յունիս 2014։
յունիս 2014։
գարուն 2009։
երեւի օգոստոս կամ սեպտեմբեր 2014։ նորից չեմ խմբագրել։
օգոստոս 2014, կարծես օգոստոս։ նորից չեմ խմբագրել։
փաստօրէն աջից գտնուող հիւրանոցի շէնքը կառուցուել է երեսունականներին, երբ թերակղզին դեռ կղզի էր։ իսկ դահլիճը, ինչպէս յայտնի է՝ վաթսունականներին։ այստեղից էլ ոճերի տարբերութիւնը։
փաստօրէն, ճային, կներէք, որորին, սեփականաշնորհել են։ այն հիմա աշխատում է «չայկա» անունով ռեստորանում։ Ազատութեան խորհրդանիշը, ում առաջին հայեացքից չէր սիրել Նիկիտա Խրուսչյովը գտնւում է պարիսպի հետեւում։ Իր թեւը սակայն անցնում է պարիսպի վրայով, եւ սփռուած է ճանապարհի վրայ։
այսորուայ տեսանիւթը՝
ու տենց
ու տենց
ու տենց
այս բակում է նկարվել Գիորգի Շենգելայայի «վերիական թաղամասի երգերը» (мелодии верийского квартала) երաժշտական կատատերգությունը։
ու տենց
ჩაშკა
Այս սինագոգայում աշխատում էր Չաշկա անունով ռավին։ Նա չգիտես ոնց կարողանում էր գտնել չճարվող, ու նույնիսկ արտասահմանյան դեղեր։ Սովետի ժամանակ։ Հետո, ազատ Վրաստանում նա բացեց դեղատուն։ Իսկ այժմ նա ապրում է Իսրայելում, սակայն իր անունով դեղատունը սինագոգի մոտ դեռ մնացել է։
Չաշկան հիշատակվում է Դաթո Թուրաշվիլիի «Ջինսերի սերունդ» գրքում՝ հերոսներից մեկը ձեռք է բերում իր երեխայի համար դեղ, ու քանի որ փող չի ունենում, վճարում է Չաշկային իր ջինսերով։
ու տենց
ծծմբի հոտը
ու տենց
ու տենց
ու տենց
ու տենց
zenit 122, zenitar 16mm ilford 400
ու տենց
Ամառային դահլիճը դատարկ է։
իսկ սիրահարների այգում, չնայած որ անհարմար է ու էկրանը փոքր է, սակայն մարդիկ իրար գլխի են հավաքված, ու կանգնած, ու ասեղին ընկնելու տեղ չկա բնավ։
ու դա նշանակում է որ ինչ որ մեկը բնավ բիզնեսից գլուխ չի հանում։
ու որ մի քանի հոգի կա որ սրիկա են։
ու տենց
քրոսփոսթ show_shenk{.lj-user}
_ու տենց _
m: էն գույնզգույն տոպրակները որ կախած են լինում բժշկականի վրա․․․ երեկոյան էլ չեն լինում․․․
orik: երեկոյան ուսանողները չկան այդ պատճառով էլ տոպրակները չեն լինում։
m: ուսանողները պրիչե՞մ
orik: բա ինչ, քաղաքապետարանի աշխատողներն են գալիս զարդարում բժշկականը տոպրակներո՞վ
ալսո
Про Карленов слышали, но чтоб Матлабы…
Вот я долго думал, какой юзерпик поставить: fuck off, или все же Բարի օր 🙂
foff, потому, что это был наверное мой самый дурацкий год. Բարի օր 🙂 потому, что позитив помогает всегда.
Картинки которые я выбрал вовсе не являются лучшими. Я лишь бегло просмотрел архивы, и выбирал нефокусные, с ужасной композицией, не те что могут быть интересными, а те, с которыми у меня есть ассоциации. Так что когда увидите дурацкую несвязную картинку, то это потому, что ассоциации 🙂 С некоторыми фото ассоциации не у меня одного, а с некоторыми – у всего Еревана.
Я бы хотел сказать спасибо.
Сказать спасибо всем тем, кто… даже не подумал посочувствовать, когда мне это было нужно. Тем, кто меня старался уколоть побольнее. Тем, кто пытался ограничить свободу, тем, кто злился, когда мне хорошо, и радовался, когда мне плохо. Я бы хотел вам всем сказать спасибо, но я не могу.
Идите вы все на фиг.
Однако я рад, что у меня есть классные друзья! Спасибо М, спасибо за молчание вместе за чаем. Спасибо Н, я никогда не забуду твой звонок, когда я возвращался от тебя домой, а ты позвонил и поинтересовался, не сдрейфил ли я, и не надумал ли сигануть с мостика, что между нашими домами. Спасибо за чай с малиной на балконе, и отвлекающие разговоры про камеры. Спасибо моей лучшей подруге, со времен политеха. Спасибо друзьям из ЖЖ – я безумно рад с Вами познакомиться!
Թող ինձ ներեն բոլոր այն տղերքը, ում անունները ես չեմ նշել։ Спасибо, что вы есть и красите собой мир 🙂
Чтож, кроме неудач, даже я бы сказал фиаско, были и успехи (есть еще кредит в банке порох в пороховницах)
Никогда не любил такие символические точки отсчета как новый год. Но сейчас, в первый раз, я скажу, и скажу искренне: пусть будущий год будет лучше! Мне, значит и Вам 🙂 Потому, что если мне будет приятно, я вас так довезу всем вокруг меня тоже будет приятно!
