Եղիշե Չարենցը բոցում ա

Այստեղից

Արմիկ, Արմիկ,
Դու տղայի ունես մարմին,
Բարակ մարմին,
Կրակ մարմին, –
Որպես եղեգ գարնանային…
Ախ, կուզեի մոտս գայիր, –
Բարակ մարմինդ տայիր,
Քեզ գգվեի, դողայի,
Գիրկս առած քեզ դող տայի
Որպես քնքուշ մի տղայի…
Արմիկ, Արմիկ,
Դու շրթունքներ ունես կարմիր, –
Հաստ շրթունքներ կրքաբորբոք,
Ամռան արև, կրակ ու շոգ…
Քո շուրթերի հուրը կարմիր…

***

Արմիկ, ուզում եմ, որ գաս
Շորերըդ հանես –
Եւ մերկ նըստես վըրաս –
Համարձակ անես,
Ինչքան չքնաղ կլինես
Երևի դու մերկ.-
Փոքրիկ մանկան նման,
Հասուն-ինչպես բերք։
Արմիկ, ուզում եմ քեզ հետ
Մեն-մենակ լինեմ,
Հետո քեզ շինեմ…
Գրկեմ մարմինդ տկլոր,
Որ տեգիս
Հպվեն կոնքերդ կլոր…

***

Արմիկ, լինես կարծես դու
Մի չքնաղ տղա-
Ախ մերկացիր հլու,
Եղեգիս հետ խաղա…
Եւ այնքան եմ քեզ ուզում,
Այնքան, այնքան…
Թող ինձ կիզե քո լեզուն,
Անի արնաքամ…
Մերկ տեգս ձգիր,
Ես կրքից հարբած,
Քսեմ ոռիդ, պցիդ
Կլիրս-թաց…
Ես էլ ուզում եմ քեզ պես
Տկլոր լինեմ,
Գրկեմ մարմինդ հրկեզ
Ոռիցդ քունեմ…

    1. 1936 Ծաղկաձոր

******

Մերկ՝ պառկեցիր ոսկեզօծ*
Վագրի մորթու վրա…
Արեգակի պես կիզող,
Կարմիր կրակ!..
Մոտենայի ես ծածուկ,
Գգվեի վերից –
Եւ տրվեիր կամացուկ
Շշնջալով «մեռի՜ր»…

******

Մանկական կոնքերիդ վրա
Արևը հինա է դրել, –
Դու շոգ ես, կեսօր հուրհրան,
Մանկիկ իմ հրե…
Արև ես, հինա ես, արևելք ես, –
Երգերիս ջրցայտքի ներքո
Նվիրի՛ր ինձ մարմնիդ արևելքը
Որ անեմ քեզ կրքով ու երգով!..

******

Էլի իմ դեմ է պատկերդ,
Էլի ուզում եմ ես քեզ,
Էլի թեքվում են մտքերս
Դեպի մարմինդ հրկեզ։
Էլի սուզում եմ իմ մտքում
Նիզակս հուր քո մեջ, –
Նվաղում ես դու կիսաքուն
Գգվանքներով քո շեջ…
******

Ափերիս մեջ ծծերիդ
Նռները հասուն
Թույլ տուր համբուրեմ կոնքերիդ
Հաշիշը սուրբ…
Ափերիս մեջ ծծերիդ
Նռները շոգ
Սեղմի՛ր ինձ տոթ կոնքերիդ
Կողովը բորբ…
Թույլ տուր սուզվեմ կոնքերիդ
Ակունքը տոթ –
Ափերիս մեջ ծծերիդ
Նռները շոգ!..

******

Ես կուզեի քեզ տեսնել
Մաքուր ու մերկ, –
Ցոլքերի տակ լուսնի,
Եվ որպես երգ
Փարվել կլոր կոնքերիդ
Ծծել անհագուրդ
Գգվանքները քո հրե,
Մաքուր ու լուրթ։

******

Ախ, կուզեի՝ կանգնեիր
Ձգված, ինչպես լար,
Եվ գգվանքով կոնքերիդ
Հպվեիր հար՝
Քիչ նայելով դեպի ետ՝
Հայացքդ՝ կիրք, –
Եվ քեզ կիզեր, ինչպես նետ,
Նիզակըս պիրկ!..

******
Օ, թագուհի՝ կովբոյի
Շորերով!
Տուր շրթունքները քո ինձ,
Տուր քո սափորը սիրո…
Ծծի՛ր անհագ իմ մաքուր
Նիզակը կեզ!..
Եվ երաստանըդ ինձ տուր
Որ թռցնեմ քեզ…

******

Դու կովբոյի շորերով
Աղջիկ ես չար.
Ես ցանկանում եմ գերող
Կոնքերդ հար…
Նստիր, անհագ ծնկներիս
Կոնքերդ դիր
Ու մերձեցիր իմ հրին
Ընտիր!

******

Տուր ինձ ծծերը քո,
Տուր կոնքերը քո վառ,
Թող արբենամ քո կրքով
Անմար։
Ախ, Հաֆըզի նման քեզ
Կուզեի շինել
Քո կոնքերի հրակեզ
Արահետից նեղ!

******

Որպես արքա Իրանի
Ավազանում իմ մաքուր
Քանի՜ անգամ քեզ, քանի՜
Կառնեի, քույր!
Կլիզեի կոնքերիդ
Սափորը թեժ –
Կվառվեի քո հրով
Անվե՜րջ, անվե՜րջ…

*Այս շարքը տրամադրել է Արտաշես Էմինը Գևորգ Էմինի արխիվից։

պիտակներ՝ գրականութիւն  մէջբերում  Չարենց  պոեզիա  սեքս