անդրէ շտալցը շատ հետաքրքիր գրառում ա արել (նոր չի արել, ես եմ նոր կարդացել) այն մասին, ինչպէս էր փորձում իր js֊ով գրուած secure scuttlebutt֊ի յաւելուածի՝ manyverse֊ի, կոդի հատուածները թարգմանել rust֊ի։
ահա՝ https://staltz.com/rust-for-mobile-not-yet.html
հիմնականում լաւ նորութիւններն էին՝
js֊ից rust բարդ չէր, ահագին հեշտ թարգմանւում էր։չնայած նա գոհ էր, եւ աւելի շատ էի սպասում։
ինչը չի չափել, ու ինչն ինձ հետաքրքիր ա՝ օպերատիւ յիշողութեան օգտագործումը։ ինձ թւում ա՝ պիտի շաաատ աւելի քիչ լինէր։
իսկ վատ նորութիւնները, ինչի համար էլ հետարկեց իր փոփոխութիւնները՝
ասում ա՝ 3 րոպէ էր rust քոմփայլերին պահանջւում մի պարզ գրադարան շինելու համար։
իսկ ամէն գրադարանը պէտք ա հաւաքէր մի քանի պրոցեսորի համար։ ու պարզւում ա որ պէտք ա երկար սպասել, որ ստանաս ու փորձարկես արդիւնքը։ սա յայտնի խնդիր ա, ու կան լուծումներ՝ տեսականօրէն rust֊ը կարողանում ա «քեշ» անել շինելու արդիւնքները, բայց շտալցին չյաջողուեց այդ «քեշաւորումն» օգտագործել մոբայլ գործիքների հետ՝ nodejs-mobile, Android Gradle, ու դէ XCode֊ի։
ասում ա՝ մեծ էր։
ասում ա, ստացւում էր, որ 100մբ֊ից մեծ apk ա լինելու manyverse֊ի մօտ, եթէ ամէնը rust֊ի թարգմանեմ։
էստեղ ես չգիտեմ։ մի կողմից՝ 100մբ֊ն, հա, շատ ա։ ու էդ ամէնը օպերատիւ յիշողութեան մէջ ա լինելու։ միւս կողմից՝ js կոդը չնայած փոքր ա աւելի՝ դէ տեքստ ա, բայց եւ ինտերպրետացիան անհամեմատ, իթ, աւելի շատ օպերատիւ յիշողութիւն ա պահանջելու։
էստեղ կարելի ա ասել, որ երեւի թէ, եթէ rust չլինէր, այլ կներէք, «նորմալ» նատիւ կոդ գեներացնող լեզու, ամէն դէպքում էդքան մեծ կոդ չէր գեներացնի։ ու էդ խնդիրը չէր զգայ։
նաեւ, երկար չէր տեւի դա։
պլիւս դրան իր մօտ ստացւում էր, որ ամէն իր ռասթ մոդուլը պէտք ա ունենար նոյն կախուածութիւնները՝ «base64, byteorder, cfg-if, libc, memchr, rand, serde, thread_local» ու իր մօտ չէր ստացւում որ դրանք մէկ անգամ լինեն, այլ ոչ ամէն ռասթ մոդուլի համար։
ասում ա՝ գուցէ հնարաւոր ա որպէս դինամիկ գրադարան դրանք աւելացնել, բայց էլի՝ գաղափար չունեմ ինչպէս։
էստեղ կասեմ՝ գուցէ էլի ռասթից ա, որ յարմար միջոցներ չի տալիս դրա համար։
օրինակ, չնայած ես դա չեմ սիրում, բայց պասկալում շաաաատ հեշտացուած ա կրոսպլատֆորմ գրադարաններ գեներացնելը՝ մոդուլի վերնագիրը դնում ես ոչ թէ unit այլ library եւ քոմփայլերը գեներացնում ա քեզ so, dll կամ dylib։
էստեղ էլ այլ խնդիր՝ apple֊ի հետ կապուած, իրենք sdk֊ից հանել են բոլոր dylib֊երը, ու փոխարինել tbd֊ներով։
եւ շաատ կարեւոր պահ՝ իր rust֊ով գեներացուած բինարները չեն աշխատում՝ պայթում են android 5֊ի տակ։ իսկ ի պատիւ իրան, նա մտածում ա այն մասին, որ հին անդրոիդների վրայ իր յաւելուածն աշխատի՝ զի մտահոգուած ա մեանմայի օգտատէրերի մասին։ իսկ իրենց զգալի մասը՝ անդրոիդ հինգի վրայ են։
բնօրինակն ունէք, թէ էլի մանրամասներ են հետաքրքրում։
ընդհանուր առմամբ, ինձ թւում ա, ռասթի մոլորեցնող հմայքը ստիպեց անդրէին այն փորձել, եւ հիասթափուել։ բայց եթէ նա նոյնը փորձէր անել ոչ էդքան մարկէտ արուած լեզուով, բայց նատիւ կոդ գեներացնող լեզուով՝ շատ հաւանական ա, աւելի լաւ արդիւնք ունենար։
ի դէպ, հէնց հիմա ռասթ ա շինում մեքենաս։ գիշերը թարմացումը չեղաւ, զի 13գբ տեղ չմնաց այն շինելու համար։ իսկ փայնբուքի վրայ լաւ զգում եմ՝ թէ ուզում եմ ֆայրֆոքս, պիտի շինեմ նաեւ ռասթ, իսկ այ դա տեւում ա աւելի երկար, քան ֆայրֆոքս շինելը՝ մի երկու֊երեք օր։
եւ այդպէս։
#անդրոիդ #այօս #սքաթլբաթ #յաւելուած #ծրագրաւորում #կազմարկիչ #կոմպիլեատոր #քոմփայլեր #ռասթ #ջս #մենիվերս #էփլ #պատմութիւն
կոսենկօ֊ն՝ այօսի համար դեհանսերի մասին՝ https://bibliogram.pussthecat.org/p/Cflu-FWF-jh
հիմա այօս ընկերներս օրհնեալ են լինելու։
#այօս #օրհնեալ #կոսենկօ #ֆոտո #ֆոտօ #լուսանկարչութիւն
մի քանի տարի առաջ՝ դէ աղքատ երկիր ենք, լիքը ծանօթ կար, որ անդրոիդ հեռախօս էին ուզում, բայց «ֆիրմա» հեռախօս չէին ձգում, ու էժան չինական սարքեր էին առնում։ որոշ սարքերը նշուած էին էս կամ էն մակնիշով, բայց դէ կեղծ էին։ որոշ հայերը հասկանում էին, որ «ֆիրմա» ապրանք չունեն, բայց իրենց համոզում էին, թէ դա «չինական ա, բայց պատենտով սարքած ա», ինչ֊որ հին եւ սովետական արտայայտութիւն։
ինչեւէ, էս սարքերում չէր լինում գուգլ փլէյ խանութը։ ու ես էդ մարդկանց տեղակայում էի ֆդրոիդը, այնտեղից յաւելուածներ ներբեռնում։
ես էլ գուգլ փլէյ տեսած չկայի, ու մտածում էի, որ երեւի էնտեղ լաւ ու կարեւոր յաւելուածներ կան, իսկ դէ ֆրդոիդը աղքատիկ բան ա։
յետոյ, անցեալ տարի իսկապէս ունեցայ սոնիի անդրոիդ փլէյ֊ով եւ խաղ արեցի։ ու էնքան զարմացայ, զի պարզեցի որ փլէյի ծրագրերն ինձ պէտք չեն։ քեարթու են, գովազդ են ցոյց տալիս, անճաշակ, վառ գոյների պատկերակներով են։ փլէյում նաւարկելը նման չէր կեանքի խնջոյքի, ցանկութիւն կար թռնել էդ տեղից։
ու հիմա ես այդ նոյն սարքի վրայ քշում եմ լինէյջ, ուր ունեմ միայն ֆդրոիդ ու դրանից եմ յաւելուածներ քաշում։ ունեմ դրոնի կառավարման ծրագիր, որ ներբեռնել եմ հէնց մաւիկի կայքից։ առանց փլէյ։ որը մաւիկի կողմից շատ լաւ ա։
դոկտորոուն յիշեցրեց, որ այօսը էն համակարգն ա, ուր չես կարողանում տեղակայել ծա, եթէ այն էփլի կողմից հաստատուած չի։
էնպէս որ էսօր ունէք իսկական, մերկ անդրոիդ քշելու հնարաւորութիւն, իսկ լաւագոյն յաւելուածները գտնւում են ֆդրոիդ խանութում՝ ազատ են։
#անդրոիդ #այօս #լինեէյջ #դիւրակիր #հեռախօս #պատմութիւն #ազատ_ծա #ազատութիւն #ճաշակ
ու մարդիկ մէկ ա օգտագործում են էփլ։ ապշելու ա։
#էփլ #այօս #դիզայն #տեքնոլոգիաներ #էկրանահան #ջաբեր #դիւրակիր #ազատութիւն
անդրոիդի պատկերասրահ ծրագիր թոյլ է տալիս ստանալ նկարի նիշքի անունը, եւ չափսերը։ այօսի նման ծրագիրը չի տալիս, ոչ մէկն, ոչ միւսը։
#անդրոիդ #այօս
Հետաքրքիր է իմանալ, որ Լեյկայի, նույնիսկ վերջին, Մ մոդելները՝ այսինքն ամենաթանկ եւ ամենավեհ մոդելները, ավտոֆոկուս չունեն։
Ֆոկուսը իմ մշտական պրոբլեմն է։ Ես օգտագործում եմ հին օբյեկտիվներ, ու ձեռքով եմ բռնում ֆոկուս, հետեւաբար, կախված տարբեր հանգամանքներից, օրինակ նրանից, վյուֆայնդերը իմ աչքով ճի՞շտ է կարգավորված, թե խախտվել է, կհասցնե՞մ թե չէ, ես հաճախ ստանում եմ ոչ ֆոկուսի մեջ կադրեր։
Այնպես չէ, որ չեմ հասկանում այն պարզ բանը որ այն ինչ ուզում ես ցույց տալ, պետք է երեւա, իսկ որ երեւա, պետք է ֆոկուսի մեջ լինի։
Ես զարմացա, որ Լեյկայի ամենավերջին մոդելները միեւնույն է ավտոֆոկուս չունեն։
Կարդացի ինչու՞։ Պարզվում է, դիզայնը իրենց բարդ է փոխել։
Ունեն լավ դիզայն արված ժապավենային խցիկ, սարքեցին նույնից, բայց թվային։
Ավտոֆոկուսի մեխանիզմը ո՞րտեղ տեղավորեն առանց խցիկը մեծացնելու։ Տեղ չունեն։ Ու Քենոնի եւ Նիկոնի պես փող չունեն այնքան հետազոտություն անելու, ռադիկալ արտադրությունը փոխելու համար։
Ապա պարզապես այլ տարբերակ չունեն, քան ասել՝ մենք այլ կերպ ենք, մենք այլ ենք։ Մենք ռեյնջֆայնդեր ենք, առանց ավտոֆոկուսի ու տարբեր համովությունների։ Բայց մեր մոտ հիանալի որակ է, իսկ նկարողը պետք է ինքը իմանա ինչպես ֆոկուսվել, այնքան բարդ չէ, այն էլ մեր հիանալի հեռաչափի օգնությամբ։
Ու դա, ես կարծում եմ, ճիշտ որոշում է։
Ու լրիվ եւրոպական։
Եւրոպան չի հասցնում ոչ ամերիկացիների, ոչ էլ ճապոնացիների հետեւից։ Չի կարող։
Նրանք ուրիշ են։ Երբեք չեն կարողանա համեմատվել։
Բայց եւրոպական ընկերությունը միշտ կունենա իր սպառողին։
Եւրոպայում ու Ասիայում։ Իհարկե, ոչ ԱՄՆ-ում։
Որովհետեւ մրցելը՝ սխալ որոշում է։
Երբ օրինակ աղջկան այլ տղաներ են դուր գալիս, իր տղան սկսում է մրցել։ Իսկ ես էլ ունեմ երկու գլուխ։ Թարթիչներս էլ փոխեմ, ապա դուր կգա՞մ քեզ։
Մրցելը ու համեմատվելը սխալ է։
Նրանք ձեզնից լավը չեն, նրանք ուրիշ են։
Երբ սկսում ես մրցել, փոխվել, հետեւել այլերին, դուր գալու համար, կորցնում ես քեզ, ու երբեք նրա պես «լավը» չես լինի։
Ու նույնը կործանում է Նոկիա ընկերությանը՝ այֆոն սարքելու ձգտումը։
Ես նայում էի Նոկիա Ն9-ին, գիտեի որ այն ինձ պետք է խաղալու, գործ անելու համար, ու ձեռքս չգնաց այն գնել, այնքան բարակ, այնքան գլամուր էր։ Ու այդ բարակության համար նրանք զոհաբերեցին սդ քարտ սլոտը, ու մարտկոց փոխելու հնարավորությունը։
Ինչի՞։
Որովհետեւ մտածում են, որ այժմ պետք է լինել այֆոնի պես։
Ու դա է իրենց սխալը։ Վերջ, Նոկիան էլ չկա, եթե այդպես շարունակի։ Այֆոնի պես լինել պետք չէ, պետք էր լինել այնպիսին ինչպիսին կային։ Վաճառվելու էին բացի Եւրոպայից Չինաստաններում, Հնդկաստանում ու այո, Հայաստանում։
Բոլորը գիտեն, որ Նոկիան բարակ հեռախոս չէ։ Նոկիան պետք է շարունակեր արտադրել իր հաստ հեռախոսները, զարգացներ Մաեմոն, Սիմբիանը, այնպես ինչպես եւ պլանավորում էին։
(ի դեպ կարծում եմ, որ Մաեմո գծի N810 – N900 – N9 շարքի սարքերի դիզայնը գնալով վատանում էր, իսկ ամենալավը հենց N810-ն է։ Շատ հավես է, որ այժմ կարելի է նրա վրա քշել ժամանակակից nemomobile։)
Ու բնավ չվհատվել այն բանից որ նահանգներում չի վաճառվի։ Նահանգները ձեր տեղը չեն, այնտեղ անդրոիդ ու այֆոն է լինելու, դա պարզ է։
Նոկիա մեկ է չի լինի։ Իսկ թե լինի, ապա ամերիկյան վինդոս ֆոն օպերացիոն համակարգով, դա մեկ է նրանք չեն արդեն, միայն երկաթն է իրենցը։ Իսկ Նոկիան ավելին էր քան երկաթը։ Նոկիան սեփական ԾԱ ուներ, իր առավելություններով ու թերություններով։
Օրինակ, Սիմբիանի միջուկը ունակ չէր ապահովել այնպիսի գրաֆիկական էֆեկտներ, ինչպես ստացվում է Դարվինոտ ԱյՕսում ու Լինուքսոտ Անդրոիդում։ Նույն ժամանակ, նրանցից ոչ մեկը չի կարող ապահովել այնպիսի սնուցման խնայողություն, ինչպես Սիմբիանը։
Ու այո, Նոկիաները թանկ էին լինելու։ Ինչի, հիմա թա՞նկ չեն։ Թանկ են։
Եւրոպացիների ուժեղ հատկանիշները կապված են իրենց թույլ հատկանիշների հետ։ Այսպես, պասկալը եւրոպայից հասավ նահանգներ, սկսեց զարգանալ, վաճառվել այնտեղ, բայց՝ միայն վինդովսի տակ – եւրոպացիները ավելի դանդաղաշարժ են, ու դժվար են ընդունում նորը։ Բացի դրանից, զարմանալի չէ, որ Բորլանդի Դելֆիի նախագծողին, եւրոպացի Անդրեաս Հայլսբերգին «առավ» Մայքրոսոֆթը, դոթնեթ ստեղծելու համար, ու այդպես Բորլանդը պրծավ, իսկ դոթնեթը տարածվեց։
Իսկ Եւրոպական երկրներում օգտագործում եւ զարգացնում են, հնարավորին չափ իրենց տեքնոլոգիաները՝ Պասկալ, Մոդուլա, Օբերոն։ Իհարկե, գլոբալացման ժամանակ դա բարդ է, որովհետեւ կան այսպիսի մարդիկ, ով չի հասկանում ինչ արժեք ունի իր հայրենական արտադրանքը, ու գնահատում է այն ինչ տարածված է, բայց միեւնույն է, դա հնարավոր է։
Ու նույն պատմությունը եղավ երբ ԽՍՀՄ-ում որոշում ընդունվեց սեփական կարգիչներ նախագծելու տեղը կրկնօրինակել, թխել արտասահմանյանները։ Որովհետեւ այդպես ավելի էժան է։
Հա, էժան է, բայց այդպես դու միշտ մի քայլ հետ ես։
Միշտ։
Ու գնալով ավելի ես հետ մնալու։
Այսինքն, եղիր ու զարգացիր ինքդ ինչպիսին կաս դա միայն մարդկանց մասին չէ, դա ազգերի, պետությունների, ընկերությունների մասին էլ է։
ու տենց