<blockquote style="border: 2px solid rgb(127, 195, 59); padding: 10pt; margin-left: 30pt; background-color: #a6df6d;">
<p>
— И вы жили там с ними в Кунцеве?
</p>
<p>
— Да, правда недолго. Они там все спали в одной большой комнате, стелили на пол матрасы… И придумали себе правила. Первое: не пить. Второе: не водить на ночь девчонок. Потому что куда их приведешь, собственно говоря? Не на общий же матрас. В общем, у них был там какой-то свой свод законов, они его повесили на стене и старались соблюдать.
</p>
[Մարիամ Պետրոսյանի հարցազրույցից][1]
_ու տենց_
[1]: http://www.bigbook.ru/smi/detail.php?ID=9785
ես ինձ հա թույլ չեի տալիս այս գիրքը, որովհետև այստեղ թանկ է։
ու ստացա նվեր։ նենց հավես ։
ուիշլիսթ գրելը լավ բան ա
օկ, բարի լինեմ, ձեզ ել տամ կարդաք։ հա չեի գցում հղումը, որ գնաք հարդվեր գիրք առնեք։ բայց հիմա մեկա լիքը տեղ կա,ահա, ստացեք՝ http://www.bigbook.ru/publications/petrosian-01.php
գնացի կարդալու։
ցգրություն։
ու տենց
![][1]
[Այստեղից ][2]Հիշեցնեմ, որ Մարիամի գիրքը Երևանում կարելի է ձեռք բերել Կորյունի փողոցի վրա գտնվող գրախանութում, բժշկականի դիմացը։ Շատ եմ խորհուրդ տալիս։
Այս գիրքը բնավ նման չէ այն ամենին ինչ ես վերջերս կարդացել եմ։ Ոճը յուրօրինակ ա և անսպասելի, գիրքը կարդացվում ա հավես, ու առանց պոկ գալու, զալպոմ։
Հա, մեկ էլ․ մենք Մարիամի հետ նույն փողոցներով ենք քայլում ու նույն օդն ենք շնչում։ Իմացե՛ք։ Եվ կարդացեք անպայման։ _ու տենց _
[1]: http://norayr.am/weblog/uploads/2012/04/mariam_petrosian_b.jpg
[2]: http://www.openspace.ru/news/details/17182/