ես հանրային շփման մարդ եմ։ ինձ դժուար ա լինել մօտ առանց հանրային շփման։
ասածս ինչ ա՝ ինձ յղում մի տուէք, գցէք առցանց։ ես էլ ձեզ յղում չեմ տայ, աչքը չեմ խցկի։ առցանց կը գցեմ, կուզէք՝ կը նայէք ինչ ա։ չէ՝ չէ։
ու ես միշտ տէնց եմ։ ես փուշ եմ արել որ բարքեմփը անկապ թաքուն տեղերում չհաւաքուի, հաւաքուի էնտեղ, ուր մեզ բոլորը տեսնում են, ու տեսնում են ինչ ենք խօսել ու ինչ, երբեմն, դեբիլ ենք։ բայց էդ ա ինձ մօտ ձեւը։
համարեա գրեթէ միշտ։ ինձ պէտք ա հանրային շփում։ հանրութեան խնդիրներից էլ համարում եմ, որ հանրային շփման կուլտուրա մարդիկ չունեն։ բա սովորէ՛ք, գոնէ նրանք, որ շատ ծեր ու կարծրացած չեն։ առանց հանրային շփում ֆէյսբուքում՝ յեղափոխութիւն էլ չէր լինի։
ինչեւէ։ չէք հասկանում, ի՛նչ կարեւոր ա դա։
ջնջուէ՛ք, ջնջուէ՛ք։ մտէ՛ք խեցիները։ փակուէ՛ք, գտէ՛ք ձեզ մի ընկեր ու վենդոր լոք եղէ՛ք իր վրայ։
բայց էդ սքէյլաբլ չի։ էդ լաւ դիզայն չի։ էդ էն թրեդերի պէս ա, որ չորս քորից շատ՝ դանդաղում են, քանի որ լոքեր են լինում։
մարդիկ զուգահեռ պրոցեսների հանրութիւն են։ չեն կիսում ընդհանուր յիշողութիւն՝ թելերի պէս։ յաղորդակցւում են յաղորդագրութիւններով։ մարդկութիւնը էպիստոլար ա։ էպիստոլարը հումանիստական ա։
չգիտեմ։
#շփում #հանրութիւն #հանրային_շփում (կարող էք էս պիտակին կտացնել) #համացնաց
