վրացերէնը վիքիպեդիայում եւրոպական լեզուների ցանկի մէջ ա։ ադրբեջաներէնն էլ, թուրքերէնն էլ։ հայերէնն էլ։
ադրբեջաներէնն ու թուրքերէնը նաեւ կան (ռուսերէնի հետ միասին) միջին արեւելք բաժնում։
ու հայերէնն էլ էնտեղ կայ։
արեւմտահայերէնն էլ կայ եւ եւրոպա բաժնում, եւ՝ միջին արեւելք։
բայց վրացերէնը միջին արեւելեան չեն համարում՝ միայն եւրոպական ա։ (:
#վիքի #վիկի (մի օր կը փոխեն էդ էլ, մի ժամանակ վիքի֊փ֊եդիա էր, հիմա վիքի֊պ֊եդիա ա, բայց էդ ք֊ն էլ մի օր կը փոխեն երեւի #յուսանք ) #լեզու #հայերէն արեւմտահայերէն #ադրբեջաներէն #թուրքերէն #եւրոպա #միջին_արեւելք #ուիքիփետիա #ուիքի #ւիքի
վերջին հարցազրոյցներից մէկում շուլմանը, որ էսօր բեռլինում ա ապրում, պատմում էր, որ չնայած ռուսաստանի էլիտաներն ընկալում են եւրոպան որպէս թուլամորթ, փափկասուն, փայփայուած, փափկակեաց, փոքրոգի, բայց իրականում եւրոպան, ի տարբերութիւն ամն֊ի՝ սպարտանական ա։
պուտինին թւում ա թէ «էսա կը մրսեն, կը վախենան, կը նահանջեն, կը լացեն, ներողութիւն կը խնդրեն, կուզեն մեր գազը»։
իթ տարբեր աղբիւրներից նկատել ենք, ինչպէս եւրոպայում միշտ են հակուել, օրինակ՝ քիչ վառել, ու մի քիչ էլ մրսել, սուիտեր հագնել՝ ի նպաստ, օրինակ, կլիմայի, կամ սպիտակ արջերի։
աւելին, եւրոպայում սիրում են զգալ իրենց վեհ, գնալով զոհաբերութիւնների։ օրինակ, հիմա բեռլինում անջատուած ա շատ արձանների, շէնքերի լուսաւորութիւնը, ու չկան տօնական լոյսիկներ։ դա, ասում են, բաւական դեպրեսիւ ա նայւում։ ու քաղաքն իրականում շատ չի խնայում, ու մեծ բիւջէ ունի։ բայց այնտեղ մարդիկ լաւ են զգում իրենց, ցոյց տալով որ պատրաստ են մարտահրաւէրների, ու լաւ են զգում իրենց խնայելով եւ զոհաբերութիւններ անելով, «ճիշտը», լաւը լինելով։
իսկ մեզ մօտ մինչ էսօր «ցուրտ ու մութ» են անում, եւ չեն ընկալում դա որպէս հերոսական դիմադրութիւն։ ինչն այն եւ իսկապէս էր։
#եւրոպա #սպարտա
#ամստերդամ #ամերիկա #եւրոպա #փողոց #քաղաք #նախագծում
երազում «եւրոպայի դեսպանի» հետ էինք շփւում։ ինչ֊որ միջոցառումից յետոյ։ նա ստիւեն ֆրայի կերպարի մարդ էր։
անձրեւ էր։ օղակաձեւ այգու էն մասում էինք, ուր գետառն այլեւս գետնի տակ ա։
բայց գետառը կար, ափերը պատեր էին «երազ թաղամասի» պատեր՝ եւ գոյնը, եւ էն ձեւաւոր բազրիքների սիւնակները։
պատերի մէջ կար կամրջակ։ այն, փաստացի, գետնի տակ էր, ոչ թէ երկրի մակարդակից բարձր։ ու ոչ էն իսկական գետառի կամրջակի պէս (նախկին) կլոր, այլ՝ ուղիղ։
մի պահ դեսպանը կանգնած էր այդ կամրջակի վրայ, մենք էլ խօսում էինք։
այդ միջոցառումից յետոյ հարցեր առաջացան մօտս, ու ես, փորձելով շատ «օրբանապուտինեան» չերեւալով, հարցնել՝
— բայց արդե՞օք այդ մօտեցումները, այդ օրէնքները ձեզ համար խօսքի ազատութեան մասին են, արդե՞օք չէք համարում որ սահմանափակում են այն։
ու նա չհասցրեց պատասխանել, ոնց ես զգացի՝ հէնց, երեւի, այն պատճառով, որ զգում էի՝ ասածս պէտք ա ձեւակերպել որ դուգինի պէս չհնչի, զի ես իր երկրպագուն չեմ։
զգացի, որ ըստ զուտ տեղանքի, մենք շատ տարբերակ չունենք։
կամ ռուսաստանի մաս ենք լինելու, կամ՝ եւրոպայի։ եթէ ռուսաստանի՝ դէ ի՞նչ խօսքի ազատութիւն։ եթէ եւրոպայի՝ եւրոպական։ (նաեւ զգում եմ որ հայերը եւրոպական ընկալմանը մօտ են, գուցէ սովէտի հետքերով, չգիտեմ)։ դէ կամ էլ հայաստան չի լինում, ցրւում ենք աշխարհով, լեզուն էլ մի երկու դար ամենաշատը թպրտում ա, ու անհետանում։ ռուսաստանի մաս լինելով էլ ա անհետանում։
ինձ ազատական եմ համարում, բայց ոչ ծայրայեղ, ու ապա նաեւ մտածեցի՝ ծայրայեղ ազատականները հայ, բա ի՞նչ անեն, ո՞ւր գնան, որ իրենց հարազատ միջավայր լինի։ մնում ա կամ ամն֊ի անվերջ «սփրոլը», կամ նիւ եօրքի քաղաքը, ուր խաղալիք զէնքն արգելուած ա։
#անկապ #երազ #խօսքի_ազատութիւն #եւրոպա #ռուսաստան #ազատութիւն
#գառնի #էկրանահան #եւրոպա #պատմութիւն
հայալեզու դաշնեզերքի գրառումները որ մի օր վերլուծեն, երեւի կառանձնացնեն մեր ժամանակի հանրային կարեւոր խնդիրները, որ արտայայտւում են հետեւալ տեսակի գրառումներով՝
էս երկուսը հնարաւոր ա նուազէր, եթէ մարդիկ անհատական եկամուտ ունենային, որն իրենց թոյլ կը տար առանձին ապրել։ իհարկէ, նոյնիսկ փողի առկայութեան պարագայում կը մնար հանրային ճնշումը, բայց երբ շատ մարդ գնար առանձին ապրելու՝ հանրային ճնշումն էլ կը թեթեւանար, զի պայմանական մայրիկի ընկերուհու տղան էլ ա առանձին ապրում։
շրջակայ միջավայրի մշակութային տարբերութիւններն էլ ճնշող չէին լինի՝ պարտադիր շփումները բարեկամների հետ կը կրճատուէին, իսկ դատարկ տեղը կը լրացուէր աւելի որակեալ կապերով։
այս առումով այսօր արտօնեալ են մարզերից երեւան սովորելու եկողները։ ճիշտ ա, ընտանիքի ճնշումը դեռ զգացւում ա, մասնաւորապէս որովհետեւ ընտանիքն ա երեւանի տան վարձի փողը վճարում, հետեւաբար պահանջելու տնտեսական լծակներ ունի։
սա այն մասին ա, ինչքան հեռու եւ անհասանելի ա մեզ թւում աշխարհը (եւրոպան), ինչ բարդ ա թւում էնտեղ հասնելը։
սրա արտայայտումը նաեւ լաւ ա, որովհետեւ արդէն հասնելու ձեւեր կան, իսկ ես ժամանակ եմ յիշում, երբ ձեւերը չկային՝ ծրագրերը չկային, համագործակցութիւնը չկար եւրոպական հաստատութիւնների հետ, ու աւելի կտրուած վիճակ էր։ հիմա եւրոպան եթէ ոչ շօշափելի, բայց հեռւում երեւացող տեղ ա։ նախկինում չէր էլ երեւում։
#հայաստան #հանրութիւն #եւրոպա #աշխարհ #կապ #դաշնեզերք #մարդիկ
ինձ միշտ վհատում ա երբ առնչւում եմ ռուսաստանցիների, աւելի ճիշտ՝ էթնիկ ռուսների կայսերականութեան հետ, իմանալով որ եւրոպացիները դեռ անցեալ դարի կէսին էին պրոտեստում իրենց զինուած ուժերի՝ գաղութներում ներայ լինելուն, կամ կռիւներին։
իսկ ռդ֊ում կայսերականութիւնը լրիւ այլ մակարդակի վրայ ա, եւ անհնար ա այսօր էլ նման պրոտեստ պատկերացնել։ միջին ռուս երիտասարդը այդ առումով ահաւոր տարբեր ա եւրոպացի երիտասարդից։
ու մտածեցի, գուցէ եւրոպացիներին օգնում էր հասկանալ, որ օտար տեղ են խառնուել, այն, որ ծովով բաժանուած գաղութներ ունէին։ ակնյայտօրէն հեռու էր, ծովի այն կողմում։
իսկ ռուսաստանի դէպքում էնքան ա խառնուել ամէնը, իրենք գնում էին ուր հնարաւոր ա, մինչեւ ծովին հասնելը, իսկ ծովից այն կողմ հաստատուելու փորձերը հիմնականում յաջող չեն եղել։
ինչեւէ, անկապ։
#կայսերականութիւն #ռուսաստան #եւրոպա #գաղութացում #անկապ
էրիկ այնգհայմը գրում ա ոչ միայն երկաթի ու տտ֊ի, այլ եւ քաղաքականութեան մասին։
ուզում եմ ուշադրութիւն դարձնել իր երկու տեքստի՝ հնա֊ն եւ գերաշխատող ամերիկացին ու ամերիկեան արուարձանները նորուեգական հայեացքով
երկուսն էլ ակնյայտօրէն եւրոպացու գրած տեքստեր են։ երկուսն էլ այն մասին են, որ միասին ենք ապրում, հետեւաբար ընդհանուր ծախսեր ունենք, ու ուզում ենք ընդհանուր միջավայրն ու մթնոլորտը լաւացնել։
այն մասին, որ հնա֊ն խափոսիկ ա, եւ այն մասին, որ ամերիկացիների եւ եւրոպացիների մօտեցումներն են տարբեր։ օրինակ, դեռ պատմականօրէն ամերիկացիներն ունէին աւելի շատ տեղ, եւ ստանում էին նոյն բերքն աւելի մեծ տարածքից։ եւ հիմա էլ՝ ունեն աւելի մեծ տներ, եւ լցնում են այդ տները էժան խլամով։ ի տարբերութիւն, եւրոպացին ունի փոքր բնակարաններ, եւ ձեռք ա բերում միայն ամենաթանկ եւ բարձրորակը՝ չի կարող իրան թոյլ տալ էժան անորակ իրեր ձեռք բերել։
նաեւ կարեւոր նշում ա, որ միսիսիփին չի կարելի համեմատել եւրոպական պետութիւնների հետ՝ երբ նոյն քառակուսի մետրով տարածքում են մարդիկ ապրում, եւ ունեն հեռուստացոյց եւ միկրօալիքային՝ իրենք ապրում են լրիւ տարբեր տարածքներում՝ եւ տան պատերից դուրս, եւ ներս, եւ պատերն էլ են տարբեր, ու օգտագործում են լրիւ այլ որակի իրեր։
եւրոպացին ունենում ա լաւ քաղաքային միջավայր, իսկ ամերիկացին, որպէս կանոն առանց մեքենայ ապրել չի կարող։ սա թւում ա հանրայայտ փաստ, բայց ինձ թւում ա՝ չի կարելի թերագնահատել այդ դիտարկման կարեւորութիւնը։ զի միայն դա զգալիօրէն փոխում ա քաղաքներն ու միջավայրը։
եւ որպէս արդիւնք՝ մարդկանց՝ կեանքով բաւարարուած լինելու ամենակարեւոր ֆակտորներից ա։
այս վիդեօն էլ հէնց թեմայի մէջ, իւթիւբն առաջարկեց՝
https://www.youtube.com/watch?v=6Pm0Mn0-jYU
ու տէնց։
#քաղաք #ամերիկա #ամն #եւրոպա #քաղաքականութիւն #քաղաքաշինութիւն #հնա #տնտեսութիւն #երջանկութիւն #մարդիկ #միջավայր #նախագծում
ահաւոր կարեւոր ա, ով ինչ նկատի ունի ինչ ասելով։ ասենք ես երբ փոքր էի՝ տպում ու տարածում էի էս փոստերը, բայց ես չէի ջոկել դրա միտքը՝ որ եկէք կանանց տանենք աշխատեցնենք ահաւոր պայմաններում մեր գործարաններում, որ արտադրեն տանկեր քանի որ համաշխարհային յեղափոխութիւն ինչ֊որ չի ստացւում ու մեզ միանալ ոչ մէկ չի շտապում։
էսօր ռեպատրիարքը «անտիտորոր»֊ից մէջբերումներ էր անում, ու ինձ թւում ա ազդուել էր՝ իսկ անտիտոպորը իմ հասկանալով փղա֊ըհաուսքիփերային էջ ա ուր, ենթադրում եմ, վաճառում են նաեւ եւրոպա ատելու ուղերձը, բայց ոչ՝ ռդ֊ից զգուշանալու ուղերձը։ միայն արեւմտեան արժէքներն են վտանգաւոր, ըստ իրենց, զի դրանք են բերելու անհասկանալի իրավիճակ, որը կոչւում ա ժողովրդավարութիւն, իսկ մոնարքիան հասկանալի ա, ըմբռնելի ու կանխատեսելի։
եւ ռեպատրիարքը երկար պատմեց եւրոպայի իսկական դէմքի մասին՝ երբ ի․ թ․ դատարանի որոշումը նորմալ էր, ադրբեջանի համար՝ ամօթալի, իրենց չեն խրախուսել այլ դատապարտել են։ իսկ դէ հունգարիան՝ ժողովրդավարական երկիր չի՝ ու իրենց հետադէմ լիդերը կարող էր ծախել՝ եւ ծախել ա յանցագործին։ ստեղ բնաւ փտած եւրոպայի հարց չէր։ #արեւմուտք #եւրոպա #ժողովրդավարութիւն
այնտեղ ամերիկացի էր, որ շատ հպարտ էր իր նուաճմամբ՝ որ նա գրել է ալգեբրայիկ կազմակրիչ, թէ՞ ալգեբրաիկ թարգմանիչ էր դրա անունը, ու նա շատ հպարտ էր, որ ծրագիրը կազմում ա 55.000 ինստրուկցիա։
եւ անմիջապէս իրան անցաւ իր հայրենակիցներից մէկը, որ հպարտօրէն ասաւ, թէ իր կազմարկիչը զբաղեցնում ա 80.000 ինստրուկցիա։
ու եկաւ իմ հերթն եւ ես ասացի՝ իմն ընդամէնը 27.000 տող ա։
հպարտութիւնը ուղղուած ա տարբեր կողմեր ատլանտիկ ովկիանոսի տարբեր ափերում։
https://www.youtube.com/watch?v=QVIwT1Cuzsc
#դէյքստրա #ծրագրաւորում #դիզայն #եւրոպա #մշակոյթ
մի հատ էլ շատ լաւ տեքստ ունի՝ կենտրոնական եւրոպայի ողբերգութիւնը #անգլերէն #եւրոպա #պատմութիւն #ազատութիւն #գաղութացում #գիրք #բազմազանութիւն
Central Europe longed to be a condensed version of Europe itself in all its cultural variety, a small arch-European Europe, a reduced model of Europe made up of nations conceived according to one rule: the greatest variety within the smallest space. How could Central Europe not be horrified facing a Russia founded on the opposite principle: the smallest variety within the greatest space?
@{ melrose@spyurk.am ; melrose@spyurk.am} 8/20/2019, 3:31:24 PM
Ուղիղ 51 տարի առաջ՝ 1968 թվականին սկսվեց ՙՙԴունայ՚՚ օպերացիան: Կես միլիոնանոց զորք, հինգ հազարից ավել տանկ մտան Չեխոսլովակիա՝ արյան մեջ խեղդելու Պրահայի գարունը: Великий и ужасный Միլան Կունդերան հրաշալի ներկայացնում ա էդ իրադարձությունները ՙՙԿեցության անտանելի թեթևությունը՚՚ գրքում:
հարարիի էս խօսքում կոմունիզմ ներկայացնող պատկերակը ցուցադրում ա տփղիսի էն մոդերնիստական շէնքը, որը նախագծելու համար ստալինի ժամանակ կարող ա գնդակահարէին։
https://www.youtube.com/watch?v=uxPdPpi5W4o
#հարարի #եւրոպա #թիֆլիս #տփղիս #շէնք #ճարտարապետութիւն #պատմութիւն #կոմունիզմ #ազատութիւն
Ոչ մի մարդ մեկուսացած, ինքն իրեն համար ապրող կղզի չէ։ Իւրաքանչիւր մարդ մի կտորն է Մայրցամաքի, մի մասն ամբողջ աշխարհի։ Եթէ ծովը քշի տանի մերձափեայ ժայռը, Եւրոպան կը փոքրանայ, ինչպէս կփոքրանար, եթէ տանէր մի Հրուանդան, տանէր քո ընկերների կամ քո սեփական կալուածքը։ Իւրաքանչիւր մարդու մահը փոքրացնում է ինձ, որովհետև իմ մէջ ամբողջ մարդկութիւնն է։ Եւ դրա համար էլ երբեք մի՛ հարցրու, թէ ում մահն է գուժում զանգը։ Քո՛ մահն է գուժում։ Ջոն Դոն
#ջոն_դոն #կղզի #եւրոպա #մարդկութիւն
եւրոպայի աջերը հետաքրքիր բան են ասում, ասում են՝ այն հարցերը, որ կարծես արդէն վաղուց քննարկուել են, գնահատուել են, ասենք վառել թէ չվառել այս կամ այն փոքրամասնութիւններին, ինչ անել կանանց հետ, եւ որն է հանդուրժողականութիւնն ու խօսքի ազատութիւնը, միգրանտների պատճառով նորից հանւում եւ քննարկման առարկայ են դառնում։
եւրոպայի աջերը հետաքրքիր բան են ասում, ասում են՝ այն հարցերը, որ կարծես արդէն վաղուց քննարկուել են, գնահատուել են, ասենք վառել թէ չվառել այս կամ այն փոքրամասնութիւններին, ինչ անել կանանց հետ, եւ որն է հանդուրժողականութիւնն կամ խօսքի ազատութիւնը, միգրանտների պատճառով նորից հանւում եւ քննարկման առարկայ են դառնում։
#հասարակութիւն #զարգացում #եւրոպա #միգրանտներ #քննարկում #խօսքի_ազատութիւն #ազատութիւն
մի քանի հատուած «Գողացուած Արեւմուտք կամ Կենտրոնական Եւրոպայի դժբախտութիւնը» տեքստից։
Իրօք, եւ Ֆրանսիայում, եւ Ամերիկայում ընդունուած էր համարել, որ ներխուժման ժամանակ հարցի տակ էր դրւում քաղաքական կարգը, ոչ թէ Հունգարիայի կամ Եւրոպայի գոյութիւնը։
Ազգի կամ քաղաքակրթութեան ինքնագիտակցութիւնը կենտրոնանում է նրա վրայ, ինչ մենք անուանում ենք «մշակոյթ»։ Ու եթէ այդ ինքնագիտակցութիւնը վերացման սպառնալիքի տակ է, մշակութային կեանքի ինտենսիւութիւնը մեծանում է, այն ձեռք է բերում աւելի մեծ նշանակութիւն, մինչեւ մշակոյթը չի դառնում կենսական նշանակութեան արժէք, որը միաւորում է ազգը։ Ահա ինչու ամէն մի կենտրոնական եւրոպայում տեղի ունեցած ապստամբութեան ժամանակ, ժամանակակիցների մշակութային աւանդոյթներն եւ ստեղծագործութիւնները ձեռք էին բերում հսկայական եւ վճռորոշ նշանակութիւն։
Հէնց հունգարական գրողները, ով ձեւաւորել են Շանդոր Պետեֆի պոետին նուիրուած խումբ, սկսել են վարչակարգի հզօր քննադատութիւնը եւ նախապատրաստել են 1956 թուի պայթիւնը։ Հէնց թատրոնի, կինոյի, գրականութեան, փիլիսոփայութեան ազդեցութիւնը 1968֊ի նախօրեային բերեց Պրահայի Գարնանը։ Հէնց մեծ լեհ գրող Ադամ Միցկեւիչի պիեսն արգելելը բերեց 1968 թուի լեհ ուսանողների ըմբոստութեանը։ Այս՝ մշակոյթի եւ կեանքի, ստեղծագործութեան եւ ազգային շարժման երջանիկ միութիւնը տուեց կենտրոնական եւրոպայի ըմբոստութիւնների աննման համ, որն ընդմիշտ գերել է նրանց, ով ապրել է այդ ժամանակ։
Կենտրոնական Եւրոպայում, Արեւմուտքի արեւելեան սահմանի մօտ, բոլորը, ոչ միայն լեհերը, առանձնայատուկ զգայուն էին ռուսական հզօրութիւնից եկող սպառնալիքի հանդէպ։ Ֆրանտիշեկ Պալացկին՝ ակնառու պատմաբան եւ տասնըիններորդ դարի չեխական քաղաքական շրջանների տիպիկ ներկայացուցիչ, 1848 թուին գրել է Ֆրանկֆուրտի յեղափոխական խորհրդարանին ուղղուած լայն հանրայնութիւն ստացած նամակ։ Նրանում նա արդարացնում էր Հաբսբուրգների կայսրութեան երկարատեւ գոյութիւնը նրանով, որ այն հանդիսանում էր միակ պատնէշը Ռուսաստանից՝ «երկրից, որն արդէն մեր օրերում իւրացրել է ահռելի հզօրութիւն, շարունակում է մեծացնել այն, դառնալով անպարտելի ցանկացած եւրոպական երկրի համար», եւ ձգտում է համաշխարհային տիրութեան։ «Ռուսական համաշխարհային տիրութիւնը»,— գրում էր Պալացկին,— «դառնալու է հսկայական աննկարագրելի աղէտ, անչափելի եւ անսահման դժբախտութիւն»։
Կենտրոնական Եւրոպան, ըստ Պալացկու, պէտք է դառնայ հաւասար իրաւունքներով ազգերի միութիւն, որոնցից ամէն մէկը, մնացածներին յարգելով, եւ հզօր պետութեան պաշտպանութեան տակ գտնուելով, ունակ կը լինէր զարգացնել իր ուրոյնութիւնը։ Այդ երազանքը, երբեք մինչեւ վերջ չիրականացուած, ինչպէս եւ առաջ ուժեղ է եւ ձգող։ Կենտրոնական Եւրոպան միշտ ձգտում էր իր փոքր տարածքում կենտրոնացնել այնպիսի մշակոյթների զանազանութիւն, ինչ եւ Եւրոպան ամբողջովին, դառնալ փոքր գերեւրոպացուած Եւրոպա, դրա փոքրացուած պատճէնը, որը կառուցուած է մէկ կանոնի հիման վրայ՝ մաքսիմալ բազմազանութիւն մինիմալ չափով հանդերձ։ Ինչպէ՞ս այն չսարսափէր տեսնելով Ռուսաստանը, որը հիմնուած է ուղիղ հակառակ սկզբունքի վրայ՝ մինիմալ բազմազանութիւն՝ մաքսիմալ չափով հանդերձ։
Ի՞նչը կարող էր լինել աւելի օտար բազմազանութեան կրքով տարուած Կենտրոնական Եւրոպայի համար, քան Ռուսաստանը՝ միաձուլ, կենտրոնացուած, ձգտող կայսրութեան բոլոր ազգերը՝ ուկրաինացիներին, բելարուսներին, հայերին, լատիշներին եւ մնացածներին, մի անբաժանելի ռուս ժողովուրդ դարձնել (կամ, ինչպէս ընդունուած լեզուական կեղծիքների դարաշրջանում են)անուանում՝ «անբաժան սովետական ժողովուրդ»)։
Աւելին, ամբողջ տասնըիններորդ դարի ընթացքում Ռուսաստանը ձգտում էր Եւրոպային։ Եւրոպան էլ ձգտում էր Ռուսաստանին։ Ռիլկէն պնդում էր, որ Ռուսաստանը՝ իր հոգեւոր հայրենիքն է, լայն ազդեցութիւն են ունեցել մեծ ռուսական գրական ստեղծագործութիւնները, որ մնում են եւրոպայի համընդհանուր մշակութային ժառանգութեան անբաժան մաս։
Այո, ամէնն այդպէս էր։ Եւ այն ժամանակուայ երկու Եւրոպաների մօտեցումը՝ հրաշալի, անմոռանալի յիշողութիւն է։ Սակայն այն էլ է ճիշտ, որ կոմունիզմը արթնացրեց Ռուսաստանի մէջ հին հակաարեւմտեան ֆոբիաները եւ կոպտօրէն ուղղեց Եւրոպայի դէմ։
Կազիմիր Բրանդիսը իր «Վարշաւեան օրագրում» պատմում է, ինչպէս մի լեհ գրողին յաջողուեց հանդիպել Աննա Ախմատովայի հետ։ Լեհը բողոքում էր, որ իր բոլոր ստեղծագործութիւններն արգելուած են։
Ախմատովան ընդհատեց նրան՝
—Դուք նստե՞լ եք բանտում։
— Ոչ։
— Բայց ձեզ գոնէ հեռացրե՞լ են Գրողների Միութիւնից։
— Ոչ։
Ախմատովան ուժեղ զարմացաւ՝
— Իսկ ինչո՞ւ էք բողոքում։
Չեխերը (չնայած իրենց էլիտայի զգուշացումների) սիրում էին երեխային հարիր կերպով թափահարել «սլաւոնական գաղափարախօսութեամբ», համարելով այն պաշտպանութիւն գերմանական ագրեսիայից։ Ռուսները նոյնպէս հաճոյքով օգտագործում էին այն իրենց կայսերական պլաններն արդարացնելու նպատակով։ «Ռուսներն անուանում են ռուսական ամէն ինչը՝ սլաւոնական, որպէսզի յետոյ ամէն ինչ սլաւոնականը անուանեն ռուսական»՝ այսպէս 1844 թուին մեծ չեխ գրող Կարել Հաւլիչեկը նախազգուշացնում էր հայրենակիցներին Ռուսաստանով անիրազեկօրէն հիանալու վտանգների մէջ։
միայն մի քանի հատուած եմ թարգմանել, մէջբերումներ Կունդերայի «Գողացուած Արեւմուտք կամ Կենտրոնական Եւրոպայի դժբախտութիւնը» տեքստից։
Իրօք, եւ Ֆրանսիայում, եւ Ամերիկայում ընդունուած էր համարել, որ ներխուժման ժամանակ հարցի տակ էր դրւում քաղաքական կարգը, ոչ թէ Հունգարիայի կամ Եւրոպայի գոյութիւնը։
Ազգի կամ քաղաքակրթութեան ինքնագիտակցութիւնը կենտրոնանում է նրա վրայ, ինչ մենք անուանում ենք «մշակոյթ»։ Ու եթէ այդ ինքնագիտակցութիւնը վերացման սպառնալիքի տակ է, մշակութային կեանքի ինտենսիւութիւնը մեծանում է, այն ձեռք է բերում աւելի մեծ նշանակութիւն, մինչեւ մշակոյթը չի դառնում կենսական նշանակութեան արժէք, որը միաւորում է ազգը։ Ահա ինչու ամէն մի կենտրոնական եւրոպայում տեղի ունեցած ապստամբութեան ժամանակ, ժամանակակիցների մշակութային աւանդոյթներն եւ ստեղծագործութիւնները ձեռք էին բերում հսկայական եւ վճռորոշ նշանակութիւն։
Հէնց հունգարական գրողները, ով ձեւաւորել են Շանդոր Պետեֆի պոետին նուիրուած խումբ, սկսել են վարչակարգի հզօր քննադատութիւնը եւ նախապատրաստել են 1956 թուի պայթիւնը։ Հէնց թատրոնի, կինոյի, գրականութեան, փիլիսոփայութեան ազդեցութիւնը 1968֊ի նախօրեային բերեց Պրահայի Գարնանը։ Հէնց մեծ լեհ գրող Ադամ Միցկեւիչի պիեսն արգելելը բերեց 1968 թուի լեհ ուսանողների ըմբոստութեանը։ Այս՝ մշակոյթի եւ կեանքի, ստեղծագործութեան եւ ազգային շարժման երջանիկ միութիւնը տուեց կենտրոնական եւրոպայի ըմբոստութիւնների աննման համ, որն ընդմիշտ գերել է նրանց, ով ապրել է այդ ժամանակ։
Կենտրոնական Եւրոպայում, Արեւմուտքի արեւելեան սահմանի մօտ, բոլորը, ոչ միայն լեհերը, առանձնայատուկ զգայուն էին ռուսական հզօրութիւնից եկող սպառնալիքի հանդէպ։ Ֆրանտիշեկ Պալացկին՝ ակնառու պատմաբան եւ տասնըիններորդ դարի չեխական քաղաքական շրջանների տիպիկ ներկայացուցիչ, 1848 թուին գրել է Ֆրանկֆուրտի յեղափոխական խորհրդարանին ուղղուած լայն հանրայնութիւն ստացած նամակ։ Նրանում նա արդարացնում էր Հաբսբուրգների կայսրութեան երկարատեւ գոյութիւնը նրանով, որ այն հանդիսանում էր միակ պատնէշը Ռուսաստանից՝ «երկրից, որն արդէն մեր օրերում իւրացրել է ահռելի հզօրութիւն, շարունակում է մեծացնել այն, դառնալով անպարտելի ցանկացած եւրոպական երկրի համար», եւ ձգտում է համաշխարհային տիրութեան։ «Ռուսական համաշխարհային տիրութիւնը»,— գրում էր Պալացկին,— «դառնալու է հսկայական աննկարագրելի աղէտ, անչափելի եւ անսահման դժբախտութիւն»։
Կենտրոնական Եւրոպան, ըստ Պալացկու, պէտք է դառնայ հաւասար իրաւունքներով ազգերի միութիւն, որոնցից ամէն մէկը, մնացածներին յարգելով, եւ հզօր պետութեան պաշտպանութեան տակ գտնուելով, ունակ կը լինէր զարգացնել իր ուրոյնութիւնը։ Այդ երազանքը, երբեք մինչեւ վերջ չիրականացուած, ինչպէս եւ առաջ ուժեղ է եւ ձգող։ Կենտրոնական Եւրոպան միշտ ձգտում էր իր փոքր տարածքում կենտրոնացնել այնպիսի մշակոյթների զանազանութիւն, ինչ եւ Եւրոպան ամբողջովին, դառնալ փոքր գերեւրոպացուած Եւրոպա, դրա փոքրացուած պատճէնը, որը կառուցուած է մէկ կանոնի հիման վրայ՝ մաքսիմալ բազմազանութիւն մինիմալ չափով հանդերձ։ Ինչպէ՞ս այն չսարսափէր տեսնելով Ռուսաստանը, որը հիմնուած է ուղիղ հակառակ սկզբունքի վրայ՝ մինիմալ բազմազանութիւն՝ մաքսիմալ չափով հանդերձ։
Ի՞նչը կարող էր լինել աւելի օտար բազմազանութեան կրքով տարուած Կենտրոնական Եւրոպայի համար, քան Ռուսաստանը՝ միաձուլ, կենտրոնացուած, ձգտող կայսրութեան բոլոր ազգերը՝ ուկրաինացիներին, բելարուսներին, հայերին, լատիշներին եւ մնացածներին, մի անբաժանելի ռուս ժողովուրդ դարձնել (կամ, ինչպէս ընդունուած լեզուական կեղծիքների դարաշրջանում են)անուանում՝ «անբաժան սովետական ժողովուրդ»)։
Աւելին, ամբողջ տասնըիններորդ դարի ընթացքում Ռուսաստանը ձգտում էր Եւրոպային։ Եւրոպան էլ ձգտում էր Ռուսաստանին։ Ռիլկէն պնդում էր, որ Ռուսաստանը՝ իր հոգեւոր հայրենիքն է, լայն ազդեցութիւն են ունեցել մեծ ռուսական գրական ստեղծագործութիւնները, որ մնում են եւրոպայի համընդհանուր մշակութային ժառանգութեան անբաժան մաս։
Այո, ամէնն այդպէս էր։ Եւ այն ժամանակուայ երկու Եւրոպաների մօտեցումը՝ հրաշալի, անմոռանալի յիշողութիւն է։ Սակայն այն էլ է ճիշտ, որ կոմունիզմը արթնացրեց Ռուսաստանի մէջ հին հակաարեւմտեան ֆոբիաները եւ կոպտօրէն ուղղեց Եւրոպայի դէմ։
Կազիմիր Բրանդիսը իր «Վարշաւեան օրագրում» պատմում է, ինչպէս մի լեհ գրողին յաջողուեց հանդիպել Աննա Ախմատովայի հետ։ Լեհը բողոքում էր, որ իր բոլոր ստեղծագործութիւններն արգելուած են։
Ախմատովան ընդհատեց նրան՝
—Դուք նստե՞լ եք բանտում։
— Ոչ։
— Բայց ձեզ գոնէ հեռացրե՞լ են Գրողների Միութիւնից։
— Ոչ։
Ախմատովան ուժեղ զարմացաւ՝
— Իսկ ինչո՞ւ էք բողոքում։
Չեխերը (չնայած իրենց էլիտայի զգուշացումների) սիրում էին երեխային հարիր կերպով թափահարել «սլաւոնական գաղափարախօսութեամբ», համարելով այն պաշտպանութիւն գերմանական ագրեսիայից։ Ռուսները նոյնպէս հաճոյքով օգտագործում էին այն իրենց կայսերական պլաններն արդարացնելու նպատակով։ «Ռուսներն անուանում են ռուսական ամէն ինչը՝ սլաւոնական, որպէսզի յետոյ ամէն ինչ սլաւոնականը անուանեն ռուսական»՝ այսպէս 1844 թուին մեծ չեխ գրող Կարել Հաւլիչեկը նախազգուշացնում էր հայրենակիցներին Ռուսաստանով անիրազեկօրէն հիանալու վտանգների մէջ։
#Միլան_Կունդերա #Եւրոպա #Ռուսաստան #Կարել_Հաւլիչեկ #Աննա_Ախմատովա #Ռիլկէ #Ֆրանտիշեկ_Պալացկի #Ադամ_Միցկեւիչ #մշակոյթ #բազմազանութիւն #ազատութիւն
Նկատե՞լ էք, Նոկիա֊ի (առնուազն ն900֊ի) ու Յոլլա֊ի վրայ գրուած ընկերութեան անունը հեշտ նկատելի չէ, չի զռռում, աչքդ չի մտնում։ մի թեթեւ խորագրուած է։ ի տարբերութիւն երեւի բոլոր այլ սարքերի։ հաճելի է։
#շուկայագիտութիւն #գովազդ #ճաշակ #նախագծում #ն900 #յոլլա #եւրոպա #դիզայն
այսպիսի սպանիչ կայք կայ հրէաների կեանքի մասին եւրոպայում։ ասենք այսպիսի պատմութիւններով։
ու գիտէ՞ք ինչ են անում իրենք այդ լուսանկարներում։ իրենք աշխատում են, իրենք ժպտում են, սովորում են եւ հանգստանում։
#հրէաներ #եւրոպա #նախագիծ #պատմութիւն
ինչո՞ւ դոնբասը ղարաբաղ չէ՝ http://mirror225.graniru.info/opinion/portnikov/m.238211.html
#պորտնիկով #ռուսաստան #ուկրաինա #պուտին #ռուսերէն #արցախ #ղարաբաղ #հայաստան #եւրոպա #աղդամ #շուշի #պատմութիւն
Անգլերէնը՝ ծրագրաւորման մասին խօսելու ընդունուած լեզու է, բայց ոչ՝ ծրագրաւորելու։ «BEGIN», «END» «THEN» բառերը՝ մաթեմատիկական նշաններ են։
Շատ լաւ է, երբ գերմանացին գիտի երկու լեզու՝ գերմաներէն եւ անգլերէն։ Վատ է, երբ մոռանում է, թէ որ լեզւով է այս պահին խօսում։
Եւրոպան այն տեղն է, ուր մարդիկ ոգեւորւում են գաղափարներից։ Ամերիկեան ազդեցութիւնը բերում է նրան որ միակ մոտիւացիան դառնում է փողը։
Նիկլաուս Վիրտ
#գերմաներէն #անգլերէն #ծրագրաւորում #մաթեմատիկա #լեզու #մոտիւացիա #վիրտ #եւրոպա
էս արեւմուտքը էնքան դանդալոշ է, էդքան էշի ականջում քնած, ու էնքան միամիտ, որ դրանք չէին ով «սովետը փլել» են։ ինքը իրենով է փլուել։ իսկ իրենք մտածեցին, քաջ նազարի պէս, վաու, չլինի՞ մենք ենք։ քանի որ միամիտ են։
ռուսներն էլ, դէ, քանի որ «դինայալ»֊ի առաջին ստադիաներում են, ուրիշներին են մեղադրում։ դեռ պիտի իրենք իրենց մեղադրեն, ու ընդունեն։ բայց ուր էր որ։
#արեւմուտք #դանդալոշ #ամերիկա #եւրոպա #սովետ #միամիտ #խսհմ #ամն #ուտենց
Սաակաշւիլին՝ օդանաւի պատմութեան մասին՝ http://www.youtube.com/watch?v=V0weNtllRU0&feature=youtu.be, շատ հետաքրքիր է։
Պուտինն ասաց, որ եթէ Ուկրաինան ռազմական գործողութիւններին չմասնակցեր, խփած օդանաւեր էլ չէին լինի։ Այո, Ղրիմում չի մասնակցել, չեն եղել։ Հիմա ի՞նչ անեն, յանձնուե՞ն որ պատերազմ չլինի։
#սաակաշւիլի #եւրոպա #ուկրաինա #ռուսաստան #պուտին #օդանաւ #պատմութիւն #ազատութիւն
փաստօրէն, տաբուրետկեքով գեյ պարադը ռուսներն են կազմակերպել, որ վրացիները եւրոպա չուզեն http://www.inopressa.ru/article/11Jul2014/newsweek/georgia.html #վրաստան #ռուսաստան #եւրոպա
զգացէք տարբերութիւնը․ Իրինա Լազուրը Ռուսաստան֊Բելարուս֊Մերձբալթիկա աւտոերթի մասին, եւրոպայի, ու «եւրասիայի»։ ։Ճ
ահա
#սովետ #պատմութիւն #խսհմ #եւրասիական֊միութիւն #եւրոպա #ռուսաստան #բելարուս #մերձբալթիկա #ազատութիւն
Երբ Կրեմլում ամրապնդուած աւազակները, ով ոտքից գլուխ երկու չեչենական պատերազմների արեան մէջ են, յայտարարում են ուկրաինացի զինծառայողների դէմ քրէական գործ յարուցելու՝ «խաղաղ քաղաքացիների դէմ յանցանքների» մասին, դա չի առաջացնում ոչ մի բան, բացի զզուանքից։ Ակնյայտ է նաեւ, որ «երկակի ստանդարտներ» վայելչական բառակապակցութիւնը բոլորովին անտեղի է։
http://grani.ru/opinion/skobov/m.229993.html
#ուկրաինա #ռուսաստան #եւրոպա #եւրասիական֊միութիւն #ժողովրդավարութիւն #պատերազմ #ազատութիւն
Երբ մերձբալթեցիներն ու լեհերն էին դա ասում, բոլորին թւում էր, որ իրենք պարանոյիկ են։ Ասում էին՝ դուք ապրում էք հին վախերով։ Իսկ հիմա պարզուեց, որ բալթեցիներն ու լեհերն աւելի ադեկուատ են, քան ամերիկացիներն ու եւրոպացիները։
աղբիւր — ռուսերէն
#ռուսերէն #քաղաքականութիւն #պատմութիւն #հասարակութիւն #պուտին #ռուսաստան #ուկրաինա #ղրիմ #խաղաղութիւն #պատերազմ #եւրոպա #ամն #բալթիա #լեհաստան #ազատութիւն
Էն որ Մերկելը ասել էր՝ Պուտինը էս աշխարհից չի, նա չի հասկացել, որ ապա նա էլ էն աշխարհից չի, որ բաւական շուտ չի հասկացել, ում հետ գործ ունի։
Այդ պատճառով էլ, էն աշխարհից չլինելով, եւրոպացիները չեն հասկացել, որ Պուտինը ռազմական ուժ է կիրառելու։ Ինչը գոնէ Վրաստանից յետոյ պիտի ենթադրէին։
Երեւի թէ հանրապետականները աւելի խիստ կլինէին ՌԴ֊ի հանդէպ։ Բայց ո՞վ է մեղաւոր, որ հանրապետականները հիմա ղեկի մօտ չեն, բացի իրենցից։ Իրենք են, ումից ՄՆ֊ի ժողովուրդը այնքան է զզուած, որ նախընտրում է չսիրած ու սեւ Օբամային։
Նաեւ, միանշանակ չէ, որ մեզ լաւ կլիներ, եթէ Ռուսաստանին ճնշումն ուժեղանար, կամ ասենք սառը պատերազմ վերսկսուեր։ Եթէ դա իրական լիներ, ապա Պուտինը կարող էր այդ մարտահրաւէրը ընդունել, ու իր երկիրը, այսինքն՝ ՄՄ֊ն կփակեր, սովետի պէս։ Իսկ մեզ, կարծես թէ, աւելի լաւ է, յարաբերական բաց երկրում, քան երկաթէ վարագոյրի հետեւը։
#պուտին #արեւմուտք #եւրոպա #ուկրայինա #ռուսաստան #հայաստան #մերկել #մաքսային֊միութիւն #մայդան #ազատութիւն
ո՞վ էր ասում արեւմուտքը՝ կեղծ հանդուրժողականութեամբ։ արեւմուտքը ցոյց տուեց իր հաւատարմութիւնը հռչակուած արժէքներին։ տեսա՞ք պուտինին ոնց են հանդուրժում՝ դէ վատ ընտանիքից երեխայ է, դժուար մանկութիւն է ունեցել, թող մի քիչ էլ խուժանութիւն անի, ոչինչ… հո ձեռքերին չենք խփի, ոչ պեդագոգիկ է, ոչ էլ թերապեւտիկ։
#պուտին #արեւմուտք #եւրոպա #ուկրայինա #ռուսաստան #հանդուրժողականութիւն #մայդան #ազատութիւն
в своем нынешнем внешнеполитическом положении Армения уже не является полноценным гарантом подписанных ею соглашений и принятых когда-то решений, в том числе касающихся судьбы Нагорного Карабаха. От страны, не являющейся суверенным игроком в регионе, можно ожидать безвольного соглашательства или безумного оппортунизма в любой критический момент.
#армения #россия #европа #таможенный-союз #евразийкий-союз #нагорный-карабах #арцах #перемирие #азербайджан #грузия #оппортунизм #политика #свобода #հայաստան #ռուսաստան #եւրոպա #մաքսային֊միություն #եւրասիական֊միություն #արցախ #ադրբեջան #վրաստան #քաղաքականություն #ազատություն
Создание российско-украинской конфедерации стало бы грандиознейшей внешнеполитической победой послеавгустовской России — путинской, ельцинской, прохоровской, ходорковской любой. И одновременно — страшным национальным поражением Украины. Украинская экономика стала бы придатком российских монополий, украинская политика — филиалом Кремля (или Охотного ряда, если восторжествует парламентаризм), а украинская культура — рудиментом общероссийской массовой культуре. Только западноукраинский анклав превратился бы в вечный нарыв. http://www.kasparov.ru/material.php?id=52F883DB868AF
#Евгений-Ихлов #Украина #Россия #майдан #путин #империализм #политика #свобода #культура #мексика #лукашенко #гдр #европа #прослушка #евразэс #тс #таможенный-союз #евразийский-союз #сноуден #германия #анб #кгб #нация #дагестан #крым #империя #ирак #хусейн #мубарак #насер #египет #деспотизм #авторитаризм #демография #права-человека #нато #совет-европы #идентичность #Евромайдан #євромайдан #украина #майдан #вільність #Եւգենի֊Իխլով #բիւզանդիա #ռուսաստան #ասիա #իմպերիալիզմ #ազատութիւն #ազատություն #ուկրայինա #ժողովրդավարութիւն #ժողովրդավարություն #աւանդոյթ #քաղաք #մայդան #յեղափոխութիւն #անկախութիւն #անկախություն #եւրոպա #մշակոյթ #պատմութիւն
Еврореволюция и имперская похоть
Евгений Ихлов: Традиция византийская и европейская вступили в схватку на улицах украинских городов
Я неоднократно писал: то, что принято считать “азиатской” или “евразийской” составляющей Русской цивилизации, — это на самом деле остатки ее “византийской” матрицы.
Отличительные черты такого “византизма”:
— восприятие главы государства как некоего полубога, и от этого склонность к “самодержавным”, деспотическим моделям общества;
— антизападничество, проявляющееся, прежде всего, в отторжении западного индивидуализма;
— имперскость — культ всемогущественного универсального государства для которого люди — всего лишь строительный материал, и, вследствие этого, оправдание большевистского и сталинского террора как необходимых и исторически оправданных.
И вот сегодня две традиции Русской цивилизации, которая охватывает большую часть территории Российской Федерации и значительную часть восточной и южной Украины: традиция европейская, включающая стремление к созданию национального и демократического государства, и традиция византийская — вступили в схватку на улицах и площадях украинских городов.
http://www.kasparov.ru/material.php?id=52E24052B7AD6
#Евгений-Ихлов #византия #россия #азия #империализм #свобода #украина #демократия #традиции #город #майдан #революция #независимость #европа #культура #история #Եւգենի֊Իխլով #բիւզանդիա #ռուսաստան #ասիա #իմպերիալիզմ #ազատութիւն #ազատություն #ուկրայինա #ժողովրդավարութիւն #ժողովրդավարություն #աւանդոյթ #քաղաք #մայդան #յեղափոխութիւն #անկախութիւն #անկախություն #եւրոպա #մշակոյթ #պատմութիւն #####################
Не знаю, почему никто не объяснит Владимиру Владимировичу, что любовь за послушание всегда обречена на провал. После краха Советского Союза оказалось, что к России тепло относятся именно там, где советских войск не было. Черногорцы и сербы оказались русофилами, несмотря на то что к Югославии в Москве относились настороженно примерно со времени ссоры Сталина и Тито. А вот раздражение чехов, не забывших танков на улицах Праги, ощущал практически каждый россиянин, заглядывавший в 90-е в распрощавшуюся с советской армией страну.
С Украиной – да и не только с Украиной, а и, например, с Арменией, которую буквально силком оттащили от соглашения с Евросоюзом, - будет примерно так же.
Обед послушания, Виталий Портников http://grani.ru/opinion/portnikov/m.222599.html
#սէր #խսհմ #սովետ #չեխիա #պրահա #ուկրայինա #ռուսաստան #պուտին #պուծին #եւրոպա #մաքսային֊միություն #եւրասիական֊միություն #բռի֊ուժ #հայաստան #հայք #վիտալի֊պրոտնիկով #любовь #cccp #ссср #чехия #россия #украина #армения #таможенный-союз #евразийский-союз #виталий-портников #грани #прага #путин #югославия
Уход Украины отдельно в Евросоюз или в ассоциацию с Евросоюзом рушил всю путинскую конструкцию
как мне сказал один украинский политик, который очень близок к Януковичу, когда я его спросил - “а как вы будете выходить из этой ситуации в отношении оппозиции?” - он сказал: “а мы будем петлять, вот, петляем”
http://echo.msk.ru/programs/beseda/1213257-echo/
#россия #украина #янукович #интервью #эхо #ռուսաստան #ուկրայինա #մաքսային֊միություն #յանուկովիչ #հարցազրույց #եւրոպա #ազատություն #ընդդիմություն
Последняя осень империи
Евгений Ихлов
Национализму, рьяно отвергающему все “нерусское”, отныне противостоит только казенное бормотание о “нерушимом единстве” да угрозы всех посадить за сепаратизм. Интеллигентское блеяние на вечную тему “несть ни эллина, ни иудея, ни скифа” — уже вообще смолкло. Грезы о несостоявшейся гражданской нации “россияне” вызывают беззлобные насмешки. Напыщенные рассуждения о “духовных скрепках” уже не вызывают даже этого.
http://www.kasparov.ru/material.php?id=5294958CEDA26
#украина #россия #снг #ссср #cccp #таможенный-союз #євромайдан #евромайдан #бирюлево #назионализм #империализм #гомофобия #ուկրայինա #ռուսաստան #ապհ #մաքսային֊միություն #եւրասիական֊միություն #եւրոպա #բիրյուլյովո #ազգայնամոլություն #իմպերիալիզմ #հոմոֆոբիա #իմպերիալիզմ #խսհմ #սովետ #եւրոմայդան #ազատություն
կանչել են ռուս իմպերիալիստների, ռուս մոդերնիստների, ու ուկրայինացիների, ու նրանք քննարկում են ներկա վիճակը։
http://realaudio.rferl.org/RU/2013/11/28/20131128-150000-RU-program.mp3
http://www.svoboda.org/audio/Audio/1044149.html
#ազատություն #ռադիո #խսհմ #սովետ #cccp #ուկրայինա #ռուսաստան #եւրոպա #քննարկում #յանուկովիչ #պուտին #քաղաքականություն #մաքսային֊միություն #եւրոպա #մոդերնիզմ
Ռուսաստանը արտահանում է նավթ, գազ և կոռուպցիա
Այն, որ այսօր մեր օդանավակայանում անձնագրերի ստուգման ժամանակ հերթեր չկան, բացառապես ԵՄ-ի հետ համագործակցության շնորհիվ է
այն, որ այսօր մենք բոլորս կարող ենք անձնագիր ստանալ մի քանի օրում, ոչ թե մի քանի ամսում՝ հերթեր կանգնելով, ևս բացառապես ԵՄ-ի հետ աշխատանքի արդյունքն է. «Ես հատուկ սա նշում եմ, որ մարդիկ հասկանան՝ այդ փոքր, միջին բարելավումները ում հետ էին կապված
http://mitk.am/անցնում-էի-դոմոդեդովո-օդանավակայ/
#ռուսաստան #մաքսային֊միություն #եւրասիական֊միություն #կոռուպցիա #բարելավումներ #եւրոպա #հայաստան #ազատություն #անկախություն
Москве и Еревану уже давно не о чем спорить, поскольку их давно уже почти ничего принципиального не связывает
http://www.novayagazeta.ru/comments/59264.html
#Հայաստան #Ռուսաստան #քաղաքականություն #հարաբերություն #Եւրոպա #Իրան #պատմություն #Армения #Россия