այս գարուն այս աղջկայ հետ արշաւ եմ գնացել։ մեզ հետ, բոլորից առաջ էր ըկնել։ ծարաւ էր, խնդրեց ջուր։ ասացի՝ «ահա ունեմ ինչ֊որ լայմով, ու պարզապէս»։ ասաց՝ «լայմով»։ յետոյ ասաց՝ «շնորհակալութիւն»։ շատ գրագէտ, ճիշտ էր խօսում։ բայերը երբ պէտք ա, հենց indefinite, «ել»֊ով էր աւարտում։
Փակ է «Դետսկիյ Միր»-ի դիմացի դալանը։ Որովհետեւ մտնելու տեղ այլեւս չկա։ Այնտեղ փորում են եւ կառուցում նոր շենքեր։
Եթե հիշում եք, այնտեղ կային բնակիչներ, ու շագանակագույն փոքրիկ շուն։ Շունը տուսվում էր դալանի մուտքի մոտ բուլկաներ վաճառող տատիկների հետ ու զվարճանում հաչալով Աբովյանով անցնող մեծ շների վրա։ Նա գիտեր որ իրենից մեծ շներին ապտակելը վտանգավոր չէ, որովհետեւ Աբովյանով անցնող շները այն ժամանակ որպես կանոն ինտիլիգենտ կիրթ էին, իսկ եթե այնուամենայնիվ որեւէ շան ինքնասիրությունը թույլ լինի, ու նա չդիմանա, ապա միշտ կարելի էր փախչել դալանի ներս, հարմարավետ ու հով բակ, ուր անհամեմատ ավելի ապահով է։
Կինո Մոսկվայից մի քիչ ներքեւ կար ֆոտո արհեստանոց տանող դալան։ Լուսանկարչի հայրն է այն հիմնել, իսկ մայրը տիրապետում էր սեւ սպիտակ նկարները ձեռքով գունավորելու արվեստին։
Այնպես որ, դալանները փակ են, պարոնայք երդվյալ ատենակալներ։
Սուրճը պատրաստում են ավտոմատները, եւ ինչ խոսք, մարդիկ էլ են դարձել ավտոմատներ։
Նրանք չեն բարեւում սրճի ավտոմատների կողքին կանգնած վաճառողներին, իսկ վաճառողները վերաբերվում են հաճախորդներին որպես այլ ավտոմատների։
Ու այստեղ ամենակարեւորը։
Ես վաղուց այնքան շատ չէի ուրախացել, ինչպես մի քանի օր առաջ։ Մտածում էի, որ ֆոտոյի դալանը փակել են ու փակել։ Կամ դրա տեղը ինչ որ հերթական «բորդել» կլինի։
Անահիտը առաջարկեց մտնել հուշանվերների խանութ, որովհետեւ այնտեղ իր խոսքերով առեղծվածային է։
Ու ես չհասկացա որ իրականում այդ բակի դալանում եմ։ Պարզապես զգացի որ առաստաղն ու պատերը կլոր են։ Աշխատողները բացատրեցին՝ սա առաջ դալան էր։ Ախ, ափսոս, մտածեցի։ Այլեւս բակ չի լինի մտնել։ Ու այդ պահին մտքերս կարդալու պես ինձ հրավիրեցին բակ, ասացին, եկեք տեսեք ինչ լավ բակ ունենք։
Առաջին հայացքով նկատեցի փայտից հավես սեղան ու աթոռներ։
Իսկ հետո ես տեսա շանը։
Նա եկավ ծանոթանալու եւ հանեց լեզուն։
Սեւ էր մի երկու սպիտակ խալով, փրչոտ, ու ընդհանուր առմամբ հիշեցնում էր րիթրիվեր։
– Բարեւ, ես Նորայրն եմ – ասացի։
– Բարեւ, ես Աչոնն եմ – պատասխանեց շունը։
– Նա ինքն է մեզ մոտ եկել – ասացին ինձ։
Աչոնի մորթին փայլում էր, ու նա լավ խնամված տեսք ուներ։
Հետո կարելի էր նկատել թութակին։
– Նա նույնպես ինքն է մեզ մոտ եկել, ուզում եք հավատացեք, ուզում եք չէ։
Այդ ժամանակ Աչոնը առաջարկեց խաղալ, ես չդիմացա, ու մենք լիքը լիքը խաղացինք, ու կծոտվեցինք։ Չգիտեմ ինչքան երկար։ Շա՜տ երկար։ Մինչեւ բակ չմտավ Ադրինեն այնպես, ոնց որ տենց էլ պետք ա լիներ, մտավ, տեսավ ինձ շան հետ, ու ասաց
– Բարեւ Նորայր, ես եկել եմ քրոջդ նկարները նայելու։
– հմ՞
Ու Ադրինեն բարձրացավ աստիճաններով վերեւ։ Պարզվում է երկրորդ հարկում պատկերասրահ է։
Շան հետ միասին բարձրացանք գեղեցիկ փայտե աստիճանով ու մտանք պատշգամբ։
Աչքս ընկավ ծանոթ քանդակի վրա։
– Նա ասում է այո, բացատրեց պատկերասրահի աշխատողը։
Գլխի տակ ճոճանակ էր, ու գլուխը մեր հետ համաձայնվում էր ճոճվելով։
Սա Կարեն Բաղդասարյանի գործն է – անմիջապես մտածեցի ես ու տեսա գրառում – «Կարեն Բաղդասարյան»
Ես նրան լուսանկարել եմ մի քանի տարի առաջ՝
Հետո անմիջապես ճանաչեցի Նանայի նկարը։ Սա չէր սակայն կրկին տեքնո մողեսի թեմայով՝
}}
Հետո ճանաչեցի Նարեկի նկարը։ Հետո Կարինե Մացակյանի հիպերռեալիզմը։ Հետո բացեցի սեղանի վրա գտնվող գիրքը, ու բացած տեղում իսկ Ռուբեն Գրիգորյանի նկարն էր։
Ու ես զգացի որ այս տեղը ինձ շատ հարազատ է։ Դուրս գալուց անհանար էր չնկատել ինչ հրաշալի հարմարավետ, լայն ու հով պատշգամբ է։
Հաստատ հավես էր այս տանը ապրել, իջնել հով բակ ու ցածր դալանով դուրս գալ Աբովյան։ Բայց ես գիտակցում եմ, որ այստեղ կապիտալը այստեղ բնակվող մարդկանց այսպես թե այնպես կհաներ։ Հարցը միայն նրանում է ինչ կլիներ շենքի ու դալանի հետ։ Կքանդվեր, կդառնար էլիտար ռեստորան, թե այսպիսի մի բարի ակումբ։
Հետո բակում ես խմում էի կավե բաժակով սառը ջուր․ Մինչդեռ Աչոնը շարունակում էր նուրբ կրծել վերնաշապիկիս թեւը։
Դուրս գալուց դալանի մեջ ես հանդիպեցի Կարենին, ու հենց դալանում գտնվում էր իր այլ քանդակը՝ զբոսաշրջիկը։ Նա ունի բազմազան ոտքեր, շատ խառն ա ու բառացի շրջում ա։ Ու ես գիտեմ ով է պատրաստել դրա մեխանիկան, ու ով է ծրագրավորել շարժումները ղեկավարող միկրոկոնտրոլերը։
Դալանում կային հին հայկական զնաչոկներ։ Ես մի քանի հատ վերցրեցի։
Մեկի վրա գրված էր «soviet armenia» ու աստղ էր նկարած արարատի կողքը։ Մեկի վրա Օպերան էր։
Իսկ այս լուսանկարը իրեն չկորցնելով չխկացրեց Ադրինեն բակ մտնելիս՝
Այնպես որ ես ունեմ նոր ընկեր ում հետ կարելի է խաղալ։
[գրում է][1] Դուբլինցի իմ ընկերուհին։
Ահա կրկին հին նկարներ։
2007 թիվ, խորհրդարանի ընտրություններից առաջ։
երեխաները աշխատում են, իսկ ուսուցիչները վեհ վեհ ղեկավարում։ Որովհետև նրանք ավելի լավ տղա են, ու իրանց «պալոժ» չի, կամ պագոնները կընկնեն։ Կամ չգիտեմ ինչ։
հա, ու ազատություն տեգը ստեղ այն մասին ա ասում, որ այդ «ուսուցիչները» բնավ ազատ չեն։
_ու տենց_
[1]: http://adisyonok.livejournal.com/2571.html
[2]: http://norayr.am/weblog/uploads/2010/12/35470_478545469126_799369126_5702647_511419_n.jpg
[3]: http://norayr.am/weblog/uploads/2010/12/35470_478545474126_799369126_5702648_2949028_n.jpg
[4]: http://norayr.am/weblog/uploads/2010/12/35470_478545484126_799369126_5702649_8136335_n.jpg
A towel, it says, is about the most massively useful thing an interstellar hitchhiker can have. Partly it has great practical value – you can wrap it around you for warmth as you bound across the cold moons of Jaglan Beta; you can lie on it on the brilliant marble-sanded beaches of Santraginus V, inhaling the heady sea vapours; you can sleep under it beneath the stars which shine so redly on the desert world of Kakrafoon; use it to sail a mini raft down the slow heavy river Moth; wet it for use in hand-to- hand-combat; wrap it round your head to ward off noxious fumes or to avoid the gaze of the Ravenous Bugblatter Beast of Traal (a mindboggingly stupid animal, it assumes that if you can’t see it, it can’t see you – daft as a bush, but very ravenous); you can wave your towel in emergencies as a distress signal, and of course dry yourself off with it if it still seems to be clean enough.
More importantly, a towel has immense psychological value. For some reason, if a strag (strag: non-hitch hiker) discovers that a hitch hiker has his towel with him, he will automatically assume that he is also in possession of a toothbrush, face flannel, soap, tin of biscuits, flask, compass, map, ball of string, gnat spray, wet weather gear, space suit etc., etc. Furthermore, the strag will then happily lend the hitch hiker any of these or a dozen other items that the hitch hiker might accidentally have “lost”. What the strag will think is that any man who can hitch the length and breadth of the galaxy, rough it, slum it, struggle against terrible odds, win through, and still knows where his towel is is clearly a man to be reckoned with.
значит так – баркамп прошел офигительно отлично! все it-шники, кто не пришел – лохи! Те из них, у кого жж или фб – лохи вдвойне. А те, у кого и жж и фб – четырежды лохи, и ваши дети будут лохами (sic!) 🙂
Что Вы упустили?
Искрящиеся юмором интереснейшие презентации mkdotam. Не узнаете кто такой Рудольф, и как нужно использовать тупо красный.
И про особенности АПИ Андроида для других планет.
Так вам и надо.
Я, кстати, думал, что я в интернетах много читаю и все обо всем знаю. Как бы не так!
Жаль, суботту неожиданно объявили рабочим днем. Но в суботту кому надо, все равно смотался. Меня к примеру друзья вытащили
– Норик, здесь интересно. Кстати, тут твоя крыса бегает 🙂
– Норик, куча классных презентаций.
– Норик, здесь полно малолеток!
Последний довод меня убедил, и я отпросился у шефа: “там IT конференция, мне хотелось бы послушать” 🙂
Баркамп проходил в новом здании американского, на втором этаже.
– А это кто этот дядя – спросил я насчет памятника на первом.
Айкон обеспечил вайфвай интернет, люди инетались, слушали презентации, писали о них онлайн, публиковали фотографии. 🙂
Удалось увидеть вживую Гроула, с которым онлайн знакомы с 2001-го кажись. Не прошло и 10 лет, как мы пожали друг другу руки 🙂 Еще с greencross познакомился, а он покорил девочек-малолеток своим сходством с Тарантиной 🙂
Очень было приятно встретить живую Универсально-уникальную Диану 🙂
В воскресение я пришел первый. Ну не считая ребят из айкона 🙂 Подключил ноут к проектору в большом зале, убедился, что работает. Затем подошли Гога и Диторд с Гаспаром. Нужно было попробовать проектор и в 114-ой. Там он меня подвел. Не работал хоть убей.
Но может и лучше, что не работал. Потому, что я вынужден был перенести презентацию про FreeSoftware в большой зал, к получасовым, а тема все же обширная и вызвала резонанс 🙂
Вообще сначала я думал сделать всего две презентации.
– про компилятор
who will gonna take us seriously without laser pointer?
– про мои утилиты в области unix package management – if-so, epkg, ept-get
Потом с xelgen-ом поговорили, он сказал:
– мы стока говорили что будет презентация про open source а никто из нас так и не сделал
– я сделаю – пообещал я, и ночью подготовил. Кстати, получилась, на мой взгляд моя самая удачная презентация. Во первых, вышло, что она была последняя. И к двум тридцати ինձ արդեն բացել էր (я уже разошелся), шутки текли сами собой, истории типа той про Линуса, который обломался тщетно пытаясь запустить вирус, и в конце концов пропатчил ядро, веселили зал. 🙂
Еще я показал что такое армянский гном, армянский в консоли,
подготовил слайды и которкую “историю успеха” о миграции, и о том, как Rec Caucasus Armenia уже четыре года работает под Linux
Այդ ժամանակ վրացիները վատացան։ Պարզվեց, որ ՐԵԿ-ի Վրացական ճյուղի ադմինը, Դաթոն, մեր մոտ եկած Ջորջի ընկերն է։ Ու իրանք քանի տարի է վիճում են, ու Դաթոն ասում է՝ «մենք չենք ձգի Լինուքսի անցկացնենք գրասենյակը»։ Ջորջը տեսնելով իմ պրեզենտացիան զայրացավ, զանգեց Դաթոին ու սկսեց անպատվել՝ «այ դու ասում էիր չենք ձգի, իսկ հայերը արդեն չորս տարի է աշխատում են» 🙂
Ребята из Армроботикс делали презентации своих роботов, и Мариам кроме обычных выкрутасов типа “արի կրիսիդ տիրություն արա” попросила показать нашего робота и рассказать о нем. Слайды у меня уже были, я между делом показал Лариску, как они ее называли 🙂 На самом деле наш робот назывался Red Rat, но Мариам вечно бегала и дразнила “Крыска-крыска!” 🙂 Так она и на доске написала: “Krisa” 🙂
Между презентациями авторов, (и меня тоже) окружали и забрасывали вопросами, были интересные беседы.
А меня один тип заклеймил ярлыком, сказав:
– Норик, ты хороший парень, но слишком антиглобалист (բայց շատ ես անտիգլոբալիստ)
А другой, зато заметил, что меня всегда читал։
– Դու իմ սրտից ես գրում։ (ты мо моему сердцу пишешь) 🙂
Еще у меня взяли интервью с общественного радио. И вопрос лупый задала девочка – “А вам не кажется, что было бы лучше, если бы были призы и победители?”
– Конечно не кажется. Было бы хуже! – ответил я
– Почему? – наивно спросила она
– Потому, что it’s not fun – ответил я – մենք հավեսի համար ենք հավաքվել, ոչ թե մրցանակների։ (мы за кайф собрались)
Меня лично очень тронула презентация Мики про Quick Response Codes
Выдержанная в истинном баркамповском духе, заводная, интерактивная 🙂 А тема поразила. И как я тока не знал?
Сам же катался на поезде с такими QR билетами не так давно. А еще он написал «ճանաչել զիմասնություն․․․» при помощи QR, тока его телефон армянский не отобразил, поэтому он заменил фразу на другую, поприкольнее 🙂
А в конце был BridgeCamp – ответы на вопросы, написанные на доске. Ребята кучковались в группы по интересам.
Был дурацкий вопрос про ОС. Гаспар уже был занят в другой теме, никто не вызвался на него отвечать, и пошел я. Потом парень, автор вопроса быстсро ретировался, зато подошли студенты, которые интересовались ос дизайном. И мы часа два болтали, обсуждали разные модели адресных пространств, микро и монолитные ядра, скедулеры, конвейеры…
Приятно было узнать, что IT первокурсник не государственного ВУЗ-а – gentoo-шник.
(” – чтобы войти в нашу секту, Вам нужно отказаться от всего: личной жизни, семьи, детей, дома…
– у меня gentoo
– проходи, так бы сразу и сказал”)
Причем он его не инсталлирует инсталляционкой а традиционно собирает вручную из stages, компилит ядро, и все такое. Первокурсники радюут 🙂
А в самом конце была ПАТИ 🙂 Афтеркамп пати 🙂
На ней Долф все пытался меня напоить, уговаривал, угрожал, обманывал
– Амота, Норик, что о тебе подумают вон те девочки
– U, manipulative…
А потом я разок подошел к Томе с Гогой, а Гога протянула мне свой стакан, я его взял, и без колебаний отпил.
Оказалось, джин-тоник. Тут подошел Долф, увидел, что у меня в руке за стакан, неповерил, взял и отпил, чтобы убедиться 🙂
– Գոգ, ես իրան երեք ժամ ա համոզում էի, չէր կոտրվում
Не обошлось и без зануд, был замечен такой смешной разговор после послепарти:
– Он со мной не упорно не здоровается, кстати 🙂
– Со мной тоже. Я поздоровалась, а он посмотрел, повернулся, и ушел.
– А со мной он подумал, потом поздоровался. Наверное потому, что у меня нет ЖЖ и он не знает мое мнение 🙂
Презентации скоро будут онлайн на barcamp.am размещены. А кто не пошлет свою презентацию, тому Гаспар пообещал являться вниз головой в страшных снах и напоминать.
Так что посылайте, кто не послал, а то сами понимаете.
Вообщем, организовано было супер. И это у нас, и в первый раз! Волонтеры работали прекрасно! Никому не давали задерживать презентации, напоминали скока времени осталось, показывая таблички. Какой-то тип из Адоб попробовал рекламу фирмы делать засчет чужой презентации, так его мигом на место поставили. Презентации были в основном очень интересные.
И у нас способные малолетки наблюдаются 🙂 Я искренне рад!
Хорошая идея – провести еще один Баркамп где-нить в октябре своими средствами и под открытым небом
Вот я долго думал, какой юзерпик поставить: fuck off, или все же Բարի օր 🙂
foff, потому, что это был наверное мой самый дурацкий год. Բարի օր 🙂 потому, что позитив помогает всегда.
Картинки которые я выбрал вовсе не являются лучшими. Я лишь бегло просмотрел архивы, и выбирал нефокусные, с ужасной композицией, не те что могут быть интересными, а те, с которыми у меня есть ассоциации. Так что когда увидите дурацкую несвязную картинку, то это потому, что ассоциации 🙂 С некоторыми фото ассоциации не у меня одного, а с некоторыми – у всего Еревана.
Я бы хотел сказать спасибо.
Сказать спасибо всем тем, кто… даже не подумал посочувствовать, когда мне это было нужно. Тем, кто меня старался уколоть побольнее. Тем, кто пытался ограничить свободу, тем, кто злился, когда мне хорошо, и радовался, когда мне плохо. Я бы хотел вам всем сказать спасибо, но я не могу.
Идите вы все на фиг.
Однако я рад, что у меня есть классные друзья! Спасибо М, спасибо за молчание вместе за чаем. Спасибо Н, я никогда не забуду твой звонок, когда я возвращался от тебя домой, а ты позвонил и поинтересовался, не сдрейфил ли я, и не надумал ли сигануть с мостика, что между нашими домами. Спасибо за чай с малиной на балконе, и отвлекающие разговоры про камеры. Спасибо моей лучшей подруге, со времен политеха. Спасибо друзьям из ЖЖ – я безумно рад с Вами познакомиться!
Թող ինձ ներեն բոլոր այն տղերքը, ում անունները ես չեմ նշել։ Спасибо, что вы есть и красите собой мир 🙂
Чтож, кроме неудач, даже я бы сказал фиаско, были и успехи (есть еще кредит в банке порох в пороховницах)
блестяще прошла презентация моего компилятора. теперь я могу сказать – я компиляторщик.Մենք քիչ ենք, բայց մեզ կոմպիլյատորշիկ են ասում
спец. приз на армроботикс за кромсание корпуса робота ножницами творческий подход
премия (30, не то 35 тыс драм) от одного НИИ за мои шалости. Я тронут до глубины души. Чуть не прослезился. Нет, правда тронут. 🙂
Познакомился с кучей интересных людей
Никогда не любил такие символические точки отсчета как новый год. Но сейчас, в первый раз, я скажу, и скажу искренне: пусть будущий год будет лучше! Мне, значит и Вам 🙂 Потому, что если мне будет приятно, я вас так довезу всем вокруг меня тоже будет приятно!
հարկադրված պոռնիկություն, վոր դարձել ե արհեստ – պրոֆեսիա։ **Բուրժուական հասարակության մեջ ամեն ինչ առ-և-տուրի առարկա յե դարձել։ Նույնպես և սերը։** Անբավարար աշխատավարձը, աշխատանք ստանալու դժվարությունը ստիպում են բազմաթիվ դժբախտ կանանց ծախելու իրենց մարմինը։ Ինքը բուրժուազիան, վոր ծնել ու սնել ե այդ յերևույթը,
կեղծավորաբար աղաղակ ե բարձրացնում վարի դասակարգերի կանանց անբարոյականության մասին, արհամարանքի սյունին ե զամում նրանց և նրանց իրավունքները սահմանափակում, միաժամանակ սանիտարական հսկողության միջոցեվ աշխատում ե իրեն ապահովել վարակումից։
(տեսե՜ք, սադրիչ բառը չի օգտագործվում)
Պրոստիտուցիան սոցիալական չարիք ե, վորի արմատները գտնվում են բուրժուական հասարակության պայմաններում․ դա կվերացվի այն ժամանակ, յերբ կվոչնչացվի կապիտալիստական աշխարհը։
ԴԵՄՈԿՐԱՏԱԿԱՆ ՀԱՆՐԱՊԵՏՈՒԹՅՈՒՆ
բուրժուական պետական կազմ․ որենսդրական բարձրագույն իշխանությունը արտաքուստ պատկանում ե ամբողջ ժողովրդի ներկայացուցիչներին, բայց փաստորեն իշխում ե բուրժուազիան
ԴԵՄՈԿՐԱՏԻԱ
(ժողովրդավարություն բառը դեռ չէր գործարկվում)
պետական կազմ, վոր բնակչության լայն խավերին ապահովում ե ձևական իրավունք՝ մասնակցելու պետական իշխանության որենսդրական որգաների ընտրությանը, **բնակչությանը վերապահում ե քաղաքցիական մի շարք ազատություններ (խոսքի, ժողովների, միությունների և այլն)
և տեղական հարցերի վճռման խնդրում կիրառում ե տեղական ինքնավարարություն ու ավտոնոմիա։ Դեմոկրատիան իր դասակարգային բովանդակությամբ կարող ե լինել պրոլետարական – այն յերկրներում, ուր քաղաքական իշխանությունը գտնվում ե պրոլետարիատի ձեռքին, և կարող ե լինել բուրժուական – կապիտալիստական իշխանությունը գտնվում ե բուրժուազիայի ձեռքին։ Վերջին դեպքում Դ-ի սահմանած իրավունքներն ու ազատությունները բուրժուազիան սովորաբար ի չիք ե դարձնում՝ հենց վոր բանվոր դասակարգը քայլեր ե անում դրանք լայն ոգտագործելու հոգուտ իր դասակարգային շահերի։ Բոլոր իրավունքներից ամենից առաջ և ամենամեծ չափով ոգտվում ե բուրժուազիան՝ բանվոր դասակարգի դեմ կռվելու և նրա դասակարգային գիտաքցությունը մթագնելու համար։ Բուրժուազիան դասակարգային պայքարի սուր մոմենտներին դեն ե գցում կառավառման դեմոկրատական ձևը, անցնելով բացարձակ բռնության (ֆաշիզմ) մեթոդներին։
Բուրժուական Դեմոկրատիայի փայլուն որինակ են հանդիսանում արդի Անգլիան ու Ֆրանսիան, ուր բուրժուազիան առաջ ե քաշել ձախ և բանվորական կառավարություններ։ Աշխատավոր մասսաների համար դեմոկրատիայի իսկական իրագործումն կլինի միմիայն պրոլետարիատի քաղաքական և տնտեսական տիրապետության պայմաններում։ Դեմոկրատիայի փայլուն անալիզ տվել ե ընկ․ Լենինը իր մի շարք յերկերում։
ՄՈՎՍԵՍ
հրեական ժողովրդի առասպելական առաջնորդը և որենսդիրը, վորն հրեաներին դուրս ե բերել յեգիպտական գերությունից․ նրա կյանոը պճնազարդված ե ֆանտաստիկ առասպելներով՝ հրաշքների մասին, վոր նա իբր թե գործել ե։
ԼՅՈՒՄՊՆ – ՊՐՈԼԵՏՈՐԻԱՏ
մարդկանց այն խավը, վոր չի մասնակցում հասարակական արտադրության մեջ, մատնված ե պարազիտային գոյության․ բոսյակները, մուրացկանները։ Լյումպըն-պրոլետարիատը ատելով ատում ե բուրժուական հասարակությանը, բայց իր ապադասակարգային դրության հետևանքով անընդունակ ե դասակարգային կազմակերպված պայքարի։
ԳԵՐԱՐՏԱԴՐՈՒԹՅՈՒՆ
ապրանքների արտադրությունը այնպիսի չափերով, վոր գերազանցում ե բնակչության գնողական ընդունակությունը։ Կապիտալիզմի բնորոշ հատկանիշը, արտադրության անարխիայի և կապիտալիստների մրցությունների հետևանք, որոնք (կապիտալիստները) ՛շուկա յեն դուրս բերում մեծ քանակությամբ ապրանք՝ հաշվի չարնելով բնակչության գնողական ունակությունները։
Գ․֊յան հետևանքով լինում են արդյունաբերական կրիզիսները, արտադրության մեջ լճացում, գործազրկություն։
(ահա թե որն է համաշխարհային ճգնաժամի պատճառը փաստորեն)
ԱՐՏԱԿԱՐԳ ՀԱՆՁՆԱԺՈՂՈՎ (Չեկա)
հակահեղափոխության, սաբոտաժի, սպեկուկյացիայի և ի պաշտոնե գործած հանցանքների դեմ մաքառելու համար ե։ Ա․ Հ․-ը կազմվեց Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո անմիջապես, հերբ բուրժուազիան ձգտելով տապալել Խորհրդային Իշխանությունը, սկսեց դիմել հակահեղափոխական դավադրությունների, ապստամբությունների և այլն։
Ա․ Հ․-ը բաց ե արել հակահեղափոխական շատ դավադրություններ, բանտարկել ե բազմաթիվ վնասարար սաբոտաժնիկների, սպեկուլյանտների, բանդիտների և դավադիրների, լրտեսների և բանվորա-գյուղացիական իշխանության այլ չարանենգ թշնամիների։ Ամեն մի նահանգ ունի իր առանձին Ա․ Հ․-ը։ Բուրժուազիայի և ազնվականության դիմադրությունը վերջնականապես ճնշելու համար, Խորհրդային Կարավարությունը հարկադրվեց դիմելու կարմիր տեռորի, որի գործիքը դարձավ Ա․ Հ․-ը (և նրա որգանները տեղերում)։ Արտաքին ֆրոնտներում և երկրի ներսում հակահեղափոխությունը վերջնականապես ճնշելուց հետո, Ա․ Հ-ը վերածվեց (1922 թ․) Պետական Քաղաքական Վարչության (Г. П. У – Գեպեու ), իր ֆունկցիաները բավական կրճատելով։
ԴԱՇՆԱԿՑՈՒԹՅՈՒՆԸ, ՅԵՎ ԴԱՇՆԱԿՑԱԿԱՆ ԿԱՌԱՎԱՐՈՒԹՅՈՒՆԸ․
Հ․ Հ․ Դաշնակցական կուսակցությունը ազգային ****** բուրժուական կուսակցություն ե, բաղկացած գլխավորապես ինտելիգենտներից։ Յերկար տարիների ընթացքում «ծովից-ծով Հայաստանի» յերազանքներով ապրելով, նա իր անմիտ քաղաքականությամբ կոտորել տվեց Տաճկստանի հայությունը, իսկ Կովկասում – հրահրեց ազգային կրքերը և նպաստեց հայ-թուրքական ջարդերին**։ Յերբ Հոկտեմբերյան հեղափոխությունից հետո Անդրկովկասը ՌՊՍՖՀ-ից անջատվեց, ազգային կուսակցությունների (մենշեվիկների, դաշնակցականներ, երերների և մուսավաթիստների) գլխավորությամբ հիմնվեց Անդրկովկասյան Հանրապետությունը, իսկ հետագայում, կարճ միջոցից հետ (երբ չռուս զինվորները տարերային կերպով ձգեցին տաճկական ֆրոնտը) Անդրկովկասը բաժան-բաժան յեղավ, դաշնակցականներն ևս (Վրաստանի և Ադրբեջանի որինակով) կազմեցին Հայաստանի առանձին հանրապետություն։ Անցնելով յերկրի կառավարության գլուխ՝ Դաշնակցությունը իր անմիտ քաղաքականությամբ ավերի ու սպանությունների վայրը դարձրեց։ Պատերազմեց Վրաստանի դեմ, պատերազմեց Ադրբեջանի դեմ, պատերազմեց Տաճկաստանի դեմ։ Արտաքին թշնամիների վտանգից զատ, յերկրի ներսում իր իս ձեռքով ( մաուզերիստ խմբապետների) կատարած ալան-թալանը, սպանությունները, կատարյալ անիշխանությունը յերկիրը դարձրին սովի, հրի ու սրի վայր, ուր տասնյակ հազարավոր գաղթականներ ոի վորբեր փողոցներում կոխկռտվելով նվվում եյին ու քաղցից և համաճարակից մեռնում։ Անվերջ սայլերով եյին կրում դրանց դիակները և հսկայական փոսերով կիսաթաղ անում․․․ Այդ դրությունը յերկար տևել չեր կարող, և Հայաստանի աշխատավորությունը վոտքի յելավ, դաշնակներին յերկրից խռկեց ու առաջ բերավ Նոյեմբերյան (1920 թ․) հեղաշրջումը։ Դաշնակցության իշխանության հաստատումը **Հայաստանում Հոկտեմբերյան հեղափոխության դեմ ուղղված մի ակտ եր **և տեղի ունեցավ հակառակ բանվորի ու գյուղացու ցանկության․ առանց ժողովրդական լայն մասաների գիտության․․․
ու տենց մի քանի էջ․․․
ԻՆՏԵԼԻԳԵՆՑԻԱ
կրթված դասը մանր և միջակ բուրժուազիայի․ ազատ պրոֆեսիաների ներկայացուցիչները, արվեստների սպասավորները, արդյունաբերական ձեռնարկների կազմակերպողներն ու ղեկավարները՝ ինժեներները։ Կապիտալի մոտ ծառայության մեջ գտնվելով, նրանք կապիտալիստական հասարակության մեջ հանդիսանում են մեծ մասամբ բուրժուական իդեոլոգիայի մարմնացումն և բուրժուազյայի լիբերալ մասի քաղաքական տրամադրությունների ու ձգտումների արտահայտիչներ։
Մեր խնդիրն ե
Բուրժուազիայի ռեժիմի որոք դաստիարակված և մեծ մասամբ մեզ որտար շրջանից դուրս յեկած ինտելիգենցիայի սերնդին վերադաստիարակել այնպես, ինչպես մեզ սովորեցրել ե Լենինը, այսինքն նախ պետք ե նրան լծել աշխատանքի, նրա համար ընկերական գործակցության մթնոլորտ ստեղծել, յերկրորդ՝ նրա նկատմամբ սահմանել խելացի և զգուշ, նրա ինքնասիրությանը չդիպչող կոնտրոլ․
պետք ե աշխատել մեր խորհրդային ինտելիտենցիայի նոր սերնդիդ ամեն կերպ կապել բանվորա-գյուղացիական միջավայրի հետ և այդ կապը ապահովել։
Այս հինգշաբթի բոլորը, ինչպես միշտ, զբաղված էին իրենց գործով։ Նախարարները՝ նիստ էին անում շենքում, բողոքարարները՝ ցույց շենքից դուրս։ Ոստիկանները՝ բողոքարարներին քշում մուտքից հեռու, որ նախարարների աչքին չընկնեն։
այլ բողոքարարնել էին տեղում։ Նախարարներին տեսնելու ժամանակ բացականչում էին՝ «ամոթ»
Նախարարները կարծես չէին ամաչում։ Միգուցե նրանք թեստե՞ր են անցնում մինչ նախարար դառնալը։
Օրինակ՝ աներեսության չափը պիտի որոշ մինիմալ ցուցանիշից բարձր լինի։
Երբեմն անցորդները հետաքրքրվում էին, թե ինչ է Թեղուտը ու որտեղ է։
Я в кукольный несколько опоздал.
Вход по билетам, стоимость – 300 драм – то есть почти ничего.
Вим и Тигран Хзмалян сидели на сцене, Тигран переводил, причем справился вполне достойно.
Когда я зашел, Вим, кажется, рассказывал о своем детстве и первом путешествии. Или о кинопроекторе.
