ես միշտ յիշում եմ գրեւիթի ֆոլսը երբ նկատում եմ մի սպեցիֆիկ զգացողութիւն՝ ինչքա՜ն լաւ եմ զգում համայնքի առկայութիւնից ու շփումից։ ու որ ինձ իրականում ընկերութիւն է պէտք ու համայնք(ներ)։ ուրիշ ոչինչ։ #ուրիշ_ոչինչ #ոչինչ
բնօրինակ սփիւռքում(եւ մեկնաբանութիւննե՞ր)
