շատ անտարբեր եմ jolla֊ի նոր հեռախօսի հանդէպ, մասնաւորապէս որովհետեւ կլոր անկիւիիերով ա։ նման ա ամէնի ինչ կայ շուկայում՝ ծեծուած, բանալ, եթէ չասել՝ քեարթու։
իրենց առաջին դիզայնը nokia֊ի lumia֊ների ոճի էր, եթէ դիմացից նայես՝ ուղիղ անկիւններով ա ու կարելի ա ենթադրել որ իմ կարծիքով կատարեալ հեռախօսի դիզայնի ա՝ սեւ ուղղանկիւն զուգահեռանիստ։ գրեթէ այդպէս էր՝ շատ մօտ էր դրան։
եթէ առաջինին ասացի ծեծուած՝ էս դիզայնը ծեծուած չի։ կարող եմ նկարագրել որպէս դախ ու դա ինձ համար դրական ա՝ օբերոնի մասին էլ եմ ասում որ չոր ա։
նաեւ ինձ պարզ չի, չնայած չեմ էլ խորացել, ինչքանով ա այն լինելու ազատ սարք՝ ինչքա՞ն հեշտ կը լինի boot loader֊ը բացել ու կամայական այլ linux միջուկ բեռնել։ jolla֊ի առաջին սարքը բնաւ էդպիսին չէր՝ պարզւում ա այդքան փող չունէին որ վճարեն չիպսէթ արտադրողին։
ի տարբերութիւն nokia֊ի նախնիները՝ n900֊ն ու n9֊ը կարելի էր շատ հեշտ ռեինսթոլ անել, հէնց լռելեայն օհ֊ը ներբեռնել ու տեղակայել, նաեւ կարելի էր տեղակայել այլընտրանքային համակարգ։ ես ակնկալում էի որ jolla հեռախօսն այդպիսի սարք ա լինելու, բայց չեղաւ։
մի քանի ամիս առաջ կարողացայ այն բեռնել էսդի քարտից՝ փորձեցի pmbootstrap֊ով պատրաստել տարբեր ինտերֆէյսներով համակարգ, ու աւաղ բեռնուեց միայն i3 իիտերֆէյսով համակարգը՝ ես ենթադրում էի որ sxmo֊ն կամ phosh֊ը կաշխատե՝ գոնէ էս յօդուածում բեռնուած sxmo երեւում ա։ բողոքեցի՝ ասացին բողոքելու տեղ չունես՝ մէյնթէյներ չկայ։ համ էլ յստակեցնեմ՝ համակարգը էսդի քարտի վրայ էր, բայց միջուկ բեռնելու միակ հնարաւորութիւն՝ կարգչից pmbootstrap֊ով ա։ ամէն անգամ միացնելիս՝ այլընտրանքային համակարգ բեռնելու համար պէտք ա լարով կպցնել կարգչին։
հա, դէ ու xperia֊ների boot loader֊ը հնարաւոր ա հեշտ եւ լրիւ լեգալ բացել։ այլ հարց ա որ չիպսէթների աջակցումը հիմնական միջուկում կաղում ա՝ օրինակ իմ xa2֊ի դէպքում անլար կապ չի աշխատում, հնարաւոր ա միայն usb networking անել, ու օրինակ սերուերի պէս օգտագործել։
#դիզայն #սարք #ազատութիւն
ինչ սիրուն ու հասկանալի ա ցոյց տալիս pstree֊ն։
#իւնիքս #էկրանահան
go֊ն բարձրացաւ 7֊րդ տեղ, pascal֊ը՝ 11֊րդ, մօտենում ա տասնեակին, “Assembly language”, ինչ֊որ դա նշանակում ա՝ գլորուեց 10֊ից 19֊րդ տեղ։
#էկրանահան #ծրագրաւորման_լեզուներ
կոստան զարեանի 1927 թուի «ուղղագրութեան խնդրի առթիւ» տեքստը, այո, գուցէ էսօրուայ համար ոչ քաղ․ պատշաճ, եւ վիճելի պնդումներով լի, բայց չի դադարել լինել արդիական՝ ու նաեւ էն մասին ա ինչի են էսօր ծրագրաւորման լեզուները տէնց իբր «հեշտացնում» որ առանց հասկանալու գրել կարողանաս։ նոյնիսկ չիմանաս որ ցուցիչ կայ՝ որ գնաս լաւ ստրուկ լինես իրենց գործարանում։ որ արագ լինի պատրաստել մէկի, ու պէտք չի որ նա զուտ անհրաժեշտից շատ իմանայ։
>Եւրոպայում և մանաւանդ Ամերիկայում այն, ինչ որ անուանում են ժողովրդական զանգուած, պարզապէս որոշ ֆիզիկական ուժի քանակ է, որ ընկերութիւնը աշխատում է շահագործել իր որոշ նպատակներին հասնելու համար։ Անհատը զոհ է, և նրա գերագոյն պահանջները ոչ միայն միանգամայն անտեսուած են, այլ համարուած են վնասակար։ Այստեղ գրագիտութիւնը և գիտութիւնը կիրառւում են այն չափով, ինչ չափով որ այդ անհրաժեշտ է ընկերութեան մէջ ստրուկի դեր կատարող անհատին։ Ուստի քիչ, արագ և միայն անհրաժեշտը։ Այստեղից բոլոր գիշերային և ցերեկային այն դպրոցական հաստատութիւնները, որոնք «լոյս» են տարածում, և գործարանային այն արտադրութիւնը, որ այս օրուայ միջակ մտաւորականի տիպն է կազմում։
ու սա, իսկապէս՝
>Անհատը համարւում է ֆիզիկական որոշ ուժ, որի մտային և հոգեկան զարգացումը ընկերութեան համար անհրաժեշտ է այնքան, ինչքան կարող է նպաստել մեքենական արտադրութեան, աւելին՝ ոչ միայն չի քաջալերւում, այլ համարւում է կասկածելի և վնասակար։
երեւի շատ մարդ որ «արդիւնաբերութիւնում» աշխատել ա, նկատել ա ինչպէս են կառավարիչները՝ որ ընկերութեան մէջ կատարում են այն դերը ինչ django unchained֊ի stephan֊ը՝ calvin candie֊ի մօտ, ինչպէս են դժուարութեամբ թաքցնում անհանգստութիւնը, եթէ դու ինչ֊որ բան ես սովորում, կամ ինչ֊որ բանի մէջ ես խորանում, որ էս պահին գործի համար անհրաժեշտ չէ։ եւ ինչպէս են ջանում ազդել որ զսպեն քո հետաքրքրասիրութիւնը։ նրանք ենթագիտակցօրէն զգում են, որ դու քո չափն անցնում ես, քեզ չի կարելի էդպէս անել, բայց եւ ուղիղ հանրային, այդ համար նախատեսուած պատիժ չի ձեւակերպուած։
այս հատուածն էլ ա կարեւոր ու ցաւոտ՝
>Միտքը արտադրողի ստեղծագործական ճիգը հաւասար է նոյն միտքը ընդունողի ճիգին։ Շոպենհաուերի լաւագոյն էջերի իմաստը տպուած գրքի մէջ չէ, որ գոյութիւն ունի, այլ այն անհատի մէջ, որը այդ իմաստը հասկանում է։ Եթէ ոչ ոք նրան չհասկանայ, Շոպենհաուերը կը դադրի գոյութիւն ունենալ։
թումանեանն էլ գոյութիւն կունենայ այնքան, ինչքան իրան կարդացող կը լինի։ չարենցն էլ։ եւ երկուսին էլ պէտք ա կարդալ հայերէն։
օբերոնն էլ այնքան ժամանակ կենդանի կը մնայ, որքան իրանով գրում են։ նոյնիսկ եթէ դա պրակտիկ չի։
#կապիտալիզմ #կոմունիզմ #սոցիալիզմ #գիտութիւն #կրթութիւն #ուղղագրութիւն #լեզու #օբերոն