Հրէաների մօտ կայ այսպիսի հասկացութիւն՝ «wilderness»։ Երբ Մովսեսը հանեց նրանց Եգիպտոսի ստրկութիւնից, որ տանի իրենց երկիրը ստեղծելու, արանքում էր այս «ուիլդերնես», անապատ վայրը։
Ու հրէաներից շատերը մտածում էին՝ ինչների՞ս էր պէտք այս արկածախնդրութիւնը, մենք ունէինք ձրի կերակուր, ապրելու տեղ, ու ընդհանուր առմամբ, այսչափ չէինք տառապում Եգիպտոսում։
Մտածում եմ, երբ մենք հոգում ենք ազատութեան մասին, կորցնում ենք զանազան հնարաւորութիւններ․ կենտրոնացուած սոց․ կայքերում շփման, շոյուած լինելու, ընկերներ ձեռք բերելու հնարաւորութիւններ, կայքերի միջոցով նիշքեր փոխակերպելու, նկարներ խմբագրելու հնարաւորութիւններ։
Ու մարդիկ տարակուսում են, արդե՞օք իրենք չեն կորցնում ազատութիւն, այն ձեռք բերելու փոխարէն։
Սա յիշեցնում է այդ միջանկեալ վիճակը, որ հրէաներն ապրել են անապատում։
Այնպէս որ մենք անապատում ենք, «ուիլդերնես»֊ում։ Մենք զբօսնում ենք անապատով ազատութեանը ձգտելով։
ինձ թւում է, GPLv3֊ի պատմական անհրաժեշտութիւնն առկայ էր։
անկախ նրանից, ինչպէս են տարբեր մարդիկ դրան վերաբերում, կան մարդիկ, ում այն պէտք է։ մարդիկ, ով չեն ուզում, որ իրենց գործն օգտագործուի սարք «արգելափակելու» համար։
նաեւ այլ միտք է պտտւում գլխիս մէջ․ դիկտատուրաները, աւտորիտար վարչակարգերը ազատ ծա օգտագործելու հակում ունեն։ ասենք, Հիւսիսային Կորէան ունի իր ցանցը, որը համացանցից հասանելի չէ, ունի իր Լինուքս դիստրիբուտիւը․ առաջինն օգնում է իշխանութեանը մեկուսացնել երկիրը, իսկ երկրորդը արդե՞օք չի մատնի կուսակցութեան գծին պատշաճ կերպով չհետեւած հեղինակին։
Դրան աւելանում է սանկցիաների տակ գտնուելու դէպքը․ եթէ կազմակերպութիւններին արգելւում է գործ անել այսինչ երկրի հետ, մասնաւորապէս՝ ծա վաճառել եւ սպասարկել այն, ապա ազատ ծա֊ն վարչակարգը կարող է օգտագործել, ասենք, քաղբանտարկեալներին գնդակահարելու ցուցակներ կազմելու համար։
այդ պատճառով, կարծում եմ, եւս մի արտօնագիր է պէտք, որն ասում է՝ «ես չեմ թոյլ տալիս, որ իմ կոդը օգտագործուի աւտորիտար ռեժիմի կողմից», կամ «քաղաքացիների սահմանադրական ազատութիւնները ոտնատակ անելու նպատակով»։ այստեղ հարց է առաջանում, ո՞վ է որոշում որ վարչակարգն է աւտորիտար կամ դիկտատուրա։ ինքը հեղինա՞կը նշի՝ ասենք Հիւսիսային Կորէայում չօգտագործել։ Թէ՞ յղուի տարբեր այլ կազմակերպութիւնների գնահատականներին։ Թէ՞ ինչ։
ու տենց։
թարմացում․ պարզւում է, Սթոլմանը մի երկու տող այդ մասին գրել է ու իմ հետ համամիտ չէ։
ահա, ուրեմն սարքերս բազմացան
էւոլյուցիան աջից ձախ
յոլլայի հետ եկել է բաւական լար յուէսբի լար, աւելի որակով, քան նեքսուսների հետ է գալիս, ու այդ լարի համար էյսի֊դիսի ադապտեր։ փաթեթները շատ որակով են, չեն ճղւում, պէտք է բացել որտեղից նախատեսուած է։ էդ ամէնի լուսանկարներ չեմ ուզում լցնել, այլ փոխարէնը էկրանահաններ՝
միանալիս առաջարկեց գրանցուել յոլա խանութում ու ժամը կարգաւորել։ ես իհարկէ շատ բան եմ ուզում, բայց քանի կպել էր ինտերնետին, թող ntp֊ով էլ ժամը սինք աներ։ Ժամը պատահաբար սխալ դրեցի, աւելի ճիշտ՝ ամսաթիւը չնշեցի, մտածեցի յետոյ ntpd -s կասեմ, այն էլ, այդ պատճառով, ասենք յոլա խանութը չʼաշխատեց։ ինչպէս նաեւ իմ կայքը՝ այդպէս էլ բողոքեց զննիչը, որ սերտիֆիկատը ապագայում է։
խանութը բաւական հաւէս տեսք ունի, ու կարողանում է զուգահեռ մի քանի ծրագիր տեղադրել՝
ծրագրեր գրեթէ չկան, շատ աղքատիկ է։ մաեմո֊ների ռեպոզիտորիաներն անհամեմատ աւելի հարուստ են։
չկայ եւ նորմալ ֆոտո անելու ծրագիր։ ասենք ֆկամերայի պէս։ միայն տուփից դրսինը։ լիքը գրելու բան կայ իրականում։
որոշ ծրագրերի նկարագրութեան մէջ գրուած է որ դրանք անդրոիդի ծրագրեր են։ իսկ անդրոիդի ծրագրեր աշխատացնելու միջաւայրը՝ ալիեն դալվիկը, փաստօրէն տուփից դուրս չկայ։ չգիտեմ, կախուածութիւններ կը հասկանար, թէ չէ, դեռ չեմ փորձել։ փորձել եմ կոնսոլում zipper աշխատացնել, ինչպէս նեմոմոբայլում, բայց զիփեր չկայ։
Կարգաւորումներում միացրի «դեւելոփեր մոդ»֊ը, հարցրեց սսհ֊ով կպնելու գաղտնագիր, յայտնեց իմ այփին, որ էլ իֆկոնֆիգ չʼհաւաքեմ, իսկ ծրագրերի ցանկում յայտնուեց տերմինալ։
երեւում է որ նեմոմոբայլ֊ի հիման վրայ է հաւաքած։ հիմնական օգտւողի անունը՝ նեմո։
սսհ պէտք է լինել nemo անունով։ յետոյ devel-su ֊ն տալիս է ռութ շել։ կարելի է հաւաքել passwd ու փոխել ռութի գաղտնագիրը։ ոչ մի կոտրել, ոչ մի բան։ փո՞ղ ես տուել, քո՞նն է՝ օգտուիր։
ահա
հայերէն տառատեսակներ, ինչպէս եւ հայերէն ստեղնաշար տուփից դուրս չկար։
ինչպէս սովորական համակարգում պէտք է ստեղծել ~/.fonts ու տառատեսակ աւելացնել դրա մէջ․
հեռախօսի շելլում հաւաքեցի
mkdir .fonts
իսկ իմ մեքենայի վրայից լցրի տառատեսակներ՝
$ cd .ssh
$ scp Arian* nemo@ :/home/nemo/.fonts/
The authenticity of host ' ' can't be established.
RSA key fingerprint is
Are you sure you want to continue connecting (yes/no)? yes
Warning: Permanently added (RSA) to the list of known hosts.
nemo@****'s password:
Arian_Grqi_i_U.ttf 100% 318KB 317.8KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.eot 100% 270KB 269.8KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.ttf 100% 270KB 269.6KB/s 317.8KB/s 00:00
Arian_Grqi_U.woff 100% 115KB 115.3KB/s 317.8KB/s 00:00
$
ահա, հիմա աշխատեց՝
եւ ազատ ծիւիչ ծրագիր, նկարագրութեան մէջ նշուած էր որ ելատեքստը գիտհաբում է՝
նաեւ տեղադրեցի ազատ ռադիո լսելու ծրագիր, կրկին նշուած էր որ սորսը գիտհաբում է։ այն իր մէջ որ մի կայան չուներ, պէտք էր ձեռքով աւելացնել։
ծրագրերիս ցանկը՝
շատ հաւէս անիմացիաներ կան, ու կառավարումը չափազանց հարմարաւէտ է։
զննիչ՝
կարծես ֆայրֆոքս է կարելի աշխատեցնել, բայց դրա համար դեռ պէտք է ալիեն դալւիկ տեղադրել։ եւ թարմացնել՝
բարի գիշեր
ռադիո ափը ի դէպ գիշերուայ համար նախատեսնուած է, կարող է ինքը անջատուել մի քիչ յետոյ։ նաեւ հոգատար է, ասում է, երկար ականջակալներով մի լսիր, կարող ես վնասել լսողութիւնը։
ի դէպ, ականջակալների ստանդարտը արդեն նոկիայինը չէ, այֆոնինն է։ իսկ ձայնի որակը հրաշք է, աւելի լաւն է, քան n900֊ից։ սա շատ զարմացրեց։
կրկին բարի գիշեր։ ։Ճ
ու տենց
Օփենմոկո համայնքի էլ․ փոստի ցանկում ոմն Միքայել Սփեյսֆալկոնը, ով չի օգտագործում իր իսկական անունը համացանցում, յայտարարել է, որ իրեն հաջաղուեց հայթայթել Թեքսաս Ինսթրումենթսից հոսած ջիէսեմ ֆիրմուերի ելատեքստ։ Հաղորդագրութեան թեման է՝ First small steps towards free GSM firmware.
I am very pleased to announce that after many years of searching, I have finally found a copy of TI’s firmware deliverable package for their Leonardo development board, i.e., for their Calypso/Iota/Rita chipset reference platform. It is the package which TI must have given to all of their chipset customers including Nokia, Motorola, Compal, FIC/Openmoko, LG, BenQ and many others, and which was used by all of these companies as the starting point for making their unique proprietary firmwares.
Իրօք, դրանք դեռ առաջին քայլերն են, որպէսզի մենք ունենանք ազատ ԾԱ որ կառավարում է մեր սարքերի ջիէսէմ մոդեմը։
Լաւ նորութիւնն այն է, որ մենք այժմ ունենք, ոչ միայն ֆիրմուերի ելատեքստը, որը, գուցէ լեգալ չի կարելի օգտագործել (որոշ ռեպրեսիվ երկրներում) այլեւ լրիւ ազատ գործիքներ, այն սարքի մէջ լցնելու, ֆլեշելու համար։ Մինչ այդ օփենմոկո օգտագործողները պէտք է կիրառէին Թեքսաս Ինսթրումենթսի սեփականատիրական գործիքը նոյնիսկ ԾԱ֊ն ֆլեշելու համար։
Ահա, ես որոշեցի փորձել, եւ սրանք իմ նոթերն են՝ ինչպէս կոմպիլյացիա անել եւ տեղակայել leo2moko ֆիրմուերը։
Փոխարէնը օգտագործել քրոսկոմպիլյատորներ, եւ նախընտրում եմ կոմպիլացնել ելատեքստը հենց սարքի վրայ, չէ՞ որ օփենմոկոն ազատ սարք է, ու ես կարող եմ տեղադրել կոմպիլյատոր։ Սոյն նոթերը արուած են SHR օպերացիոն համակարգն օգտագործելիս։ Եթէ ձեր համակարգն այլ է, պէտք է մի քիչ փոփոխէք գործընթացը։
opkg install gcc
opkg install gcc-symlinks
opkg install libc6-dev
opkg install binutils
opkg install make
opkg install coreutils
Լաւ կլինի ժամանակը սինխրոնացնել մինչեւ գործի անցնելը։
/etc/init.d/fsotdld restart
Քաշում ենք ֆլեշերի ելատեքստը՝
wget ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/FreeCalypso/loadtools-r1.tar.bz2
Բացում՝
mkdir loadtools
cd loadtools
tar ĵvf ../loadtools-r1.tar.bz2
խմբագրում makefile֊ը, ինչպէս խորհուրդ է տրւում readme֊ում, նշէք CFLAGS֊ը որպես
CFLAGS= -O2 -march=armv4t -mtune=arm920t -DGTA0x_AP_BUILD
եւ
EXTRA_OBJ=gtapower.o
հապա make անենք
make
make install
այս երեկ բինարնիկները այժմ տեղակայուած են /usr/local/bin֊ում
fc-iram fc-loadtool fc-xram
Բաց թողէք այս քայլը, եթե ուզում էք ֆլեշել արդեն իսկ նախապէս քոմփայլ արուած ֆիրմուերը։
Աւաղ, այժմ անհնար է կոմպիլացնել ֆիրմուերը ազատ կոմպիլյատոր՝ օրինակ ջիսիսի օգտագործելով, ու մեզ պէտք են ուինդոուս գործիքներ Թեքսաս Ինսթրումենթսից։ Լաւ նորութիւնն այն է, որ դրանք աշխատում են wine֊ի տակ, ու մենք կարող ենք աշխատացնել դրանք ուայնով ցանկացած ԳՆՈՒ/Լինուքս մեքենայի մէջ։ ԹիԱյ֊ի միջավայրը իրականում օգտագործում է մեզ քաջ ծանոթ յունիքսական գործիքների ուինդոուս պորտերը։ Այնպէս որ անհամեմատ աւելի հեշտ կլիներ, եթէ մենք կարողանայինք նոյն գործիքներն օգտագործել բնիկ(նեյթիւ) կերպով։
Ահա, վերցնում ենք այս երեք նիշքը՝
ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/FreeCalypso/leo2moko-r1.tar.xz — ելատեքստը
ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/TI_src/wine/installed-env.tar.xz — միջավայր, այն քոմփայլ անելու համար
wget ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/TI_src/wine/nowhine.c ու այսպիսի հաւէս վրափեր։
gcc -o nowhine nowhine.c
cp nowhine /usr/local/bin
nowhine կտրում է անկապ անպէտք բլթբլթոցը (whining) wine ծրագրի ելքից։ Փաստօրէն, սա ուայնի ուրափեր է, կարելի է այն եւ չօգտագործել։
Հետո ամեն ինչ շատ տրիւիալ է՝ բացում ենք արխիւները, աշխատացնում յատուկ բիլդ սկրիպտն, ու այն ամէնն անում է։
wget ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/FreeCalypso/leo2moko-r1-bin.tar.bz2 — ահա սա, կամ եթէ նախապէս բիլդ էք արել, ապա օգտագործէք ձերը։
պէտք է նախապէս սպանել որոշ դեմոններին, որ բնակւում են մեր օփենմոկոյի մէջ՝ որ չխանգարեն լցնելու պրոցեսին՝
killall fsodeviced
killall fsoaudiod
killall fsousaged
killall fsodatad
killall fsonetworkd
killall fsogsmd
killall phonefsod
killall phoneuid
killall frameworkd
Աշխատեցնում ենք ֆլեշերը՝
s3c24xx-gpio b7=0
fc-loadtool -h gta02 /dev/ttySAC0
Պէտք է անկապ հաղորդագրութիւններ տեսնէք, ու յետոյ՝ loadtool> հրաւէրը։
Այստեղ շատ կարեւոր է բեքափել հեռախօսի միջի կալիբրացիայի տուեալները, դրանք մեզ պէտք կլինեն, եթէ ինչ֊որ բան այնպէս չգնայ։
flash dump2bin my-flashdump.bin
scp արէք այն ձեր կարգիչ, պահէք որեւէ տեղ, ոչ միայն հեռախօսի մէջ։
Անցանք գործի՝
flash erase 0 0x300000
flash program-m0 gsm-fw.m0
quit
reboot
Շատ հետաքրքիր նախագիծ է սա՝
ftp://ftp.ifctf.org/pub/GSM/FreeCalypso/mpffs-tools-r1.tar.bz2
այն մասին է, ինչպէս գրել֊կարդալ ջիէսեմ մոդեմի փաստացի առանձին կարգչի նիշքային համակարգը։
Ահա, մոկոյի ջիէսեմ֊ի վարկածը պիտի որ սրա պէս լինի՝
եւ այդպէս
֊ Ի՞նչ գրենք։
֊ Կայք։
Իմ մոտ տպավորություն է, որ հիմա ով ինչ անում է՝ դա «վեբ սերվիս» է։
Ոմանք, ճիշտ է, կենտրոնանում են այֆոն/անդրոիդ նախագծման վրա, ու ես դա բացատրում եմ նրանով, որ մոբայլ շուկան այն տեղն է, ուր անհատ ծրագրավորողները (դե՞ռ) կարողանում են իրենց գտնել։
Բայց մտահղացումների մեծ մասը վերաբերվում են վեբին։ Օրինակ, սթարթափ ուիքէնդին բոլոր ներկայացված պրոեկտները վեբ էին։ Ես այնտեղ հանդիպեցի ծանոթներիս, ում գիտեմ որպես «նեյթիվ» նախագծողներ, բայց նրանք նույնպես ներկայացրել էին վեբ պրոեկտ։ Բողոքեցին, որ հեշտ չէ սուզվել անծանոթ միջավայր, բայց դա իրենց չխանգարեց հաղթել ։Ճ (գուցե բնութագրող է որ նեյթիվ նախագծմամբ զբաղվող մարդիկ ունեցան ավելի լավ գաղափար)
Հիմա ինչպե՞ս է լինում, որ բոլորը զբաղվում են վեբով՞։ Գուցե դա առաջին հայացքից թվացող թեթեւ տեքնոլոգիանե՞րն են (ասենք պհպ)։
(Ասում եմ թվացյալ թեթեւ, որովհետեւ իմ համար տեքնոլոգիաները, որ փորձում են «թեթեւացնել» գործը, ու թաքցնում են օգտագործողից որոշակի մանրուքներ այդ թեթեւացնող շերտի հետեւը, դրանով իսկ անում են այնպես որ ինձ ավելի բարդ լինի։)
Իսկ օրինակ, ինչպե՞ս է լինում, որ համակարգի մեջ փոփոխություն անելու միտք չեն ունենում, բայց կայքի միտք ունենում են։ Գուցե, որովհետեւ չգիտեն, թե ինչ փոփոխություն է կարելի անել, որ ավելի լավ լինի, որովհետեւ նույնիսկ չգիտեն, որ եղածը լավ չէ։
Գուցե որովհետեւ նրանք ապրում են սեփականատիրական ծրագրերի աշխարհում, ուր, օրինակ կա windows որի հիշողության կառավարչի կոդը չես նայի, որ հասկանաս ինչպես է գրված, ու ինչպես կարելի է լավացնել։
Կարող է այն պատճառով, որ նրանք ապրում են աշխարհում, ուր կան սարքերի արտադրողի կողմից տրամադրված սեփականատիրական դրայվերներ։ Ու հետո այդ ծրագրավորողները ստիպված են լինում փոխել երկաթը, որովհետեւ այս սարքի համար արտադրողը տրամադրել է, ասենք xp֊ի դրայվեր, բայց ոչ 7֊ի, որ նոր (սակայն ոչ ավելի լավ) սարքերը ավելի շատ վաճառվեն։ Իսկ նրանք չգիտեն ինչպես գրել դրայվեր, ու չգիտեն որ կա rolling release համակարգեր, ուր առհասարակ չի լինում release բայց լինում են հաճախակի փոփոխություններ, քանի որ լավացումը եւ հետ համատեղելիությունը անհամատեղելի են։
Վերջերս զրույցի մեջ հնչեց՝ «եթե դու mysql֊ի կոդը նայած լինեիր, այն կյանքում չէիր օգտագործի»։ (Ի դեպ, ես դբ֊ներից չկամ, բայց եթե նրանցով գրեի, ապա firebird կօգտագործեի)
Երբեմն ես ասում եմ՝ դե նա ծրագրավորող է։ Նկատի ունեմ՝ ցանցառ չէ, կամ հաքեր չէ։
Հիմա բացատրեմ։ Մի անգամ ընկերներիս նշանդրեքին (դե էլ որտեղ այդպիսի մարդ կհանդիպես) ես ծանոթացա մի տղայի հետ, ով ասաց որ նկարիչ է։ Ինձ հետաքրքիր էր, ու ես հարցեր էի տալիս իր աշխատանքի վերաբերյալ։ Ու անկեղծ զարմացել էի, երբ իմացա, որ նա գնում է աշխատանքի։
Այսինքն նա ամեն առավոտ, իննից վեցը գնում է «ցեխ» ուր պատրաստում է հայտնի նկարների պատճեներ։ Հետո դրանք ուղարկում են Եւրոպա, ուր վաճառում են որպես ձեռքի գործ, որը ռեպրոդուկցիայից ավելի թանկ է։ Հետո էլ այդ տղան շուտ գնաց, ասաց պետք է շուտ արթնանամ, աշխագանքի եմ։
Նկարիչ, ով աշխատո՞ւմ է։ Իմ համար այդ երկուսը այնքան էլ համատեղելի չէին։ Չէ, ես գիտեի, որ կան, այսպես ասած ոչ ստեղծագորշող նկարիչներ, ով նախընտրում է զբաղվել ռեստավրացիաներով, բայց ոչ իրականացնել իրենց միտքը, որովհետեւ միտք չունեն։
Ու եթե նկարիչների մոտ միտք չունենալը նորմա չի ընկալվում, ապա ծրագրավորողների մոտ միտք չունենալը՝ նորմա է։ Նրանց մեծ մասը գնում են աշխատանքի ու գրում են «ձաձա»֊ների համար սոֆթ։ Եթե աշխատանքից հետո ինչ որ բան են անում, ապա դա սովորաբար փող աշխատելու, այլ ոչ թե միտք, գաղափար իրականացնելու համար է։
Այսինքն փողի, ոչ թե սիրո, հետաքրքրության պատճառով է։
Իսկ օրինակ plc նախագծման սոֆթ գրում են նրանք, ով թեմայի մեջ են։
Մասնավորապես դա բացատրվում է նրանով, որ մարդկանց մեծ մասը հետաքրքրվող, ու խորացող չեն։ Այդ մասին ես դեռ կգրեմ։
Բայց այլ պատճառը, որի մասին հիմա գրում եմ՝ չիմացությունն է, ոչ զարգացած լինելն է։
Այսինքն մարդիկ պարզապես չգիտեն, չեն պատկերացնում ինչպիսի խնդիրներ կարող են լինել, ու ինչ լավ բան կարելի է անել, եթե դա կայք չէ։
Նրանք չգիտեն ինչպես է աշխատում համակարգը, քանի որ իրենց համակարգը փակ է, ու նրանք չեն զգում որ կարող են այն փոխել, կամ որոշակի ներդրում ունենալ։ Մոտավորապես այնպես, ինչպես Սովետի ժողովուրդը չէր զգում, որ կարող է ազդել օրենքների վրա։
Ու այստեղ ես կարծում եմ, որ շատ լավ է, երբ ծրագրավորողները օգտագործում են ազատ ԾԱ ոչ միայն այն պատճառով որ ազատ է, ու հետեւաբար լավը, ոչ միայն այն պատճառով որ այդ գաղափարը իրենց մոտիկ է, այլ եւ այն պատճառով որ դա ավելի է զարգացնում, քան փակ աշխարհը, թույլ է տալիս տեսնել ինչպես է ամենը արված, ու երբեմն պահանջ զգալ դա լավացնելու, տեսնել ինչ կարելի է անել
ու տենց
The Bundesgericht in Switzerland has decided. And it’s result is stunning, to put it mildly. In layman terms, this is what has been ruled:
Open Source cannot offer an alternative to Microsofts offering
The authorities cannot be asked to do market research to find alternatives.
Hence it is perfectly fine to NOT tender at all and hand over the money to Microsoft.
The appeal that has been filed has not been accepted by the court, so there was no case effectively. The court ruled that FOSS failed to deliver an alternative to Microsoft. How FOSS could have shown an alternative at all as there was (and is) no tender, no rundown of needed capabilities, no description of requirements was not of interest.
ով էլ կասկածեր։
ու տենց
Այսօր ֆրիսբի խաղալուց Սմբատը ասաց՝ «չար բան ցույց տամ» ու Անդրոիդ պլանշետկա հանեց։
Գուցե այդ պատճառով, կամ այն պատճառով որ երեկոյան ես իմ համար մտածելու ժամանակ ունեի, ծնվեց այս փոստը․
Մենք ամեն ինչ անում ենք ինքներս մեզ համարգ։
Երբեմն մի խումբ մարդկանց շահերը համընկնում են։ Նրանց ասում են ընկերներ։
Նաեւ այնպես կարող է ստացվել որ շատ, իրար հետ անծանոթ մարդկանց շահերը համընկնեն։
Երբ այդ մարդկանց մեջ որոշակի կապ հաստատվի, թեկուզ Չեգեվարայի տեսքով, նրանց անվանում են հասարակություն։
Վստահ եմ, մեզ որոշ չափով պետք է կապիտալը։ Ու կապիտալիստը։ Բայց որոշ չափով։
Երբ չի առիթավորվել ու չափը չի անցել։
Ընդ որում այդ չափը միշտ փոփոխվում է, ու այն դժվար է սահմանել։
Օրինակ, ես որոշակիորեն կողմ եմ մասնավոր խանութներին։ Մասնավոր սրճարաններին, մասնավոր ծրագրային ապահովման արտադրողներին, ու մասնավոր կինոթատրոններին։
Ծրագրային ապահովման հետ փոքր ինչ բարդություն կա, որովհետեւ գիտա-հետազոտական լաբորատորիաներում նախագծվող սոֆթը շատ ավելի առաջադեմ եւ ճկուն է քան այն ինչ մենք ունենք շուկայում։ Հաջող նախագիծը մեզ հաճախ չի հասնում (Plan9, Inferno, Oberon), սակայն ես լավ գիտակցում եմ, որ եթե չլիներ կապիտալը մեզանից շատ քչերը հաշվողական սարք կունենային, որ գոնե GNU/Linŭ/Windows/MacOS/Android օգտագործեն։ Այնպես որ ես ընդհանուր առմամբ օկ եմ ՏՏ-ում իրավիճակի հետ։
Ու կապիտալիզմին բնորոշ ազատ մրցակցության պայմաններում ես կընտրեմ «Կինո Մոսկվան» ու ոչ «Կինո Նայիրին»։
Ինչ որ մեկը կընտրի Խրոմիում Ֆայրֆոքսին, ու Մոզիլլան ստիպված կլինի լավանալ, ու Խրոմիումի նորամուծությունները իրականացնել, ու նոր բաներ մտածել որ հետ չմնա։
Մրցակցությունը ապահովում է լավացվող արտադրանքը, տեքնոլոգիաներ, սարքեր, սպասարկում, եւ այլն։
Այսինքն ինձ պետք է որ գոնե մեկը այդ կինո Մոսկվան աշխատացնի հնարավորին օպտիմալ ձեւով, որ ես այնտեղ կարողանամ գնալ։ Ու ոչ միայն ինձ է պետք, շատերին է պետք։ Մեզ պետք է Ինթելը որ մեզ համար չիպեր արտադրի։ Մեզ պետք է Նոկիան որ մեզ համար հեռախոսներ սարքի։
Ինձ պետք է լավ խանութ, որ ես այնտեղ գնումներ անեմ։ Ինձ պետք է լավ նեյտրալ տարածք, ուր ես ընդհանուր շահեր ունեցող մարդկանց հետ հանդիպեմ, ուր կլինի կոմֆորտ, համով թեյ, ու չեն ծխի, որ ես ինձ լավ զգամ։
Փորձը ցույց է տալիս որ այդ ֆունկցիաները պետությունը կատարում է շատ ավելի վատ քան շահագրգռված մարդիկ։
Ու բնականաբար ես դեմ չեմ վճարել կինոթատրոնում, սրճարանում, հեռախոսի, կամ ծրագրային ապահովման համար։
Որովհետեւ այդ կինոթատրոնը, սրճարանը, հեռախոսը, եւ որոշ դեպքերում ծրագիրը, իմն էլ է։
Երբ ուզենամ, եթե ազատ տեղ լինի, կգնամ։ Ես ունեմ ազատություն գնալ կինո, օգտագործել հեռախոս/կոմպ, ու թեյ խմել սրճարանում որովհետեւ կան մարդիկ որոնք անմիջապես եկամուտ են ստանում իմ ուզածը ապահովելով։
Կարելի է ասել, որ այդ կինոթատրոնը, սրճարանը, գործարանը այդքան էլ չի պատկանում կապիտալիստին։
Կինո Մոսկվան իմ կինոթատրոնն է, ես այնտեղ փառատոնների ժամանակ գնում եմ։
Իհարկե ես պետք է վճարեմ, հակառակ դեպքում այն չի գոյատեւի ու ես այնտեղ չեմ կարողանա գնալ։
Այլապես ինչի՞ համար են մտածել փողը։ Որ ես կարտոֆիլ վաճառողին չառաջարկեմ կոմպիլյատոր գրել կարտոֆիլի դիմաց։
Ե՞րբ է կապիտալը «առիթավորվում»։ Երբ Ջեներալ մոթորսը ձեռք է բերում տրամվայներով զբաղվող կազմակերպությունները ու փակում, որ իրենց մեքենաները ավելի լավ վաճառվեն։ Այսինքն երբ մեզ պետք եկած բանը հասանելի չէ որովհետեւ կապիտալի շահերին դեմ է։
Երբ չի օգտագործում ամառահւն դահլիճը, կամ եթե նույն Կինո Մոսկվան չօգտագործվի, որովհետեւ իրա տեղը ինչ որ կապիտալ ուզում է անցկացնել երկաթուղի, կառուցել եկեղեցի, կամ սեփական տուն։
Ու եթե մենք տեսականորեն ազդեցություն ունենք իշխանությունների վրա, ապա կապիտալին ազդելու նույնիսկ տեսականորեն գրեթե ոչ մի լծակ չունենք։ Այսինքն տեսականորեն այդ լծակը պետք է լիներ ինքը կառավարությունը, սակայն իրականում կատարվում է հակառակը, որովհետւ փաստացի կապիտալը ավելի էֆեկտիվ է ազդում քան մենք։
Ի՞նչ ենք կարող անել։
Մեկ – չմոռանալ որ կապիտալը իրականում մերն է։ Մեզ համար է գործում, ու առանց մեզ որոշ դեպքերում չի գործի։ Մենք գիտակցում ենք, որ կապիտալիստը հարուստ է, բայց մենք համաձայն ենք դրա հետ մինչեւ նա մեզ օգտակար գործ է անում։ Իսկ այն դեպքում երբ մեծամասնության շահերը անտեսվում են, ու հասարակական վայրում կառուցվում է օրինակ բնակելի շենք փոքրամասնության համար, ապա այստեղ կապիտալը անցավ հասարակությանը ի վնաս գործելու։
Երկու – արտահայտել ցանկությունները։ Ինչպես կարող ենք՝ ստորագրահավաք, ցույց, տեքստեր, «հասարակական կարծիքի» կայացւմն եւ այլն։
Եթե մենք խաղում ենք ցանկացած խաղ, օրինակ ֆութբոլ, կարեւոր է որ
ա – գնդակը լինի մերոնց մոտ
բ – եթե գնդաը մերոնց մոտ չէ, ապա խոչընդոտել չմերոնց, որ իրենք իրենց ուզածին հասնեն, ցանկալի է գնդակը ոտքից ձեռքից առնելով։
Եթե դու վատ ես խաղում, դա քեզ համար չարիք է, ինձ համար՝ բարիք։
Եթե ես եմ սխալ անում, դա քեզ է ուրախացնում։
Այսպիսով, պետք է գրագետ լինել։
Ու այստեղ մենք հասնում ենք նրան, որ իրականում մեզ մոտ ամեն ինչ լավ կլիներ, եթե մարդիկ մի քիչ ավելի զարգացած լինեին։
Օրինակ, նույն Կինո Մոսկվան նորմալ ֆիլմեր ցույց կտար ոչ միայն փառատոնների ժամանակ։
Իսկ ոչ ոք չէր ձեռք բերի այֆոններ որպիսի իրենց հեռախոսներ իրենց իսկ կոնտրոլ չանեն։
Բայց այնպես է ստացվում որ ես այժմ էսթեթ եմ, որովհետեւ քչերին է դա հետաքրքրում, ու փաստորեն, դա ձեռք է տալիս կապիտալիստին, ձեռք է տալիս մարդկանց, որովհետեւ իրենց պահանջները բավարարված են։
Փաստորեն, էփլը իմ համար է չար, իսկ իմ միջին ստատիստիկ հարեւանի համար չար չէ։
Որովհետեւ պահանջները շատանում են զարգաանզլու հետ զուգընթաց։
Լավ նորություն․ ծրագրային ապահովման ասպարեզում մրցակցությունը նույնպես անցնում է նոր փուլ, ավելի կարեւոր է դառնում այն ով է ավելի ազատ արտադրանք ստեղծում։ Ձեզ մոտ զարմանք չի առաջացնում որ դուք իրավունք ունեք ձեռք բերված հեռախոսը ցանկացած եղանակով օգտագործել, ներառյալ պոպոկ ջարդելու նպատակով։ Իսկ ինչու՞ նույնը չի գործում սոֆթի դեպքում՞։ Իմն է, փողը տվել եմ։ Այսպիսով մարդիկ ավելի շատ են սկսում գնահատել ազատությունը, որովհետեւ ավելի շատ զարգացած են լինում։ Ու ակնհայտ է դառնում որ Նոկիայի Միգոյի նախագծման սխեման արմատականորեն տարբերվում է Ինթելի միոգոյի նախագծման սխեմայից։
Եթե ինթելի աշխատանքը թափանցիկ է, ու կամեցողը կարող է որոշ չափով ազդել, օգնել, մասնակցել նախագծմանը ու լավացնել արդյունքը, ապա Նոկիայի/Անդրոիդի դեպքում մենք այժմ ունենք գաղտնիքներ, երկաթե վարագույր որի հետեւը նրանք աշխատում են, ու մենք նույնիսկ մասնակցության, ուր մնաց կոնտրոլի պատրանք չենք կարող զգալ։
Այս տեսակետից ինթելը ավելի լավ կապիտալիստ է, ավելի բարի։
Ի դեպ, գերմանացիները երբ օրինակ սրճարան են վարձում, տոնակատարություն անելու համար, հետո բոլորը միասին աղբը հավաքում են, մաքրում են, ու աթոռները ու սեղանները դասավորում։ Այդպես ավելի էժան է։
Մենք գիտենք որ Բարքեմփը ազատ միջոցառում է, սակայն ես չէի հասկանում որ «փակ» Թեդեքսն էլ է իրականում ազատ միջոցառում։ Որովհետեւ եթե դու իրոք ուզում ես այնտեղ լինել, կարող ես գրվել կամավոր, օգնել կազմակերպիչներին, ու հնարավորություն ստանալ լսել ելույթները։ Այնպես որ դու հնարավորություն ունես վճարել ու ստանալ։
Սակայն ծրագրային ապահովում դեպքում արտադրողին հաջողվում է այնպես անել, որ մարդիկ վճարեն իրենց կոնտրոլ անող ծրագրերի համար։ Մասամբ որովհետեւ նրանք պաշտպանված են օրենքով, մասամբ այն պատճառով որ մենք անճաշակ անգրագետ ենք։
Գուցե զարմանալի չէ, եթե մեզ պատմած հեքիաթներում, ուր փոքրիկ երեխային թեթեւամիտ մայրիկը ուղարկում է վտանգավոր անտառ, սոված գայլերի մոտ, ու գայլն է համարվում չարը, իսկ մայրիկը՝ ոչ։
Իհարկե, այն ինչ մեզ համար չարիք է, Մայքրոսոֆթի համար՝ բարիք։ Այսինքն ես բնավ միտք չունեմ հարաբերականությանը կասկածանքով մոտենալու։
Ակնհայտ է, որ գայլի համար Կարմիր գլխարկի միամիտ մայրիկը բարի է, իսկ Կարմիր գլխարկը ինքը, լավ աղջիկ է, նա սիրում է աղջկան, առավել եւս եթե աղջիկը մատուցվում է սնկային սոուսի մեջ։
Ու չարիքների զգալի մասը կատարվում է անգրագիտությունից։ Իմ համար չար է իմ անգրագետ քայլը, քեզ համար՝ քո անգրագետ քայլը։
Սակայն ես ոչ մի դեպքում չեմ համաձայնվի տեղերով փոխվել միջին ստատիստիկ հարեւանիս հետ, որ ավելի քիչ պահանջ ունենամ, ու դրանք հեշտությամբ բավականացնեմ։
Հեշտ կյանք ոչ ոք խոսք չի տվել։ Ես օկ եմ խաղալու հետ։ Ու գնահատում եմ այն իմ/մեր փոքր հաջողությունները որոնք ինձ ուրախացնում են։
Ու այդ պատճառով ես լրիվ հասկանում եմ այս դեվին ով գրել է if I had to choose between developing open-source software on top of a closed platform and developing closed-source software on top of an open-source platform, I’d much rather go for the second option ու չեմ ուզում iOS-ի համար գրել։ Ես էլ նախընտրում եմ ուժերս ծախսել օպտիմալ՝ աջակցելով ազատ, այսինքն ավելի իմ, ինձ պատկանող պլատֆորմայի տարածմանը։ Չէ՞ որ ես իմ մասին եմ մտածում առաջին հերթին։
ու տենց
When Android was first announced, Google’s evangelists touted it as an open ecosystem that would enable innovation—a hardware and software reaffirmation of the Carterfone decision. They spoke of a future where users would be free from restrictions and be able to install whatever software they want.
Sadly, those promises were never fulfilled and the dream of an open mobile ecosystem around Android never materialized. In reality, Android has become an insular platform developed almost entirely behind closed doors in an environment that is hostile to external contributors and is mired in a culture of secrecy that serves a small handful of prominent commercial hardware vendors and mobile carriers.
The vast majority of Android smartphones are encumbered by lockdown mechanisms that block installation of third-party firmware. Some mobile carriers even block installation of external software entirely, in stark contradiction of Google’s early promises. The availability of Android source code after each release was really the last remnant of openness in Android—and now it’s gone. The whimsical notion that Android is an open platform is a tattered fabrication that has been stretched beyond the average open source software enthusiast’s capacity to suspend disbelief.
ու տենց
Մտածե՞լ եք ինչու «իրենց» մոտ լիքը բան արվում ա, ու տեղի ա ունենում, իսկ մեր մոտ, ինչ որ մի տեսակ չի արվում։
Ասենք Արթինը պետք է գար Իրանից որ ռոբոտիքսը սկսվեր։
Հաքաթոնը [hackathon] տոնին հակասող միջոցառում ա երբ հանգստյան, տոնական օրը լիքը ցանցառներ հանգստանալու եւ տոնելու փոխարեն հավաքվում են ու ինչ որ լավ բան անում/գրում։
Ասենք այս անգամ Ինս[ծ]իգեյթում հավաքվել էին ու գրում էին զուգահեռ ծրագրավորման համար ազատ գրադարան․
– So, what can cause Hackaton, Pair programming, and other symptoms? Differential!
– Need in a simple abstraction layer for different concurrent programming paradigms?
– Could be. Check the patient’s home, find what he used to consume, test the blood brain thread synchronization barrier, and ask whether he had an affair rendezvous. Also do a full body CSP
– MRI shows nothing. We’ve put patient in coma, in order to test readers and writers throughout his memory.
– Comon we better take a break and go eat pasta
– Bring some for a patient, otherwise he will die from starvation.
[Pager beeps]
The patient enters a critical section, bring the paddles… charging, clean!
– Can you hear us? Almost mutex changes nothing. Deadlock changes everything. You’re healed. Just never smoke in the future and you’ll be ok.
ու տենց
Տաք է չէ՞։ Իմաստ չկա անհամբեր գարուն սպասելու, ինչո՞վ գարուն չի։ Սառույցն էլ հալվում է։
Հոգեւոր սառույցը․
ա) – մի քանի օր առաջ գեներացրեցի unified diff ու քոմիթեցի Թարումեանի dejavu-fonts փաթչերը։
Հիշեցնեմ, որ դեժավյու սանսի մեջ հայերեն կար։ Ու դեժավյու մեյլ լիստից պատասխան եկավ հենց այդ հայերեն տառատեսակի նախագծողից, որը խոստովանեց
since these glyphs are obviously superior to the ones I drew.
Թարումեանի նախագծած դեժավյու տառատեսակները շատ լավն են։
Եվ վերջապես այսօր, ես ստացա հաստատում`
Thank you, Ben
I guess we have to thank you for a great patch 🙂
The patch has been applied to SVN. Please test out if everything works as it
should so there are no bugs with Armenian in the next release.
այսպիսով մեր ֆոնտերը արդեն սվն-ում են։ փետրվարի վերջին կլինի րելիզ, արդեն բոլոր ավելացումներով՝ սանս, սերիֆ, մոնոսպեյս։
բ) – Ալեկսեյին վերջապես հաջողվել է կոնտակտի մեջ մտնել գուգլովոդների հետ:
փաստորեն, սառույցը շարժվեց, պարոնայք երդվյալ ատենակալներ։
ու տենց
Մաեմոյի դեվերից մեկն ա գրում՝
The announcement mentions MeeGo only marginally, as a “longer-term market exploration”, and ends the paragraph with “Nokia still plans to ship a MeeGo-related product later this year”. This sounds to me like: we won’t market any MeeGo devices in parallel with Windows Phone ones, not to hinder the latter’s success, but we’ll release the MeeGo product we’re currently working on before downscaling MeeGo back into the R&D division.
No matter how wrong my interpretation might be, let’s try to collect a few facts:
MeeGo is ready, it’s not an R&D project: a MeeGo phone will be released
Nokia’s primary platform for the middle/long term is Windows Mobile
Meego will become, within Nokia, an R&D project at best
I feel confused and fooled. Business logics are floating several metres above my head, and I cannot understand what’s the point of saying that MeeGo will be an R&D project when it’s not. To me, it’s like taking a teenager and trying to squeeze him into a baby’s cradle. Either you kill him more or less explicitly, or you take him out, let him grow and give him a chance to be a hero. We are going to have the best phone in the market this year. It might not be perfect, as the N900 clearly wasn’t, but all the premises for a brilliant future are there. And people will love it, as they loved the N900 despite it being far away from the quality standards we aspired to achieve and despite a zero-digits investment on marketing. Maemo won, against all odds.
Նաեւ ասում ա որ նոր գործ ա փնտրում, որովհետեւ հավես չունի վինդովսի համար սոֆթ գրել`
if I had to choose between developing open-source software on top of a closed platform and developing closed-source software on top of an open-source platform, I’d much rather go for the second option: because with the first one I’d still be using and promoting a closed platform, and unless you are developing a cross-platform application or framework, you’d be doing very little good to the open source world.
ու տենց
Զլոյանի տարոսը էստաֆետան հասավ ինձ, ես շարունակում եմ, ու էսա ես ել փոխանցեմ։
նշեմ որ գրել եմ նա սկորույու ռուկու, քանզի էս քանի օրը մի տեսակ ժամանակ չկար։
այնպես որ, զգոն եղեք ։Ճ
ափդ․ փաստորեն, նածեվո պոլկու պրիբիլը՝
եւ պիոներնը
ու տենց
Ազատ զգացեք կիրառել, տարածել
այս քոփիլեֆթի և Ուրախ Ռոջերի համադրությունը։
Եվ դիտեք նավապետ Անահիտ Ճնճղուկի տարբերակները։
ու տենց
<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
<p>
Հետագայում ես կանդրադառնամ սենյակային թըռչունների ենթադրյալ տառապանքների խնդրին։ Արդարև, վանդակում երգող արու սոխակը յուրովի հիասթափություն պետք է զգա, քանզի նրա տևական երգը մնում է անպատասխան, և էգը չի հայտնվում, սակայն նույն բանը հնարավոր է նաև բնական պայմաններում, քանի որ արուները սովորաբար ավելի շատ են, քան էգերը։<br /> Առյուծը այլ բնույթի կենդանի է, որի խառնվածքն ու բնակության միջավայրը սովորաբար սխալ է մատուցվում մեզ գրական ստեղծագործություններում։ Անգլիացիները «ջունգլիների արքա» են կոչում նրան, խեղճ առյուծին ուղարկելով այնպիսի վայր, որը չափազանց խոնավ է նրա համար․ իսկ գերմանացիները, իրենց հատուկ լրջմտությամբ, ընկնում են մի այլ ծայրահեղության մեջ, և դժբախտ կենդանուն ուղարկում անապատ։ Գերմաներեն «առյուծ» այդպես էլ նշանակում է՝ «անապատի արքա»։ Իրականում առյուծը նախընտրում է երջանիկ միջինը և ապրում է տափաստաններում ու սավաննաներում։ Այդ կենդանու կեցվածքի վեհությունը, որի համար էլ նա ստացել է իր մականվան երկրորդ մասըմ պարտական է հասարակ մի հանգամանքի․ մշտապես խոշոր սմբակավորներ՝ բաց լանդշաֆտներում ապրող կենդանիներ որսալով, առյուծը վարժվել է դիտել ընդարձակ տարածություններ, անտեսելով այն ամենը, ինչ շարժվում է առաջին պլանում։<br /> Գերության մեջ <span style="color: rgb(255, 0, 0);">առյուծը շատ ավելի քիչ է տառապում մտավոր զարգացվածությամբ իրեն հավասար մյուս կաթնասուններից</span> այն պատճառով, որ նա մշտական շարժման մեջ գտնվելու պակաս ցանկություն ունի։ Կոպիտ ասած, «գազանների արքան», ընդհանրապես, ավելի ծույլ է, քան մյուս կենդանիները, և նրա անբանությունը պարզապես նախանձելի է թվում։ Ապրելով բնական պայմաններում, առյուծը ընդունակ է կտրել անցնել վիթխարի տարածություններ, սակայն նա, հավանաբար, այդ անում է սոսկ քաղցի ազդեցության տակ, և ոչ թո ներքին որևէ այլ դրդապատճառներից։ Այդ իսկ պատճառով գերության մեջ գտնվող առյուծին հազվադեպ կարելի է տեսնել վանդակում անհանգիստ ետ ու առաջ քայլելիս, մինչդեռ գայլը կամ աղվեսը ժամեր շարունակ անընդհատ դես ու դեն են շարժվում։ Իսկ եթե շարժում կատարելու զուսպ պահանջը երբեմն ստիպում է առյուծին ետ ու առաջ անել բանտի ողջ երկայնքով, ապա նույնիսկ այդպիսի պահերի գազանի շարժումները ավելի շուտ ետ-աշյա զբոսանքի բնույթ են կրում և բացարձակապես զուրկ են այն մոլեգին շտապողականությունից, որ բնորոշ է շնազգիների ընտանիքի բանտված ներկայացուցիչներին, որոնք մշտապես անհաղթահարելի պահանջ ունեն մեծ տարածություններ անցնելու։ Բեռլինի կենդանաբանական այգում անապատից վերված ավազով ծածկված ու դեղնավուն կոպիտ ժայռաբեկորներով մի յսկայական փարախ կա, սակայն մարզվում է, որ այդ թանկարժեք կառույքը զգալիորեն անօգտագետ է։ Կենդանի առյուծները այնքան ծույլորեն են պառկում այդ ռոմանտիկ միջավայրում, որ կենդանիների խրտվիլակներով լանդ՛աֆտի վիթխարի մոդելը հաջողությամբ կարող էր ծառայել նույն նպատակին։
</p>
<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
<p>
<span style="color: rgb(255, 0, 0);">Ագռավը, կակադուն կամ շամբաճուռակը իրենց հաճույք պատճառելու համար են թռչում, ուրախությամբ լիովին օգտվում են իրենց տրված ազատությունից</span>։ Իսկ իմ արծիվը թրչում էր միայն այն դեպքում, երբ պատահաբար ընկնում էր մեր այգու վրա սկիզբ առնող օդի հոսանքի մեջ, որը նրան հնարավորություն էր ընձեռնում սավառնելու, առանց մկանային մեծ էներգիա վատնելու։ Նույնիսկ նման դեպքերում նա չէր հասնում իրեն մատչելի բարձրության։ Առանց որևէ իմաստի ու նպատակի, նա պտտվում էր օդում, իսկ հետո իջնում մեր այգուց հեռու, որևէ տեղ և <span style="color: rgb(255, 0, 0);">նստում թախծալի մենակության մեջ</span> մինչև մութն ընկնելը, սպասելով, որ գամ ու տուն տանեմ իրեն։ Հավանական է, որ նա ինքն էլ կարող էր գտնել տան ճանապարհը, սակայն նա շատ շուտ էր նկատվում, և հարևաններից մեկնումեկը հեռախոսով զանգ էր տալիս ինձ ու հաղորդում, որ սանուհիս նստած է այսինչ կամ այնինչ տանիքին, և մի խումբ երեխաներ քարեր են նետում նրա վրա։ Նման դեպքերում ես նրա երևից գնում էի ոտքով, որովհետև այդ <span style="color: rgb(255, 0, 0);">տկարամիտ արարածը սարսափելի վախենում էր</span> հեծանիվից։ Այդպես, ամեն անգամ հոգնած, ես հազիվ էի տուն գնում, ձեռքիս վրա տանելով ծանր արծվին։ Վերջիվերջո, այլևս չցանկանալով մշտապես շղթայված պահել թռչունին, հանձների Շոնբրունյան կենդանաբանական այգուն։
</p>
Կոնրադ Լոռենց, «Սողոման թագավորի մատանին»
Փաստորեն, նենց ա ստացվում, որ խելացի կենդանիները սիրում, գնահատում, և օգտագործում են ազատությունը, հնարավորությունները, և իրենց իսկ ունակությունները։ Իսկ առանց ազատության՝ տառապում են։
Ի տարբերություն նրանց, ավելի տկարամիտ կենդանիների ազատության ձգտումը այնքան էլ արտահայտված չէ։
Ես գրել եմ, որ ավելի զարգացած մարդիկ ավելի շատ և կարևոր պահանջներ ունեն։ Նույնիսկ, Տանամայի հետ եկանք մի այլ բուրգի գաղափարին, որը Մասլոուի բուրգի շուռ տվածն է արտաքինից։ Այսինքն, y առանցքով՝ զարգացվածություն, x առանցքով՝ պահանջներ։ Զարգացվածության հետ աճում են և պահանջները․ Դժվար է ասել, արդյո՞ք ավելի զարգացած մարդուն ավելի դժվար է բավարարել իր պահանջները։ Չնայած կարիքների աճած տիրույթին, նա կարող է ունենալ ֆոռա, իր խելքն ու միտքը, ու այդ հնարավորությունները կիրառելով, ավելի հեշտ բավականացնի իր պահանջները, քան ոչ զարգացած մարդը։
Նաև, «[ինչպես տարբերել սպառողությունը չսպառողությունից][1]» տեքստում գրել եմ այն մասին, որ չսպառող մարդիկ օգտագործում են իրենց հնարավորությունները, կամ ձեռք բերած իրերը։ Նրանք գիտեն ինչպես օգտագործել։ Կամ սովորում են ունակ լինել։
Ավելի խելացի կենդանիները ավելի հետաքրքրասեր են, իսկ ավելի բութ կենդանիները՝ պակաս։ Դա նույնպես հանգամանքներից մեկն է որ ստիպում է իրենց շրջել, և որից և բխում է շարժման կարիքը։ Որովհետև հետաքրքրասիրությունը օգնում է հասնելու կոնտրոլին, իմանալու աշխարհը, և հետևաբար՝ կիրառելու այդ գիտելիքը։
Հակառակ դեպքում, հաճախ ստացվում է այնպես, որ եթե դու չես վերահսկում իրավիճակը, ապա այն վերահսկում է քեզ։
Իսկ ինչու՞ են ավելի զարգացած կենդանիները ավելի հետաքրքրասե՞ր։ Ինձ թվում է որպիսի օգտագործեն եղած մտավոր կարողությունները, անգործ չթողնեն «քոմփյութեյշնլ փաուեր», այսպես ասած։ Որովհետև դա բանական է, օգտագործել եղած մտավոր ռեսուրսները։
Ազատություն, և հնարավորություն օգտագործել ռեսուրսները՝ դրան ձգտում են զարգացած և խելացի էակները։
Նրանք ձգտում են իմանալ, ինչպես օգտագործել իրենց համակարգիչները, մեքենաները, ֆոտոխցիկները, նույնիսկ պարզապես ծրագրերը։ Նրանք հետազոտում են, փորձում են, կտացնում են այստեղ-այնտեղ, որ հասկանան ինչպես է այս ծրագիրը աշխատում։ Նրանք կարդում են ձեռնարկներ, եթե հնարավոր է։
Փաստորեն, ազատության ձգտումը և խելքը՝ անբաժանելի են։ Խելացի մարդը առանց սովորելու ունակության, օրինակ առանց գրքերի, կամ առանց խոսքի ազատության, օրինակ ավտորիտար ռեժիմի ժամանակ, իրեն զգում է համեմատելի նրան, ինչպես իրեն զգում է գայլը վանդակի մեջ։
Եվ արժանի է կարեկցանքի։
_ու տենց_
[1]: http://norayr.am/weblog/?p=706
Լեվը ինձ ասեց մի անգամ՝ «էդ ոնց ես կորպորացիայի համար աշխատում եթե էդպիսի օփենսորսի երկրպագու ես»։
Ինչ որ ինձ չեն դզում ֆանածիկ օփենսորսշիկներ(որովհետև իրանք բան չեն ջոկում), ինչպես նաև չի դզում, երբ բաց ԾԱ-ի հեևորդների մասին կրոնական ֆանածիկների պես կարծիք ա լինում։
Ահա թե ինչ եմ ես մտածում․
Օփենսորս չեր լինի, կամ չեր լինի այսպիսի ծավալով և որակով, եթե ոչ կորպորացիենրը։ Հավեսն հենց այն է, որ պարզվում ա, ինթելին, այբիէմին, էյջփիին ու լիքը այլ կորպորացիաներին ձեռ ա տալիս օփենսորսին փող տալ կամ օփենսորս ծրագրեր ստեղծելը։
Ու ես կարծում եմ բաց ԾԱ-ն ծնվել է Միացյալ Նահանգներում ոչ միայն այն պատճառով, որ այնտեղ է տեղի ունեցել համակարգչային հեղափոխությունը, բայց և այն պատճառով որ ՄՆ-ի պես հարուստ ու զարգացած տնտեսության պայմաններում է որ մարդիկ կարողացան օփենսորսով փող աշխատել։
Ու եթե նայենք, լինուքս միջուկի մեծ մասը կորպորացիաների շնորհիվ ա գրված, ջիսիսի-ն, ջիդիբի-ն բնավ ԳՆՈՒ-ի ատրիբուծիկայով մայկա-տռուսիկ վաճառքի փողով չեն գրված, այլ սկզբնական ժամանակ, Սթոլմանը ժամը երկուհարյուր դոլար փող էր վերցնում (ութանասունականների սկզբին դա լիքը փող էր) իր իսկ գրած ծրագրերի սափորթի համար, իսկ այժմ, ջիսիսին բիզնեսի փողերով ա գրվում, նաև կորպորատիվ փողերով։
Իսկ հավեսն այդ ամեն ինչի այն է, որ ասենք Սանը օփենօֆիս ա ֆինանսավորում, իսկ մենք բոլորս շահում ենք։ Որովհետև այդ ձևով նախագծածը դառնում է հանրության սեփականություն, ու բնավ ոչ միայն այդ կորպորացիայի։
Փաստորեն, բաց ԾԱ-ն դա պարզապես բիզնես անելու մի այլ ոճ է, ու ոչ մի պոեզիա։
Դե լավ, հանրությունը շահում ա բիզնեսի այդ ոճից, բիզնեսն ել է հաճախ կարողանում գոյատևել հենց այդ ձևով։
Իսկ այն որ հանրությունը շահում է, դարձնում է աշխատանքի ոճը մի տեսակ հանրային, սոցիալիստական, հա՞։
Բայց և նույն նահանգները որոշ ոլորտներում ավելի սոցիալիստական են, երբ Հայաստանում նույն ոլորտներում այրունարբու կապիտալիզմ է։
Իսկ այն որ սոֆթը բաց է, այդպես էլ պիտի լիներ, էնա Կնուտն ել ա գրել որ ալգորիթմերը մաթեմ են, իսկ մաթեմը պատենտավորելու ենթակա չէ ըստ օրենքի։
ու տենց
Գիտեք, կան նենց նկարիչներ, որոնք մասնագիտացած են ռեստավրացիայի վրա։
Նրանցից լավագույնները գժանոց տեխնիկա ունեն։
Կան նաև նկարիչներ, որոնք փող են վաստակում ասենք դասական դարձած նկարիչների հայտնի գործերը արտանկարելով։ Այդ նկարները վաճառվում են որպես «ձեռքի գործ» ռեպրոդուկցիայի տեղ։ Այդպիսի նկարիչները հաճախ գնում են աշխատանքի մի տեսակ գործարաններ, այնտեղ նկարում, իննից վեցը, ու գնում տուն։
Բնականաբար նրանք նույնպես լինում են բարձր կլասի մասնագետներ, վարպետորեն տիրապետում են իրենց․․․ արհեստին։
Ու բնավ ոչ արվեստին։
Հետաքրքիր փաստ․ արհետ և արվեստ բառերը նման են ոչ միայն հայերենում․ art and craft մի տեսակ ակնկարկում են դա։
Արվեստ գործող նկարիչները լինում են ճանաչված կամ ոչ ճանաչված։
Երկու դեպքում էլ, նրանք հազվադեպ են պատվերով աշխատում։ Ու նրանց լավագույն գործերը որպես կանոն պատվերով չեն բնավ։
Գիտե՞ք, կան ծրագրավորողներ, որոնք աշխատում են ԾԱ գրող ընկերություններում։ Նրանք նույնպես հաճախ վարպետորեն տիրապետում են գործիքներին և առհասարակ արհեստին։
Կան ծրագրավորողներ, որոնք արվեստագետներ են։ Կոդագործ նրանց անվանենք, թե կոդագետ։
Նրանք քիչ են։
Իսկ «ծրագրավորման արվեստ» Կնուտի գիրքը գրվել է շատ վաղուց։ Այժմ այն հաջողությամբ փոխարինվել է «սովորիր սիփլասփլաս տաս օրվա մեջ» որ հետո ծյապլյապ-շրմփդրմփ կոդ գրես ու գրդոն անես տեսակի գրքերով։ Կան ծրագրավորողներ, որոնք աշխատում են վեհ կորպորացիաներում և վարպետորեն տիրապետում են իրենց նախագծման գործիքներին․ գիտեն լեզուների ծակուծուկերը և միջավայրերը։
Նրանց արված գործի արդյունքը երբեմն լինում է ջավայով գրված կորպորածից ծրագրի պես ծեծված և տխուր։ ու ոչ մի պոեզիա։
Իսկ կան ծրագրավորողներ,
որոնք ճանաչված են, կամ ոչ ճանաչված։
Երկու դեպքում էլ, նրանց լավագույն գործերը որպես կանոն պատվերով չեն բնավ։
Երբեմն նույնիսկ ազատ են, որովհետև արվել են ոչ աշխատանքի վայրում, ազատ ժամանակ, հավեսի համար։
Այսպիսի մարգարիտները ճանաչելու համար ճաշակ է հարկավոր։ Ճաշակից զուրկ են լինում նույնիսկ նկարիչները, ուր մնաց ծրագրավորողները կամ օգտագործողները ճաշակով լինեն։ Ավելին, արվեստի գործերի պատճենները չեն գովազդվում այնպես ինչպես ծրագրային ապահովման ամենատգեղ օրինակները։
Այսպես մարգարիտները նետվում են խոզերի առաջ արագ և մատչելի ինտերնետի միջոցով։ Ինտերնետվում են խոզերի առաջ։
Այդպիսի ժամանակակից [նետ]ման ձևը շատ ավելի արդյունավետ է։
Հավանականություն կա, որ որևէ ճաշակով ցանցառի աչքերի մեջ կփայլի մարգարիտի պատկերի թվային պատճեն։
ու տենց
[այստեղից][1]
Շատլվորթը պաշտպանվում է վրայերթներից թե բա ոնց ա ստացվում որ ուբունթուն սաղից հետ ա իրա քոնթրբիյուշններով, բայց «բոլորը» ուբունթու են քշում։
Ու պաշտպանվելուց հավես մտքեր ա ասում, որոնք, ճիշտ է բնավ չեն արդարացնում այն, որ ուբունթուն իրոք մի տեսակ պարազիծիռույուշի դիրք ունի․ դուք գրեք, իսկ մենք մենակ հավաքում ենք։
ՐեդՀաթը, ասենք, էդքան բան ա դեվելոփ անում/դզում/ուղղում/ֆիքսում/զարգացնում, որ ես իմ ջենթուի մեջ էդ հա նկատում եմ։
Ես էդպիսի ջենթու չեի ունենա եթե ոչ ՌՀԵԼ-ը իրա քորփորեյթ յուզերներով։
Ու էդպիսի քննադատությունը նոր չէ։ Քանի անգամ են իրանց մեղադրել որ դեբիանական տեքնոլոգիաները օգտագործում են, դեբիանի յուզերբեյզի ահագին մասը վերցրել են, իսկ դեբիանը դրանից բնավ չի շահել։
Սակայն ինչ խոսք, Քանոնիքալը որպես պարզապես դիստրո հավաքող իրա գործը անում էր շատ լավ։ Այսինքն անում էր այն, ինչ մնացածը չեին անում, ինչի մասին մնացածը չեին մտածում, ու սկսեցին մտածել այնժամ երբ Ուբունթույում դա հայտնվեց։ Իհարկե, արածը պարզապես լամեր/սկսնակ/չհասկացող-ների համար է կարևոր։ Եթե առաջ Լինուքս օգտագործողների զգալի մասը ցանցառներ էին, ու իրանց բնավ չեին հետաքրքրում այն պարզ հարցերը, որոնք նորեկներին պարզապես փակուղի էին հասցնում։ Ու ուբունթուն կատարեց այդ դերը, լավ հրոց հանդիսանալով ուրիշ դեսքթոփ օրիենթեդ դիստրոների համար։ Էդ առումով (հրոցի) իրանց դերը անփոխարինելի է։ Ու Ֆեդորան պիտի որ լիքը լավացրած լինի այժմ հենց այն պատճառով որ կա Ուբունթու։
ՌեդՀաթը, սակայն, անկասկած տրամադրում է ավելի բարձր մակարդակի սափորթ։
Ասենք, ոչ ինչպես այս կամ այն կոչակը սեղմել, այլ ուղղում են դրայվերներում բագեր, ջիսիսի/ջիդիբի/այսդթիի/նփթլ/նետվորքմենեգեր ու այլ, ավելի համակարգչային ու պարզապես քլիք անող յուզերին ոչ միշտ երևացող ոլորտներում են խորացել։
Ու առանց այդ, ոչ ուբունթուն կլիներ, այնպիսին ինչպիսին կա, ոչ դեբիանը, ու Լինուքսի բաժինը աշխարհում, սերվերների վրա ու քորփորեյթ ոլորտում անհամեմատ փոքր կլիներ։
Ի դեպ, երբ Քանոնիքալը հայտարարել ա որ նրանք ուզում են ուանքլիք ծրագրերի տեղակայումը անել նաև փրոփրայաթարի ԾԱ-ի համար, ու այդ ուանքլիքով որ վճարումներ կատարվեն, ու այդ մասին նույնպես լիքը աղմուկ բարձրացավ, ես առաջարկել եմ ոչ միայն ուանքլիք ինսթալեյշն իրականացնեն, այլ ուանքլիք դոնեյշն ավելացնեն պարզապես ցանկացած ծրագրի կամ լիբի դեվերին։
Երբ կա ինֆրաստրուկտուրա պարզ և հասարակ դոնեյթ անելու համար, երբ մարդը տեսնում ա ասենք ստեղն՝ «դոնեյթ թու դեվելոփեր», ու մեկ սեղմելով կարող է փող փոխանցել, դա անհամեմատ է նրա հետ, երբ մարդը պետք ա ինքը մտածի դոնեյթ անի, գնա նայի ոնց անի, ու տենց։
Ու այ դա կստիպեր սաղ դեվերին ավելի լավ տեստավորել իրենց ծրագրերը ուբունթույում։
_ու տենց_
[1]: http://www.markshuttleworth.com/archives/439Սոլարիսի հետ աշխատելուց լավ զգում եմ, որ չեմ կարող այն «վատը» անվանել։ Նենց կարգին, ստաբիլ համակարգ ա, լիքը պլյուսերով։
Բայց գեղեցիկ այն արդեն չեմ կարող անվանել։
Տգեղ է այն, իսկ հավաքողները՝ անճաշակ։
Նույն, յունիքսի քոնսեփթով լինուքս դիստրիբուտիվները․․․ սակայն ոչ, ու՞ր ենք հեռու գնում, նույն Նեքսենթա-ն, որը օփենսոլարիսի հիման վրա է հավաքբած՝ ինչքա՛ն ավելի սիրուն է ու հարմարավետ։
Այստեղ հիշում եմ, երբ Փոլ Գրեմը գրում էր, որ հաքերությունը գիտությունից տարբերվում է․
The way to create something beautiful is often to make subtle tweaks to something that already exists, or to combine existing ideas in a slightly new way. This kind of work is hard to convey in a research paper
Գիտնականը նորի հայտնագործություն է անում։
Նկարիչը, կամ հաքերը, ի տարբերություն նրան, կարող է նույն իրը պտտել, և մատուցել, մարմնավորել այլ տեսանկյունից։
Այսպես, նեքսենթա թիմը մատուցում է Սոլարիսը դեբիանոտ սոուսով, և արդեն ստացվում է գեղեցիկ պատկեր։
Իհարկե, դա հնարավոր դարձավ միայն Սոլարիսը բացելուց հետո։
Կարճ համեմատություն, opensolaris vs solaris vs nexenta
Կարճ համեմատություն, opensolaris vs solaris vs nexenta
opensolaris — միմիայն գրաֆիկական ինսթոլեր, որը պահանջում է անհամեմատ շատ հիշողություն
solaris — ինսթոլերը, թեև ունի կոնսոլ տարբերակ, բայց պահանջում է ռեսուրսներ, նույնիսկ ջավա է խոդ տալիս
nexenta(gnu/opensolaris) — կոնսոլ ինսթոլեր, համեմատաբար քիչ օպերատիվ հիշողության պահանջներ, ավելի արագ ընթացք
Տեղակայումից հետո․
opensolaris-ը բեռնում է այսպես կոչված gnome java desktop-ը և պահանջում է 800+ մբ օպետարիվ
solaris՝ — նույնից
nexenta-ն կարող է տեղակայվել առանց գրաֆիկայի, բոլոր հետևություններով
Փոսթինսթոլ․
solaris — ամեն ինչ ձեռքով պիտի արվի։ Մարդը անում է մեքենայի գործ, հետո պիտի լոգին լինի, քաշի հատ հատ փաթեթները․․․ չշարունակեմ
sunfreeware կամ blastwave — իրենց pkg-get/pkgutil-ներով հաշիվ չէն քանի որ third party են, ու նրանցով միայն GNU սոֆթ է տեղակայվում։
opensolaris-ը արդեն ունեցավ Դեբիանոտ Սինապտիկի պես մի բան։ Յան Մուրդոքի ձեռքն է զգացվում։
Այնուամենայնիվ, dpkg/apt-get-ին անցնելու ̶դ̶ո̶ւ̶խ̶ համարձակություն Սանի ղեկավարությունը չունեցավ։
Այդ սինապտիկոտ գրաֆիկական ուտիլիտան ունակ է հաշվել կախվածությունները, սակայն կոնսոլ տարբերակ չունի։
Լավ, բայց գոնե արագ հաշվեր։ Երբ ընտրեցի gcc-ն, երկու-երեք րոպե մտածելուց հետո, այն հաշվարկեց, որ gcc-ն կախված է binutils-ից։
Nexenta-ի apt-get-ը (և բնականաբար synaptic-ը) նույնը անում են մի ակնթարթում։
Ահա և մի օրինակ ինչպես է լինում որ բաց կոդով տեքնոլոգիան ավելի հարմարավետ է և էֆեկտիվ։
_ու տենց _
x: լսի, սքլայթը քեզ դուր գալիս ա ?
me: իրա մասին ով ա լսել որ իրա ծակերից իմանան
x: որպես մայսքլի ալտերնատիվ
8:49 PM me: լսի բազաներից լուրջ խորհուրդ եմ տալիս ֆայրբիրդը
վերջն ա
x: լուրջ ??? :/
me: օրաքլին տալիս անցնում ա, մայսքլը մի կողմ քաշված ներվայինացած ծխում ա, ու բաց ա
լուրջ
մի հատ նայի կտեսնաս
8:50 PM x: հա դե բազան պետք ա բաց ըլնի
չեմ ջոգում օրաքլը ոնց ա առաջ գնում
էն կարգի որ սանախառը առնում ա
ամդ-ով բանով ինչքան գիտեմ
me: «ենթերփրայզ» ա ու բուրոկրատները վեդուտսյա
լսի ացտոյ ա
իրա ինստալլյացիոնկեն մենակ ինչ արժի
8:51 PM ուրեմն ինսթալ անելու համար
պետք ա սերվերի վրա ունենաս գրաֆիկա ու ջավա
ախր ինչի՞
x: այ էդ րիվ հասկանում եմ քեզ
me: որ նեքստ սեղմես
x: բազա ա բոզը
(սիորւն ստացվեց)
me: ինչի՞ս ա պետք նեքստ սեղմեմ
որ ենթերփրայզ ա դրա համար՞
8:52 PM բոզբազ՝ փորձեք և կփոշմանեք
8:53 PM x: բօզբազ – փնտրիր կանանց
ու վուլքար սքլ սինտաքս
տեղից էլ վուլգարին մոտիկ ա
8:54 PM լսի, սքլայթը վերջն ա իմ համար
me: դե լայթերը ի տարբերություն ինթերփրայզներին լավն են լինում
8:55 PM x: int-ում ‘7’ կարաս մտցնես նախույ
🙂
հա դե
խիստ կասկածում եմ որ օրակլին փող տվողը իրա փողի 30%-ից ավելը օգտագործի
8:56 PM նկատի ունեմ էդ փողի դիմաց ստացած ավել ֆունկցիոնալի
me: օրաքլը սրիկա ա
ուրեմն րեդհատը տանջվում ա հավաքվում ա
լիքը փող ա ծախսում ջիսիսի, ջիդիբի, ինչ ասես
կերնելի ահագին մասը իրանք են անում
գլիբսի իրանք են մեյնթեյն անում
8:57 PM ու րեալ ֆայթերն ա օուփեն սոուրս լուծումների քորփորեյթ աշխարհում
ինչքան էլ իրան չսիրեմ
իսկ էս անտերը օրաքլը իրան վերցնում ա քոմփայլ անում ու մի քիչ ավելի էժան գնով տալի
տիպա մեր սափորթը էժան ա
8:58 PM այ դուք պարազիտներ ես ձեր ինչն եմ ասել
ձկան աչքեր
անուննել դնում են անբրեյքաբլ լինուքս
էդ նրանից հետո արեցին որ ուզում էին րեդհատենց առնեն
իսկ ռեդհատենք ասացին՝ դե գնա է, էս ով ես դարձել
հիմա էլ ուզում են սանին առնեն
8:59 PM նահանգների հանձնաժողովը թողել ա բայց եվրոպայինը կարծես ուզում ա կասեցնի
հակամոնոպոլնի վիճակներով
ու տենց
օտմազկեքով
x: 95wgi
չջոգի
յանի 2 ամիս առաջ էին առել սանին
me: չէ
9:00 PM դեռ չէ
x: լսի, մի վատ բան եմ նկատել
me: սդելկան պետք ա անցնի մի քանի հանձնաժողով
x: ֆեյսբուքի սըռչը տակից ինչ որ գլոբալ ռեզուլտատներ ա բերում
վեբից
սկզբում դզեց
ասի հեսա
9:01 PM me: ահա
ես էսօր տեսա
նկատեցի
x: էնքան ա սոշլ նեթվոռք վիճակներից սկսում են ընդլայնվել
տակը նկատեցիր որ գրած ա բինգի ռեզուլտատների վրա ա ?
ես մայքռոսոֆթին առանձնապես դեմ չեմ
9:02 PM x: բայց դե կլոունություն չեմ սիորւմ ելի
x: 9:03 PM մի բան էին արել ինձ դզել էր
սպաս փորձեմ գտնել
x: www.microsoft.com/tag/default.aspx
me: վ պրինցիպե իրանց ՔՌ կոդն էլ վատը չէր
x: դե գունավոր էր, դզեց
me: սիրուն ա նայվում
x: հա հենց էդ եմ ասում
9:07 PM 🙂
էն լինը որ նայես էդ ա
me: իմ մունլայթը ցույց չի տալիս․․․
ունեմ իրան
բայց ասում ա մունլայթ իզ քոմփայլեդ ուիթաութ երկու սափորթ
սպաս նաեմ կարամ րեինստալլ անել
ինչ որ յուզ ֆլագ կա
չէ
9:08 PM չկա
նորմալ հավաքած ա
լսիիիիի
նույն բանն ա ինչ ես ասել եմ
լրիվ
ինձ էլ ա դզել
լսի
9:09 PM իսկ գիտե՞ս իրանց մի հատ տոնկի կեղտոտության մասին՞
x: ՞
me: լսե՞լ ես ֆայլ սթրիմերի մասին
x: սերվեր ա ինչ որ ?
չեմ լսել
x: ուրեմն ասենք կարաս գրես՝ նոուտփադ աաա․տքստ
մեջը բան գրես
հետո գրես՝ նոութփադ աաա․տքստ։1
ու դա կլինի նույն ֆայլի այլ սթրիմ
ընդ որում
9:10 PM առաջին սթրիմի մեջ ասենք կարաս բան չգրես
իսկ մյուս սթրիմերի մեջ լիքը բան գրես
ու ասենք մի գիգ ունենաս
բայց ֆայլը ցույց ա տալիս զրո
էդ իրանք արել են
հատուկ մետա ինֆորմացիա պահելու համար
ու նտֆսի մաս են դարձրել
հիմա դա նշանակում ա որ
9:11 PM եթե իրանց սարքած ֆայլը, իսկ իրանք ուզում են ամեն իրանց ֆայլ ֆորմատները կապեն
էդ սթրիմերի հետ
ասենք դոքիկսն էլ կարծեմ
ու դա նշանակում ա որ քոփի ես անում նտֆսից այլ տեղ
ինքը էդ ինֆորմացիան չի կարա քոփի անի
քանզի նտֆսը միակ ֆայլային համակարգն ա ով տենց բան ունի
ու նենց տոնկի են արել
չես կարա ասես ինչի ես արել
9:12 PM կասի ձեր ֆայլային համակարգներն են ացտոյ որ չունեն իսկ ես արել եմ օգտագործում եմ
ու տենց
x: պահո
լուրջ վոռի ա
me: ահա
x: կռիսականով դրել խրում են
բաաաայց
որ դարն ա
9:13 PM գուգլ դոքս կա բան կա
մեկ ա ես էդ ֆայլը 2 րոպեում կունենամ դոկիսքի դեպքում
ու մնացածների համար էլ լուծում կլնի
ու դրանից չեմ մտածի որ էքստը անկապ ա
այլ իրանց քֆուր կանեմ
9:15 PM me: http://en.wikipedia.org/wiki/NTFS#Alternate_data_streams_.28ADS.29
ու տենց
я так понимаю, что корпорации частенько выбиарют именно redhat как платформу, потому, что бинарная совместимость после минорных обновлений гарантируется поставщиком.
понятное дело, бинарная совместимость нужна для запуска закрытого, пропрайатари софта, так как легче пропатчить отдельно взятый софт, чем сохранять бинарную совместимость всего, что есть в дистрибутиве (а именно поэтому особо там ничего и нет).
Отсюда первый вывод – рехат это платформа для запуска пропрайатари софта. sic!
Возникает резонный вопрос – а почему им нужно так много усилий тратить на сохранение бинарной совместимости? Понятно почему – интерфейсы постоянно меняются, и в первую очередь меняются интерфейсы glibc. Хммм – а чего это они так часто меняются? Кто вообще glibc занимается? Redhat и занимается! (не только они конечно, но достаточно).
Выходит, redhat создает проблемы с бинарной совместимостью, а затем берет деньги за то, что их не будет.
Коммерция все портит. Даже open source.
I will stick with my loved gentoo and debian in my personal, non corporate life. 🙂
русскоязычное (русскочитающее) население потенциально (да и фактически, думаю) самое начитанное в мире.
потому, что авторские права и интеллектуальная собственность не так строго соблюдаются, особенно, скажем на lib.rus.ec 🙂
а опубликовать даже Хэмингуея на Гутенберге нельзя, так как не прошло 70 лет со дня его смерти
Это сильное разочарование. Нексента в десятки раз юзабельнее.
Текст мод инсталлера все еще нет. Поэтому минимальные требования под гиг озу. загружает гном ява десктоп.
самый тормозной гном на свете. С пропрайатари ЦДЕ сбежали, и давай гном коверкать.
Мурдока рука чувствуется — прикрутили какую-то тормозную прогу с интерфейсом как-бы слизанным с Синаптика.
Тока… нужно было не выпендриваться а на апт переходить.
Потому как эта прога тормозит немерянно: во первых при старте обновляет список программ. Да кто тебя просит? во вторых, выбираешь, скажем, gcc. Синаптик сразу, я имею в виду моментально помечает зависимости. Это убожество думало несколько минут, прежде чем сообщить, что гцц зависит от бинутилс
Рука Мурдока вроде как этим и исчерпана. Слайдер для отката в файловой системе меня не прельщает, так как платишь за это такими тормозами, что… кроме того зфс идет под лицензией, которая, как-бы это сказать, оказывается, хоть и считается free а вот использовать ее совместно с gpl кодом не выйдет. Да так классно придумали, типа “это Вам Ваш gpl мешает наш код юзать, а мы что — мы хорошие”. Сволочи Вы бестактные.
По ctrl-alt-f1 перехода в консоль все еще нет. Нужно вырубить gdm потом убить икс килл-ом.
Потому как если гдм не вырубить он попробует встать и по дороге повиснет чтобы Вам пришлось жать ресет.
А самое ужасное, когда даже их пакадж менеджер запущен и считает зависимости, вся система так тормозит, что еле прорисовываются менюшки, пока пытаешься терминал запустить и убить их поделие, всячески намекая на то, что убивать надо не отдельно взятую прогу, а всю систему с их хваленным раскрученным ядром.
Которое конечно не имеет не то что менюконфига… но и порта кроме интел и спарк у них нет.
Люди в больших коммерческих фирмах становятся неузнаваемы, может у них там тормозную жидкость подмешивают в ̶я̶в̶у̶ кофе?
Даже у Мурдока крыша поехала, он не видит, насколько это хуже, чем Дебиан?
Очевидно, рука у них не пошла под гпл солярку открыть, чтобы понабирать у сообщества, а у них случайно ничего не забрали. Ну а то, что зфс смогли взяли бсдшники так как религия позволяет — это ничего — их же мало.
С таким эгоистичным подходом, системы не раскручивают : вроде как открыто а шаг влево, шаг вправо — нельзя!
ЗЫ: если сейчас кто-то ляпнет про дтрейс — ̶с̶ ̶л̶е̶с̶т̶н̶и̶ц̶ы̶ ̶с̶п̶у̶щ̶у̶ забаню!
Это одна из моих историй успеха внедрения свободных технологий, и миграции, эмиграции, бегства от технологий мс безопасности:)
В этом тексте – в основном о том, какие несвязные անկապ технические задачи возникли по ходу, и их не менее несвязные решения:)
Итак, все началось с того, что у одного ученого есть свой know how – способ улавливать колебания земли, и, возможно, прогнозировать землетрясения. Для этого он установил в шахте, на глубине 60 метров под землей свой экспериментальный датчик, ну а чтобы снимать с него данные подключил систему к компьютеру.
Однако снимать данные в течение reasonably продолжительного времени не удавалось: компьютер подвисал примерно раз в два дня, ход эксперимента то и дело приостанавливался…
Еще очень давно я утверждал, что можно все очень красиво (мсье знает толк в извращениях) реализовать с использованием опен соурс, но у меня не хватало времени. Еще я резонно предвидел проблемы с конкретным железом, которое они используют. Этим летом все-таки взялся.
Что было раньше.
Не вдаваясь в детали скажу, что вначале была матрица.
Я немножко не о той матрице, где Нео тусовался. Конечно, все делается подручными срествами, и это матрица от обычной, очень старенькой веб камеры с почти стертой, загадочной надписью Enigma.
Причем, чтобы снять картинку с матрицы, парень, который все настроил до меня, не заморачивался с изучением WinAPI и сделал то, что можно назвать аналогом юникс скриптинга, но в графике: заставил работать несколько виндовс программ вместе и передавать инфу от одной к другой.
Правда, он не смог использовать потоки, пайпы, и все такое, и у человека, не знакомого с идеями юникс, перенаправлять, скажем, стдаут в стдин мысли возникнуть не могло. Если его не зовут Деннис Ричи, конечно.
Добавлю, что парень тоже был подручный, и не являлся it специалистом, и вообщем, совсем неплохо справился.
Итак, сначала он взял программу, которая показывает изображение с видео девайса, и умеет брать снапшоты, при нажатии на кнопочку. “Только вот кто будет на кнопку жать?” – спросите Вы. Оказывается, парень поступил очень остроумно, чтобы не сказать – неожиданно: он научился программно управлять курсором мыши, (кажется с помощью ЛабВью) и заставлял ее жать на кнопку через определенные промежутки времени 🙂
Картинка, снятая матрицей обрабатывалась в том же ЛабВью, что-то считала по какой-то формуле, и писала в файл. Затем файл с данными можно было открыть в Ориджине, и полюбоваться на графики.
Все бы хорошо, но ничто не работало так, как ожидается. Ну как всегда…
Во первых, постоянно загруженный ЛабВью, и программа захвата видео сьедали слишком много памяти. Во вторых, кто-то из них активно тек памятью, памяти становилось все меньше и меньше, пока компьютер не подвисал. Вообще, в виндовсе самом полно утечек, но они, конечно, не успели бы вешать машину так часто.
К тому времени, как я взялся за дело, было также решено наладить сеть с городом, чтобы не ехать каждый раз в обсерваторию.
Телефона рабочего там тоже не было, обсерватория с коммунистических времен заброшена, хорошо хоть электричество есть.
Вот ребята еще провели 200-300 метров utp из под земли наверх, к другому компьютеру, а к нему задумали подключить gprs модем 🙂
Для меня сразу стало очевидно, что таск на компьютере с веб камерой решается крутящимся маленьким консольным скриптиком, а сам компьютер можно впоследсвии быть заменить на маленькую встраиваемую плату на основе arm или 32-битного атмела.
Скриптик мог иметь вид типа
while (true)
{
getsnapshot()
./process » data.txt
sleep 3s;
}
Обратите внимание, этот скриптик, против ЛабВью, программы видеозахвата с превью и кнопками, экплорер, не говоря уже о графике, виндовс, который сьедает под 100мб озу…
Выяснилось, что getsnapshot легче всего реализуется с помощью консольной утиливы vidcat из пакета w3cam
vidcat -d /dev/video0 -d ppm -o tmp.ppm – с камерой встроенной в мой ноутбук заработало на ура
оставалось написать консольную программу для обработки полученных данных, что много времени не заняло, и разобраться с драйверами.
Как я и опасался, почти все железо не опознавалось стандартным ядром из Debian Etch:
Проблема с сетевыми решилась проще всего – компиляцией новейшего на тот момент ядра – 2.6.26
Вебкамера под линукс не опознавалась (файл устройства /dev/video0 ) не создавался.
Посмотрел, что за камера, lsusb выводит
Bus 005 Device 002: ID 2770:913c NHJ, Ltd Argus DC-1730
Поискав в гугле argus dc-1730, нашел чипсет и следующие строки авторства Theodore Kilgore, с которым, как ни странно, меня уже судьба сводила: я с ним общался, когда помогал добавить поддержку своего Genius Smart 300 в libgphoto2, брал usb логи, компилировал и тестировал экспериментальный код в libgphoto
http://www.qbik.ch/usb/devices/showdev.php?id=2761
—
Yet another camera with an S&Q Technologies controller chip. Seems to work just fine with existing sq905 camlib, in libgphoto2. I will add it in the CVS version. Webcam support might possibly work with the sqcam driver, too, with tweaking.
—
Ага, значит драйвер чипа, хоть и для другой камеры есть!
Ищу драйвер, нахожу, пытаюсь скомпилировать:
cvs -z3 -d:pserver:anonymous@sqcam.cvs.sourceforge.net:/cvsroot/sqcam co -P sqcam26
cd sqcam26
make
конечно облом, не компилится.
Хммм…
Хорошо, смотрю мейкфайл, нахожу такой участок:
—
sq905.o : gamma.h
gamma.h : makegamma
./makegamma
makegamma : makegamma.c
gcc -std=c99 -o makegamma -lm makegamma.c
—
Пробую
# gcc -std=c99 -o makegamma -lm makegamma.c
запускаю полученную программу
# ./makegamma
и она создает gamma.h
Теперь вновь
make
и вновь облом – интерфейсы ядра успели сильно измениться, надо хакать драйвер
Хорошо, он опен соурс… поди заставь работать какой-нить закрытый win95 драйвер в висте…
Полный список изменений сам не помню, а скачать версию драйвера, которая работает с камерой Argus DC-1730 и компилится с ядром 2.6.26 можно тута.
Итак, драйвер скомпилился!
modprobe sqcam
ls -al /dev/vi…
Жму tab, tab, tab…
Опять облом, устройство не создается…
Я уже чуть было не забил на это дело, отошел от компьютера, покрутился…
и тут дошло, что вероятно драйвер просто не определил камеру так как не знает ее usb vendor и product id’s!
Осталось только поменять:
/*Define these values to match your device */
#define USB_SQCAM_VENDOR_ID 0x2770
#define USB_SQCAM_PRODUCT_ID 0x9120
product id на
#define USB_SQCAM_PRODUCT_ID 0x913c
rmmod sqcam
modprobe sqcam
УРRRRRRRRRRRRRRRRRаааааа – работает 🙂
vidcat -d /dev/video0 -f ppm -o a.ppm
Снимок благополучно сохраняется 😉
Оставалась проблема с gprs модемом siemens mc35i
Он в упор не опознавался, поискав в инете я выяснил, что модуль cp2101
(Silicon Labs CP2101/CP2102 RS232 serial adaptor driver)
должен создать устройство /dev/ttyUSB0
и нашел массу вопросов в форумах о том, что несмотря на то, что он должен, устройство все-таки не создается
Разумеется, после сходной возни с вебкамой я просмотрел исходники cp2101.c, недолго думая добавил usb id’s модема, и он разумеется определился!
Я даже позаботился о людях тщетно спрашивающих в форуме решение, и помог им
—
cd /usr/src/linux/drivers/usb/serial
nano cp2101.c find there a place with usb product and vendor id’s and add string with your device numbers
{USB_DEVICE(0x10c4, 0x8341)}, /* siemens mc35pu gprs modem*/
Then recompile the kernel and reboot. Find new/dev/ttyUSB0 file
—
Проблемы с железом, однако не прекратились…
Мало ли, что драйвера есть…
Я не говорю о том, что свет там регулярно вырубался, а упс-а не было… Нет, я расскажу другую историю –
про подвисания того самого gprs модема Siemens mc35i
Короче, модем подвисал почти каждый раз после дисконнекта. И единственный способ заставить его работать вновь – это обесточить, вытащить usb шнур, и пихнуть обратно.
– Ну и как я ему скажу, чтобы он шнур вытащил? – вопрошаю я окружающих, ждущих решения серьезных дядек
И тут кто-то, кажется Овик (art_green{.lj-user} ) догадался, как это сделать
– Норик, ты можешь на ком порт сигнал подать, ведь можешь правда? А я соберу схему, как ты подашь сигнал, модем обесточится.
– Нэт праблэм, Дарагой! – гаварю 🙂
Короче, ребята собрали схему (спорили на транзисторе или на реле ее делать), подключили один вывод от модемовского шнура к ком порту, а я добавил в скрипт подключения и отключения от инета
cat /dev/urandom > /dev/ttyS0
на некоторое время, дабы модем перегружать.
А далее уже все было хорошо… Хорошо, если не вспоминать о том, что материнка компьютера в шахте была влажной от сырости, пока он не сдох, если не вспоминать о перебоях с питанием, со проблемной связью из-за Виваселл, если всего этого не вспоминать, шалость, вроде удалась! 🙂
Alternate security ways or keeping in mind human factor!
When I have been administering for the first time (it was the work at internet service provider) I noticed that people intent to use mainstream software on their servers. I did not understand the reasons first.
It seemd that programs used by masses have more chances to become relatively bug free, therefore secure. Needless to say, that source availability is a major condition which makes possible early fixes and updates.
This is a quote from Linus’s law dedicated article at wikipedia:
“Linus’ Law according to Eric S. Raymond states that “given enough eyeballs, all bugs are shallow”. More formally: “Given a large enough beta-tester and co-developer base, almost every problem will be characterized quickly and the fix obvious to someone.” The rule was formulated and named by Eric S. Raymond in his essay “The Cathedral and the Bazaar”.”
In case of proprietary software, people often believe that if it is widely used then it is good software. “Why all the people use it if it isn’t good?” – often ask them. They also think that in trite software vulnerabilities will be most probably found, therefore vendor will probably supply patches.
But let’s try to think and face reality.
If you rely upon software vendor then you should use branded tools for software maintanance. Those tools come with operating system and provide simplified ways to install and update tested, and therefore probably stable and bug-free software. Then you suppose that apt-get, yum or Windows Update is all what you need to be sure your software is up to date and contains no wellknown vulnerabilities
It is of course pleasure to use automated updates and be sure that software will still work after applying them.
Large community of free software users, contains people who are not only able to discover software mistakes but also able to fix them. Indeed, fixes often became available in a very short time as source patches.
But this doesn’t always mean that new release will follow immediatelly after vulnerability have been discovered, and patch have been prepared. Often new release contains several bug fixes and issued after testing period. As a rule only after that vendor company come to scene and prepare a package which will be used during automated update. It may contain pre and postinstall scripts, and distribution specific patches. Therefore it again needs testing.
What I want to say is that there is a gap between the time when exploit have been published and software have been updated in vendor repositories. During that time many servers in the net are defenceless.
Matter of course that in case of proprietary software, even when you know the bug, have the exploit, know how it works, you can do nothing but only use that flow. You also free to write a mail messages to your vendor every hour asking him for patch or an updated version. The fact is that proprietary software often remains vulnerable for much longer time than open source.
But not all the people tend to use precompiled software from distribution vendors. Another approach is used in many companies: compile server software without using distribution package management. This case software is harder to maintain, installation needs more time, and there will be no distribution specific patches. For instance many companies use not only compiled themself server applications such as mail or web, but even their own custom compiled kernels (In case of GNU/Linux as a server platform).
In other words, there is almost no benefit and therefore no sence in using this or that particular operating system distribution in this case, perhaps early manual updates. Updates which could be done earlier than ones made by vendor.
Of course even relatively big group of administrators cannot ensure that software they have been patched, configured and compiled is stable enough because they have no such resources as distribution maker. The latter not only have a QA department but also a wide community of enthusiastic testers and maintainers.
It is indeed far away from being the fact that server software compiled by administrator is more stable, or bug free, than the one supplied by software vendor.
That is why in companies, where non automatic software management are accepted as a rule, technical supervisors and administrators are trying to avoid updates. If you hear a phrase like: “do not necessary to touch if it works well enough” then you may be pretty sure that pronouncer forced to compile and upgrade software by himself. Manual updates are of course doable but require greater overhead charge and could be followed by hardly foreseen consequences.
That is the another reason of old, buggy software presence on many servers.
It is very important to mention that commonly used software also usually feature rich. That is because software vendors decide to supply and support feature rich software. It is of course easier to support one web server rather than three different ones. Vendors choose applications which cover possible demands of all clients, who in their turn, usually choose that software because it is proposed by vendor. You may remember story with Internet Explorer and Media Player from Microsoft. “Apache” http server presence on most of the Unix web servers which serve just static html pages and nothing else, clearly shows described above tendency.
In the same time, many of us believe that complicated software has less chances to be bug free. Minimalist, simple software is as a rule more stable and sometimes works faster. Many computer cience teachers persuade their pupils that instead of crawl out with debugging it is better to use simple and obvious algorithm.
Indeed, most of the people who use particular server product don’t even know all the special features provided by that. Very often they just need simple and limited functionality. Functionality which could be offered by other simpler and probably, unknown application.
Moreover, if you follow the security related sites you have been apparently noticed countless/infinite number of published mainstream software exploits. Those exploits waiting to be used while many servers are waiting to be hacked.
There are no, or, sometimes, almost no exploits for rarely used software.
Such reflections lead me to the conclusion that wide spreaded software cannot be supposed as very reliable and secure though it still remains feature rich. In case your company doesn’t really need all that set of supported opportunities it is sometimes better to use non-mainstream software.
When piece of software is not in the common use then probability that someone could work on hacking it dramatically decreases. The less it is known, the more it is secure despite of all security flows it may possibly have. Such a software could be found on sourceforge, and similar sites. You could find a lot of links to a simple server solutions by searching through the developers’forums and newsgroups.
Unknown flow of unknown software could be used by experienced and advanced hacker only if he under some circumstances wants to attack your particular server, moreother, have necessary qualifications and time to make researches to find your particular software vulnerabilities. That work is much harder than usage of published and tested exploit. Experienced hacker won’t spend time to hack non-mainstream software of non famous site. It won’t give him fame or money. And even if he try to hack, then his chances to succeed are very low because simple applications contain less bugs, thus less vulnerabilities. He will hack without any prompt and idea of how it works. And, if it’s unique, i. e. have been written by yourself, or by your order, then his chances are incredibly low.
Therefore, it is wise to write your own software. In this case it will be unique, and therefore impenetrable and impregnable. That means there is almost no chance your software could be hacked ever. Sometimes even dos attacks could be blow out with unpredictable simplicity. Of course this way you had better neither share your software with anyone, nor release it’s source. If noone but you uses it then noone will need to modify or fix it instead of you. And of course most probably your unique application will be simple, and cover only your needs. If someone needs software with the similar minimalist functionality he could write it by himself.
That explains why there were almost no demand from society even if you share it. I am sure that most of the people who read this article will continue to use mainstream software.
It is worth to mention that it is always better to masque your server application so it will be harder or even impossible to guess what particular application or version used. In most cases that means removing welcome strings from web, ftp, ssh, telnet server messages. For instance, if you see default web server welcome or error message then most probably you can know its version and sometimes operating system distribution installed on the server. You can easily confuse the hacker by using wrong welcome screens from other software. You may also jokingly try to use completely nonsense or funny messages.
The only danger is that your product may happen to have the same flow as software you simulate. This may be even pure buffer overflow. Evidently you should write your software in a way it contain no flows. Read Secure programming howto before starting. If your software unique that doesn’t mean you could afford awful mistakes when designing and implementing it.
Unless you really need it, try to not use hackneyed software. It could be easily hacked. May be there is a sence to find something which better suits your needs and has no superflous features. In case you are a software developer, or computer science student, which is probably, if you are reading this article, may be it is worth to write server software by yourself rather than using trites and templates.
It is exactly the case when inventing a simple wheel doesn’t cost too much time but quite the reverse is very useful and advantageous.
This guy have been written Wiki and Forum in Object Pascal. They could be compiled with FreePascal, Delphi or Kylix.
He also wrote few articles and you can find them in his PasWiki