սա էլ կարծես մատեանում չեմ հրապարակել՝ դաբլ ֆեյսփալմ
ու տենց
մատեանում նախկինում չհրապարակուած՝ արմին վիշապաքաղ, այդ օրը 2012 թուին մենք հանդիպեցինք կարեւոր դաւադրութիւն կազմակերպելու շրջանակներում։ նորից չեմ մշակել, ինչ գտել եմ՝ դա է։
ու տենց
ու տենց
ու տենց
ու տենց
ու տենց
Երբ մոտենում էի, զգացի որ լուսակիրները չեն աշխատում։
Փաստորեն, լույսը անջատել էին, հակ֊ենք «դվիժոկ» են միացրել, որ հավաք անել լինի։
Այսպես, իշխանությունները դարձել են «մելկի պակոստնիկ» ու դա իրենց բնավ չի գեղեցկացնում։
Վերջին հավաքներից անհամեմատ հետաքրքիրն էր հավաքը։
Այսինքն ես նոր բան չիմացա, սակայն հուզվեցի։
Հավես էր՝ ԼՏՊ֊ն լրիվ հետազոտող է, դա միշտ զգացվում է, ու բացի դրանից արտահայտիչ խոսելու տաղանդ ունի, իր քաղաքականության վերլուծությունները լսելը
պարզապես այնքան հետաքրքիր է, որ ոչ մեկի հետ շփվելու հավես չկա ընթացքում։
Մանրամասն չեմ գրի, [նյութը օնլայն կա][http://www.youtube.com/watch?v=5VyL6b4kcms]։
Մի երկու լուսանկար կա, ասացի լցնեմ, լավ է լցնեմ, քան չլցնեմ երեւի։ Առաջինի վրա երեսուն վայրկյան են ցույց տալիս մատներով։
ու տենց
ու տենց
շատ գրելու բան կա։
մի մասը, մի հինգ վեց տեքստի սեւագիր կորցրել եմ ու լավ «լոմկվել» ու դա նույնիսկ լավ է որովհետեւ փորձում եմ աշխատել, ինչի համար հատուկ արձակուրդ եմ վերցրել։
չնայած, գիտեմ որ ռեալ չէ հասցնել այն ինչ ուզում եմ հասցնել մինչ այն երբ պետք է հասցնել։
տեսնենք ինչքան կդիմանամ առանց գրելու։
ամեն դեպքում, սա իմ սփյուռքի հղումն է, իսկ սա ռսսը։
իսկ հիմա ստացեք լուսանկարներ համերգից՝
ու տենց
ու տենց
ու տենց
ու տենց
Դեյվիդ Արթուր Բրաուն, Բրազավիլ, Երևան, 2010
Նենց հավես էր իմ ամենասիրված խմբերից մեկը տեսնել։ Պարզապես հրաշք էր։ Իրենց երաժշտությունը իմ լավ ընկերն է, ու օգնում էր չկորցնել ինքս ինձ, ու «միացրած» պահել իմ այն մասերը, որոնք ես իմ մեջ սիրում եմ։
Ու տխուր եղանակը ներկվում էր, տաքանում էր, ու կանաչ գույն էր ավելանում պատկերին, ծեր շունը ավելի ժպտացնում էր, քան վշտացնում, երթուղայինի չլվացած պատուհանները թափանցիկանում, իսկ երկինքը կարծես պոլարիզացիոն ֆիլտրի ազդեցության տակ մգանում էր, որպիսի ավելի լավ ընդգծվեն ամպերի ուրվագծերը։
<չկարդալ>
Համերգից առաջ ինձ չաթով մեկը հարցրեց․ «լսել եմ Ցոյ են կատարելու սիրահարներում»։
Չռփեցի։ Իհարկե։ Որովհետև Բրազավիլը շատ շատ շատ ավելի շատ է քան այդ երգը։ Իսկ այդ երգի Բրազավիլի քովերը, ի դեպ, ամենահաջող քովերն ա առհասարակ, ու իրենց կատարմամբ զվեզդան Սանը դարձել է ավելի լուսավոր, ավելի պոզիտիվ, ստեղնաշարը ավելացրել է ուրույն հոտը, ու առհասարակ, երգը լրիվ այլ կերպ է հնչում։ Ինձ շատ ավելի մոտիկ, իսկ բնորինակը չեմ սիրում։
Հետաքրքիրն այն է, որ նրանք ոնց որ ավելի ճանաչված լինեն նահանգներից դուրս, քան ներսը։
Իսկ ինչպես նշեց Անահիտը, Արթուրի ֆեյսբուքյան ընկերների քանակը անհամեմատ փոքր է քան, ասենք Վարդգես Հովեյանի կամ Դանիել Իոանեսսյանի։
</չկարդալ>
Բրազավիլը շատ պոետիկ է, ու քաղում է գործերի մտքերը կյանքից․ աղջիկը, որը ամուսնացած է բոսֆորի հետ, այդ իր խոսքերը նկատել էր պետք որ երգը ծնվի, գիշերային գնածք, շտապող փողոցներ,մուգ աչքեր, ու ես կրկին համոզվում եմ, որ նրբանկատությունը մտածողության ու ստեղծագործության հիմքերից մեկն է։
թեյք մի թու յոր հաուս,
անդ շոու մի թու օլ յոր ֆամիլի,
այ դոնթ քեյր աբաութ,
թե ֆուլ թաթ իթս մեյք մի սին,
քոզ այ նոու յուր սեվենթին,
անդ այմ ջասթ ան էյջին դենդի,
թե ուորլդ իզ լայթ ան դարք,
անդ ուի լիվ ին բիթուին․․․
ճառագայթները լավ երևում են անցնելով շագաակագույն վարագույրի կողքով, իրենց մեջ խաղացող փոշու մասնիկներից մի քանիսը փայլում են, և դարնում են թշշացող ջրի ցայտեր կապույտ, կապույտ, կապույտ ալիքի մեջ, երկքի մեջ, կապույտ ալիք, թշշացող ցայտեր, թեյի բաժակի միջի պղպջակները, շագանակագույն վարագույրը, բռնվող ձեռքեր, ծիծաղելի կոշիկներ, այահ, այահ, այ ուուդ չուուզ
ուեն այ ուազ ա բոյ
այ ուանդերդ թե սթրիթս օֆ դաունթաուն
սթեյրինգ աթ թե սքայ
Ծովի գույնի պիջակ, խրախուսող բառեր, քյութ պար, բանալիների զրնգոց, սինգլ ափարթմենթ, օ՜հո՜հո՜,
Այ ուաննա դայ լայք Ջեսսե Ջեյմս
Քլաուդս,
ին Քամարիլլո,
Շիմմա ուիթ է լայթս, թաթս
սոու անրեալ,
And at 3 AM sometimes it’s just a little too much
օ՜հոու՜հոու՜հոու ուահու ուահու,
օ՜հոու՜հաու՜հաու ուահու ուահու,
ուաու՜հաու՜հոու ուահու ուահու,
օ՜հաու՜հաու՜հոու ուահ ուա
կգա՜ք, չէ՞ էլի։
թե սան իզ քամին ափ,
սոու իթս թայմ թու գոթւ թու սլիփ,
թերս եհվի րեյն ափրոաչին,
իթս սեյդ սոու օն թիվի,
լոով սքայ,
այմ լոսթ ին յոր դաաարք այս,
յոր բյոթիֆլ գլոու մեյքս քլիա
թաթ թինգս ուիլ բի օլրայթ
ու տենց
ու տենց
_ու տենց _
ու տենց
_ու տենց _
_ու տենց _
ու տենց
Որոշեղի գրել ինչ եմ մտածում Մարիամի գործի մասին։
Եթե չեմ սխալվում, Մարիամը ձայնագրություններ ունի այդ երեխաների, որոնք և եթեր են գնացել։
Ու այստեղ արդեն այդքան կարևոր չէ, որ երեխաները ինչ որ պատճառներով հրաժարվել են իրենց խոսքերից։
Էականն այն է, որ այդ ձայնագրությունները ձեռքի տակ ունենալով, ու ոչ մի բան չանելով, Մարիամը, հակառակը, կդառնար հանցակից։ Ու քանի որ հիմք ուներ, իրան մեղավոր ճանաչելը կնշանակի լրիվ խայտառակություն պետության համար։ Եվ այդ քայլի դիմելը «պետության» կողմից այժմ քիչ հավանական ա։
Բայց ակնհայտ է, որ Մարիամի վրա հոգեբանական ճնշում է գործարկվում, որ այդքան «ակտիվ» չլինի, նաև Թեղուտի հարցերում։
Իսկ մեզանից հասնում է իրան քաջալերել, ոչ չվնուշկվի ոստիկանություն մտնելուց և դուրս գալուց։ Լավ էր, որ այսքան մարդ կար, բայց ավելի լավ կլիներ, եթե մի քիչ ավելի շատ լինեյինք։
ու տենց
_ու տենց_
ու տենց
Անցյալ հինգշաբթի, Հանրապետության Հրապարակ 🙂
