Գտել եմ հրաշալի հոդված։ Երկար, սակայն հետաքրքիր։
Դավեր, խարդավանքներ, հետազոտություններ։ Ինչպես էր ստեղծվում Սիմբիանը ու Վինդովս ՑԵ-ն։
The new machine received much praise; it was far superior to the Windows devices shown at Comdex. It required learning a new system, but at one level retained source compatibility with the BASIC-like language interpretor that thousands of programmers used to create programs for its predecessor – so it hit the ground running.
The sophistication and superiority of Epoc, compared to Windows CE, were evident to the pundits, who threw laurels at Psion’s new machine. Psion users were used to a month on two AA batteries – and the Series 5 very nearly matched that. But it had striven to match the flexibility of paper (Psion had viewed Filofax users as their traditional competition) with a 32bit world. Pictures could be embedded in a diary entry, for example.
“He said, ‘We have a ticket to Microsoft. That’s our future’.”
Potter explained that Psion couldn’t compete with Microsoft’s vast resources. Psion would license Windows CE, and Psion Computer would compete on its hardware excellence.
There was disbelief around the table.
Psion’s superior computers owed much to the deep integration of hardware with its own purpose-built operating system and frameworks. When Psion’s engineers tested Windows CE on the same hardware as Psion’s own Epoc, they found the Microsoft software was four times as power hungry.
“There’s no way our engineers are going to go to Windows,” piped up one attendee.
On a brilliantly sunny June day in London, 130 Psion Software staff arrived at work and found they had a new employer, with an unfamiliar name. Most had been completely unaware of the development.
The day before, they had been working at a tiny company, trying to crack into new markets dominated by giants. Now they learned that the mobile industry’s giants had entrusted their futures to them. And Epoc, the operating system that had been put on life support three months earlier, now looked to have a boundless future. They were now at the centre of the fastest growing, wealthiest sector of the technology industry.
It was the start of an intoxicating time. Two years later, Symbian would reach a valuation of £11bn, by some estimates, and be cited as the most important technology company on the planet. It seemed to be a new kind of business, and a validation of the European model of competition based on co-operation at deep technical levels, the model that had created the GSM mobile success story.
Symbian owned the future. Or so it seemed.
Մաս առաջին
Մաս երկրորդ
ու տենց
Ինչպես մենեջմենթը կործանեց ընկերություն։
Ես ինքս նմանատիպ իրավիճակի (երեւի մի քիչ փոքր մասշտաբում) ականատես եմ եղել։
Հրաշալի վերլուծություն այն մասին թե ինչ է(ր) կատարվում Նոկիայում սոու ֆար։
Ահա հատվածներ․
Trolltech was acquired to solve the cross-platform problem but it was the wrong technology for the new UX. When the painful process of porting Qt to Symbian was completed, emulating the existing S60 5th Edition UI components, they still didn’t have a competitive UI toolkit. At this point I’m sure there remained some important folks in Nokia who didn’t believe 5th Edition was that far behind the iPhone. The trolls of course, being exceedingly smart and great engineers, realised they had the basis for animated mobile UIs but needed to build a better framework that allowed designers to design and engineers code. The wonder of QML was being created by a small crack team within Nokia.
A Nokia insider whose opinion I respect also told me that libdui was a complete mess. The higher-level problem is that both teams had built the wrong thing. They built frameworks for their own platforms on top of a cross-platform framework. Both tried somewhat to make their frameworks cross-platform and presumably replace one another as THE framework.
When Anssi Vanjoki took charge of the device creation at Nokia last summer it seemed that he managed to put the ship back on course. The badly built frameworks got canned and the focus moved to QML to rebuild the UI. The device roadmap was slashed to simplify platform development, reduce costs and enable the much needed promise to provide continuous firmware updates to S^3 devices and beyond. Unfortunately Vanjoki’s reforms came just before Stephen Elop was given the CEO’s role and he walked out in protest (FWIW, I don’t think Vanjoki would have made a great CEO for Nokia but he was a big loss).
Technically there’s not a lot wrong with Windows Phone. Microsoft solutions have been kept out of the market because of distrust from the OEMs and networks. From a developer perspective it’s a step backwards. The Microsoft tools are excellent but, to quote someone else’s exceptionally well chosen words:
They basically need access to everything that the underlying OS has to offer plus interfaces to the applications that ship with the phone.
Windows Phone 7 is worse in this respect than Nokia’s current platforms and even the current state of Qt Mobility. Changing the policy on unmanaged code could help and there are bound to be additional APIs in the version that Nokia eventually ships. The browser could be a sticking point – Microsofts’s new mobile browser UI is decent but nobody in the mobile web world really wants to have to code for IE when all the other platforms are shipping something based on WebKit
ու տենց
ես մտածում եմ, արդյո՞ք ինտելը չի չռփի նոկիային։ չի ասի, բա մենք կարծես միասին էինք, ու՞ր էս գնում մայքրոսոֆտի հետ քնում։
թե՞ իրանք արդեն բաժանվել են ու այլեւս միասին չեն, ու հո ձեռքից չի պահելու, մեծ մարդիկ են։
օֆ օֆ, իրոք որ պրոսրալի ֆսե պոլիմերի, էէէ
ու տենց
Տրանսլիտը, ինչպես հայտնում է Արտավազդը չտեսությունը դարի մեծագույն չարիքներից է ։Ճ
բոլոր սքրինշոտները դիտել այստեղ
Ուզու՞մ եք տառատեսակները։
Բամբասանքներ, խարդավանքներ, հետազոտություններ։ Մնացեք մեզ հետ։
ու տենց
Նոկիան իրա ուզածին հասավ։
Եթե առաջ սիմբիանի irc-ում լիքը մարդ կար, երեկ՝ ընդհամենը 36 հոգի։
էդ նշանակում ա ֆսյո, կարծես։
ու տենց
փաստորեն, Օպերա Մինին Սիմբիանի տակ ստարտ լինելուց նայում ա ինչ ֆոնտ կա համակարգում։
իսկ առհասարակ, իմ տպավորությունները քաստըմ ֆոնտերի/հեռախոսների հայաֆիկացումից։
ինչպես և ակնկալում էինք։
Ոչ մի պրոբլեմ չկա maemo, meego, windows mobile համակարգերի հետ։
այո, windows mobile-ը ֆոնտ տեղադրելու կտրվածքով առումով բնավ ավելի բարդ չէ, քան linux-ը։
պարզապես քոփի ա լինում ինչ որ պանակի մեջ։ ինսթալեր սարքելն ել հեշտ ա։
իսկ դե լինուքսում, կամ .fonts-ի մեջ, կամ /usr/share/fonts-ի մեջ գցում ես ttf ֆոնտ՝ աշխատում ա։
կամ ել ասենք այսպիսի ինսթալեր եմ սարքում։
ամենաբարդը, ինչպես և ակնկալվում էր՝ անդրոիդն է։
Այո, ջարդած, քասթըմ բութ իմաջ ինսթալ արած անդրոիդի մեջ ֆոնտ լցնելու ձև կա․ ռեբութ ինթո «սեյֆ» մոդ, մաունթ /system rw, հետո adb push տառատեսակները այնտեղ։
Իսկ եթե ուզում ես յուզերի համար պատուհանիկ սարքել, որ ինքը այնտեղ կոճակ սեղմի, ու ֆոնտերը լցվեն, ապա պիտի, բնականաբար adb.exe-ն ունենաս։
Անակնկա՜լ։ Այն ռեդիսթրիբյութաբլ չէ բնավ։
Օփեն սորսը գուգլից։
Ստացվում է, որ լեգալ մնալու համար, պետք է պատուհանիկում մի հատ ել կոճակ ավելացնել, բրաուզ, որ մարդը սկզբից անդրոիդ սդկ քաշի, անզիպ անի, ու հետո ցույց տա որտեղ ա ադբ-ն ու հետո նոր էդ ադբն օգտագործել լինի։
Համ ել, պարզվում ա, որ միմիայն ռութ անելը որոշ մոդելների հետ ու որոշ ֆիրմվերների հետ էդքան գլխացավանք ա, որ էլ դու սուս։
Սիմբիանի հետ քիչ թե շատ պարզ ա։ Կարծես, չի լինի ինսթալեր սարքել, որը ունակ կլինի DriveLetter:ResourceFonts-ի մեջ ինչ որ բան գրել։
Բայց եթե usb-ով միացնել համակարգչին, քոփի անել կլինի։
Այլ հարց․ տարբեր մոդելների մոտ, համակարգի ֆոնտերի անունները տարբեր են։
Անհրաժեշտ է ինտերնետներում գտնել ցանկ, որ մեդելի անուն – ֆոնտերի անուններ, տեղեկատվությամբ։
առաջարկները՝ ֆստուձյու։ եթե կան։
ու տենց
