էնքան տխուր ա ամէն անգամ երէսելը ոնց են մարդիկ կպնում տեքնոլոգիաների, որ հիմնադրել են խոշոր խաղացողները, ու որ իրենց կողմից օժանդակութիւն ունեն։
ախր ինչի՞ էք կպնում, երբ կայ համեմատելի, նոյնիսկ աւելի լաւ, ու չգնահատուած գանձ՝ որ չէք տեսնում։
ինչի՞ են մարդիկ օգտագործում էսօրուայ մէյնսթրիմ ծրագրաւորման լեզուները՝ խոշոր, շատ խոշոր խաղացողների մարկէտ արած գործիքներն են։
իսկ ինչի՞ են մարդիկ կպել տելեգրամին/մեսինջերին/ուոթսափին եւ այլն՝ նոյն պատճառով։
ու առաւել եւս ցաւում ա երբ գիտակից, էդքանը հասկացող մարդիկ են կպնում։
ախր դուք հո հասկանում էք, ձեզ բացատրել պէտք չի, ո՞նց էք կարողանում։
չունենք մենք էդ ահռելի ռեսուրսները, էդ չափ փողը, որ մարկէտ անենք մեզ, ինչ ունեն նրանք։ բայց աւելի վատը չենք, աւելի լաւն ենք յաճախ։ գոնէ համեմատելի ենք։ բայց համեմատելի լինելով՝ չկանք, անտեսուած ենք։
գնացէ՛ք, գնացէ՛ք տելեգրամներ ու լաւ զգացէք ձեզ։ բայց չմոռանա՛ք որ ստրկութիւն ա դա, ստրկութիւն ա ընկերութեան «մեսինջերից» կախուած լինելը։ ուրիշ բան չի։
երբ ստրուկները ազատուեցին՝ շատ դժգոհ էին, զի կեանքի մակարդակը իջել էր։ չգիտէին, ինչի՞ էդ պատուհասը բերեցին իրենց գլխին, լաւ էլ ապրում էին։
#անկապ #ցաւ #տեք #տեքնոլոգիաներ #ստրկութիւն #ազատութիւն