երէկ թթում խօսում էինք, տիգրանը գրեց որ չի սիրում երբ կայքերն ու ծրագրերը փոխում են ascii նիշերով գրած նշանները նկարների։
ես էլ չեմ սիրում, ու փորձեցի բացատրել ինչի՝
իրականում #էմոջի ֊ները #իւնիկոդ #նիշ են։ ու #սէյլֆիշ ֊ի յաւելուածների մեծ մասը (բոլորը) չեն փոխարինում նիշը պատկերակով։
ու իմ էմոջի #ստեղնաշար ֊ը այդ նիշերն ա դնում։ ու մի քանի ascii նիշով ժպիտը կամ սրտիկը մի unicode նիշով փոխարինելն էլ աւելի ակնյայտ ա որ անիմաստ ա զի կուզէի՝ իւնիկոդ նիշ կը դնէի։
բայց ամենակարեւորը՝
ascii նշաններով գրելու մէջ կայ #մշակոյթ ու #պատմութիւն ու #էսթետիկա։
ու դրանք փոխելով իրենք՝ կայքերն ու յաւելուածները պարտադրում են իրենց էսթետիկան՝ մեր յստակ արտայայտածի փոխարէն։
եթէ տեքստի մէջ պէտք է օգտագործել հնչիւնաւորիչ (դիակրիտիկալ) նիշեր, ապա ահա դրանք՝ https://en.wikipedia.org/wiki/Combining_Diacritical_Marks
ֆայրֆոքսը ինձ մօտ չի կարողանում ճիշտ ռենդեր անել, բայց լիֆփադը կարծես կարողանում է։ Բացատներ է թողնում սակայն։
Տոն տին ̈ողը կնեգյն ա
Ին ̇ո ̇ւմ ա չին ̇ո ̇ւմ մին հարուստ մարթ, տրա ին ̇ո ̇ւմ ա էրկու ախճիգյ։ Մին օր ծեն ա տամ ̇ո ̇ւր ̈ան մըեծ ըխճըկանը, հըրցնում․
եւ այդպէս։
#տեքստ #գիր #հայերէն #էկրանահան #հնչիւնաւորիչ #տարբերիչ #նիշ
