պետապիքսելը գրել ա մի մարդու, ես կասէի, արուեստի գործի մասին։
նա ստեղծել ա diy նախագիծ raspberry pi օգտագործելով՝ խցիկը նկարում ա ֆոտօ, աշխատեցնում ա նէյրոնային ցանց, որը ճանաչում ա նկարը, եւ ձեւակերպում եղածը որպէս տեքստ։ յետոյ այդ տեքստը տալիս ա «դալի» աբ֊ին, ու այն ըստ նկարագրութեան գենեարցնում ա լուսանկար։ այդ լուսանկարն էլ համակարգը ուղարկում ա «ինստաքս» տպիչին, որը եւ տպում ա նկար։
դու նկարում ես, բայց ստանում ես այլ նկար, քան նկարել ես, բայց ոչ լրիւ այլ։
մօտաւորապէս ինչ նկարել ես՝ ստանում ես։
ինձ էստեղ նաեւ շատ հետաքրքրեց որ էս մարդը նախագծի շրջանակներում կարողացել ա ջոկել, ինչպէս ա աշխատում «ինստաքս» տպիչի հաղորդակարգը, ու հիմա կարելի ա կպնել պարզապէս լինուքսից ու ուղարկել նկար՝ այլեւս պէ՛տք չի «անդրոիդ» կամ «այօս» սարք, ու ֆուջիի սեփականատիրական յաւելուածը։ յէ՛յ։
իր նախագիծը՝ «ինստաքս» տպիչի հետ խօսում ա «բլութութով», բայց յղում ա մի այլ նախագծի որ կարողանում ա շփուել ֆուջիի «վայֆայ» տպիչների հետ։
#ինստաքս #տպիչ #նախագիծ #խցիկ #ֆոտօ #լուսանկարչութիւն #արուեստ