ասք թարս գրքերի մասին

Տեսէք ինչ եմ նկատել․ ուրեմն, եթէ նայում ենք արեւմուտքում տպւած գրքերին, տեսնում ենք, որ… աւելի լաւ է դուք էլ տեսէք՝

books: "hackers and painters" by Paul Graham, Persepolis, 1984, Coraline

ստացւում է, որ եթէ կողքից նայենք պառկած գրքին՝ հանգիստ լինում է կարդալ անւանումները՝

գրքեր․ «հաքերներ եւ նկարիչներ» Փոլ Գրեհեմ, «1984» Ջորջ Օրուել…

բայց չգիտես ինչու այդպէս չէ ռուսական/սովետական գրքերի դէպքում՝

գրքեր․ ալգորիթմեր, միկրոէլեկտրոնիկա, կոմպիլյատորներ

զարմանալի չէ, որ սովետական շրջանի հայկական գրքերը նոյնպէս «թարս» են՝

Հոբիթ, Տոլկին

բայց եւ հետ սովետական շրջանի գրքերը շարունակում էին այդպէս տպւել՝

գարունի համարներ 1991 թիւ

Ստուգեցի աւելի ժամանակակից գրքերը․ պարզւում է «Անտարես»֊ի նոր հրատարակութիւններում արդեն կարծես արեւմտեան «օրիենտացիա» է․

բուլգակով, վարպետն ու մարգարիտան

Չեմ պատկերացնում, ինչու էր սովետում թարս։ Գուցէ իրենք համարում էին, որ պահարանում «կանգնած» գրքի անւանումը ներքեւից վերեւ կարդալն աւելի հեշտ է, քան վերեւից ներքե՞ւ։ Ով իրենց գիտի, ինձ հեշտ չէ։ ։Ճ

ու տենց

պիտակներ՝ գրքեր  դիզայն  հետազօտութիւն  հրատարակութիւններ  սովետ