– Դուք, հայաստանցիները ինձ շփոթեցնում եք։
– Ո՞նց
– Նայի, գրված է «կարդալ» իսկ դուք արտասանում եք՝ «կարթալ»։ Ու ես խառնվում եմ, քանզի եթե դուք ասում եք «թ», ապա ես պետք է ասեմ «դ»։
– Դու ուշադրություն մի դարձրու, քո պես ասա։
– Ո՞նց չդարձնեմ։ Ասու՛մ եք՝ «կարաք», ոչ թե «կարագ», չեք ասում «ձեռքդ», ու ասում՝ «ձեռքթ»
– Տենց ստացվում ա, մենք հատուկ չենք
– Բայց ես խառնվում եմ չէ՞։
_ու տենց _