էն օրը մի տեղում էի, նոյն սենեակում մի սեղանի մօտ նիկոլի որդին էր ընկերոջ հետ, միւսի՝ մի աղջիկ։
բնական ա՝ թանկ ռեստորան չէր, իմ սիրած, ես կասէի բոմժական տեղերից էր։ գաղտնիք չի, երեւի, որ աշօտն էլ ա նման տեղեր նախընտրում։ պարզապէս նշում եմ, եթէ չգիտէք։
աղջիկը փորձեց հայերէն խօսել, շատ թոյլ էր իր հայերէնը, անցաւ ռուսերէնի՝ զգացուեց որ ռուսաստանից ա, գուցէ հայրենադարձուած։
հարցնում էր ո՞վ լար ունի, աշօտը կամ ընկերը տուեցին, չեմ յիշում։
յետոյ, երբ իրենք գնում էին, աղջիկն ասաց՝ իրան կասէք շնորհակալութիւն, որովհետեւ ես եկել եմ հայաստան եւ էլի մարդիկ գիտեմ որ եկել են հայաստան, որովհետեւ նա անում ա այն ինչ անում ա։
#յեղափոխութիւն #պատմութիւն #առօրեայ