սպեկտրումը ցոյց տուեց helix խմբագրիչը՝ շաատ հետաքրքիրն ա, կը սովորեմ։
ուզում ա դրան անցնի, ու սալիկային ինտերֆէյսի՝ զի աւելի յարմար ա քան vscode֊ը։
ես մտածեցի՝ էն գործառոյթն ինչ արդէն անում ա պատուհանների կառավարիչը, հիմա էլ մոնոլիտ ծրագրերն իրենք են իրականացնում, փոխարէնը մենք օգտուենք արդէն եղած եւ իրականացուած ձեւերից։
այսպէս մոնոլիտ ծրագրերով ինքներս ենք հեռանում իւնիքս գաղափարախօսութիւնից, նոյնիսկ այնտեղ ուր պէտք չի։
ես էլ ցոյց տուի acme խմբագրիչը, բայց արդէն ռոբ փայկը, դրա հեղինակը, հեռացաւ իւնիքս փիլիսոփայութիւնից իրանով՝ acme֊ն ոգեշնչուած էր oberon֊ի սալիկային ինտերֆէյսից։ ու այդ ինտերֆէյսը արդէն իսկ ծրագրաւորման եւ աշխատանքի եւ ամէնի միջավայր ա։ իսկ քանի որ acme֊ն աշխատում էր plan9֊ում՝ ուր արդէն կար պատուհանային կառավարիչ՝ ինքն իրականացրել ա պատուհաններ հէնց խմբագրիչի մէջ։
#միջավայր #տեք #իւնիք #օբերոն #միջերէս #նախագծում
ինչն էր ինձ տանջում անդրոիդում, ու ինչը վերացաւ սէյլֆիշ անցնելով, այն ա, որ երբ անդրոիդում էդ հիմնական միացնելու կամ անջատելու կոճակը սեղմում էի, հանգում էր, հա, բայց եթէ բացում էի, ապա լոգին էր ուզում։
իսկ դէ լոգինս կարճ չի։
ու ես ստիպուած սպասում էի նա յանգցնի էկրանը։ յանգցնի, զի դրանից յետոյ չէր արգելափակւում, կարող էի որոշ ժամանակ էլի կոճակը սեղմելով բացել ու աշխատել։ բայց ստիպուած էի, ու ձմռանը, սպասել, բռնել սարքը ձեռքերիս մէջ, որ յանգի, որ հանգիստ դնեմ գրպանը, իմանամ բան չի սեղմուի անկապ։ որ բացելը հեշտ լինի։
իսկ սէյլֆիշում սեղմում եմ կոճակը՝ յանգում ա։ ու չի արգելափակւում։ արգելափակելու յատուկ կոճակ կայ ինտերֆէյսում, բայց դա եթէ սեղմում ես, որ արագ բացում, ոչ շատ ուշ՝ էլի յատուկ բաց ա բերում։
#անդրոիդ #սէյլֆիշ #միջերէս #յարմարաւէտութիւն
