էսօր ահաւոր ուզեցի այբուք ջի չորսիս վրայ ջենթու նստեցնել։
մեքենան շատ դանդաղ ա, կարծես երբ վերջին անգամ թարմացնում էի, հա անջատւում էր տաքանալուց։ ու որոշեցի դեբեան գցել, պրծնել։ բայց դէ դեբեանին էլ չեմ դիմանում, ու արդիւնքում առհասարակ չէի օգտագործում։
նէնց չի որ սովորաբար օգտագործում եմ, բայց այնուամենայնիւ։
հիմա եմ օգտագործում՝ ջենթու տեղակայելիս։ ֆանթու աւաղ չկայ փաւերփիսի֊ի համար։
սէնց, ես չգիտեմ, արդեօք հարդի հետ մի բան էն չի, վերջին անգամ երբ քանդել ենք, տէնց վատ չէր։ քանդել էինք՝ վինչ փոխելու համար՝ մեծ վինչ էի ուզում դնել։ ու մինչեւ հետ հաւաքեցինք, հոգիներս դուրս եկաւ։ շատ բարդ էր։
ու դէ հիմա չեմ քանդի։ բայց երբ տեղակայում էի ջենթու՝ կազմարկում էի ինչ֊որ բան երկու թրեդով՝ անջատուեց։
մտածեցի՝ ի՞նչ անեմ, որ դանդաղ լինի, բայց շատ չտաքանայ։
ու ահա։
նախ make.conf՝
այստեղ MAKEOPTS֊ի մէջ ոչ միայն -j1 ա, այլեւ --load-average=0.5 — պէտք ա էն թօփի աւերիջը էդքանից չբարձրանայ։ չգիտէի նաեւ EMERGE_DEFAULT_OPTS ու PORTAGE_NICENESS֊ի մասին։ վերջինը
փաստօրէն 10֊ով բարձրացնում ա առաջնահերթութեան թիւը՝ այսինքն առաջնահերթութիւնը պակասեցնում։
բայց առաջինն ինչ արեցի, տեղակայեցի cpulimit, այն մի քիչ կեղտոտ ծրագիր ա, /proc֊ով ման ա գալիս, ու պրոցեսների միջեւ բարեկամական կապեր փնտրում։
ամէն դէպքում, աշխատեցրել եմ՝
cpulimit -e cc1plus -l 4&
cpulimit -e cc1 -l 4&
cpulimit -e perl -l 4&
ու այն տեսէք, իր մէսիջն ա, որ բռնում ա պրոցեսներ, յետոյ կորցնում, յետոյ նոր պրոցեսներ բռնում։
եւ վերջապէս, մի բան էլ արի՝ էմերջը աշխատեցրի ionice֊ով։
ionice -c3 emerge gentoo-sources linux-firmware yaboot
զի դէ ամենաառաջինը սիրում եմ իմանալ, որ համակարգը բեռնւում ա, յետոյ արդէն մնացածը։
այստեղ -c3֊ը նշանակում ա idle դաս, երբ պրոցեսը կը ստանայ գրել կարդալու հնարաւորութիւն միայն եթէ ոչ ոք չի գրում կամ կարդում։ #ջենթու #լինուքս #կազմարկում #էկրանահան #գործիքակազմ