չգիտեմ, ո՞րտեղից ա #հաղթելուենք պիտակը։ պաշտօնակա՞ն ա, թէ՞ մարդիկ են յօրինել։
ասում են, մալայեանը ֆբ֊ում հարցում ա արել, թէ ո՞րն ա այդ յաղթանակը։ ու մարդիկ ինչ֊որ բաներ էին մեկնաբանում։
ես հա մտածում էի՝ ի՞նչ պիտակ ա՝ մի կողմից, հասկանում եմ, դուխ տուող ա, միւս կողմից՝ ո՞րն ա յաղթանակը։ ո՞նց են սահմանում։
ադրբեջանի համար, պարզ ա, ամէն նուաճումն էլ կարելի ա ներկայացնել որպէս յաղթանակ։
բայց ընդհնաուր առմամբ, յաղթանակը, ինձ թւում էր՝ բացառուած ա, զի հին ձեւերով յաղթանակը նշանակում ա թշնամու կապիտուլեացիա, իսկ մենք ոչ մի ձեւ պլաններում չունենք բաքուն վերցնելու եւ պարտադրելու սահմանադրութեան փոփոխութիւն, դեմիլիտարիզացիա, եւ չենք խոստանայ որ ադրբեջանի պաշտպանութիւնը այլեւս մեր վրայ ա, ինչպէս ամն֊ը արեց ճապոնիայի հետ։
դա ա իմ ընկալմամբ յաղթանակը։
իսկ դա որ չի լինի՝ դիմադրելու ենք, երեւի։ բայց հասկանում եմ որ դա դուխ չի տալիս։
#յաղթելու_ենք #դուխով #պիտակ #մշակոյթ #յաղթանակ #սահմանում #անկապ
#դուխով #յեղափոխութիւն
այս «բոլոր անոնց…» ուղերձն այնքան կտրուած ա մեր քաղաքական ու իմ անձնական իրողութիւններից։
ու մօտը՝ դուխովն ա, երկուսին էլ։
ի՞նչ տիեզերք, ի՞նչ միգամածութիւններ։ ինչ դեբիլ պէտք ա լինել։
#իրողութիւն #միգամածութիւններ #դուխով
ուրեմն,
մի Հայաստանցի զոյգ որոշել են աւտոստոպով գնալ Տփղիս եւ հետ։ Գնալը դեռ հեշտ էր, իսկ վերադառնալիս բախտը իրենց չէր ժպտում, եւ մի երեկոյ յայտնուեցին թուրքական գիւղերի շղթայի մէջ։
Ադրբեջանական համարներով անցնող մեքենաները նախընտրում էին չʼկանգնեցնել, վրացական համարներով՝ չկային, իսկ հայկական համարներով մեքենաները ադրբեջանական գիւղերից չէին կամենում աւտոստոպշիկ վերցնել։ ։Ճ
Այդպէս, սոված, ծարաւ, շատ ծարաւ եւ յուսահատ կանգնած էին, երբ անցաւ եւ չʼկանգնեց հերթական հայկական մեքենան։
— Գոնէ ջո՛ւր տայիք, թէ չէք տանում— չʼդիմացաւ տղան։ — Բա դուք հա՞յ է՞ք— բղաւեց նա։
Մեքենան կտրուկ կանգնեց։ Հետ եկաւ, մօտեցաւ նրանց։ Լիքն էր։ Մեքենայի միջից մի քեարթու բայց հարազատ դէմք դուրս եկաւ եւ ասաց․
— Ընկեր, ներող, տեղ չʼունենք…
Իրենք դեռ յոյսով նայում էին մեքենային
— Ու թարսի պէս ջուր էլ չʼունենք։— շարունակեց նա։— Ու պիտի գնանք։
Նրանք երկուսով շարունակում էին լուռ ու տխուր նայել մեքենայի մարդկանց։
Ու այդ պահին մեքենայի միջինը փորձեց ոգեւորել․
— Բայց դուխո՛վ։
Ու մեքենան գնաց։
ու տենց
