նայեցի her֊ը։
թեօդորի նամակներն էին անպայմանական սիրոյ մասին։ իր յիշողութիւններն էին այդ մասին։ իսկ կինը գնաց՝ որովհետեւ պահանջներ ունէր, ու մենք իմացանք հետաքրքիր դետալ՝ թեօդորը նստեցրել էր կնոջը հակադեպրեսանտի վրայ։ յետոյ օլիւիա ուայլդի հետ դէյթ՝ օլիվիան հա, թռաւ դէմքին անկապ հարցով՝ բայց նա էլ անպայմանականի մասին չէր, ակնյայտօրէն։ օլիւիայից թռաւ։ թուում էր թէ կարգիչը եօհանսէնի ձայնով՝ զի չունի մարմին, գուցէ եւ չի ունենայ պահանջներ, եւ վերջապէս մէկը կը սիրի թեօդորին անպայմանական սիրով։ ստեղ էլ չկպաւ՝ յօհանսէնը թռաւ աւելի վեհ եւ ինտելեկտուալ այլ արհեստական բանականութիւնների հետ շփուելու։
թեօդորի ընկերներն էլ բաժանուեցին՝ աղջիկը հիասթափուում էր, որ տղան չի հասկանում արուեստից։
ու վերջում թեօն ու էդ աղջիկը տէնց ռոմանտիկ նստեցին կտուրին, նայեցին քաղաքին։
ու մտածում եմ՝ էդ բնաւ յոյս տուող չէր։ զի մենք գիտենք որ էդ աղջիկն էլ՝ նորմալ մարդ ա, ու անպայմանականօրէն չի սիրի։
էնպէս որ աւելի լաւ ա չփորձեն ու իզուր իրար չտանջեն։
#սէր #անպայմանական_սէր #կինո #յարաբերութիւններ