հայաստանում «սեքընդ֊հէնդ» հագուստը տարիներով ընկալուել ա ոչ թէ որպէս «հագած», այլ որպէս էն, ինչ էստեղ չեն մատակարարում։ եւրոպայում վաճառուած շորեր, օրինակ։
զի էստեղ տօնավաճառներում բերում էին այլ ձեւի հագուստ։
ես օրինակ, յիշում եմ որ հնարաւոր չէր ճարել վանդակաւոր վերնաշապիկ։ ու 2005֊ին էնպիսի՛ յաջողութիւն էր որ գտայ, վաճառողն էլ ասաց որ նա չի բերել, իրան բարեկամներն են ուղարկել շուէդիայից, նա էլ չի ուզում։
ու էստեղ «սեքընդ֊հէնդ»֊ներ գալիս օգնութեան։
դրսում «սեքընդ֊հէնդ»֊ը լրիւ այլ ձեւ ա ընկալւում։ դա էժան ու հագած շոր ա։ որ չեն էլ առնում, մեծ մասն ուղարկւում ա աֆրիկա, ու ի դէպ, վնասում իրանց տեղի արտադրութեանը նուազեցնելով պահանջարկը։
այդ «դրսում» հագածն առնում են հիմնականում որպէս խնայելու միջոց։
ոչ թէ մեզ պէս՝ որ էնպիսի բան գտնենք, որ էստեղ չի վաճառւում։
դէ, էստեղ արդէն մօտ տաս տարի ա ահագին բան վաճառւում ա։ ես հին ժամանակների մասին եմ։
ու ուզում եմ ասել, ես ինչ կարողացել եմ օգտագործել ebay֊ը՝ հագած շորեր եմ առել ինձ։ ու որպէս էժան բան։ փորձում էի գտնել է՛ն ինչ ուզում եմ, բայց աւելի էժան։ թէկուզ հագած։
յիշեցի, որովհետեւ ասացին երէկ որ վերարկուս ա դուր գալիս, ես էլ պատմեցի որ կոպէկներով (մի քանի դոլարով) եմ առել, ու ինձ էլ ա դուր գալիս։ բայց արդէն բաւական մաշած էլ հասաւ ինձ։ ես բնաւ չեմ նեղւում մաշուածութիւններից։ ու էսպէս շատ սիրում ու հագնում եմ։
#անկապ