ինչի ա ինձ դուր գալիս ֆորսքուար-ը, դա այն ա, որ
ա – գուգլ լածիթյուդի պես չար չէ բնավ։
լաշիթյուդին ոնց հեռախոսդ կպցրեցիրր՝ ֆսյո – սաղ «ընկերներդ» ում թույլ ես տվել հա տեսնում են որտեղ ես։
ի դեպ պրոեկտը նաղդ ՑՌՈՒ-ական (ինչպես ես օդնոկլասնիկները նաղդ ԿԳԲ-ական են) ա ու հաստատ հաջողություն չի ունենա։ պատկերացրեք, քանի ամուսին կհամաձայնվի շեյր անել իրա լոքեյշնը իր իսկ կնոջ հետ։ Կամ քանի կին կհամաձայնվի շեյր անել իր իսկ լոքեյշնը իր իսկ ամուսնու հետ։ Էդ ընտանիքներ կքանդվեն։ Մարդիկ նածընտրում են ստել։
Փաստորեն, Ֆորսքուեր-ում երբ ուզում ես քեզ գան տենան՝ կիսվում ես տեղանքովդ։ Երբ չես ուզում, ասենք կպած գիրք ես կարդում, կամ ռազբորկվում ես – չես անում։
բ – Այ Ֆորսքուարը քեզ աջակցում ա հասարակական վայրերում չռազբոռկվել, ու ուզենալ որ քեզ քողքով անցնելիս գան ասեն բարև սիրուն ջան։
Դե բաջ ա բան ա։
Իսկ ընդհանրապես, վեբ մասը ահավոր ա սարքած, մոբայլվեբը նույնպես։ Ափլիքեյշնները այֆոն/անդրոիդ/բլաքբերի – էն ա որ չեմ փորձել քանզի դրանցից ոչ մեկը իմ ճաշակով չեն բնավ։
ու ես արդեն պատկերացնում եմ ինչ լավ կլիենտ կարող եր լինել։ նայենք։ հավես լինի ու մի երկու ազատ օր․․․ ու մտածում ես մի երկու ազատ օր լինի իրոք մի արժեքավոր բան գրես էլի, ոչ թե ֆորսքուեր ֆրոնտենդ։ Բայց դե որ ուզածդ չկա․․․
ու տենց
