Տանամասին մեջբերում է Ֆրոմին ու ավելացնում՝

Правда и то, что вполне оправдана потребность в увеличении потребления по мере культурного развития человека в связи с тем, что у него появляются все более высокие запросы: ему нужно лучше питаться, ему нужны предметы, доставляющие эстетическое наслаждение, книги и т. д.

Ֆրոմից էս հատվածը խոսում ա իմ ու Նորայրի էն համատեղ մտքի հետ, թե Մասլոուի բուրգը արժեր գլխի վայր շուռ տալ պահանջմունքների հերթականությանը ձեռք չտալով ու նա այդպես կարտահայտեր անհատական մակարդակում մարդու զարգացման ընթացքում նրա պահանջմունքների լայնացման, ռոջերսյան լեզվով ու նրա փիլիսոփայությանը համահունչ ասած՝ պահանջմունքների դիֆերենցիացիայի գործընթացը: Այդպես օրինակ՝ ֆիզիոլոգիական պահանջմունքները իրենց քանակով ու տեսակներով, ոչ ինտենսիվությամբ, ավելի քիչ են, քան սոցիալականները, նմանապես և ինքնաիրացման պահանջմունքի տեսակները սոցիալականի համեմատ ու այդպես շարունակ:

Պարզապես պետք ա նշել, որ իրական զարգացման դեպքում սպառումը, պահանջմունքների բավարարումը բնավ ինքնանպատակ չէ: Այսինքն՝ մենք խոսում ենք ամեն դեպքում հասուն ու առողջ մարդու մասին: Մնացածը՝ արդեն ուրիշ հարց է:

շարունակությունը այստեղ։

_եւ այդպես _