կոպենհագէնի «սուպերկիլեն» այգում երեւում են սէնց ծանօթ անձրեւանոցներ։
այնտեղ հաւաքել են դիզայնի նմուշներ ամբողջ աշխարհից, ու հայաստանն էլ պատիւ ունեցաւ ներկայացուած լինել՝
«armenian picnic tables», ասում ա։
ոնց որ մէկը սա ա՝
աաա, չէ, սրանք են՝
էս էլ հայաստանում, գտայ այստեղ՝
նախ կներէք էս ահաւոր գոյների համար։ աչքերս ցաւում են, բայց էս մարդը սէնց ա հրապարակել։ ու թուանշային խցիկը սէնց ա նկարել։ :/
ինձ թւում ա՝ սխալուել ա, կանգառ չի էս մէկը։ էնտեղ մի այլ կանգառ կայ որ հայաստանում ա՝ սեւանի մօտ։
իսկ սրանք ճամփորդների համար պիկնիկի տեղ են։
նոյն անձրեւանոցները, կարծես նոյն նկարը կարողացայ գտնել միայն էստեղ՝
հետաքրքիր ա ո՞րտեղ են (ես տեսել եմ կարծես, չլինի՞ դեբէտի մօտ ա) ու ո՞վ ա հեղինակը։
#ճարտարապետութիւն #անձրեւանոց #այգի #կոպենհագէն #սուպերկիլէն #էկրանահան #դիզայն #նախագծում #չգիտեմ
ուրեմն, մի դանիացի իր հայ հիւրերին տանում ա միջոցառման՝ հասնում են մի շէնք, որի մօտ կայ բաւական մեծ կայանատեղ։ նա կայանում ա մեքենան ամենահեռու տեղում, եւ երբ հիւրերը հարցնում են՝ բացատրում՝ — մենք շուտ ենք հասել՝ հանգիստ կը քայլենք, իսկ ով ուշանալու ա՝ կը կարողանայ աւելի մօտ կայանել, որ արագ հասնեն։
նաեւ, ի․ թ․ սա զիջելու մասին ա։ մի պոդքաստում լսել եմ, որ ամն֊ում մարդիկ այնքան են սիրում զիջել, երբ մէկը թարթիչով խնդրում ա գիծ փոխել, ու յետոյ վթարայիններով շնորհակալութիւն յայտնում, որ եթէ ուրիշն ա զիջում, ու ստանում այդ շնորհակալութիւնը՝ երբեմն նոյնիսկ ֆրուստրացւում են, որ իրենք չարին։
կարելի ա պիտակել՝ #չունենք_էդ_կուլտուրան, երեւի։
#մշակոյթ #կուլտուրա #դանիա #կոպենհագէն #պատմութիւն #միջավայր #կայանատեղ #քաղաք
