պոպ իւնգ՝
բացեցի պատահական տեղում ու՝
#գիրք #իւնգ
պոպ իւնգ՝
բացեցի պատահական տեղում ու՝
#գիրք #իւնգ
լուսանկարները՝ ռուբէն մանգասարեանի։
#ձայնապնակ #դռներ #տաթեւիկ #երաժշտութիւն #ֆոտօ
#լոյս_եւ_ստուեր #հանդէս #պատմութիւն #2005 #հեռախօս
եօթիւբում հրապարակել են an impossible project ֆիլմը, ու ամենասկզից խօսում էին թուանշային դետոքսի մասին։
ու ես կարծում եմ՝ սիրելով կեանքի ոչ թուանշային մասը, սիրելով զբօսնել, հեծանիւ քշել, անալոգ լուսանկարել եւ երեւակել, եւ երազելով որ լաւ տպել մի օր կը սովորեմ՝ այնուամենայնիւ ես չէի հակադրի թուանշայինը դրան, շեշտելով դետոքսի անհրաժեշտութիւնը։
դետոքս պէտք չի լինել թիւից։ դետոքս լինում են ոչ թէ համակարգիչներից, այլ կորպորատիւ եւ տոքսիկ միջավայրից։
էս ամէն ինստագրամներն ու ֆէյսբուքները՝ համացանցում մասնաւոր տարածքներ են՝ մոլլ գնալու պէս ա։
համացանցում հանրային տարածքներ էս մարդիկ չգիտեն։ իսկ մասնաւոր տարածքները abusive ու մանիպուլատիւ վարքագիծ ունեն։ չէ որ նրա համար չեն ստեղծուած որ դու էնտեղ զբօսնես։ եթէ փող չես տալիս, գոնէ մի բան քերեն վրայիցդ՝ տուեալներդ, որ վաճառեն, գոնէ մի օգուտ լինի։ (գոնէ չի, շատ ա)
մտածեցի ընկերոջս մէյլ գրեմ՝ riseup֊ում ա իր մէյլը։ ու մտածեցի՝ ես էլ է ունեմ էնտեղ մէյլ, բայց չեմ օգտագործում։
ինչի՞՝ որովհետեւ ես իմն ունեմ։ ես անտուն չեմ, ես իմ սպասարկիչն ունեմ։ ինձ պէտք չի սրա֊նրա տարածքի, թէկուզ հանրային, յոյսին լինել։
ու էն որ էջն անուանում էին home page՝ իմաստ ունի, բայց եթէ իսկապէս քոնն ա, եթէ տուն ունես համացանցում։
հանրային տարածքներ համացանցում կան։ ու տարածքն անվերջ ա՝ մարդիկ կարող են իրենք իրենց տուն սարքել։ ու կախուած չլինել ոչ մէկից։
դրա համար պէտք ա հասկանալ որ քեզ վատ ա, ու մի քիչ գրագէտ լինել։
#համացանց #ազատութիւն #հանրային_տարածք #տարածք
էսօր մի պահ շատ լաւ զգացի ինձ։
ասեմ ինչի՝ ուրեմն վարում եմ, սոնան հեռախօսով ա խօսում։
իր քոյրը պատմում ա որ դպրոցում երեխան հայերէն տպել ա անցնում, ստիկերներ են կպցրել ստեղնաշարին, պարապում ա։
ես էլ ասացի՝ ինձ իհարկէ իգնորէք, ու ուշադրութիւն մի դարձրէք, բայց չեմ դիմանում, հարցնեմ՝ ֆոնետի՞կ շարուածքով էք կպցրել, թէ՞ գրամեքենայի։ սոնան հարցնում ա, ասում են՝ ֆոնետիկ։ ասում են՝ դպրոցում էդպէս են ասել, բայց երեւի պէտք չի այլ ձեւ անենք։ (էլի եմ լսել էդ փաստրակը՝ այլ դպրոցի մասին։ ոնց որ կը տուգանեն, եթէ յստակ չլսես դասատուներին)։
ասում եմ՝ ասա, իհարկէ պէտք չի ինձ լսել, բայց գուցէ, քանի մէկ ա ստիկերներ են կպցնում ստեղներին, գրամեքենայի ձեւո՞վ կպցնեն։
ու լսում եմ, սոնան բացատրում ա, ասում ա՝ դէ նախագծուած շարուաշքներ կան ըստ լեզուի, գրամեքենայինը նախագծուած ա, ֆոնետիկ սովորելու բան չկայ՝ մի երկու տառի տեղն ա այլ, լաւ կը լինէր իսկապէս գրամեքենայինը սովորել։
ու իհարկէ իրանք չեն անի, բայց ես ինձ լաւ զգացի։ որովհետեւ սոնան էդպէս ասեց։
որովհետեւ՝ ես ինձ զգում էի մարգինալ, թմրամոլ, աղանդաւոր, երբ դա ասում էի։
իսկ երբ նա էդպէս բացատրեց՝ սատարեց իմ ասածին, ես զգացի որ ես մարգինալ չեմ՝ նորմալ եմ։
ու էդ նորմալութեան զգացողութիւնից իմ օրուայ կէսը շատ լաւ անցաւ, շատ բարձր տրամադրութեամբ էի։
ու տէնց։
#ստեղնաշար #շարուածք #գրամեքենայ
վերջերս խօսում էինք աշխատանքի ու իմաստի մասին, ու ես մտածում եմ որ ես սիրում եմ լինել օգտակար, բայց ոչ՝ կիրառելի։
տամագոչի էլ չեմ կարողանում պահել։
#էկրանահան #wmgotchi #տամագոչի