դուք նկատե՞լ էք, որ մեր օգտագործած եզրերի զգալի մասը, եթէ եւ թարգմանուած են՝ առաջացել են արեւմուտքում։ շատերը՝ ամն֊ում։ շատերը՝ վերջերս։
ինչի՞։ զի դրանք են առաջ անցած հանրութիւնները, եւ նոր երեւոյթները, քաղաքական թէ սոցիալական շարժումները, գիտութիւնը՝ ամէնն այնտեղ ա պատահում։ յետոյ նոր մենք ենք իմանում այդ մասին, եւ կիրառում մեր խօսքում։ լինի դա «օփեն սորս» թէ «դրագ քուին»։
ու կան մեծ ձեաձկէք՝ մտածողներ, հրապարակախօսներ, կոլումնիստներ, գրողներ, քաղաքական գործիչներ։ այնտեղ, արեւմուտքում։ իհարկէ, տարբեր հայեացքների։
եւ կանք մենք, որ երեխաների պէս ենք՝ երեխաները խաղում են, կրկնելով մեծերին՝ օրինակ կռիւ֊կռիւ են խաղում, կամ տուն֊տունիկ։
ու ես զգացողոթիւն ունեմ, որ մենք խաղ ենք անում կրկնելով մեծ ձեաձկեքի խօսքերը՝ իբր դեբատ անելով իրար հետ առցանց։ ու յաճախ կրկնելով անգլերէն, զի անգլերէն ենք լսել կամ կարդացել։
մի անգամ առաջարկել էի, թէ՝ գոնէ հայերէն քննարկէիք, այդ բովանդակութիւնը հայերէն էլ կը լինէր։ վստահ չեմ որ լաւ խորհուրդ ա, զի արեւմտեան մեծ ձեաձկեքի տեքստերը (որ թեւի ձեաձ չլինի էլ) չեն կարող փոխարինուել մեր քննարկումներով, եւ մեր քննարկումների որակով։
#խաղ #քննարկում #եզրեր #լեզու