սեպտեմբեր 2016,
նկարել եմ, որ փնտրեմ համացանցում ինչ են ասում։
այսօր նոր լափթոփի վրայ համակարգ էի տեղակայում։ ֆանթու։
ռութը ինչպէս միշտ, սարքեցի XFS, քոմփայլ արեցի միջուկ ու grub2։
սակայն, անակնկալ, grub֊ը չէր կարողանում բեռնել միջուկը։ հմ։
ես երկրորդ գրաբի շելլի հետ բնաւ ծանօթ չեմ։ մի քանի հրաման գրեցի՝ help — չկայ, ls — աշխատեց։ ասաց՝
(hd0) (hd0,msdos1) (hd0,msdos2)
վաու։ փորձեցի
ls (hd0,msdos1)
ասաց որ XFS է տեսնում։
հիանալի։ բա ինչի՞ չի բեռնում միջուկը։
սկսեցի կարդալ ինչպէս են grub2֊ի հետ աշխատում՝
set root=(hd0,msdos)
set prefix=(hd0,msdos1)/boot/grub
insmod normal
լիքը սխալ էկրանին։
նորմալ անունով մոդուլը գտնուած չէ։
այս հաղորդագցութիւնը, որ չի կարողանում կարդալ XFS, ստիպեց մտածել, կարո՞ղ է այս բեռնիչի վարկածը չի կարողանում նոր XFS կարդալ։ համացանցում գտնում էի որ լուծւում էր, երբ մարդիկ առանձին ext /boot բաժին էին ստեղծում։
ես բնաւ չէի ուզում, քանի որ արդէն ամէն տեղեկատւութիւնը լցրել էի դիսկի վրայ, ու չեմ էլ սիրում առանձին /boot բաժին ունենալ։
ապա քաշեցի grub֊ի այսօրուայ ելատեքստը իրենց git շտեմարանից։ այնպէս ստացուեց, որ ստիպուած եղայ ուրիշ կարգչից քաշել, տառ սարքել, ու նոր լցնել նոր կարգչի վրայ։
հիմա ժամանակն է խորամանկութիւն կիրառել, որ հեշտ լինի։
կամ պէտք է գնայի /portrage/sys-boot/grub եւ պատճենէի grub֊ի տեղակայման նիշքը, սարքելով git-999 եբիլդ նիշք, եւ խմբագրելով, կամ, որը շատ աւելի հեշտ է, ու պէտք չէ ոչ մի բան փոխել git ծառում՝ արեցի emerge grub, եւ սեղմեցի ctrl+s, այն պահին, երբ արդէն բացել է ելատեքստը /var/tmp/portage պանակում, բայց դեռ չի անցել կոմպիլյացիային։
ապա վրայից լցրի իմ նոր քաշած գիտ սնեփշոթը։ յետոյ chown -R portage:portage /var/tmp/portage/*
հիմա ctrl+q
կարծես գնաց։ բայց գնաց՝ կոնֆիգուրի անվերջ թուացող լուփի մէջ մտաւ։ ինչո՞ւ։ կանգնացրի, տեսնեմ, երբեմն զգուշացում է երեւում, որ սորսը ապագայի թայմսթեմփ ունի։
հմ։ ուրիշ պատուհանում՝ emerge openntpd; ntpd -s;
մի հատ էլ կոմպիլյացիան անցաւ, եւ տեղակայեց ինձ հնարաւորինս թարմ բեռնիչի վարկած։
grub-install /dev/sda
boot-update
ահա։ վերմեկնարկելուց յետոյ ամէն ինչ աշխատեց։ պատճառը ճիշտ էի կռահել։
(:
ու տենց
նայում եմ, ֆլիքրում պարզւում է մաեմո խումբ կար, արդէն մեռած, ու ինչ հաւէս հաքերական համայնք էր հաւաքուել մաեմո֊ի շուրջը՝ ֆոտոներ մաեմո֊ից կառաւարուող ուղղաթիռներով, գիտական հաշուիչներով, զանազան ծրագրերով, բութ լոադերներով, սրամիտ հետդիրներով։
ո՞ւր են այդ մարդիկ։ ֆլիքրով երեւում է՝ մէկը լումիա է առել, դրանով է նկարներ անում։ մէկը՝ հտց։ բայց այլեւս այդ հաքերական տրամադրութիւնը չկայ։ իչնի՞ի։
գուցէ այդ «լաւ» ու «վատ» կոմպանիաները իրօք գոյութիւն ունեն։ միջավայրը կապ ունի, չէ՞։ ակնյայտ է, որ ՄԻԹ֊ում այլ միջավայր է քան մեր կոռումպացուած եւ ամբողջովին փտած պոլիտեխնիկում։
մաեմո֊ն հոսք էր ստեղծել, կրեատիւ դասի մի հոսք, ուր այդ մարդիկ ընկել էին։
իսկ հիմա այդ հսոքը չկայ, ու իրենք այդ հոսքից դուրս մի ձեւ ապրում են, ինչպէս բոլորը։
ու գուցէ իմ, ասենք gta04֊ի մեյլ լիստեր կարդալը այդ հոսքի կարոտն է, ես այդ պատճառով եմ տխրում որ մաեմոն մահացաւ։ ու ես լրիւ զգում եմ, որ ոչ սեյլֆիշը, ոչ անդրոիդը այդ իմ ասածը չապահովեցին, չստեղծեցին։
ու ի դէպ, գուգլ թրենդերին նայելով, ակնյայտ է, ինչու յոլլա֊ենք փողի կարիք ունեն։ իրենք երբեք այդ հանրայնութիւնը չեն վայելել։ չգիտեմ ինչու։ կարծես վատ մարկետինգ չէին անում։
այս կանաչ Յոլլա֊ն Ֆինլանդիայի հետ կապ չունի՝ Կալիֆորնիայի կուրորտներից է։ ։Պ դեղինի աճն է պէտք համեմատել նոկիայի հետ։
երեւի աւելի լաւ պատկեր ցոյց է տալու մաեմո եւ սեյլֆիշ համեմատելը։
հետաքրքիր է նաեւ, որ ն900֊ով լաւ հետաքրքրուած էին Իրանում։ երեւի մենք թերագնահատում ենք իրենց տեխնիկական պոտենցիալը, ու «տեխնար» մարդկանց քանակը։
ու տենց
ջենթուն ոնց որ քուանթային աշխարհ լինի․ ամէնը, ինչ կարող է կատարուել կատարւում է։
#ջենթու #լինուքս #գնու
ուրեմն, մի ադմին պատմել է, որ մի տեղ ուր աշխատում էր, նախորդ ադմինը իւզերներին սովորեցրել է մեյլ մութով(mutt) ստուգել։ դէ այս մէկն էլ շատ աւելի «լիբերալ» էր, իրենց թանդրբըրդ տեղադրեց, որ «խեղճերը» «չտանջուեն»։ եւ պարզուեց, որ մարդիկ այնքան սովոր են այդ «մութ»֊ին, որ չեն շտապում անցնել նոր, այլ փոստային ծրագրի։ ու մարդիկ կային, որ մի տարի անց դեռ մութ էին օգտագործում։
արդե՞օք մութը աւելի հարմար է։
թէ՞ դա պարզապէս սովորութեան հարց է։
ուրեմն, ասենք մի տարի առաջ, մի աղջկայ դեբիան եմ տեղադրել։ ինչո՞ւ։ մթոմ լաւութիւն էի արել՝ չի փչանայ, ասել եմ, վիրուսներ չես ունենայ, հանգիստ կապրես։
վերջերս կապուել է։ ասում է՝ վայֆայը չի աշխատում։ նախ, կարեւորն այն է, որ ինձ է կապուել։ ինչո՞ւ ինձ։ եթէ վինդովս լինէր, նա շատ տարբերակներ կունենար ու գուցէ նախընտրեր ինձ չդիմել։ բայց լինուքս «սափորթ» անողները, այո, այնուամենայնիւ, դեռ անհամեմատ աւելի քիչ են։
ինչեւէ, մենք հանդիպում ենք սրճարանում, եւ իր նոութը վայֆային կպնում է։ «ուրեմն աշխատում է» — ուրախանում եմ ես։ «չգիտեմ ինչ է, քեզնից է վախեցել» — պատասխանում է նա։ յետոյ գնում է տուն։ եւ իր նոութը իր տան վայֆային չի կպնում։ այդ ժամանակ նա համարձակւում է զանգել պրովայդերին, ով տեղադրել է եւ կարգաւորել վայֆայը եւ բողոքել։ իսկ պրովայդերը լուծում է խնդիրը՝ իր մեղքն էր։
ո՞րն է երկրորդ կարեւոր մասը այս պատմութեան։ այն, որ այդ աղջիկը, ով բնաւ էլ կոնֆորմիստ աղջիկ չէ ընդհանուր առմամբ, ու նախանձելի համարձակութիւն ունի շատ այլ իրավիճակներում, փաստացի ենթադրել էր, որ «մարգինալ լինուքսն է» պատճառը կապ չունենալու, ոչ թէ «մեյնսթրիմ» պրովայդերը։ նա չի ենթադրել, որ այն, ինչ մարգինալ է, այն ինչ տարածուած չէ, այն ինչ կոնֆորմիստական չէ՝ կարող է անխափան աշխատել։ ինքը՝ մարգինալ, ոչ կոնֆորմիստ լինելով։
ես կարծում եմ, որ դա շատ պարզ է։ ու որ մենք շատ քիչ հաւանականութեամբ կարող ենք ունենալ իրական նոն կոնֆորմիստ եւ իրական մարգինալ։ նրանց՝ ով փոխում է աշխարհը։ մերոնք՝ փոփոխութիւն անել ունակ չեն։ եւ դա, ես կարծում եմ, կապ ունի նաեւ մեր քանակի եւ բազմազանութեան հետ։
ինչպէ՞ս են մարգինալները փոխում աշխարհը։ փոխում են՝ ունենալով մեծ շուկայ։ փոխում են՝ քանի որ իրենց համայնքներն այնքան մեծ են, որ իրենց քիչ քանակի համախոհները այնուամենայնիւ այնքան շատ են, որ տարբերւողները կարողանում են չմնալ տեղում, զարգանալ, եւ համայնքները փոփոխութեան են տանում։
այսպէս, Սթոլմանը կարող էր իր գրած ազատ ծա֊ի աջակցութիւն մատուցելով ապրել՝ ժամը 200 դոլար վաստակելով։ քանի որ միացեալ նահանգների շուկան այնքան մեծ է, որ գտնւում էին մարդիկ, ով կօգտագործեր իր ծրագրերը, եւ դրանց մէջ գտնւում էին նաեւ նրանք, ով կը վճարէին աջակցութեան համար։
այսպէս, Լինուսը, չնայած իհարկէ բնաւ հարուստ չէ, ինչպէս Գեյթսը կամ Ջոբսը, Լինուսը կարողացել է իրեն թոյլ տալ միլիոն դոլարով տուն ձեռք բերել։ Եւ երկու հարիւր հոգանոց ռեդհեթը կարողացել է լինել շահութաբեր եւ տարածուել։ իհարկէ, նահանգների ճնշող մեծամասնութիւնը դեռ օգտագործում է մայքրոսոֆթի կամ էփլի արտադրանքը սեղաններին, սակայն իրավիճակը կամաց, բայց կայուն փոխւում է։ ու արդեն զարմանալի չէ, որ տեսականօրէն ազատ անդրոիդը, լինուքս միջուկով, դէ ֆակտո ստանդարտ է։
այնտեղ, ուր շատ մարդ կայ, գտնւում է շատ մարդ, ով կարող է, օրինակ, լաւ դիտորդ լինել ընտրութիւնների ժամանակ, կամ աջակցում է ոչ այնքան շահութաբեր մտքին՝ ասենք օգնել անօթեւան կենդանիներին։ այնտեղ փոքր համայնքները դառնում են ազդեցիկ, եւ փոխում են հասարակութիւնը, իսկ յետոյ փոխում են օրէնքները։
հայաստանի շուկան այնքան փոքր է, որ կարելի է ասել՝ այն չկայ։ նաեւ ակնյայտ է, որ շուեյցարական (իսկ շուեյցարիան նեյտրալ է եւ նոյնիսկ եւրամիութեան անդամ չէ) տեքնոլոգիաները չէին կարող մրցել ամերիկեան տեքնոլոգիաների հետ, անկախ նրանից, թէ ինչքանով լաւն էին։ օբերոնը, մոդուլան այդպէս էլ մնացին համալսարանների նեղ պատերի մէջ, ուր եւ շնչահեղձ են լինում։ պասկալը ժամանակաւոր տարածում ունեցաւ՝ երբ բորլանդ ընկերութիւնը գրանցուեց ամն֊ում, եւ ամն֊ում տարածուելու պատճառով այն յետոյ հասաւ մեզ։
եթէ օբերոնը լինէր գերմանական՝ տարածուեր գերմանիայում, դրան աւելի լուրջ էին վերաբերուելու։
կամ այլ օրինակ՝ ո՞վ էր լինելու Գոդարը, եթէ նա ապրեր եւ ստեղծագործեր (եթէ իրեն թոյլ տային) Հայաստանում։ Ո՞վ էր իրեն ճանաչելու։ Հայերը չէին ճանաչի ճիշտ այնպէս, ինչպէս ծանօթ չեն Փելեշեանին։ Աշխարհը չէր ճանաչի այնպէս, ինչպէս ծանօթ չէ Փելեշեանին։ Ի՞նչ կը լինէր, եթէ Փելեշեանը ստեղծագոծած լինէր Ֆրանսիայում։ Կասէին՝ որ նա փոխել է աշխարհը։ Որ կայ կինո մինչեւ Փելեշեան, եւ Փելեշեանից յետոյ։
այնտեղ է, իրենց մօտ է երբ փայթնը յաղթում ջաւան։ այո, աւելի հիփսթերական քան գիտական փայթնը յաղթում է կորպորատիւ ջաւան։ քանի որ այնքան լիբերալ հասարակութեան մէջ միայն կարող են լինել այնքան հզօր մարգինալներ։ այսպէս է որ փոքրամասնութեան իրաւունքները պաշտպանուած են լինում այնտեղ, ուր ժողովրդավարութիւն է։
Հայաստանում շատ բարդ է զարգանալ։ այսինքն՝ կարելի է լինել կենսակայուն «բակի բուդկա», որը թոյլ է տալիս տիրոջը սպասարկել հին «բմվ» եւ վճարել դստեր տնտեսագիտականի համար, բայց ոչ աւել։ նա ալեքսանեան երբեք չի դառնալու, ինչքան գրագէտ մարկետինգ չանի, ինչքան լաւ չկազմակերպի իր խանութի աշխատանքը՝ ապրանքների դասաւորութիւնը, գները, դիզայնը։
այսինքն՝ չի ստացուի լինելով տարբեր գրաւել շուկան։ չի ստացուի լինել տեղական գուգլ, կամ էփլ, որը դուրս է եկել աւտոտնակից։
նոյնը՝ ինդիւիդների մակարդակում է։
յիշո՞ւմ էք, երբ հայրը, իր երեխային ասում է՝ «տեսնո՞ւմ ես պեծյան փորում է։ այ դու էլ դասերից փախնես՝ փորելու ես»։ այո, ճիշտ է ասում, ընդհանուր առմամբ, հայաստանի համար։ բայց ճիշտ չէ ասում նահանգների համար, ուր գեյթսը թողնում է ուսումը, եւ հիմնում է մայքրոսոֆթ։ ուր ջոբսը թողնում է ուսումը եւ ստեղծում է էփլ։ ուր էյնշթեյնը գալիս է, անում իր դոկտորականը, նրանից յետոյ, երբ մերժւում է շուեյցարիայում։
կամ՝ ինչո՞ւ է այս աղջիկը հագնում կրունկներ, չնայած չի սիրում դրանք։ քանի որ, ասում է, չեն հաւանում ինձ։ բայց չէ՞ որ — հակաճառում էի ես — երբ դու վերջապէս հանդիպես նրան, ով հաւանելու էր հենց քեզ, նա դա չի անի, քանի որ դու չես լինի ինչպիսին կաս։ այո — համաձայնում էր նա։
սակայն ես հիմա հասկանում եմ, որ նա աւելի ճիշտ է։ նա, ով այդ աղջկան կհաւանէր այնպիսին, ինչպիսին նա կայ, կամ արդեն զբաղուած է, կամ գնացել է արտասահման՝ այնտեղ, ուր շատ են նրանք, ով իրեն դուր են գալիս։ ու նրանք, ով իրեն կընդունեն։ իսկ այն աղջիկը, որ սիրում է կարճ մազեր, ու «տղայական» տեսք, նա ոչ միայն քիչ հաւանական է, որ կհանդիպի իրեն այդպէս հաւանողին, այլեւ նա ինքը, ամենայն հաւանականութեամբ կհաւանի աւելի «աւանդական» տղայի, քան նա աղջիկ է։
եւ բնաւ պատահական չէ, որ մեզ մօտ ընդդիմադիր երեխաները՝ ընդդիմադիր ընտանիքներից են։ իսկ ոչ ընդդիմադիր երեխաները՝ ոչ ընդդիմադիր ընտանիքներից։ բնաւ պատահական չէ, որ դատախազի որդին է դառնում դատախազ, ոչ թէ ընդդիմադիր։
մեզ մօտ չափազանց քիչ են, փաստացի չեն լինում շրջակայ միջավայրին դէմ գնացող մարդիկ՝ հասարակութեանը, կամ ընտանիքին, եղբայրութեանը։ մեզ մօտ չեն լինում, քանի որ մենք քիչ ենք, ու դէմ գնալով, իրենք ընդամէնը գնալու են ինքնամեկուսացման։ իսկ մեկուսացող մարդիկ վաղ թէ ուշ լրացնելու են «նեուդաչնիկների» շարքերը։ սա ամն չէ, ուր նեուդաչնիկները գտնում են իրենց պէս ընկերներ, հզօրանում են, եւ տակն ու վրայ են անում համակարգը։ կամ գոնէ կարողանում են զարգանալ լինելով այնպիսին ինչպիսին կան, առանց կոտրուելու։
ու գուցէ զարմանալի չէ բնաւ, որ հայերի էպոսի հերոսը՝ Մհերը, ի վերջոյ գնում է ինքնամեկուսացման։ նա յաղթող չէ։
մարգինալները չեն կարող փոխել հայաստանը, քանի որ չեն հաւաքում կրիտիկական զանգուած։ (այնպէս, ինչպէս գազոնը ունի մինիմալ չափ ապրելու համար, եւ երկիրը ունի այնպիսի սահմաններ, որ պաշտպանելը իրատեսական լինի։) եւ ինչքան քիչ մարդ կայ այստեղ, այնքան քիչ է այն հաւաքելու հաւանականութիւնը։ (զակոն օբրատնիխ կուադրատով)։
այդ պատճառով էլ ունենք երեք հոգի հայերէն գրող դիասպորայում։ որոնց թիւը չի աճի։ այդպէս էլ կը փտեն, մինչեւ չյոգնեն իրարից։
ու պատահական չէ, որ մեզ մօտ նոնկոնֆորմիզմ գոյութիւն չունի։ իհարկէ կան, մեն֊մենակ այստեղ եւ այնտեղ, իրենց փոքր, նեղ համայնքիկներում՝ ախպերութիւններում փտող մարդիկ։ փտող՝ քանի որ օդի շարժ չկայ։ սակայն իրենք չեն փոխի ոչ մի բան։ ոչ իրենց արուեստն է տարածուելու, ընդունուելու լայն զանգուածներում, ոչ իրենց տեքնոլոգիաները, ոչ իրենց գաղափարները։ (ո՞ւր է ժամանակակից արուեստը հայաստանում։ մնացել է նփակի պատերի արանքում։ եւ դեռ կոմունիստների ժամանակ ստեղծուած թանգարանում։ չի տարածուել։ որտե՞ղ է ժամանակակից արուեստը նիւ֊յորքում։ պէ՞տք է պատասխանել։) աւելի ճիշտ՝ դրանք կընդունուեն այն ժամանակ, երբ կը գան դրսից։ եւ զարմանալի չէ, որ այդ մարգինալներին կհամարեն դրսամոլ, արեւմտամոլ։ ասենք որտեղի՞ց պէտք է գայ թարմութիւնը՝ այնտեղից, ուր յաղթել են մարգինալները։ որտե՞ղ են իրենք յաղթում՝ արեւմուտքում։
որտե՞ղ չեն յաղթում մարգինալները՝ չինաստանում։ ի՞նչ է անում չինաստանը՝ կրկնօրինակում է արեւմուտքը, իրականացնում է արեւմտեան նախագծերը։ ինչո՞ւ սոնի ուոլքմենը չդարձաւ այֆոն։ որովհետեւ կարգին ընկերութիւն էր սոնին, ոչ թէ արտակարգ եւ ըմբոստ՝ էփլի պէս։
տասնեօթ եւ տասնութ տարեկան դեռահասներն աւելի են տարբերւում իրարից, քան երեսուներեք եւ երեսունչորս տարեկան մարդիկ։ նոյնիսկ հարիւր հազար բնակչութիւն կորցնել կամ ձեռք բերելը աւելի մեծ ազդեցութիւն է ունենում հայաստանի վրայ, քան միացեալ նահանգների՝ մէկ միլիոնը։ «միլիոնոմ բոլշե, միլիոնոմ մենշե» — ասում էր Շարլ Բոննէն՝ «ինչպէս գողանալ միլիոն» ֆիլմում։ մեզ համար ամէն մի գնացող մարդն է կարեւոր։ ամէն մէկը նշանակութիւն ունի։
Այդ պատճառով են այնքան նկատելի այն քչերը, որ ինչ֊որ բան փորձում են փոխել։ Ու այնքան ատելութեան արժանանում։ Փոփոխութիւն անողներն, տարբերուողները այնքան շատ պիտի լինէին, որ այս մարդիկ չէին էլ երեւալու իրենց մէջ, լինելով ալիքների մաս, ոչ թէ առանձին իմպուլսներ։
այո, շատ անյոյս եմ գրել, թւում է։ բայց դա իրականութիւնն է, ֆիզիկայի օրէնքների պէս։ ես չեմ կարծում որ պէտք է հաւատալ փոխելու համար։ ես կարծում եմ, որ պէտք է իրատես լինել փոխելու համար։
եւ իրատես լինելով ես գիտեմ, որ ամէն գնացողը ազդում է, եւ ամէն մնացողն ազդում է։ մնացողին բարդ է ամենուր․ եւ ուսման ժամանակ, եւ աշխատանքի վայրում, եւ նախաձեռնելուց՝ նա վաստակելու է թուք ու մուր, կամ արհամարհանք, կամ ատելութիւն, կամ պրեզրենիե։ նա գնահատուած չի լինելու, նա իրեն շատ վատ է զգալու։
ու միայն եթէ բոլորը չէ, եթէ շատերը մնան, ինչպէս շատերը գնացին ապրելու էրեծ իսրայէլ, շատ տարբեր շատերը՝ եւ նիհար գունատ աշկենազիներն եւ սեւ էֆիոպցիներն, եւ շատերը որոշեցին սովորել մեռած լեզու, եւ շատերը լինեն դուխով՝ նախաձեռնող, անող, կպնող իրենց գործին՝ առանց խանգարող «հաւատքի», բայց եւ անկախ «հասարակական» փոփոխական կարծիքից, պարզապէս, որովհետեւ իրենք անձամբ այդպէս են կարծում, այն ժամանակ է փոխուելու հասարակութիւնը, ընտրութիւնները, բնականոն ձեւով է գալու հանդուրժողականութիւնը՝ քանի որ ահա տեսէք, բոլորը տարբեր են, ամէն ձեւի մարդ կայ, եւ պարզւում է, իրենք չեն քանդում պետութիւնը, այլ ստեղծում են ազգ։
ուրեմն, ասենք մի տարի առաջ, մի աղջկայ դեբիան եմ տեղադրել։ ինչո՞ւ։ մթոմ լաւութիւն էի արել՝ չի փչանայ, ասել եմ, վիրուսներ չես ունենայ, հանգիստ կապրես։
վերջերս կապուել է։ ասում է՝ վայֆայը չի աշխատում։ նախ, կարեւորն այն է, որ ինձ է կապուել։ ինչո՞ւ ինձ։ եթէ վինդովս լինէր, նա շատ տարբերակներ կունենար ու գուցէ նախընտրեր ինձ չդիմել։ բայց լինուքս «սափորթ» անողները, այո, այնուամենայնիւ, դեռ անհամեմատ աւելի քիչ են։
ինչեւէ, մենք հանդիպում ենք սրճարանում, եւ իր նոութը վայֆային կպնում է։ «ուրեմն աշխատում է» — ուրախանում եմ ես։ «չգիտեմ ինչ է, քեզնից է վախեցել» — պատասխանում է նա։ յետոյ գնում է տուն։ եւ իր նոութը իր տան վայֆային չի կպնում։ այդ ժամանակ նա համարձակւում է զանգել պրովայդերին, ով տեղադրել է եւ կարգաւորել վայֆայը եւ բողոքել։ իսկ պրովայդերը լուծում է խնդիրը՝ իր մեղքն էր։
ո՞րն է երկրորդ կարեւոր մասը այս պատմութեան։ այն, որ այդ աղջիկը, ով բնաւ էլ կոնֆորմիստ աղջիկ չէ ընդհանուր առմամբ, ու նախանձելի համարձակութիւն ունի շատ այլ իրավիճակներում, փաստացի ենթադրել էր, որ «մարգինալ լինուքսն է» պատճառը կապ չունենալու, ոչ թէ «մեյնսթրիմ» պրովայդերը։ նա չի ենթադրել, որ այն, ինչ մարգինալ է, այն ինչ տարածուած չէ, այն ինչ կոնֆորմիստական չէ՝ կարող է անխափան աշխատել։ ինքը՝ մարգինալ, ոչ կոնֆորմիստ լինելով։
ես կարծում եմ, որ դա շատ պարզ է։ ու որ մենք շատ քիչ հաւանականութեամբ կարող ենք ունենալ իրական նոն կոնֆորմիստ եւ իրական մարգինալ։ նրանց՝ ով փոխում է աշխարհը։ մերոնք՝ փոփոխութիւն անել ունակ չեն։ եւ դա, ես կարծում եմ, կապ ունի նաեւ մեր քանակի եւ բազմազանութեան հետ։
ինչպէ՞ս են մարգինալները փոխում աշխարհը։ փոխում են՝ ունենալով մեծ շուկայ։ փոխում են՝ քանի որ իրենց համայնքներն այնքան մեծ են, որ իրենց քիչ քանակի համախոհները այնուամենայնիւ այնքան շատ են, որ տարբերւողները կարողանում են չմնալ տեղում, զարգանալ, եւ համայնքները փոփոխութեան են տանում։
այսպէս, Սթոլմանը կարող էր իր գրած ազատ ծա֊ի աջակցութիւն մատուցելով ապրել՝ ժամը 200 դոլար վաստակելով։ քանի որ միացեալ նահանգների շուկան այնքան մեծ է, որ գտնւում էին մարդիկ, ով կօգտագործեր իր ծրագրերը, եւ դրանց մէջ գտնւում էին նաեւ նրանք, ով կը վճարէին աջակցութեան համար։
այսպէս, Լինուսը, չնայած իհարկէ բնաւ հարուստ չէ, ինչպէս Գեյթսը կամ Ջոբսը, Լինուսը կարողացել է իրեն թոյլ տալ միլիոն դոլարով տուն ձեռք բերել։ Եւ երկու հարիւր հոգանոց ռեդհեթը կարողացել է լինել շահութաբեր եւ տարածուել։ իհարկէ, նահանգների ճնշող մեծամասնութիւնը դեռ օգտագործում է մայքրոսոֆթի կամ էփլի արտադրանքը սեղաններին, սակայն իրավիճակը կամաց, բայց կայուն փոխւում է։ ու արդեն զարմանալի չէ, որ տեսականօրէն ազատ անդրոիդը, լինուքս միջուկով, դէ ֆակտո ստանդարտ է։
այնտեղ, ուր շատ մարդ կայ, գտնւում է շատ մարդ, ով կարող է, օրինակ, լաւ դիտորդ լինել ընտրութիւնների ժամանակ, կամ աջակցում է ոչ այնքան շահութաբեր մտքին՝ ասենք օգնել անօթեւան կենդանիներին։ այնտեղ փոքր համայնքները դառնում են ազդեցիկ, եւ փոխում են հասարակութիւնը, իսկ յետոյ փոխում են օրէնքները։
հայաստանի շուկան այնքան փոքր է, որ կարելի է ասել՝ այն չկայ։ նաեւ ակնյայտ է, որ շուեյցարական (իսկ շուեյցարիան նեյտրալ է եւ նոյնիսկ եւրամիութեան անդամ չէ) տեքնոլոգիաները չէին կարող մրցել ամերիկեան տեքնոլոգիաների հետ, անկախ նրանից, թէ ինչքանով լաւն էին։ օբերոնը, մոդուլան այդպէս էլ մնացին համալսարանների նեղ պատերի մէջ, ուր եւ շնչահեղձ են լինում։ պասկալը ժամանակաւոր տարածում ունեցաւ՝ երբ բորլանդ ընկերութիւնը գրանցուեց ամն֊ում, եւ ամն֊ում տարածուելու պատճառով այն յետոյ հասաւ մեզ։
եթէ օբերոնը լինէր գերմանական՝ տարածուեր գերմանիայում, դրան աւելի լուրջ էին վերաբերուելու։
կամ այլ օրինակ՝ ո՞վ էր լինելու Գոդարը, եթէ նա ապրեր եւ ստեղծագործեր (եթէ իրեն թոյլ տային) Հայաստանում։ Ո՞վ էր իրեն ճանաչելու։ Հայերը չէին ճանաչի ճիշտ այնպէս, ինչպէս ծանօթ չեն Փելեշեանին։ Աշխարհը չէր ճանաչի այնպէս, ինչպէս ծանօթ չէ Փելեշեանին։ Ի՞նչ կը լինէր, եթէ Փելեշեանը ստեղծագոծած լինէր Ֆրանսիայում։ Կասէին՝ որ նա փոխել է աշխարհը։ Որ կայ կինո մինչեւ Փելեշեան, եւ Փելեշեանից յետոյ։
այնտեղ է, իրենց մօտ է երբ փայթնը յաղթում ջաւան։ այո, աւելի հիփսթերական քան գիտական փայթնը յաղթում է կորպորատիւ ջաւան։ քանի որ այնքան լիբերալ հասարակութեան մէջ միայն կարող են լինել այնքան հզօր մարգինալներ։ այսպէս է որ փոքրամասնութեան իրաւունքները պաշտպանուած են լինում այնտեղ, ուր ժողովրդավարութիւն է։
Հայաստանում շատ բարդ է զարգանալ։ այսինքն՝ կարելի է լինել կենսակայուն «բակի բուդկա», որը թոյլ է տալիս տիրոջը սպասարկել հին «բմվ» եւ վճարել դստեր տնտեսագիտականի համար, բայց ոչ աւել։ նա ալեքսանեան երբեք չի դառնալու, ինչքան գրագէտ մարկետինգ չանի, ինչքան լաւ չկազմակերպի իր խանութի աշխատանքը՝ ապրանքների դասաւորութիւնը, գները, դիզայնը։
այսինքն՝ չի ստացուի լինելով տարբեր գրաւել շուկան։ չի ստացուի լինել տեղական գուգլ, կամ էփլ, որը դուրս է եկել աւտոտնակից։
նոյնը՝ ինդիւիդների մակարդակում է։
յիշո՞ւմ էք, երբ հայրը, իր երեխային ասում է՝ «տեսնո՞ւմ ես պեծյան փորում է։ այ դու էլ դասերից փախնես՝ փորելու ես»։ այո, ճիշտ է ասում, ընդհանուր առմամբ, հայաստանի համար։ բայց ճիշտ չէ ասում նահանգների համար, ուր գեյթսը թողնում է ուսումը, եւ հիմնում է մայքրոսոֆթ։ ուր ջոբսը թողնում է ուսումը եւ ստեղծում է էփլ։ ուր էյնշթեյնը գալիս է, անում իր դոկտորականը, նրանից յետոյ, երբ մերժւում է շուեյցարիայում։
կամ՝ ինչո՞ւ է այս աղջիկը հագնում կրունկներ, չնայած չի սիրում դրանք։ քանի որ, ասում է, չեն հաւանում ինձ։ բայց չէ՞ որ — հակաճառում էի ես — երբ դու վերջապէս հանդիպես նրան, ով հաւանելու էր հենց քեզ, նա դա չի անի, քանի որ դու չես լինի ինչպիսին կաս։ այո — համաձայնում էր նա։
սակայն ես հիմա հասկանում եմ, որ նա աւելի ճիշտ է։ նա, ով այդ աղջկան կհաւանէր այնպիսին, ինչպիսին նա կայ, կամ արդեն զբաղուած է, կամ գնացել է արտասահման՝ այնտեղ, ուր շատ են նրանք, ով իրեն դուր են գալիս։ ու նրանք, ով իրեն կընդունեն։ իսկ այն աղջիկը, որ սիրում է կարճ մազեր, ու «տղայական» տեսք, նա ոչ միայն քիչ հաւանական է, որ կհանդիպի իրեն այդպէս հաւանողին, այլեւ նա ինքը, ամենայն հաւանականութեամբ կհաւանի աւելի «աւանդական» տղայի, քան նա աղջիկ է։
եւ բնաւ պատահական չէ, որ մեզ մօտ ընդդիմադիր երեխաները՝ ընդդիմադիր ընտանիքներից են։ իսկ ոչ ընդդիմադիր երեխաները՝ ոչ ընդդիմադիր ընտանիքներից։ բնաւ պատահական չէ, որ դատախազի որդին է դառնում դատախազ, ոչ թէ ընդդիմադիր։
մեզ մօտ չափազանց քիչ են, փաստացի չեն լինում շրջակայ միջավայրին դէմ գնացող մարդիկ՝ հասարակութեանը, կամ ընտանիքին, եղբայրութեանը։ մեզ մօտ չեն լինում, քանի որ մենք քիչ ենք, ու դէմ գնալով, իրենք ընդամէնը գնալու են ինքնամեկուսացման։ իսկ մեկուսացող մարդիկ վաղ թէ ուշ լրացնելու են «նեուդաչնիկների» շարքերը։ սա ամն չէ, ուր նեուդաչնիկները գտնում են իրենց պէս ընկերներ, հզօրանում են, եւ տակն ու վրայ են անում համակարգը։ կամ գոնէ կարողանում են զարգանալ լինելով այնպիսին ինչպիսին կան, առանց կոտրուելու։
ու գուցէ զարմանալի չէ բնաւ, որ հայերի էպոսի հերոսը՝ Մհերը, ի վերջոյ գնում է ինքնամեկուսացման։ նա յաղթող չէ։
մարգինալները չեն կարող փոխել հայաստանը, քանի որ չեն հաւաքում կրիտիկական զանգուած։ (այնպէս, ինչպէս գազոնը ունի մինիմալ չափ ապրելու համար, եւ երկիրը ունի այնպիսի սահմաններ, որ պաշտպանելը իրատեսական լինի։) եւ ինչքան քիչ մարդ կայ այստեղ, այնքան քիչ է այն հաւաքելու հաւանականութիւնը։ (զակոն օբրատնիխ կուադրատով)։
այդ պատճառով էլ ունենք երեք հոգի հայերէն գրող դիասպորայում։ որոնց թիւը չի աճի։ այդպէս էլ կը փտեն, մինչեւ չյոգնեն իրարից։
ու պատահական չէ, որ մեզ մօտ նոնկոնֆորմիզմ գոյութիւն չունի։ իհարկէ կան, մեն֊մենակ այստեղ եւ այնտեղ, իրենց փոքր, նեղ համայնքիկներում՝ ախպերութիւններում փտող մարդիկ։ փտող՝ քանի որ օդի շարժ չկայ։ սակայն իրենք չեն փոխի ոչ մի բան։ ոչ իրենց արուեստն է տարածուելու, ընդունուելու լայն զանգուածներում, ոչ իրենց տեքնոլոգիաները, ոչ իրենց գաղափարները։ (ո՞ւր է ժամանակակից արուեստը հայաստանում։ մնացել է նփակի պատերի արանքում։ եւ դեռ կոմունիստների ժամանակ ստեղծուած թանգարանում։ չի տարածուել։ որտե՞ղ է ժամանակակից արուեստը նիւ֊յորքում։ պէ՞տք է պատասխանել։) աւելի ճիշտ՝ դրանք կընդունուեն այն ժամանակ, երբ կը գան դրսից։ եւ զարմանալի չէ, որ այդ մարգինալներին կհամարեն դրսամոլ, արեւմտամոլ։ ասենք որտեղի՞ց պէտք է գայ թարմութիւնը՝ այնտեղից, ուր յաղթել են մարգինալները։ որտե՞ղ են իրենք յաղթում՝ արեւմուտքում։
որտե՞ղ չեն յաղթում մարգինալները՝ չինաստանում։ ի՞նչ է անում չինաստանը՝ կրկնօրինակում է արեւմուտքը, իրականացնում է արեւմտեան նախագծերը։ ինչո՞ւ սոնի ուոլքմենը չդարձաւ այֆոն։ որովհետեւ կարգին ընկերութիւն էր սոնին, ոչ թէ արտակարգ եւ ըմբոստ՝ էփլի պէս։
տասնեօթ եւ տասնութ տարեկան դեռահասներն աւելի են տարբերւում իրարից, քան երեսուներեք եւ երեսունչորս տարեկան մարդիկ։ նոյնիսկ հարիւր հազար բնակչութիւն կորցնել կամ ձեռք բերելը աւելի մեծ ազդեցութիւն է ունենում հայաստանի վրայ, քան միացեալ նահանգների՝ մէկ միլիոնը։ «միլիոնոմ բոլշե, միլիոնոմ մենշե» — ասում էր Շարլ Բոննէն՝ «ինչպէս գողանալ միլիոն» ֆիլմում։ մեզ համար ամէն մի գնացող մարդն է կարեւոր։ ամէն մէկը նշանակութիւն ունի։
Այդ պատճառով են այնքան նկատելի այն քչերը, որ ինչ֊որ բան փորձում են փոխել։ Ու այնքան ատելութեան արժանանում։ Փոփոխութիւն անողներն, տարբերուողները այնքան շատ պիտի լինէին, որ այս մարդիկ չէին էլ երեւալու իրենց մէջ, լինելով ալիքների մաս, ոչ թէ առանձին իմպուլսներ։
այո, շատ անյոյս եմ գրել, թւում է։ բայց դա իրականութիւնն է, ֆիզիկայի օրէնքների պէս։ ես չեմ կարծում որ պէտք է հաւատալ փոխելու համար։ ես կարծում եմ, որ պէտք է իրատես լինել փոխելու համար։
եւ իրատես լինելով ես գիտեմ, որ ամէն գնացողը ազդում է, եւ ամէն մնացողն ազդում է։ մնացողին բարդ է ամենուր․ եւ ուսման ժամանակ, եւ աշխատանքի վայրում, եւ նախաձեռնելուց՝ նա վաստակելու է թուք ու մուր, կամ արհամարհանք, կամ ատելութիւն, կամ պրեզրենիե։ նա գնահատուած չի լինելու, նա իրեն շատ վատ է զգալու։
ու միայն եթէ բոլորը չէ, եթէ շատերը մնան, ինչպէս շատերը գնացին ապրելու էրեծ իսրայէլ, շատ տարբեր շատերը՝ եւ նիհար գունատ աշկենազիներն եւ սեւ էֆիոպցիներն, եւ շատերը որոշեցին սովորել մեռած լեզու, եւ շատերը լինեն դուխով՝ նախաձեռնող, անող, կպնող իրենց գործին՝ առանց խանգարող «հաւատքի», բայց եւ անկախ «հասարակական» փոփոխական կարծիքից, պարզապէս, որովհետեւ իրենք անձամբ այդպէս են կարծում, այն ժամանակ է փոխուելու հասարակութիւնը, ընտրութիւնները, բնականոն ձեւով է գալու հանդուրժողականութիւնը՝ քանի որ ահա տեսէք, բոլորը տարբեր են, ամէն ձեւի մարդ կայ, եւ պարզւում է, իրենք չեն քանդում պետութիւնը, այլ ստեղծում են ազգ։
ստիւեն ֆրայը ազատ ծա֊ի մասին։ ։Ճ ահա։
#ստիւեն֊ֆրայ #ազատ֊ծա #գնու #լինուքս #հոլովակ #ազատութիւն
ահա, ուրեմն սարքերս բազմացան
էւոլյուցիան աջից ձախ
յոլլայի հետ եկել է բաւական լար յուէսբի լար, աւելի որակով, քան նեքսուսների հետ է գալիս, ու այդ լարի համար էյսի֊դիսի ադապտեր։ փաթեթները շատ որակով են, չեն ճղւում, պէտք է բացել որտեղից նախատեսուած է։ էդ ամէնի լուսանկարներ չեմ ուզում լցնել, այլ փոխարէնը էկրանահաններ՝
միանալիս առաջարկեց գրանցուել յոլա խանութում ու ժամը կարգաւորել։ ես իհարկէ շատ բան եմ ուզում, բայց քանի կպել էր ինտերնետին, թող ntp֊ով էլ ժամը սինք աներ։ Ժամը պատահաբար սխալ դրեցի, աւելի ճիշտ՝ ամսաթիւը չնշեցի, մտածեցի յետոյ ntpd -s կասեմ, այն էլ, այդ պատճառով, ասենք յոլա խանութը չʼաշխատեց։ ինչպէս նաեւ իմ կայքը՝ այդպէս էլ բողոքեց զննիչը, որ սերտիֆիկատը ապագայում է։
խանութը բաւական հաւէս տեսք ունի, ու կարողանում է զուգահեռ մի քանի ծրագիր տեղադրել՝
ծրագրեր գրեթէ չկան, շատ աղքատիկ է։ մաեմո֊ների ռեպոզիտորիաներն անհամեմատ աւելի հարուստ են։
չկայ եւ նորմալ ֆոտո անելու ծրագիր։ ասենք ֆկամերայի պէս։ միայն տուփից դրսինը։ լիքը գրելու բան կայ իրականում։
որոշ ծրագրերի նկարագրութեան մէջ գրուած է որ դրանք անդրոիդի ծրագրեր են։ իսկ անդրոիդի ծրագրեր աշխատացնելու միջաւայրը՝ ալիեն դալվիկը, փաստօրէն տուփից դուրս չկայ։ չգիտեմ, կախուածութիւններ կը հասկանար, թէ չէ, դեռ չեմ փորձել։ փորձել եմ կոնսոլում zipper աշխատացնել, ինչպէս նեմոմոբայլում, բայց զիփեր չկայ։
Կարգաւորումներում միացրի «դեւելոփեր մոդ»֊ը, հարցրեց սսհ֊ով կպնելու գաղտնագիր, յայտնեց իմ այփին, որ էլ իֆկոնֆիգ չʼհաւաքեմ, իսկ ծրագրերի ցանկում յայտնուեց տերմինալ։
երեւում է որ նեմոմոբայլ֊ի հիման վրայ է հաւաքած։ հիմնական օգտւողի անունը՝ նեմո։
սսհ պէտք է լինել nemo անունով։ յետոյ devel-su ֊ն տալիս է ռութ շել։ կարելի է հաւաքել passwd ու փոխել ռութի գաղտնագիրը։ ոչ մի կոտրել, ոչ մի բան։ փո՞ղ ես տուել, քո՞նն է՝ օգտուիր։
ահա
հայերէն տառատեսակներ, ինչպէս եւ հայերէն ստեղնաշար տուփից դուրս չկար։
ինչպէս սովորական համակարգում պէտք է ստեղծել ~/.fonts ու տառատեսակ աւելացնել դրա մէջ․
հեռախօսի շելլում հաւաքեցի
mkdir .fonts
իսկ իմ մեքենայի վրայից լցրի տառատեսակներ՝
$ cd .ssh
$ scp Arian* nemo@ :/home/nemo/.fonts/
The authenticity of host ' ' can't be established.
RSA key fingerprint is
Are you sure you want to continue connecting (yes/no)? yes
Warning: Permanently added (RSA) to the list of known hosts.
nemo@****'s password:
Arian_Grqi_i_U.ttf 100% 318KB 317.8KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.eot 100% 270KB 269.8KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.ttf 100% 270KB 269.6KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.woff 100% 115KB 115.3KB/s 317.8KB/s 00:00
$
ահա, հիմա աշխատեց՝
եւ ազատ ծիւիչ ծրագիր, նկարագրութեան մէջ նշուած էր որ ելատեքստը գիտհաբում է՝
նաեւ տեղադրեցի ազատ ռադիո լսելու ծրագիր, կրկին նշուած էր որ սորսը գիտհաբում է։ այն իր մէջ որ մի կայան չուներ, պէտք էր ձեռքով աւելացնել։
ծրագրերիս ցանկը՝
շատ հաւէս անիմացիաներ կան, ու կառավարումը չափազանց հարմարաւէտ է։
զննիչ՝
կարծես ֆայրֆոքս է կարելի աշխատեցնել, բայց դրա համար դեռ պէտք է ալիեն դալւիկ տեղադրել։ եւ թարմացնել՝
բարի գիշեր
ռադիո ափը ի դէպ գիշերուայ համար նախատեսնուած է, կարող է ինքը անջատուել մի քիչ յետոյ։ նաեւ հոգատար է, ասում է, երկար ականջակալներով մի լսիր, կարող ես վնասել լսողութիւնը։
ի դէպ, ականջակալների ստանդարտը արդեն նոկիայինը չէ, այֆոնինն է։ իսկ ձայնի որակը հրաշք է, աւելի լաւն է, քան n900֊ից։ սա շատ զարմացրեց։
կրկին բարի գիշեր։ ։Ճ
ու տենց
այո, շատ հակիրճ ու մատչելի ազատ ԾԱ֊ի մասին՝ http://www.youtube.com/watch?v=Ag1AKIl_2GM
#ծա #ռմս #սթոլման #գնու #լինուքս #խօսք #ազատութիւն
մի խինդ մի ուրախութիւն՝ https://www.youtube.com/watch?v=7t96m2ynKw0
#խինդ #ուրախութիւն #ռմս #գնու #պար
որպէսզի փիջինում ուղղագրութեան ստուգիչն աշխատի, փակցնում էք hy.aff֊ն ու hy.dic֊ը .config/enchant/myspell պանակի մէջ։
#հայերէն #փիջին #գնու #լինուքս #ուղղագրութիւն #ակնարկ #ուտենց
ու տենց
that moment, when you realize your chat window turned into terminal emulator
#moment #chat #pidgin #screenshot #terminal #console #bash #linux #gnu #emulator #tty #demotivator #պահ #չաթ #փիջին #էկրանահան #տերմինալ #կոնսոլ #բաշ #լինուքս #գնու #դեմոտիվատոր #ուտենց
Սովորաբար առաւօտները ես առանց աչքերս բացելու n900֊ի կոճակն եմ սեղմում, նա ինձ ժամն է ասում։ Եթէ աչքերս բացեմ, ապա այլեւս չեմ քնի։ Իսկ այսպէս, իմանում եմ ժամը, ու հասկանում, ինչքան դեռ կարող եմ քնել։
Մի քանի օր է, նոկիան չեմ օգտագործում, մարտկոցը փչացել է։ Ու այսպիսի ելք գտայ, փակ աչքերով սեղմում եմ ↑ ու յետոյ ↩։ Իսկ մինչ այդ հաւաքած հրամանը սա է՝
Ափսոս, ֆեստիւալը հայերէն չի խօսում։
Պէտք է խօսացնել։
ու տենց
Սովորաբար առաւոտները ես առանց աչքերս բացելու n900֊ի կոճակն եմ սեղմում, նա ինձ ժամն է ասում։ Եթէ աչքերս բացեմ, ապա այլեւս չեմ քնի։ Իսկ այսպէս, իմանում եմ ժամը, ու հասկանում, ինչքան դեռ կարող եմ քնել։
Մի քանի օր է, նոկիան չեմ օգտագործում, մարտկոցը փչացել է։ Ու այսպիսի ելք գտայ, փակ աչքերով սեղմում եմ ↑ ու յետոյ ↩։ Իսկ մինչ այդ հաւաքած հրամանը սա է՝
Ափսոս, ֆեստիւալը հայերէն չի խօսում։
#ժամանակ #ն900 #ծրագրեր #կիրառութիւն #ֆեստիւալ #ֆեստիվալ #փառատոն #տտ #բաշ #սկրիպտ #հրաման #ձայն #խօսք #կարգիչ #գնու #լինուքս #մաեմո #ազատութիւն
@{Մուլտիվակ Multivac* ; satenik@spyurk.am} @{imandes (իմանդէս) ; imandes@spyurk.am} #կրեածիվ֊դասակարգ #սեղան #ժամանց #խցիկ #մամիյա #քենոն #գնու #ջիփիէլ #ջիջիլ #օփենմոկո #կոբո #ռիչարդ֊դոկինզ #երեկոյ #վիքիմեդիա #թեյ #զրոյց #լուսանկար #նկար #հաւէս #creative-class #table #tea #evening #work #camera #mamiya #canon #gnu #gpl #openmoko #kobo #richard-dawkins #talk #evening #photo
Debian֊ը դասական ուղղագրութեամբ Դեբեան է։
#դեբիան #դեբեան #դասական֊ուղղագրութիւն #լինուքս #գնու #հայերեն #հայերէն #ուտենց
@{համարյա թե չէ ; ach94er@spyurk.am} յետ, դեպի #անցեալ, մի քիչ էլ #ջիջիլ, թե ինչ #հաւէս է խաղալը։
#հաւէս #հավես #էկրանահան #դեբիան #վուդի #գնու #լինուքս #լինուս #այբիէմ #հայերեն #հայերեն #լափթոփ #ռետրո #երաժշտություն #ամելի #ամելի֊փուլեն #վմեյքեր #գնոմ #եռագույն #գիմփ #նեթսքեյփ #պատմություն #աբիվորդ #գեդիթ #կոնսոլ #մոզիլա #ձայն #screenshot #retro #debian #woody #amelie #amelia-poulen #gimp #history #armenian #abiword #gedit #xpdf #netscape #mozilla #gqview #sound #mozilla #timidity #gnome #gkb #video #thinkpad #ibm #laptop #gnu #linux #oss #sndconfig #isapnptools #playmidi #linus #sound #voice
ետ, դէպի անցեալ, @{համարյա թե չէ ; ach94er@spyurk.am} պենտիում 100 մհ, 24 մբ օպերատիւ յիշողութիւն։ դեբիան վուդի։ խաղալիք։ ։Ճ
#հաւէս #հավես #էկրանահան #դեբիան #վուդի #գնու #լինուքս #լինուս #այբիէմ #հայերեն #հայերեն #լափթոփ #ռետրո #երաժշտություն #ամելի #ամելի֊փուլեն #վմեյքեր #գնոմ #եռագույն #գիմփ #նեթսքեյփ #պատմություն #աբիվորդ #գեդիթ #կոնսոլ #մոզիլա #ձայն #screenshot #retro #debian #woody #amelie #amelia-poulen #gimp #history #armenian #abiword #gedit #xpdf #netscape #mozilla #gqview #sound #mozilla #timidity #gnome #gkb #video #thinkpad #ibm #laptop #gnu #linux #oss #sndconfig #isapnptools #playmidi #linus #sound #voice
Հեյ, @{համարյա թե չէ ; ach94er@spyurk.am} ։Ճ
Համարեա թե ճանապարհորդութիւն դեպի անցեալ է։ (:
Քո լափթօփով խաղ եմ անում։ (:
հաւէս է ։Ճ
#հաւէս #հավես #էկրանահան #դեբիան #վուդի #գնու #լինուքս #լինուս #այբիէմ #հայերեն #հայերեն #լափթոփ #ռետրո #երաժշտություն #ամելի #ամելի֊փուլեն #վմեյքեր #գնոմ #եռագույն #գիմփ #նեթսքեյփ #պատմություն #աբիվորդ #գեդիթ #կոնսոլ #մոզիլա #ձայն #screenshot #retro #debian #woody #amelie #amelia-poulen #gimp #history #armenian #abiword #gedit #xpdf #netscape #mozilla #gqview #sound #mozilla #timidity #gnome #gkb #video #thinkpad #ibm #laptop #gnu #linux #oss #sndconfig #isapnptools #playmidi #linus #sound #voice
իսկ դուք գիտե՞ք որ փիջինը նաեւ կոնսոլ տարբերակ ունի։ կոչվում է՝ ֆինչ։ ի դեպ, իմ իքսթերմի սեթինգները այնպես են, որ թրութայփ տառատեսակներ օգտագործի՝
noch@HAL9000 ~ $ cat GNUstep/Defaults/WMRootMenu | grep XTerm<br>
(XTerm, EXEC, "uxterm -sb -fa 'Mono' -fs 10"),<br>
#ֆինչ #փիջին #կոնսոլ #գնու #լինուքս #յունիկոդ #թրութայփ #տառատեսակներ #հայերեն #վմեյքեր #վինդոումեյքեր #ջաբեր #էկրանահան
#armenian #console #unicode #finch #uxterm #xmpp #screenshot
#արաքս #գնու #լինուքս #ռասփբերի֊փայ #մեյթ #լազարուս #սուպերթաքս #սլիմ #հայերեն #Երեւան ######## #arax #gnu #linux #raspberry-pi #arm #mate #raspberrypi #fpc #lazarus #supertax #armenian #openhall #slim #yerevan
Փաստորեն, այսպիսի հաղորդագրություններ(dmesg) է ցուցադրում միջուկը՝
ու տենց
ու տենց
Այ ինչու եմ ես սիրում xfs-ը, որովհետեւ այն շատ հեշտ դեֆրագ է լինում։
Առանց անմաունթ լինելու։
Եթե սակայն ֆակտորը մեծ է
ու տենց
մի ամերիկացի պրոֆեսոր կա, հա մեյլ լիստերում բողոքում էր, ասենք, այ, դուք այստեղ խոսում եք ինչ լավն է կամ վատն է այս կամ այն նախագծման միջավայրը, կամ քոմփայլերը, իսկ ինձ համար նրանք չեն կարող լինել լավը կամ վատը, որովհետեւ այն երկաթի համար, ինչի հետ ես գործ եմ անում, այն պարզապես գոյություն չունի։
Ասացի դե ես չանեմ, էլ ո՞վ կանի։
Պորտ արեցի Ջոզեֆ Թեմփլի Oberon-2 քոմփայլերը իրա ուզած blackfin-ի համար։
Նա էլ որոշեց ինձ բլաքֆին քարտ ուղարկել, հետագա տեստավորման համար։ Ու, փաստորեն, ուղարկեց, հունվարի երեքին։ սույն թվի ։Ճ
Քարտը այդպես էլ կորել էր։ Բայց հույսը դեռ չէր մարել։
Ահա, նոր հասավ ինձ, այսօր ստացա, մայիսի վեցին մտավ Հայաստան, տասին հասավ ինձ։
ու տենց
Այսօր ֆրիսբի խաղալուց Սմբատը ասաց՝ «չար բան ցույց տամ» ու Անդրոիդ պլանշետկա հանեց։
Գուցե այդ պատճառով, կամ այն պատճառով որ երեկոյան ես իմ համար մտածելու ժամանակ ունեի, ծնվեց այս փոստը․
Մենք ամեն ինչ անում ենք ինքներս մեզ համարգ։
Երբեմն մի խումբ մարդկանց շահերը համընկնում են։ Նրանց ասում են ընկերներ։
Նաեւ այնպես կարող է ստացվել որ շատ, իրար հետ անծանոթ մարդկանց շահերը համընկնեն։
Երբ այդ մարդկանց մեջ որոշակի կապ հաստատվի, թեկուզ Չեգեվարայի տեսքով, նրանց անվանում են հասարակություն։
Վստահ եմ, մեզ որոշ չափով պետք է կապիտալը։ Ու կապիտալիստը։ Բայց որոշ չափով։
Երբ չի առիթավորվել ու չափը չի անցել։
Ընդ որում այդ չափը միշտ փոփոխվում է, ու այն դժվար է սահմանել։
Օրինակ, ես որոշակիորեն կողմ եմ մասնավոր խանութներին։ Մասնավոր սրճարաններին, մասնավոր ծրագրային ապահովման արտադրողներին, ու մասնավոր կինոթատրոններին։
Ծրագրային ապահովման հետ փոքր ինչ բարդություն կա, որովհետեւ գիտա-հետազոտական լաբորատորիաներում նախագծվող սոֆթը շատ ավելի առաջադեմ եւ ճկուն է քան այն ինչ մենք ունենք շուկայում։ Հաջող նախագիծը մեզ հաճախ չի հասնում (Plan9, Inferno, Oberon), սակայն ես լավ գիտակցում եմ, որ եթե չլիներ կապիտալը մեզանից շատ քչերը հաշվողական սարք կունենային, որ գոնե GNU/Linŭ/Windows/MacOS/Android օգտագործեն։ Այնպես որ ես ընդհանուր առմամբ օկ եմ ՏՏ-ում իրավիճակի հետ։
Ու կապիտալիզմին բնորոշ ազատ մրցակցության պայմաններում ես կընտրեմ «Կինո Մոսկվան» ու ոչ «Կինո Նայիրին»։
Ինչ որ մեկը կընտրի Խրոմիում Ֆայրֆոքսին, ու Մոզիլլան ստիպված կլինի լավանալ, ու Խրոմիումի նորամուծությունները իրականացնել, ու նոր բաներ մտածել որ հետ չմնա։
Մրցակցությունը ապահովում է լավացվող արտադրանքը, տեքնոլոգիաներ, սարքեր, սպասարկում, եւ այլն։
Այսինքն ինձ պետք է որ գոնե մեկը այդ կինո Մոսկվան աշխատացնի հնարավորին օպտիմալ ձեւով, որ ես այնտեղ կարողանամ գնալ։ Ու ոչ միայն ինձ է պետք, շատերին է պետք։ Մեզ պետք է Ինթելը որ մեզ համար չիպեր արտադրի։ Մեզ պետք է Նոկիան որ մեզ համար հեռախոսներ սարքի։
Ինձ պետք է լավ խանութ, որ ես այնտեղ գնումներ անեմ։ Ինձ պետք է լավ նեյտրալ տարածք, ուր ես ընդհանուր շահեր ունեցող մարդկանց հետ հանդիպեմ, ուր կլինի կոմֆորտ, համով թեյ, ու չեն ծխի, որ ես ինձ լավ զգամ։
Փորձը ցույց է տալիս որ այդ ֆունկցիաները պետությունը կատարում է շատ ավելի վատ քան շահագրգռված մարդիկ։
Ու բնականաբար ես դեմ չեմ վճարել կինոթատրոնում, սրճարանում, հեռախոսի, կամ ծրագրային ապահովման համար։
Որովհետեւ այդ կինոթատրոնը, սրճարանը, հեռախոսը, եւ որոշ դեպքերում ծրագիրը, իմն էլ է։
Երբ ուզենամ, եթե ազատ տեղ լինի, կգնամ։ Ես ունեմ ազատություն գնալ կինո, օգտագործել հեռախոս/կոմպ, ու թեյ խմել սրճարանում որովհետեւ կան մարդիկ որոնք անմիջապես եկամուտ են ստանում իմ ուզածը ապահովելով։
Կարելի է ասել, որ այդ կինոթատրոնը, սրճարանը, գործարանը այդքան էլ չի պատկանում կապիտալիստին։
Կինո Մոսկվան իմ կինոթատրոնն է, ես այնտեղ փառատոնների ժամանակ գնում եմ։
Իհարկե ես պետք է վճարեմ, հակառակ դեպքում այն չի գոյատեւի ու ես այնտեղ չեմ կարողանա գնալ։
Այլապես ինչի՞ համար են մտածել փողը։ Որ ես կարտոֆիլ վաճառողին չառաջարկեմ կոմպիլյատոր գրել կարտոֆիլի դիմաց։
Ե՞րբ է կապիտալը «առիթավորվում»։ Երբ Ջեներալ մոթորսը ձեռք է բերում տրամվայներով զբաղվող կազմակերպությունները ու փակում, որ իրենց մեքենաները ավելի լավ վաճառվեն։ Այսինքն երբ մեզ պետք եկած բանը հասանելի չէ որովհետեւ կապիտալի շահերին դեմ է։
Երբ չի օգտագործում ամառահւն դահլիճը, կամ եթե նույն Կինո Մոսկվան չօգտագործվի, որովհետեւ իրա տեղը ինչ որ կապիտալ ուզում է անցկացնել երկաթուղի, կառուցել եկեղեցի, կամ սեփական տուն։
Ու եթե մենք տեսականորեն ազդեցություն ունենք իշխանությունների վրա, ապա կապիտալին ազդելու նույնիսկ տեսականորեն գրեթե ոչ մի լծակ չունենք։ Այսինքն տեսականորեն այդ լծակը պետք է լիներ ինքը կառավարությունը, սակայն իրականում կատարվում է հակառակը, որովհետւ փաստացի կապիտալը ավելի էֆեկտիվ է ազդում քան մենք։
Ի՞նչ ենք կարող անել։
Մեկ – չմոռանալ որ կապիտալը իրականում մերն է։ Մեզ համար է գործում, ու առանց մեզ որոշ դեպքերում չի գործի։ Մենք գիտակցում ենք, որ կապիտալիստը հարուստ է, բայց մենք համաձայն ենք դրա հետ մինչեւ նա մեզ օգտակար գործ է անում։ Իսկ այն դեպքում երբ մեծամասնության շահերը անտեսվում են, ու հասարակական վայրում կառուցվում է օրինակ բնակելի շենք փոքրամասնության համար, ապա այստեղ կապիտալը անցավ հասարակությանը ի վնաս գործելու։
Երկու – արտահայտել ցանկությունները։ Ինչպես կարող ենք՝ ստորագրահավաք, ցույց, տեքստեր, «հասարակական կարծիքի» կայացւմն եւ այլն։
Եթե մենք խաղում ենք ցանկացած խաղ, օրինակ ֆութբոլ, կարեւոր է որ
ա – գնդակը լինի մերոնց մոտ
բ – եթե գնդաը մերոնց մոտ չէ, ապա խոչընդոտել չմերոնց, որ իրենք իրենց ուզածին հասնեն, ցանկալի է գնդակը ոտքից ձեռքից առնելով։
Եթե դու վատ ես խաղում, դա քեզ համար չարիք է, ինձ համար՝ բարիք։
Եթե ես եմ սխալ անում, դա քեզ է ուրախացնում։
Այսպիսով, պետք է գրագետ լինել։
Ու այստեղ մենք հասնում ենք նրան, որ իրականում մեզ մոտ ամեն ինչ լավ կլիներ, եթե մարդիկ մի քիչ ավելի զարգացած լինեին։
Օրինակ, նույն Կինո Մոսկվան նորմալ ֆիլմեր ցույց կտար ոչ միայն փառատոնների ժամանակ։
Իսկ ոչ ոք չէր ձեռք բերի այֆոններ որպիսի իրենց հեռախոսներ իրենց իսկ կոնտրոլ չանեն։
Բայց այնպես է ստացվում որ ես այժմ էսթեթ եմ, որովհետեւ քչերին է դա հետաքրքրում, ու փաստորեն, դա ձեռք է տալիս կապիտալիստին, ձեռք է տալիս մարդկանց, որովհետեւ իրենց պահանջները բավարարված են։
Փաստորեն, էփլը իմ համար է չար, իսկ իմ միջին ստատիստիկ հարեւանի համար չար չէ։
Որովհետեւ պահանջները շատանում են զարգաանզլու հետ զուգընթաց։
Լավ նորություն․ ծրագրային ապահովման ասպարեզում մրցակցությունը նույնպես անցնում է նոր փուլ, ավելի կարեւոր է դառնում այն ով է ավելի ազատ արտադրանք ստեղծում։ Ձեզ մոտ զարմանք չի առաջացնում որ դուք իրավունք ունեք ձեռք բերված հեռախոսը ցանկացած եղանակով օգտագործել, ներառյալ պոպոկ ջարդելու նպատակով։ Իսկ ինչու՞ նույնը չի գործում սոֆթի դեպքում՞։ Իմն է, փողը տվել եմ։ Այսպիսով մարդիկ ավելի շատ են սկսում գնահատել ազատությունը, որովհետեւ ավելի շատ զարգացած են լինում։ Ու ակնհայտ է դառնում որ Նոկիայի Միգոյի նախագծման սխեման արմատականորեն տարբերվում է Ինթելի միոգոյի նախագծման սխեմայից։
Եթե ինթելի աշխատանքը թափանցիկ է, ու կամեցողը կարող է որոշ չափով ազդել, օգնել, մասնակցել նախագծմանը ու լավացնել արդյունքը, ապա Նոկիայի/Անդրոիդի դեպքում մենք այժմ ունենք գաղտնիքներ, երկաթե վարագույր որի հետեւը նրանք աշխատում են, ու մենք նույնիսկ մասնակցության, ուր մնաց կոնտրոլի պատրանք չենք կարող զգալ։
Այս տեսակետից ինթելը ավելի լավ կապիտալիստ է, ավելի բարի։
Ի դեպ, գերմանացիները երբ օրինակ սրճարան են վարձում, տոնակատարություն անելու համար, հետո բոլորը միասին աղբը հավաքում են, մաքրում են, ու աթոռները ու սեղանները դասավորում։ Այդպես ավելի էժան է։
Մենք գիտենք որ Բարքեմփը ազատ միջոցառում է, սակայն ես չէի հասկանում որ «փակ» Թեդեքսն էլ է իրականում ազատ միջոցառում։ Որովհետեւ եթե դու իրոք ուզում ես այնտեղ լինել, կարող ես գրվել կամավոր, օգնել կազմակերպիչներին, ու հնարավորություն ստանալ լսել ելույթները։ Այնպես որ դու հնարավորություն ունես վճարել ու ստանալ։
Սակայն ծրագրային ապահովում դեպքում արտադրողին հաջողվում է այնպես անել, որ մարդիկ վճարեն իրենց կոնտրոլ անող ծրագրերի համար։ Մասամբ որովհետեւ նրանք պաշտպանված են օրենքով, մասամբ այն պատճառով որ մենք անճաշակ անգրագետ ենք։
Գուցե զարմանալի չէ, եթե մեզ պատմած հեքիաթներում, ուր փոքրիկ երեխային թեթեւամիտ մայրիկը ուղարկում է վտանգավոր անտառ, սոված գայլերի մոտ, ու գայլն է համարվում չարը, իսկ մայրիկը՝ ոչ։
Իհարկե, այն ինչ մեզ համար չարիք է, Մայքրոսոֆթի համար՝ բարիք։ Այսինքն ես բնավ միտք չունեմ հարաբերականությանը կասկածանքով մոտենալու։
Ակնհայտ է, որ գայլի համար Կարմիր գլխարկի միամիտ մայրիկը բարի է, իսկ Կարմիր գլխարկը ինքը, լավ աղջիկ է, նա սիրում է աղջկան, առավել եւս եթե աղջիկը մատուցվում է սնկային սոուսի մեջ։
Ու չարիքների զգալի մասը կատարվում է անգրագիտությունից։ Իմ համար չար է իմ անգրագետ քայլը, քեզ համար՝ քո անգրագետ քայլը։
Սակայն ես ոչ մի դեպքում չեմ համաձայնվի տեղերով փոխվել միջին ստատիստիկ հարեւանիս հետ, որ ավելի քիչ պահանջ ունենամ, ու դրանք հեշտությամբ բավականացնեմ։
Հեշտ կյանք ոչ ոք խոսք չի տվել։ Ես օկ եմ խաղալու հետ։ Ու գնահատում եմ այն իմ/մեր փոքր հաջողությունները որոնք ինձ ուրախացնում են։
Ու այդ պատճառով ես լրիվ հասկանում եմ այս դեվին ով գրել է if I had to choose between developing open-source software on top of a closed platform and developing closed-source software on top of an open-source platform, I’d much rather go for the second option ու չեմ ուզում iOS-ի համար գրել։ Ես էլ նախընտրում եմ ուժերս ծախսել օպտիմալ՝ աջակցելով ազատ, այսինքն ավելի իմ, ինձ պատկանող պլատֆորմայի տարածմանը։ Չէ՞ որ ես իմ մասին եմ մտածում առաջին հերթին։
ու տենց
When Android was first announced, Google’s evangelists touted it as an open ecosystem that would enable innovation—a hardware and software reaffirmation of the Carterfone decision. They spoke of a future where users would be free from restrictions and be able to install whatever software they want.
Sadly, those promises were never fulfilled and the dream of an open mobile ecosystem around Android never materialized. In reality, Android has become an insular platform developed almost entirely behind closed doors in an environment that is hostile to external contributors and is mired in a culture of secrecy that serves a small handful of prominent commercial hardware vendors and mobile carriers.
The vast majority of Android smartphones are encumbered by lockdown mechanisms that block installation of third-party firmware. Some mobile carriers even block installation of external software entirely, in stark contradiction of Google’s early promises. The availability of Android source code after each release was really the last remnant of openness in Android—and now it’s gone. The whimsical notion that Android is an open platform is a tattered fabrication that has been stretched beyond the average open source software enthusiast’s capacity to suspend disbelief.
ու տենց
when nothing helps, RTFM
if it doesn’t help too, then what next?
und so weiter
ս[ծ]իլի համար, ինքներդ էլ գիտեք, ինչ ասես չենք անում՝
ընկերոջ համակարգիչը
նկարահանված է FCamera-ով, մաեմո5, n900
ու տենց
ոնց եմ մաեմոներիս սիրում՜
ա – ես սիրում եմ գաջեթներով նա[ծ]յուրմորտ նկարել։
բ – նայեք ինչ սինխրոն են, երկուսն էլ նույն ժամն են ցույց տալիս, քանզի openntpd-ով են սինխրոնանում, ու եղանակի տեսություն նույն OMWeather ափլեթով ցուցադրում։
մաեմո5-ը տարբերվում է մաեմո4-ից գլամուրությամբ, պատկերակների փափուկ սքրոլինգով, ու տենց բաներով։
Միգոն նույնպես գլամուր են սարքում։
Որ գրավիչ լինի, մարդիկ ուզենան այն ունենալ։
Ու այդ պատճառով այնտեղ օգտագործվում է գրաֆիկ աքսելերեյշն, եւ եթե վիդեոքարթի դրայվերը փակ ա կամ չկա, ինչպես այս ՀԹՑ-ի դեպքում, տեսեք թե ինչ է լինում։
իսկ նեքսուսի պորտը ավելի հաջող է քանզի դրայվերը նույնն է ինչ n900-ում՝
Ես հանգիստ կհրաժարվեի փափուկ սքրոլից, ինձ մաեմո չորսի ինտերֆեյսը լրիվ դզում ա։
Բայց այս դեպքում առանց աքսելերացիայի միգոներ կօգտագործեն միայն ցանցառ ներդերը։
արդյո՞ք մենք կունենանք մոբայլում նույն վիճակը ինչ դեսքթոփների վրա։ չգիտեմ։
Հա, ու ի դեպ, օփենպանդորա նայեք։
ախր սա մեր մոտ էլ է կարելի հավաքել է։
ու տենց
այսօր խոսում էինք, Արեգը ասաց որ շաաաա՜ատ ա սիրում Ջենթու (ձեր խոնարհ ծառայի մեղքով) շաաաաաա՜ատ ա սիրում։
Բայց դարդոտվեց, ասաց էս սաղ ազատ պրոեկտներում դիզայնը կաղում ա, այ ջենթուի լոգոն էլ ինձ չի դզում։
Ասացի՝ շատ լավ լոգո ա, համ «ջի» ա, համ էլ սիրտ։ Ասաց այոոո, ես չէի տեսել սիրտը։ Խոստավանեցի՝ ես էլ «ջի»-ն երկար ժամանակ չէի նկատում։
ցցԱրեգՀարությունյան ակա Սիլվեր
ու տենց
այսօր խոսում էինք, Արեգը ասաց որ շաաաա՜ատ ա սիրում Ջենթու (ձեր խոնարհ ծառայի մեղքով) շաաաաաա՜ատ ա սիրում։
Բայց դարդոտվեց, ասաց էս սաղ ազատ պրոեկտներում դիզայնը կաղում ա, այ ջենթուի լոգոն էլ ինձ չի դզում։
Ասացի՝ շատ լավ լոգո ա, համ «ջի» ա, համ էլ սիրտ։ Ասաց այոոո, ես չէի տեսել սիրտը։ Խոստավանեցի՝ ես էլ «ջի»-ն երկար ժամանակ չէի նկատում։
ցցԱրեգՀարությունյան ակա Սիլվեր
ու տենց
I think the certain way for Intel to win in mobile wars is to do the same as IBM did 30 years ago – promote open phone architecture.
Could you please, give me this case, put there that board, and, that screen. Yes, thank you. No, I will install operating system myself.
und so weiter
ու տենց
ահա, 233 մեգահերց պենտիումի համար հավաքել եմ ժամանակակից միջուկով համակարգ։
Միջուկը, գրաֆիկան ու ունիդոումեյքերը զբաղեցնում են մոտ 20 մբ հիշողություն։
Ընդհանուր 160-ից բավականին շատ մնում է աշխատանքի համար։
Բեռնվում է ոչ ավելի դանդաղ, քան ժամանակակից կարգիչս, նույն ծրագրերը աշխատացնելուց չի դանդաղում։ Արագագործությունը երեւում է միմիայն կոմպիլյացիաների ժամանալ։ Իսկ համակարգեր կան, որ չգիտես ինչու գիգաբայթեր հիշողություն են ուտում բեռնվելուց, ասյինքն ոչ միայն բութ չաղ են, այլ եւ շատակեր։
Մի քիչ քիչ զանգակներ եւ շվոցներ, մի քիչ շատ գիտելիք, մի քիչ որակով ժեշտ, ինչպես առաջ սարքում էին, ու շատ քիչ խնդիրներում է որ պետք կգա ժամանակակից երկաթը։
ու տենց
[այստեղից][1]
_ու տենց_
[1]: http://talk.maemo.org/showpost.php?p=829692&postcount=500տենց ա էլի, երբ ինքնությունը փակում ես, տակից մեկա թափանցում ա՝
ու տենց
Այ տենց ֆոտոներ ա անում n900-ը։
Սթենֆորդի սոֆթով , սակայն։
Նկարված ա բորդերսի ապակե պատուհանից։
Սա էլ նույն api-ի հիման վրա այլ սոֆթով ա՝
մոբայլի համար միևնույն ա անհավատալի որակ ա։
ու տենց
Նոր ադոբ ֆլեշը էլ չի պահում վիդեոները /tmp-ի մեջ, ինսթեդ, գցում ա .mozilla/firefox/userprofile/cache
[այստեղից][1]
փաստորեն
բայց այդքան շատ են ֆայլերը, ու նույն անվանումներն են, որ արի ու հասկացի։ Երևի նաուտիլուսը ցույց կտա, իսկ ես այսպես արեցի երբ պետք եկավ՝
ls | xargs -n 1 file | grep -i video
Սակայն ես նենց լավ ՖՖ-ի իքսթենշն եմ օգտագործում, [FlashVideoReplacer][2], ինքը gecko-mediaplayer-ով ա ցույց տալիս ֆլեշ վիդեոները։
Ու ոչ մի անազատ ֆլեշ բնավ։
ՀԹՄԼ5 իմ մոտ մոզիլլայում աշխատում ա, բայց առանց x264 որովհետև ես ՖՖ-ն էդպես չեմ կարող հավաքել։ Իսկ youtube-ում լիքը h264 էնքոդեդ ֆայլեր են։ Խրոմիումը լինում ա h264 կոդեկի սափորթով հավաքել, ու ինքը հտմլ5 youtube նորմալ ցույց ա տալիս։ Սակայն ինձ Մոզիլլան ավելի ա դուր գալիս։
Մնում ա սպասել մինչև WebM/VP8 նորմալ պրիկռուծիծ անեն իրան։
_ու տենց_
[1]: http://www.omgubuntu.co.uk/2010/09/saving-flash-videos-in-linux-tmp-no-longer-works/
[2]: https://addons.mozilla.org/en-US/firefox/addon/161869/?src=api#define We “Me, and a team of young, talented, enthusiastic people at the Instigate Training Centre”
I write this in English because I think this text may seem interesting not only to Armenian speaking people.
So, there are some rumours in the internets(c) about what Arax operating system is, after all. 
Some irregular flashes of information, and then again, silence. This is explained partly by the fact, that we do not have resources to share and PR, and IMHO we need to learn more about the culture of work with the community. And of course, we need community: after all we consider Arax 100% open source initiative.
Arax was mentioned several times, but we still need to uncover a lot of information about it. That’s why I intent to write here (after all, it’s my personal blog) some news, observations, information, and why not, even help requests. Blog is a familiar way for me to communicate with people, so it seems to be a nice idea to start with.
a) People tend to say something like “Armenian Linux”, or “first”/”second”/”ճ-th” “Armenian”… etc…
I personally do not consider Arax as an “Armenian”. When you say “Armenian”/”Russian”/”German” you imperceptibly draw a circle around yourself, and avoid passing through the border. Arax is a river which crosses the borders, and flows in different countries. And we consider Arax as an implementation of somehow different point of view on how to build a decent Linux distribution. Of course, we live and work in Armenia, and that influences our minds, our vision, and the way we work. Details follow. Just want to mention, that during the work we made a lot of contributions to the the upstream vendors of the open source software. This is why people already are able to use some features in other GNU/Linux distributions, like Debian or Ubuntu.
b) We will not try to find ways, whether technical, or legal, to prevent redistribution of Arax.
What does it mean?
It means, that we do not work as traditional leaders in enterprise market.
For instance, you cannot redistribute enterprise Linux made by widely known north American company. In other words, if you have a DVD with that software you cannot share it with friends, and you cannot put it on the internet(s) :). This is not legal.
The only way to redistribute it, is to get rid of proprietary elements, which may actually lead you to rebuild of the whole system and development of something like CentOS.
Now I’ll show you how open source system developers prevent you to copy their software.
Let’s assume you have already installed enterprise Linux which is prepared by the already mentioned vendor. Then, you try to copy that already installed system to another hard drive.
We often hear: Linux differs from Windows(tm). You can copy it, and it will work.
Surprise! This is not always true. At least if you try to copy some enterprise Linux system.
It may happen, that you will try to run the copy on the different hardware, for example, on a machine with a different disk controller. There are no corresponding module (driver) in the initrd, and copied system won’t boot. You can say: nice, I will make new initrd. Nice solution, but wait, in order to prepare a new initrd you need a system with exactly the same kernel, i. e. you need to have that dvd which contains exactly the same kernel version, then to boot from it, and only then prepare a new initrd.
So, you need a copy of dvd. Which is not freely downloadable, and redistributable. This is one example, how commercial Linux vendor finds technical ways to prevent redistribution of the open source software.
On the contrary, we tend to encourage redistribution of Arax.
And besides, if you need to make a copy, then just copy Arax to the other hdd, and it will work.
This is a key design feature, and this is done intentionally.
We build Arax kernels in a way, which makes it possible to load them on all supported hardware.
c) We do not exclude components and features from the open source software while building Arax.
For example, RedHat/Fedora kernels lack support of reiserfs file system. Or sometimes, mc is compiled without samba support. Some kernels lack slip support. Whether they consider slip and reiserfs unnecessary, or (it’s nothing personal, just business) they do not want to have one more feature and one more support task – reason doesn’t matter now.
However, Arax kernels include support for reiserfs file system, and even more, they include drivers for Reiser4 file system, which is still not merged to the official kernel tree. Some people claim that reasons are not merely technical, but also “political”. We do not care about politics. We care about technology. We are techno people, and we would like to have all the possibilities delivered by the open source society, by the minds of humanity.
d) Arax is fast. Confession: there is some truth in calling Arax an “Armenian” distribution.
Because a term exists: “developing country”. Um. Actually not only Armenia, or Georgia supposed to be “developing”, but there are much more “developing” countries in the world, than “developed” ones.
What does it mean? It means, park of our computers is old. We often use old hardware.
Is it that bad?
Yes, if you consider using modern commercial operating systems, and software.
No, if you are able to use fast operating system and software.
Reisers law states: Software is getting slower more rapidly than hardware becomes faster.
Indeed, modern software tends to be slow. However, in many cases, open source software tends to be faster than proprietary software.
Partly, because we do not need to keep compatibility layers, thus are able to stay thin.
And there are different ways to assemble it all together.
What we do, to be fast is:
Kernel is compressed with LZMA algorithm which increases boot speed dramatically.
We have versions precompiled for different architectures. For example, version, compiled for Pentium3 will not work on Pentium2, because it exposes all the possibilities of Pentium3 cpu.
Binaries compiled the way, they use instructions which work faster on the given architecture. This is done by assembling the whole system with the exact “-march” gcc compile flag.
Only the most necessary services are enabled by default. This also leads to faster boot process.
Parallel start of the services. Currently, we use openrc which allows us to have working system (i. e. with graphics) within 30 seconds.
BFS scheduler is not yet included in the official kernel tree, but is included in Arax.
It is new, state of the art, fast scheduler, which means, you will never see interrupting mouse movement on you Arax desktop.
Obviously, many companies engaged in Linux distribution construction for the “developed” countries market does not concentrate on the speed. Because modern, fast machines rapidly replace old hardware. But there are people in other countries, who cannot afford often tech refresh. We need faster systems, and that makes us think and find ways to provide more speed at runtime.
e) Exciting multimedia support.
Arax is one of the most complete multimedia systems. It contains all possible media codecs out of the box.
This is possible partly due to the fact, that we do not have software patents in Armenia. While most of the Linux distributions built for the American market, they legally required to exclude some multimedia codecs. For instance, it is impossible to listen mp3 music on the such Linux systems out of the box.
It seems to be easy to fix: download couple of codecs to make audacious/xmms/totem to play unsupported media files. But try to add mp3 support to KDE, and very soon you will find yourself recompiling almost everything in the system.
Users do not need to do that.
We make it possible to have all the possible media codecs supported in all the software.
Which includes 3gp, mp3, mpeg2, and even amr files recorded by your phone.
f) Installer
Vishap (installer name is chosen after the Anaconda, RedHat system installer) is extremely simple and fast. It is designed to allow everyone to install complete working system in just a couple of clicks. For the more advanced users, installer sticks to the Arax philosophy “expose everything possible” and that is why it is possible to choose file system (XFS, JFS, ext{2-4}, Reiserfs, Reiser4, etc) and boot loader (GRUB(2), Lilo), etc.
We will also prepare .tar.bz2 and/or .lzma tarballs for those who wants to install system manually.
g) Package management.
Arax uses Gentoo’s portage, which is in our opinion, the most flexible infrastructure to build custom distributions. However, we have developed some own software in the area of package management: epkg is a dpkg like utility, and ept-get allows to recoursively remove software, which gentoo portage still lacks.
We have plans to integrate apgcc (auto package gcc wrapper) in order to get rid of bogus library dependencies.
h) Arax just works (out of the box).
What people often need to do right after installation is customizing and improving the system.
We do our best to minimize that kind of efforts, and we use as much as possible of free software in order to achieve this.
Arax includes dial-up modem drivers, it must present in the system out of the box, because, you need internet in order to download modem driver, it is also possible to use a phone as a modem.
Or, sometimes there are situations, when system is able to find a driver, but it still lacks firmware which is necessary for proper operation of the device.
We completed a list of licenses and firmware, so we can know for sure what exactly are we allowed to redistribute legally, so we can put it in the system to make more hardware just work out of the box.
i) Wide set of console tools, which allows automation and full control for the advanced users. List contains iotop, pppconfig, links, lynx, imagemagick, wireless-tools, wpa_supplicant, vim, powertop, etecetra.
j) Regional settings.
As it was mentioned before, Arax is a regional river, and Arax system is developed in the region. That’s why we have made contributions, which include, but not limited to: GNOME, XFCE and WindowMaker Armenian translations, they are actually useable in Ubuntu already, local weather reporting in Yerevan, NetworkManager patches, that allow to establish internet connection to VivaCell, Beeline, and Orange 3g providers in a couple of clicks, and without any external software. Yes, we provide upstream patches, so most probably you will be able to see NetworkManager with our patches in the next versions of widely known Linux distributions, such as Debian and Ubuntu. We also include Armenian, Georgian, Persian, Russian (and more) spellcheckers out of the box, and this feature is enabled by default in all applications which support spellchecks. It means, when I chat by writing Armenian letters in the pidgin im window – spellcheck corrects me. Of course it also works in Open Office and FireFox. We’ve also prepared number of Armenian dictionaries, English-Georgian dictionary, we also have preinstalled English, Russian, Persian dictionaries out of the box.
We have nice Armenian, Georgian, Persian, Russian fonts and translations out of the box, we have local bookmarks in the FireFox, including Tarumian.am. We have shortcuts for the easy installation of some software which we are not allowed to redistribute, like ArianAmu font, or AdobeFlash/Opera/Skype, etc.
k) Migration.
First office which migrated to Arax was a small branch of a nature conservacy, environmental organization: Rec Caucasus Armenia. We have developed software aimed to simplify migration, for instance MS Office documents batch encoding conversions (armscii-unicode), and replaced proprietary PBX software by writing our own.
l) Support
We have ready solutions for small and large companies, including common information space implementation, ldap/kerberos authorization, time and print servers, we try to use bleeding edge technologies, and we are testing samba4 already, Parallel NFS, etc.
m) Education.
Instigate Training Center has a long history of Linux relevant education & courses.
In the future we hope to have number of specific courses for Arax system administration, software development, and just for users.
n)
I also would like to add, that I have great respect for the RedHat as well as all other open source contributors.
If not RedHat, we wouldn’t have gcc/gdb/glibc as they are, we wouldn’t have advanced tcp stack, we wouldn’t have uncountable kernel patches, we wouldn’t have IcedTea, NetworkManager etecetra, etecetra.
So, this is in short what is Arax about.
Of course, we still have a lot to do, and very limited time and people resources, but we have our vision, our style, and our mission.
It was announced, that Arax will be presented on Digitec’10 in October, and I am looking forward with a mix of fear, agitation, emotion, excitement and fun.
You are kindly invited to the freenode.org IRC channels #arax-os and #arax-dev to get involved and be able to communicate with developers and current users.
ու տենց
մի ֆայլ կարդալու սխալ էր։ ուսբ-ով կպնող վինչի։ այդպես էր սկսվել։
արեցի fsck չդզվեց։
արեցի reiserfsck –rebuild-tree, որը փաստորեն չկարողացավ ավարտվել, որովհետև ինչ որ տեղ թքում ու դուրս էր թռնում։
իսկ եթե ծառի վերակառուցումը չի ավարտվել, ապա բաժինը էլ մաունթ չի լինի։
որոշեցի բաքափ անել սաղ վինչը։
dd if=/dev/sdb of=/data/noch/hd.img
չեղավ
դուրս թռավ կոնկրետ տեղում՝ 464648040-րդ բլոքի վրա։
ու տենց հա դուրս էր թռնում։
փաստորեն dd_rescue-ով հանեցի դիսկի պատկեր, համ էլ իմացա, քանի բլոք ա կոնկրետ վնասվել։
հիմա կարելի էր այդ տեղը զրոնել լցնել որ դիսկը ռեմափ անի
չարեց՝ ինփութ/աւոփութ էրրոր։
smartctl-ը ինձ զարմացրեց՝ ոչ մի ռեալլոքեյթդ սեկտոր։
Եթե վատ սեկտորի վրա ինչ որ բան գրում ես, վինչը իրան ռեմափ ա անում։
Մինչև կա ինչ ռեմափ անել։ Եթե էլ չկա, ու ֆայլային համակարգի մակարդակի վրա ա սխալը, ապա ավելի լավ ա վինչը գցել։
բա ինչի՞ չի գրում։ ոչ սխալ կա, ոչ գրում ա։
Մի հատ էլ գրեցի՝
# dd if=/dev/zero of=/dev/sdb seek=464648040 bs=512 count=8
dd: writing `/dev/sdb’: Input/output error
1+0 records in
0+0 records out
0 bytes (0 B) copied, 2.45075 s, 0.0 kB/s
Մտածեցի, հիմա ի՞նչ անեմ։ Ոչ սխալ սեկտոր չկա բայց չի գրում։
Ախր եթե սխալ սեկտոր ա, պիտի ռեմափ անի։
Կարելի էր իհարկե ext ֆս ստեղծել -c-ով որ չեք ֆոր բադ բլոքս անի։
Բայց էդ կլիներ ֆս-ի մակարդակի վրա։ Իսկ եթե smart-ը ցույց չի տալիս reallocated sectors ապա ի՞նչ իմաստ ունի -c-ով ֆս ստեղծելը։
Ավելին, ես ուզում եմ xfs քշել։
Որոշեցի անհայտ պատճառով առաջացած սխալ տեղը իզոլացնել։
Հաշվեցի, որ
464648040*512
$ bc
bc 1.06.95
Copyright 1991-1994, 1997, 1998, 2000, 2004, 2006 Free Software Foundation, Inc.
This is free software with ABSOLUTELY NO WARRANTY.
For details type `warranty’.
464648040*512
237899796480
237899796480/1000000
237899
Ահա, 237-երրորդ գիգաբայթի վրա էր սխալը։
Իզոլացրեցի, ստեղծեցի 236-ից 238գբ, 2գբ-ոց բաժին։
սկսեցի լցնել այն զրոներով։
# dd if=/dev/zero of=/dev/sdb2
dd: writing to `/dev/sdb2′: No space left on device
3903796+0 records in
3903795+0 records out
1998743040 bytes (2.0 GB) copied, 84.1689 s, 23.7 MB/s
quit
$
գրե՞ց
բա նոր չեիր գրում։
հիմա կրկին գրեմ էն չգրվող տեղը։
# dd if=/dev/zero of=/dev/sdb seek=464648040 bs=512 count=8
8+0 records in
8+0 records out
4096 bytes (4.1 kB) copied, 0.0557051 s, 73.5 kB/s
գրում ա
հմմմ։
կրկին սմարտ։
smartctl -a /dev/sdb
Ահա, գտնվեց։
5 Reallocated_Sector_Ct 0x0033 100 100 036 Pre-fail Always – 1
Մի հատ ռեմափ արեց։
Հրաշալի ա։
Բա ինչի՞ էր պահանջվում էդպիսի մասսիվ դդ որ ինքը ռեմափ անի։
Գուցե նրանից որ usb-ով ա կպած։
Էդ չգիտեմ ես։
ու տենց
ներեցեք որակի համար, հեռախոսով է լուսանկարը վերցված։ այն էլ ոչ իմ հեռախոսով։
ու տենց
Ստանդարնտները լավ բան են։ Ինչ որ ստանդարտ պետք ա լինում։ Նույնիսկ ասենք շփման մեջ, միմյանց հասկանալու համար։ Կամ թերմերի մեջ, կրկին՝ հասկանալու համար։
Սակայն, երբ ստեղծում եք նորը ստանդարտին հետևելը, կամ համապատասխանելը հաճախ բերում է վատ որոշումներին, ու վատ դիզայնին։
Ասենք, երբ Ստրաուստրուպը C++ նախագծելուց փորձում էր պահպանել C-ի հետ համատեղելիությունը, դա բերեց ինչպես տգեղ լուծումների, այնպես էլ լեզվի չաղացմանը։
Ուինդոուս/Սոլարիս-ներում – պահպանել նախկին տարբերակների հետ համատեղելիությունը որոշումը բերեց գրադարանների չաղացմանը։
Ի տարբերություն, Վիրտը, նախագծելով Մոդուլան որոշեց չպահպանել պասկալի հետ համատեղելիությունը։ Փոխարենը, նա գրեց քոնվերթեր, պասկալից մոդուլա տրանսլացիա անելու համար։ Նույնպես նա վարվում էր և հետագայում, Մոդուլայից Օբերոն քոնվերթեր գրելով, քանի որ հասկանում էր՝ համատեղելիությունը պահպանելը կբերի տգեղ դիզայնի։
Բաց ԾԱ-ի աշխարհում համատեղելիություն պահպանելը իմաստ չունի։
Փոխվեց գրադարանը՝ փոխվում է ծրագիրը որը այն օգտագործում է։ Եթե ծրագրի հեղինակը հետաքրքրված չէ, դա անում է մեյնթեյները կամ յուրաքանչյուր մեկը ում այդ ծրագիրը պետք է։ Այսպիսով, բաց ԾԱ-ն չունենալով համատեղելիության շերտ՝ ավելի նիհար է։
Ինչպես ես արդեն գրել եմ, կարգինը՝ արտակարգ լինել չի կարող։
Այս պատճառով Պլան9-ը և Ինֆերնոն, որոնց դիզայնի մեջ, ի դեպ, անկերես է Օբերոնի ազդեցությունը, չեին կարող հետևել սովորական Յունիքս/Պոսիքս ստանդարտների։
Ու պարզ է որ նրանք լայն չեն կիրառվում այն պատճառով, որ ծրագրերի մեծ մասը գրված է տեքնոլոգիաներով, որոնք անհամատեղելի են Ինֆերնոի հետ։ Օրինակ, C-ով կոդ այնտեղ ափլիքեյշն լեվել չի օգտագործվում, դրա համար կա Լիմբո։
Սակայն, նոր դիզայն կարող է իրեն թույլ տալ կորմորացիա որը նախագծում է ու տարածում նոր համակարգ։
Ես Անդրոիդ-ի մասին եմ։
Գուգլը լինուքս միջուկի հիման վրա ստեղծել է «նոր» համակարգ, ձեռք է բերել նոր ջավա վիրտուալ մեքենա։
Դրայվերների խնդիր մոբայլ սարքերի համար չկա՝ միևնույն է լիքը նոր դրայվեր գրվել է։
Լինուքսից օգտագործվել է սքեդուլերը, թիսիփի սթեքը, և այլն։ Սի-ով ափլիքեյշն կոդ գրելն նախատեսված չեր։
Այսինքն, կարելի էր անել համակարգ, որտեղ կան դիզայնի նոր ընտրություններ, ինչպես ընդհանուր հասցեական տարածությունը։ Բայց էդպիսի բան արված չէ։ Ընդ որում Լինուքս միջուկի քաստոմիզացիայի վրա այնքան ռեսուրս է ծախսվել, որ այդ ուժերը անհրաժեշտ էր ծախսել Ինֆերնոն փրոդաքշն և մոբայլ սարքեր բերելով։
Որովհետև նոր է, արագագործ, ու գեղեցիկ։
ու տենց
[այստեղից][1]
Շատլվորթը պաշտպանվում է վրայերթներից թե բա ոնց ա ստացվում որ ուբունթուն սաղից հետ ա իրա քոնթրբիյուշններով, բայց «բոլորը» ուբունթու են քշում։
Ու պաշտպանվելուց հավես մտքեր ա ասում, որոնք, ճիշտ է բնավ չեն արդարացնում այն, որ ուբունթուն իրոք մի տեսակ պարազիծիռույուշի դիրք ունի․ դուք գրեք, իսկ մենք մենակ հավաքում ենք։
ՐեդՀաթը, ասենք, էդքան բան ա դեվելոփ անում/դզում/ուղղում/ֆիքսում/զարգացնում, որ ես իմ ջենթուի մեջ էդ հա նկատում եմ։
Ես էդպիսի ջենթու չեի ունենա եթե ոչ ՌՀԵԼ-ը իրա քորփորեյթ յուզերներով։
Ու էդպիսի քննադատությունը նոր չէ։ Քանի անգամ են իրանց մեղադրել որ դեբիանական տեքնոլոգիաները օգտագործում են, դեբիանի յուզերբեյզի ահագին մասը վերցրել են, իսկ դեբիանը դրանից բնավ չի շահել։
Սակայն ինչ խոսք, Քանոնիքալը որպես պարզապես դիստրո հավաքող իրա գործը անում էր շատ լավ։ Այսինքն անում էր այն, ինչ մնացածը չեին անում, ինչի մասին մնացածը չեին մտածում, ու սկսեցին մտածել այնժամ երբ Ուբունթույում դա հայտնվեց։ Իհարկե, արածը պարզապես լամեր/սկսնակ/չհասկացող-ների համար է կարևոր։ Եթե առաջ Լինուքս օգտագործողների զգալի մասը ցանցառներ էին, ու իրանց բնավ չեին հետաքրքրում այն պարզ հարցերը, որոնք նորեկներին պարզապես փակուղի էին հասցնում։ Ու ուբունթուն կատարեց այդ դերը, լավ հրոց հանդիսանալով ուրիշ դեսքթոփ օրիենթեդ դիստրոների համար։ Էդ առումով (հրոցի) իրանց դերը անփոխարինելի է։ Ու Ֆեդորան պիտի որ լիքը լավացրած լինի այժմ հենց այն պատճառով որ կա Ուբունթու։
ՌեդՀաթը, սակայն, անկասկած տրամադրում է ավելի բարձր մակարդակի սափորթ։
Ասենք, ոչ ինչպես այս կամ այն կոչակը սեղմել, այլ ուղղում են դրայվերներում բագեր, ջիսիսի/ջիդիբի/այսդթիի/նփթլ/նետվորքմենեգեր ու այլ, ավելի համակարգչային ու պարզապես քլիք անող յուզերին ոչ միշտ երևացող ոլորտներում են խորացել։
Ու առանց այդ, ոչ ուբունթուն կլիներ, այնպիսին ինչպիսին կա, ոչ դեբիանը, ու Լինուքսի բաժինը աշխարհում, սերվերների վրա ու քորփորեյթ ոլորտում անհամեմատ փոքր կլիներ։
Ի դեպ, երբ Քանոնիքալը հայտարարել ա որ նրանք ուզում են ուանքլիք ծրագրերի տեղակայումը անել նաև փրոփրայաթարի ԾԱ-ի համար, ու այդ ուանքլիքով որ վճարումներ կատարվեն, ու այդ մասին նույնպես լիքը աղմուկ բարձրացավ, ես առաջարկել եմ ոչ միայն ուանքլիք ինսթալեյշն իրականացնեն, այլ ուանքլիք դոնեյշն ավելացնեն պարզապես ցանկացած ծրագրի կամ լիբի դեվերին։
Երբ կա ինֆրաստրուկտուրա պարզ և հասարակ դոնեյթ անելու համար, երբ մարդը տեսնում ա ասենք ստեղն՝ «դոնեյթ թու դեվելոփեր», ու մեկ սեղմելով կարող է փող փոխանցել, դա անհամեմատ է նրա հետ, երբ մարդը պետք ա ինքը մտածի դոնեյթ անի, գնա նայի ոնց անի, ու տենց։
Ու այ դա կստիպեր սաղ դեվերին ավելի լավ տեստավորել իրենց ծրագրերը ուբունթույում։
_ու տենց_
[1]: http://www.markshuttleworth.com/archives/439
ու տենց
Այսօր սքրինշոտներ ցույց տալու հավես կա։
Սա մեմոիս այսպես ասած դեսքթոփն ա։ ՑՊՈՒ-ն ֆրեքուենսին գցում ա երբ անգործ ա։
Իսկ սա մոկն ա որ րոքսթերմի մեջ նվագում ա ։Ճ
ինչպես միշտ, սակայն։ ։Ճ
ու տենց
քրոսփոսթ graffiti_am{.lj-user}
qr-code reader բեռնել այստեղից
իսկ հեռախոսով անմիջապես մտեք այստեղ
ու տենց
Ասում են Սթոլմանի ֆազերը լրիվ գցած ա, որ ասենք հեռախոս չունի, քանզի հեռախոսի մեջ ազատ ԾԱ (սոֆթ) չի բնավ։
Որ նա զրկում է ինքը իրեն հեռախոս ունենալու ազատությունից, ու զանգեր կատարելու կամ ընդունելու հնարավորությունից։
Որ րադիկալ է։
Հետո էլ ավելացնում են որ իրա պես պարանոիկին արժի ֆոլգայից գլխարկ առնել, որ ֆիրմվարը մտքերը չկարդան։
Իսկ հիմա պատկերացրեք, որ ասենք Սթոլմանի ձեռքում հեռախոս տենան, ինչ են ասելու՝
– պն Սթոլման, իսկ ձեր հեռախոսի մեջ ի՞նչ սոֆթ է։
ու ի՞նչ, նա ի՞նչ պիտի պատասխանի այդ դեպքում։
_ու տենց _
Գիտեք, որ էփլ չեմ սիրում, այֆոն առավել ևս չեմ սիրում։
Հակիրճ․
ա – այֆոնի համար կարելի է գրել միայն մակոսի տակ։
բ – լայբրարիների լիցենզիոն սահմանափակումների պատճառով անհնար է անել քմփայլեր որը կգեներացնի այֆոնի համար կոդ ու կաշխատի ոչ մակոսում։
գ – եթե ունես այֆոն, իրավունք չունես, ու առանց ջարդելու չես ել կարող, քո գրած ծրագիրը իրա վրա աշխատացնել, առանց էփլին տարեկան 99$ դեվելոփեր լայսենս վճարելու որ էլֆդ սայն անի։
դ – դաբլիքեյթ ֆանքշնալիթի – ալտերնածիվ բրաուզերները և մեյլ կլիենտները ու այլ լավ ծրագրեր բան են լինում ափստորում այդ պատճառաբանությամբ։
ե – մալտիթրեդինգ ծրագիր գրելն անհնար է եթե դու էփլ չես բնավ։ թեյնիկների համար․ ասենք որ բրաուզերը ֆոտոներ ա քաշում, չի սպասում չէ, որ մեկը քաշի հետո մյուսը՝ միաժամանակ ա քաշում։ այ տենց ծրագիր գրելը նե տո ավելի թանկ ա նստում, նե տո պարզապես միայն էփլենք կարող են։
զ – մարտկոցը փոխելու համար անհրաժեշտ ա հեռախոսը բենզոպիլայով սղոցել
է – մալթիթասքինգ չէ բնավ։ Նույնիսկ վերջին այֆոնը որը իբր մալթիթասքինգ է, խիստ սամանափակումներ ունի, ծիպը սքայփ կամ փլեյեր և բրաուզեր։
Ու եթե դա լիներ գոնե տեխնիկական պատճառներով, ասենք, եթե ափլիքեյշնները մի ադրես սփեյսում աշխատեին, ու սիսթեմ քոլը առանց ծանր կոնտեքստ սուիթչի աշխատեր՝ կհասկանայի։ Այդ դեպքում լեզուների սահմանափակումը ուղղված քոմփայլերի կողմից փոինթեր արիֆմեթիք թույլ չթալը, որ ուրիշի ադրես սփեյս չվնասի, էլի կհասկանայի։
Բայց [այս սահմանափակումը][1] արդեն չափն անցնում ա՝
<s>էս ո՞վ են արա</s> էս ու՞ր եմ ընկել։
ֆսյո, էս երեք լեզվով պետք ա գրեք այֆոնի համար։ Ինչպես և չհամարձակվեք էկրանին դիպչել մեկից ավելի մատերով, էփլը մալտիթաչը պատենտավորել ա։ Ուշադրություն դարձրեք, վերևի նշված ցանկի մեջ չեմ գրել այն մասին որ ինթերփրեթեդ լեզուներով չի լինի այֆոնի համար դեվելոփ անել։ ՕԿ, հասկանում եմ՝ սայն անելով ու ափսթորը դոգմայի հասցնելով անվտանգությունը բարձրացնում են։ Չնայած դա էլ է վիճելի։
Բայց ասենք մոնոենք, որոնց ես նույնպես չեմ սիրում բնավ, չարչարվել, մոնո արմ նեյթիվ բաքենդ են սարքել, հատուկ այֆոնի համար մոնոյով ծրագրեր գրելու համար։ Էլ ֆսյո, չի լինի։ Զուր էր իրենց արած գործը։ Ինչպես և Ադոբ ֆլեշ(որից զզվում եմ սակայն) թու արմ նեյթիվ կոդ բաքենդը։
էս ամենից հետո մնում են մարդիկ որ իրանց փո՞ղ են տալիս։ Այն էլ այդքան շատ։
Մանավանդ գյոզալ [Մեմոները][2] թողած:
Իմ կարծիքով հիմա շուկայում քիչ թե շատ ընդհունելի շուստրի հեռախոսը՝ [Nokia N900][3] է
ՀԳ․ Հիմա մնում ա անել սենց․ նեյթիվ բաքենդները շտապ կփոխարինվեն Սի բաքենդներով։ Ինչով ուզում ես գրի՝ կգեներացնի սի, քոմփայլ կանի նեյթիվ։
_ու տենց _
[1]: http://daringfireball.net/2010/04/iphone_agreement_bans_flash_compiler
[2]: http://en.wikipedia.org/wiki/Maemo
[3]: http://en.wikipedia.org/wiki/Nokia_N900ահա ինչպես եմ ես ստեղծում պարզ դվդ֊նդեր առանց ցանկի։
this is how do i create simple dvds without menus.
իսկ ահա ինչպես եմ ես քոնվերթ անում իմ Միրո Վիդեո քարտով ներմուծած մոուշնջպեգ տեսանյութերը՝
and this is how i was converting my miro video captured motionjpeg movies:
<blockquote style="border-left: 2px solid #FFCC00; padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #FFFCEC;">
<p>
lav2yuv $1 | yuvscaler -O DVD | mpeg2enc -f 8 -o video.m2v<br /> lav2wav $1 | mp2enc -v 2 -b 224 -r 48000 -o sound.mp2<br /> mplex -f 8 sound.mp2 video.m2v -o $1-dvd.mpg
</p>
und so weiter
_ու տենց _
ուբունթուն յունիկս չէ բնավ
gnu ubuntu is not unix
(c) բլանշ ճերմակ Շուշան
_ու տենց _
I have a three years old external harddrive. Actually it is just a notebook hdd which I am used to connect via usb controller. Already couple of months it is almost impossible to write on it. Write operation hangs, and that’s all. I have tested it for badblocks, on Linux and Wind, SMART also reports nothing.
Couple of days ago I was trying different filesystems on it. Reiserfs and Reiser4, ext{2-4}, XFS, with no success. What I didn’t understand, is why my hdd now works perfectly with JFS on it.
I was able to copy 70 gb movies on it, and play some of them. I also unmounted and mounted it again. Drive works suspiciously well. Wham am I doing wrong, I wonder.
und so weiter
I guess nobody would be interested, just ignore this message.
Of course, not much sense without multitouch support(that was irony), but here it is, as a proof:
(drum roll)
Oberon V4 (Kepler version, Linz, Austria) running on top of maemo on my Nokia N810 🙂
WHERE IS THE MIDDLE CLICK OF THE MOUSE ??????
I will try to not forget, and write in details about this, and my other Nokia N series hacks.
_und so weiter _
http://chuck.cs.princeton.edu/ChucK : Strongly-timed, Concurrent, and On-the-fly
Audio Programming Language
_ու տենց _
(15:09:46) norayr: anyone tried to crosscompile gentoo system in QEMU by using sd card as a qemu hard drive?
(15:10:05) norayr: then get out out the card and insert it into nokia
(15:10:27) Stskeeps: norayr: there are insane people like that around here, yes
(15:10:33) norayr: nice 🙂
_ու տենց _
author of QEMU, tcc (tiny c compiler), ffmpeg, and other projects, Fabrice Bellard is also author of tv signal generator
inspired by this radio signal generator made from a Linux pc and a monitor.
_ու տենց _
_ու տենց _
mkfs.reiserfs and mkfs.reiser4 արտաքին 1տբ վինչի վրա տևում է՝ ~ 50 վայրկյան
mkfs.ext3 and mkfs.ext4 նույն վինչի վրա տևում է արդեն ~ 10 րոպե
այսպիսով, րայսերֆս-ը մոտ տաս անգամ ավելի արագ է ստեղծվում։
_ու տենց _
_ու տենց _
ati-driver-installer-8.39.4-x86.x86_64 աշխատելու արդյունքում
ստեղծվում է 8.39.4 վերսիայի րպմ
ati-driver-installer-8-3-x86.x86_64-ը իր հերթին ստեղծում է
8.471 վերսիայի րպմ
այս և այլ վերսիաների դրայվերներ փորձելով վերշնինգի համակարգը կռահելու բոլոր ենթադրությունները տապալվեցին։
_ու տենց _
եթե որեւէ մեկը պատահաբար արել է
cd /
mv * /mnt/
Այսինքն, փաստորեն մենք ունենք դատարկ ռութ, եւ նորմալ յունիքս ֆայլային համակարգը /mnt֊ում։
Դուք չեք կարող անել չռութ (chroot)։ Դուք չեք կարող նույնիսկ աշխատացնել /mnt/bin/cp որ հետ բերեք ամբողջը։
Սակայն, դեռ կարելի է վերականգնել համակարգը
առանց մեքենան ռեստարտելու եւ բեռնելու այլ լայվսիդի կամ լայվյուսբ համակարգ։
առաջին հերթին, եկեք սահմանենք նոր գրադարանների ուղին՝
LD_LIBRARY_PATH=/mnt/lib:/mnt/lib64:/mnt/usr/lib:/mnt/usr/lib64:$LD_LIBRARY_PATH
այնուհետեւ աշխատացնենք cp ծրագիրը ld-linux բեռնիչով այսպես՝
այնպես որ զգոն եղեք մվ անելիս։
\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\_____
when someone accidentally did
cd /
mv * /mnt/
Thus, suppose you have an empty root, and normal unix filesystem layout in /mnt
You can’t do chroot. You even cannot run /mnt/bin/cp, to copy it all back to filesystem root.
it is still possible to recover system <font color="red"><b>without rebooting</b></font> machine and booting from livcd/liveusb
first, let’s export new library path:
LD\_LIBRARY\_PATH=/mnt/lib:/mnt/lib64:/mnt/usr/lib:/mnt/usr/lib64:$LD\_LIBRARY\_PATH
then, run cp with ld-linux loader like this:
<blockquote style="border-left: 2px solid #FFCC00; padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #FFFCEC;">
<p>
/mnt/lib64/ld-linux-x86-64.so.2 /mnt/bin/cp -a /mnt/lib64 /
</p>
_ու տենց _
ահա և [այս ֆենոմենի][1] բացատրությունը
Հաճախ այնպես է լինում, որ կապը դուրս շատ դանդաղ է, սակայն կա արագ կանալ որևէ արտասահմանհյան սերվերի հետ։
Ապա ստիպում ենք wget-ին գրել ստդաութի մեջ,
այ այսպես՝
_ու տենց_
[1]: http://norayr.livejournal.com/145517.html
http://www.ibm.com/developerworks/ru/library/l-friendfeed/index.html?S_TACT=105AGX99&S_CMP=GR01
ու տենց
չեք հավատա, ես այսօր windowmaker գրողին բաներ եմ սովորացրել։ Լու՛րջ։
Ուրեմն հայերեն թարգմանությունը ուղարկել եմ, քոմիթ արեց ջիթ, հետո ասում ա՝ լսի, չեմ ջոկում, որ կոնֆիգուր եմ անում, ասում ա նոու լոքեյլ սելեքթեդ։ Ասեցի ծիպը կա՛ց, չգիտեմ դու ոնց ես անում, իմ մոտ ջենթույում LINGUAS ենվայրոնմենթ վարյեյբլ կա, իրան նշում եմ՝ «hy en ru»։ Ասե՛ց կաց փորձեմ, ասեց իմ մայրենի պորտուգալերենով չեմ փորձել դեռ։ Հետո փորձեց, դե նա էլ է ջենթու քշում, ու ստացվե՛ց։ Ու շատ ուրախացավ։
ու տենց
Այսօր աչքովս ընկան հին սկրիպտերը։ Ահա [ինչպես եմ ես քոնվերտում][1] ցանկացած armscii-8 տառատեսակ դեպի utf-8.
Որոշ armscii-8 տառատեսակներում և֊ը սխալ տեղում է ու դա պետք է ուղղվի՝
Some armscii-8 fonts have wrong location of և and this needs to be patched.
#/usr/bin/fontforge Open($1) Select(168) Copy() Select(162) Paste() Reencode(“armscii-8”,1) Reencode(“iso10646-1”) #Generate($1:r + “.ttf”); Save($1)
Եթե ճիշտ եմ հիշում, Generate֊ը պահում է նոր տառատեսակը այլ անունի տակ, բայց, քանի որ քոմենթ է դրված, գուցե սինտաքսը սխալ է։
Այս սկրիպտերը տառատեսակը օվերրայթ են անում քոնվերտելուց հետո, այնպես որ ուշադիր եղեք, եւ նախապես պահեք օրիգինալը։
Ահա ֊ պարզապես որոշեցի կիսվել։ Շատ հեշտ է՝
As far as I remember, Generate saves new font under different name, but as this commented, probably, syntax is wrong.
This scripts overwrite current font after conversion so be careful and do a backup.
This is it - just decided to post here. Very easy to do
ls *.ttf | xargs -n 1 convert.ff
որպեսզի քոնվերենք լրիվ տտֆ տառատեսակները ընթացիկ պանակում։
վայելեք ։Ճ
in order to convert all ttf fonts in current folder.
enjoy
_ու տենց _
[1]: http://norayr.am/weblog/2008/01/21/фонты/
ահա ինչպես եմ ես քոնվետում տեսանյութեր որ հետո նայեմ իմ Սոնի Էրիքսոն w800֊ի վրա՝
_ու տենց_
This is a famous RedHat packaging.
Enterprise, y’know.
_ու տենց _Հաճախ կարգիչները կոնֆիգ են արվում բութի ընթացքում ինչ որ գործողություններ անել․ միացնել ցանցային ֆայլային համակարգերը, նորացնել ժամանակը նտպ սպասարկչից, կամ կպնել ՆԻՍ֊ին։
Որպես կանոն դա աշխատում է արդեն ինսթալից հետո, օրինակ երբ ուբունթուն փորձում է ժամը ուղղել նտպ սպասարկչին կպնելով։
ապա առանց ցանցի բութ լինելը ավելի շատ ժամանակ է պահանջում՝ համակարգը փորձում է կպնել նտպ/նֆս/նիս սպասարկիչներին մինչեւ թայմ աութը չլրանա, ու պետք է լինում սպասել։
Պարզագույն լուծումը կլիներ ստուգել ethtool֊ի օգնությամբ ցանցային մալուծը միացված է թե ոչ, կա արդյոք քարիեր, ու չաշխատացնել այդպիսի գործողությունները առանց ցանցի։
Այնպես որ պետք է ընդամենը փակցնել այս տողերը համապատասխան ստարտափ սկրիպտերի մեջ՝
\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___\___
many workstations configured to process some tasks at boot: mount network filesystems, update time from ntp server, or connect to the nis.
often that works even out of the box after installation, for example ubuntu tries to get time from ntp server
in such cases networkless boot requires more time: system tries to connect to ntp/nfs/nis server unless time is out, and it takes a while.
simple solution would be to check with ethtool whether network cable is plugged, carrier exists, and don’t run such tasks if not
So, all you have to do is:
drop this couple of lines in a beginning of corresponding startup script:
<blockquote style="border-left: 2px solid #FFCC00; padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #FFFCEC;">
<p>
s=`ethtool eth0 | grep Link | awk ‘{print $3}’`<br /> if [[ x$s != xyes ]]; then exit 1;<br /> fi
</p>
ու տենց
y: vortev liq@ ban unem menak windowsi taka gnum
x: յաա
x: էդ ինչն ա
x: երևի մեկը օֆիսը
x: մեկը էն կարտերով խաղը
y: che
x: մեկը վինդովս կալկուլյատռը
y: offf
_ու տենց _
me: ո՞նց անեմ մի հատ մեծ սքրին լինի
12:20 AM ասենք քոփի պդֆ
հետո․․․
x: FireShot
me: էքթենշն՞
պետք ա րեստարվի ֆայրֆոկսը՞
x: հա 🙁
me: օկ
պդֆ կանեմ
պդֆ-ի միջից կփորձեմ հանել
12:21 AM x: գռազ կգամ ինչ որ քոմմանդ լայն ուտիլիտ ունես որ էդ անում ա
ու նենց չէ որ pdftoimage yesiminch.pdf yesiminch.png
նենց որ հազար հատ ֆլագեր պտի դնես
12:22 AM քանզի զապադլո ա էն ամենը ինչ ինտերֆեյս ունի սիրուն
😛
12:23 AM me: :))))))))))
_ու տենց _
Коллеги вместе редактируют /etc/lilo.conf
Я повернулся, дал пару ценных советов, чего и как там писать
– Да ты что, если ты так напишешь, Лило тебя пошлет на х*** – возмутился один из них моему совету.
– в некотором смысле Лило меня уже в этом направлении послала – подумал я
z: սպաս լոգերը ցույց տամ կհասկանաս
me: հմ՞
————
x: wallpaperd verjn a
x: shat es sirum et nkary..
z: aha
de qo nkarn a dra takic
uxxaki ayn shat a intim im hamar
x: de ha, chem kaskatcum 🙂
x: linux a motd?
z: aha
x: uzum em es el
z: 2 hat disk knvirtem, te hets sexoiv zbaxves
x: inchi qashel chem kara?
z: karas
z: karas patvires uxarken disk@
x: inchy i nkati uneir? pidgin-n en ugharkum diskov?
z: haa, che
ubuntu
x: aa.. che, ubuntu chem uzum
—————
z: քեզ թվում ա դու ուղղակի ջենթուի առավելություններն ես բացատրում մարդկանց
2:36 AM բայց դե արդեն որերորդ անգամ ամեն ինչ քենսըլ ա ըլնում
me: …
x: լսի, դու հեչ կդե քշել ես ?
me: չի ստացվում
զզվելս գալիս
1:47 AM x: լավ էլ մի թիթիզացի, լուրջ հարց ունեմ 🙂
me: լուրջ եմ ասում
հարցին դժվար կարողանամ պատասխանել
1:48 AM x: լսի, մի պահ կա լուրջ կարոտել եմ
🙁
որ ասենք ֆայռֆոքս ես ուզում բացես
1:49 AM ֆայռֆոքսիկը կուրսորի կողքը
սենց
տըմ տըմ տըմ
հասկացար ինչի հետ եմ ?
me: ձեռ ես առնում՞
x: չէ, լուրջ
me: գիտես որ զզվում եմ դրանից
x: չգիտեի
🙁
1:50 AM me: ուժս
լսի
դու քշի իրան
հետո ինչ որ քո իմացած մարդիկ
չեն հավանում
սաղ ռուսաստաննա քշում
x: հետո էն, որ էդ մարդկանց չեմ կարա հարցնեմ ինչ որ բան
1:51 AM ու իռքի կանալում էլ սաղ քնած են
me: դե կփորփրես
էդքան բան կա հարցնելու՞
x: չէ պրինցիպի կարամ գնոմի վրով հարցնեմ հետո գեդիէը փոխեմ կատե-ի ու էլի մի քանի բան
1:52 AM me: տեբց որ ավելի լավ ա այլ բան քշես քան փնտրես պատասխան
x: բայց դե արդեն սովորեցի սրան
me: ՞
x: ուղղակի ֆայռֆոքսիկն եմ կարոտել
լուրջ
🙂
ում ասի ասեց զզվում ա
me: ես ֆֆից չեմ զզվում
1:53 AM x: ֆֆ-ի մասին չեմ ասում
me: այլ թռվռացող իկոնկեքից
հա
x: կուրսորի կողքի իկոնկի
հա
🙂
me: ուժս
դե դզում ա քշի
չէ՝ գնա ծիծակ առ հագի
1:54 AM որ չտարբերվես
x: ուզում էի իմանամ ձև ա գնոմում էդ պահը սարքել
դե ձևը ձև ա
ասենք մի ժամում ձև ա
?
me: …
x: ապեր տենց մի ասա
ես էլ գիտեմ որտեղ պետք ա հարցնել
1:55 AM բայց արի ու գուգլում գրի
տըմ տըմ տըմ
me: սպանիր՝ գնաց ԿՄ
x: 😀 😀
_ու տենց _
Dear IT,
I cannot connect to *** server
Please, find below my console output
~ $ ssh *\*@*******
The authenticity of host ‘******** (10.0.0.136)’ can’t be established.
RSA key fingerprint is 32:c3:e9:69:f4:03:64:b2:2c:f0:cd:24:e9:db:24:f9.
Are you sure you want to continue connecting (yes/no)? no
Host key verification failed.
~ $
~ $
Response of “Dear IT” was
– Why the fuck “NO”???
_ու տենց_– Норик, мне скачать Кноппикс?
– Ну скачай, а зачем?
– Ну для восстановления системы как лайв сиди
– А тебе РИП-а не хватает?
– Ну там большой имидж, а РИП маленький
– Конечно большой, это лайвсиди с КДЕ и Опеноффисом
– И что с ним можно делать?
– То же самое – просто вместо флаксбокс у тебя кде загружено – открываешь консоль и работаешь
i was dealing with rhel5 sysvinit sources and patches, for some reason.
and found interesting example.
there is a patch called sysvinit-2.86-console-open.patch
what it basicly does, it just tries to open /dev/console five times, if its not created yet.
————
— sysvinit-2.86/src/init.c.eieio 2006-08-10 15:34:23.000000000 -0400
+++ sysvinit-2.86/src/init.c 2006-08-10 15:34:50.000000000 -0400
@@ -531,8 +531,10 @@
/*
*/
– for(f = 0; f < 5; f++) + for(f = 0; f < 5; f++) { if ((fd = open(console_dev, m)) >= 0) break;
usleep(100);
}
if (fd < 0) return fd; -–-–-–-–-—
Debian GNU/Linux life comes with ABSOLUTELY NO WARRANTY
_ու տենց_Debian GNU/Linux life comes with ABSOLUTELY NO WARRANTY
_ու տենց_я так понимаю, что корпорации частенько выбиарют именно redhat как платформу, потому, что бинарная совместимость после минорных обновлений гарантируется поставщиком.
понятное дело, бинарная совместимость нужна для запуска закрытого, пропрайатари софта, так как легче пропатчить отдельно взятый софт, чем сохранять бинарную совместимость всего, что есть в дистрибутиве (а именно поэтому особо там ничего и нет).
Отсюда первый вывод – рехат это платформа для запуска пропрайатари софта. sic!
Возникает резонный вопрос – а почему им нужно так много усилий тратить на сохранение бинарной совместимости? Понятно почему – интерфейсы постоянно меняются, и в первую очередь меняются интерфейсы glibc. Хммм – а чего это они так часто меняются? Кто вообще glibc занимается? Redhat и занимается! (не только они конечно, но достаточно).
Выходит, redhat создает проблемы с бинарной совместимостью, а затем берет деньги за то, что их не будет.
Коммерция все портит. Даже open source.
I will stick with my loved gentoo and debian in my personal, non corporate life. 🙂
Сегодня к нам в комнату зашла Анна и попросила продолжение Хауса 🙂
Норик: У меня с собой 23-я По английски.
Анна: Здорово 🙂 Скинешь?
Норик: А у тебя есть 22-я? Смотрела 21-ую?
Анна: А что?
Норик: Если не смотрела – не дам. Ее нельзя смотреть без предыдущих.
Аркадий: Норик, ты прямо как apt-get, зависимости отслеживаешь 🙂
Ես սիրեցի xlockmore դեռ այն ժամանակվանից, երբ սկսեցի ակտիվ օգտագործել Windowmaker.
Իմ ծրագրերի ցանկի մեջ միշտ կա xlock տողը։
Աշխատանքի տեղը այլ նոութ է, ու նրան միանում է արտաքին մոնիտոր։ Երկու էկրան միաժամանակ են աշխատում։ Գուցե այդ պատճառով xlock֊ը ընկնում է սեգֆոլթ գիշերվա ընթացքում։
Segmentation fault
xlock: caught signal 11 while running goop mode (uid 0)
փնտրելով, գտա բագ, որը [կար][1] դեռ 1999֊ին.
փաստորեն, փակել էկրանը իրանով չի լինում, ու ահա իմ լուծումը՝
ու տենց
[1]: http://www.monkey.org/openbsd/archive/misc/9909/msg00285.html
на прошлом месте работы я очень рекомендовал использовать скомпилированные с О3 оптимизацией gentoo системы на reiserfs вместо RHEL на ext3
Сделал сетап дженту с скомпиленныйм с О3 mysql так как это их интересовало больше.
А потом уже уйдя с той работы получил результаты их тестов.
меньше – лучше 🙂
blue – my custom Gentoo, Red – RHEL 🙂
мой сетап gentoo против их сетапа RHEL на той же машине
6.53 секунды против 10.74 секунды
21.14 секунды против 32.75 секунды
2 минуты 57.14 сек против 3 минуты, 54.27 секунды
7 минут 44.56 сек против 10 минут 2.54 секунды
P-4 2.4 MHz RAM 512,
Gentoo (kernel 2.6.28.7, FS – reiserfs)
RedHat 4 Enterprice (kernel 2.6.9-5, FS –ext3)
WRITE
Gentoo
41 MB, 387203 record file
LOAD DATA INFILE “04062007” INTO TABLE ulog; Time 6.53 sec
64 MB, 590284 record file
LOAD DATA INFILE “03282007” INTO TABLE ulog; Time 10.74 sec
RH4 EL
41 MB, 387203 record file
LOAD DATA INFILE “04062007” INTO TABLE ulog; Time 21.14 sec
64 MB, 590284 record file
LOAD DATA INFILE “03282007” INTO TABLE ulog; Time 32.75 sec
READ
Gentoo
SELECT COUNT(*) FROM page, page_info WHERE page.page_namespace = 100 AND page.page_id = page_info.page_id; Time 2 min 57.14 sec
SELECT COUNT(*) FROM page WHERE page_title LIKE ‘a’; Time 7 min 44.56 sec
RH
SELECT COUNT(*) FROM page, page_info WHERE page.page_namespace = 100 AND page.page_id = page_info.page_id; Time 3 min 54.27 sec
SELECT COUNT(*) FROM page WHERE page_title LIKE ‘a’; Time 10 min 2.54 sec
новости с http://www.gentoo.org/doc/en/gcc-optimization.xml
Интересно, какая сейчас разница
\# gcc -c -Q -O2 –help=optimizers > O2
\# gcc -c -Q -O3 –help=optimizers > O3
смотрим
\# diff O3 O2
<!--more вот что получилось-->
35c35
< -fgcse-after-reload [enabled] \--- > -fgcse-after-reload [disabled]
43c43
< -finline-functions [enabled] \--- > -finline-functions [disabled]
67c67
< -fpredictive-commoning [enabled] \--- > -fpredictive-commoning [disabled]
128c128
< -ftree-vectorize [enabled] \--- > -ftree-vectorize [disabled]
135c135
< -funswitch-loops [enabled] \--- > -funswitch-loops [disabled]ուզում եմ կիսվել ինչպես եմ օգտագործում մփլեյեր, երբ աշխատում եմ։
այն իմ մոտ նվագարկում է կլիպեր կամ ինչ որ ֆիլմ էկրանի անկյունում ու
բոլոր դեսքթոփների վրա
որպիսի ամեն անգամ չկտացնեմ պատուհանին ու չընտրեմ ontop եւ omnipresent ես օգտագործում եմ Wmctrl որն ավտոմատացնում է պատուհաններով գործողությունները
cat mplayer.sh
անցնում եմ աշխատանքային տիրույթներով, նայում եմ նամակներ, կարդում բլոգեր, աշխատում տերմինալների մետ, իսկ մփլեյերը միշտ բոլորից վերեւ է ու ամենուր։
ու տենց
hans reiser:
this way mentioned midnight commander copies from folder in right panel to the left one
я некоторое время классическим mc не пользуюсь – есть такой проект – гораздо лучше http://mc.redhat-club.org/trac/wiki/EnWikiStart
ебилды http://people.redhat-club.org/inf/mc-slavaz/gentoo/ и http://mc.redhat-club.org/svn/trunk/build/gentoo/
Недавно вышел.
Ребята, не ставьте Сабайон.
Даже не думайте ставить сабайон. Это же можно так растолстить дженту!
Он в лучших традициях Висты и Солярки сьест у вас моск гиг озу. Я такого не видел, чтобы после загрузки половины памяи не стало.
А я еще на Убунту ругался, что она 150мб памяти утилизирует, типа много.
И деп, Дебиан Ленни с загруженным гномом, требует 78 мб.
И деп, Дженту в консоли – 12мб, с виндоумейкером вполне работает на 32мб 🙂
Это одна из моих историй успеха внедрения свободных технологий, и миграции, эмиграции, бегства от технологий мс безопасности:)
В этом тексте – в основном о том, какие несвязные անկապ технические задачи возникли по ходу, и их не менее несвязные решения:)
Итак, все началось с того, что у одного ученого есть свой know how – способ улавливать колебания земли, и, возможно, прогнозировать землетрясения. Для этого он установил в шахте, на глубине 60 метров под землей свой экспериментальный датчик, ну а чтобы снимать с него данные подключил систему к компьютеру.
Однако снимать данные в течение reasonably продолжительного времени не удавалось: компьютер подвисал примерно раз в два дня, ход эксперимента то и дело приостанавливался…
Еще очень давно я утверждал, что можно все очень красиво (мсье знает толк в извращениях) реализовать с использованием опен соурс, но у меня не хватало времени. Еще я резонно предвидел проблемы с конкретным железом, которое они используют. Этим летом все-таки взялся.
Что было раньше.
Не вдаваясь в детали скажу, что вначале была матрица.
Я немножко не о той матрице, где Нео тусовался. Конечно, все делается подручными срествами, и это матрица от обычной, очень старенькой веб камеры с почти стертой, загадочной надписью Enigma.
Причем, чтобы снять картинку с матрицы, парень, который все настроил до меня, не заморачивался с изучением WinAPI и сделал то, что можно назвать аналогом юникс скриптинга, но в графике: заставил работать несколько виндовс программ вместе и передавать инфу от одной к другой.
Правда, он не смог использовать потоки, пайпы, и все такое, и у человека, не знакомого с идеями юникс, перенаправлять, скажем, стдаут в стдин мысли возникнуть не могло. Если его не зовут Деннис Ричи, конечно.
Добавлю, что парень тоже был подручный, и не являлся it специалистом, и вообщем, совсем неплохо справился.
Итак, сначала он взял программу, которая показывает изображение с видео девайса, и умеет брать снапшоты, при нажатии на кнопочку. “Только вот кто будет на кнопку жать?” – спросите Вы. Оказывается, парень поступил очень остроумно, чтобы не сказать – неожиданно: он научился программно управлять курсором мыши, (кажется с помощью ЛабВью) и заставлял ее жать на кнопку через определенные промежутки времени 🙂
Картинка, снятая матрицей обрабатывалась в том же ЛабВью, что-то считала по какой-то формуле, и писала в файл. Затем файл с данными можно было открыть в Ориджине, и полюбоваться на графики.
Все бы хорошо, но ничто не работало так, как ожидается. Ну как всегда…
Во первых, постоянно загруженный ЛабВью, и программа захвата видео сьедали слишком много памяти. Во вторых, кто-то из них активно тек памятью, памяти становилось все меньше и меньше, пока компьютер не подвисал. Вообще, в виндовсе самом полно утечек, но они, конечно, не успели бы вешать машину так часто.
К тому времени, как я взялся за дело, было также решено наладить сеть с городом, чтобы не ехать каждый раз в обсерваторию.
Телефона рабочего там тоже не было, обсерватория с коммунистических времен заброшена, хорошо хоть электричество есть.
Вот ребята еще провели 200-300 метров utp из под земли наверх, к другому компьютеру, а к нему задумали подключить gprs модем 🙂
Для меня сразу стало очевидно, что таск на компьютере с веб камерой решается крутящимся маленьким консольным скриптиком, а сам компьютер можно впоследсвии быть заменить на маленькую встраиваемую плату на основе arm или 32-битного атмела.
Скриптик мог иметь вид типа
while (true)
{
getsnapshot()
./process » data.txt
sleep 3s;
}
Обратите внимание, этот скриптик, против ЛабВью, программы видеозахвата с превью и кнопками, экплорер, не говоря уже о графике, виндовс, который сьедает под 100мб озу…
Выяснилось, что getsnapshot легче всего реализуется с помощью консольной утиливы vidcat из пакета w3cam
vidcat -d /dev/video0 -d ppm -o tmp.ppm – с камерой встроенной в мой ноутбук заработало на ура
оставалось написать консольную программу для обработки полученных данных, что много времени не заняло, и разобраться с драйверами.
Как я и опасался, почти все железо не опознавалось стандартным ядром из Debian Etch:
Проблема с сетевыми решилась проще всего – компиляцией новейшего на тот момент ядра – 2.6.26
Вебкамера под линукс не опознавалась (файл устройства /dev/video0 ) не создавался.
Посмотрел, что за камера, lsusb выводит
Bus 005 Device 002: ID 2770:913c NHJ, Ltd Argus DC-1730
Поискав в гугле argus dc-1730, нашел чипсет и следующие строки авторства Theodore Kilgore, с которым, как ни странно, меня уже судьба сводила: я с ним общался, когда помогал добавить поддержку своего Genius Smart 300 в libgphoto2, брал usb логи, компилировал и тестировал экспериментальный код в libgphoto
http://www.qbik.ch/usb/devices/showdev.php?id=2761
—
Yet another camera with an S&Q Technologies controller chip. Seems to work just fine with existing sq905 camlib, in libgphoto2. I will add it in the CVS version. Webcam support might possibly work with the sqcam driver, too, with tweaking.
—
Ага, значит драйвер чипа, хоть и для другой камеры есть!
Ищу драйвер, нахожу, пытаюсь скомпилировать:
cvs -z3 -d:pserver:anonymous@sqcam.cvs.sourceforge.net:/cvsroot/sqcam co -P sqcam26
cd sqcam26
make
конечно облом, не компилится.
Хммм…
Хорошо, смотрю мейкфайл, нахожу такой участок:
—
sq905.o : gamma.h
gamma.h : makegamma
./makegamma
makegamma : makegamma.c
gcc -std=c99 -o makegamma -lm makegamma.c
—
Пробую
# gcc -std=c99 -o makegamma -lm makegamma.c
запускаю полученную программу
# ./makegamma
и она создает gamma.h
Теперь вновь
make
и вновь облом – интерфейсы ядра успели сильно измениться, надо хакать драйвер
Хорошо, он опен соурс… поди заставь работать какой-нить закрытый win95 драйвер в висте…
Полный список изменений сам не помню, а скачать версию драйвера, которая работает с камерой Argus DC-1730 и компилится с ядром 2.6.26 можно тута.
Итак, драйвер скомпилился!
modprobe sqcam
ls -al /dev/vi…
Жму tab, tab, tab…
Опять облом, устройство не создается…
Я уже чуть было не забил на это дело, отошел от компьютера, покрутился…
и тут дошло, что вероятно драйвер просто не определил камеру так как не знает ее usb vendor и product id’s!
Осталось только поменять:
/*Define these values to match your device */
#define USB_SQCAM_VENDOR_ID 0x2770
#define USB_SQCAM_PRODUCT_ID 0x9120
product id на
#define USB_SQCAM_PRODUCT_ID 0x913c
rmmod sqcam
modprobe sqcam
УРRRRRRRRRRRRRRRRRаааааа – работает 🙂
vidcat -d /dev/video0 -f ppm -o a.ppm
Снимок благополучно сохраняется 😉
Оставалась проблема с gprs модемом siemens mc35i
Он в упор не опознавался, поискав в инете я выяснил, что модуль cp2101
(Silicon Labs CP2101/CP2102 RS232 serial adaptor driver)
должен создать устройство /dev/ttyUSB0
и нашел массу вопросов в форумах о том, что несмотря на то, что он должен, устройство все-таки не создается
Разумеется, после сходной возни с вебкамой я просмотрел исходники cp2101.c, недолго думая добавил usb id’s модема, и он разумеется определился!
Я даже позаботился о людях тщетно спрашивающих в форуме решение, и помог им
—
cd /usr/src/linux/drivers/usb/serial
nano cp2101.c find there a place with usb product and vendor id’s and add string with your device numbers
{USB_DEVICE(0x10c4, 0x8341)}, /* siemens mc35pu gprs modem*/
Then recompile the kernel and reboot. Find new/dev/ttyUSB0 file
—
Проблемы с железом, однако не прекратились…
Мало ли, что драйвера есть…
Я не говорю о том, что свет там регулярно вырубался, а упс-а не было… Нет, я расскажу другую историю –
про подвисания того самого gprs модема Siemens mc35i
Короче, модем подвисал почти каждый раз после дисконнекта. И единственный способ заставить его работать вновь – это обесточить, вытащить usb шнур, и пихнуть обратно.
– Ну и как я ему скажу, чтобы он шнур вытащил? – вопрошаю я окружающих, ждущих решения серьезных дядек
И тут кто-то, кажется Овик (art_green{.lj-user} ) догадался, как это сделать
– Норик, ты можешь на ком порт сигнал подать, ведь можешь правда? А я соберу схему, как ты подашь сигнал, модем обесточится.
– Нэт праблэм, Дарагой! – гаварю 🙂
Короче, ребята собрали схему (спорили на транзисторе или на реле ее делать), подключили один вывод от модемовского шнура к ком порту, а я добавил в скрипт подключения и отключения от инета
cat /dev/urandom > /dev/ttyS0
на некоторое время, дабы модем перегружать.
А далее уже все было хорошо… Хорошо, если не вспоминать о том, что материнка компьютера в шахте была влажной от сырости, пока он не сдох, если не вспоминать о перебоях с питанием, со проблемной связью из-за Виваселл, если всего этого не вспоминать, шалость, вроде удалась! 🙂
Полку моих клосед-соурс программ прибыло – (барабанная дробь) ие. Да, правда. А я сошел с ума… 🙂
А все дело в том, что я где-то заметил упоминание о сайте mp3.musichall.am, который, как мне казалось, давно не работал.
И в душе моей закралось сомнение. Оказавшись на днях около компьютера с виндовс, я не найдя почему-то шортката к эксплореру, запустил его как iexplore, зашел на musichall и (о чудо!) скачал мп3 Мокац Мирзы в исполнении самого Комитаса.
Отсюда мораль – хочешь юзать mp3.musichall.am – имей explorer. А мне казалось, что он не работает с тех самых пор, как я распрощался с виндовс, ие, и всем таким.
Раньше у меня из закрытых программ стояла лишь опера. Скайп запускается от фейк юзера и то очень редко. Адобе не жалую.
Иногда ставил фотошоп под вайн.
А теперь вот если хочешь армянские мп3 – учись юзать и ставить эксплорер. Нашел ies4linux, скрипт, который разные ие ставит.
Зато логотип у проекта классный (хоть и скрипт глючный) в виде иконки ие перевернутой и поместившейся в бокале вина 🙂
http://lkml.org/lkml/2007/6/12/232
http://blogs.sun.com/jonathan/entry/one_plus_one_is_fifty
Alternate security ways or keeping in mind human factor!
When I have been administering for the first time (it was the work at internet service provider) I noticed that people intent to use mainstream software on their servers. I did not understand the reasons first.
It seemd that programs used by masses have more chances to become relatively bug free, therefore secure. Needless to say, that source availability is a major condition which makes possible early fixes and updates.
This is a quote from Linus’s law dedicated article at wikipedia:
“Linus’ Law according to Eric S. Raymond states that “given enough eyeballs, all bugs are shallow”. More formally: “Given a large enough beta-tester and co-developer base, almost every problem will be characterized quickly and the fix obvious to someone.” The rule was formulated and named by Eric S. Raymond in his essay “The Cathedral and the Bazaar”.”
In case of proprietary software, people often believe that if it is widely used then it is good software. “Why all the people use it if it isn’t good?” – often ask them. They also think that in trite software vulnerabilities will be most probably found, therefore vendor will probably supply patches.
But let’s try to think and face reality.
If you rely upon software vendor then you should use branded tools for software maintanance. Those tools come with operating system and provide simplified ways to install and update tested, and therefore probably stable and bug-free software. Then you suppose that apt-get, yum or Windows Update is all what you need to be sure your software is up to date and contains no wellknown vulnerabilities
It is of course pleasure to use automated updates and be sure that software will still work after applying them.
Large community of free software users, contains people who are not only able to discover software mistakes but also able to fix them. Indeed, fixes often became available in a very short time as source patches.
But this doesn’t always mean that new release will follow immediatelly after vulnerability have been discovered, and patch have been prepared. Often new release contains several bug fixes and issued after testing period. As a rule only after that vendor company come to scene and prepare a package which will be used during automated update. It may contain pre and postinstall scripts, and distribution specific patches. Therefore it again needs testing.
What I want to say is that there is a gap between the time when exploit have been published and software have been updated in vendor repositories. During that time many servers in the net are defenceless.
Matter of course that in case of proprietary software, even when you know the bug, have the exploit, know how it works, you can do nothing but only use that flow. You also free to write a mail messages to your vendor every hour asking him for patch or an updated version. The fact is that proprietary software often remains vulnerable for much longer time than open source.
But not all the people tend to use precompiled software from distribution vendors. Another approach is used in many companies: compile server software without using distribution package management. This case software is harder to maintain, installation needs more time, and there will be no distribution specific patches. For instance many companies use not only compiled themself server applications such as mail or web, but even their own custom compiled kernels (In case of GNU/Linux as a server platform).
In other words, there is almost no benefit and therefore no sence in using this or that particular operating system distribution in this case, perhaps early manual updates. Updates which could be done earlier than ones made by vendor.
Of course even relatively big group of administrators cannot ensure that software they have been patched, configured and compiled is stable enough because they have no such resources as distribution maker. The latter not only have a QA department but also a wide community of enthusiastic testers and maintainers.
It is indeed far away from being the fact that server software compiled by administrator is more stable, or bug free, than the one supplied by software vendor.
That is why in companies, where non automatic software management are accepted as a rule, technical supervisors and administrators are trying to avoid updates. If you hear a phrase like: “do not necessary to touch if it works well enough” then you may be pretty sure that pronouncer forced to compile and upgrade software by himself. Manual updates are of course doable but require greater overhead charge and could be followed by hardly foreseen consequences.
That is the another reason of old, buggy software presence on many servers.
It is very important to mention that commonly used software also usually feature rich. That is because software vendors decide to supply and support feature rich software. It is of course easier to support one web server rather than three different ones. Vendors choose applications which cover possible demands of all clients, who in their turn, usually choose that software because it is proposed by vendor. You may remember story with Internet Explorer and Media Player from Microsoft. “Apache” http server presence on most of the Unix web servers which serve just static html pages and nothing else, clearly shows described above tendency.
In the same time, many of us believe that complicated software has less chances to be bug free. Minimalist, simple software is as a rule more stable and sometimes works faster. Many computer cience teachers persuade their pupils that instead of crawl out with debugging it is better to use simple and obvious algorithm.
Indeed, most of the people who use particular server product don’t even know all the special features provided by that. Very often they just need simple and limited functionality. Functionality which could be offered by other simpler and probably, unknown application.
Moreover, if you follow the security related sites you have been apparently noticed countless/infinite number of published mainstream software exploits. Those exploits waiting to be used while many servers are waiting to be hacked.
There are no, or, sometimes, almost no exploits for rarely used software.
Such reflections lead me to the conclusion that wide spreaded software cannot be supposed as very reliable and secure though it still remains feature rich. In case your company doesn’t really need all that set of supported opportunities it is sometimes better to use non-mainstream software.
When piece of software is not in the common use then probability that someone could work on hacking it dramatically decreases. The less it is known, the more it is secure despite of all security flows it may possibly have. Such a software could be found on sourceforge, and similar sites. You could find a lot of links to a simple server solutions by searching through the developers’forums and newsgroups.
Unknown flow of unknown software could be used by experienced and advanced hacker only if he under some circumstances wants to attack your particular server, moreother, have necessary qualifications and time to make researches to find your particular software vulnerabilities. That work is much harder than usage of published and tested exploit. Experienced hacker won’t spend time to hack non-mainstream software of non famous site. It won’t give him fame or money. And even if he try to hack, then his chances to succeed are very low because simple applications contain less bugs, thus less vulnerabilities. He will hack without any prompt and idea of how it works. And, if it’s unique, i. e. have been written by yourself, or by your order, then his chances are incredibly low.
Therefore, it is wise to write your own software. In this case it will be unique, and therefore impenetrable and impregnable. That means there is almost no chance your software could be hacked ever. Sometimes even dos attacks could be blow out with unpredictable simplicity. Of course this way you had better neither share your software with anyone, nor release it’s source. If noone but you uses it then noone will need to modify or fix it instead of you. And of course most probably your unique application will be simple, and cover only your needs. If someone needs software with the similar minimalist functionality he could write it by himself.
That explains why there were almost no demand from society even if you share it. I am sure that most of the people who read this article will continue to use mainstream software.
It is worth to mention that it is always better to masque your server application so it will be harder or even impossible to guess what particular application or version used. In most cases that means removing welcome strings from web, ftp, ssh, telnet server messages. For instance, if you see default web server welcome or error message then most probably you can know its version and sometimes operating system distribution installed on the server. You can easily confuse the hacker by using wrong welcome screens from other software. You may also jokingly try to use completely nonsense or funny messages.
The only danger is that your product may happen to have the same flow as software you simulate. This may be even pure buffer overflow. Evidently you should write your software in a way it contain no flows. Read Secure programming howto before starting. If your software unique that doesn’t mean you could afford awful mistakes when designing and implementing it.
Unless you really need it, try to not use hackneyed software. It could be easily hacked. May be there is a sence to find something which better suits your needs and has no superflous features. In case you are a software developer, or computer science student, which is probably, if you are reading this article, may be it is worth to write server software by yourself rather than using trites and templates.
It is exactly the case when inventing a simple wheel doesn’t cost too much time but quite the reverse is very useful and advantageous.