հա, չէ՞։
իրականում ինձ ապշեցնում ա, երբ գիւղի երեխաների հետ լրագրողները կամ քաղաքից եկած դասատուները խօսում են երազանքներից։
երազանքները սահմանւում են ու սահմանափակւում են միջավայրով։
ու իթ մի քանի խոզ առնելու եւ մինի անասանաֆերմա բացելու երազանքն արդէն ահաւոր առաջադէմ ա, համարձակ, ու յարգանքի արժանի։
սա ինձ կպնող թեմա ա զի ես իննսունականնգերի պոլիտեքնիկում սովորելով չեմ ջոկել որ գիտութիւնը հաւէս բան ա, իսկ գիտնականները պարտադիր չի կաշառակեր սրիկաներ լինեն։ իսկ համալսարանը պարտադիր չի այն աստիճան փտած լինի որ չուզես օր աւել իր շրջակայքում գտնուել, որ այդ փտածի հոտը քեզ չկպնի։
#յաջողութիւն #նպատակ #երազանք
կայ մարդ որպէս նպատակ եւ մարդ որպէս միջոց։ ու կայ նախագիծ որպէս նպատակ եւ նախագիծ որպէս միջոց։
այսինքն նախագիծ անելու մոտիւը կարող է լինել որ նա կայանայ ասենք, ինչ֊որ բանի հետ կապ ունենայ, վեհ լինի, ճանաչուած լինի, ինչեւէ։ անկապ մոտիւ է, ըստ իս։ չգիտեմ, արդե՞օք լաւ կանի։
ամենակարեւորը՝ ես չեմ կարողանում, չեմ ուզում աջակցել նախագծի երբ հասկանում եմ, զգում եմ, որ այն միջոց է, ոչ թէ նպատակ։ ապա ես ոչ թէ նախագծին եմ աջակցում, այլ այդ մարդու այլ նպատակին, որի միջոցն է միայն նախագիծը։
(այսպէս, եթէ ես զգում եմ, որ ինձ մանիպուլացնում են որ ես ինչ֊որ բան անեմ, իսկ ես առանց այդ էլ էի ուզում դա անել, ես դա չեմ անում։ որ մանիպուլացնողը մանիպուլյացիայի համար դրական հաստատում չստանայ։)
(այլ հարց է, որ մարդիկ կան առհասարակ ոչ մի բան չեն անում։ ոչ մի։)
#շարժառիթ #մոտիւ #գործ #մարդ #նախագիծ #միջոց #նպատակ
