իմ արածով կօգտուի, ես՝ իր։ եւ ոչ ուրիշը։ մի քիչ չափազանցնում եմ, որ միտքն հասցնեմ։
այսպէս նաեւ, մէկն հայերէն վիքիպեդիայում մունաթ էր եկել, թէ արտաշատի մասին յօդուած չկայ, քանի որ տրանսլիտ էր գրել՝ «ARTASHAT»։ գոնէ այդ պատճառով էլ, նա չի կարողացել օգտուել համայնքից ուրիշի արած գործով։ ։Ճ
ու գուցէ բնաւ զարմանալի չէ, որ հայերի էպոսի հերոսը՝ Մհերը, նա է ով ի վերջոյ գնում է ինքնամեկուսացման։
եւ այդպէս
ուրեմն, ասենք մի տարի առաջ, մի աղջկայ դեբիան եմ տեղադրել։ ինչո՞ւ։ մթոմ լաւութիւն էի արել՝ չի փչանայ, ասել եմ, վիրուսներ չես ունենայ, հանգիստ կապրես։
վերջերս կապուել է։ ասում է՝ վայֆայը չի աշխատում։ նախ, կարեւորն այն է, որ ինձ է կապուել։ ինչո՞ւ ինձ։ եթէ վինդովս լինէր, նա շատ տարբերակներ կունենար ու գուցէ նախընտրեր ինձ չդիմել։ բայց լինուքս «սափորթ» անողները, այո, այնուամենայնիւ, դեռ անհամեմատ աւելի քիչ են։
ինչեւէ, մենք հանդիպում ենք սրճարանում, եւ իր նոութը վայֆային կպնում է։ «ուրեմն աշխատում է» — ուրախանում եմ ես։ «չգիտեմ ինչ է, քեզնից է վախեցել» — պատասխանում է նա։ յետոյ գնում է տուն։ եւ իր նոութը իր տան վայֆային չի կպնում։ այդ ժամանակ նա համարձակւում է զանգել պրովայդերին, ով տեղադրել է եւ կարգաւորել վայֆայը եւ բողոքել։ իսկ պրովայդերը լուծում է խնդիրը՝ իր մեղքն էր։
ո՞րն է երկրորդ կարեւոր մասը այս պատմութեան։ այն, որ այդ աղջիկը, ով բնաւ էլ կոնֆորմիստ աղջիկ չէ ընդհանուր առմամբ, ու նախանձելի համարձակութիւն ունի շատ այլ իրավիճակներում, փաստացի ենթադրել էր, որ «մարգինալ լինուքսն է» պատճառը կապ չունենալու, ոչ թէ «մեյնսթրիմ» պրովայդերը։ նա չի ենթադրել, որ այն, ինչ մարգինալ է, այն ինչ տարածուած չէ, այն ինչ կոնֆորմիստական չէ՝ կարող է անխափան աշխատել։ ինքը՝ մարգինալ, ոչ կոնֆորմիստ լինելով։
ես կարծում եմ, որ դա շատ պարզ է։ ու որ մենք շատ քիչ հաւանականութեամբ կարող ենք ունենալ իրական նոն կոնֆորմիստ եւ իրական մարգինալ։ նրանց՝ ով փոխում է աշխարհը։ մերոնք՝ փոփոխութիւն անել ունակ չեն։ եւ դա, ես կարծում եմ, կապ ունի նաեւ մեր քանակի եւ բազմազանութեան հետ։
ինչպէ՞ս են մարգինալները փոխում աշխարհը։ փոխում են՝ ունենալով մեծ շուկայ։ փոխում են՝ քանի որ իրենց համայնքներն այնքան մեծ են, որ իրենց քիչ քանակի համախոհները այնուամենայնիւ այնքան շատ են, որ տարբերւողները կարողանում են չմնալ տեղում, զարգանալ, եւ համայնքները փոփոխութեան են տանում։
այսպէս, Սթոլմանը կարող էր իր գրած ազատ ծա֊ի աջակցութիւն մատուցելով ապրել՝ ժամը 200 դոլար վաստակելով։ քանի որ միացեալ նահանգների շուկան այնքան մեծ է, որ գտնւում էին մարդիկ, ով կօգտագործեր իր ծրագրերը, եւ դրանց մէջ գտնւում էին նաեւ նրանք, ով կը վճարէին աջակցութեան համար։
այսպէս, Լինուսը, չնայած իհարկէ բնաւ հարուստ չէ, ինչպէս Գեյթսը կամ Ջոբսը, Լինուսը կարողացել է իրեն թոյլ տալ միլիոն դոլարով տուն ձեռք բերել։ Եւ երկու հարիւր հոգանոց ռեդհեթը կարողացել է լինել շահութաբեր եւ տարածուել։ իհարկէ, նահանգների ճնշող մեծամասնութիւնը դեռ օգտագործում է մայքրոսոֆթի կամ էփլի արտադրանքը սեղաններին, սակայն իրավիճակը կամաց, բայց կայուն փոխւում է։ ու արդեն զարմանալի չէ, որ տեսականօրէն ազատ անդրոիդը, լինուքս միջուկով, դէ ֆակտո ստանդարտ է։
այնտեղ, ուր շատ մարդ կայ, գտնւում է շատ մարդ, ով կարող է, օրինակ, լաւ դիտորդ լինել ընտրութիւնների ժամանակ, կամ աջակցում է ոչ այնքան շահութաբեր մտքին՝ ասենք օգնել անօթեւան կենդանիներին։ այնտեղ փոքր համայնքները դառնում են ազդեցիկ, եւ փոխում են հասարակութիւնը, իսկ յետոյ փոխում են օրէնքները։
հայաստանի շուկան այնքան փոքր է, որ կարելի է ասել՝ այն չկայ։ նաեւ ակնյայտ է, որ շուեյցարական (իսկ շուեյցարիան նեյտրալ է եւ նոյնիսկ եւրամիութեան անդամ չէ) տեքնոլոգիաները չէին կարող մրցել ամերիկեան տեքնոլոգիաների հետ, անկախ նրանից, թէ ինչքանով լաւն էին։ օբերոնը, մոդուլան այդպէս էլ մնացին համալսարանների նեղ պատերի մէջ, ուր եւ շնչահեղձ են լինում։ պասկալը ժամանակաւոր տարածում ունեցաւ՝ երբ բորլանդ ընկերութիւնը գրանցուեց ամն֊ում, եւ ամն֊ում տարածուելու պատճառով այն յետոյ հասաւ մեզ։
եթէ օբերոնը լինէր գերմանական՝ տարածուեր գերմանիայում, դրան աւելի լուրջ էին վերաբերուելու։
կամ այլ օրինակ՝ ո՞վ էր լինելու Գոդարը, եթէ նա ապրեր եւ ստեղծագործեր (եթէ իրեն թոյլ տային) Հայաստանում։ Ո՞վ էր իրեն ճանաչելու։ Հայերը չէին ճանաչի ճիշտ այնպէս, ինչպէս ծանօթ չեն Փելեշեանին։ Աշխարհը չէր ճանաչի այնպէս, ինչպէս ծանօթ չէ Փելեշեանին։ Ի՞նչ կը լինէր, եթէ Փելեշեանը ստեղծագոծած լինէր Ֆրանսիայում։ Կասէին՝ որ նա փոխել է աշխարհը։ Որ կայ կինո մինչեւ Փելեշեան, եւ Փելեշեանից յետոյ։
այնտեղ է, իրենց մօտ է երբ փայթնը յաղթում ջաւան։ այո, աւելի հիփսթերական քան գիտական փայթնը յաղթում է կորպորատիւ ջաւան։ քանի որ այնքան լիբերալ հասարակութեան մէջ միայն կարող են լինել այնքան հզօր մարգինալներ։ այսպէս է որ փոքրամասնութեան իրաւունքները պաշտպանուած են լինում այնտեղ, ուր ժողովրդավարութիւն է։
Հայաստանում շատ բարդ է զարգանալ։ այսինքն՝ կարելի է լինել կենսակայուն «բակի բուդկա», որը թոյլ է տալիս տիրոջը սպասարկել հին «բմվ» եւ վճարել դստեր տնտեսագիտականի համար, բայց ոչ աւել։ նա ալեքսանեան երբեք չի դառնալու, ինչքան գրագէտ մարկետինգ չանի, ինչքան լաւ չկազմակերպի իր խանութի աշխատանքը՝ ապրանքների դասաւորութիւնը, գները, դիզայնը։
այսինքն՝ չի ստացուի լինելով տարբեր գրաւել շուկան։ չի ստացուի լինել տեղական գուգլ, կամ էփլ, որը դուրս է եկել աւտոտնակից։
նոյնը՝ ինդիւիդների մակարդակում է։
յիշո՞ւմ էք, երբ հայրը, իր երեխային ասում է՝ «տեսնո՞ւմ ես պեծյան փորում է։ այ դու էլ դասերից փախնես՝ փորելու ես»։ այո, ճիշտ է ասում, ընդհանուր առմամբ, հայաստանի համար։ բայց ճիշտ չէ ասում նահանգների համար, ուր գեյթսը թողնում է ուսումը, եւ հիմնում է մայքրոսոֆթ։ ուր ջոբսը թողնում է ուսումը եւ ստեղծում է էփլ։ ուր էյնշթեյնը գալիս է, անում իր դոկտորականը, նրանից յետոյ, երբ մերժւում է շուեյցարիայում։
կամ՝ ինչո՞ւ է այս աղջիկը հագնում կրունկներ, չնայած չի սիրում դրանք։ քանի որ, ասում է, չեն հաւանում ինձ։ բայց չէ՞ որ — հակաճառում էի ես — երբ դու վերջապէս հանդիպես նրան, ով հաւանելու էր հենց քեզ, նա դա չի անի, քանի որ դու չես լինի ինչպիսին կաս։ այո — համաձայնում էր նա։
սակայն ես հիմա հասկանում եմ, որ նա աւելի ճիշտ է։ նա, ով այդ աղջկան կհաւանէր այնպիսին, ինչպիսին նա կայ, կամ արդեն զբաղուած է, կամ գնացել է արտասահման՝ այնտեղ, ուր շատ են նրանք, ով իրեն դուր են գալիս։ ու նրանք, ով իրեն կընդունեն։ իսկ այն աղջիկը, որ սիրում է կարճ մազեր, ու «տղայական» տեսք, նա ոչ միայն քիչ հաւանական է, որ կհանդիպի իրեն այդպէս հաւանողին, այլեւ նա ինքը, ամենայն հաւանականութեամբ կհաւանի աւելի «աւանդական» տղայի, քան նա աղջիկ է։
եւ բնաւ պատահական չէ, որ մեզ մօտ ընդդիմադիր երեխաները՝ ընդդիմադիր ընտանիքներից են։ իսկ ոչ ընդդիմադիր երեխաները՝ ոչ ընդդիմադիր ընտանիքներից։ բնաւ պատահական չէ, որ դատախազի որդին է դառնում դատախազ, ոչ թէ ընդդիմադիր։
մեզ մօտ չափազանց քիչ են, փաստացի չեն լինում շրջակայ միջավայրին դէմ գնացող մարդիկ՝ հասարակութեանը, կամ ընտանիքին, եղբայրութեանը։ մեզ մօտ չեն լինում, քանի որ մենք քիչ ենք, ու դէմ գնալով, իրենք ընդամէնը գնալու են ինքնամեկուսացման։ իսկ մեկուսացող մարդիկ վաղ թէ ուշ լրացնելու են «նեուդաչնիկների» շարքերը։ սա ամն չէ, ուր նեուդաչնիկները գտնում են իրենց պէս ընկերներ, հզօրանում են, եւ տակն ու վրայ են անում համակարգը։ կամ գոնէ կարողանում են զարգանալ լինելով այնպիսին ինչպիսին կան, առանց կոտրուելու։
ու գուցէ զարմանալի չէ բնաւ, որ հայերի էպոսի հերոսը՝ Մհերը, ի վերջոյ գնում է ինքնամեկուսացման։ նա յաղթող չէ։
մարգինալները չեն կարող փոխել հայաստանը, քանի որ չեն հաւաքում կրիտիկական զանգուած։ (այնպէս, ինչպէս գազոնը ունի մինիմալ չափ ապրելու համար, եւ երկիրը ունի այնպիսի սահմաններ, որ պաշտպանելը իրատեսական լինի։) եւ ինչքան քիչ մարդ կայ այստեղ, այնքան քիչ է այն հաւաքելու հաւանականութիւնը։ (զակոն օբրատնիխ կուադրատով)։
այդ պատճառով էլ ունենք երեք հոգի հայերէն գրող դիասպորայում։ որոնց թիւը չի աճի։ այդպէս էլ կը փտեն, մինչեւ չյոգնեն իրարից։
ու պատահական չէ, որ մեզ մօտ նոնկոնֆորմիզմ գոյութիւն չունի։ իհարկէ կան, մեն֊մենակ այստեղ եւ այնտեղ, իրենց փոքր, նեղ համայնքիկներում՝ ախպերութիւններում փտող մարդիկ։ փտող՝ քանի որ օդի շարժ չկայ։ սակայն իրենք չեն փոխի ոչ մի բան։ ոչ իրենց արուեստն է տարածուելու, ընդունուելու լայն զանգուածներում, ոչ իրենց տեքնոլոգիաները, ոչ իրենց գաղափարները։ (ո՞ւր է ժամանակակից արուեստը հայաստանում։ մնացել է նփակի պատերի արանքում։ եւ դեռ կոմունիստների ժամանակ ստեղծուած թանգարանում։ չի տարածուել։ որտե՞ղ է ժամանակակից արուեստը նիւ֊յորքում։ պէ՞տք է պատասխանել։) աւելի ճիշտ՝ դրանք կընդունուեն այն ժամանակ, երբ կը գան դրսից։ եւ զարմանալի չէ, որ այդ մարգինալներին կհամարեն դրսամոլ, արեւմտամոլ։ ասենք որտեղի՞ց պէտք է գայ թարմութիւնը՝ այնտեղից, ուր յաղթել են մարգինալները։ որտե՞ղ են իրենք յաղթում՝ արեւմուտքում։
որտե՞ղ չեն յաղթում մարգինալները՝ չինաստանում։ ի՞նչ է անում չինաստանը՝ կրկնօրինակում է արեւմուտքը, իրականացնում է արեւմտեան նախագծերը։ ինչո՞ւ սոնի ուոլքմենը չդարձաւ այֆոն։ որովհետեւ կարգին ընկերութիւն էր սոնին, ոչ թէ արտակարգ եւ ըմբոստ՝ էփլի պէս։
տասնեօթ եւ տասնութ տարեկան դեռահասներն աւելի են տարբերւում իրարից, քան երեսուներեք եւ երեսունչորս տարեկան մարդիկ։ նոյնիսկ հարիւր հազար բնակչութիւն կորցնել կամ ձեռք բերելը աւելի մեծ ազդեցութիւն է ունենում հայաստանի վրայ, քան միացեալ նահանգների՝ մէկ միլիոնը։ «միլիոնոմ բոլշե, միլիոնոմ մենշե» — ասում էր Շարլ Բոննէն՝ «ինչպէս գողանալ միլիոն» ֆիլմում։ մեզ համար ամէն մի գնացող մարդն է կարեւոր։ ամէն մէկը նշանակութիւն ունի։
Այդ պատճառով են այնքան նկատելի այն քչերը, որ ինչ֊որ բան փորձում են փոխել։ Ու այնքան ատելութեան արժանանում։ Փոփոխութիւն անողներն, տարբերուողները այնքան շատ պիտի լինէին, որ այս մարդիկ չէին էլ երեւալու իրենց մէջ, լինելով ալիքների մաս, ոչ թէ առանձին իմպուլսներ։
այո, շատ անյոյս եմ գրել, թւում է։ բայց դա իրականութիւնն է, ֆիզիկայի օրէնքների պէս։ ես չեմ կարծում որ պէտք է հաւատալ փոխելու համար։ ես կարծում եմ, որ պէտք է իրատես լինել փոխելու համար։
եւ իրատես լինելով ես գիտեմ, որ ամէն գնացողը ազդում է, եւ ամէն մնացողն ազդում է։ մնացողին բարդ է ամենուր․ եւ ուսման ժամանակ, եւ աշխատանքի վայրում, եւ նախաձեռնելուց՝ նա վաստակելու է թուք ու մուր, կամ արհամարհանք, կամ ատելութիւն, կամ պրեզրենիե։ նա գնահատուած չի լինելու, նա իրեն շատ վատ է զգալու։
ու միայն եթէ բոլորը չէ, եթէ շատերը մնան, ինչպէս շատերը գնացին ապրելու էրեծ իսրայէլ, շատ տարբեր շատերը՝ եւ նիհար գունատ աշկենազիներն եւ սեւ էֆիոպցիներն, եւ շատերը որոշեցին սովորել մեռած լեզու, եւ շատերը լինեն դուխով՝ նախաձեռնող, անող, կպնող իրենց գործին՝ առանց խանգարող «հաւատքի», բայց եւ անկախ «հասարակական» փոփոխական կարծիքից, պարզապէս, որովհետեւ իրենք անձամբ այդպէս են կարծում, այն ժամանակ է փոխուելու հասարակութիւնը, ընտրութիւնները, բնականոն ձեւով է գալու հանդուրժողականութիւնը՝ քանի որ ահա տեսէք, բոլորը տարբեր են, ամէն ձեւի մարդ կայ, եւ պարզւում է, իրենք չեն քանդում պետութիւնը, այլ ստեղծում են ազգ։
ասում է՝ մի փոխիր «на Украине » «в Украине»֊ով։ Ինչո՞ւ ոչ հակառակը, այս տեքստից բնաւ էլ պարզ չէ։
#մեդիավիքի #վիքի #վիքիպեդիա #վիկիպեդիա #ռուսերէն #Ուկրայինա #Ukraine #Russian #mediawiki #wikipedia #language
Իմանդէսը գրում է որ հայերէն վիքի֊ում արդեն կարելի է լայքել «մերսի» յայտնել որեւէ խմբագրման համար։ Կարծես փոխում են, դարձնեն դանկէ «Շնորհակալութիւն»։
Դարձրէք «շոյել» էլի։
Մէկ էլ այո, քանի որ վիքի֊ում արդեն կարելի է շոյուել, «տագդա մի իձյոմ կ ուամ», ակնկալում եմ, որ համայնքը կշատանայ։ Չգիտեմ, լաւ է դա թէ ոչ այնքան։ Տեսնենք։
եւ այդպէս
փաստորեն, մեր մոտ ոչ միայն տնից դուրս չեն գալիս փողոց, այլ եւ ինտերնետ։
ով կմտածեր։
այսօր շատ կարեւոր թուղթ ընկավ աչքովս, այստեղից գտա այս վիքիպեդիայի ստատիստիկան։
Ասում է, 3.2 մ բնակչություն կա, ու 191 հազար մարդ մտնում է համացանց ֊ այսինքն վեց տոկոս։
Իհարկե, դա վիքիի թվերն են, ու այնպես կարող է լինել, որ կան մարդիկ ով վիքիի տեղը չգիտեն։
Ու նույնիսկ չի լինում մեզ հույս տալ, ասել որ մենք քիչ ենք, մի երկու միլիոն ենք, ու ապա վեց տոկոս չէ, այլ տաս։ Քանի որ տասն էլ քիչ է։
ու տենց
<!--more This cable was coordinated with Embassy Ankara.-->
<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt;
<p> margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
</p>
<p>
This cable was coordinated with Embassy Ankara.
</p>
<p>
¶1. (SBU) Summary: After briefly basking in the reflected<br /> glow of last week’s exciting UEFA Champion’s League Final in<br /> Istanbul between Milan and Liverpool, corporate sponsor<br /> Mastercard has found itself dealing with a public relations<br /> nightmare in recent days following public criticism of<br /> inclusion in its match city guide of critical commentary<br /> about both Turkey and its revered founder, Mustafa Kemal<br /> Ataturk. The offending passages, first publicized in the<br /> liberal Islamist daily “Zaman,” addressed the issue of<br /> Turkish-Kurdish relations and the Armenian tragedy of 1915.<br /> Mastercard briefly closed its office following death threats<br /> against its General Manager, and has since officially<br /> apologized, noting that the offending material had not been<br /> reviewed by any company officials, but instead emanated from<br /> the “Lonely Planet,” which produced the bulk of the<br /> publication. The public reaction, which has also included<br /> calls for a boycott of the company by Turkish NGO’s and the<br /> threat of public prosecution from the Istanbul Governor,<br /> highlights once again how close to the surface core<br /> nationalist reflexes and taboos are in the post-December 17th<br /> environment. End Summary.
</p>
<p>
¶2. (SBU) Shortlived Honeymoon: Mastercard officials, whose<br /> biggest problem last week was the deluge of calls they were<br /> receiving seeking tickets to the May 25th Milan-Liverpool<br /> match, faced a more serious crisis on May 30 when “Zaman”<br /> newspaper published extracts from the city guide the company<br /> distributed to its VIP guests and journalists. In the<br /> “Lonely Planet” produced publication, which was written by an<br /> Istanbul-based British journalist, brief reference was made<br /> to the issue of minorities in Turkey, with sections covering<br /> both the Kurds and the Armenians. The breezy narrative noted<br /> that “Ataturk banned any expression of Kurdishness in an<br /> attempt at assimilation,” adding that major battles and<br /> atrocities followed in the 1920s and 1930s, with the deaths<br /> of more than 30,000 coming since 1984. On the equally<br /> sensitive Armenian issue, the guide noted that while most<br /> Armenians had remained loyal to the Ottoman Empire, some had<br /> rebelled, engaging in terrorism that set off a powerful<br /> anti-Armenian backlash and the “widespread massacre of<br /> innocent Armenians in Istanbul and elsewhere.”
</p>
<p>
¶3. (SBU) Harsh Reaction: The publication sparked harsh<br /> reaction from most quarters, with Istanbul Governor Guler<br /> denouncing the “insult” to Turkey and warning that “such a<br /> sponsorship firm needs to be more cautious.” He added that<br /> officials would investigate the publication and determine if<br /> it constituted a criminal offense. NGO’s were also quick to<br /> leap on the bandwagon, with the Consumers’ Union calling for<br /> a boycott of the company if it did not officially apologize.<br /> Turkish sports officials also expressed disappointment with<br /> the publication. More worryingly, anonymous callers phoned<br /> in death threats, and nationalist groups indicated that they<br /> would organize protests, resulting in closure of Mastercard’s<br /> office early this week and the provision of extra security<br /> for General Manager Ozlem Imece.
</p>
<p>
¶4. (C) Damage Control: Since the story broke on May 30,<br /> Mastercard has been engaged in damage control. In an initial<br /> announcement on May 30, the company admitted its mistake and<br /> noted it had contacted the “Lonely Planet” to demand the<br /> removal of “erroneous information” from the guide. When this<br /> did not quell the furor, the company went further a day later<br /> and officially apologized. In a public statement, General<br /> Manager Imece observed that she had not known of some of the<br /> material that was to be included in the publication, and was<br /> “deeply shocked” by it. Privately she has told us that the<br /> company was blind-sided by the furor, having been focused on<br /> security for their VIP guests last week. This, she said, was<br /> something that “no one expected.”
</p>
<p>
¶5. (C) Comment: Given the sensitivities that exist here,<br /> inclusion of any material on topics such as Turkey’s minority<br /> policy or the Armenian tragedy in a sporting guide was in<br /> retrospect a serious mistake. The harsh, instinctive<br /> reaction, however, shows the heightened sensitivities and<br /> hair-trigger nature of public discourse here since the<br /> December 17th EU decision. Post RSO has reached out to<br /> Mastercard, which is an active member of the OSAC Advisory<br /> Council, to ensure that they are satisfied with the police<br /> response they have received and to provide assistance if<br /> needed. End Comment.<br /> ARNETT
</p>
http://wikipedia.7val.com/ – էս վիքիպեդիայի մոբայլ ֆրոնտենդն ա։
իմ սոնի էրիքսոնի դեֆոլթ զննիչով լավ ել աշխատեց ։Ճ
ու տենց
[այստեղից][1]
_ու տենց _
[1]: http://reckless2.livejournal.com/48321.html