ապրիլ 29։
ապրիլ 29։
մարդիկ գնում են հաւաքի, ապրիլի 28, վանաձոր
յունիս 2012։
որոշեցի գունաւոր այս անգամ, նախորդ տարբերակն այստեղ ա։
մայիս 2012։
սա միասին ենք նկարել, ես ու Սոնան։ Հրապարակուած է նաեւ բեհանսում որպէս միասնական նախագիծ(յեեեյ, ես ունեմ միասնական նախագի՜ծ)։
չդիմացայ ես, այսօրուայ նկարները լցրեցի, ահա՝
Դովլաթովը գրում էր՝ «կոմունիստներից վատ միայն հակակոմունիստներն են»։
Դա յիշեցի, քանի որ ուզում եմ գրել, թէ ինչ մտքեր էին պտտւում գլխումս «ես քաղքենի» եմ երգի հետ ծանօթանալուց ի վեր։
ի՞նչ է հիմնականում ասւում երգի մէջ՝ «ես քաղքենի եմ, ես անում եմ այս ու այն հասարակութեանը ոչ օգտակար գործերը»։
այդ խմբին, երաժիշտներին, ես իհարկէ հասկանում եմ։ իրենք զզուած են, իրենք «ֆրութրեյթդ» են։ ու արտայայտում են դա երգով։
դա ես կարող եմ հասկանալ։ ի՛նձ դա բարդ չէ բնաւ։
սակայն ես ուզում եմ անել այն, ինչ ինձ բարդ է՝ դնել ինձ ոչ թէ այս խմբի անդամների տեղ, այլ այն Վալոդի, կամ Ժենյայի, ում մասին են, ընդհանուր առմամբ երգել, ու ով դա, գուցէ պատահաբար լսի։ Ի՞նչ է նա զգալու։ Կարծում եմ՝ գրողի ծոցն է ուղարկելու այդ բառերը, խմբի անդամների հետ միասին։ Իսկ եթէ իմանայ, որ խմբի անդամները յստակ կուսակցութեան անդամ են, չի բացասւում, որ կամրապնդի այդ կուսակցութեան հանդէպ իր բացասական վերաբերմունքը։
փաստօրէն, այդ կերպ ընդգծւում են, նշւում են, յստակեցւում են որոշակի խմբի կոնտուրները՝ դու այդ խմբի մէջ ես՝ վատն ես, ես այդ խմբից դուրս եմ՝ լաւն եմ։ Այսինքն, «ես քաղքենի եմ»֊ը տարանջատում է հասարակութիւնը, ոչ թէ միաւորում այն որեւէ քաղաքական դիրքորոշման շուրջ։
Ի տարբերութիւն, «Լաւ էլու» «ես ուրիշեմ»֊ը դա չի անում, քանի որ բոլորս էլ ուրիշ ենք, ինչ֊որ կերպ։
Ի դէպ, ես չեմ կարծում, որ չքաղքենի զանգուածը պէտք է զբաղուած լինի որեւէ այլ զանգուած «քաղքենի» պիտակաւորելով։ Դա հենց իրենց թիրախի՝ քաղքենիների զբաղմունքն է սովորաբար լինում։ Բայց սա չէ կարեւորը։
Ակնյայտ իրողութիւն է, որ այդ Վալոդը, ու այդ Ժենյան, ում երգը ծաղրում է, իրենք մեր կողքը ապրում են, նոյն շէնքում, իրենք մեզ հետ աշխատում են նոյն հարկում, իրենք մեզ հետ երթեւեկում են նոյն երթուղայինների մէջ։ Ու իրենք ոչ մի տեղ չեն անհետանալու երկրի երեսից։ Իսկ երբ անհետանան, ասենք բնական աղէտի, կամ պատերազմի պատճառով, կամ ծերութիւնից, ապա հաւանական է, որ մեզ հետ միասին։
Խնդիրն այն է, ինչպէս անել, որ այդ Վալոդը, եթէ նա ոստիկան է, այնքան պատրաստ չլինի կրակել խաղաղ ցուցարարներին, իսկ Ժենյան, եթէ նա ուսուցչուհի է, այնքան էլ պատրաստակամ չմասնակցի կեղծիքներին։
Խնդիրն այն է, ինչպէս անել, որ Վալոդն ու Ժենյան գան հանրահաւաքի այդ երաժիշտների հետ միասին, եւ քայլեն իրենց հետ ուս ուսի երթի ժամանակ։ Եւ չէ՞ որ այդ մասին է «համազգային» բառը։
իրականում երաժիշտներն ու «վալոդները» շատ աւելի ընդհանուր բաներ ունեն, քան իրենց գուցէ թւում է։ Օրինակ, ունեն լիքը ընդհանուր խնդիրներ։
Ու ապա, օրինակ ընդգծելն այդ ընդհանուր խնդիրները շատ աւելի օգտակար է առողջութեանը հասարակութեանը, քան օրինակ, պիտակաւորելը մեր կողքիններին, եւ բաժանելը մեզ ըստ այդ պիտակի։
Վալոդն ու Ժենյան, իհարկէ, իրենց մեղքի պատառն ունեն։ Բայց իրենց չի պէտք հարուածել արուեստագէտին։
Հարուածել պէտք է նրանց, ով ունի իշխանութիւն, ով ունի ուժ, նրանց, ով կազմակերպում է Վալոդի եւ Ժենյայի քննադատուող գործունէութիւնը։
«Ես օլիգարխ եմ, օլիգարխ», կամ «ես օպրիչնիկեմ, օպրիչնիկ», կամ ես «նախագահի բարեկամն եմ, բարեկամ, եւ իմ ուզածով կը քշեմ փողոցներով, կը քշեմ, եւ ում ուզեմ տակը կը գցեմ, կը գցեմ, ու ինձ այդ համար բան չի լինի, չի լինի»՝ հաւասարապէս հարազատ է եւ Վալոդին, եւ պանկին։
Եւ ի վերջոյ, կարող է ստացուել, որ Վալոդը, Ժենյան, եւ այդ պանկը կանգնեն իրար կողք հրապարակում եւ միասին քայլեն երթի ժամանակ։ Ու դա բնաւ էլ վատ չէր լինի։
Ու ես չեմ ասում՝ վատ են անում, երգում են։ Կամ ինչ պէտք է երգեն։
ես ասում եմ, որ իմ կարծիքով սա հասարակութեանը ընդհանուր խնդիրներ լուծելու շուրջ միաւորող երգ չէ։
եւ այդպէս
համեստ, բարետես եւ կիրթ դեմոկրատը կծանօթանայ ազնիւ, մաքրասէր եւ բնակարանով ապահովւած բուրժուայի հետ, համատեղ յեղափոխութիւն անելու նպատակով
ու տենց
ու տենց
Ես Պուծինի դէմ հաւաքի չեմ գնում, քանի որ ես չգիտեմ, թէ նա ո՞վ է։
Իսկ անծանօթ մարդկանց դէմ ո՞ւր գնաս, որ ի՞նչ։
Ո՞վ է այդ տուժւածը ո՞ւր է գնում, ինչի՞ համար։ Ես նրան չգիտեմ, ու ծանօթանալու ցանկութիւն մի տեսակ չեմ զգում։
Ես չունեմ, աւելի ճիշտ՝ չկայ՛ նրան ճանաչելու, իր մասին մտածելու, ու նա չկայ՝ մեզ համար։
Ու մենք բոլորս էլ, այդպիսի մարդ չենք ճանաչում։
եւ այդպէս
Հ․ Գ․ Ես ճանաչում եմ ՍՍ֊ին։ Լաւն է, վատն է, ընտրուած է, թէ չէ, մեր ՍՍ֊ն է, իրեն գիտենք, եթէ հարցեր ունենք, ապա միայն իրեն։ Ինչ֊որ այլ անկապ մարդկանց հարցեր չկան։
ու տենց
ու տենց
հետաքրքիր է, որ մարդիկ ցույց տվեցին վարչակարգին, ինչքան են իրենից զզված։
այսինքն ամենուր, որտեղ կարող էին քվեարկել՝ այսինքն քաղաքներում, ցույց տվեցին։
նաեւ, ես այդպես եմ հասկանում, որ քչերը ունեն իմ պատճառները Րաֆֆիի համար չքվեարկելու, այսինքն Րաֆֆին կարողացավ լինել նա, ում կտան ձայն ամենազանազան մարդիկ, ով առաջ կարծես քաղաքականությամբ առհասարակ չէր հետաքրքրվում։
դա լավ է։
այսինքն, ճակատին համբուրել երեխաներին լավ է ստացվել իր մոտ։
ու հետաքրքիր հանգամանք է, որ անձը մեզ համար մնում է կարեւոր, մեկ անձը ավելի է մոտիվացնում միջին ընտրողին, քան ասենք կուսակցությունը։
չնայած դա հասկանալի է, կոնկրետ ինքն է, համբուրել է, այն էլ տարիներով ձեռք է սեղմել, գիտես ով է։ լրիվ շանսեր կան որ այդպես էլ կշարունակի։
հիմա ինչն է վատ։ վախենում եմ, որ մարդիկ հիասթափվեն։
փոխարենը մտածեն՝ պետք է սաղս գնայինք քվեարկեինք, մտածեն՝ իզուր գնացինք։
ու վախենում եմ որ կհիասթափվեն, քանի որ ի՞նչ ծրագիր ունի Րաֆֆին։
ու հիմա ես հասկանում եմ, ինչ անկարեւոր է ինչ ծրագիր ունի նա, այսինքն ինչ էր փորձելու անել, եթե ըստ պաշտոնական թվերի անցներ։
կարեւոր է այն, ինչ է նա մտածում անել հիմա, երբ չանցավ։
կարծես նա հիմա պարզապես սպասում է, որ գործող հարգելի նախագահը կբերի եւ կմատուցի իրեն իշխանությունը կապույտ եզրագծով ափսեի վրա։
չի բերի, չի մատուցի։
իզո՞ւր է պատրաստվել, կեղծել, որ հիմա էլ նվիրի՞։ ակնհայտ է որ չի նվիրի։
ապա ի՞նչ է նա անելու։ այդ ծրագրի մասին եմ։
ու ինձ թվում է իր ինիցիատիվան չի հերիքի որեւէ այլ բան նախաձեռնել բացի սպասելուց։ ու նույնիսկ եթե Նիկոլն իրան բզի, նա ոչ մի քայլ չի անելու։
իսկ եթե մենք բոլորս ավելի ակտիվ լինեինք, ու բոլորը բոլորը բոլորը ով կարող է մասնակցեին ընտրություններին, գուցե նա կհաղթեր։
ու եթե հաղթեր, ջանդամը թե չէր գնա հիմարություններ անի, ջանդամը թե չէր ասելու սաղին որ իրենք վատն են, որ ցեղասխանությունը չեն ճանաչել, ու ջանդամը թե ԼՂՀ֊ն չփորձեր ճանաչել։
ինչ էլ աներ, սենց վատ չէր լինի, գոնե բազմազանություն էր լինելու։
այսինքն
ա ֊ կպրծնեինք վարչակարգից
բ ֊ կստեղծվեր բավականին զանազան դաշտ, ուր տարբեր կարծիքներ կլինեին, մարդիկ ակտիվ կքննարկեին թե որն է խելացի քայլ Րաֆֆիի կողմից, իսկ որը չէ, ու նույնիսկ նա գուցե փոխվեր, կամ չկարողանար իր էշը քշել որոշ դեպքերում։
Ընդդիմությունը կդառնար իրական աշխատող ընդդիմություն, որ կարող է աշխատել, ու կյանքը բավական հետաքրքիր կլիներ։
Կդիտեինք Րաֆֆիի ելույթները ինչպես այստեղ, այնպես էլ՝ արտասահմանում, ով՝ ֆեյսփալմ անելով, ով էլ՝ արցունքները աչքերին։
բայց այդ ամենը չի լինի, քանի որ ինչ֊որ բան փոխելու համար ամենաքիչը պետք է պլան, միսթր Ֆիքս, նաեւ պետք է գործել, ու պետք է շախմատիստների պես մտածել։
այնպես որ վախենում եմ որ ստիպված ենք մոտակա հինգ տարին մնալ սերիալների, ու ոչ գրավիչ աստղերի, այսինքն ասԽերի նոր սեքս սկանդալների հույսին։
սա կոչվում է ստաբիլ վիճակ, որը չգիտես ինչի հայերեն թարգմանում են՝ ապահովություն։ պարզապես շփոթում են, այսինքն մոռանում են հարցնել ո՞ւմ համար է ապահով:
նու իհարկե ես կուզենայի փոփոխություն, բայց ո՞րտեղից է երեւում որ այն կլինի։
ու տենց
ու տենց
ու տենց
Երբ մոտենում էի, զգացի որ լուսակիրները չեն աշխատում։
Փաստորեն, լույսը անջատել էին, հակ֊ենք «դվիժոկ» են միացրել, որ հավաք անել լինի։
Այսպես, իշխանությունները դարձել են «մելկի պակոստնիկ» ու դա իրենց բնավ չի գեղեցկացնում։
Վերջին հավաքներից անհամեմատ հետաքրքիրն էր հավաքը։
Այսինքն ես նոր բան չիմացա, սակայն հուզվեցի։
Հավես էր՝ ԼՏՊ֊ն լրիվ հետազոտող է, դա միշտ զգացվում է, ու բացի դրանից արտահայտիչ խոսելու տաղանդ ունի, իր քաղաքականության վերլուծությունները լսելը
պարզապես այնքան հետաքրքիր է, որ ոչ մեկի հետ շփվելու հավես չկա ընթացքում։
Մանրամասն չեմ գրի, [նյութը օնլայն կա][http://www.youtube.com/watch?v=5VyL6b4kcms]։
Մի երկու լուսանկար կա, ասացի լցնեմ, լավ է լցնեմ, քան չլցնեմ երեւի։ Առաջինի վրա երեսուն վայրկյան են ցույց տալիս մատներով։
֊ ինձ դուր չի գալիս, երբ մարդիկ անտարբեր են, որ մարդկանց սպանում են։
ինձ դուր չի գալիս, երբ սպանում են շներին։
ինձ դուր չի գալիս, երբ սպանում են գայլերին։
առավել եւս ինձ դուր չի գալիս, երբ սպանում են մարդկանց։
֊ ինձ դուր չի գալիս այն, երբ մարտի մեկին վերաբերվում են այնպես, կարծես ոչ մի բան չի եղել։
երբ կասեն, որ սա ու սա ու սա լավ չէ, բայց չեն ասի, որ քաղաքում մարդ սպանելը վատ է։
(իսկ գուցե կապ կա այդ «վատերի» մեջ՞։ եթե մարդ կսպանեն, կրպակ դնելն կամ անտառ կտրելը ի՞նչ խնդիր է)
֊ ինձ դուր չի գալիս, երբ այդպիսի դեպքերին վերաբերվում են վերեւից։
ինձ դուր չէր գալիս այն, ինչպես էին գրում այդ մասին ԿՄ֊ի որոշ ռուսալեզու մատյաններում 2008֊ին։
այնպես, ոնց որ իրենց հետ դա կապ չունի։
այնպես, ոնց որ եղանակի մասին գրված լիներ։
(ի՞նչ անեմ ավտոյիս հետ, գառաժ դնե՞մ չթրջվի, թե չէ։)
֊ ինձ դուր չի գալիս, երբ ասում են, որ «նրանք» թմրամոլ էին, կողոպտիչ էին, փող էին ստանում, կամ հանցագործ էին։
Որովհետեւ դա նույնն է, ինչ ասել, որ հայը պպզած եւ չսափրված սեւազգեստ է, ամերիկացին՝ համբուրգեր կրծող չաղ մարդ, իսկ ռուսը՝ հայհոյող եւ անբարոյական։
Որովհետեւ դա ժողովրդի մասին ոչ խորը ու ընդանրացնող կարծիք է։
Որովհետեւ ժողովուրդը չի լինում թմրամոլ ու կողոպտիչ։
Այո, նրանց մեջ կարող են լինել մի քանի հոգի, ով խառնաշփոթից օգտվելով կզբաղվի կողոպուտով։
Բայց նրանք կապ չունեն տասնյակ հազարների հետ, ով փողոցներում էին։
֊ինձ դուր չի գալիս երբ դեպքերը եւ մարդկանց բացասում են։
երբ ասում են, որ դա մասսայական գիպնոզ էր։
երբ ասում են, որ դուրս եկածները հիմար են։
եթե ազգի մաջ այնքան շատ հիմար կա, ապա մեկ է, մենք լուրջ խնդիրներ ունեք։
֊ ինձ դուր չի գալիս, երբ ասում են՝ «նրանք ով մահացել է, իրենք են մեղավոր, չգիտե՞ին ուր են գնում»
որովհետեւ չէ, նրանք մեղավոր չեն։
Որովհետեւ մինչ մարտի մեկը ոչ ոք չէր պատկերացնում, որ հավաքի ժամանակ գնդակից մարդ կմահանա։
Կծեծվի, կթրջվի, բայց չի մահանա հրազենից։
Մեր մոտ այդպիսի նախադեպ չի եղել մինչ այդ։
Այո, ինձ դուր չի գալիս, երբ մարդիկ իրենց պահում են, ոնց որ այդպիսի բան չի եղել։
եղել է։ Երեւանում։ Ինչքան էլ անհավատալու չլինի։ Եղել է։
Ես գնալու եմ, որովհետեւ ես չեմ կարող անտարբեր լինել։
ու տենց
եւ այդպես
Ես միշտ նախանձում էի մերոնց, որ իրենք 88 թվի հանրահավքները տեսել են, մասնակցել են, իսկ մենք տենց հնարավորություն չենք ունենա, քանի դեռ չէր եկել 2008ը ու նախագահական ընտրությունները։ Ու հենց սկզբից էլ բոլոր մարդիկ, 2008ի հանրահավաքները համեմատում էին 88ի հետ, ու հետևաբար պահանջներն էլ հանրահավաքներից, դրանցից որպես արդյունք ակնկալիքներն էլ նման էին։ Բայց ամենակարևոր տարբերության մասին մարդիկ մոռանում են, որ սովետի ժամանակ սոցիալական տենց խնդիրներ չկար, ու գաղափարական պայքար տանելը հեշտ էր ավելի, իսկ հիմա մարդկանց մեծամասնությունը ունի նման խնդիր, հետևաբար ակնկալում են արագ արդյունք։ Իսկ արագ արդյունք չէր լինելու, դա ասված էր հենց սկզբից, բայց մարդիկ նման մտքերը չլսելու են տալիս, ու սպասում են հեղափոխության։
ու տենց
գիտեմ որ անորակ լուսանկարներ են, բայց ինֆորմատիվ են։
եթե ես հիմա գործուղման լինեի կուզենայի այսպիսի նկարներ տեսնել։
ու տենց
անձրեւը սկսել ա՝
ու տենց
լեգիտիմ բառը հայերեն թարգմանվում է օրինակարգ։ իմացեք, ոչ մի տեղ չեմ տաելու։
_ու տենց _
ու տենց
ու տենց
օգոստոսի 19-ին(այսօր), ժամը 15։00 ոստիկանության
Էրեբունի քննչական բաժնի(Մովսես Խորենացու 162) դիմաց խաղաղ բողոքի ակցիա՝ ի պաշտպանություն.. Մարիամ Սուխուդյանի.
_ու տենց _
жаль подходящего объектива с собой не было
_ու տենց _