ուրբաթ օրուայ միջոցառմանը բոհեմնոցը ամբողջ երեք սեքիւրիթի էր բերել։
իրենցից մէկը մօտեցաւ խոհանոց, կրկին սուրճ ուզեց։ ոնց պարզ դարձաւ, էլի ուզել էր, ու միրզում աշխատող «ծոծը» ինքն իր համար սեւ սուրճ էր բերել տանից, ու քանի որ ունէր՝ սեքիւրիթիի համար էլ էր պատրաստել։
այս անգամ, երբ անվտանգութեան աշխատողը մօտեցաւ, խոհանոցում ասին՝
— բայց հիմա պիտի ամերիկանօ տանք, էն նրանից չունենք։
իսկ անվտանգութեան աշխատողը պատասխանեց՝
— ես տէնց թիթիզ բաներ չեմ իմանում, ինձ սովորական սուրճ տուէք։
յետոյ պարզուեց որ «ծոծն» էլի ունի, ու տէնց իրան էլի կը սարքեն։
ու ես զգացի, որ ինչպէս կար (կայ երեւի) «դիջիթալ դիւայդ», թուանշային բաժանում՝ մարդիկ որ ունեն կարգիչներ, հեռախօսներ, կապ, ու մարդիկ որ չունեն, այդպէս էլ կայ սրճային բաժանում՝ մարդիկ որ գնում են նէնց տեղեր ուր «ամերիկանօ» են տալիս, ու գիտեն էդ ինչ ա, ու մարդիկ որ չեն գնում, ու հետեւաբար՝ չգիտեն «տէնց թիթիզ բաներ», չեն էլ փորձել, չեն էլ իմանում ինչ ա։
ու տէնց։
#միրզոյեան #միրզ #անվտանգութիւն #սուրճ #ամերիկանո #ամերիկանօ #բաժանում
