շնորհակալութիւն վլադիմիր պուտինին նման տօն ստեղծելու համար՝
https://www.youtube.com/watch?v=kVfzfRscFJw
մայիսի իննին տօնելու բան չունենք՝
շնորհակալութիւն վլադիմիր պուտինին նման տօն ստեղծելու համար՝
https://www.youtube.com/watch?v=kVfzfRscFJw
մայիսի իննին տօնելու բան չունենք՝
arm֊ի լոռուայ բարբառ։
տանել ոչ։
(իրականում էկրանահանից պարզ ա որ տանելը տանում ա, պարզապէս յետոյ ոչում ա)
#էկրանահան
ես հէնց նոր ֆիքսեցի մի բագ իմ ֆրիլանսում, իմ արաց վրիպակ։
իրանք ունէին երկու ֆունկցիա՝ մէկը MqttOut որը վերցնում էր string ու մէկը MqttOut որը վերցնում ա json։
ֆունկցիայի անունը նոյնն ա։
սկզբից պահանջւում էր տող ուղարկել։ յետոյ պահանջը փոխուեց ու պէտք եղաւ ուղարկել ջսոններ։
ու ես ունէի երկու ֆունկցիա, որ տող էին ուղարկում Mqtt֊ով։
յետոյ պէտք եկաւ փոխել՝ ես ստեղծեմ ջսօն, ու էդ ջսօնն ուղարկեմ։
յետոյ լիքը դեբագներից եւ անքուն գիշերներից յետոյ յոգնած էի, ու երբ սկսեցի ջսոն ուղարկել, մի ֆունկցիայի մէջ ջսոնը սարքեցի, ուղարկեցի։
միւս ֆունկցիայի մէջ ջսոնը սարքեցի, բայց ուղարկեցի էլի տողը, չնկատեցի որ ջսոնի փոխարէն տող ա դեռ ուղարկւում։
իսկ որոշ ժամանակ անց երրորդ ֆունկցիան աւելացրի, քոփի փէյսթ եմ արել երկրորդից, փոխել եմ ջսոն սարքելու մասը։
հետեւաբար կրկին տող ա ուղարկւում փոխարէնը ջսոն ուղարկուի։
էդքան դեբիլ սխալ չէի անի, եթէ ունենայի MqttOutStr ու MqttOutJson տարբեր անուններով ֆունկցիաներ։
իսկ ես դրանք կունենայի եթէ պասկալը թոյլ չտար function overloading։
եւ կրկին՝ ես սիրում եմ երբ լեզուն չի թողնում, ոչ թէ երբ ունի հնարաւորութիւն։ ես սիրում եմ երբ չունի հնարաւորութիւն։ զի հնարաւորութիւնը՝ նաեւ սխալ անելու հնարաւորութիւն ա։
#ծրագրաւորում #ծրագրաւորման_լեզուներ #մօտեցում
ուրեմն, էսօր տարօրինակ բան եղաւ։
վարում եմ, վերցնում եմ ամենաձախ գիծը, որ թեքուեմ ձախ յետոյ, կանգնած եմ, սպասում եմ «սեկցիան» բացուի։ մէկ էլ հետեւից սիգնալ են տալիս։
մտածում եմ՝ էլի ինչ֊որ մէկն անհանգիստ ա, կարծում ա որ էնտեղ կանաչ ա, ստեղ էլ ա կանաչ, այնինչ էստեղ առանձին սլաքով ա, պէտք ա սպասի։ դէ թող նեարդայնանայ, ի՞նչ անեմ, չեմ խախտելու իրա պատճառով, կամ ո՞ւր գնամ ոչ իմ ճանապարհին։
էլի ա սիգնալ տալիս։ մէկ էլ տեսնեմ հետեւիս մեքենայի դուռն ա բացւում, մարդը դուրս ա գալիս, ու ուղիղ իմ պատուհանի մօտ։ ուրեմն ի՞նքն էր սիգնալ տալիս, ինձ թւում էր աւելի հեռու մեքենան։ մօտենում ա, մտածում եմ էսա կասի՝ ինչի՞ չես քշում, ասեմ՝ սլաքով ա ստեղ։
նա էլ ասում ա՝ եկար ինձ խփեցիր։ էնքա՛ն եմ զարմանում, չէ՞ որ տեղս կանգնած էի, ասում եմ՝ ե՞ս։
նա էլ շփոթուեց, ասաց՝ «պռօբլեմ», ու յետոյ՝ «քշի շքշի», ու ես քշեցի քանի իմ լոյսն էր։
ու քշելով հասկացայ, որ երբ ասացի «ե՞ս» նա մտածեց անգլերէն եմ ասել։ ու շփոթուեց։ բայց ինչի՞ էր ասում որ ես խփել եմ, իբր հետ գնալով, եթէ ես տեղում կանգնած եմ եղել, ու նա էլ չի խփել, ես չեմ զգացել որ նա եկած լինի ու խփի, ու յետոյ դիցուք իմ վրայ գցի։
մտածում եմ՝ կարո՞ղ ա ուզում էր գլխիս սարքէր, բայց տեսաւ «արտասահմանցի» եմ, մտածեց այլ զոհ փնտրի։ իսկ իմ մեքենան երեւի բաւական պայթած տեսք ունէր դրա համար ինձ էր ընտրել։
կարճ ասած էդպէս էլ չհասկացայ ինչ եղաւ, բայց շնորհակալութիւն տիեզերքին ամէնի համար։
վերջերս մի տարեց մարդ բողոքում էր, որ ապպա գների ազատականացումից յետոյ իրենից նոյն ընկերութիւնում պահանջում են եօթանասուն հազար դրամ իր մեքենայի ապպայի համար, եւ նոյնիսկ մանիպուլացրել են, թէ իրենց իմացած ամենալաւ պայմանները ընդամէնը չորս հազար դրամ քիչ են՝ իբր իմաստ չունի նա գնայ փնտրի այլ տարբերակներ։
իմ յաջորդ ապպայի ժամանակը ամռանն ա, ու եթէ այս դէպքը չլինէր, ես պարզապէս առցանց ինչքան պահանջւում ա կը վճարէի, կանցնէի առաջ։ բայց քանի որ ուզեցի օգնել այդ մարդուն, արեցի հետազօտութիւն, նայեցի բոլոր առաջարկները։
աւաղ սա էն գրառումը չի ուր ես մանրամասն կը ներկայացնեմ արդիւնքները։ ընդամէնը կասեմ, որ նախ կայ չեմ յիշում ինչպէս կոչուող դաս, որն ունի ամէն վարորդ՝ փաստացի ռէյտինգ ա որ բնութագրում ա ինչպէս ես քեզ պահել նախկինում։ եթէ շատ ես խփել ուրիշներին, պիտի աւելի շատ վճարես։
եւ որոշ կայքեր հաշուարկ անելու համար հարցնում են՝ ինչ դաս ունես։
տարեց մարդը չգիտէր թէ ինչ դաս ունի։ ես էլ չգիտեմ իմը, ես գիտեմ միայն որ իմ դասը պիտի որ ամենաշահաւէտը լինի, զի ես երբեք ոչ մէկի չեմ խփել։ դա ինձ ասել են ժամանակին, երբ դեռ առցանց չէի կնքում պայմանագիր։
ինչպէս իմանալ դասդ՝ պարզ դարձաւ միայն հետազօտութեան վերջում՝ ապահովագրողների բիւրօյի կայքում դա հնարաւոր էր անել։ բայց երբ ես դա հասկացայ, արդէն պէտք չէր։
կայքերից մէկը աւտոմատ լրացրեց այդ դասը որոշ այլ տեղեկատւութիւն ներմուծելուց յետոյ։
կայքերից մէկը ցոյց չտուեց դասը, պարզապէս հաշուարկն արեց, դասը հաշուի առնելով, բայց առանց դասը ցոյց տալու։
որոշ կայքերում առհասարակ պարզ չէր ոչ մի բան, կամ հաշուիչը հին էր՝ սխալ հաշուարկ էր անում, եւ գրուած էր որ էջը մի տարի առաջ ա թարմացուել։ լաւ ա գոնէ դա էր գրուած, պարտաճանաչ վեբ դեւի շնորհիւ, գուցէ։
եւ կար մի կայք, ուր բաւական շատ եւ թարմացուած տեղեկատւութիւն կար։ մի կողմից՝ տեքստի պատ, որ շատերը կը դժուարանան կարդալ, բայց այդ տեքստը շատ հարցերին պատասխանեց։
նաեւ ես իրենց հաշուիչով կարողացայ հասկանալ, որ իրենց պայմանները կարծես ամենաձեռնատուն են։ դա «սիլ» ապահովագրական ընկերութիւնն էր։ ըստ երեւոյթին սուքիասեանների ընտանիքին պատկանող։ ըստ կայքի ստացուեց որ պէտք ա վճարի հիսուն հինգ հազար դրամ։
տարեց մարդը յետոյ այնուամենայնիւ որոշեց գնալ ապահովագրողների բիւրօ։ չգիտեմ ինչ են էնտեղ խօսել, բայց այնտեղ պարզել ա որ իր համար ամենալաւ պայմանները «սիլ»֊ում են։ գուցէ էնտեղ նման հետազօտութիւն արին իր համար։ չեմ իմանում։
եւ գնաց «սիլ», կնքեց իրենց հետ պայմանագիր, խնայելով տասնհինգ հազար։
հետաքրքիր ա, որ ամենակիրթ օլիգարխի կայքն ա որ ինձ ամենաշատը օգտակար եղաւ։ երեւի կառավարիչների շղթայում մի քիչ այլ տեսակի մարդկանց ընտրութւին են կատարել։
ինչեւէ, ահա եւ պատմութիւնը։
մինչ։
#ապպա #ապահովագրութիւն
սմս ա ստանում պեկ֊ից։ պեկը շնորհաւորում ա հարկ վճարողի օրուայ առթիւ։ եւ աւարտում ա՝ հարկ վճարելով դուք շէնացնում էք հայաստանի հանրապետութիւնը։
ասում եմ՝ բառացիօրէն։
ուրեմն՝ մենք՝ մարդիկ, որ սիրում ենք տակից վերեւ հասկանալ, հետեւաբար սիրում ենք պարզ կամ աւելի բաց, ազատ տեք, եւ մեզ զգում են չհասկացուած փոքրամասնութիւն՝ իրականում երբեմն բնաւ էլ փոքրամասնութիւն չենք։
էսօր հանդիպել եմ մի մարդու (գործնական հանդիպում էր), որ ինձ ասում էր՝ ձեր նմաններին շաաատ գիտեմ։ ու ես տէնցը չեմ, ես կարծում եմ՝ պէտք չի հեծանիւ յօրինել (այո, մենք սիրում ենք հեծանիւներով զբաղուել), ես սիրում եմ կոմերցիոն պատրաստի լուծումներ։ ու սկսեց պատմել էն բոլոր մարդկանց մասին, ում գիտի, որ էդ ոճի են։ ու իսկապէս, շատերին ես գիտէի, շատերի մասին էլ բաներ էր պատմում, որ ակնյայտ էր՝ տէնցն են։
ու նա էր իրան չհասկացուած փոքրամասնութիւն զգում։
ասածս ինչ ա՝ գուցէ արժի թափ տալ էդ չհասկացուած մարգինալութեան փոշին, ու վելեշքո՛ն, բաց թո՛, անցի առաջ։
#տեք #մշակոյթ #անկապ #առօրեայ