լինում է չի լինում, մի ընկերությունում աշխատող մարդիկ ստանում են նամակ, ընկերության բոլոր աշխատողների մասնավոր տվյալներով՝ անձնագրի համար, հասցե, հեռախոս, ու տենց։
չխորանալով, ինչպես կարելի է օգտագործել այդ տվյալները (եթե ուզում եք զրուցել այդ մասին, մեկնաբանեք) առաջինը ինչ մտքիս է գալիս դա այն է, որ սա նաեւ մեկ ապացույց է նրա, որ մեր տվյալները չպետք է լինեն ինչ որ մեկի ձեռքի տակ։
Լինի դա ընկերություն թե պետություն։
Ապահով տեղ չկա։
Իսկ պետությունը չպետք է հավաքած ունենա մեր մասնավոր տվյալները մեկ տեղում։ Ինչպես դա արվում է սոց քարտերի դեպքում, որոնք փաստացի ոչ մի բան մարդկանց չտվեցին, բայց հիմք հանդիսացան որ պետությունը ունենա իրավունք բոլոր տվյալները մի տեղ համախմբել։
Ու այստեղ կարելի է հիշել այն մասին որ մեր իրավապաշտպաններն ու ֆլեշմոբ կազմակերպողները, ասենք, բնավ վեհ չեն։
Որովհետեւ եթե դու չես ներկայացնում սոց քարտ, դու պետք է ներկայացնես փաստաթուղթ, որ դու իրոք ձի ես այն չունես։
Սա լրիվ ֆլեշմոբի բան է։
Ամեն օր թող մի քանի հարյուր հոգի գնա այդպիսի թուղթ ուզելու համապատասխան մարմիններից։
Տեսնենք քանի օր կդիմանային։
Բայց չէ, մենք մոռացել ենք այդ բազայի մասին։
Ու այն մասին որ եթե նույնիսկ լիք չլինի, ապա այդ տվյալները բացի «մարմիններից» կարող են հայտնվել սեւ շուկայում, վաճառվել, ու օգտագործվել ոչ միայն սպիտակ եւ փափուկ նպատակներով։
_եւ այդպես _
