ուզում եմ ասել, որ թրամփը, պուտինը, օրբանը, ալիեւը, նոյն վեկտորի յատկանիշներն են, ինչպէս redhat֊ը որ յսկողութիւն ա հաստատում centos֊ի վրայ, իսկ յետոյ սպանում այն (վերածում այլ բանի), docker֊ը, որ հաբի (կենտրոնի) շնորհիւ ա լծակներ ձեռք բերում, redis֊ը որ արտօնագիրն ա փոխում, եւ այլն։
պարզապէս էդպիսի ժամանակաշրջան ա՝ աւտորիտարի վերելք ա, ազատականութեան նահանջ։
ամէն թուարկածը՝ իշխանութիւն կենտրոնացնելու մասին են, ֆաշիզմի՝ էն առումով որ անձի ազատութիւնը չի կարեւորւում (նոյնիսկ այդ անձի կողմից, որ չէ որ «թաքցնելու բան չունի») ու էսօր աւելի քան երբեւէ կարեւոր ա չուժեղացնել աւտորիտար կենտրոնները։ եւ օգտուել եւ դրանով սատարել ապակենտրոն տէքնոլոգիաներին։
չօգտուել, չվճարել մի բանի համար որ կապում ա իր էկոհամակարգի հետ, մի բանի հետ որ լքելը բարդ ա։ սատարել փոխգործելիութիւն ապահովող նախագծերին՝ նոյն մաստոդոնին ուր հեշտ ա դատան վերցնել եւ տանել այլ դաշնեզերքի հանգոյց։
ոնց ասում էին՝ ոչ մի ձայն յանցաւոր ռեժիմին։
#ժամանակ #քաղաքականութիւն #փոխգործելիութիւն
ասում են՝ միատեսակ անց կացուած ժամանակը «զիպ» ա լինում՝ դեռ հին յոյներն էին ջոկել։
զէն մարդիկ ասում են՝ պէտք չի տարբեր ու նոր փորձառութիւններ, կարելի ա լինել ուշադիր եւ դիտարկող եւ նոյն վայրում նոր ու նոր բացայայտումներ անել։
եւս մի ձեւ կայ կեանքի կամ ժամանակի տեւողութիւնը զգալու՝ գրի առնելն ա։ մտքերը կամ փորձառութիւնները։ կիսուելը։ արձանագրելը։
յետոյ գիտես որ թէկուզ ամէն օր նոյն բանն ես արել, բայց տարբեր մտքեր ես ունեցել։
ու մտածեցի՝ ինչ լաւ կը լինէր օրագիր.հայ֊ում շատ գրէին, ու պարտադիր չի երկար։ երեւի չեն գրում զի շատ ա լուրջ թւում, իսկ մաստոդոնի ֆորմատը աւելի թեթեւ ա թւում։
նաեւ մտածեցի՝ մարդիկ կան որ բլոգեր են ջնջում։ իրենք բառացիօրէն իրենց կեանքն են ջնջում, խլում իրենցից իսկ։
որովհետեւ հիմա չեն կարող նայել եւ ասել՝ ես էսքան ապրել եմ։
#բլոգ #ցօգ #օրագիր #կեանք #տեւողութիւն #ժամանակ #ընկալում #մարդիկ #ցանց
canon g1֊ով (ի․ թ․ իրենց առաջին թուանշային խցիկն ա) արուած նկար եմ ռենդերում, ffmpeg֊ն ասում ա՝ deprecated pixel format
#ֆոտօ #էկրանահան #խցիկ #ժամանակ
ափթայմը։
#էկրանահան #ժամանակ #տերմինալ #տեք #կոնսոլ
ես առաջ չէի հասկանում, որ ծրագրակազմը ֆիքսուած չի, միշտ ապրող ա։
ու յաճախ սկզբից վատն ա, յետոյ ա լաւանում։
ապա հետաքրքիր ա, եթէ ժամանակը դիտարկենք տարածութիւն, ապա գրեթէ անխուսափելի ա որ երբ սկսում ես կառուցել ծրագրակազմը, այն գոնէ մի տեղում, տարածքում, տարածքի հատուածում լաւը չի լինում, գրեթէ անխուսափելիօրէն։
#ծրագրակազմ #ժամանակ
երբ երեխայ էի, զգում էի ինչքան կարեւոր ա ինձ համար պատմութիւնը։ ու ոչ աբստրակտ, ու ոչ դպրոցական, այլ շօշափելի՝ ծնողների դարակներում բաներ գտնելը, որ ինձնից շուտ էին ստեղծուել, երեւանում հին շէնքեր տեսնելը։
պատմութիւնը զգալը հակատոտալիտար ա։ պատմութեան չլինելը տոտալիտար ա, երբ պատմութիւնը հնարաւոր ա ամէն ձեւ մանիպուլացնել ըստ իշխանութեան օգուտի։
իսկ երբ կայ այդ շօշափելի պատմութիւնը, շատ տեղերում ա, հնարաւոր չի ամէնն էնպէս փոխել, որ չլինի ջոկել։
իհարկէ, կարող ա հին շէնքը մնալ, բայց մեզ համոզեն, որ… չգիտեմ, իննունականներին սա եղել ա էսպէս, ոչ թէ էնպէս, ու մարդիկ էլ ինչ ասես կը խօսեն՝ ոչ ամենավստահելի պատմութեան աղբիւր են, ու արքիւներից կարելի ա կարեւոր թղթերը հեռացնել։
ու այստեղ կրկին գալիս եմ ապակենտրոն ինտերնետին՝ կենտրոնացուած համակարգում պատմութիւն կեղծելը հեշտ ա՝ մի տեղից ես կեղծում։ ապակենտրոն ինտերնետը քաղաքի պէս ա՝ զանազան շէնքեր կան, ու ինքնակառավարման բաւական բարձր հնարաւորութիւններով, եւ այդ շէնքերն իրենց իսկ տեսքով վկայում են, պատմութիւն են։
#քաղաքականութիւն #ազատութիւն #համացանց #ապակենտրոնացում #ժամանակ
եթէ դու ուզում ես տելեգրամում, թուիթերում կամ ֆէյսբուքում էջ բացել եւ էնտեղ բաներ գրել՝ յիշիր մայսփէյսը, գուգլ փլասը, վէյվը, բազը, ֆրենդսթերը, վայնը, միրկատը, այթիւնզ պինգը, ֆրենդֆիդը, դէյլիբութը, յիկ եակը…
ֆուկույաման սովէտի անկումից յետոյ գրում էր որ ժամանակը վերջացել ա, զի արեւմտեան արժէքները յաղթել են եւ վերջ։
բայց արդե՞օք էդպէս ա։ մենք ունենք ընդվզող ռուսաստան, ունենք հզօրացող ասիա, ու խառը միջին արեւելք։
վերջը չեկաւ։
եւ թուիթերն էլ չի վերջը լինելու։
եւ տելեգրամն էլ։
փոխարէնը ունեցիր բոլորից անկախ, քո՛ սկզբնաղբիւրը համացանցում։
եթէ սպառողդ այսօր ֆբ֊ում ա կամ թուիթերում՝ կը տաս իրենց յղում, ինչպէս անում են իրենց յարգող զլմ֊ները, որ պէտք ա գնան սպառողի մօտ։
իրենք թողնում են յղում որ տանում ա իրենց կայքին։
եւ այդպէս աւելի արժանավայել ա։ բնաւ «քուլ» չի թուիթերում/ֆբ֊ում գրելը։ «քուլը» քո կայքում գրելն ա։
#համացանց #ազատութիւն #արժանապատւութիւն #արժանապատուութիւն #նախագծում #քաղաքականութիւն #տելեգրամ #թուիթեր #ծիւիչ #կայք #վերջ #եւ_վերջ #գուգլ #ֆէյսբուք #մայսփէյս #պատմութիւն #ֆուկույամա #ժամանակի_աւարտ #ժամանակի_վերջ #ժամանակ
ես նախանձում էի անարդարութիւն էի զգում տեսնելով որ մարդիկ չեն ջանում աշխատանք գտնել, իրենց աւելի լաւն են համարում, որ էն աշխատանքն անեն, ինչ շուկայում կայ։ չէի հասկանում՝ ո՞նց են բաւարարւում ծնողներից փող վերցնելով, երբ փաբի ու տաքսու հերիքում ա։ ո՞նց են իրենց զգում իմանալով որ իրենց, թէկուզ եւ առատ ազատութիւնը կախուած ա իրենց ծնողներից՝ չե՞ն գիտակցում որ անկախ չեն։
ու հիմա հասկանում եմ՝ էդ մարդիկ այլ սերնդից են։ 15֊25 տարի տարբերութեամբ են ծնուել։ ու վիճակն ա փոխուել արդէն։ եւ ծնողներն են փոխուել՝ իրենց յարաբերութիւններն իրենց ծնողների հետ նոյնը չէին։ եւ վիճակն այն չէր, որ մարդիկ զգում էին, որ ծանր են ընտանիքի համար, որ լաւ չի որ կօշիկ առնել չեն կարողանում իրենց փողով։ հիմա լաւ էլ օկ ա՝ ծանր չի արդէն։
ու աշխատանքն իրենց համար էնքան անհրաժեշտութիւն չի, ու էնքան ցանկալի չի, ինչպէս մեր ժամանակ։
աւելին՝ սարսափելի ա էն գործը գտնել, ուր բաւական չվարձատրուելով, կոմպենսացիա չստանալով՝ իրենց բանտարկուած եւ նուաստացուած էին զգալու։ մեզ համար՝ բաղձալի էր նուաստացուած աշխատանք անելը։ իրենց համար՝ սարսափելի։
իհարկէ, էսօր էլ տարբեր բեքգրաունդներով մարդիկ կան։ պարզապէս այնպէս ստացուեց որ իմ ծանօթներից շատերն՝ արիստոկրատ են։
իրենք հո չե՞ն գնայ՝ աշխատանքի։ էդ ի՞նչ աշխատանք պիտի լինի որ ուզեն գնալ։
մի անգամ գիտակցեցի, որ համարեա գրեթէ բոլոր իմ ծանօթները, որ ստարթափ են անում՝ տէնց ընտանիքից են, որ հո չէ՞ին գնալու աշխատեն։ էդ իրենց համար ուժեղ դաւնգրէյդ ա՝ իրենց ծնողների հետ համեմատ։ ու արդէն պիտի կամ գնան դուրս՝ որ շարքային ծրագրաւորող լինելով՝ ափգրէյդ համարուի՝ ներսում շարքային ծրագրաւորող լինելը հաւակնութիւններին չի համապատասխանում։
իսկ հաւակնութիւնները, փաստօրէն, կախուած չեն հմտութիւններից։ աւելի են կախուած բեքգրաունդից։
ու հա, բան չասի, գուցէ խելացի տղայ ա, ու կաշխատի, ու հինգ տարի անց թիմ լիդ կը լինի, իսկ տաս տարի անց՝ փիէմ։ բայց էդ իր համար գրաւիչ հեռանկար չի։
բացի այս ամէնից էս նոր մարդկանց արդէն պէտք ա այնպիսի աշխատանք, որ նշանակութիւնը զգան։ որ չզգան իրենց վինտիկ։ ու հա, բարդ ա ուսանողին, կամ նորաւարտին էդպիսի գործ գտնելը։
բայց իրենք էդպիսի բեքգրաունդ չունեն, որ գնան ըստ հնարաւորութիւնների, ըստ շուկայի աշխատանք գտնեն։ իրենք ուրիշ են։ այլ սերնդից, եւ այլ դասակարգից։
ես՝ այլ սերնդից, եւ այլ դասակարգից։ լրիւ այլ բեքգրաունդից։
ու իրենք չեն հասկանում՝ ինչի՞ եմ ես էս ախատանքի, եւ ոչ թէ այլ։ կամ ինչի՞ չեմ ստարթափ անում։ նոյն պատճառով ոնց այլ մարդիկ չէին հասկանում՝ ինչի՞ գործս չեմ թողնում՝ գնամ աշխարհով պտտուեմ, կամ evs անեմ։
որովհետեւ ինչն մէկի համար արկած ա՝ միւսի՝ արկածախնդրութիւն։
ես բաւական արկածախնդրութիւն ունեցել եմ՝ նոյնիսկ զարմանալի ա, որ դուխ եմ արել՝ ու բնական ա՝ ապարդիւն։ իմ դէպքում արդիւնաւէտ էր տեղս իմանալը, ռեսուրսներն աւելի խելամիտ օգտագործելը, եւ չգցուելը ովկիանոս, երբ կարողութիւններս՝ ջրափոսի են։ միւս կողմից՝ գուցէ արիստոկրատներին տապալուելը ծանր ա (բայց ինչի՞ պիտի տապալուեն), իսկ ինձ տապալուելը՝ ոնց որ պատերազմի աւարտ լինէր՝ ինձ բարդ էր տարիներ շարունակ շնչահեղձ լինելով վիզ դնել։ ինձ համար՝ լուզերական աշխատանքի, չհաւակնոտ վիճակի վերադարձն էր՝ հանգստութիւն, եւ ուրախութիւն որ ողջ եւ սաղ եմ մնացել։
հիմա որ հետ եմ նայում՝ էնքան ակնյայտ էր որ հնարաւոր չի երեք տեղ աշխատել եւ միաժամանակ սովորել, օրինակ։ իսկ ես փորձում էի։ էնքան ակնյայտ էր լիքը բան, որ ես անտեսում էի, լուրջ չէի ընդունել։
ու իսկապէս համարում եմ, որ պէտք չի գլխիցդ վերեւից թռնելով մի բան անել։ մէկ ա չի ստացուի, եթէ ստացուի էլ՝ լաւ չի ստացուի, ամենայն հաւանականութեամբ։ ու չափազանց շատ ես վճարում այդ համար։ ու որ տեսնում եմ՝ մարդիկ շատ բան են ուզում՝ առանց հնարաւորութեան՝ չեմ սատարում։ ես շատ բան չեմ ուզում՝ գիտեմ ինչքանն եմ մարսելու։
իսկ առանց հաւակնութիւնների կարելի ա արժանավայել ապրել։ ու ինձ թւում ա ինձ մօտ ստացւում ա։ կարեւորն ինձ համար արժանավայելն ու անկախն ա։ ազատը չէ՝ անկախը։
#անկապ #մարդիկ #հաւակնութիւններ #բեքգրաունդ #ժամանակ #սերունդ #ազատութիւն #անկախութիւն
զգում ես, որ ժամանակն էլ ա չափողականութիւն, երբ տեսնում ես տարի պարունակող նկար, ասենք՝ 1961֊ին էսպէս էր, իսկ 2021֊ին էսպէս։
ու եթէ ընթացիկ տարին ա նշուած մտածում ես՝ վայ, իմ մասին ա, ինձ ա վերաբերում, ու հետաքրքրւում ես։
ի դէպ, չեմ սիրում որ մաստոդոնում թուերով պիտակներ չեն աշխատում։
#չափողականութիւն #ժամանակ
ես սիրում եմ «բնորոշ» բառը։
— ծեր աւտոկրատներին բնորոշ ա… — լրիւ պուտինեան ռուսաստանի չինովնիկին բնորոշ վարքագիծ… — ութսունականների պոպ մշակոյթին բնորոշ…
ու ես կարդում եմ թղթեր, յօդուածներ, ուր դիտարկում են մարդկանց, հանրութիւնները, եւ պատմում, որ էս ժամանակաշրջանի եւ տեղանքի մարդկանց բնորոշ էին սէնց ու սէնց բաներ։
հիմա, արդե՞օք դա նշանակում ա որ բոլոր այդ մարդկանց։ կամ բոլոր դիկտատորներին։ կամ չկան այլ չինովնիկներ։ իհարկէ՛ կան։
երեւոյթի լինելը չի նշանակում բացառութիւնների բացակայութիւն։
ու ես այդպէս էլ չեմ հասկանում ինչո՞ւ մարդիկ, ում ես պատմում եմ, որ իրենց խնդիրները բնորոշ են՝ բնորոշ են հայաստանի էսինչ ժամանակների պատաու խնդիրներին, կամ էսինչի վարքագիծը բնորոշ ա հայաստանի էսինչ դասակարգի աղջկայ, էս ձեւով ճաշ եփելը բնորոշ ա էսինչ ժամանակին, եւ այլն՝ չեն սիրում, նեարդայնանում են, երբ իրենց վերաբերողը բացատրում են հանրային տենդենցներով եւ յատկութիւններով, եւ ոչ որպէս հէնց իրե՛նց, հարազա՛տ եւ ուրո՛յն, իւրահատուկ խնդիրներ կամ պատմութիւններ։
դրանից շատերի՝ զրոյց շարունակելու ունակութիւնը կտրուկ նուազում ա, եւ իրենք զգում են իրենց չհասկացուած եւ ֆրուստրացուած։
#հանրութիւն #մարդիկ #ժամանակ #տարածութիւն #բնորոշ #յատկութիւն #տենդենց #ոգի #ժամանակաշրջան #ճաշակ #քաղաքականութիւն
էսօր շատ լաւ ժամանակ ա։ կորոնավիրուսի շնորհիւ։ մենք բոլորս տեսնում ենք ով ով ա։
ով ա ինչ գրում ու ով ա ինչ ասում։ ով ա պատմում բիլ գէյթսի դաւադրութեան եւ հինգ ջիի մասին։ ոնց որ չէինք ջոկում, որ կամ չարամիտ ա, կամ դեբիլ։
էսօր արդէն երեւում ա։ բոլորն իրենց մատնեցին։
շնորհաւորում եմ ձեզ, ընկերներ։
#կորոնավիրուս #դաւադրութիւն #ժամանակ #հանրութիւն #մարդիկ
մտածում եմ, #ծրագրակազմ ֊ն այսօրուայ ինչքան #ազատական ա։
ու դա դեռ ամենասկզբից՝ իւնիքս ստեղծելիս մարդիկ մտածել էին ունենալ բովանդակութեան հանդէպ ագնոստիկ գործիքներ, որ իրենց գործն անում են։
այսօր՝ որովհետեւ միշտ փոխուում են, ինչպէս եւ հանրութիւնը, եւ շուկան, միշտ շարժման մէջ են։ հնարաւոր չի պատկերացնել ծրագիր, որ կայ ու էլ չի փոխուի։ այսինքն կան, մէկը կնութի tex֊ն ա, բայց նա հէնց այդ աշխարհից չի։
ու տարբեր տիրոյթներ կան՝ կան աւտորիտար էկոհամակարգեր՝ էփլի պէս, կան բազմազան՝ ու հետեւաբար աւելի կայուն՝ եթէ համակարգից մէկը վերանում ա՝ միւսը վերցնում ա իր դէրն ու պատասխանատուութիւնը, ինչպէս իսկական էկոհամակարգերում։
#էկոհամակարգ #տեքնոլոգիաներ #ազատութիւն #ազատականութիւն #ժամանակ
https://www.youtube.com/watch?v=cVFzblT5VPE
ես սէնց բաներ էլ ստեղ չեմ տարածում, միայն թթում, բայց հիմա ասեմ, որ սա երբ նայում լսում եմ, ինձ դուր ա գալիս նաեւ այն, որ ակնյայտ ա, որ սա 2019 թուին ա։
ու որ ես 2019֊ում եմ ապրում։ #ժամանակ
ասում ա՝
— պէտք ա ուշադիր լինես, ում հետ ես ժամանակն անց կացնում։ չես ուզում անկապ վատնել։
https://www.youtube.com/watch?v=r5tnzdZXMKs #ժամանակ #դելորեան #պատմութիւն #մեքենայ #տեքնոլոգիա #դիզայն #սէր
Յանըմ թէ Հայրենիքի հողն էլ պիտի փոխանակուի բադրիջանի մարգի նման… քառակուսի մետրով, բաշ նա բաշ։
վանոն գրում էր, թէ տարածութիւնը միշտ չի քառակուսի մետրով չափւում, ու բոլոր քառակուսի մետրերն իրար հաւասար չեն։
ժամանակն էլ, ըստ այնսթայնի, տարածութեան պէս ա։
ու գիշերուայ ժամանակը թանկ ա, անկապ չեն ծախսում։
#գիշեր #ժամանակ
խօսում էինք տելեգրամում, back to the future֊ի ստիկեր խփեցի, ասացի՝ թռնելու տրամադրութիւն, ասացի նաեւ ժամանակի մէջ, գնամ ասեմ էն նորային՝ դու դեբիլ ես, էս ու էս չանես։ բայց դժուարանում եմ ասել, թէ ինչ անես, քանի որ չգիտես ոնց կաշխատի, ու ինչին կը բերի։ ու նա ասաց, թէ մարթիի մօտ ստացուել ա, բայց դէ մենք լոխ ենք, մարտին չենք։ ես էլ ասի՝ լոլայի մօտ էլ ա ստացուել, բայց հազար ձեւով չէր ստացուել։ նա էլ ասաց՝ լոլան ի՞նչ ա, չգիտեմ։ յետոյ խօսում էինք թէ հա, բարդ բան ա կեանքը, մի ձեւ աշխատում ա, ձեռք մի տուր, չպայթի։
իսկ ես մտածեցի, թէ էս ա ձեւը տարբերելու ինչն ա մէյնսթրիմ, ինչը չէ։ եթէ տելեգրամի ստիկեր կայ, ուրեմն մէյնսթրիմ ա, եթէ չէ՝ ուրեմն չի։ ու բարդն էն ա որ եթէ մէյնսթրիմ չի, չգիտես, լաւ բան ա, թէ դեբիլութիւն ա, իսկ եթէ մէյնսթրիմ ա, գոնէ գիտես որ յաջողութեան հասած բան ա, ու բնաւ պարտադիր չի որ դեբիլութիւն չլինի։
#մէյնսթրիմ #ճաշակ #արուեստ #ժամանակ
Ինտերնետը մեզ, տարածութեան մէջ իրարից հեռուներիս, դարձնում է ժամանակի մէջ իրար մօտիկ։
http://ablog.gratun.am/1793/սոց․-տարածություն-և-ժամանակ/ #համացանց #ժամանակ
մտածում եմ՝ այո, շատ հնարաւոր է, որ ասենք տաս, կամ նոյնիսկ գուցէ հինգ տարի անց, լինի այնքան որակեալ հայերէն տառաճանաչման ծրագիր, որ մարդու միջամտութիւն չի պահանջուի։
արդե՞օք դա նշանակում է, որ այսօր մենք չպէտք է տեքստեր թուայնացնենք ու լցնենք վիքիդարան։ ինձ թւում է՝ չէ, քանի որ կարեւոր է թէ երբ ինչ է եղել։ կարեւոր է որ այսօր մենք ունենանք այդ գիրքը վիքիդարանում։ այսօր է կարեւոր այսօրուայ մարդկանց համար։
եթէ ենթադրենք, սակայն, որ մարդիկ գրքեր չեն կարդում, ու ապագայ մարդկանց համար ենք անում, ապա այո, կարելի է չանել, հապաղել, ու ծրագրով անել։ եթէ այն լինի։ բայց ես կարծում եմ, որ այսօր է կարեւոր այն ինչ անում ենք։ կարեւոր է որ այսօր լինի։ ու դեռ օր շուտ պէտք էր անել։
#ժամանակ
համամիտ է Բերտրան Ռասելի հետ։
#կրօն #ռասել #ժամանակ #էկրանահան #համաձայնութիւն
իսկ եթէ չէք նկատում։
#էկրանահան #հայփոստ #ժամանակ #ապագայ #ծա #կայք #փոստ
փաստօրէն, «վախտ» բառը, (որը կարծես թէ գրական հայերէնում չկայ), հնարաւոր է, որ եկել է արաբերէն «ուախտ» բառից, որ նշանակում է «ժամանակ»։
#փաստօրէն #արաբերէն #հայերէն #ժամանակ
Սովորաբար առաւոտները ես առանց աչքերս բացելու n900֊ի կոճակն եմ սեղմում, նա ինձ ժամն է ասում։ Եթէ աչքերս բացեմ, ապա այլեւս չեմ քնի։ Իսկ այսպէս, իմանում եմ ժամը, ու հասկանում, ինչքան դեռ կարող եմ քնել։
Մի քանի օր է, նոկիան չեմ օգտագործում, մարտկոցը փչացել է։ Ու այսպիսի ելք գտայ, փակ աչքերով սեղմում եմ ↑ ու յետոյ ↩։ Իսկ մինչ այդ հաւաքած հրամանը սա է՝
Ափսոս, ֆեստիւալը հայերէն չի խօսում։
#ժամանակ #ն900 #ծրագրեր #կիրառութիւն #ֆեստիւալ #ֆեստիվալ #փառատոն #տտ #բաշ #սկրիպտ #հրաման #ձայն #խօսք #կարգիչ #գնու #լինուքս #մաեմո #ազատութիւն
